کار کردن در معنای قانونی آن به ارائه کالا یا خدمات در مقابل دریافت مزد مشخص گفته می شود. امروزه با افزایش کارخانه ها ، کارگاه ها، شرکت های پیمانکاری و غیره نیاز به نیروی کار نیز افزایش پیدا کرده است؛ و همین موضوع باعث قاعدهمندسازی اقدامات در این زمینه و ایجاد قوانین و مقررات مشخصی برای حفظ حقوق کارگر و کارفرما شده است که برای هر چه بهتر شدن رابطه بین کارگر و کارفرما آَشنایی با این قوانین به نظر ضروری میرسد.
با تسلط به قوانین حوزه کار و نوشتن قرارداد میتوان از پایمال نشدن حقوق طرفین و رعایت همه نکات حقوقی اطمینان حاصل کرد و قراردادی که شامل همه جزئیات مورد نظر باشد، نوشت.
بنابراین در ادامه با مفاهیم کارگر، کارفرما، انواع قرارداد کار آشنا خواهید شد و نهایتا به این سوال پاسخ خواهیم داد که قرارداد کار موقت بدون بیمه صحیح است یا نه.
چنانچه پس از مطالعه مطلب سوال داشتید میتوانید از کارشناسان حقوقی امور قراردادها کمک بگیرید و یا قرارداد موردنیازتان را از بانک قراردادهای وینداد دریافت کنید.
تعاریف قانونی کارگر، کارفرما و قراردادکار چیست؟
تشخیص درست کارگر و کارفرما از آن جهت اهمیت دارد که تنها در صورتی که فردی بر اساس قانون، کارگر یا کارفرما نامیده شود میتواند از حمایت های قانونی بهره مند شود و در صورت شکایت در محاکم قانون کار ابتدا باید کارگر یا کارفرما بودن شخص محرز شود، سپس به شکایت رسیدگی میشود؛ پس به این تعاریف قانونی دقت کنید:
کارگر بر اساس ماده ۲ قانون کار ۱۳۶۹ ” کارگر از لحاظ این قانون کسی است که به هر عنوان در مقابل دریافت حقالسعی اعم از مزد ، حقوق ، سهم سود و سایر مزایا به درخواست کارفرما کار میکند.”
کار فرما نیز در همان قانون اینگونه تعریف شده است ” کارفرما شخصی است حقیقی یا حقوقی که کارگر به درخواست و به حساب او درمقابل دریافت حق السعی کار می کند. مدیران و مسئولان و به طور عموم کلیه کسانی که عهده دار اداره کارگاه هستند؛ نماینده کارفرما محسوب میشوند و کارفرما مسئول کلیه تعهداتی است که نمایندگان مذکور در قبال کارگر به عهده میگیرند. در صورتی که نماینده کارفرما خارج از اختیارات خود تعهدی بنماید و کارفرما آن را نپذیرد در مقابل کارفرما ضامن است.”
رابطه بین کارگر و کارفرما با قرارداد کار مشخص میشود. جزیئیاتی که در قرارداد کار وجود دارد مانند ساعت کار، دست مزد کارگر، مشخصات طرفین و غیره محدوده این رابطه را روشن میسازد.
قرارداد کار طبق تعریف قانون ” قرارداد کار عبارت است از قرارداد کتبی یا شفاهی که به موجب آن کارگر در قبال دریافت حق السعی کاری را برای مدت موقت، یا مدت غیرموقت برای کارفرما انجام میدهد.”
قرارداد کار طبق قانون ۳ نوع است:
۱.قرارداد کار دائم: در این نوع قرارداد طرفین توافقی بر سر خاتمه کار نمیکنند و تا زمانی نا معلوم قرارداد پا برجاست. این نوع از قرارداد به دلیل امنیت شغلی ای که برای کارگر ایجاد میکند مطلوب اوست اما کارفرمایان تمایلی به بستن این نوع از قرارداد ندارند. تبصره ۲ ماده ۷ قانون کار میگوید در صورتی که کار مستمر باشد و زمانی برای آن تعیین نشده باشد قرارداد کار دائمی خواهد بود.
۲.قرارداد کار موقت: قرارداد کار موقت همانطور که از نامش پیداست قراردادی ست که کارفرما با کارگر برای مدت معینی مثلا ۳ ماه، یک سال یا هر مدت دیگری میبندد. موقت بودن این قرارداد نباید باعث تضییع شدن حقوق کارگر یا فرار کردن کارفرما از پرداخت حقوق خاص کارگر باشد.
۳.قرارداد کار معین: کار معین کاری ست که در بازه زمانی مشخص شروع و خاتمه مییابد و قراردادی که موضوعش این نوع از کار باشد قرارداد کار معین نامیده میشود. قرارداد کار با پایان یافتن کار معین اتمام مییابد. با مشخص کردن حدودی زمان اتمام کار میتوان از حقوق کارگر و کارفرما دفاع کرد.
بیمه در قرارداد کار چگونه است؟
قبل از پاسخ به این سوال که آیا قرارداد کار موقت بدون بیمه صحیح است یا نه ابتدا باید وضعیت بیمه در قراردادها را مشخص کنیم. طبق ماده ۱۴۸ قانون کار “کارفرمایان کارگاههای مشمول این قانون مکلفند بر اساس قانون تأمین اجتماعی ، نسبت به بیمه نمودن کارگران واحد خود اقدام نمایند”.
پس کارفرمایان موظفند کارگران خود را با هر نوع قراردادی که دارند (موقت، دائم یا کار معین) بیمه کنند.
ماده ۴ قانون تامین اجتماعی نیز بیان میدارد که سه دسته از افراد مشمول بیمه تامین اجتماعی هستند:
الف- افرادی که به هر عنوان در مقابل دریافت مزد یا حقوق کار میکنند.
ب – صاحبان حرف و مشاغل آزاد.
ج – دریافتکنندگان مستمری های بازنشستگی، از کارافتادگی و فوت.
کارگران نیز جزو دسته اول این تقسیم بندی قرار گرفته اند و فارغ از نوع قراردادشان باید تحت پوشش بیمه قرار بگیرند.
نحوه بیمه کردن در قرارداد کار موقت بر اساس ساعت کار کارگر است؛ بدین صورت که به ازای هر ۸ ساعت کار باید یک روز حق بیمه به سازمان بیمه پرداخت شود.
قرارداد کار موقت بدون بیمه چگونه است؟
حال ببینیم ما قرارداد کار موقت بدون بیمه داریم؟
همانطور که مشاهده کردید همه کارگران اعم از دائمی یا موقتی باید توسط کارفرما بیمه شوند، حق بیمه کارگر ماهانه از حقوق او کسر میشود.
کسر شدن حق بیمه از حقوق کارگر و تمایل نداشتن کارفرما به پرداخت حق بیمه برای کارگران موقتی، باعث شده که طرفین گاهی بر سر پرداخت نکردن حق بیمه و بیمه نشدن کارگر توافق کنند. گرفتن ضمانت از کارگر یا امضای کارگر مبنی بر عدم دریافت بیمه از راه های متداول بیمه نکردن کارگر است.
اما هر نوع توافقی بر سر بیمه نکردن کارگر غیر قانونی بوده و کارگر میتواند از کارفرما در این مورد شکایت کند. قرارداد کار موقتی هر چقدر هم کوتاه (مثلا پاره وقت یا ساعتی) باشد بر اساس ساعت کاری باید حق بیمه از آن کسر شود. بعضی کارفرمایان برای فرار از پرداخت حق بیمه کارگران با آن ها قراردادی با عنوان قرارداد پیمانکاری امضا میکنند در قرارداد پیمانکاری کارفرما موظف به پرداخت حق بیمه نیست. عوض شدن عنوان قرارداد در ماهیت قرارداد تفاوتی ایجاد نمیکند و در صورتی که کارگر در محاکم حقوق کار از کارفرما شکایت کند و قرارداد کار او اثبات شود، کارفرما موظف به پرداخت کامل بیمه و جرائم آن است.
پس در قراردادهای کاری تان فراموش نکنید که درمورد حق بیمه شفاف سازی های لازم را انجام دهید و مطمئن باشید که قرارداد کار موقتی که در آن حق بیمه ذکر نشده یا بر سر پرداخت نکردن حق بیمه توافقی ایجاد شده، غیر قانونی است.
در مورد قرارداد کار موقت بدون بیمه هنوز سوال دارید؟
امور قراردادها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. پیشنهاد میکنیم قبل از تنظیم هر قراردادی با یک مشاور حقوقی مسلط به امور قراردادها مشورت کنید.
برای این که قرارداد کاری استاندارد و قانونی که مختص به خودتان باشد، داشته باشید میتوانید به بانک قرارداد وینداد سری بزنید.

0 دیدگاه