مقالات قراردادهای مالکیت فکری

هر زمان که یک طرف دانش و تخصص تولید برخی تجهیزات را داشته باشد و طرف دیگر از او بخواهد که تولید را در راستای برند و نام تجاری او

یکی از مهمترین قراردادهایی که شرکت‌های دانش‌بنیان و استارتاپ‌ها با آن روبه‌رو هستند، قرارداد سرمایه گذاری خطر پذیر است. معمولا در این قراردادها یک استارتاپ که دارای ایده و نوآوری

یکی از مهمترین مواردی که در رابطه با فرانشیز وجود دارد بحث مربوط به مالکیت فکری آن است. این قرارداد بین فرانشیز گیرنده با فرانشیز دهنده تنظیم می‌شود. در این

سیستم قانونی حقوق مالکیت فکری، ایده‌ها و نوآوری‌ها را به دارایی‌های باارزش تبدیل می‌نماید که هم می‌تواند مورد بهره‌برداری مالک آن قرار گیرد و هم با اجازه مالک مورد استفاده

علامت تجاری برای کسب‌وکارها به عنوان یک دارایی ارزشمند شناخته می‌شود. چرا که علاوه‌بر ایجاد اعتبار برای کسب‌وکار ارزش مادی دارد و می‌توانید امتیاز استفاده از آن را در یک

امروزه با توسعه تجارت بین الملل و تکنولوژی، قراردادهای متناسب با شرایط حال حاضر رایج شده‌اند. از جمله این قراردادها، می‌توان به قرارداد فرانشیز (فرنچایز) یا حق امتیاز اشاره کرد.

حمایت از صاحبان ایده­‌های نو، دغدغه هر کشوری است که در مسیر توسعه قرار دارد. در این میان مخترعین جایگاه بسیار مهمی را در توسعه علوم و فناوری دارند و

در حوزه مالکیت فکری می‌توانید از قراردادهای مختلفی به منظور محافظت از حقوق، انتقال آن‌ها، اجازه استفاده از حقوق مالکیت فکری را به سایر اشخاص بدهید. قراردادهای انتقال مالکیت فکری