قرارداد عدم افشا اطلاعات (که به قرارداد محرمانگی هم معروف است) اگر به خوبی تنظیم شوند، از اطلاعات خصوصی کسب و کار شما مثل اسرار تجاری، حقوق انحصاری، طراحیها، لیست مشتریان و تحقیقات بازاریابی، محافظت میکنند. اگر مطمئن نیستید که کسب و کار نوپای شما نیاز به قرارداد عدم افشا اطلاعات دارد یا خیر، در این مطلب با وینداد همراه باشید.
قرارداد عدم افشا اطلاعات چیست؟
قرارداد عدم افشای اطلاعات، یک قرارداد الزامآور بین دو طرف به منظور محرمانه نگه داشتن اطلاعات خاصی است. این اطلاعات میتواند در جریان استخدام کارمند و یا مبادله تجاری و یا مصاحبه به اشتراک گذاشته شود.
قرارداد عدم افشای اطلاعات یا دو جانبه (هر دو طرف دارای اطلاعات محرمانهای هستند که باید مورد محافظت قرار بگیرد) یا یکجانبه است (تنها یک طرف اطلاعات محرمانه را فاش کرده است) طرفی که اطلاعات را دریافت میکند اغلب «طرف دریافت کننده» نامیده میشود. همچنین قراردادی بطور خاص برای عدم افشا اطلاعات توسط کارمند وجود دارد.
در هر شرایطی، وقتی شخصی که قبول کرده است که از اطلاعات محرمانه محافظت کند،اگر قرارداد عدم افشای اطلاعات را نقض کند، طرف دیگر می تواند برای جلوگیری از انتشار اطلاعات و جبران خسارت، یا احتمالاً از دست دادن عواید، به دادگاه شکایت کند.
چه نوع اطلاعاتی تحت پوشش قرارداد عدم افشای اطلاعات قرار می گیرند؟
قراردادهای عدم افشای اطلاعات میتوانند از هرگونه اطلاعات کسب و کار که به شما مزیت رقابتی میدهد، اما برای دیگران مشخص نیست، حفاظت کند.
مثالهایی از اطلاعاتی که توسط این قراردادها میتوانند مورد حفاظت قرار بگیرند:
– اختراعات، طرحهای اختراع، یا محصولاتی که را با یک کارمند، شریک، شریک بالقوه، پیمانکار مستقل، سرمایهگذار یا خریدار به اشتراک گذاشتهاید.
– طرحهای تجاری و مالی، بازاریابی و دیگر اطلاعات محرمانهای که به شریک، شریک بالقوه، پیمانکار مستقل، سرمایهگذار یا خریدار داده میشود.
– ایدههایی که برای بازاریابی، وب سایتها و بلاگها با کارمندان به اشتراک گذاشته میشود.
– نرم افزارهای دارای حق کپیرایت یا برنامه توسعه که با کارمندان، یا دیگر تکنولوژیهایی که با خریدار بالقوه به اشتراک گذاشته شدهاند.
– اطلاعات محرمانه و اختصاصی که ممکن است کارمندان یا همکاران از جمله پیمانکاران مستقل که توسط شرکت استخدام شدهاند، به آنها دسترسی داشته باشند.
– اطلاعات، طرحها و ایدههایی که مربوط به توسعه کامپیوتر یا دیگر کاربردهای تکنولوژیکی میشوند.
– دستورالعملها، فرمولها و دیگر ترکیبات شیمیایی مثل فرمول کوکاکولا یا شاید کوکیهای کدهای معروف که به طور فزایندهای استفاده می شوند.
اصول قراردادهای عدم افشای اطلاعات چیست؟
حتماً اطمینان حاصل کنید که قرارداد عدم افشای اطلاعاتتان شامل اصول زیر است:
– اطلاعات محرمانه محافظتشده و مستند شده
شما نیاز به حفاظت از هرگونه اطلاعات محرمانهای دارید که برای کسب و کار شما با ارزش هستند. در واقع شما میتوانید با استفاده از قرارداد عدم افشای اطلاعات، تا جایی که ممکن است جلوی افشای اسرار را بگیرید. اطلاعات مستثنی شده بر مبنای اصول قانونی و اطلاعاتیای هستند که نمیتوان به عنوان محرمانه آنها را در نظر گرفت. این اطلاعات شامل چیزهایی است که توسط طرف دریافت کننده ایجاد شده است.
[irp posts=’93’]
تعهدات دریافت کننده
به طور کلی، طرف دریافت کننده نمیتواند اطلاعات محرمانه را افشا کند و همچنین باید استفاده از آن را محدود کند. در برخی از موارد ممکن است استفاده از اطلاعات محرمانه مجاز باشد، اما این موضوع باید در قرارداد عدم افشای اطلاعات به طور دقیق مشخص شده باشد.
تبعات نقض
در قرارداد عدم افشای اطلاعات باید به مواردی اشاره شود که طرف مقابل در صورت نقض آن دچار چه تبعاتی میشود.
مدت زمان اجرای قرارداد
با این که بسیاری از کسب و کارها علاقه دارند اسرارشان به طور ابدی مخفی بماند، اما قراردادهای عدم افشای اطلاعات باید دارای محدوده زمانی باشند. مدت زمان اغلب این قراردادها ۵ سال از زمان اجرایی شدن است، اما این موضوعی قابل مذاکره است.
روش حل اختلاف
مفاد قرارداد عدم افشای اطلاعات باید مشخص کند که کدام قوانین دولتی اعمال میشود، از چه نوع داوریای استفاده خواهد شد، و این که هزینه دعوی به عهده چه کسی است؟
ویژگی هایی که موجب منحصر به فرد بودن کسب و کار شما میشود، همان ویژگیهایی هستند که موجب موفقیت آن میشوند. چه شما دارای طرح تجاری ابتکاری باشید، چه یک فرمول محرمانه، یا یک اختراع بزرگ، محرمانه ماندن میتواند عاملی کلیدی در موفقیت کسب و کار شما باشد.
در حین انجام کسب و کار، در میان گذاشتن اطلاعات محرمانه با کارمندان، همکاران و سرمایه گذاران، اجتنابناپذیر است. به همین دلیل آمادهکردن این قرارداد در مقطع کنونی بهتر از دردسرهای حقوقی و یا از بین رفتن کسب و کار در آینده خواهد بود.