قرارداد عدم افشای اطلاعات

قرارداد عدم افشای اطلاعات یا NDA چه نکاتی دارد؟

امروزه متناسب با فعالیت و شغل خود ممکن است، لازم باشد اطلاعاتی را در اختیار افراد مختلف قرار دهید. این اطلاعات گاهی برای کار شما حیاتی‌ست اما بنا بر ضرورت شما مجبور هستید، در بازه‌ همکاری خود آن‌ها را در اختیار کارمندان یا همکاران خود قرار دهید که بعدا رقیب شما شوند یا با انتشار […]

امروزه متناسب با فعالیت و شغل خود ممکن است، لازم باشد اطلاعاتی را در اختیار افراد مختلف قرار دهید. این اطلاعات گاهی برای کار شما حیاتی‌ست اما بنا بر ضرورت شما مجبور هستید، در بازه‌ همکاری خود آن‌ها را در اختیار کارمندان یا همکاران خود قرار دهید که بعدا رقیب شما شوند یا با انتشار آن اطلاعات به دنبال کسب سود باشند. این کار با استفاده از قرارداد عدم افشای اطلاعات صورت می‌گیرد.

این موضوع به دلیل رقابت شدید در عرصه تجارت و تکنولوژی بیشتر خودنمایی می‌کند. به همین دلیل افراد بعد از مشخص کردن اسرار شغلی و حرفه‌ای خود و قبل از دادن اطلاعات به افراد مختلف که به هر عنوان با آن‌ها سرکار دارند باید اقدام به انعقاد نمونه قرارداد عدم افشای اطلاعات نمایند.

 

قرارداد عدم افشای اطلاعات

قرارداد عدم افشای اطلاعات قراردادی است که برای حفظ اطلاعات و اسرار حرفه‌ای و جلوگیری از انتشار عمومی آن میان اشخاصی که به تبادل اطلاعات می‌پردازند، منعقد می‌شود.

این قرارداد به نام قرارداد عدم افشا، قرارداد محرمانگی یا قرارداد NDA شناخته می‌شود.

بر این اساس، طرفین توافق می‌کنند اطلاعاتی که به‌ منظور خاص در اختیارشان قرار می‌گیرد، به‌صورت محرمانه باقی بماند و آن را منتشر نکنند. در این قرارداد معمولا، بندی مبنی بر عدم رقابت درج می‌گردد که طرف با اطلاعاتی که به دست می‌آورد به رقابت در حیطه کاری اطلاعات دهنده قرار نگیرد.

 

کاربرد قرارداد NDA

اطلاعات و داده‌ها در اکثر کسب‌وکارها گاهی ارزش بیشتری نسبت به سرمایه فیزیکی شرکت دارد. از این‌رو افشای آن‌ها می‌تواند خسارات جبران ناپذیری را در پی داشته باشد. راه‌حل آن در دنیای حقوقی، حفاظت از اطلاعات با استفاده از نمونه قرارداد عدم افشای اطلاعات است.

این قرارداد را برای انواع کسب‌وکارها و تمامی اشخاص حقیقی و حقوقی که بنا به شرایطی باید اطلاعات حرفه‌ای خود را در اختیار اشخاص دیگر قرار دهند، می‌توان تنظیم کرد.

 

تعیین قرارداد منع افشای اطلاعات مستقل از قرارداد اصلی

یکی از نکاتی که شاید کمتر کسی بدان توجه کند، این موضوع است که گاهی ممنوعیت افشای اطلاعات تنها به صورت یک بند یا ماده در قرارداد اصلی مطرح می‌شود. به عنوان مثال، شما یک قرارداد استخدام با کارمند خود منعقد می‌کنید و یکی از مواد قرارداد را به منع افشای اطلاعات اختصاص می‌دهید. این کار در برخی از قراردادها می‌تواند جوابگو باشد ولی در اکثر قراردادها، بی‌فایده است.

این موضوع زمانی بااهمیت می‌شود که بخواهید به خاطر سواستفاده از اطلاعات، از آن شخص شکایت کنید. در این شرایط یک بند یا ماده نمی‌تواند جوابگوی شما باشد چراکه شما باید اطلاعات و اسراری که مشمول قرارداد منع افشای اطلاعات می‌شود را تعیین نمایید و معمولا این موارد را در یک بند نمی‌توان خلاصه نمود.

بنابراین بهتر است قراردادی مستقل از قرارداد اصلی تنظیم نمایید و تمامی موارد و اطلاعات محرمانه را به صورت جرئی در قرارداد بنویسید.

 

انواع اطلاعات در قرارداد عدم افشای اطلاعات

اولین سوالی که در رابطه با نمونه قرارداد عدم افشای اطلاعات مطرح می‌شود، این است که اصولا چه اطلاعاتی دارای اهمیت هستند و مهم‌تر اینکه آیا اصل بر محرمانه بودن اطلاعات یا عدم محرمانگی آن‌هاست؟

در جواب باید گفت، ممکن است یک سری اطلاعات برای یک شرکت اهمیت زیادی داشته باشد و در عین حال برای یک شرکت دیگر بی‌اهمیت باشد. پس اینکه چه اطلاعاتی دارای اهمیت است، به طرفین بستگی دارد.

و در مورد محرمانگی نیز توافق دو طرف مشخص می‌کند که این دسته از اطلاعات محرمانه است یا خیر. برای مثال یک شرکتی که با مشتری در ارتباط است، اطلاعاتی مثل شماره ملی، شماره تلفن و آدرس مشتری می‌تواند جز اطلاعات محرمانه در نظر گرفته شود.

مهم‌ترین نکته در خصوص اطلاعات محرمانه این است که اگر در دسترس رقبا قرار گیرد به‌راحتی می‌توانند استفاده کنند و بازار را در دست بگیرند.

 

انواع قرارداد محرمانگی

قرارداد عدم افشای اطلاعات می‌تواند به‌ صورت یک‌جانبه یا دوجانبه منعقد شود که در ادامه هر یک از آن‌ها توضیح داده خواهد شد:

  1. قرارداد محرمانگی یک‌جانبه:

این قرارداد برای حفظ اطلاعات تجاری و حفاظت از انتشار عمومی اطلاعات محرمانه‌ای که برای هدف خاصی در اختیار افراد قرار می‌گیرد، منعقد می‌شود. در واقع با امضای این قرارداد شما ملزم می‌شوید که از اطلاعات در دسترس خود فقط به‌منظور خاصی که برای آن اجازه دارید، استفاده نمایید.

بنابراین توضیحات به‌ صورت خلاصه می‌توان گفت که یک طرف اطلاعات را در اختیار طرف مقابل قرار می‌دهد و از او تعهد می‌گیرد که این اطلاعات را افشا نکند و طرف مقابل نیز این موضوع را می‌پذیرد.

  1. قرارداد محرمانگی دوجانبه:

این قرارداد برای ایجاد اطمینان دوطرف منعقد می‌شود. در حقیقت این قرارداد زمانی تنظیم می‌شود که طرفین می‌خواهند از عدم رقابت نیز جلوگیری کنند. با امضای این قرارداد علاوه بر این که طرفین باید از انتشار عمومی اطلاعات جلوگیری کنند باید از رقابت کردن در موضوع قرارداد نیز جلوگیری کنند.

 

نکات نمونه قرارداد عدم افشای اطلاعات

در تنظیم قرارداد عدم افشای اطلاعات باید به نکات زیر توجه داشته باشید:

قبل از در دسترس قرار گرفتن اطلاعات، قرارداد عدم افشای اطلاعات امضا شود.

برای جلوگیری از نقض قرارداد، ضمانت اجراهای مناسبی در نظر بگیرید. بهترین نوع ضمانت اجرا برای این قرارداد تعیین مبلغ مقطوعی به‌عنوان خسارت است.

اگر اطلاعات از نوعی باشد که در دسترس عموم باشد یا عده‌ زیادی به این اطلاعات دسترسی داشته باشند دیگر نمی‌توان آن‌ها را جز موضوع این قرارداد دانست.

زمان منطقی و معقولی باید برای عدم افشا یا عدم رقابت در نظر گرفت. توجه داشته باشید که زمان مشخص شده باید متعارف و معقول باشد و از انتخاب زمان‌های طولانی خودداری کنید.

افشای اطلاعات در معنای عام تفسیر می‌شود. بنابراین اگر ماده اصلاح یا تغییر یابد نیز مشمول اطلاعات محرمانه می‌شود.

قبل از در اختیار قراردادن اطلاعات به طرف مقابل، قرارداد را تنظیم کنید و از او امضا بگیرید نه در میانه کار و هنگامی که بخشی از اطلاعات محرمانه تجاری شما افشا شده است.

 

ضمانت اجرای قرارداد عدم افشا

تنظیم قرارداد به شما کمک می‌کند، در یک چارچوب قانونی امور خود را مدیریت کنید. یکی از اصول کلیدی، تضمینات قراردادی‌ست. با این توضیح که در صورتی‌که یک طرف قرارداد به تعهد خود پایبند نباشد و اطلاعات را افشا کند، چه تضمینی برای آن وجود دارد؟ و چگونه باید آن را جبران کند؟

در پاسخ باید گفت، یک بند به عنوان تضمین قرارداد در نظر گرفت، این تضامین بر اساس قوانین مختلف از جمله تجارت الکترونیک، قانون مسئولیت مدنی، قانون مجازات و…، پیش‌بینی می‌شود.

 

مرجع دریافت ضمانت اجرای قرارداد منع افشای اطلاعات

اکنون با تمامی این توضیحات، اگر شرایط به صورتی پیش برود که ما ناچار به دریافت خسارت باشیم، از چه مرجعی می‌توانیم آن را پیگیری کنیم؟

معمولا مرجع دریافت خسارت با توافق طرفین، در خود قرارداد تعیین می‌شود. این مرجع می‌تواند دادگاه‌های دادگستری باشد یا اینکه در قرارداد ذکر شود در صورت بروز هرگونه اختلاف به قرارداد پایه و اصلی مراجعه می‌شود.

تنظیم قراردادهای خود را به وینداد بسپارید

فرقی ندارد شما نیاز به قرارداد اختصاصی دارید و یا می‌خواهید قرارداد آماده‌ای داشته باشید ما همه قراردادهای رایج را در بانک قرارداد وینداد آماده کرده ایم که کاملا اصولی و قانونی نوشته شده اند.

از طرفی در بخش تنظیم قرارداد نیز امکانی برای شما قرار داده ایم تا بدون نیاز به حضور در شرکت می‌توانید قرارداد خود را در سریع ترین زمان در اختیاز داشته باشید.

 

3.5/5 - (2 امتیاز)
اشتراک‌گذاری

مشاوره تلفنی حقوقی آنلاین

برای دریافت مشاوره تخصصی خدمات حقوقی کسب‌وکارها ( تنظیم قراردادهای دو زبانه، تنظیم اوراق قضایی، دعاوی تخصصی کسب‌وکارها، مالکیت فکری، کپی‌رایت و غیره) درخواست خود را ثبت نمایید. کارشناسان ما، با شما تماس خواهند گرفت.

نظرات
ثبت نام
Notify of
guest

0 Comments
Inline Feedbacks
مشاهده تمامی نظرات
آنچه در این مطلب خواهید خواند

بعد از ثبت درخواست تنظیم قرارداد، کارشناسان حقوقی با شما تماس می‌گیرند تا جزئیات قرارداد محرمانگی و NDA شما را در بندهای قرارداد بیاورند.

خدمات قراردادی وینداد

بعد از ثبت درخواست تنظیم قرارداد، کارشناسان حقوقی با شما تماس می‌گیرند تا جزئیات قرارداد محرمانگی و NDA شما را در بندهای قرارداد بیاورند.

مقالات مرتبط