قانون موافقتنامه حمل و نقل هوائی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت پادشاهی تایلند مصوب 1382,02,23
ماده واحده – موافقتنامه حمل و نقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران ودولت پادشاهی تایلند، مشتمل بر یك مقدمه و هجده ماده و یك پیوست به شرح ضمیمه تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده میشود.
بسمالله الرحمن الرحیم
موافقتنامه حمل و نقل هوائی بین دولت جمهوریاسلامی ایران و دولت پادشاهی تایلند
مقدمه
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت پادشاهی تایلند، كه عضو كنوانسیونهواپیمائی كشوری بینالمللی مورخ شانزدهم آذر ماه 1323 هجری شمسی برابر با هفتم دسامبر 1944 میلادی میباشند و از این پس طرفهای متعاهد نامیده میشوند، به منظورتأسیس و بهرهبرداری از سرویسهای هوایی منظم فیمابین و ماوراء سرزمینهای خود بهشرح زیر موافقت كردند:
ماده 1 – تعاریف
1 – از نظر این موافقتنامه :
الف – اصطلاح «كنوانسیون» به كنوانسیون هواپیمائی كشوری بینالمللی كه درتاریخ شانزدهم آذر ماه 1323 هجری شمسی برابر با هفتم دسامبر 1944 میلادی درشیكاگو برای امضاء مفتوح گردید، اطلاق میشود و شامل اصلاحات كنوانسیون كه به موجب ماده (94) آن تصویب شده و برای طرفهای متعاهد لازمالاجراء گردیده و نیزضمائم كنوانسیون و اصلاحات آنها به موجب ماده (90) آن به تصویب رسیده و برایطرفهای متعاهد لازمالاجراء شده است، خواهد بود.
ب – اصطلاح «مقامات هواپیمائی» درمورد دولت جمهوری اسلامی ایران به «سازمان هواپیمائی كشوری» و هر شخص یا سازمانی كه مجاز به انجام وظایف فعلی آنباشد اطلاق میگردد و درمورد دولت پادشاهی تایلند به وزیر حمل و نقل و ارتباطات و هرشخص یا سازمانی كه مجاز به انجام وظایف آن مقامات باشد، اطلاق میگردد.
پ – اصطلاح «شركت هواپیمائی تعیین شده» به یك یا چند شركت هواپیمائیاطلاق میشود كه به موجب مفاد ماده (3) این موافقتنامه تعیین شوند و اجازه فعالیت بیابند.
ت – اصطلاح «ظرفیت» درمورد یك هواپیما به میزان بارگیری مؤثر آن هواپیما دریك مسیر یا قسمتی از مسیر و اصطلاح «ظرفیت» درمورد «سرویس مورد توافق» به حاصلضرب ظرفیت هواپیما در چنین سرویسی در دفعات پرواز هواپیمای مزبور طی زمان معیندر تمام یا قسمتی از مسیر، اطلاق میشود.
ث – اصطلاحات «سرویس هوائی»، «سرویس هوائی بینالمللی»، «شركتهواپیمائی» و «توقف به منظورهای غیرحمل و نقل» دارای همان معانی است كه در ماده (96) كنوانسیون برای آنها ذكر شده است.
ج – اصطلاح «نرخ» به قیمتی اطلاق میشود كه برای حمل مسافر، بار همراه وغیرهمراه پرداخت گردد و شامل شرایطی كه به موجب آن قیمتهای مزبور اعمال میشوداز جمله قیمتها و شرایط مقرر برای نمایندگیها و سایر خدمات جنبی به استثناء دستمزدها و شرایط حمل پست، میباشد.
2 – پیوست، جزء لاینفك این موافقتنامه میباشد و تمام ارجاعات به موافقتنامه شامل پیوست نیز میباشد مگر این كه به طور صریح به گونه دیگری توافق شده باشد.
ماده 2 – اعطای حقوق
1 – هر طرف متعاهد جهت انجام سرویسهای هوائی بینالمللی منظم به وسیله شركت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر حقوق زیر را به طرف متعاهد دیگراعطاء مینماید:
الف – پرواز بدون فرود از فراز سرزمین طرف متعاهد دیگر،
ب – توقف در سرزمین مذكور به منظورهای غیرحمل و نقل، و
پ – توقف در سرزمین مذكور به منظور سوار و پیاده كردن مسافر، بارگیری، تخلیه بار و پست در حمل و نقل بینالمللی در نقاط مشخص شده در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه.
2 – استفاده از حقوق حمل و نقل در نقاط واسط و ماوراء مندرج در جدول مسیرپیوست این موافقتنامه مشروط به مذاكره و موافقت شركتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد و تصویب مقامات صلاحیتدار مربوطه خواهد بود.
3 – هیچ یك از مقررات این موافقتنامه نباید به نحوی تفسیر شود كه به شركتهواپیمائی یك طرف متعاهد این حق را اعطاء كند كه در داخل سرزمین طرف متعاهد دیگر از نقطهای به نقطه دیگر مبادرت به حمل مسافر، بار و پست در قبال مزد یا كرایه نماید.
4 – در مناطقی كه در آن مخاصمات مسلحانه جریان دارد و یا در اشغال نظامیاست و نیز در مناطقی كه تحت تأثیر مخاصمات مسلحانه یا اشغال نظامی قرار گرفته انجام سرویسهای موضوع این ماده منوط به تصویب مقامهای صلاحیتدار مربوط خواهد بود.
ماده 3 – تعیین و اجازه
1 – هر طرف متعاهد حق دارد با ارسال اعلامیه كتبی به طرف متعاهد دیگر یك یاچند شركت هواپیمائی را برای انجام سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخص شدهتعیین و هر شركت هواپیمائی تعیین شده را حذف كند یا تغییر دهد.
2 – پس از دریافت اعلامیه مذكور در بند (1) مقامات صلاحیتدار طرف متعاهددیگر باید با رعایت مفاد بندهای (3) و (4) این ماده اجازه مقتضی را بدون تأخیر به شركتهواپیمائی تعیین شده مزبور اعطاء كنند.
3 – مقامات هواپیمائی یك طرف متعاهد میتوانند از شركت هواپیمائی تعیینشده طرف متعاهد دیگر بخواهند كه آنان را مجاب سازد كه شرایط مقرر در قوانین ومقرراتی را كه معمولاً به موجب مفاد كنوانسیون توسط آن مقامات درمورد سرویسهایهوائی بینالمللی اعمال میگردد، دارا باشد.
4 – هر طرف متعاهد حق دارد در هر مورد كه مجاب نشده باشد مالكیت عمده وكنترل مؤثر شركت هواپیمائی تعیین شده متعلق و دراختیار طرف متعاهد دیگر یا اتباع آنرا كه از اعطای اجازه بهرهبرداری موضوع بند (2) این ماده امتناع میورزد و یا هر شرطی راكه برای اعمال حقوق مذكور در ماده (2) این موافقتنامه توسط آن شركت هواپیمائی تعیینشده لازم بداند، وضع نماید.
5 – شركت هواپیمائی تعیین شده میتواند در هر زمان پس از دریافت اجازه مندرجدر بند (2) فوق بهرهبرداری از سرویسهای مورد توافق را آغاز كند مشروط بر آن كه نرخیمطابق ضوابط ماده (10) این موافقتنامه در مورد سرویسهای مزبور وضع شده و مجریباشد.
ماده 4 – تعلیق و لغو
1 – هر طرف متعاهد میتواند درموارد مشروح زیر مجوز بهرهبرداری را لغو یااستفاده از حقوق مندرج در ماده (2) این موافقتنامه را درمورد شركت هواپیمائی تعیینشده طرف متعاهد دیگر معلق، یا هر شرطی را كه برای استفاده از این حقوق لازم بداند، وضع كند:
الف – چنانچه قانع نشود كه مالكیت عمده و كنترل مؤثر شركت هواپیمائی مذكورمتعلق و دراختیار طرف متعاهد دیگر یا اتباع وی میباشد، یا
ب – چنانچه شركت هواپیمائی مذكور قوانین و یا مقررات طرف متعاهدی كه اینحقوق را اعطاء نموده است رعایت نكند، یا
پ – چنانچه شركت هواپیمائی مذكور در انجام عملیات بهرهبرداری از مفاد اینموافقتنامه تخطی كند.
2 – لغو یا تعلیق یا وضع شرایط مذكور در بند (1) این ماده جز درمواردی كه برایجلوگیری از نقض بیشتر قوانین و یا مقررات و یا مفاد این موافقتنامه فوریت داشته باشد،فقط پس از مشورت با طرف متعاهد دیگر صورت خواهد گرفت. این مشورت بین مقاماتهواپیمائی پس از دریافت درخواست انجام آن در اسرع وقت شروع خواهد شد.
ماده 5 – شمول قوانین و مقررات
1 – قوانین و مقررات هر طرف متعاهد درمورد ورود یا خروج هواپیماهائی كه به امرهوانوردی بینالمللی اشتغال دارند و نیز قوانین و مقررات مربوط به بهرهبرداری وهوانوردی این قبیل هواپیماها مادام كه بر فراز یا داخل سرزمین آن طرف متعاهدمیباشند، درمورد هواپیماهای شركت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر اعمال خواهد شد.
2 – قوانین و مقررات هر طرف متعاهد كه ناظر به ورود، اقامت موقت و خروجمسافرین، خدمه، بار همراه مسافر، بار یا پست از سرزمین آن میباشد از قبیل تشریفاتورود و خروج، مهاجرت و همچنین مقررات گمركی و بهداشتی درمورد مسافرین، خدمه،بار یا محمولات پستی هواپیمای شركت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر مادامكه در سرزمین مذكور باشند اعمال خواهد شد.
3 – هر طرف متعاهد بنا به تقاضای طرف متعاهد دیگر نسخهای از قوانین ومقررات مذكور در این ماده را دراختیار آن قرار خواهد داد.
4 – شركت هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد حق دارد دفتر نمایندگی خود رادر سرزمین طرف متعاهد دیگر دایر نماید و یا این كه برای خود یك عامل فروش كل تعیینكند. نصب عامل فروش كل براساس قوانین و مقررات طرف متعاهد دیگر صورت خواهدگرفت.
5 – انتقال درآمدهای حاصله توسط شركتهای هواپیمائی تعیین شده هر طرفمتعاهد طبق مقررات تسعیر ارزهای خارجی طرف متعاهد دیگر و پس از كسر هزینههاصورت خواهد گرفت. طرفهای متعاهد بیشترین تلاش خود را برای تسهیل انتقال درآمدهای حاصله توسط شركت هواپیمائی تعیین شده از سرویسهای موضوع اینموافقتنامه به عمل خواهند آورد.
6 – هیچ یك از طرفهای متعاهد نمیتواند اولویتی به شركت هواپیمائی خود نسبتبه شركت هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد دیگر در شمول قوانین و مقررات موضوعاین ماده اعطاء نماید.
ماده 6 – معافیت از حقوق گمركی و سود بازرگانی و سایر عوارض
1 – هواپیماهای شركت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهدی كه سرویسهایبینالمللی را انجام میدهد و مواد سوختی، روغن موتور، سایر مواد مصرفی فنی، وسایلیدكی، لوازم مورد نیاز جاری و خوار و بار موجود در هواپیماهای شركت هواپیمائی یكطرف متعاهد كه مجاز به استفاده از مسیرها و سرویسهای موضوع موافقتنامه میباشند بههنگام ورود یا خروج از سرزمین طرف متعاهد دیگر براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركی و سود بازرگانی و مالیاتها و هزینههای بازرسی و سایر عوارض و هزینههایمشابه ملی و محلی معاف خواهند بود حتی اگر مواد مذكور زمانی مورد استفاده قرار گیرد یا به مصرف برسد كه هواپیماهای مزبور بر فراز آن سرزمین در پرواز باشند.
2 – سوخت، روغن موتور، سایر مواد مصرفی فنی، وسایل یدكی، لوازم مورد نیازجاری و خواروبار كه توسط یك طرف متعاهد یا اتباع آن به سرزمین طرف متعاهد دیگروارد شود و صرفاً به منظور استفاده در هواپیماهای شركت هواپیمائی تعیین شده آن طرفمتعاهد باشد براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركی، سود بازرگانی، هزینههایبازرسی و سایر عوارض و هزینههای ملی و محلی معاف خواهد بود.
3 – سوخت، روغن موتور، سایر مواد مصرفی فنی، لوازم یدكی، تجهیزات موردنیاز جاری و خواروبار كه در سرزمین یك طرف متعاهد بار هواپیماهای شركت هواپیمائیتعیین شده طرف متعاهد دیگر میشود و در سرویسهای بینالمللی مورد استفاده قرارمیگیرد براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركی، سود بازرگانی، مالیاتها،هزینههای بازرسی و هزینههای دیگر و سایر عوارض و هزینههای ملی و محلی معاف خواهد بود.
4 – تجهیزات هوانوردی مورد نیاز جاری و همچنین مواد و كالاهای نگاهداری شده در هواپیماهای شركت هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد تنها با موافقت مقاماتگمركی طرف متعاهد دیگر در آن سرزمین قابل تخلیه است. در این صورت میتوان آنها راتا زمانی كه طبق مقررات گمركی مجدداً صادر میشوند و یا ترتیب دیگری درمورد آن دادهشود تحت نظارت مقامات نامبرده قرار داد.
5 – مسافران، اثاثیه مسافران و باری كه از سرزمین یك طرف متعاهد در ترانزیت مستقیم قرار دارند و از حریمی كه در فرودگاه بدین منظور اختصاص یافته خارجنمیشوند، فقط مشمول كنترل سادهای خواهند بود. اثاثیه مسافر و بار تا زمانی كه درترانزیت مستقیم است از حقوق گمركی و سود بازرگانی و هرگونه مالیات معاف خواهدبود.
6 – اسناد رسمی حاوی آرم رسمی شركت هواپیمائی مانند برچسب چمدان، بلیط هواپیما، بارنامه، كارت اجازه ورود به هواپیما و جدول زمانبندی كه به داخل سرزمین هرطرف متعاهد برای استفاده اختصاصی شركت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگروارد میشود، از كلیه حقوق گمركی و سود بازرگانی و یا مالیاتها براساس عمل متقابل معاف خواهد بود.
ماده 7 – تسهیلات و هزینههای فرودگاهی
1 – هر یك از طرفهای متعاهد نهایت تلاش خود را به كار خواهد گرفت تا اطمینانحاصل كند كه هزینههای مصرفی وضع شده یا هزینههائی كه اجازه وضع آن توسطمقامات صلاحیتدار درمورد شركت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر دادهمیشود معقول باشد. این هزینهها میبایست براساس اصول اقتصادی سالم باشد.
2 – هزینهها درقبال استفاده فرودگاه و تأسیسات هوانوردی و سرویسهای ارائه شده توسط یك طرف متعاهد به شركت (های) هواپیمائی طرف متعاهد دیگر نباید بیشتر ازآنچه هواپیماهای ملی كه در سرویسهای بینالمللی منظم تردد میكنند، تجاوز كند.
ماده 8 – مقررات ظرفیت و تصویب برنامههای پرواز
1 – شركتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد از رفتار عادلانه و برابربرخوردار خواهند بود تا بتوانند برای انجام سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخصشده از فرصتهای متساوی بهرهمند باشند.
2 – در انجام سرویسهای مورد توافق، شركتهای هواپیمائی تعیین شده هر طرفمتعاهد، منافع شركت هواپیمائی طرف متعاهد دیگر را مورد نظر قرار خواهد داد تامنغیرحق در سرویسهای طرف دیگر در تمام یا قسمتی از همان مسیرها اثر نامطلوب ایجاد نشود.
3 – هدف اصلی از برقراری سرویسهای مورد توافق توسط شركتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد، تأمین ظرفیت كافی با ضریب بار مناسب جهت رفعنیازمندیهای جاری و پیشبینی شده معقول برای حمل مسافر و بار و پست بین سرزمینطرف متعاهد تعیین كننده شركت هواپیمائی و سرزمین طرف متعاهد دیگر میباشد.
4 – شركت هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد همچنین میتواند با رعایت اصول مندرج در بندهای (1)، (2) و (3) این ماده، ظرفیتی را برای رفع نیازمندیهای حملو نقل بین سرزمینهای كشورهای ثالث مندرج در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه وسرزمین طرف متعاهد دیگر تأمین نماید.
5 – ظرفیتی كه در ابتداء عرضه میشود قبل از این كه سرویسهای توافق شده دایرگردد بین طرفهای متعاهد مورد توافق قرار خواهد گرفت. از آن پس، ظرفیت عرضه شدههر از چند گاهی بین مقامات هواپیمائی طرفهای متعاهد مورد بحث قرار خواهد گرفت وهرگونه تغییری در ظرفیت توافق شده توسط تبادل یادداشت مورد تأیید قرار خواهدگرفت.
6 – شركت هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد، حداكثر سی روز قبل از شروع سرویسها در مسیرهای مشخص شده، برنامههای پرواز را برای تصویب به مقامات هواپیمائی طرف متعاهد دیگر تسلیم خواهد نمود. درمورد تغییرات بعدی نیز به همینترتیب عمل خواهد شد. در موارد خاص میتوان این محدوده زمانی را با تصویب مقامات نامبرده تغییر داد.
ماده 9 – شناسائی گواهینامهها و پروانهها
گواهینامههای قابلیت پرواز و گواهینامههای صلاحیت پروانههائی كه توسط یكطرف متعاهد صادر شده یا اعتبار یافته و هنوز به قوت خود باقی باشد، برای بهرهبرداری از مسیرها و سرویسهای موضوع این موافقتنامه، توسط طرف متعاهد دیگر معتبر شناختهخواهد شد، مشروط بر این كه شرایط صدور یا اعتبار گواهینامهها و پروانههای مزبورمساوی یا بیش از حداقل استانداردهائی باشد كه به موجب كنوانسیون وضع شده یاخواهد شد در هر حال هر طرف متعاهد این حق را برای خود محفوظ میدارد كه درمورد پرواز از فراز سرزمین خود از شناسائی گواهینامههای صلاحیت و پروانههائی كه برای اتباع آن توسط طرف متعاهد دیگر یا هر دولت دیگری صادر شده یا معتبر شناخته شده، خودداری نماید.
ماده 10 – نرخهای حمل و نقل هوائی
1 – نرخهای مورد اجراء توسط هر یك از شركت(های) هواپیمائی تعیین شده درارتباط با هرگونه حمل و نقل به هنگام ورود و خروج از سرزمین طرف متعاهد دیگر درسطح معقولی خواهد بود كه با توجه به كلیه عوامل مربوط از جمله هزینه بهرهبرداری وسود معقول و خصوصیات هر سرویس و نرخهائی كه توسط شركتهای هواپیمائی دیگروضع میگردد.
2 – نرخهای موضوع بند (1) این ماده درصورت امكان با توافق دوجانبه شركتهایهواپیمائی تعیین شده دو طرف متعاهد درصورت ضرورت با توجه به نرخهای مورد اجراء توسط سایر شركتهای هواپیمائی در تمام یا قسمتی از همان مسیر تعیین میگردد. چنینتوافقی درصورت امكان توسط تصمیمات قابل اجراء به موجب رویه كنفرانس نرخ هیأتبینالمللی كه پیشنهاداتی را در این زمینه تنظیم میكند، هدایت خواهد شد.
3 – نرخهای توافق شده حداقل شصت روز قبل از تاریخ پیشنهادی جهت تصویب به مقامات هواپیمائی طرفهای متعاهد ارسال خواهد شد در موارد خاص، با توجه بهموافقت مقامات مذكور این محدودیت زمانی قابل كاهش میباشد. به محض دریافتنرخهای ارائه شده، مقامات هواپیمائی بدون تأخیر غیرضروری نرخهای مذكور را بررسیخواهند كرد. مقامات هواپیمائی میتوانند تمدید تاریخ پیشنهادی اجرای نرخها را بهمقامات هواپیمائی دیگر اعلام نمایند، درصورتی كه مقامات هواپیمائی هر طرف متعاهد درمورد نرخها اظهار نارضایتی بنمایند هیچ نرخی قابل اجرا نخواهد بود.
4 – درصورتی كه شركتهای هواپیمائی تعیین شده به توافق نرسند یا چنانچه نرخهاتوسط مقامات هواپیمایی كل طرف متعاهد به تصویب نرسد، مقامات هواپیمائی دوطرف متعاهد اهتمام خواهند كرد كه نرخها را با توافق دو طرفه تعیین نمایند. جز درصورتی كه به گونه دیگری توافق شود، كه مذاكرات مذكور ظرف مدت سی روز از تاریخیكه مشخص شده است كه شركتهای هواپیمائی تعیین شده درخصوص نرخها نمیتوانند بهتوافق برسند و یا این كه مقامات هواپیمائی یك طرف متعاهد از عدم تصویب نرخها مقامات هواپیمائی طرف متعاهد دیگر را آگاه كرده باشد، شروع خواهد شد.
5 – درصورت عدم توافق، اختلاف به تشریفات پیشبینی شده در ماده (14) كه ازاین پس میآید، ارجاع داده خواهد شد.
6 – نرخهای تعیین شده به موجب مفاد این ماده تا زمانی كه نرخهای جدید بهموجب مفاد این ماده تعیین نشده باشد، به قوت خود باقی خواهد ماند.
7 – مقامات هواپیمائی هر طرف متعاهد نهایت توان خود را به كار خواهند گرفت تا اطمینان حاصل كنند كه شركتهای هواپیمائی تعیین شده نرخهای مورد توافق ثبت شده نزد مقامات هواپیمائی طرفهای متعاهد همچنین قوانین یا مقررات در این زمینه را رعایتخواهند كرد.
ماده 11 – امنیت هوانوردی
1 – طرفهای متعاهد در راستای حقوق و تعهدات خود به موجب حقوق بینالملل تأكید میكنند كه تعهدات آنها درقبال یكدیگر درخصوص حفظ امنیت هواپیمائی كشوریدر برابر اعمال مداخلهگرایانه غیرقانونی جزء لاینفك این موافقتنامه را تشكیل میدهد.
طرفهای متعاهد بدون تحدید كلیت حقوق و تعهداتی كه به موجب حقوق بینالملل بعهده دارند، به ویژه طبق مفاد كنوانسیون راجع به جرائم و برخی اعمال ارتكابی دیگر درهواپیما امضاء شده در توكیو به تاریخ 1342/6/23 هجری شمسی مطابق با 14 سپتامبر1963 میلادی، كنوانسیون راجع به جلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیما امضاء شده درلاهه به تاریخ 1349/9/25 هجری شمسی مطابق با 16 دسامبر 1970 میلادی وكنوانسیون راجع به جلوگیری از اعمال غیرقانونی علیه امنیت هواپیمائی كشوری امضاءشده در مونترال به تاریخ 1350/7/1 هجری شمسی مطابق با 23 سپتامبر 1971 میلادی و پروتكل راجع به جلوگیری از اعمال غیرقانونی خشونتآمیز در فرودگاههائی كه درخدمت هواپیمائی كشوری بینالمللی هستند امضاء شده در مونترال به تاریخ 1366/12/5 هجری شمسی مطابق به 24 فوریه 1998 میلادی عمل خواهند كرد.
2 – طرفهای متعاهد حسب تقاضا، كلیه مساعدتهای لازم را به یكدیگر جهتجلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیماهای كشوری و سایر اعمال غیرقانونی علیه امنیتاین هواپیماها، مسافرین و خدمه آنها، فرودگاهها و تأسیسات هوانوردی و هرنوع تهدیددیگر علیه امنیت هواپیمائی كشوری ارائه خواهند كرد.
3 – طرفهای متعاهد باید در روابط دوجانبه خود طبق مقررات امنیت هوانوردیمصوب سازمان بینالمللی هواپیمائی كشوری كه به عنوان ضمائم كنوانسیون هواپیمائیكشوری بینالمللی شناخته شدهاند تا حدودی كه مقررات امنیتی مزبور درمورد متعاهدقابل اجراء است عمل نمایند. هر یك از طرفهای متعاهد باید از متصدیان هواپیماهائی كهثبت آن هواپیماها یا از متصدیان هواپیماهائی كه محل ثبت آن هواپیماها یا محل اصلی كارو یا اقامت دائمی متصدیان آنها در سرزمین وی واقع شده و نیز از متصدیان فرودگاههایواقع در سرزمین خود بخواهد كه مطابق مقررات هوانوردی مزبور عمل كنند.
4 – هر طرف متعاهد میتواند از متصدیان هواپیماهای مذكور بخواهد كه مقررات امنیت هوانوردی مورد اشاره در بند (3) فوق را كه طرف متعاهد دیگر برای ورود بهسرزمین آن، خروج از آن یا در مدت توقف در سرزمین طرف متعاهد دیگر مقرر كردهاست، رعایت كنند. هر طرف متعاهد باید اطمینان حاصل كند كه در سرزمین آن اقداماتكافی برای حفاظت از هواپیماها و بازرسی مسافرین، خدمه، لوازم همراه مسافر، اثاثیهمسافر، بار و خواروبار هواپیما پیش از سوار شدن مسافران یا بارگیری و به هنگام آن به نحومؤثر ا نجام میشود. همچنین هر طرف متعاهد باید هر درخواستی را كه طرف متعاهددیگر برای انجام اقدامات امنیتی ویژه معقول جهت مقابله با تهدیدی خاص به عملمیآورد، با نظر مساعد مورد توجه قرار دهد.
5 – هنگامی كه حادثه یا تهدید بروز حادثه تصرف غیرقانونی هواپیمائی كشوری یا دیگر اعمال غیرقانونی علیه امنیت هواپیماهای مزبور، مسافرین و خدمه آنها، فرودگاهها یا تأسیسات هوانوردی رخ دهد، طرفهای متعاهد باید ازطریق تسهیل ارتباطات و اتخاذتدابیر مناسب دیگر به منظور ختم سریع و بیخطر حادثه یا تهدید مزبور به یكدیگر یاری رسانند.
ماده 12 – تسلیم آمار
مقامات هواپیمائی دو طرف متعاهد آمار ادواری یا اطلاعات مشابه دیگر مربوط بهحمل و نقل انجام شده در سرویسهای مورد توافق را بنا بر تقاضا دراختیار طرف متعاهددیگر قرار خواهند داد.
ماده 13 – مشاوره، تغییر و اصلاح
1 – طرفهای متعاهد جهت حسن اجرای این موافقتنامه ازطریق مقامات هواپیمائیخود با یكدیگر همكاری لازم معمول خواهند داشت و به این منظور مقامات هواپیمائی یك طرف متعاهد میتوانند در هر زمان از مقامات هواپیمائی طرف متعاهد دیگر تقاضای مشاوره كنند.
2 – مشاوره مورد تقاضای مقامات هواپیمائی هر طرف متعاهد ظرف شصت روز ازتاریخ دریافت تقاضا آغاز خواهد شد.
3 – هر یك از طرفهای متعاهد میتواند در هر زمان كه لازم بداند خواستار تغییر یااصلاح مفاد این موافقتنامه شود و در این صورت طرفهای متعاهد باید ظرف شصت روز ازتاریخ دریافت تقاضای مذاكره توسط طرف متعاهد دیگر دراینخصوص به مذاكره بپردازند.
4 – هرگونه تغییر یا اصلاح این موافقتنامه درصورت تأیید، از طریق مبادله یادداشتهای دیپلماتیك به مورد اجراء نهاده خواهد شد.
5 – علیرغم مفاد بند (4) اصلاحات جدول مسیر پیوست این موافقتنامه میتواند، به طور مستقیم بین مقامات هواپیمائی طرفهای متعاهد مورد توافق قرار گیرد. ایناصلاحات با مبادله یادداشت ازطریق دیپلماتیك لازمالاجراء خواهد گردید.
ماده 14 – حل اختلافات
1 – هرگاه درمورد تفسیر یا اجرای این موافقتنامه و پیوست (پیوستهای) آن بین طرفهای متعاهد اختلافی بروز نماید، طرفهای متعاهد در مرحله نخست اهتمام خواهندكرد كه اختلاف را ازطریق مذاكره بین خود حل و فصل نمایند.
2 – هرگاه طرفهای متعاهد نتوانند اختلاف را ازطریق مذاكره حل و فصل كنند، میتوانند با توافق موضوع را جهت تصمیمگیری به هر شخص یا هیأتی ارجاع كنند، یا اختلاف بنا به تقاضای هر یك از طرفهای متعاهد میتواند با رعایت قوانین و مقرراتمربوط آن جهت تصمیمگیری به یك هیأت داوری سه نفره مركب از دو داور منتخبطرفهای متعاهد و داور سوم كه توسط داوران منتخب تعیین خواهد شد ارجاع شود. هریك از طرفهای متعاهد ظرف مدت شصت روز از تاریخ دریافت اطلاعیه ارجاع اختلاف بهداوری ازطریق دیپلماتیك، نسبت به معرفی یك داور اقدام میكند و داور سوم ظرف مدت سی روز دیگر تعیین خواهد شد. چنانچه هر یك از طرفهای متعاهد ظرف مدتمقرر داور خود را تعیین نكند، یا چنانچه داور سوم ظرف مدت مذكور تعیین نشود هر یكاز طرفهای متعاهد میتواند از رئیس شورای سازمان بینالمللی هواپیمائی كشوریبخواهد كه حسب مورد داور یا داوران را تعیین نماید. چنانچه رئیس شورای سازمانبینالمللی هواپیمائی كشوری تابعیت یكی از دو طرف متعاهد را دارا باشد یا به گونه دیگری از انجام وظیفه معذور باشد، انتصابات لازم توسط معاون رئیس انجام خواهد شد،داور سوم میبایست تابعیت كشور ثالث را دارا با
شد و به عنوان رئیس هیأت داوری عملخواهد كرد.
3 – طرفهای متعاهد متعهد میشوند كه هرگونه تصمیم اتخاذ شده به موجب بند (2) این ماده را رعایت نمایند.
4 – تصمیمات هیأت داوری برای طرفهای متعاهد لازمالاتباع است.
5 – مخارج داوری، شامل هزینهها و دستمزدهای داوران به نسبت مساوی توسط طرفهای متعاهد پرداخت خواهد گردید. هرگونه مخارجی كه توسط شورای سازمانبینالمللی هواپیمائی كشوری در رابطه با نصب داور (داوران) به شرح مندرج در بند (2) این ماده به وجود آید به عنوان بخشی از هزینههای داوری محسوب خواهد گردید.
6 – چنانچه و مادامی كه هر طرف متعاهد یا شركتهای هواپیمائی هر طرف متعاهد تصمیم اتخاذ شده به موجب بند (2) این ماده را رعایت نكند، طرف متعاهد دیگرمیتواند هرگونه حقوق یا امتیازاتی را كه به موجب این موافقتنامه به طرف متعاهد خاطییا به شركت(های) هواپیمائی تعیین شده خاطی حسب مورد اعطاء كرده است محدود یالغو یا از اعطای آن خودداری كند.
ماده 15 – فسخ
هر طرف متعاهد میتواند در هر زمان قصد خود را مبنی بر فسخ این موافقتنامه طیاطلاعیه كتبی به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید. این اطلاعیه همزمان به آگاهی سازمانبینالمللی هواپیمائی كشوری نیز خواهد رسید و در این صورت موافقتنامه دوازده ماه پساز اعلام دریافت اطلاعیه فسخ توسط طرف متعاهد دیگر فسخ شده تلقی خواهد شد، مگرآن كه اطلاعیه فسخ قبل از انقضای این مدت با تراضی طرفهای متعاهد مسترد شود. هرگاه طرف متعاهد دیگر دریافت اطلاعیه فسخ را اعلام نكند، اطلاعیه مزبور چهارده روز پس ازوصول آن به سازمان بینالمللی هواپیمائی كشوری دریافت شده تلقی خواهد شد.
ماده 16 – مطابقت با كنوانسیونها یا موافقتنامههای چند جانبه
چنانچه كنوانسیون یا موافقتنامه چند جانبه حمل و نقل هوائی درمورد هر دو طرف متعاهد لازمالاجراء گردد، این موافقتنامه و پیوست (پیوستهای) آن باید ازطریق مذاكره بهشرح مندرج در ماده (13) به نحوی اصلاح شود كه مفاد آن با مقررات كنوانسیون یاموافقتنامه مزبور انطباق یابد.
ماده 17 – ثبت
این موافقتنامه و پیوست (پیوستهای) آن و هرگونه اصلاحیه آن نزد سازمانبینالمللی هواپیمائی كشوری به ثبت خواهد رسید.
ماده 18 – لازمالاجراء شدن
این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه هر طرف متعاهد به طرف متعاهد دیگر مبنیبر این كه اقدامات لازم را طبق قوانین و مقررات خود برای لازمالاجراء شدن این موافقتنامهبه عمل آورده، به مورد اجراء گذارده خواهد شد.
با تأیید مفاد این موافقتنامه، نمایندگان تامالاختیار امضاء كننده زیر كه از طرفدولتهای متبوع خود مجاز میباشند این موافقتنامه را در یك مقدمه، هجده ماده و یكپیوست امضاء نمودند.
این موافقتنامه در بانكوك در تاریخ پانزدهم اردیبهشت ماه 1381 برابر با بیست وپنجم آوریل 2002 میلادی در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی، تایلندی و انگلیسی كههر سه متن دارای اعتبار یكسان میباشد، تنظیم گردید. درصورت اختلاف در متون، متنانگلیسی ملاك خواهد بود.
از طرف ازطرف
دولت جمهوری اسلامی ایران دولت پادشاهی تایلند
پیوست
1 – مسیرهائی كه ممكن است توسط شركت(های) هواپیمائی تعیین شده دولتجمهوری اسلامی ایران مورد بهرهبرداری قرار گیرد.
نقاط مبدأ نقاط واسط نقاط مقصد نقاط ماوراء
هرنقطهای دبی بانكوك هنگ كنگ
درایران مسقط مانیل
سئول
2 – مسیرهائی كه ممكن است توسط شركت(های) هواپیمائی تعیین شده دولتپادشاهی تایلند مورد بهرهبرداری قرارگیرد.
نقاط مبدأ نقاط واسط نقاط مقصد نقاط ماوراء
هرنقطهای دبی تهران سه نقطه توسط
درتایلند یك نقطه بعداً تایلند بعداً تعیین
توافق خواهد شد خواهد شد
تذكر
1 – هر شركت هواپیمائی تعیین شده میتواند نقاط واسط و نقاط ماوراء مشخصشده در پیوست این موافقتنامه را در شرایطی مورد بهرهبرداری قرار دهد كه حقبهرهبرداری از آزادی پنجم حمل و نقل بین اینگونه نقاط و سرزمین طرف متعاهد دیگراعمال نگردد مگر این كه به گونه دیگری بین دو طرف متعاهد توافق شود.
2 – از نقاط واسط و نقاط ماوراء در هر یك از مسیرهای مشخص شده میتوان بهاختیار شركتهای هواپیمائی تعیین شده در هر پرواز یا كلیه پروازها صرفنظر نمود.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و هجدهماده و یك پیوست در جلسه علنی روز سهشنبه مورخ بیست و سوم اردیبهشت ماه یكهزارو سیصد و هشتاد و دو مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1382/2/31 به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – مهدی كروبی