قانون موافقتنامه حمل و نقل هوایی دوجانبه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اندونزی مصوب 1385,01,20
ماده واحده – موافقتنامه حمل و نقل هوایی دوجانبه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اندونزی، مشتمل بر یك مقدمه، بیست و یك ماده و یك پیوست بهشرح ضمیمه تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده میشود.
بسمالله الرحمن الرحیم
موافقتنامه حمل و نقل هوایی دوجانبه بین
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اندونزی
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اندونزی كه عضو كنوانسیون هواپیمایی كشوری بینالمللی مورخ شانزدهم آذرماه 1323 هجری شمسی برابر با هفتم دسامبر 1944 میلادی میباشند و از این پس طرفهای متعاهد نامیده میشوند، با تمایل به انعقاد موافقتنامهای به عنوان مكمل كنوانسیون مذكور، بهمنظور تأسیس سرویسهای هوایی منظم فیمابین و ماوراء سرزمینهای خود به شرح زیر موافقت كردند:
ماده 1 – تعاریف
از نظر این موافقتنامه:
الف – اصطلاح «كنوانسیون» به كنوانسیون هواپیمایی كشوری بینالمللی كه در تاریخ شانزدهم آذر ماه 1323 هجری شمسی برابر با هفتم دسامبر 1944 میلادی در شیكاگو برای امضاء مفتوح گردید، اطلاق میشود و شامل اصلاحات كنوانسیون كه به موجب ماده (94) آن تصویب شده و برای طرفهای متعاهد لازمالاجراء گردیده و نیز ضمائم كنوانسیون و اصلاحات آنها كه به موجب ماده (90) آن بهتصویب رسیده و برای طرفهای متعاهد لازمالاجراء شده است، خواهد بود.
ب – اصطلاح «مقامات هواپیمایی» در مورد جمهوری اسلامی ایران به «رئیس سازمان هواپیمایی كشوری» و هر شخص یا سازمانی كه مجاز به انجام وظایف فعلی آن سازمان باشد اطلاق میگردد و در مورد دولت جمهوری اندونزی به وزیر ارتباطات و هر شخص یا سازمانی كه مجاز به انجام وظایف فعلی یا وظایف مشابه آن وزارتخانه باشد، اطلاق میشود.
ج – اصطلاح «شركت هواپیمایی تعیین شده» به یك یا چند شركت هواپیمایی اطلاق میشود كه به موجب مفاد ماده (3) این موافقتنامه تعیین شوند و اجازه فعالیت بیابند.
د – اصطلاح «ظرفیت» در مورد هواپیما، به میزان بارگیری مؤثر آن هواپیما در یك مسیر یا قسمتی از مسیر و اصطلاح «ظرفیت» در مورد «سرویس مورد توافق» به حاصل ضرب ظرفیت هواپیما در چنین سرویسی در دفعات پرواز هواپیمای مزبور طی زمان معین در تمام یا قسمتی از مسیر، اطلاق میشود.
هـ – اصطلاحات «سرویس هوایی»، «سرویس هوایی بینالمللی»، «شركت هواپیمایی» و «توقف به منظورهای غیر حمل و نقل» دارای همان معانی است كه در ماده (96) كنوانسیون برای آنها ذكر شده است.
و – اصطلاح «نرخ» به قیمتی اطلاق میشود كه برای حمل مسافر، بار همراه و غیر همراه پرداخت گردد و شامل شرایطی كه به موجب آن قیمتهای مزبور اعمال میشود ازجمله قیمتها و شرایط مقرر برای نمایندگیها و سایر خدمات جنبی به استثناء دستمزدها و شرایط حمل پست، میباشد.
ز – اصطلاح «موافقتنامه» به این موافقتنامه، پیوستهای آن و اصلاحات مربوط به آن اطلاق میشود.
ح – اصطلاح «سرویسهای مورد توافق» به سرویسهای هوایی منظم مندرج در مسیرهای تعیین شده پیوست این موافقتنامه به منظور حمل و نقل مسافر، بار و پست، به طور جداگانه یا توأم اطلاق میشود.
ط – اصطلاح «سرزمین» در مورد جمهوری اندونزی به سرزمینهای تحت حاكمیت آن كشور طبق قوانین بینالمللی اطلاق میشود و در مورد جمهوری اسلامی ایران دارای همان معنی است كه در ماده (2) كنوانسیون شیكاگو ذكر شده است.
ماده 2 – اعطای حقوق
1 – هر طرف متعاهد جهت انجام سرویسهای هوایی بینالمللی منظم بهوسیله شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر حقوق زیر را به طرف متعاهد دیگر اعطاء مینماید:
الف – پرواز بدون فرود از فراز سرزمین طرف متعاهد دیگر؛
ب – توقف در سرزمین مذكور به منظورهای غیر حمل و نقل؛ و
ج – توقف در سرزمین مذكور به منظور سوار و پیاده كردن مسافر، بارگیری و تخلیه بار و پست در حمل و نقل بینالمللی در نقاط مشخص شده در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه.
2 – استفاده از حقوق حمل و نقل در نقاط واسط و ماوراء مندرج در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه مشروط به مذاكره و موافقت شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد و تصویب مقامات هواپیمایی آنها خواهد بود.
3 – هیچ یك از مفاد این موافقتنامه نباید به نحوی تفسیر شود كه به شركت هواپیمایی یك طرف متعاهد این حق را اعطاء كند كه در داخل سرزمین طرف متعاهد دیگر از نقطهای به نقطه دیگر مبادرت به حمل مسافر، بار و پست در قبال مزد یا كرایه نماید.
4 – در مناطقی كه در آن مخاصمات مسلحانه جریان دارد و یا در اشغال نظامی است و نیز مناطقی كه تحت تأثیر مخاصمات مسلحانه یا اشغال نظامی قرار گرفته انجام سرویسهای موضوع این ماده منوط به تصویب مقامهای صلاحیتدار مربوط خواهد بود.
ماده 3 – تعیین و اجازه
1 – هر طرف متعاهد حق دارد با ارسال اعلامیه كتبی به طرف متعاهد دیگر یك یا چند شركت هواپیمایی را برای انجام سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخص شده تعیین و هر شركت هواپیمایی تعیین شده را حذف كند یا تغییر دهد.
2 – پس از دریافت اعلامیه مذكور در بند (1) مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر باید با رعایت مفاد بندهای (3) و (4) این ماده اجازه مقتضی را بدون تأخیر به شركت هواپیمایی تعیین شده مزبور اعطاء كنند.
3 – مقامات هواپیمایی یك طرف متعاهد میتوانند از شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر بخواهند كه آنان را مجاب سازد كه شرایط مقرر در قوانین و مقرراتی را كه معمولاً به موجب مفاد كنوانسیون توسط آن مقامات در مورد سرویسهای هوایی بینالمللی اعمال میگردد، دارا میباشد.
4 – هر طرف متعاهد حق دارد در هر مورد كه مجاب نشده باشد مالكیت عمده و كنترل مؤثر شركت هواپیمایی تعیین شده متعلق و در اختیار طرف متعاهد دیگر یا اتباع آن را از اعطای اجازه بهرهبرداری موضوع بند (2) این ماده منع كند و یا هر شرطی را كه برای اعمال حقوق مذكور در ماده (2) این موافقتنامه توسط آن شركت هواپیمایی تعیین شده لازم بداند، وضع نماید.
5 – شركت هواپیمایی تعیین شده میتواند در هر زمان پس از دریافت اجازه مندرج در بند (2) فوق بهرهبرداری از سرویسهای مورد توافق را آغاز كند مشروط بر آن كه نرخی مطابق ضوابط ماده (12) این موافقتنامه در مورد سرویسهای مزبور وضع شده و مجری باشد.
ماده 4 – تعلیق و لغو
1 – هر طرف متعاهد میتواند در موارد مشروح زیر مجوز بهرهبرداری را لغو یا استفاده از حقوق مندرج در ماده (2) این موافقتنامه را در مورد شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر معلق، یا هر شرطی را كه برای استفاده از این حقوق لازم میداند، وضع كند:
الف – چنانچه قانع نشود كه مالكیت عمده و كنترل مؤثر شركت هواپیمایی مذكور متعلق و در اختیار طرف متعاهد دیگر یا اتباع وی میباشد؛ یا
ب – چنانچه شركت هواپیمایی مذكور قوانین و یا مقررات طرف متعاهدی كه این حقوق را اعطاء نموده است رعایت نكند؛ یا
ج – چنانچه شركت هواپیمایی مذكور در انجام عملیات بهرهبرداری از مفاد این موافقتنامه تخطی كند.
2 – لغو یا تعلیق یا وضع شرایط مذكور در بند (1) این ماده جز در مواردی كه برای جلوگیری از نقض بیشتر قوانین و یا مقررات و یا مفاد این موافقتنامه فوریت داشته باشد، فقط پس از مشورت با طرف متعاهد دیگر صورت خواهد گرفت.
این مشورت بین مقامات هواپیمایی پس از دریافت درخواست انجام آن در اسرع وقت شروع خواهد شد.
ماده 5 – شمول قوانین و مقررات
1 – قوانین و مقررات هر طرف متعاهد در مورد ورود یا خروج هواپیماهایی كه به امر هوانوردی بینالمللی اشتغال دارند و نیز قوانین و مقررات مربوط به بهرهبرداری و هوانوردی این قبیل هواپیماها مادام كه بر فراز یا داخل سرزمین آن طرف متعاهد میباشند، در مورد هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر اعمال خواهد شد.
2 – قوانین و مقررات هر طرف متعاهد كه ناظر به ورود، اقامت موقت و خروج مسافرین، خدمه، بار یا پست از سرزمین آن میباشد از قبیل تشریفات ورود و خروج، مهاجرت و همچنین مقررات گمركی و بهداشتی در مورد مسافرین، خدمه، بار یا محمولات پستی هواپیمای شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر مادام كه در سرزمین مذكور باشند، ا عمال خواهد شد.
3 – هر طرف متعاهد بنا به تقاضای طرف متعاهد دیگر نسخهای از قوانین و مقررات مذكور در این ماده را در اختیار آن قرار خواهد داد.
ماده 6 – فعالیتهای فنی و بازرگانی
شركت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد میبایست طبق قوانین و مقررات طرف متعاهد دیگر از تسهیلات یكسان در موارد زیر برخوردار باشد:
1 – افتتاح دفتر نمایندگی خود در سرزمین طرف متعاهد دیگر و به این منظور ورود، اقامت و استخدام كاركنان متخصص و مدیریتی در سرزمین طرف متعاهد دیگر كه برای بهرهبرداری از سرویسهای هوایی مورد نیاز هستند.
2 – صدور انواع اوراق حمل و نقل و تبلیغ و توسعه فروش در سرزمین طرف متعاهد دیگر برای انجام امر فروش حمل و نقل هوایی در آن سرزمین به طور مستقیم یا به تشخیص شركت هواپیمایی از طریق نمایندگی فروش خود.
هر شركت هواپیمایی حق دارد حمل و نقل مذكور را به ارز رایج آن سرزمین یا ارز قابل تبدیل كشورهای دیگر طبق مقررات پولی هر دولت به فروش رساند.
ماده 7 – مقررات مالی
1 – هر طرف متعاهد به شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر با رعایت مقررات كنترل تسعیر ارز خارجی خود، حق انتقال آزاد مازاد دریافتها را پس از كسر هزینههای حاصله در سرزمین خود در ارتباط با حمل و نقل مسافر، بار و پست توسط شركت هواپیمایی طرف متعاهد دیگر به صورت ارز قابل تبدیل با نرخ حاكم تسعیر ارز به صورت فوری اعطاء خواهد كرد. انتقال ارز حداقل ظرف مدت شصت روز پس از تاریخ تقاضا صورت خواهد گرفت.
2 – چنانچه موافقتنامه ویژه پرداخت بین طرفهای متعاهد وجود داشته باشد، پرداختها طبق مفاد آن موافقتنامه انجام خواهد شد.
ماده 8 – معافیت از حقوق گمركی، سود بازرگانی و سایر عوارض
1 – هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهدی كه سرویسهای بینالمللی را انجام میدهند و مواد سوختی، روغن موتور، سایر مواد مصرفی فنی، وسایل یدكی، لوازم مورد نیاز جاری و خواروبار موجود در هواپیماهای شركت هواپیمایی یك طرف متعاهد كه مجاز به استفاده از مسیرها و سرویسهای موضوع این موافقتنامه میباشند بههنگام ورود یا خروج از سرزمین طرف متعاهد دیگر بر اساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركی و سود بازرگانی و هزینههای بازرسی و سایر عوارض و هزینههای مشابه ملی و محلی معاف خواهند بود حتی اگر مواد مذكور زمانی مورد استفاده قرارگیرد یا به مصرف برسد كه هواپیماهای مزبور بر فراز آن سرزمین در پرواز باشند.
2 – سوخت، روغن موتور، سایر مواد مصرفی فنی، وسایل یدكی، لوازم مورد نیاز جاری و خواروبار كه توسط یك طرف متعاهد یا اتباع آن به سرزمین طرف متعاهد دیگر وارد شود و صرفاً بهمنظور استفاده در هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیین شده آن طرف متعاهد باشد بر اساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركی و سود بازرگانی و هزینههای بازرسی و سایر عوارض و هزینههای مشابه ملی و محلی معاف خواهد بود.
3 – سوخت، روغن موتور، سایر مواد مصرفی فنی، وسایل یدكی، لوازم مورد نیاز جاری و خواروبار كه در سرزمین یك طرف متعاهد بار هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر میشود و در سرویسهای بینالمللی مورد استفاده قرار میگیرد بر اساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركی و سود بازرگانی، مالیاتها و هزینههای بازرسی و سایر عوارض و هزینههای مشابه ملی و محلی، معاف خواهد بود.
4 – تجهیزات هوانوردی مورد نیاز جاری و همچنین مواد و كالاهای نگاهداری شده در هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد تنها با موافقت مقامات گمركی طرف متعاهد دیگر در آن سرزمین قابل تخلیه است. در این صورت میتوان آنها را تا زمانی كه طبق مقررات گمركی مجدداً صادر میشوند و یا ترتیب دیگری در مورد آن داده شود تحت نظارت مقامات نامبرده قرار داد.
5 – مسافران، اثاثیه مسافران و باری كه از سرزمین یك طرف متعاهد در ترانزیت مستقیم قرار دارند و از حریمی كه در فرودگاه بدین منظور اختصاص یافته خارج نمیشوند، فقط مشمول كنترل سادهای خواهند بود. اثاثیه مسافر و بار تا زمانی كه در ترانزیت مستقیم است از حقوق گمركی و سود بازرگانی و هرگونه مالیات معاف خواهد بود.
6 – اسناد رسمی حاوی آرم رسمی شركت هواپیمایی مانند برچسب چمدان، بلیط هواپیما، بارنامه، كارت اجازه ورود به هواپیما و جدول زمانبندی كه به داخل سرزمین هر طرف متعاهد برای استفاده اختصاصی شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر وارد میشود، از كلیه حقوق گمركی و سود بازرگانی و یا مالیاتها بر اساس عمل متقابل معاف خواهد بود.
ماده 9 – تسهیلات و هزینههای فرودگاهی
1 – هر یك از طرفهای متعاهد در سرزمین خود فرودگاه یا فرودگاههایی را جهت استفاده شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر در مسیر مشخص شده تعیین خواهد كرد و تسهیلات ارتباطی، هوانوردی، هواشناسی و سایر خدماتی را كه برای بهرهبرداری سرویسهای مورد توافق لازم است در اختیار شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر قرار خواهد داد.
2 – هر یك از طرفهای متعاهد میتواند در قبال استفاده هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر از فرودگاهها و سایر تأسیسات آن هزینههای عادلانه و معقولی دریافت دارد، مشروط بر آنكه میزان این هزینهها از آنچه شركتهای حمل و نقل هوایی آن كه در سرویسهای مشابه بینالمللی تردد میكنند، برای استفاده از چنین فرودگاه و تأسیساتی میپردازند، تجاور نكند.
ماده 10 – مقررات ظرفیت و تصویب برنامههای پرواز
1 – شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد از رفتار عادلانه و برابر برخوردار خواهند بود تا بتوانند برای انجام سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخص شده از فرصتهای متساوی بهرهمند باشند.
2 – در انجام سرویسهای مورد توافق، شركت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد، منافع شركت هواپیمایی طرف دیگر را مورد نظر قرار خواهد داد تا من غیر حق در سرویسهای طرف دیگر در تمام یا قسمتی از همان مسیرها اثر نامطلوب ایجاد نشود.
3 – هدف اصلی از برقراری سرویسهای مورد توافق توسط شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد، تأمین ظرفیت كافی با ضریب بار مناسب جهت رفع نیازمندیهای جاری و پیشبینی شده معقول برای حمل مسافر و بار و پست بین سرزمین طرف متعاهد تعیین كننده شركت هواپیمایی و سرزمین طرف متعاهد دیگر میباشد.
4 – شركت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد همچنین میتواند با رعایت اصول مندرج در بندهای (1)، (2) و (3) این ماده، ظرفیتی را برای رفع نیازمندیهای حمل و نقل بین سرزمینهای كشورهای ثالث مندرج در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه و سرزمین طرف متعاهد دیگر تأمین نماید.
5 – ظرفیتی كه عرضه میشود شامل تعداد سرویسها و نوع هواپیماهای مورد استفاده شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد در سرویسهای مورد توافق میتواند از سوی شركتهای هواپیمایی تعیین شده پیشنهاد شود. پیشنهاد فوق پس از مذاكره و تبادلنظر بین شركتهای هواپیمایی تعیین شده با رعایت اصول مندرج در بندهای (1)، (2) و (3) این ماده ارائه خواهد شد. ظرفیت مذكور با تصویب مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد تعیین و اجرا خواهد شد.
6 – در صورت عدم توافق بین شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد، مسائل مندرج در بند (5) از طریق توافق بین مقامات هواپیمایی دو طرف متعاهد حل و فصل خواهد گردید. تا زمانی كه این توافق حاصل نگردیده، ظرفیت عرضه شده توسط شركتهای هواپیمایی تعیین شده بدون تغییر باقی خواهد ماند.
7 – شركت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد، حداكثر سی روز قبل از شروع سرویسها در مسیرهای مشخص شده، برنامههای پرواز را برای تصویب به مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر تسلیم خواهد نمود. در مورد تغییرات بعدی نیز بههمین ترتیب عمل خواهد شد. در موارد خاص میتوان این محدوده زمانی را با تصویب مقامات نامبرده تغییر داد.
ماده 11 – شناسایی گواهینامهها و پروانهها
گواهینامههای قابلیت پرواز و گواهینامههای صلاحیت و پروانههایی كه توسط یك طرف متعاهد صادر شده یا اعتبار یافته و هنوز به قوت خود باقی باشد، برای بهرهبرداری از مسیرها و سرویسهای موضوع این موافقتنامه، توسط طرف متعاهد دیگر معتبر شناخته خواهد شد، مشروط بر این كه شرایط صدور یا اعتبار گواهینامهها و پروانههای مزبور مساوی یا بیش از حداقل استانداردهایی باشد كه به موجب كنوانسیون وضع شده یا خواهد شد. در هر حال طرف متعاهد این حق را برای خود محفوظ میدارد كه در مورد پرواز از فراز سرزمین خود از شناسایی گواهینامههای صلاحیت و پروانههایی كه برای اتباع آن توسط طرف متعاهد دیگر یا هر دولت دیگری صادر شده یا معتبر شناخته شده خودداری نماید.
ماده 12 – نرخهای حمل و نقل هوایی
1 – نرخهای مورد اجراء توسط شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد در سرویسهای مورد توافق در سطح معقولی خواهد بود كه با توجه به كلیه عوامل مربوط از جمله هزینه بهرهبرداری و سود معقول و خصوصیات سرویس و نرخهای شركتهای هواپیمایی دیگر كه در تمام یا قسمتی از همان مسیرها سرویسهای منظم انجام میدهند، وضع میگردد.
2 – نرخهای موضوع بند (1) این ماده بر اساس قواعد زیر تعیین میگردد :
الف – در صورتی كه شركتهای هواپیمایی تعیین شده دو طرف متعاهد عضو یك اتحادیه بینالمللی شركتهای هواپیمایی با مكانیسم تعیین نرخ باشند و یك قطعنامه نرخ، راجع به سرویسهای مورد توافق از قبل وجود داشته باشد، نرخها بر اساس این قطعنامه بین شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد توافق خواهد شد.
ب – در صورتی كه هیچكدام از شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد یا یكی از آنها عضو اتحادیه شركتهای هواپیمایی نباشند و یا قطعنامه نرخ مندرج در جزء(الف) فوق وجود نداشته باشد شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد در مورد نرخهایی كه برای سرویسهای مورد توافق اعمال میگردد بین خود توافق خواهند كرد.
ج – نرخهایی كه به ترتیب مندرج در جزءهای (الف) و (ب) فوق مورد توافق قرار میگیرد لااقل سی روز قبل از تاریخ پیشنهادی اجراء برای تصویب به مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد تسلیم خواهد گردید. این محدوده زمانی با موافقت مقامات مذكور قابل كاهش است.
د – در صورتی كه شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد نتوانند درباره نرخهای قابل اجراء به توافق برسند یا در صورتی كه یك طرف متعاهد شركت هواپیمایی خود را به منظور انجام سرویسهای مورد توافق تعیین ننموده باشد و یا چنانچه در فاصله پانزده روز اول از دوره سی روزه موضوع جزء (ج) این ماده، مقامات هواپیمایی یك طرف متعاهد عدم رضایت خود را از هر یك از نرخهای توافق شده بین شركتهای هواپیمایی طرفهای متعاهد طبق جزءهای (الف) و (ب) این ماده به مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر اعلام دارند، مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد اهتمام خواهند نمود در مورد نرخهای مناسب به توافق برسند. به طور كلی هیچ نرخی قبل از تصویب مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد به مورد اجراء گذارده نخواهد شد. با وجود این در صورتی كه ظرف مدت پانزده روز یاد شده، هیچكدام از مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد عدم رضایت خود را نسبت به نرخهای توافق شده بین شركتهای هواپیمایی تعیین شده اعلام ندارند، نرخهای مزبور تصویب شده تلقی خواهد شد.
3 – نرخهای تعیین شده به موجب این ماده تا زمانی كه نرخهای جدید تعیین نشده باشد، به قوت خود باقی خواهد ماند.
ماده 13 – امنیت هوانوردی
1 – طرفهای متعاهد حقوق و تعهداتی را كه به موجب حقوق بینالملل در قبال یكدیگر در خصوص حفظ امنیت هواپیمایی كشوری در برابر اعمال مداخلهگرایانه غیرقانونی دارند، مورد تأكید قرار میدهند.
طرفهای متعاهد بدون تحدید كلیت حقوق و تعهداتی كه به موجب حقوق بینالملل بهعهده دارند، به ویژه طبق مفاد كنوانسیون راجع به جرائم و برخی اعمال ارتكابی دیگر در هواپیما امضاء شده در توكیو به تاریخ23/6/1342 هجری شمسی مطابق با 14 سپتامبر 1963 میلادی، كنوانسیون راجع به جلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیما امضاء شده در لاهه به تاریخ25/9/1349 هجری شمسی مطابق با 16 دسامبر 1970 میلادی و كنوانسیون راجع به جلوگیری از اعمال غیرقانونی علیه امنیت هواپیمایی كشوری امضاء شده در مونترال به تاریخ 1/7/1350 هجری شمسی مطابق با 23 سپتامبر 1971 میلادی عمل خواهند كرد.
2 – طرفهای متعاهد حسب تقاضا، كلیه مساعدتهای لازم را به یكدیگر جهت جلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیماهای كشوری و سایر اعمال غیرقانونی علیه امنیت این هواپیماها، مسافرین و خدمه آنها، فرودگاهها و تأسیسات هوانوردی و هر نوع تهدید دیگر علیه امنیت هواپیمایی كشوری ارائه خواهند كرد.
3 – طرفهای متعاهد باید در روابط دوجانبه خود طبق مقررات امنیت هوانوردی مصوب سازمان بینالمللی هواپیمایی كشوری كه به عنوان ضمائم كنوانسیون هواپیمایی كشوری بینالمللی شناخته شدهاند تا حدودی كه مقررات امنیتی مزبور در مورد طرفهای متعاهد قابل اجراء است عمل نمایند. هر یك از طرفهای متعاهد باید از متصدیان هواپیماهایی كه محل ثبت آن هواپیماها یا محل اصلی كار و یا اقامت دائمی متصدیان آنها در سرزمین وی واقع شده و نیز از متصدیان فرودگاههای واقع در سرزمین خود بخواهد كه مطابق مقررات هوانوردی مزبور عمل كنند.
4 – هر طرف متعاهد میتواند از متصدیان هواپیماها بخواهد كه مقررات امنیت هوانوردی مورد اشاره در بند (3) فوق را كه طرف متعاهد دیگر برای ورود به سرزمین خود، خروج از آن یا در مدت توقف در آنجا مقرر كرده است، رعایت كنند. هر طرف متعاهد باید اطمینان حاصل كند كه در سرزمین آن اقدامات كافی برای حفاظت از هواپیماها و بازرسی مسافران، خدمه، لوازم همراه مسافر، اثاثیه مسافر، بار و خواربار هواپیما پیش از سوارشدن مسافران یا بارگیری و به هنگام آن به نحو مؤثر انجام میشود. همچنین هر طرف متعاهد باید هر درخواستی را كه طرف متعاهد دیگر برای انجام اقدامات امنیتی ویژه معقول جهت مقابله با تهدیدی خاص به عمل آورد، با نظر مساعد مورد توجه قرار دهد.
5 – هرگاه هواپیماهای كشوری به طور غیرقانونی تصرف شود و یا اعمال غیرقانونی دیگری علیه امنیت این هواپیماها، مسافرین و خدمه آنها، فرودگاهها یا تأسیسات هوانوردی صورت پذیرد و یا تهدیدی در این مورد انجام گیرد، طرفهای متعاهد باید از طریق تسهیل ارتباطات و اتخاذ تدابیر مناسب دیگر به منظور ختم سریع و بیخطر حادثه و یا خنثی كردن تهدید مزبور به یكدیگر یاری رسانند.
6 – بنابراین هر طرف متعاهد از هرگونه اختلاف بین مقررات و رویههای ملی خود و مقررات امنیتی هوانوردی فوقالذكر، طرف متعاهد دیگر را مطلع خواهد كرد. هر طرف متعاهد میتواند در هر زمان بهمنظور مذاكره در مورد چنین اختلافی تقاضای مشورت فوری نماید.
ماده 14 – تسلیم آمار
مقامات هواپیمایی هر طرف متعاهد اطلاعات و آمار مربوط به حمل و نقل انجام شده در سرویسهای مورد توافق توسط شركت هواپیمایی تعیین شده خود به سرزمین طرف متعاهد دیگر یا از آن سرزمین را كه معمولاً توسط شركت هواپیمایی تعیین شده برای مقامات هواپیمایی ملی خود تهیه و به آنها ارائه میگردد، بنابر تقاضا در اختیار مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر قرار خواهند داد.
ماده 15 – مشاوره
1 – مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد جهت حُسن همكاری نزدیك و بهمنظور حصول اطمینان از اجراء و رعایت كامل مفاد این موافقتنامه و پیوستهای آن در هر زمان با یكدیگر مشورت خواهند كرد.
2 – مشاوره مذكور ظرف مدت شصت روز از تاریخ دریافت تقاضا آغاز خواهد شد.
ماده 16 – تغییر و اصلاح
1 – چنانچه هر طرف متعاهد تغییر هر یك از مفاد این موافقتنامه را مطلوب تشخیص دهد میتواند تقاضای مذاكره با طرف متعاهد دیگر نماید. مذاكره مذكور میتواند بین مقامات هواپیمایی از طریق گفت و گو یا مكاتبه صورت پذیرد و ظرف مدت شصت روز از تاریخ تقاضا آغاز خواهد شد.
2 – هرگونه تغییر یا اصلاح این موافقتنامه با رعایت مفاد ماده (21) این موافقتنامه بهمورد اجراء نهاده خواهد شد.
3 – اصلاح جدول مسیر پیوست این موافقتنامه میتواند به طور مستقیم بین مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد مورد توافق قرارگیرد و با مبادله یادداشت از طریق دیپلماتیك تأیید گردد.
ماده 17 – حل اختلاف
1 – هرگاه در مورد تفسیر و یا اجرای این موافقتنامه و پیوست آن اختلافی بین طرفهای متعاهد بروز كند، طرفهای متعاهد نخست تلاش خواهند كرد كه اختلاف را از طریق مذاكره و مشاوره حل و فصل كنند.
2 – در صورت عدم توافق، هر یك از طرفهای متعاهد میتواند با رعایت قوانین و مقررات مربوط خود، ضمن ارسال اطلاعیهای برای طرف متعاهد دیگر، موضوع را به هیأت داوری سه نفره مركب از دو داور منتخب طرفهای متعاهد و یك سرداور ارجاع نماید.
در صورت ارجاع امر به داوری، هر یك از طرفهای متعاهد ظرف مدت شصت روز از تاریخ دریافت اطلاعیه ارجاع اختلاف به داوری، نسبت به معرفی یك داور اقدام میكند و داوران منتخب طرفهای متعاهد ظرف مدت شصت روز از تاریخ آخرین انتخاب، سرداور را تعیین خواهند كرد.
چنانچه هر یك از طرفهای متعاهد ظرف مدت مقرر داور خود را تعیین نكند و یا داوران منتخب ظرف مدت مذكور در مورد انتخاب سرداور به توافق نرسند، هر یك از طرفهای متعاهد میتواند از رئیس شورای سازمان بینالمللی هواپیمایی كشوری بخواهد كه حسب مورد داور طرف ممتنع یا سرداور را تعیین نماید. سرداور باید در هر صورت تابعیت كشوری را دارا باشد كه در زمان انتخاب با طرفهای متعاهد روابط سیاسی دارد.
3 – در مواردی كه سرداور باید توسط رئیس شورای سازمان بینالمللی هواپیمایی كشوری تعیین شود چنانچه رئیس شورای سازمان بینالمللی هواپیمایی كشوری از انجام وظیفه مذكور معذور یا تبعه یكی از طرفهای متعاهد باشد، انتصاب توسط معاون رئیس انجام خواهد شد و چنانچه معاون رئیس نیز از انجام وظیفه مذكور معذور یا تبعه یكی از طرفهای متعاهد باشد، این انتصاب توسط عضو ارشد شورا كه تابعیت هیچیك از طرفهای متعاهد را نداشته باشد، انجام خواهد شد.
4 – هیأت داوری با توجه به سایر مواردی كه طرفهای متعاهد توافق نمودهاند آیین و محل داوری را تعیین خواهد نمود.
5 – تصمیمات هیأت داوری برای طرفهای متعاهد لازمالاتباع است.
6 – مخارج داوری، شامل هزینهها و دستمزدهای داوران به نسبت مساوی توسط طرفهای متعاهد پرداخت خواهد گردید. هر گونه مخارجی كه توسط شورای سازمان بینالمللی هواپیمایی كشوری در رابطه با نصب سرداور و یا داور طرف ممتنع به شرح مندرج در بند (2) این ماده صورت گیرد، به عنوان بخشی از هزینههای داوری محسوب خواهد شد.
ماده 18 – فسخ
هر طرف متعاهد میتواند در هر زمان قصد خود را مبنی بر فسخ این موافقتنامه طی اطلاعیه كتبی به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید. این اطلاعیه همزمان به آگاهی سازمان بینالمللی هواپیمایی كشوری نیز خواهد رسید و در این صورت موافقتنامه دوازده ماه پس از اعلام دریافت اطلاعیه فسخ توسط طرف متعاهد دیگر فسخ شده تلقی خواهد شد، مگر آن كه اطلاعیه فسخ قبل از انقضای این مدت با تراضی طرفهای متعاهد مسترد شود. هرگاه طرف متعاهد دیگر دریافت اطلاعیه فسخ را اعلام نكند، اطلاعیه مزبور چهارده روز پس از وصول آن به سازمان بینالمللی هواپیمایی كشوری دریافت شده تلقی خواهد شد.
ماده 19 – مطابقت با كنوانسیونها یا موافقتنامههای چندجانبه
چنانچه كنوانسیون یا موافقتنامه چند جانبه حمل و نقل هوایی در مورد هر دو طرف متعاهد لازمالاجراء گردد، این موافقتنامه و پیوست (پیوستهای) آن باید از طریق مذاكره به شرح مندرج در مواد (15) و (16) به نحوی اصلاح شود كه مفاد آن با مقررات كنوانسیون یا موافقتنامه مزبور انطباق یابد.
ماده 20 – ثبت
این موافقتنامه و پیوست (پیوستهای) آن و هر گونه اصلاحیه آن نزد سازمان بینالمللی هواپیمایی كشوری به ثبت خواهد رسید.
ماده 21 – لازمالاجراءشدن
این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه هر طرف متعاهد به طرف متعاهد دیگر مبنیبر اینكه اقدامات لازم را طبق قوانین و مقررات خود برای لازمالاجراء شدن این موافقتنامه به عمل آورده، به مورد اجراء گذارده خواهد شد.
با تأیید مفاد این موافقتنامه، نمایندگان تامالاختیار امضاء كننده زیر كه از طرف دولتهای متبوع خود مجاز میباشند، این موافقتنامه را امضاء نمودند.
این موافقتنامه در جاكارتا در تاریخ 11 اردیبهشت ماه 1383 هجری شمسی برابر با 30 آوریل 2004 میلادی در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی، اندونزیایی و انگلیسی كه هر سه متن دارای اعتبار یكسان میباشند، تنظیم گردید. در صورت اختلاف در تفسیر متون، متن انگلیسی ملاك خواهد بود.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران سیداحمد معتمدی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات
از طرف دولت جمهوری اندونزی آگوم گوملار وزیر ارتباطات
پیوست
1 – مسیرهایی كه ممكن است توسط شركت(های) هواپیمایی تعیین شده دولت جمهوری اسلامی ایران مورد بهرهبرداری قرار گیرد:
نقاط مبداء | نقاط واسط | نقاط مقصد | نقاط ماوراء |
هر نقطه ای در ایران | هر نقطه | یك نقطه در اندونزی | هر نقطه |
2 – مسیرهایی كه ممكن است توسط شركت(های) هواپیمایی تعیین شده دولت جمهوری اندونزی مورد بهرهبرداری قرار گیرد.
بهرهبرداری قرار گیرد:
نقاط مبداء | نقاط واسط | نقاط مقصد | نقاط ماوراء |
هر نقطه ای در اندونزی | هر نقطه | یك نقطه در اندونزی | هر نقطه |
تذكر:
1 – هر شركت هواپیمایی تعیین شده میتواند نقاط واسط و نقاط ماوراء مشخص شده در پیوست این موافقتنامه را در شرایطی مورد بهرهبرداری قرار دهد كه حق بهرهبرداری از آزادی پنجم حمل و نقل بین این گونه نقاط و سرزمین طرف متعاهد دیگر اعمال نگردد مگر این كه در این مورد بین دو طرف متعاهد بر اساس توصیههای شركتهای هواپیمایی تعیین شده توافقی به عمل آمده باشد.
2 – از نقاط واسط و نقاط ماوراء در هر یك از مسیرهای مشخص شده میتوان به اختیار شركتهای هواپیمایی تعیین شده در هر پرواز یا كلیه پروازها صرفنظر نمود.
3 – تعداد پروازها و انواع هواپیماهای شركتهای هواپیمایی تعیین شده به شرط تأیید مقامات هواپیمایی دو طرف بین شركتهای هواپیمایی تعیین شده مورد توافق قرار خواهد گرفت.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و بیست و یك ماده و یك پیوست در جلسه علنی روز یكشنبه مورخ بیستم فروردین ماه یكهزار و سیصد و هشتاد و پنج مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 6/2/1385 به تأیید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی – غلامعلی حداد عادل