قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به موافقتنامه لیسبون در مورد حمایت از اسامی مبدأ و ثبت بینالمللی آنها مورخ 31 اكتبر 1958 (1337/8/9)، تجدیدنظر شده در استكهلم به تاریخ 14 جولای 1967 (1346/4/23) و اصلاح شده به تاریخ 28 سپتامبر 1979 (1358/7/6)
ماده واحده
– به دولت جمهوری اسلامی ایران اجازه داده میشود به موافقتنامه لیسبون درمورد حمایت از اسامی مبدأ و ثبت بینالمللی آنها مورخ 31 اكتبر 1958 (1337/8/9)، تجدیدنظر شده در استكهلم به تاریخ 14 جولای 1967 (1346/4/23) و اصلاح شده به تاریخ 28 سپتامبر 1979 (1358/7/6) ملحق شود و اسناد الحاق را به امین اسناد بسپارد.
بسمالله الرحمن الرحیم
موافقتنامه لیسبون درمورد حمایت از اسامی مبدأ و ثبت بینالمللی آنها مورخ 31 اكتبر 1958 (1337/8/9)، تجدیدنظر شده در استكهلم به تاریخ 14 جولای 1967 (1346/4/23) و اصلاح شده به تاریخ 28 سپتامبر 1979 (1358/7/6)
ماده 1
1 – كشورهائی كه این موافقتنامه درمورد آنها اعمال میشود اتحادیهای ویژه را در چارچوب اتحادیه حمایت از مالكیت صنعتی تأسیس میكنند.
2 – كشورهای مزبور طبق شرایط این موافقتنامه تعهد میكنند از اسامی مبدأ محصولات سایر كشورهای عضو اتحادیه ویژه كه تحت این عنوان در كشور مبدأ به رسمیت شناخته شده و مورد حمایت قرار دارند و در دفتر بینالمللی مالكیت معنوی (كه از این پس به عنوان «دفتر بینالمللی» یا «دفتر» خوانده میشود) موضوع كنوانسیون تأسیس سازمان جهانی مالكیت معنوی (كه از این پس به عنوان «سازمان» خوانده میشود) به ثبت رسیده است، در قلمرو خود حمایت كنند.
ماده 2
1 – در این موافقتنامه «اسم مبدأ» به اسم جغرافیائی كشور، منطقه یا محلی اطلاق میشود كه محصول نشأت گرفته از آنجا و كیفیت و مشخصات آن منحصراً یا اساساً به خاطر محیط جغرافیائی از جمله عوامل طبیعی و انسانی، است.
2 – «كشور مبدأ» كشوری است كه اسم آن یا اسم منطقه یا محل واقع شده در آن، اسم مبدأ محسوب میشود و معروفیت محصول به خاطر آن است.
ماده 3
حمایت در مقابل هرگونه غصب یا تقلید، حتی اگر مبدأ واقعی محصول ذكرشود یا اسم به صورت ترجمه شده یا به همراه اصطلاحاتی مانند «قسم»، «نوع»، «ساخت»، «تقلید» یا مانند آن به كار رود، تضمین خواهد شد.
ماده 4
مفاد این موافقتنامه به هیچ وجه حمایتی را كه از قبل، اسامی مبدأ در هر یكاز كشورهای عضو اتحادیه ویژه به موجب سایر اسناد بینالمللی، مانند كنوانسیون پاریس برای حمایت از مالكیت صنعتی مورخ 20 مارس 1883 (1262/12/29) تجدید نظرهای بعدی آن و موافقتنامه مادرید برای جلوگیری از نصب نشانههای منبع غیرواقعی یا گمراهكننده بر روی كالاها مورخ چهاردهم آوریل 1891 (1270/1/28) و تجدیدنظرهای بعدی آن، یا به موجب قانون داخلی یا تصمیمات دادگاه از آن برخوردار بودهاند، مستثنی نمیسازد.
ماده 5
1– ثبت اسامی مبدأ، به درخواست ادارات كشورهای عضو اتحادیه ویژه، به نام هر شخص حقیقی یا حقوقی، اعم از عمومی یا خصوصی، كه طبق قانون داخلی آنها حق استفاده از این اسامی را دارد، در دفتر بینالمللی انجام خواهد گرفت.
2– دفتر بینالمللی بدون تأخیر موارد ثبت مزبور را به اطلاع ادارات كشورهای مختلف عضو اتحادیه ویژه خواهد رساند و آنها را در نشریهای منتشر خواهد كرد.
3– اداره هر كشوری میتواند اعلام كند كه از اسم مبدائی كه ثبت آن به اطلاع آن رسیدهاست نمیتواند حمایت نماید، اما فقط در صورتی كه اعلامیه آن همراه با دلایل این امر، ظرف مدت یكسال پس از دریافت اطلاعیه ثبت، به اطلاع دفتر بینالمللی برسد و مشروط بر اینكه چنین اعلامیهای در كشور ذیربط، به زیان سایر اشكال حمایت از اسم مزبور كه مالك آن استحقاق مطالبه آن را به موجب ماده (4) فوق دارد، نباشد.
4– پس از انقضای مدت یكسال پیشبینی شده، در بند فوق، ادارات كشورهای عضو اتحادیه نمیتوانند با چنین اعلامیهای مخالفت كنند.
5– دفتر بینالمللی در اسرع وقت، هرگونه اعلامیه صادره به موجب مفاد بند (3) این ماده توسط اداره كشور دیگر را به اطلاع اداره كشور مبدأ خواهد رساند. طرف ذینفع پس از اینكه ازطریق اداره ملی خود از اعلامیه صادره توسط كشور دیگر مطلع شد، میتواند در آن كشور دیگر به كلیه طرق دادخواهیهای قضائی و اداری كه در دسترس اتباع آن كشور قرار دارد، متوسل شود.
6– اگر اسمی به موجب اطلاعیه ثبت بینالمللی در كشوری معین مورد حمایت قرار گرفتهاست مورد استفاده اشخاص ثالثی در آن كشور قبل از تاریخ چنین اطلاعیهای باشد، اداره صلاحیتدار كشور مذكور حق دارد مهلتی حداكثر دوساله را به اشخاص ثالث مزبور برای متوقفكردن استفاده از این اسم اعطا كند، مشروط براینكه طی مدت سه ماه پس از انقضای مدت یكساله پیشبینی شده در بند «3» فوق، دفتر بینالمللی را از این امر آگاه سازد.
ماده 6
اسمی كه در یكی از كشورهای عضو اتحادیه ویژه به موجب تشریفات مقرر در ماده (5) این موافقتنامه از حمایت برخوردار شدهاست نمیتواند در آن كشور مادامی كه در كشور مبدأ به عنوان اسم مبدأ مورد حمایت قرار دارد، به عنوان اسم عام تلقی شود.
ماده 7
1- ثبت انجام شده در دفتر بینالمللی طبق ماده(5) این موافقتنامه، حمایت را برای كل دوره موضوع ماده فوق، بدون نیاز به تجدید، تضمین خواهدكرد.
2- برای ثبت هر اسم مبدأ، هزینه واحدی پرداخت خواهدشد.
ماده 8
اقدام حقوقی لازم برای تضمین حمایت از اسم مبدأ در هر یك از كشورهای عضو اتحادیه ویژه به موجب مقررات قوانین ملی میتواند در موارد زیر صورت گیرد:
1- بنا به تقاضای اداره صلاحیتدار یا به درخواست دادستان.
2- توسط هر شخص ذینفع، اعم از حقیقی یا حقوقی و عمومی یا خصوصی.
ماده 9
1 –
الف – اتحادیه ویژه دارای مجمعی مركب از كشورهای تصویبكننده یا ملحقشونده به این سند خواهدبود.
ب – دولت هر كشور دارای یك نماینده خواهدبود كه میتواند از یاری نمایندگان علیالبدل، مشاورین و كارشناسان بهرهمند شود.
ج – هزینههای هر هیأت نمایندگی به عهده دولتی خواهدبود كه آن را منصوب كردهاست.
2 –
الف – مجمع به امور زیر خواهد پرداخت:
1) – انجام كلیه امور راجع به حفظ و توسعه اتحادیه ویژه و اجرای این موافقتنامه
2) – دادن دستوراتی به دفتر بینالمللی راجع به تدارك فراهماییهای (كنفرانسهای) بازنگری، با توجه مقتضی به اظهارنظرهای آن دسته از كشورهای عضو اتحادیه ویژه كه این سند را تصویب نكرده یا به آن ملحق نشدهاند.
3) – اصلاح مقررات از جمله تعیین مبلغ هزینه موضوع بند (2) ماده (7) این موافقتنامه و سایر هزینههای مربوط به ثبت بینالمللی.
4) – بررسی و تأیید گزارشها و فعالیتهای مدیركل سازمان (كه از این پس به عنوان «مدیركل» خوانده میشود) راجع به اتحادیه ویژه و دادن تمامی دستورات لازم به وی درباره موضوعاتی كه در محدوده صلاحیت اتحادیه ویژه هستند.
5) – تصمیمگیری در مورد برنامه و تصویب بودجه دوسالانه اتحادیه ویژه و تصویب صورتحسابهای نهایی آن.
6) – تصویب مقررات مالی اتحادیه ویژه
7) – تشكیل كار گروههای (كمیتههای) كارشناسان و گروههای كاری كه ممكن است برای نیل به اهداف اتحادیه ویژه لازم بنظر برسند.
8) – تعیین كشورهای غیرعضو اتحادیه ویژه و سازمانهای بینالدولی و غیردولتی بینالمللی كه به عنوان ناظر در جلسات آن پذیرفته میشوند.
9) – تصویب اصلاحات مواد (9) تا (12)
10) – اتخاذ هر اقدام مناسب دیگر به منظور پیشبرد اهداف اتحادیه ویژه.
11) – انجام وظایف دیگری كه به موجب این موافقتنامه مقتضی باشد.
ب – مجمع درخصوص موضوعاتی كه مورد علاقه سایر اتحادیههای تحت مدیریت سازمان هستند نیز پس از استماع نظر مشورتی كارگروه (كمیته) هماهنگی سازمان، تصمیمگیری خواهدنمود.
3–
الف – هر كشور عضو مجمع، دارای یك رأی خواهدبود.
ب – حضور نصف كشورهای عضو مجمع، حد نصاب رسمیت جلسات خواهدبود.
ج – قطع نظر از مفاد جزء(ب) فوق، اگر در هر اجلاس، تعداد كشورهای حاضر كمتر از نصف ولی مساوی یا بیشتر از ثلث كشورهای عضو مجمع باشد، مجمع میتواند، به جز در مورد آئین كار خود، در سایر موارد تصمیمگیری كند. كلیه تصمیمات مزبور تنها در صورتی نافذ خواهندبود كه شرایطی كه از این پس مقرر میشوند رعایت شدهباشند. دفتر بینالمللی تصمیمات مذكور را برای كشورهای عضو مجمع كه نمایندگان آنها در جلسه حاضر نبودهاند، ارسال خواهد كرد واز آنها خواهدخواست كه ظرف مدت سه ماه از تاریخ ارسال، رأی مثبت، منفی یا ممتنع خود را بطور كتبی اعلام كنند. اگر پس از انقضای مدت مزبور، تعداد كشورهایی كه به طریق فوق رأی مثبت، منفی یا ممتنع خود را اعلام داشتهاند به تعدادی برسند كه برای دستیابی به حد نصاب در جلسه، كمبود وجود داشتهاست، تصمیمات مزبور نافذ خواهد شد، مشروط بر اینكه در همان زمان، اكثریت مورد نیاز كماكان با این تعداد حاصل باشد.
د – با رعایت مفاد بند (2) ماده (12) این موافقتنامه، تصمیمگیری مجمع مستلزم دو سوم آرای داده شده، خواهد بود.
هـ – آراء ممتنع به عنوان رأی محاسبه نخواهندشد.
و – یك نماینده تنها تحت نام یك كشور میتواند حاضر شده و رأی بدهد.
ز – كشورهای عضو اتحادیه ویژه كه عضو مجمع نیستند به عنوان ناظر در جلسات مجمع پذیرفته خواهندشد.
4–
الف – مجمع در دو سال تقویمی، یكبار به دعوت مدیركل به عنوان اجلاس عادی تشكیل جلسه خواهدداد و در صورتی كه شرایط استثنائی وجود نداشتهباشد، تشكیل جلسه طی همان دوره و در همان محل مجمع عمومی سازمان خواهدبود.
ب – مجمع به درخواست یك چهارم كشورهای عضو مجمع، به دعوت مدیركل، اجلاس فوقالعاده تشكیل خواهدداد.
ج – دستور كار هر اجلاس توسط مدیركل تهیه خواهدشد.
5– مجمع آئین كار خود را تصویب خواهد كرد.
ماده 10
1–
الف – انجام ثبت بینالمللی و تكالیف مرتبط با آن، همچنین كلیه سایر تكالیف اداری راجع به اتحادیه ویژه، به عهده دفتر بینالمللی خواهدبود.
ب – دفتر بینالمللی، به ویژه جلسات را تدارك خواهد كرد و امور دبیرخانه مجمع و كار گروههای ( كمیتههای) كارشناسان و گروههای كاری را كه ممكن است مجمع تشكیل دادهباشد، به عهده خواهدگرفت.
ج – مدیر كل، بالاترین مقام اجرایی اتحادیه ویژه و نماینده آن خواهدبود.
2– مدیركل و هر مقام اداری كه او تعیین میكند، بدون داشتن حق رأی، در تمام جلسات مجمع و كار گروههای(كمیتههای) كارشناسان یا گروههای كاری كه ممكن است
مجمع تشكیل دادهباشد شركت خواهندكرد. مدیركل یا مقام اداری كه او تعیین میكند، به اعتبار سمت خود، دبیر نهادهای مزبور خواهد بود.
3–
الف – دفتر بینالمللی طبق دستورات مجمع، مقدمات برگزاری فراهماییهای (كنفرانسهای) بازنگری در مفاد موافقتنامه، به غیر از مواد (9) تا (12) این موافقتنامه را فراهم خواهد كرد.
ب – دفتر بینالمللی میتواند درباره تدارك فراهماییهای (كنفرانسهای) بازنگری، با سازمانهای بینالدولی و سازمانهای غیردولتی بینالمللی مشورت كند.
ج – مدیركل و اشخاصی كه از سوی وی تعیین میشوند، بدون داشتن حق رأی، در مباحثات فراهماییهای (كنفرانسهای) مزبور شركت خواهند كرد.
4– دفتر بینالمللی سایر وظایف محوله را انجام خواهدداد.
ماده 11
1–
الف – اتحادیه ویژه دارای بودجه خواهدبود.
ب – بودجه اتحادیه ویژه شامل درآمدها و هزینههای خود اتحادیه ویژه، كمكهای آن به بودجه هزینههای مشترك اتحادیهها و در صورت امكان، مبالغی خواهدبود كه در اختیار بودجه فراهمایی (كنفرانس) سازمان گذاشته میشود.
ج – هزینههایی كه نه تنها منحصراً قابل تخصیص به اتحادیه ویژه، بلكه به یك یا چند اتحادیه دیگر تحت مدیریت سازمان مربوط نیستند به عنوان هزینههای مشترك اتحادیهها در نظر گرفته خواهندشد. سهم اتحادیه ویژه در هزینههای مشترك مزبور به نسبت منافع اتحادیه ویژه در آنها خواهدبود.
2– بودجه اتحادیه ویژه، با توجه مقتضی به لزوم هماهنگی با بودجههای سایر اتحادیههای تحت مدیریت سازمان تعیین خواهدشد.
3– بودجه اتحادیه ویژه از منابع زیر تأمین مالی خواهدشد:
الف – هزینههای ثبت بینالمللی كه طبق بند (2) ماده (7) این موافقتنامه وصول میشوند و سایر هزینههای وصولی برای سایر خدماتی كه دفتر بینالمللی در ارتباط با اتحادیه ویژه ارائه میدهد.
ب – فروش یا حقالامتیاز انتشارات دفتر بینالمللی در ارتباط با اتحادیه ویژه.
ج – هدایا، ماترك و كمكهای مالی بلاعوض.
د – اجارهها، هزینههای مالی و سایر درآمدهای متفرقه.
هـ – سهمیه كشورهای عضو اتحادیه ویژه، مشروط بر اینكه و تا حدی كه میزان دریافتیها از منابع مذكور در جزءهای (الف) تا (د) برای هزینههای اتحادیه ویژه كفایت نكند.
4–
الف – مجمع به پیشنهاد مدیركل، مبالغ هزینههای موضوع بند «2» ماده (7) این موافقتنامه را تعیین خواهدكرد.
ب – مبالغ هزینههای مزبور به نحوی تعیین خواهندشد كه درآمدهای اتحادیه ویژه در شرایط عادی برای تأمین هزینههای دفتر بینالمللی به منظور ادامه ارائه خدمات ثبت بینالمللی، بدون نیاز به پرداخت سهمیههای موضوع جزء (هـ) بند (3) فوق، كافی باشد.
5–
الف – هر كشور عضو اتحادیه ویژه از نظر تعیین سهمیه موضوع جزء (هـ) بند (3) فوق، به همان طبقهای تعلق خواهدداشت كه در اتحادیه پاریس برای حمایت از مالكیت صنعتی در آن قرار دارد و سهمیه سالانه خود را بر مبنای همان تعداد واحدهایی كه برای آن طبقه در آن اتحادیه تعیین شدهاست، پرداخت خواهدكرد.
ب – سهمیه سالانه هر كشور عضو اتحادیه ویژه، مبلغی نسبت به كل مقداری خواهدبود كه قرار است همه كشورها بر حسب تعداد واحدهای خود نسبت به كل واحدهای همه كشورهای كمككننده به بودجه اتحادیه ویژه كمك كنند.
ج – مجمع، تاریخ پرداخت سهمیهها را تعیین خواهدكرد.
د -كشوری كه در پرداخت مبلغ سهمیههای خود تأخیر دارد، چنانچه مبلغ بدهی معوقه آن معادل یا بیشتر از مبلغ سهمیه لازمالتادیهای باشد كه در دو سال كامل گذشته به عهده آن بودهاست، نمیتواند حق رأی خود را در هر یك از نهادهای اتحادیه ویژه اعمال كند. در هر حال هر نهاد اتحادیه چنانچه و مادامی كه قانعشود تأخیر در پرداخت به خاطر شرایط استثنائی و غیرقابل اجتناب بودهاست، میتواند به چنین كشوری اجازه دهد كه همچنان در آن نهاد حق رأی خود را اعمال كند.
هـ – اگر قبل از آغاز دور جدید مالی، بودجه به تصویب نرسد، میزان آن در حد بودجه سال قبل، به نحوی كه در مقررات مالی مقرر شده، خواهدبود.
6– با رعایت مفاد جزء (الف) بند (4) این ماده، مبالغ هزینهها و مخارج مقرر برای سایر خدماتی كه دفتر بینالمللی در ارتباط با اتحادیه ویژه ارائه میكند، توسط مدیركل تعیین و به اطلاع مجمع خواهدرسید.
7–
الف – اتحادیه ویژه دارای یك صندوق سرمایه در گردش خواهدبود كه با پرداخت جداگانه هر كشور عضو اتحادیه ویژه ایجاد خواهدشد. اگر وجوه صندوق كافی نباشد، مجمع در مورد افزایش آن تصمیم خواهدگرفت.
ب – مبلغ پرداخت اولیه هر كشور به صندوق مزبور یا مشاركت آن كشور در افزایش مبلغ آن به نسبت سهم آن كشور به عنوان عضو اتحادیه پاریس برای حمایت از مالكیت صنعتی در بودجه اتحادیه مزبور در سال تأسیس صندوق یا سال اتخاذ تصمیم برای افزایش وجوه آن خواهدبود.
ج – مجمع، نسبت و شرایط پرداخت را به پیشنهاد مدیركل و پس از استماع نظر مشورتی كار گروه ( كمیته) هماهنگی سازمان، تعیین خواهدكرد.
8–
الف – در موافقتنامه تأسیس مقر منعقده با كشوری كه مقر سازمان در قلمرو آن واقع است پیشبینی خواهدشد كه هرگاه وجوه صندوق سرمایه در گردش كافی نباشد، كشور مزبور وجوهی را به عنوان وام پرداخت خواهدكرد. مبلغ وام مزبور و شرایط در اختیار گذاشتن آن، منوط به توافقهای جداگانهای خواهدبود كه حسب مورد بین كشور مزبور و سازمان انجام خواهد گرفت.
ب – كشور موضوع جزء (الف) و سازمان، هر یك از این حق برخوردار خواهندبود كه تعهد برای اعطای وام را با صدور اطلاعیهای كتبی فسخ كنند. فسخ، سه سال پس از پایان سالی كه در آن اعلام فسخ صورت گرفتهاست، نافذ خواهدشد.
9– یك یا چند كشور عضو اتحادیه ویژه یا حسابرسان بیرون از اتحادیه، حسابرسی حسابها را به نحو مقرر در مقررات مالی انجام خواهندداد. افراد یادشده، با موافقت خویش توسط مجمع تعیین خواهندشد.
ماده 12
1- پیشنهادهای مربوط به اصلاح مواد (9)، (10) و (11) و این ماده میتواند بوسیله هر كشور عضو مجمع یا مدیركل طرح گردد. مدیركل پیشنهادهای مزبور را حداقل شش ماه قبل از بررسی آنها در مجمع، برای كشورهای عضو مجمع ارسال خواهد كرد.
2- اصلاحات مواد موضوع بند (1) این ماده به تصویب مجمع خواهد رسید. این تصویب مستلزم سه چهارم آرای دادهشده خواهدبود، مشروط بر اینكه هرگونه اصلاح ماده (9) این موافقتنامه و این بند بر مبنای چهار پنجم آرای دادهشده، باشد.
3- هرگونه اصلاح مواد موضوع بند (1) این ماده، یك ماه پس از اینكه مدیركل، اطلاعیههای كتبی پذیرش آن را كه طبق تشریفات قانون اساسی كشورهای مربوط صادر شدهاند از سوی سهچهارم كشورهای عضو مجمع در زمان تصویب اصلاحیه دریافت كند، لازمالاجرا خواهدشد. هرگونه اصلاح مواد مزبور كه به نحو مزبور مورد پذیرش قرار گیرد، برای كلیه كشورهای عضو مجمع در زمان لازمالاجراشدن اصلاحیه یا كشورهایی كه پس از آن، عضو مجمع میشوند، الزامآور خواهدبود، مشروط بر اینكه هرگونه اصلاحی كه تعهدات مالی كشورهای عضو اتحادیه ویژه را افزایش دهد، تنها برای كشورهایی الزامآور است كه پذیرش چنین اصلاحیهای را اطلاع دادهباشند.
ماده 13
1- جزئیات اجرای این موافقتنامه در مقررات مربوط تعیین خواهدشد.
2- این موافقتنامه میتواند در فراهماییهایی (كنفرانسهایی) كه میان نمایندگان كشورهای عضو اتحادیه ویژه برگزار میشود، مورد تجدید نظر قرار گیرد.
ماده 14
1– هر كشور عضو اتحادیه ویژه كه این سند را امضاء كردهاست میتواند آن را تصویب كند و در صورت عدم امضاء میتواند به آن ملحق شود.
2–
الف – هر كشور غیرعضو اتحادیه ویژه كه عضو كنوانسیون پاریس برای حمایت از مالكیت صنعتی است میتواند به این سند ملحق و بدین وسیله عضو اتحادیه ویژه شود.
ب – اطلاعیه الحاق، به خودی خود، امتیازات مقررات فوقالذكر را در مورد اسامی مبدائی كه در زمان الحاق مشمول ثبت بینالمللی هستند، در قلمرو كشور ملحق شده تضمین خواهدكرد.
ج – در هر حال هر كشوری كه به این موافقتنامه ملحق میشود میتواند ظرف مدت یكسال اعلام كند كه مایل است در مورد اسامی مبدائی كه قبلاً در دفتر بینالمللی به ثبت رسیدهاند، حق پیشبینی شده در بند (3) ماده (5) این موافقتنامه را اعمال كند.
3– اسناد تصویب و الحاق به مدیركل تودیع خواهندشد.
4– مفاد ماده (24) كنوانسیون پاریس برای حمایت از مالكیت صنعتی، در مورد این موافقتنامه اعمال خواهدشد.
5–
الف – این سند در مورد پنج كشور اولی كه اسناد تصویب یا الحاق خود را تودیع كردهاند، سه ماه پس از تودیع پنجمین سند، لازمالاجرا خواهدشد.
ب – این سند در مورد هر كشور دیگری، سه ماه پس از تاریخ اعلام تصویب یا الحاق به مدیركل، لازمالاجرا خواهدشد، مگر اینكه در سند تصویب یا الحاق تاریخ مؤخری درج شده باشد. در مورد اخیر، این سند در ارتباط با آن كشور، در تاریخی كه بدین ترتیب مشخص شدهاست، لازمالاجرا خواهدشد.
6– تصویب یا الحاق خود به خود متضمن پذیرش تمامی شرایط و قبول كلیه مزایای این سند خواهدبود.
7– پس از لازمالاجراشدن این سند، هر كشوری تنها در پی تصویب این سند یا الحاق به آن میتواند به سند اولیه مورخ 31 اكتبر 1958 (1337/8/9) این موافقتنامه ملحق شود.
ماده 15
1- این موافقتنامه تا زمانی كه حداقل پنج كشور عضو آن باشند، به قوت خود باقی خواهد ماند.
2- هر كشوری میتواند با صدور اطلاعیهای خطاب به مدیركل، عضویت خود را در این سند لغو كند. این اقدام شامل لغو عضویت در سند اولیه مورخ 31 اكتبر 1958 (1337/8/9) این موافقتنامه نیز خواهدشد و فقط در مورد كشوری نافذ خواهدبود كه اقدام مزبور را انجام میدهد. این موافقتنامه برای سایر كشورهای عضو اتحادیه ویژه كماكان به طور كامل مجری و معتبر خواهدبود.
3- لغو عضویت، یكسال پس از تاریخ دریافت اطلاعیه توسط مدیركل، نافذ خواهد شد.
4- هیچ كشوری حق لغو عضویت پیشبینی شده در این ماده را پیش از انقضای پنج سال از تاریخی كه كشور مزبور به عضویت اتحادیه ویژه در میآید، اعمال نخواهدكرد.
ماده 16
1-
الف – این سند، از لحاظ روابط میان كشورهای عضو اتحادیه ویژه كه این سند را تصویب كرده یا به آن ملحق شدهاند، جایگزین سند اولیه مورخ 31 اكتبر 1958 (1337/8/9) خواهد شد.
ب – با وجود این، هر كشور عضو اتحادیه ویژه كه این سند را تصویب كرده یا به آن ملحق شده است، از لحاظ روابط خود با آن دسته از كشورهای عضو اتحادیه ویژه كه این سند را تصویب نكرده یا به آن ملحق نشدهاند، متعهد به سند اولیه مورخ 31 اكتبر 1958 (1337/8/9) خواهد بود.
2- كشورهای غیرعضو اتحادیه ویژه كه عضو این سند میگردند، آن را به درخواست اداره هر كشور عضو اتحادیه ویژه كه عضو این سند نیست، در مورد ثبتهای بینالمللی اسامی مبدأ كه در دفتر بینالمللی انجام شدهاست اعمال خواهندكرد، مشروط بر اینكه ثبتهای مزبور در ارتباط با آن كشورها، الزامات این سند را برآورده سازند. در مورد ثبتهای بینالمللی انجام شده در دفتر بینالمللی به درخواست ادارات كشورهای مذكور غیرعضو اتحادیه ویژه كه عضو این سند میشوند، چنین كشورهایی این امر را مورد شناسایی قرار میدهند كه كشور سابقالذكر عضو اتحادیه ویژه، میتواند خواستار رعایت الزامات سند اولیه مورخ 31 اكتبر 1958 (1337/8/9) شود.
ماده 17
1-
الف – این سند، در نسخه واحدی به زبان فرانسوی امضاء و نزد دولت سوئد تودیع خواهد شد.
ب – مدیركل، متون رسمی را پس از مشاوره با دولتهای ذینفع، به زبانهای دیگری كه ممكن است مجمع تعیین كند، تهیه خواهدكرد.
2- این سند تا تاریخ 13 ژانویه 1968(1347/10/23) در استكهلم برای امضاء مفتوح باقی خواهد ماند.
3- مدیركل دو نسخه از متن امضاء شده این سند را كه دولت سوئد آنها را تصدیق كردهاست برای دولتهای تمام كشورهای عضو اتحادیه ویژه و در صورت درخواست، برای دولت هر كشور دیگری ارسال خواهدكرد.
4- مدیركل این سند را در دبیرخانه سازمان ملل متحد به ثبت خواهدرساند.
5- مدیركل مراتب امضاء، تودیع اسناد تصویب یا الحاق، لازمالاجراشدن هر یك از مقررات این سند، لغو عضویت و اعلامیههای صادره به موجب جزء (ج) بند (2) و بند (4) ماده (14) این موافقتنامه را به اطلاع دولتهای تمام كشورهای عضو اتحادیه ویژه خواهد رساند.
ماده 18
1- تا زمانی كه اولین مدیركل عهدهدار این سمت شود، ارجاعات مندرج در این سند به دفتر بینالمللی سازمان یا مدیركل، به ترتیب به عنوان ارجاع به دفتر اتحادیه كه توسط كنوانسیون پاریس برای حمایت از مالكیت صنعتی تأسیس شده یا مدیر آن تلقی خواهدشد.
2- كشورهای عضو اتحادیه ویژه كه این سند را تصویب نكرده یا به آن ملحق نشدهاند در صورت تمایل میتوانند تا پنج سال پس از لازمالاجراشدن كنوانسیون تأسیس سازمان، حقوق پیشبینی شده در مواد (9) تا (12) این سند را به نحوی اعمال كنند كه گویی ملتزم به مواد مزبور هستند. هر كشوری كه مایل به اعمال حقوق مزبور باشد اطلاعیهای كتبی را در اینباره به مدیركل ارائه خواهد داد. اطلاعیه مزبور از تاریخ وصول آن نافذ خواهدبود. كشورهای مزبور تا انقضای دوره مذكور، عضو مجمع تلقی خواهند شد.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل هجده ماده در جلسه علنی روز سهشنبه مورخ بیست و هفتم بهمن ماه یكهزار و سیصد و هشتاد و سه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1383/12/12 به تأیید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی -غلامعلی حدادعادل