قانون موافقتنامه كمك متقابل اداری در امور گمركی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان مصوب 1395

قانون موافقتنامه كمك متقابل اداری در امور گمركی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان مصوب 1395,09,03

ماده واحده – موافقتنامه كمك متقابل اداری در امور گمركی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان مشتمل بر یك مقدمه و بیست و شش ماده به ‌شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود.

تبصره 1– در اجرای این موافقتنامه، رعایت اصول هفتاد و هفتم (77) و یكصد و سی و نهم (139) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران الزامی است.

تبصره 2– از تاریخ تصویب این قانون، قانون موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان در خصوص همكاری و كمك متقابل در امور گمركی مصوب 5 /8 /1383 لغو می ‌گردد.

بسم ‌الله ‌الرحمن ‌الرحیم
موافقتنامه كمك متقابل اداری در امور گمركی
بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان

دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان كه از این پس به عنوان «طرفهای متعاهد» نامیده می شوند؛
با در نظر گرفتن اهمیت تعیین دقیق حقوقی گمركی و سایر مالیات ‌ها و حصول اطمینان از اجرای صحیح ممنوعیت‌ ها، محدودیت‌ ها و اقدامات كنترلی توسط گمركات آنها در زمینه كالا‌های خاص؛
با در نظر گرفتن اینكه تخلف از قوانین گمركی برای امنیت كشور طرفهای متعاهد و منافع اقتصادی، تجاری، مالی، اجتماعی، فرهنگی و سلامت عمومی آنان زیان آور است؛
با تشخیص نیاز به همكاری بین المللی در زمینه موضوعات مربوط به اعمال و اجرای قوانین گمركی خود؛
با اعتقاد به اینكه اقدام علیه تخلفات گمركی می تواند با همكاری نزدیك بین گمركات آنها بر اساس مقررات قانونی مورد موافقت متقابل به نحوی مؤثرتر صورت بگیرد؛
با توجه به توصیه نامه كمك متقابل اداری و بیانیه بهبود همكاری گمركی و كمك متقابل اداری (بیانیه قبرس) كه به ‌ترتیب در تاریخ‌ های آذرماه 1332 و مردادماه 1379 (برابر با دسامبر 1953 و ژوئن 2000) توسط شورای همكاری گمركی صادر گردید؛ همچنین قطعنامه امنیت و تسهیل زنجیره عرضه تجارت بین‌ الملل كه در خرداد 1381 برابر با ژوئن 2002 به تصویب شورای همكاری گمركی (كه هم اكنون سازمان جهانی گمرك نامیده می شود) رسیده است؛
در موارد زیر توافق كرده ‌اند:

ماده ۱– تعاریف
از نظر این موافقتنامه:

الف – «گمرك» به معنی زیر خواهد بود:
برای دولت جمهوری اسلامی ایران، گمرك جمهوری اسلامی ایران؛
برای دولت جمهوری آذربایجان، كارگروه گمرك دولتی؛

ب – «پرداخت‌ های گمركی» یعنی كلیه پرداخت ‌ها، مالیات‌ ها، هزینه‌ ها یا هر نوع عوارضی كه در قلمرو كشور طرفهای متعاهد در اجرای قوانین گمركی وضع شده‌ اند اما شامل عوارض و هزینه ‌های ارائه خدمات نمی شود.

پ– «قوانین گمركی» یعنی كلیه مقررات قانونی و اداری قابل اعمال یا اجراء توسط هر یك از گمركات راجع‌ به واردات، صادرات، تراباری (انتقال كالا به ‌وسیله حمل دیگر)، گذر (ترانزیت)، انبارداری، جابه‌ جایی كالا از جمله مقررات قانونی و اداری مربوط به اقدامات بازدارنده، محدودكننده و كنترلی و در رابطه با مبارزه با پولشویی

ت – « تخلف گمركی» یعنی هرگونه نقض یا شروع مبادرت به نقض قوانین گمركی

ث – «اطلاعات» یعنی هرگونه داده، اعم از پردازش یا تجزیه و تحلیل شده یا نشده و اسناد، گزارشها و سایر مكاتبات به‌ هر شكل، از جمله الكترونیكی یا نسخه‌ های گواهی شده یا مصدق آنها

ج– زنجیره عرضه تجارت بین ‌المللی یعنی تمام فرآیندهای مرتبط در حركت مرزی كالا از محل مبدأ تا محل مقصد نهائی

چ – «مأمور» یعنی هر مأمور گمرك یا مأمور سایر نهادهای دولتی كه برای اعمال قانون گمرك تعیین شده است.

ح – « شخص» به معنی هم شخص حقیقی و هم حقوقی است مگر اینكه سیاق عبارت به نحو دیگری اقتضاء نماید.

خ – « داده های شخصی» یعنی هرگونه داده راجع به شخص حقیقی شناخته ‌شده یا قابل شناسایی

د – « گمرك درخواست ‌شونده» به معنی گمركی خواهد بود كه از آن درخواست كمك می شود.

ذ– «گمرك درخواست‌ كننده» به معنی گمركی خواهد بود كه درخواست مساعدت می كند.

ر – «طرف متعاهد درخواست ‌كننده» یعنی طرف متعاهدی كه گمرك آن، درخواست كمك می كند.

ز – «طرف متعاهد درخواست‌ شونده» یعنی طرف متعاهدی كه از گمرك آن درخواست ارائه كمك شده است.

ماده ۲– دامنه شمول موافقتنامه

1– طرفهای متعاهد ازطریق گمركات خود در جهت اجرای صحیح قوانین گمركی، برای جلوگیری، تحقیق و مبارزه با تخلفات گمركی و حصول اطمینان از امنیت زنجیره عرضه تجارت بین‌ المللی طبق شرایط مندرج در این موافقتنامه، كمكهای اداری را به یكدیگر ارائه خواهند نمود.

۲– هر یك از طرفهای متعاهد باید كلیه كمكها بر اساس این موافقتنامه را طبق قوانین ملی خود و در محدوده صلاحیت و منابع موجود گمرك خود انجام دهد.

3– این موافقتنامه، كمك متقابل اداری بین طرفهای متعاهد را در بر می گیرد و تأثیری بر موافقتنامه های معاضدت حقوقی متقابل بین آنها ندارد. در صورتی كه قرار باشد كمك متقابل توسط دیگر مقامهای طرف متعاهد درخواست‌ شونده فراهم شود، گمرك درخواست‌ شونده باید مقامهای صلاحیتدار و در صورت اطلاع، موافقتنامه یا ترتیبات مربوط قابل اعمال را مشخص نماید.

۴– مفاد این موافقتنامه برای هیچ شخصی، حق ممانعت از اجرای درخواست كمك را ایجاد نخواهد كرد.

ماده ۳– اطلاعات جهت اعمال و اجرای قوانین گمركی

1– گمركات، طبق درخواست یا به ابتكار خود، اطلاعاتی را كه به حصول اطمینان از اجرای صحیح قوانین گمركی و جلوگیری، تحقیق و مبارزه با تخلفات گمركی و امنیت زنجیره عرضه تجارت بین‌ المللی كمك می كند به یكدیگر ارائه خواهند نمود. این اطلاعات می ‌تواند مربوط به موارد زیر باشد:
الف- شیوه های جدید اجرای قوانین كه اثر بخشی آنها به اثبات رسیده باشد؛
ب- روندها، شیوه ها یا ابزارهای جدید ارتكاب تخلفات گمركی؛
پ- كالاهایی كه معلوم شده می ‌توانند موضوع تخلفات گمركی قرار گیـرند، همچنین روشهای حمل و انبارداری به كار رفته در مورد كالاهای یاد شده؛
ت- اشخاصی كه معلوم شده مرتكب تخلفات گمركی شده‌ اند یا مظنون به ارتكاب تخلف گمركی هستند؛
ث- هر داده دیگری كه به گمركات در خصوص اهداف كنترل و تسهیل ارزیابی خطر كمك كند.

2– گمرك درخواست ‌شونده بنا به درخواست، اطلاعات زیر را در اختیار گمرك درخواست‌ كننده قرار خواهد داد:
الف- آیا كالای وارداتی به قلمرو كشور طرف متعاهد درخواست ‌كننده به‌ طور قانونی از قلمرو كشور طرف متعاهد درخواست‌ شونده صادر شده است.
ب- آیا كالای صادر شده از قلمرو كشور طرف متعاهد درخواست ‌كننده به ‌طور قانونی به قلمرو كشور طرف متعاهد درخواست‌ شونده وارد شده است و رویه گمركی كه كالاها تحت آن قرار گرفته اند، اگر وجود دارد.

ماده ۴– اطلاعات برای ارزیابی پرداخت های گمركی

1– در صورت درخواست، گمرك درخواست‌ شونده، بدون خدشه به ماده (20)، در حمایت از اعمال صحیح قانون گمركی یا جلوگیری از تقلب گمركی، اطلاعاتی را در حمایت از گمرك درخواست‌ كننده كه دلایلی برای شك در صحت و دقت اسناد مربوط دارد، فراهم خواهد كرد.

2– درخواست باید رویه‌ های بررسی كه گمرك درخواست‌ كننده برعهده گرفته یا كوشش كرده برعهده بگیرد و اطلاعات ویژه درخواست شده را تعیین كند.

ماده 5– اطلاعات مرتبط با تخلفات گمركی
هر یك از گمركات باید بنا به درخواست یا براساس ابتكار خود، اطلاعاتی را در خصوص فعالیت‌ های طراحی شده یا جاری یا كامل شده در اختیار گمرك طرف متعاهد دیگر قرار دهد كه زمینه ‌های معقولی را برای اعتقاد به این ارائه می‌ كنند كه تخلف گمركی در قلمرو كشور طرف متعاهد دیگر انجام شده یا انجام خواهد شد.

ماده ۶– تبادل پیشین اطلاعات
گمركات می توانند از طریق ترتیبات متقابل طبق بند (۲) ماده (۲۱) این موافقتنامه اطلاعاتی را پیش از ورود كالاها به قلمرو كشور طرف متعاهد دیگر با استفاده از وسایل الكترونیكی انتقال داده‌ ها مبادله نماید.

ماده ۷– كمك فوری
در مواردی كه ممكن است متضمن خسارت به اقتصاد، بهداشت عمومی، امنیت عمومی از جمله امنیت زنجیره عرضه تجارت بین ‌المللی یا سایر منافع حیاتی هر یك از طرفهای متعاهد ‌باشد، گمرك طرف متعاهد دیگر، در مواردی كه امكان ‌پذیر می ‌باشد، كمك را بنا به ابتكار خود بدون تأخیر ارائه خواهد كرد.

ماده 8– ابلاغ
گمرك درخواست‌ شونده، بنا به درخواست، تمام اقدامات لازم را اتخاذ خواهد كرد تا شخص مقیم یا مستقر در قلمرو كشور طرف متعاهد درخواست‌ شونده را از تمام تصمیم ‌های اتخاذ شده پیرامون شخص مذكور از سوی گمرك درخواست‌ كننده در زمینه اجرای قوانین گمركی كه در حیطه شمول این موافقتنامه قرار می گیرند، مطلع نماید.

ماده ۹– نظارت واطلاعات

1– گمرك درخواست‌ شونده بنا به درخواست، باید تا حد امكان بر موارد زیر نظارت داشته باشد و در خصوص آنها اطلاعاتی را برای گمرك درخواست‌ كننده فراهم نماید:
الف- كالاهای در حال حمل یا در انبار كه معلوم شده جهت ارتكاب تخلف گمركی، در قلمرو كشور طرف متعاهد درخواست‌ كننده مورد استفاده قرار گرفته یا سوء ظن استفاده ازآنها وجود دارد؛
ب- وسایل حمل و نقلی كه معلوم شده جهت ارتكاب تخلف گمركی، در قلمرو كشور طرف متعاهد درخواست‌ كننده، مورد استفاده قرار گرفته یا سوء ظن استفاده ازآنها وجود دارد؛
پ- اماكنی در قلمرو كشور طرف متعاهد درخواست‌ شونده كه معلوم شده جهت ارتكاب تخلف گمركی، در قلمرو كشور طرف متعاهد درخواست‌ كننده، مورد استفاده قرار گرفته یا سوء ظن استفاده از آنها وجود دارد؛
ت- اشخاصی كه معلوم شده در قلمرو كشور طرف متعاهد درخواست‌ كننده مرتكب تخلف گمركی شده یا مظنون به ارتكاب تخلف گمركی هستند، به‌ ویژه آنهایی كه به قلمرو كشور طرف متعاهد درخواست‌ شونده وارد و از آن خارج می‌ شوند.

۲– هر گمرك اگر دلیلی برای این باور داشته باشد كه فعالیت های طراحی شده، جاری یا كامل شده به ‌نظر می آید كه تخلف گمركی را در قلمرو كشور طرف متعاهد دیگر تشكیل می دهد، می تواند چنین نظارتی را به ابتكار خود داشته باشد.

ماده 10– تحویل كنترل شده
گمركات ممكن است با توافق متقابل، طبق بند (2) ماده (22) این موافقتنامه جابه ‌جایی كالاهای غیرقانونی یا مظنون را به درون قلمرو كشورخود و گذر (ترانزیت) از آن یا خروج از آن تحت كنترل خود، به منظور جلوگیری، تحقیق و مبارزه با تخلقات گمركی، تجویز نمایند. اگر صدور چنین اجازه‌ ای در حدود صلاحیت گمرك نباشد، گمرك مذكور كوشش خواهد كرد تا با مقامهای ملی كه چنین صلاحیتی را دارند همكاری كند یا موضوع را به مقامهای مذكور ارجاع خواهد نمود.

ماده ۱۱– كارشناسان و گواهان
گمرك درخواست‌ شونده، می ‌تواند، بنا به درخواست، اجازه دهد مأموران آن در موضوع مربوط به اعمال قوانین گمركی به عنوان كارشناس یا گواه نزد دادگاه واقع در قلمرو كشور طرف متعاهد دیگر حاضر شوند.

ماده ۱۲– مكاتبه در مورد درخواست‌ ها

۱– درخواست ‌های كمك كه به‌ موجب این موافقتنامه به‌ عمل می ‌آید، مستقیماً برای گمرك طرف متعاهد دیگر ارسال خواهد شد. هر گمرك باید یك مركز تماس را برای این منظور تعیین نماید و مراتب را به گمرك طرف متعاهد دیگر اطلاع دهد.

2– درخواست كمك به‌ موجب این موافقتنامه به صورت كتبی یا الكترونیكی انجام خواهد شد و با هرگونه اطلاعاتی كه جهت اجابت درخواست مزبور مفید به‌ نظر می‌ رسند همراه خواهد بود. گمرك درخواست‌ شونده می‌ تواند خواستار تأیید مكتوب درخواست های الكترونیكی شود. در مواقعی كه شرایط ایجاب می‌ كند درخواست‌ ها می‌ تواند به ‌طور شفاهی صورت گیرد. این قبیل درخواست‌ ها باید فوراً یا به ‌صورت كتبی یا اگر مورد قبول گمركات باشد، به ‌صورت الكترونیكی تأیید گردد.

۳– درخواست‌ ها باید به زبان انگلیسی انجام بشود. هر سندی كه با چنین درخواست‌ هایی همراه باشد باید تا حد لازم به زبان انگلیسی ترجمه بشود.

۴– درخواست های كمك به‌ موجب این موافقتنامه باید شامل جزئیات زیر باشد:
الف- نام گمرك درخواست‌ كننده
ب- نام گمرك درخواست‌ شونده
پ- موضوع مورد بحث، نوع كمك درخواست شده و دلایل درخواست
ت- شرح مختصری از مورد تحت بررسی و شرایط قانونی و اداری كه اعمال می شوند.
ث- اسامی و نشانی اشخاص مرتبط با درخواست، چنانچه شناخته‌ شده باشند.
ج- استناد به این موافقتنامه

۵– چنانچه گمرك درخواست‌ كننده درخواست دنبال نمودن رویه یا روش خاصی را نماید، گمرك درخواست‌ شونده با توجه به قوانین داخلی خود درخواست مزبور را اجابت خواهد نمود.

۶– اسناد اصلی باید تنها مواقعی درخواست شوند كه رونوشت‌ ها ناكافی باشند و باید در اولین فرصت برگردانده شوند. حقوق گمرك درخواست‌ شونده یا اشخاص ثالث مرتبط با آن، نباید تحت‌ تأثیر قرار گیرند.

ماده ۱۳– شیوه‌ های كسب اطلاعات

۱– چنانچه گمرك درخواست‌ شونده اطلاعات مورد درخواست را نداشته باشد، اقدام به تحقیق جهت كسب آن اطلاعات خواهد نمود.

۲– چنانچه گمرك درخواست‌ شونده مقام صلاحیتدار جهت شروع تحقیق جهت كسب اطلاعات درخواستی نباشد می تواند علاوه بر مشخص نمودن مقام صلاحیتدار، درخواست را به آن مقام انتقال دهد.

ماده ۱۴– حضور مأموران در قلمرو كشور طرف متعاهد دیگر
مأمورانی كه از سوی گمرك درخواست‌ كننده تعیین شده اند می توانند بنا به درخواست و با اجازه گمرك درخواست‌ شونده و با رعایت شرایط وضع شده از طرف گمرك اخیرالذكر به‌ منظور انجام تحقیق پیرامون تخلف گمركی موارد زیر را اعمال نمایند.

الف – در دفاتر گمرك درخواست‌ شونده، اسناد و سایر اطلاعات مربوط به تخلف گمركی را معاینه كنند و تصویر اسناد و اطلاعات مزبور به آنها تسلیم شود؛

ب– در موقع انجام تحقیق مرتبط با گمرك درخواست‌ كننده توسط گمرك درخواست‌ شونده، در قلمرو كشور طرف متعاهد درخواست‌ شونده حضور داشته باشند این مأموران تنها باید نقش مشاوره‌ ای داشته باشند.

ماده ۱۵– حضور مأموران یك طرف متعاهد با دعوت طرف متعاهد دیگر
چنانچه گمرك درخواست‌ شونده حضور مأموری از طرف متعاهد دیگر را به‌ هنگام انجام اقدامات مربوط به كمك بر اساس درخواست، مناسب بداند، گمرك درخواست‌ شونده می‌ تواند با رعایت هر گونه قیود و شرایطی كه می‌ تواند مشخص نماید، از مأمور مذكور جهت مشاركت دعوت به‌ عمل آورد.

ماده ۱۶– ترتیبات مربوط به مأموران بازدید كننده

۱– هر گاه مأموران هر یك از طرفهای متعاهد بر اساس شرایط این موافقتنامه در قلمرو كشور طرف متعاهد دیگر حاضر شوند باید همواره بتوانند مداركی دالّ بر اینكه در سمت و موقعیت اداری خود هستند را به زبان قابل قبول طرف متعاهد به طرف متعاهد دیگر ارائه دهند.

۲– این مأموران به هنگام حضور در قلمرو كشور طرف متعاهد دیگر به‌ موجب شرایط این موافقتنامه مسؤول هر گونه تخلفی خواهند بود كه ممكن است مرتكب شوند و از همان حمایتی كه طبق قوانین ملی آن طرف متعاهد برای مأموران گمرك آن مقرر شده است، برخوردار خواهند شد.

ماده ۱۷– استفاده از اطلاعات

۱– هر گونه اطلاعاتی كه به‌ موجب این موافقتنامه دریافت می شود باید فقط توسط گمركات طرفهای متعاهد و صرفاً برای اهداف كمك اداری به‌ موجب شرایط عنوان شده در این موافقتنامه مورد استفاده قرار بگیرد.

۲– طرف متعاهدی كه اطلاعات را ارائه كرده است بنا به درخواست می‌ تواند با وجود بند (۱) این ماده، استفاده از آن را توسط سایر مقامها یا برای مقاصد دیگر با رعایت هر گونه قیود و شرایطی كه ممكن است مشخص كند، مجاز نماید. چنین استفاده ای باید طبق قوانین ملی طرف متعاهدی باشد كه در جستجوی استفاده از اطلاعات است. استفاده از اطلاعات برای مقاصد دیگر شامل استفاده از آن در تحقیقات، تعقیب یا جریان های رسیدگی كیفری می شود.

ماده ۱۸– محرمانه بودن و حفاظت از اطلاعات

1– هرگونه اطلاعات دریافت شده به‌ موجب این موافقتنامه محرمانه تلقی شده و باید حداقل مشمول همان محرمانه بودن و حفاظتی باشد كه همان نوع اطلاعات به‌ موجب قوانین ملی طرف متعاهدی كه آن ‌را دریافت كرده است مشمول آن هستند.

۲– تا زمانی كه به‌ موجب ترتیبات متقابل طبق بند (۲) ماده (۲۸) این موافقتنامه، گمركات تصمیم نگرفته باشند كه چنین اطلاعاتی در كشور قلمرو طرف متعاهدی كه اطلاعات دریافت می شود، از سطحی از حمایت برخوار نیستند كه الزامات قانون ملی گمرك ارائه ‌كننده را محقق می سازد، تبادل داده های شخصی به‌ موجب این موافقتنامه نباید آغاز گردد.

۳– در نبود ترتیبات متقابل موضوع بند (۲) این ماده داده های شخصی تنها موقعی ارائه می ‌گردد كه گمرك ارائه ‌كننده مجاب شود كه داده های شخصی مزبور در قلمرو كشور طرف متعاهد دریافت‌ كننده آنها طبق بندهای (۴) تا (۹) این ماده محافظت می شوند.

۴– گمركی كه داده های شخصی را دریافت می‌ كند بنا به درخواست، گمركی كه آن داده ها را فراهم كرده است از استفاده ای كه از آن شده و نتایج حاصله آگاه خواهد شد.

۵– داده های شخصی كه به‌ موجب این موافقتنامه فراهم گردیده است باید تنها برای مواقع ضروری به ‌منظور نیل هدفی كه برای آن ارائه گردیده است، نگهداری شوند.

۶– گمرك ارائه‌ كننده داده های شخصی، تا حد امكان باید اطمینان حاصل كنند كه این داده ها منصفانه و به ‌طور قانونی جمع‌ آوری گردیده اند و اینكه دقیق و به ‌روز هستند و در ارتباط با اهدافی كه برای آن ارائه گردیده اند، بیش از اندازه نیستند.

۷– اگر مشخص شود كه داده های شخصی ارائه گردیده، نادرست هستند یا نباید مبادله می شده اند، مراتب باید فوری اعلام شود. گمركی كه چنین داده هایی را دریافت كرده است باید داده های مزبور را اصلاح یا حذف كند.

۸– گمركات باید ارائه یا دریافت داده های شخصی مبادله شده به‌ موجب این موافقتنامه را ثبت كنند.

9– گمركات باید اقدامات امنیتی لازم را برای حفاظت از داده­ های شخصی مبادله شده به‌ موجب این موافقتنامه از دسترسی، اصلاح یا حذف غیرمجاز، اتخاذ كنند.

ماده ۱۹– معافیت ‌ها

1– چنانچه هر كمك درخواستی به موجب این موافقتنامه، حاكمیت، امنیت، نظم عمومی یا سایر منافع اساسی ملی طرف متعاهد درخواست‌ شونده را نقض كند یا به هرگونه منافع تجاری یا حرفه ای مشروع خدشه وارد نماید، یا با قوانین ملی طرف درخواست‌ شونده منطبق نباشد، طرف متعاهد مذكور می‌ تواند از ارائه این كمكها خودداری نماید یا با توجه به چنان قیود و شرایطی، همان گونه كه ممكن است نیاز داشته باشد، آنها را ارائه نماید.

۲– اگر گمرك درخواست‌ كننده، چنانچه درخواست مشابهی از سوی گمرك درخواست‌ شونده مطرح شود، توانایی برآوردن آن را نداشته باشد، در درخواست خود این واقعیت را مورد توجه قرار خواهد داد. برآوردن چنین درخواستی به صلاحدید گمرك درخواست‌ شونده خواهد بود.

۳– چنانچه دلایلی وجود داشته باشد كه ارائه كمك در تحقیق، تعقیب و اقدامات جاری خللی ایجاد خواهد كرد، می توان آن را به تعویق انداخت. در چنین مواردی گمرك درخواست‌ شونده برای تعیین اینكه آیا می توان ارائه كمك را موكول به قیود و شرایطی نمود كه گمرك درخواست‌ شونده ممكن است مشخص نماید، با گمرك درخواست‌ كننده مشورت خواهد كرد.

۴– اگر گمرك درخواست‌ شونده معتقد باشد كه كوشش مورد نیاز برای انجام درخواست به ‌طور وضوح برای منفعت در نظر گرفته شده برای گمرك درخواست‌ كننده نامناسب است می‌ تواند از كمك درخواست شده امتناع نماید.

۵– چنانچه از ارائه كمك امتناع شود یا ارائه آن به تعویق بیفتد، دلایل امتناع یا تعویق ارائه خواهد شد.

ماده ۲۰– هزینه ها

۱– با رعایت بندهای (۲) و (۳) این ماده هزینه های صرف شده در اجرای این موافقتنامه توسط طرف متعاهد درخواست‌ شونده تقبل خواهد شد.

۲– مخارج و هزینه‌ های پرداختی به كارشناسان و گواهان و همچنین هزینه ‌های مترجمان متون و مترجمان هم زمان كه كارمند دولت نباشند، توسط طرف متعاهد درخواست‌ كننده تقبل خواهد شد.

۳– چنانچه برای اجرای درخواست، هزینه های زیاد یا غیرمتعارف مورد نیاز باشد، طرفهای متعاهد به ‌منظور تعیین قیود و شرایطی كه به‌ موجب آن درخواست باید اجراء شود و همچنین روشی كه به موجب آن هزینه ها باید تقبل شود، با یكدیگر مشورت خواهند كرد.

ماده ۲۱– اجراء و اعمال موافقتنامه

۱– در اجرای این موافقتنامه، طرفهای متعاهد باید اقدامات لازم را اتخاذ كنند تا در حد امكان اطمینان حاصل كنند كه مأموران آنها كه مسؤول تحقیق یا مبارزه با جرائم گمركی هستند در ارتباط مستقیم و شخصی با یكدیگر خواهند ماند.

۲– گمركات در خصوص ترتیبات مربوط به تسهیل در اجراء و اعمال این موافقتنامه بین خویش، تصمیم گیری خواهند نمود.

ماده ۲۲– قلمرو اجرائی موافقتنامه
این موافقتنامه در قلمرو جمهوری اسلامی ایران و قلمرو جمهوری آذربایجان اعمال خواهد شد.

ماده ۲۳– اضافات و اصلاحات
هر گونه الحاقیه یا اصلاحیه در مورد این موافقتنامه، با رضایت متقابل طرفهای متعاهد قابل انجام است. الحاقیه ها یا اصلاحیه های مذكور به ‌صورت تشریفات (پروتكل های) جداگانه كه بخش جدایی ‌ناپذیر این موافقتنامه خواهند بود، تنظیم می‌ شوند و طبق تشریفات مقرر در ماده (۲۶) این موافقتنامه لازم ‌الاجراء خواهد شد.

ماده ۲۴– تعهدات بین‌ المللی دیگر
مفاد این موافقتنامه، بر حقوق و تعهدات كه طرفهای متعاهد ناشی از پیمان‌ های بین ‌المللی دیگر كه عضو آنها هستند، تأثیر نخواهد گذاشت.

ماده ۲۵– حل و فصل اختلافات

1– هرگونه اختلاف بین گمركات راجع به تفسیر یا اجرای این موافقتنامه تا حد امكان از طریق مذاكرات بین آنها حل و فصل خواهد شد.

۲– اختلافاتی كه راه حلی برای آنها یافت نشود، از طریق مجاری دیپلماتیك حل و فصل خواهد شد.

ماده ۲۶– لازم ‌الاجراء شدن، مدت و فسخ

1– این موافقتنامه در اولین روز تاریخ دریافت آخرین اطلاعیه كتبی لازم‌ الاجراء خواهد شد كه به ‌وسیله آن طرفهای متعاهد یكدیگر را از طریق مجاری دیپلماتیك از تكمیل تشریفات داخلی خود كه برای لازم ‌الاجراء شدن این موافقتنامه ضروری است، آگاه نموده باشند.

۲– این موافقتنامه برای مدت نامحدود منعقد شده است ولی هر یك از طرفهای متعاهد می‌ تواند در هر زمان با ارائه اطلاعیه از طریق مجاری دیپلماتیك آن را فسخ كند.

۳– فسخ سه‌ ماه از تاریخ ارائه اطلاعیه فسخ به طرف متعاهد دیگر نافذ خواهد شد، با این وجود اقدامات جاری در زمان فسخ، طبق مفاد این موافقتنامه تكمیل خواهد شد.

4– موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان در خصوص همكاری و كمك متقابل در امورگمركی امضاء شده در تاریخ 30 اردیبهشت 1381 هجری شمسی برابر با 20 می 2002 میلادی در تهران، در تاریخ لازم الاجراء شدن این موافقتنامه فسخ خواهد شد.
به‌ منظور گواهی مراتب بالا، امضاء كنندگان زیر كه به ‌طور مقتضی مجاز شده‌ اند، این موافقتنامه را امضاء كرده اند.

این موافقتنامه در تهران در تاریخ 4 /12 /1394 هجری شمسی برابر با 23 /2 /2016 میلادی در دو نسخه به زبانهای فارسی، آذربایجانی و انگلیسی كه همه متون دارای اعتبار یكسان هستند، تنظیم گردید. در صورت بروز هر گونه اختلاف در تفسیر این موافقتنامه، متن انگلیسی ملاك عمل خواهد بود.

از طرف
دولت جمهوری اسلامی ایران
مسعود كرباسیان
رئیس كل گمرك
جمهوری اسلامی ایران
از طرف
دولت جمهوری آذربایجان
آیدین علی‌ یف
رئیس كمیته دولتی گمرك
جمهوری آذربایجان

قانون فوق مشتمل بر ماده ‌واحده و دو تبصره منضم به متن موافقتنامه، شامل مقدمه و بیست و شش ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ سوم آذرماه یكهزار و سیصد و نود و پنج مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ 1 /10 /1395 به تأیید شورای نگهبان رسید.

رئیس مجلس شورای اسلامی – علی لاریجانی