حضور اینفلوئنسرها در شبکه‌های اجتماعی برای تبلیغ و نمایش دادن محصولات بسیار رایج شده و درآمد عده زیادی از این راه است. تاثیر تبلیغ اینفلوئنسر در فضای مجازی به شکلی بوده که اکثر کسب‌وکارها به فکر انجام این کار هستند اما آیا برای این افراد قوانینی وجود دارد؟
اینفلوئنسرها چه کسانی هستند؟
به طور کلی، اینفلوئنسر شخصی است که قدرت تأثیرگذاری بر رفتارهای مربوط به خرید مخاطبان خود را دارد که این تاثیرگذاری معمولاً نتیجه شهرت، موقعیت و رابطه آنها با مخاطبان است. اینفلوئنسر در طی مدت فعالیت اعتماد مخاطبان خود را جلب می‌کند و سپس روی رفتارشان تاثیر می‌گذارد.
رایج ترین انواع اینفلوئنسرهای رسانه های اجتماعی، عبارتند از؛
– شخصیت ها یا افراد مشهور با حضور چشمگیر در رسانه های اجتماعی (سلبریتی‌ها)
– سایر افراد با فالوورهای بالا در رسانه های اجتماعی،از جمله؛ وبلاگ نویسان(بلاگرها)، فعالان اینستاگرامی، تولیدکننده‌های محتوای یوتیوب
– سفیران برند خاص
اینفلوئنسرها معمولاً توسط کسب کارها(بیزینس) یا برند ها به کار گرفته می‌شوند. هدف از تعامل و همکاری این افراد صرفاً تبلیغاتی است، زیرا تاثیر تبلیغ اینفلوئنر بر مخاطبان کاملا چشمگیر است.
آیا قوانینی مربوط به تبلیغ اینفلوئنسر وجود دارد؟
به صورت کلی در ایران قانون خاصی برای رفتار اینفلوئنسرها تعریف نشده اما به عنوان نمونه قوانین کشور استرالیا را برای رفتار اینفلوئنسرها بررسی می‌کنیم و با شرایط حال حاضر ایران تطابق خواهیم داد.
در کشور استرالیا دو قانون رفتار این افراد را کنترل می‌کند:
– قوانین مربوط به مصرف کننده استرالیا
– منشور اخلاقی انجمن ملی تبلیغ کنندگان استرالیا
اولاً، همه انواع تبلیغات باید قوانینی را که توسط قانون مصرف کننده استرالیا (ACL) تعیین شده است، رعایت کنند. برای اینفلوئنسرها، مهمترین قوانین مربوط به رفتارهای گمراه کننده و فریبنده است.
ثانیاً، انجمن استرالیایی تبلیغ کنندگان ملی (AANA) خود بدنه تنظیم کننده صنعت تبلیغات است که دستورالعمل های تبلیغاتی را در بر می گیرد. AANA مجموعه ای از قوانین دارد که به آنها منشور اخلاقی می گویند. بخشی که مسئول رعایت این منشور است، نهاد «استانداردهای آگهی» است. در فوریه ۲۰۲۱، انجمن تبلیغ کنندگان کنترل خود را بر تبلیغات رسانه های اجتماعی بیشتر کرد. این انجمن منشور اخلاقی خود را اصلاح کرد و اکنون از همه اینفلوئنسرها می‌خواهد روابط تجاری خود را در ارتباط با محتواو پست‌هایشان افشا کنند.
همین دو مورد باعث می‌شود همه افراد امکان تبلیغ نداشته باشند و این کار صرفا توسط افراد حرفه‌ای انجام شود.
چگونه ممکن است قوانین مربوط به اینفلوئنسرها نقض شوند؟
اگر نسبت به اینفلوئنسرها آگاهی دارید، ممکن است از تمایل آن ها به ایجاد محتوا صرفا به خاطر حمایت‌ها مالی اسپانسر آگاه باشید. بر اساس آیین نامه اخلاقی ACL و AANA، یک اینفلوئنسر از هرگونه رفتار تجاری که ممکن است مخاطبان خود را گمراه یا فریب دهد، ممنوع است. به طور خاص، بر اساس بخش ۲.۷ منشور اخلاقی، یک اینفلوئنسر ممکن است به روش‌های زیر این قوانین و مقررات را نقض کند؛
– عدم نوشتن #آگهی، تبلیغ، تبلیغات، محتوای مارکدار، مشارکت پولی، تبلیغات پولی در پست‌های رسانه‌های اجتماعی
– استفاده از برچسب‌های(لیبل) #spon، با استعداد، “با تشکر از…”، “پوشیدن…”، برای افشای روابط تجاری تأثیرگذاران کافی نیست.
– صرف زدن برند یا لیبل، برای افشا کافی نیست.
در مجموع، این رفتارها به جمله بندی یک پست برمی گردد. استانداردهای تبلیغات واضحا مشخص کرده است که فردی که در شبکه‌های اجتماعی تبلیغ می‌کند باید هشتگ‌ها مربوطه و نوع همکاری را بیان کند.
اگر شما در کسب و کارتان مایل به جذب اینفلوئنسر هستید، داشتن قرارداد اینفلوئنسری یک اقدام قانونی مناسب برای شماست. این قراداد باید تمام الزامات افشای آگهی را مشخص کند. این اقدام تضمین می‌کند که دوطرف خودشان را با قوانین و مقررات تطبیق دادند.
هر چند این قوانین در ایران وجود ندارد اما بازهم یک قرارداد می‌تواند رابطه شما را با تبلیغ‌کننده مستحکم کند و در حکم یک سند قانونی قابل دفاع نیز باشد.
آثار نقض قوانین مربوط به اینفلوئنسرها
اگر تبلیغ اینفلوئنسر قانون مصرف کننده استرالیا را نقض کند، جریمه های قابل توجهی می تواند اعمال شود. با این حال، طرح دعوای حقوقی تحت نفوذ قانون مصرف‌کننده استرالیا، راه نامتدوال برای بررسی تبلیغات اینفلوئنسر است. لذا، راه رایج و مرسوم در مورد انطباق اینفلوئنسر با قوانین از طریق نهاد استانداردهای تبلیغاتی است.
وقتی به نهاد استانداردهای تبلیغاتی در مورد نقض رفتار اینفلوئنسر، شکایتی می‌رسد، این نهاد مسئول بررسی شکایت هست. در حال حاضر، حتی اگر هیچ جریمه‌ای برای نقض قوانین توسط اینفلوئنسرها اعمال نمی‌شود، نهاد استانداردهای تبلیغاتی می‌تواند به شدت به شهرت اینفلوئنسر آسیب برساند. زیرا، تحقیقات و یافته های این نهاد به صورت عمومی منتشر می شود. این به خودی خود یک عامل بازدارنده بزرگ در نظر گرفته می شود، زیرا تبلیغات بد می تواند نهایتا به ضرر مالی منجر شود.
با توجه به افزایش تعداد اینفلوئنسرهای ایرانی مخصوصا در پلتفرم اینستاگرام حضور چنین قوانینی ضروری به نظر می‌رسد اما حالا که این قوانین وجود ندارد کارفرماها می‌توانند با تنظیم قراردادهای مختلف مثل قرارداد پیمانکاری، قرارداد استخدام و یا قرارداد عدم افشا از کسب و کار خود و مخاطبان محافظت کنند.
نکات کلیدِی
جذب یک اینفلوئنسر یک راه عالی برای تبلیغ برند یا کسب و کار شما و دسترسی به طیف وسیعی از مردم است. با این حال، اگر تصمیم به تعامل با اینفلوئنسر دارید، باید در مورد الزام آنها برای افشای هرگونه تبلیغات پولی، حمایت مالی یا هدایا شفاف باشید.
شفافیت در تبلیغ اینفلوئنسر به خودی خود باعث جلب اعتماد مخاطبان نیز می‌شود.
در صورتی که برای همکاری با یک اینفلوئنسر نیاز به قرارداد دارید همین حالا در خواست خود را در سامانه تنظیم قرارداد وینداد ثبت کنید و برای دسترسی به قراردادهای از پیش تنظیم شده به بانک قرارداد وینداد سری بزنید.
