این امر به این معنا است که کارآفرین نمی تواند فرصت خود را برای سایر سرمایه گذاران ارائه دهد. در واقع این امر برای کارآفرین ریسک بالایی دارد ولی از آن جایی که سرمایه گذار هزینه زیادی را برای سنجش کارآفرین طرف مقابل خود صرف می کنند، تمایلی ندارد که طرف مقابل از او به عنوان ابزاری برای مذاکره و فشار استفاده کند.
امروزه اکثر کسبوکارها در فضای مجازی مانند سایت، اینستاگرام و غیره فعال هستند. اگر فردی در راهاندازی یک کسبکار خدماتی صرف سرمایهگذاری کرده باشد. منافع او در توسعه بخشی از کسبوکار که در فضای مجازی انجام شده چگونه است.
به عبارت دیگر اگر پس از یکسال فرد بخواهد از سرمایهگذاری انصراف دهد آیا حق و حقوقی از بخش مجازی کسبوکار علاوه بر آورده خود دارد؟ و اصولا میتواند ادعایی داشته باشد؟
در یک قرار داد حل اختلاف به داوری ارجاع داده شده است ولی در بخش هیات داوران بدون ذکر نام داور به اینگونه نوشته است :
هیئت داوری متشکل از آقای.... به عنوان داور طرف اول و آقای..... به عنوان داور طرف دوم و.....آقای.... به عنوان داور مرضی الطرفین انتخاب شده است. سوال بنده این است که در صورت عدم توافق در تعیین داور با توجه به کلمه مرضی الطرفین آورده شده آیا در صورت عدم توافق در تعیین داور می توان داوری را فاقد اعتبار دانست و دادخواست را در دادگاه مطرح کرد؟ یا اینکه دادگاه نسبت به تعیین داور اقدام می کند؟ با توجه اینکه داور مرضی الطرفین بایستی مورد رضایت دوطرف باشد دادگاه چگونه می تواند داور تعیین نماید؟
با تشکر
تهران، ناحیه نوآوری شریف، محله طرشت، خیابان تیموری، قبل از بزرگراه یادگار امام، نبش خیابان ابراهیمی، پلاک ۵۸، مجتمع فناوری مهرنگار، واحد ۲۷
تمامی حقوق مادی و معنوی این وبسایت متعلق به وینداد (عدل آفرینان وینا دادگر نوین) میباشد