قانون موافقتنامه سرویسهای هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا مصوب 1386,05,31
ماده واحده – موافقتنامه سرویسهای هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا مشتمل بر یك مقدمه و بیست و یك ماده و یك پیوست به شرح ضمیمه تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده میشود
بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه سرویسهای هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران
و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا
مقدمه
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا كه عضو كنوانسیون هواپیمایی كشوری بینالمللی مورخ 16 آذرماه 1323 هجری شمسی برابر با 7 دسامبر 1944 میلادی می باشند، و از این پس طرفهای متعاهد نامیده میشوند، با تمایل به انعقاد موافقتنامهای به منظور تأسیس سرویسهای هوایی براساس فرصتهای عادلانه و برابر و عمل متقابل بین و ماورای سرزمینهای خود به شرح زیر موافقت كردند:
ماده 1 – تعاریف
از نظر این موافقتنامه اصطلاحات زیر دارای معانی به شرح ذیل میباشند:
1- «كنوانسیون» به كنوانسیون هواپیمایی كشوری بینالمللی كه در تاریخ 16 آذرماه 1323 هجری شمسی برابر با 7 دسامبر 1944 میلادی در شیكاگو برای امضاء مفتوح گردید، اطلاق میشود، وشامل اصلاحات كنوانسیون كه به موجب ماده(90) آن كنوانسیون تصویب شده و اصلاحات ضمائم یا كنوانسیون كه به موجب مواد(90) و (94) آن تا حدودی كه ضمائم و اصلاحات مزبور برای طرفهای متعاهد لازم الاجراء شده است، خواهد بود.
2- «موافقتنامه» به این موافقتنامه، ضمیمه آن و هر پروتكل یا اسناد مشابه كه این موافقتنامه یا ضمیمه را اصلاح نماید اطلاق می شود.
3- «مقامات هواپیمایی» در مورد دولت جمهوری اسلامی ایران به سازمان هواپیمایی كشوری و هرشخص یا سازمانی كه مجاز به انجام وظایف فعلی آن سازمان باشد اطلاق می گردد، و در مورد دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا به مؤسسه ملی هواپیمایی كشوری و هرشخص یا سازمانی كه مجاز به انجام وظایف فعلی آن مقام باشد، اطلاق می شود.
4- «شركت هواپیمایی تعیین شده» به یك یا چند شركت هواپیمایی اطلاق میشود كه به موجب ماده(3) این موافقتنامه (تعیین و اجازه شركتهای هواپیمایی) تعیین شده و اجازه فعالیت بیابند.
5- «سرویس هوایی»، «سرویس هوایی بینالمللی»، «شركت هواپیمایی» و «توقف به منظورهای غیرحمل و نقل» دارای همان معانی است كه در ماده(96) كنوانسیون برای آنها ذكر شده است.
6- «ظرفیت» در مورد هواپیما، به میزان بارگیری مؤثر آن هواپیما در یك مسیر یا قسمتی از مسیر و در مورد سرویس مورد توافق به حاصل ضرب ظرفیت هواپیما در چنین سرویسی در دفعات پرواز هواپیمای مزبور طی زمان معین در تمام یا قسمتی از مسیر، اطلاق می شود.
7- «سرویسهای مورد توافق» به سرویسهای هوایی بینالمللی منظمی اطلاق میگردد كه ممكن است براساس مفاد این موافقتنامه در مسیرهای تعیین شده تأسیس شود.
8- «مسیرهای تعیین شده» به مسیرهایی اطلاق میگردد كه در ضمیمه این موافقتنامه مشخص گردیده اند.
9- «نرخ» به قیمتی اطلاق میشود كه برای حمل مسافر، بارهمراه و غیرهمراه پرداخت گردد و شامل شرایطی كه به موجب آن قیمتهای مزبور اعمال می شود از جمله قیمتها و شرایط مقرر برای نمایندگیها و سایر خدمات جنبی به اسثثناء دستمزدها و شرایط حمل پست، می باشد.
10- «هزینه های مصرف كننده» به هزینهها و نرخهایی اطلاق می شود كه توسط یك طرف متعاهد برای طرف متعاهد دیگر برای استفاده از فرودگاهها، تسهیلات هوانوردی و دیگر خدمات مرتبط وضع می گردد.
11- «سرزمین» برای كشور دارای همان معانی است كه در ماده(2) كنوانسیون ذكر شده است.
ماده 2– اعطای حقوق
1- هر طرف متعاهد درمورد سرویسهای هوایی مورد توافق خود حقوق زیر را به طرف متعاهد دیگر اعطاء می نماید:
الف – پرواز بدون فرود از فراز سرزمین خود.
ب – توقف در سرزمین خود به منظورهای غیرحمل و نقل.
پ – توقف در سرزمین خود به منظور سوار و پیاده كردن مسافر، بارگیری و تخلیه بار به صورت تركیبی یا جداگانه در نقاط مشخص شده در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه.
2- هیچ یك از مفاد این موافقتنامه نباید به نحوی تفسیرشود كه به شركت هواپیمایی یك طرف متعاهد این حق را اعطاء كند كه در داخل سرزمین طرف متعاهد دیگر از نقطهای به نقطه دیگر مبادرت به حمل مسافر، بار ازجمله پست در قبال مزد یا كرایه نماید.
3- استفاده از حقوق حمل ونقل در نقاط واسط و ماوراء مندرج در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه مشروط به مذاكره و موافقت شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد و تصویب مقامات هواپیمایی آنها خواهد بود.
4- در مناطقی كه در آن مخاصمات مسلحانه جریان دارد و یا در اشغال نظامی است و نیز در مناطقی كه تحت تأثیر مخاصمات مسلحانه یا اشغال نظامی قرار گرفته انجام سرویسهای موضوع این ماده منوط به تصویب مقامهای صلاحیتدار مربوط خواهد بود.
ماده 3 – تعیین و اجازه شركتهای هواپیمایی
1– هرطرف متعاهد حق دارد یك یا چند شركت هواپیمایی را برای انجام سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخص شده تعیین، و هر شركت هواپیمایی تعیین شده را حذف كند یا تغییر دهد چنین تعیین، حذف یا تغییری بهصورت كتبی توسط مقامات هواپیمایی انجام خواهد شد.
2– پس از دریافت چنین تعیینی، طرف متعاهد دیگر باید با رعایت مفاد .بندهای(3) و (4) این ماده اجازه بهرهبرداری مقتضی را بدون تأخیر به شركت هواپیمایی تعیین شده مزبور اعطاء كند.
3– مقامات هواپیمایی یك طرف متعاهد میتوانند از شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر بخواهند كه آنان را مجاب سازد كه شرایط مقرر در قوانین و مقرراتی را كه معمولاً به موجب مفاد كنوانسیون توسط آن مقامات در مورد سرویسهای هوایی بینالمللی اعمال می گردد، دارا می باشد.
4– هر طرف متعاهد حق دارد در هر یك از موارد زیر كه مجاب نشده باشد، از اعطای اجازه بهرهبرداری موضوع بند(2) این ماده امتناع ورزد و یا هر شرطی را كه برای اعمال حقوق مذكور در ماده(2) (اعطای حقوق) این موافقتنامه توسط آن شركت هواپیمایی تعیین شده لازم بداند، وضع نماید.
الف – مالكیت عمده و كنترل موثر آن شركت هواپیمایی در اختیار طرف متعاهد تعیینكننده و یا اتباع آن باشد.
ب – تأسیس و مكان اصلی آن شركت هواپیمایی در سرزمین طرف متعاهد تعیینكننده باشد.
پ – طرف متعاهد تعیینكننده كنترل مؤثر قانونی آن شركت هواپیمایی را داشته و آن را اعمال می كند.
5– شركت هواپیمایی كه براین اساس تعیین شده و اجازه یافته است، میتواند درهر زمان بهرهبرداری از سرویسهای مورد توافق را آغاز كند مشروط برآنكه نرخی مطابق مفاد ماده(7) این موافقتنامه در مورد سرویسهای مزبور وضع شده و مجری باشد.
ماده 4 – تعلیق و لغو اجازه بهرهبرداری
1– هر طرف متعاهد میتواند در موارد مشروح زیر مجوز بهرهبرداری را لغو یا استفاده از حقوق مندرج در ماده(2) (اعطای حقوق) این موافقتنامه را در مورد شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر معلق، یا هر شرطی را كه برای استفاده از این حقوق لازم می داند وضع كند:
الف – چنانچه قانع نشود كه مالكیت عمده و كنترل مؤثر شركت هواپیمایی مذكور متعلق و در اختیار طرف متعاهد تعیینكننده یا اتباع وی میباشد.
ب – چنانچه قانع نشود كه طرف متعاهد تعیینكننده كنترل مؤثر قانونی شركت هواپیمایی تعیین شده را بهعهده داشته و آن را اعمال می نماید،
پ – چنانچه شركت هواپیمایی مذكور قوانین و یا مقررات طرف متعاهدی كه این حقوق را اعطاء نموده است رعایت نكند،
ت – چنانچه شركت هواپیمایی مذكور در انجام عملیات بهرهبرداری از مفاد این موافقتنامه تخطی كند.
2– لغو یا تعلیق یا وضع شرایط مذكور در بند(1) این ماده جزدر مواردی كه برای جلوگیری از نقض بیشتر قوانین و یا مقررات و یا مفاد این موافقتنامه فوریت داشته باشد، فقط پس از مشورت با طرف متعاهد دیگر صورت خواهدگرفت.
این مشورت بین مقامات هواپیمایی پس از دریافت درخواست انجام آن در اسرع وقت شروع خواهدشد.
ماده 5 – معافیت از حقوق گمركی، سود بازرگانی و سایر عوارض
1– هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیینشده هرطرف متعاهد كه سرویسهای بینالمللی را انجام میدهند، همچنین لوازم مورد نیاز جاری آنها، مواد سوختی و روغن موتور، و خواربار موجود در هواپیما (شامل غذا، آشامیدنی، دخانیات) به هنگام ورود به سرزمین طرف متعاهد دیگر براساس عمل متقابل از پرداخت كلیه حقوق گمركی، سود بازرگانی، هزینههای بازرسی و سایر هزینههای مشابه معاف خواهند بود به شرط آنكه لوازم و مواد مزبور تا زمانی كه بازگردانده شوند یا در قسمتی از سفر كه برفراز آن سرزمین صورت میگیرد به مصرف برسند، در هواپیما باقی بمانند.
2– موارد زیر براساس عمل متقابل، از عوارض و هزینههای مشابه به استثنای هزینههای مشابه سرویس انجام شده نیز معاف خواهند بود :
الف – خواربار موجود در هواپیما كه با محدودیت در نظر گرفته شده توسط مقامات هواپیمایی طرف متعاهد مذكور، برای استفاده در هواپیمای طرف متعاهد دیگر كه سرویس هوایی بینالمللی را انجام می دهد، وارد سرزمین یك طرف متعاهد می شود.
ب – لوازم یدكی و لوازم مورد نیاز جاری كه به منظور نگهداری و بهرهبرداری از هواپیماهایی كه توسط شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر در سرویسهای هوایی بینالمللی مورد استفاده قرار میگیرند، وارد سرزمین هر طرف متعاهد میشوند.
پ – سوخت و روغن موتور كه در سرزمین یك طرف متعاهد برای شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر كه سرویسهای هوایی بینالمللی را انجام می دهد، تهیه میگردد حتی اگر این مواد قرار است در قسمتی از پرواز برفراز سرزمین طرف متعاهدی كه در آن بارگیری شدهاند به مصرف برسد.
ت – لوازم تبلیغاتی و اسناد شركت هواپیمایی كه فاقد ارزش تجاری میباشند و توسط شركت هواپیمایی تعیین شده یك طرف متعاهد در سرزمین طرف متعاهد دیگر مورد مصرف قرار می گیرند.
ث – تجهیزات اداری كه به منظور استفاده در دفاتر شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر وارد سرزمین هر طرف متعاهد می گردد مشروط به اینكه چنین تجهیزاتی به مدت سه (3) سال از تاریخ ورود آن به آن سرزمین در اختیار آن دفاتر باشد. دراین موارد اصل عمل متقابل اعمال می گردد.
كالاها و مواد موضوع بندهای(الف)، (ب)، (پ)، (ت) و (ث) فوق كه به آنها اشاره گردیده، تحت نظارت یا كنترل گمرك خواهند بود.
3– تجهیزات هوانوردی مورد نیاز جاری، و همچنین مواد و كالاهای نگاهداری شده در هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد تنها با موافقت مقامات گمركی طرف متعاهد دیگر در آن سرزمین قابل تخلیه است. در این صورت می توان آنها را تا زمانی كه طبق مقررات گمركی مجدداً صادر میشوند و یا ترتیب دیگری در مورد آن داده شود تحت نظارت مقامات نامبرده قرار داد.
4– اسناد رسمی حاوی آرم رسمی شركت هواپیمایی مانند برچسب چمدان، بلیط هواپیما، بارنامه، كارت اجازه ورود به هواپیما و جدول زمانبندی كه به داخل سرزمین هر طرف متعاهد برای استفاده اختصاصی شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر وارد می شود، از كلیه حقوق گمركی و سودبازرگانی و یا مالیاتها براساس عمل متقابل معاف خواهد بود.
5– مسافران، اثاثیه مسافران و باری كه از سرزمین یك طرف متعاهد در عبور(ترانزیت) مستقیم قراردارند و ازحریمی كه در فرودگاه بدین منظور اختصاص یافته خارج نمی شوند، فقط مشمول كنترل سادهای خواهند بود. اثاثیه مسافرو بار تا زمانی كه در عبور(ترانزیت) مستقیم است از حقوق گمركی و سود بازرگانی و هرگونه مالیات معاف خواهد بود.
ماده 6 – مقررات ظرفیت و تصویب برنامههای پرواز
1– شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد از فرصتهای عادلانه و برابر برخوردار خواهند بود تا از سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخص شده بین سرزمینهای متبوع خود بهره برداری نمایند.
2– در انجام سرویسهای مورد توافق، شركت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد، منافع شركت هواپیمایی طرف متعاهد دیگر را مورد نظر قرارخواهد داد تا من غیرحق در سرویسهای طرف دیگر در تمام یا قسمتی از همان مسیرها اثرنامطلوب ایجاد نشود.
3– هدف اصلی از برقراری سرویسهای مورد توافق توسط شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد، تأمین ظرفیت كافی با ضریب بارمناسب جهت رفع نیازمندیهای جاری و پیش بینی شده معقول برای حمل مسافر و بارو پست بین سرزمین طرف متعاهد تعیینكننده شركت هواپیمایی و سرزمین طرف متعاهد دیگر می باشد.
4– ظرفیت كلی پیشنهاد شده توسط شركتهای هواپیمایی تعیینشده هر طرف متعاهد در سرویسهای مورد توافق باید قبل از شروع سرویس و بعد از آن به اقتضاء ترافیك پیش بینی شده، توسط مقامات هواپیمایی برقرار یا تصویب گردد.
5– شركت هواپیمایی تعیینشده هر طرف متعاهد همچنین میتواند با رعایت اصول مندرج در بندهای (1)، (2) و (3) این ماده، ظرفیتی را برای رفع نیازمندیهای حملونقل بین سرزمینهای كشورهای ثالث مندرج در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه و سرزمین طرف متعاهد دیگر تأمین نماید.
6– ظرفیتی كه عرضه می شود شامل تعداد سرویسها و نوع هواپیماهای مورد استفاده شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد در سرویسهای مورد توافق میتواند از سوی شركتهای هواپیمایی تعیین شده پیشنهاد شود. پیشنهاد فوق پس از مذاكره و تبادل نظر بین شركتهای هواپیمایی تعیین شده با رعایت اصول مندرج در بندهای (1)، (2) و (3) این ماده ارائه خواهدشد. ظرفیت مذكور با تصویب مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد تعیین و اجراء خواهد شد.
7– در صورت عدم توافق بین شركتهای هواپیمایی تعیینشده طرفهای متعاهد، مسائل مندرج در بند(5) فوق از طریق توافق بین مقامات هواپیمایی دو طرف متعاهد حلوفصل خواهد گردید. تازمانی كه این توافق حاصل نگردیده، ظرفیت عرضه شده توسط شركتهای هواپیمایی تعیین شده بدون تغییر باقی خواهدماند.
8– هر یك از طرفهای متعاهد باید اقدامات لازم در محدوده اختیارات خود را اتخاذ نماید تا هرگونه تبعیض یا فعالیتهای رقابتی غیرعادلانه كه تأثیر عكس برموقعیت رقابتی شركت هواپیمایی طرف متعاهد دیگر كه از مسیرهای تعیین شده یا بخشی از آن بهرهبرداری می نماید، دارد را حذف نمایند.
9– شركتهای هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد، حداكثر سی (30) روز قبل از شروع سرویسها در مسیرهای مشخص شده، برنامههای پرواز شامل نوع هواپیمای مورد استفاده و همچنین ظرفیت را برای تصویب به مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر تسلیم خواهند نمود. در مورد تغییرات بعدی نیز به همین ترتیب عمل خواهد شد. در موارد خاص می توان این محدوده زمانی را با تصویب مقامات نامبرده تغییر داد.
ماده 7 – نرخها
1– نرخهای مورد اجراء توسط شركت هواپیمایی یك طرف متعاهد به منظور حمل و نقل به سرزمین طرف متعاهد دیگریا بالعكس در سطح معقولی خواهد بود كه با توجه به كلیه عوامل مربوط از جمله هزینه بهره برداری و سود معقول، خصوصیات سرویس و نرخهای شركتهای هواپیمایی دیگر كه از مسیر مشابه در تمام یا قسمتی از همان مسیرها، بهرهبرداری می نمایند و شرایط بازار، وضع می گردد.
2– نرخهای موضوع بند(1) این ماده در صورت امكان بعد از مشورت با شركتهای هواپیمایی دیگر كه از تمام یا بخشی از آن مسیر بهره برداری می نمایند، بین شركتهای هواپیمایی تعیین شده هر دو طرف متعاهد مورد توافق قرار خواهد گرفت و چنین موافقتی در صورت امكان با استفاده از دستورالعمل مكانیسم تعیین نرخ انجمن بینالمللی حملونقل هوایی (یاتا) صورت خواهد گرفت یا در صورتی كه هر یك از شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد عضو انجمن شركتهای هواپیمایی نباشند یا هنگامی كه هیچ دستورالعمل تعیین نرخ وجود ندارد، شركتهای هواپیمایی تعیین شده هر دو طرف متعاهد درمورد نرخهای مسیرهای مورد توافق، بین یكدیگر به توافق خواهند رسید.
3– نرخهای مورد توافق حداقل چهل و پنج (45) روز قبل از تاریخ پیشنهادی برای لازم الاجراء شدن، برای تصویب مقامات هواپیمائی هر دو طرف متعاهد ارائه خواهد شد. در مواقع خاص ممكن است این مدت براساس تصمیم مقامات هواپیمایی، كاهش یابد.
4– این تصویب ممكن است با صراحت اعلام گردد. اگر هیچیك از مقامات هواپیمایی عدم تصویب خود را در خلال سی (30) روز از تاریخ ارائه نرخها، با صراحت اعلام ننماید براساس بند(2) این ماده، این نرخها تصویب شده تلقی خواهند شد. درصورتی كه مدت تعیین شده برای ارائه نرخها، همانگونه كه در بند(3) ذكر گردیده بود، كاهش یافته باشد، مقامات هواپیمایی ممكن است توافق نمایند مدتی كه در خلال آن عدم تصویب باید اعلام گردد، میباید كمتر از سی (30) روز باشد.
5– اگرامكان توافق درمورد نرخی طبق بند(2) این ماده وجود نداشته باشد، یا اگر در خلال مدت قابل اجراء طبق بند(4) این ماده، یك طرف متعاهد اعلامیه عدم تصویب نرخ توافق شده براساس مفاد بند(2) این ماده را ارائه نماید، مقامات هواپیمایی دو طرف متعاهد، بعد از مشورت با مقامات هواپیمایی هركشور دیگری كه نظر آنها مورد قبول میباشد، می باید نرخ را براساس توافق مشترك وضع نمایند.
6– اگرمقامات هواپیمایی نتوانند درمورد نرخی كه طبق بند(3) این ماده به آنها ارائه گردیده، یا درمورد تعیین نرخ براساس بند(5) این ماده، به توافق برسند، این اختلاف می باید طبق مفاد ماده(16) (حل اختلاف) این موافقتنامه حل و فصل گردد.
7– نرخ تعیین شده به موجب مفاد این ماده تازمانی كه یك نرخ جدید تعیین نشده باشد، به قوت خود باقی خواهد ماند. معهذا نرخ نباید با اتكاء به این بند بیشتر از دوازده (12) ماه بعد از تاریخی كه منقضی می شود، به قوت خود باقی بماند.
8– بدون ایجاد محدودیت در قوانین رقابت و حقوق مصرف كننده برای هر طرف متعاهد، مداخله توسط مقامات هواپیمایی می باید شامل موارد ذیل گردد:
الف – جلوگیری از نرخها یا فعالیتهای غیرمعقول و تبعیض آمیز.
ب – حمایت از مصرف كنندگان در مقابل نرخهایی كه براثرسوء استفاده از موقعیت غالب یا فعالیتهای مورد توافق بین شركتهای هواپیمایی، بهطور نامعقول بالا یا محدود كننده می باشند.
پ – حمایت از شركتهای هواپیمایی در مقابل نرخهایی كه به طور مصنوعی، به دلیل یارانهها یا حمایتهای مستقیم یا غیرمستقیم دولت، پایین می باشند.
ماده 8 – تسلیم آمار
مقامات هواپیمایی هر طرف متعاهد اطلاعات و آمار مربوط به حمل و نقل انجام شده در سرویسهای مورد توافق توسط شركت هواپیمایی تعیین شده خود به سرزمین طرف متعاهد دیگر یا از آن سرزمین را كه معمولاً توسط شركت هواپیمایی تعیین شده برای مقامات هواپیمایی ملی خود تهیه و به آنها ارائه می گردد، بنابر تقاضا در اختیار مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر قرار خواهند داد. ارائه هرگونه اطلاعات اضافی آماری حمل و نقل مورد درخواست مقامات هواپیمایی یك طرف متعاهد از مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر منوط به مذاكره و توافق طرفهای متعاهد خواهد بود.
ماده 9 – امنیت هوانوردی
1– طرفهای متعاهد طبق حقوق و تعهدات خود به موجب حقوق بینالملل، تعهدات خویش در قبال یكدیگر در خصوص حفظ امنیت هواپیمایی كشوری در برابر اعمال مداخله گرایانه غیرقانونی را مورد تأكید قرار میدهند. طرفهای متعاهد، به ویژه طبق مفاد كنوانسیون راجع به جرائم و برخی اعمال ارتكابی دیگر در هواپیما امضاء شده در توكیو به تاریخ 23/6/1342هجری شمسی مطابق با 14 سپتامبر 1963 میلادی، كنوانسیون راجع به جلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیما امضاء شده در لاهه به تاریخ 25/9/1349هجری شمسی مطابق با 16 دسامبر 1970 میلادی و كنوانسیون راجع به جلوگیری از اعمال غیرقانونی علیه امنیت هواپیمایی كشوری امضاء شده در مونترال به تاریخ 1/7/1350 هجری شمسی مطابق با 23 سپتامبر 1971 میلادی و پروتكل جلوگیری از اعمال غیرقانونی خشونت آمیز در فرودگاههایی كه در خدمت هواپیمایی كشوری بین المللی می باشند امضاء شده در مونترال به تاریخ 4/13/1366هجری شمسی مطابق با 23 فوریه 1988 میلادی، عمل خواهند كرد.
2– طرفهای متعاهد حسب تقاضا، كلیه مساعدتهای لازم را به یكدیگر جهت جلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیماهای كشوری و سایر اعمال غیرقانونی علیه امنیت این هواپیماها، مسافرین و خدمه آنها، فرودگاهها و تأسیسات هوانوردی و هرنوع تهدید دیگر علیه امنیت هواپیمایی كشوری ارائه خواهند كرد.
3– طرفهای متعاهد باید در روابط دوجانبه خود طبق مقررات امنیت هوانوردی مصوب سازمان بینالمللی هواپیمایی كشوری (ایكائو) كه به عنوان ضمائم كنوانسیون هواپیمایی كشوری بین المللی شناخته شده اند تا حدودی كه مقررات امنیتی مزبور در مورد طرفهای متعاهد قابل اجراء است عمل نمایند. هر یك از طرفهای متعاهد باید از متصدیان هواپیماهایی كه محل ثبت آن هواپیماها یا محل اصلی كار و یا اقامت دائمی متصدیان آنها در سرزمین وی واقع شده و نیز از متصدیان فرودگاههای واقع در سرزمین خود بخواهد كه مطابق مقررات هوانوردی مزبور عمل كنند.
4– هر طرف متعاهد میتواند از متصدیان هواپیماها بخواهد كه مقررات امنیت هوانوردی مورد اشاره در بند (3) فوق را كه طرف متعاهد دیگر برای ورود به سرزمین خود، خروج از آن یا در مدت توقف در آنجا مقرر كرده است، رعایت كنند.
5– هر طرف متعاهد باید اطمینان حاصل كند كه در سرزمین آن اقدامات كافی برای حفاظت از هواپیماها و بازرسی مسافران، خدمه، لوازم همراه مسافر، اثاثیه مسافر، بار و خواربار هواپیما پیش از سوارشدن مسافران یا بارگیری و به هنگام آن بهنحو مؤثر انجام میشود. همچنین هرطرف متعاهد باید هر درخواستی را كه طرف متعاهد دیگر برای انجام اقدامات امنیتی ویژه معقول جهت مقابله با تهدیدی خاص بهعمل آورد، با نظر مساعد مورد توجه قراردهد.
6– هرگاه هواپیماهای كشوری بهطور غیرقانونی تصرف شود و یا اعمال غیرقانونی دیگری علیه امنیت این هواپیماها، مسافرین و خدمه آنها، فرودگاهها یا تأسیسات هوانوردی صورت پذیرد، و یا تهدیدی در این مورد انجام گیرد، طرفهای متعاهد باید از طریق تسهیل ارتباطات و اتخاذ تدابیر مناسب دیگر بمنظور ختم سریع و بی خطر حادثه و یا خنثی كردن تهدید مزبور به یكدیگر یاری رسانند.
7– اگر یك طرف متعاهد در ارتباط با مفاد امنیت هوانوردی در این ماده با مشكلاتی مواجه گردد، مقامات هواپیمایی هرطرف متعاهد میتوانند درخواست مشاوره فوری با مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر را نمایند.
ماده 10 – ایمنی هوانوردی
1– هر طرف متعاهد میتواند درهرزمان دررابطه با استانداردهای ایمنی در زمینههای مربوط به تأسیسات هوانوردی، خدمه پرواز، هواپیما وبهرهبرداری از هواپیما كه طرف متعاهد دیگر بكارگرفته است، درخواست مشاوره نماید. چنین مشاوره ای ظرف مدت سی روز از تاریخ درخواست مزبور انجام خواهد شد.
2– درصورتی كه پس از مشاوره مزبور یك طرف متعاهد ملاحظه كند استانداردهای ایمنی در زمینههای موضوع بند(1) فوق كه در آن زمان به موجب كنوانسیون وضع شده به طور مؤثر توسط طرف متعاهد دیگر به كار گرفته یا اجراء نمی شود، طرف متعاهد دیگر را از یافتههای مزبور و اقداماتی كه برای تطبیق با استانداردهای ایكائو ضروری به نظر میرسد آگاه خواهد كرد. طرف متعاهد دیگر اقدام اصلاحی مناسب را در فرصت زمانی توافق شده اتخاذ خواهد نمود.
3– همچنین به موجب ماده (16) كنوانسیون توافق می شود هرنوع هواپیمایی كه توسط شركت هواپیمایی تعیینشده یك طرف متعاهد یا ازطرف آن درسرویسهایی از مبدأ سرزمین طرف متعاهد دیگر یا بالعكس مورد بهرهبرداری قرار گیرد، می تواند مادامی كه درسرزمین طرف متعاهد دیگر است، مشمول بازرسی نمایندگان مجاز طرف متعاهد دیگر قرار گیرد، مشروط براینكه این امر منجر به تأخیر بدون دلیل در بهره برداری از هواپیما نگردد. علیرغم تعهدات مندرج درماده (33) كنوانسیون، هدف این بازرسی، تأیید اعتبار اسناد هواپیمای مربوط، گواهینامه خدمه و تطبیق تجهیزات و وضعیت هواپیما با استانداردهای وضع شده درآن زمان به موجب كنوانسیون می باشد.
4– هرطرف متعاهد حق تعلیق یا تغییر فوری مجوز بهرهبرداری شركت یا شركتهای هواپیمایی تعیینشده طرف متعاهد دیگر را درصورتی كه اقدام فوری برای حصول اطمینان از ایمنی بهره برداری شركت هواپیمایی تعیین شده ضروری باشد برای خود محفوظ می دارد.
5– هراقدامی ازسوی یك طرف متعاهد طبق بند(4) فوق با از بین رفتن زمینه اتخاذ آن اقدام متوقف خواهد شد.
6– با توجه به بند (2) فوق اگرمشخص شود كه با پایان یافتن فرصت زمانی توافق شده، یك طرف متعاهد درحالت عدم مطابقت با استانداردهای ایكائو باقی مانده است، دبیركل ایكائو باید از این موضوع ونیز تصمیم رضایت بخش بعدی نسبت به موقعیت مطلع گردد.
ماده 11 – هزینه بهرهبرداری
1- هر هزینهای كه مقامات صلاحیتدار یك طرف متعاهد جهت شركتهای هواپیمایی تعیینشده طرف متعاهد دیگر برای استفاده از فرودگاهها و تسهیلات ناوبری هوایی و سرویسها اعمال مینمایند عادلانه، معقول و بدون تبعیض خواهد بود و از هزینهای كه برای هواپیماهای ملی خود درسرویسهایهوایی بین المللیمنظم مشابه تردد می كنند، وضع شده، تجاوز نخواهد كرد.
2- هر یك از طرفهای متعاهد مذاكره در مورد هزینههای بهرهبرداری بین مقامات وضع كننده هزینهها و شركت های هواپیمایی كه تسهیلات و سرویسهای ارائه شده توسط آن مقامات را مورد بهرهبرداری قرار میدهند و نیز تبادل اطلاعات ضروری كه اجازه بررسی دقیقی كه تعیین كند آیا هزینهها معقول میباشد، تشویق خواهند نمود.
3- هر یك از طرفهای متعاهد در سرزمین خود فرودگاه یا فرودگاههایی را جهت استفادة شركت هواپیمایی تعیینشده طرف متعاهد دیگر در مسیر مشخصشده تعیین خواهد كرد، و تسهیلات ارتباطی، هوانوردی، هواشناسی و سایر خدماتی را كه برای بهرهبرداری سرویسهای مورد توافق لازم است در اختیار شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر قرار خواهد داد.
ماده 12 – شمولقوانین و مقررات
1– قوانین و مقرراتیك طرف متعاهد در مورد اجازه ورود، اقامت موقت، یا خروج مسافران، خدمه، چمدان، بار یا محمولات پستی از سرزمین خود، از قبیل مقررات مربوط به ورود، ترخیص، مهاجرت، همچنین مقررات گمركی و بهداشتی در مورد مسافرین، خدمه، چمدان، بار و محمولات پستی حمل شده توسط هواپیمای شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر مادام كه در سرزمین مذكور باشند اعمال خواهد شد.
2– قوانین و مقررات و سایر موضوعات حقوقی لازم الاجراء یك طرف متعاهد در مورد اجازه ورود، اقامت موقت، یا خروج هواپیماهایی كهبهامر هوانوردی بین المللی در سرزمین خود اشتغال دارند یا این قبیل هواپیماها در آن سرزمین پرواز می نمایند، در مورد هواپیماهای شركتهواپیمایی تعیینشده طرف متعاهد دیگر نیز اعمال خواهد شد.
3– مقامات مربوط هواپیمایی طرفهای متعاهد بدون تأخیر غیر موجه حق بازرسی از هواپیمای طرف متعاهد دیگر را در نشست یا خروج، جهت بررسی گواهینامهها و سایر مدارك مقرر در كنوانسیون خواهند داشت.
4– هر طرف متعاهد بنا بهتقاضای طرف متعاهد دیگر نسخهایاز قوانین و مقررات مذكور در این ماد را در اختیار آن قرار خواهد داد.
5– انتقال درآمدهایحاصلهتوسط شركتهواپیمایی تعیینشدههر طرف متعاهد طبق مقررات تسعیر ارزهای خارجی طرف متعاهد دیگر و پس از كسر هزینهها صورت خواهد گرفت.
طرفهایمتعاهد بیشترین تلاش خود را برای تسهیل انتقال درآمدهای حاصله توسط شركت هواپیمایی تعیین شده از سرویسهای موضوع این موافقتنامه به عمل خواهند آورد.
ماده 13 – فعالیتهای بازرگانی
1- شركت های هواپیمایی تعیین شدههر طرف متعاهد مجاز خواهند بود نمایندگان و كاركنان بازرگانی، فنی و عملیاتی كه مورد نیاز هستند، و نیز دفاتر اختصاص یافته برای فعالیتهای خود جهت سرویسهای مورد توافق را مطابق با قوانین و مقررات لازم الاجراء در سرزمین طرف متعاهد دیگر نگهداری نمایند.
2- نیازهای مزبور تحت نظارت شركت های هواپیمایی تعیینشده یك طرف متعاهد، از طریق كاركنان آن یا اجاره خدمات از شركت هواپیمایی دیگر یا حتی شركتهایی كه مجاز به ارائه اینگونه خدمات میباشند تأمین خواهد شد.
3- نمایندگان و كاركنان موضوع این ماده تابع قوانین، مقررات و دیگر شرایط لازم الاجراء در سرزمین طرف متعاهد دیگر خواهند بود.
ماده 14 – شناسائی گواهینامهها و پروانهها
1– گواهینامههای قابلیتپرواز و گواهینامههایصلاحیتو پروانههائی كه توسط یك طرف متعاهد صادر شدهیا اعتبار یافتهو هنوز به قوتخود باقیباشد، برای بهره برداری از سرویسهای مورد توافقموضوعاینموافقتنامه، توسططرفمتعاهد دیگر معتبر شناختهخواهد شد، مشروطبر این كه شرایط صدور یا اعتبار گواهینامهها و پروانههای مزبور مطابق استانداردهای وضع شده در كنوانسیون باشد.
2– هر طرف متعاهد این حقرا برای خود محفوظمی ارد كهدر مورد پرواز از فراز سرزمین خود از قبولگواهینامههای صلاحیت و پروانههائی كه برایاتباع آن توسط طرف متعاهد دیگر یا كشور ثالث صادر شده خودداری نماید.
3– هرگاه امتیازات یا شرایط پروانهها یا گواهینامههای صادره موضوع بند فوق توسط مقام هواپیمایی یك طرف متعاهد جهت هر شخصی، شركت هواپیمایی تعیین شده یا هواپیمایی كه سرویسهای مورد توافق در مسیر های مشخص شده را مورد بهره برداری قرار می دهد اجازه تفاوت با استانداردهای وضع شده در كنوانسیون را می دهد و تفاوت مزبور به ایكائو اطلاع داده شده است مقام هواپیمایی طرف متعاهد دیگر میتواند مطابق .ماده(15) ( مشاوره) این موافقتنامه به منظور این كه مجاب شوند اقدامات مورد نظر مورد قبول آنها می باشد تقاضای مشاوره نماید. عدم نیل به توافق رضایت بخش زمینه اجراء .ماده(4) ( لغو یا تعلیق اجازه بهرهبرداری) این موافقتنامه را موجب خواهد شد.
ماده 15 – مشاوره
1- مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد با قصد همكاری نزدیك به منظور حصول اطمینان از اجراء و رعایت رضایتبخش مطابق مفاد این موافقتنامه و پیوست آن با یكدیگر مشاوره خواهند نمود.
2- این مشاورهها بین مقامات هواپیمایی ظرف شصت ( 60) روز از تاریخ دریافت تقاضای كتبی طرف متعاهد دیگر آغاز خواهد شد، مگر این كه طرفهای متعاهد به گونه دیگری توافق نمایند.
ماده 16 – حل اختلافات
1ـ هرگونه اختلاف در مورد تفسیر یا اجراء این موافقتنامه و پیوست آن بین طرفهای متعاهد در مرحله نخست از طریق مذاكرهمستقیم بین مقامات هواپیمایی طبق شرایط مقرر در بند (2) ماده (15) ( مشاوره) این موافقتنامه حل و فصل خواهد شد. چنانچه طرفهای متعاهد به توافقی نرسند، اختلاف از طریق دیپلماتیك حل و فصل خواهد شد.
ماده 17 – تغییر و اصلاح
1- هر گونه تغییر یا اصلاحاینموافقتنامه كه با مشاوره و طبق شرایط مقرر در .ماده(15) ( مشاوره) مورد تصویب طرفهای متعاهد قرار گرفته است، پس از مبادله یاد داشت از طریق دیپلماتیك، كه بیانگر انجام تمامی تشریفات ضروری قانون اساسی هر طرف متعاهد برای چنین هدفی میباشد، به مورد اجراء گذارده خواهد شد.
2- هرگونه تغییر یا اصلاح پیوستاینموافقتنامه میتواند به طور مستقیم بین مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد از طریق مشاوره به موجب ماده(15) (مشاوره) مورد توافق قرار گیرد، و این تغییر یا اصلاح پس از تأیید از طریق مبادله یاد داشت دیپلماتیك لازم الاجراء خواهد گردید.
ماده 18 – ثبت نزد سازمان بینالمللی هواپیمایی كشوری
این موافقتنامه و هرگونه اصلاحیههای بعدی آن توسط كشوری كه موافقتنامه در آنجا امضاء شده، نزد سازمان بینالمللی هواپیمایی كشوری به ثبت خواهد رسید.
ماده 19 – مطابقت با موافقتنامهها و كنوانسیونهای چند جانبه
چنانچه در مدت زمان اعتبار این موافقتنامه كنوانسیون یا موافقتنامه چندجانبه بین دو طرف متعاهد لازم الاجراء گردد، این موافقتنامه پس از مشاوره طبق ماده(15) (مشاوره) این موافقتنامه، برطبق موارد تأثیر گذار در آن موافقتنامه یا كنوانسیون اصلاح خواهد شد.
ماده 20 – فسخ
1- كشورهای متعاهد میتوانند در هر زمان قصد خود را مبنی بر فسخ این موافقتنامه بوسیله یاد داشت دیپلماتیك اعلام نمایند. یادداشت مزبور به طور همزمان به سازمان بینالمللی هواپیمایی كشوری ( ایكائو) اعلام خواهد شد.
2- فسخ، دوازده (12) ماه پس از تاریخ دریافت یادداشت توسط طرف متعاهد دیگر نافذ خواهد شد، مگر اینكه یادداشت، قبل از انقضای این مدت پس گرفته شود. درصورتی كه طرف متعاهد دیگر دریافت را تأیید ننماید، یادداشت، چهارده(14) روز پساز تاریخ دریافت آنتوسط سازمان بینالمللی هواپیمایی كشوری ( ایكائو)دریافت شده تلقی خواهد شد.
ماده 21 – لازم الاجراء شدن
این موافقتنامه سی ( 30) روز پس از آگاهی طرفهای متعاهد از طریق ارتباطات دیپلماتیك طرفین، از اتمام تشریفات قانون اساسی هریك از طرفهای متعاهد برای لازمالاجراء شدن آن، به مورد اجراء گذارده خواهد شد.
این موافقتنامه برای سه سال لازم الاجراء خواهد بود و برای هر دوره زمانی مشابه تمدید خواهد شد، مگر این كه یك طرف متعاهد نود (90) روز قبل از انقضاء آن از طریق یاد داشت دیپلماتیك، اعلام نماید، كه موافق چنین تمدیدی نمی باشد.
با تأیید مفاد اینموافقتنامه، نمایندگان تام الاختیار امضاء كننده زیر كه از طرف دولتهای متبوع خود مجاز می باشند این موافقتنامه را امضاء نمودند.
این موافقتنامه در یك مقدمه، بیست و یك (21) ماده و یك پیوست در تهران در تاریخ هشتم مرداد سال 1385 هجری شمسی برابر با سیام ژوئیه 2006 میلادی در دو نسخهاصلی به سه زبان فارسی،اسپانیایی و انگلیسی كههر سه متن دارای اعتبار یكسان می باشند، تنظیم گردید. در صورت اختلاف در تفسیر متون، متن انگلیسی ملاك خواهد بود.
از طرف دولت جمهوریاسلامیایران
از طرف
دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا
پیوست
جدول مسیر
.بخش 1 :
مسیرهایی كه توسط شركت(های) هواپیمایی تعیینشده دولت جمهوریاسلامی ایران مورد بهرهبرداری قرار میگیرد.
مبداء |
نقاط واسط |
مقصد |
نقاط ماوراء |
هر نقطهای در جمهوری اسلامی ایران |
هر نقطهای در آفریقا |
مكوتیا |
بعداً تعیین خواهدشد |
بخش 2 :
مسیرهایی كه توسط شركت(های) هواپیمایی تعیینشده دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا مورد بهرهبرداری قرار میگیرد..
مبداء |
نقاط واسط |
مقصد |
نقاط ماوراء |
هر نقطه ای در جمهوری بولیواری ونزوئلا |
هر نقطه ای در آفریقا |
تهران |
بعداً تعیین خواهد شد |
تذكرات:
1- از مسیرهای پیش گفته، دوطرفه (جمهوریاسلامیایران / جمهوری بولیواری ونزوئلا و بالعكس) بهرهبرداری خواهد شد.
2- شركتهای هواپیمایی تعیینشده هر طرف متعاهد میتوانند مسیرهای مورد نظر خود را در هر سرویس حذف نمایند.
3- نقاط ماوراء، بعدأ، پس از مذاكرات بین شركت های هواپیمایی تعیینشده جمهوریاسلامیایران و جمهوری بولیواری ونزوئلا و با مجوز مقامات هوانوردی دو كشور، از طریق مجاری دیپلماتیك تعیین خواهد شد.
ظرفیت و تعداد پرواز :
شركتهای هواپیمایی تعیینشده تا 3 پرواز در هفته هر مسیر را مورد بهرهبرداری قرار خواهند داد.
حقوق پروازی
1- هر شركت هواپیمایی تعیینشده میتواند از آزادی پنجم در نقاط واسط و ماوراء كه در پیوست این موافقتنامه تعیین گردیده، در شرایطی بهره برداری نماید كه اجازه مربوطه توسط طرفهای متعاهد براساس توصیه و موافقت بین شركتهای هواپیمایی تعیینشده، صادر گردیده باشد.
2- تعداد پروازها و انواع هواپیماهای شركتهای هواپیمایی تعیینشده بهشرط تأیید مقامات هواپیمایی دو طرف متعاهد بین شركتهای هواپیمایی تعیین شده مورد توافق قرار خواهد گرفت.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و بیست و یك ماده و یك پیوست در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ سی و یكم مردادماه یكهزار و سیصد و هشتاد و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 12/6/1386 به تأیید شورای نگهبان رسید
رئیس مجلس شورای اسلامی _ غلامعلی حدادعادل