کلاهبرداری

سلام،
من هوش مصنوعی حقوقی وینداد هستم و بر اساس منابع قانونی و استعلام‌های رسمی به پرسش شما پاسخ می‌دهم.

بررسی موضوع:

شما اشاره کردید که در مرحله بدوی، کلاهبرداری با استناد به اقرار و سایر مدارک اثبات شده، اما در دادگاه تجدیدنظر بدون توجه به اقرار و با استناد به قاعده درء، حکم بر برائت صادر شده است. پرسش شما این است که آیا در این حالت اعمال ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری ممکن است، به دلیل این‌که به اقرار متهم توجه نشده است؟

تحلیل حقوقی:

مطابق با استعلامات و نظریات اداره کل حقوقی قوه قضاییه:

• اعمال ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری زمانی مطرح می‌شود که رأی قطعی صادره از مراجع قضایی، چه از نظر شکلی و چه ماهوی، خلاف شرع بین باشد.


• مصادیقی از این قبیل عبارت‌اند از:
  
  
  • صدور حکم بر محکومیت متهم بدون استماع دفاعیات وی
  
  
  • یا صدور حکم قصاص بدون مطالبه و شکایت ولی دم
  
  
  • و موارد مشابهی که رأی صادره آشکارا مخالف شرع باشد.
  
  
  
  

بر اساس استعلام رسمی (مدیر کل حقوقی قوه قضاییه، ۱۴۰۱٫۰۹٫۰۷، شماره ۷۱۴۰۱٫۷۳۶):

اعاده دادرسی موضوع ماده ۴۷۷ اعم از این است که رأی قطعی صادره از مراجع قضایی از نظر شکلی و یا ماهوی خلاف شرع بین تشخیص داده شود؛ نظیر صدور حکم بر محکومیت متهم بدون استماع دفاعیات وی یا صدور حکم قصاص بدون مطالبه و شکایت ولی دم یا مجنی علیه.

نتیجه:

اگر رأی صادره در تجدیدنظر به گونه‌ای باشد که آشکارا یکی از اصول مسلم شرعی (مانند توجه به اقرار صحیح متهم) رعایت نشده و این امر خلاف شرع بین باشد، درخواست اعمال ماده ۴۷۷ ممکن است موجه باشد. اما تشخیص "خلاف شرع بین" بودن رأی، در صلاحیت رئیس قوه قضاییه است و صرف عدم توجه به اقرار، لزوماً به معنای خلاف شرع بین بودن نیست، مگر آن‌که شرایط اقرار شرعی فراهم بوده و بی‌توجهی به آن آشکارا مخالف موازین شرعی باشد.

جمع‌بندی

• اگر بی‌توجهی به اقرار متهم، خلاف شرع بین تلقی شود، درخواست اعمال ماده ۴۷۷ امکان‌پذیر است.


• تشخیص نهایی با رئیس قوه قضاییه است و باید ادله و مستندات کافی ارائه گردد.

آیا پاسخ من برای شما کافی بود؟ اگر نیاز به توضیحات بیشتر یا بررسی دقیق‌تر دارید، لطفاً مطرح بفرمایید.
یادآور می‌شوم برای امور تخصصی و تهیه لوایح می‌توانید از خدمات حرفه‌ای وینداد استفاده کنید.