قانون اصلاح موادی از قانون مالیات های مستقیم مصوب 1380

قانون اصلاح موادی از قانون مالیاتهای مستقیم مصوب 1380/11/27با اصلاحات و الحاقات بعدی

ماده 1

ماده (2) و تبصره‌ های آن به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
ماده 2  اشخاص زیر مشمول پرداخت مالیات‌ های موضوع این قانون نیستند:
1 – وزارتخانه‌ ها و مؤسسات دولتی؛
2 – دستگاههایی كه بودجه آنها وسیله دولت تأمین می ‌شود.
3 – شهرداری‌ ها.
تبصره 1 – شركت ‌هایی كه تمام یا قسمتی از سرمایه آنها متعلق به اشخاص و مؤسسه‌ های مذكور در بندهای فوق باشد، سهم درآمد یا سود آنها‌ مشمول حكم این ماده نخواهد بود. حكم این تبصره مانع استفاده شركت‌ های مزبور از معافیت ‌های مقرر در این قانون، حسب مورد، نیست.
تبصره 2 – درآمدهای حاصل از فعالیت ‌های اقتصادی از قبیل فعالیت ‌های صنعتی، معدنی، تجاری، خدماتی و سایر فعالیت ‌های تولیدی برای ‌اشخاص موضوع این ماده، كه به نحوی غیر از طریق شركت نیز تحصیل می‌ شود، در هر مورد به طور جداگانه به نرخ مذكور در ماده (105) این قانون‌ مشمول مالیات خواهد بود.
مسؤولان اداره امور در این گونه موارد نسبت به سهم فعالیت مذكور مكلف به انجام دادن تكالیف مربوط طبق مقررات این قانون خواهند بود. در غیر‌این صورت نسبت به پرداخت مالیات متعلق با مؤدی مسؤولیت تضامنی خواهند داشت.
تبصره 3 – معافیت مالیاتی این ماده برای مواردی كه از طرف حضرت امام خمینی (‌ره) یا مقام معظم رهبری دارای مجوز می ‌باشند بر اساس نظر ‌مقام معظم رهبری است.

ماده 2

مواد (3) تا (16) قانون حذف می ‌شود.

ماده 3

ماده (20) به شرح زیر اصلاح و تبصره‌ های ذیل آن حذف می‌ شود: ماده 20 – نرخ مالیات بر ارث نسبت به سهم الارث به شرح زیر است:

شرح طبقه اول طبقه دوم طبقه سوم
‌تا مبلغ 000 000 50 ریال 15 % 15 % 35 %
تا مبلغ 000 000 200 ریال نسبت
‌به مازاد 000 000 50 ریال
15 % 25 % 45 %
تا مبلغ 000 000 500 ریال نسبت
‌به مازاد 000 000 200 ریال
25 % 35 % 55 %
‌نسبت به مازاد 000 000 500 ریال 35 % 45 % 65 %

‌از سهم الارث هر یك از وراث طبقه اول مبلغ سی میلیون (30000000) ریال به عنوان معافیت كسر و مازاد به نرخ‌ های مذكور مشمول مالیات ‌می‌ باشد. معافیت مذكور برای هر یك از وراث طبقه اول كه كمتر از بیست سال سن داشته یا محجور یا معلول از كارافتاده باشند مبلغ پنجاه میلیون (50000000) ریال خواهد بود.

ماده 4

ماده (21) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده 21 – اموالی كه جزء ماترك متوفی باشد و تا یك سال پس از قطعیت مالیات و غیرقابل رسیدگی بودن پرونده امر در مراجع مالیاتی طبق قوانین یا‌ احكام خاص مالكیت آنها سلب و یا به موجب گواهی سازمان ذی‌ربط بلاعوض در اختیار وزارتخانه‌ها، مؤسسه‌های دولتی، شهرداری‌ها، نهادهای ‌انقلاب اسلامی یا شركت‌هایی كه صددرصد (100%) سهام آنها متعلق به دولت باشد قرار گیرد، از شمول مالیات بر ارث خارج و در صورتی كه بابت‌ سلب مالكیت عوضی داده شود ارزش آن عوض یا اموال سلب مالكیت شده هر كدام كمتر است جزء اموال مشمول مالیات بر ارث محسوب و در هر‌حال چنانچه مالیاتی اضافه پرداخت شده باشد مسترد خواهد شد. حكم این ماده در مواردی كه وراث تمام یا قسمتی از اموال را كه جزء ماترك باشد به‌طور رایگان به یكی از اشخاص مذكور در ماده (2) این قانون واگذار كنند نیز جاری است.

ماده 5

ماده (24) در موارد زیر اصلاح می ‌شود:
1 – در بند (1) پس از عبارت «‌پس ‌انداز خدمت» عبارت «‌و مزایای پایان خدمت، مطالبات مربوط به خسارت اخراج، بازخرید خدمت و مرخصی ‌استحقاقی استفاده نشده» اضافه می ‌گردد.
2 – در بند (2) بعد از عبارت «‌فروردین ماه 1340» عبارت «‌و ماده (51) قرارداد وین مورخ اردیبهشت ماه 1342 و بند (4) ماده (38) قرارداد وین مورخ‌ اسفندماه 1353» اضافه می‌ شود.
3 – بند (3) به شرح زیر اصلاح می‌ گردد:
اموالی كه برای سازمان ‌ها و مؤسسه‌ های مذكور در ماده (2) این قانون مورد وقف یا نذر یا حبس واقع گردد به شرط تأیید سازمان‌ ها و مؤسسه‌ های‌ مذكور.
4 – بند (4) به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
هشتاد درصد (80 ٪) اوراق مشاركت و سپرده‌ های متوفی نزد بانك‌ های ایرانی و شعب آنها در خارج از كشور و مؤسسه‌ های اعتباری غیربانكی مجاز؛‌همچنین پنجاه درصد (50 ٪) ارزش سهام متوفی در شركت‌ هایی كه سهام آنها طبق قانون مربوط در بورس پذیرفته شده باشد و چهل درصد (40 ٪) ارزش ‌سهام یا سهم ‌الشركه متوفی در سایر شركت ‌ها و نیز چهل درصد (40 ٪) ارزش خالص دارایی متوفی در واحدهای تولیدی، صنعتی، معدنی و كشاورزی.

ماده 6

ماده (28) و تبصره آن در موارد زیر اصلاح می ‌گردد:
1- در متن ماده عبارت «‌از انقضای مهلت تسلیم اظهارنامه» جانشین عبارت «‌از تسلیم آن» می ‌گردد.
2- در تبصره ماده عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح و همچنین عبارت «‌از طرف مؤدی مفاصاحساب صادر و به او تسلیم ‌نماید» حذف و عبارت «‌مفاصاحساب مالیاتی را حداكثر ظرف مهلت یك هفته طبق مقررات این قانون صادر و به ذی ‌نفع تسلیم نماید» جانشین آن‌ می ‌گردد.

ماده 7

ماده (30) و تبصره ذیل آن به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
1 – در متن ماده عبارت «‌ممیز مالیاتی حوزه» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می ‌شود.
2 – در بند (‌الف) عبارت «‌ممیز كه مورد تأیید سرممیز قرار گرفته باشد» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می ‌شود.
3 – در بند (‌الف) عبارت «‌و در صورتی كه مدت مذكور …» تا آخر بند (‌الف) حذف می ‌شود.
4 – در تبصره ذیل ماده در كلیه موارد عبارت «‌ممیز مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می ‌شود.

ماده 8

ماده (32) و تبصره (2) آن به شرح ذیل اصلاح می ‌گردد:
1 – ماده 32 – مأخذ ارزیابی املاك اعم از عرصه یا اعیان ارزش معاملاتی ملك با رعایت تبصره (1) ماده (59) این قانون در زمان فوت بوده و مأخذ ‌ارزیابی سایر اموال و حقوق مالی متوفی ارزش آنها در تاریخ فوت خواهد بود.
2 – در تبصره (2) عبارت «‌ممیز مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح و همچنین عبارت «‌در وزارتخانه‌ ها و مؤسسات وابسته به دولت و‌ نهادهای انقلاب اسلامی» حذف می ‌شود.

ماده 9

در ماده (36) پس از عبارت «‌آن را به وراث» عبارت «‌یا وصی حسب مورد» اضافه می ‌شود.

ماده 10

ماده (37) به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
1 – پس از عبارت «‌مربوط به بدهی متوفی» عبارت «‌یا عدم تعلق دارایی به وی» اضافه می ‌گردد.
2 – عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می ‌شود.

ماده 11

ماده (42) به شرح زیر اصلاح می‌ شود:
1 – عبارت «‌یا واحدهای كشاورزی» پس از عبارت «‌كارگاه تولیدی» اضافه می ‌شود.
2 – عبارت «‌سازمان امور مالیاتی كشور» جایگزین عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و دارائی می ‌شود».

ماده 12

ماده (44) به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
از هر برگ چك كه از طرف بانك‌ ها چاپ می ‌شود در موقع چاپ دویست (200) ریال حق تمبر اخذ می ‌شود.

ماده 13

در ماده (45) عبارت «‌پنج در هزار» به عبارت «‌سه در هزار» اصلاح می‌شود.

ماده 14

ماده (46) به شرح زیر اصلاح و یك تبصره ذیل آن الحاق می ‌گردد:
در ماده (46) عبارت «‌یكصد (100) ریال» به عبارت «‌پنج هزار (5000) ریال و بارنامه زمینی و صورت وضعیت مسافری یك هزار (1000) ریال»‌ اصلاح می ‌گردد. همچنین عبارت «‌مؤسسه‌ های حمل و نقل مسؤول تنظیم دقیق بارنامه هستند و باید هویت و نشانی صحیح صاحب كالا و سایر‌ اطلاعات مربوط را در آن درج نمایند و نسخ كافی اوراق مذكور را حداقل تا پنج سال از تاریخ صدور نگاهداری كنند» به آخر این ماده اضافه می‌ شود.
تبصره – از اوراق و مدارك زیر به شرح مقرر در این تبصره حق تمبر اخذ می ‌شود:
1 – از كارت معافیت هر یك از مشمولان كه به انحای مختلف از انجام دادن خدمت وظیفه معاف می ‌شوند، بابت صدور كارت معافیت مذكور، مبلغ‌ ده هزار (10000) ریال.
2 – از هرگونه گواهینامه رانندگی بین ‌المللی مبلغ پنجاه هزار (0000 5) ریال.
3 – از هر پلاك ترانزیت انواع خودرو و همچنین از شماره گذاری هر وسیله نقلیه كه به صورت موقت وارد كشور می ‌شود مبلغ دویست هزار (200000) ریال.
4 – از گواهینامه رانندگی انواع خودرو به ازای هر سال مدت اعتبار مبلغ یك هزار (000 1) ریال.
5 – از كارنامه و گواهینامه دانش ‌آموزان دوره ابتدایی، راهنمایی و متوسطه مبلغ یك هزار (1000) ریال.
6 – از دانشنامه و گواهی دانشنامه كاردانی، كارشناسی، كارشناسی ارشد، دكترا و بالاتر مبلغ ده هزار (10000) ریال.
7 – از گواهی ارزش تحصیلی دوره ‌های ابتدایی، راهنمایی و متوسطه خارجی مبلغ بیست هزار (20000) ریال.
8 – از گواهی ارزش تحصیلی دوره‌ های فنی و حرفه ‌ای و دانشگاهی خارجی مبلغ پنجاه هزار (50000) ریال.
9 – از پروانه مامایی یا مدرك تحصیلی دوره كاردانی و دندانپزشكی تجربی مبلغ بیست هزار (20000) ریال.
10 – از پروانه مشاغل پزشكی، دندانپزشكی، پیراپزشكی، دامپزشكی و داروسازی مبلغ یكصد هزار (100000) ریال.
11 – از جواز تأسیس، كارت شناسایی واحدهای تولیدی و معدنی، كارت بازرگانی، پروانه وكالت و كارشناسی و سایر پروانه‌ های كسب و كار، بابت ‌صدور مبلغ یكصد هزار (100000) ریال و بابت تجدید آنها مبلغ پنجاه هزار (50000) ریال.

ماده 15

در ماده (47) عبارت «‌پنجاه (50) ریال» به عبارت «‌ده هزار (10000) ریال» اصلاح می‌ شود.

ماده 16

ماده (48) و تبصره (1) آن به شرح زیر اصلاح و تبصره‌ های (2) و (3) حذف می‌ گردد:
ماده 48 – سهام و سهم الشركه كلیه شركتهای ایرانی موضوع قانون تجارت به استثنای شركت‌ های تعاونی بر اساس ارزش اسمی سهام یا سهم الشركه به ‌قرار دو در هزار مشمول حق تمبر خواهد بود. كسور صد (100) ریال هم صد (100) ریال محسوب می ‌شود.
تبصره – حق تمبر سهام و سهم‌ الشركه شركت ‌ها باید ظرف دو ماه از تاریخ ثبت قانونی شركت و در مورد افزایش سرمایه و سهام اضافی از تاریخ ثبت ‌افزایش سرمایه در اداره ثبت شركت‌ ها از طریق ابطال تمبر پرداخت شود. افزایش سرمایه در مورد شركت ‌هایی كه قبلاً سرمایه خود را كاهش داده ‌اند تا ‌میزانی كه حق تمبر آن پرداخت شده است مشمول حق تمبر مجدد نخواهد بود.

ماده 17

تبصره ذیل ماده (52) حذف می ‌شود.

ماده 18

تبصره‌های (1)، (2) ، (9) و (10) ماده (53) به شرح زیر اصلاح و یك تبصره به عنوان تبصره (11) به آن الحاق می‌گردد:
1 – متن زیر جایگزین تبصره (1) می‌شود:
تبصره 1 – محل سكونت پدر یا مادر یا همسر یا فرزند یا اجداد و همچنین محل سكونت افراد تحت تكفل مالك اجاری تلقی نمی‌شود مگر این كه به‌ موجب اسناد و مدارك ثابت گردد كه اجاره پرداخت می‌شود. در صورتی كه چند واحد مسكونی محل سكونت مالك و یا افراد مزبور باشد یك واحد ‌برای سكونت مالك و یك واحد مسكونی برای هر یك از افراد مذكور به انتخاب مالك از شمول مالیات موضوع این بخش خارج خواهد بود.
2 – در تبصره (2) ماده (53) عبارت «‌بندهای (1) ، (2) ، (4) و (5)» حذف می‌شود.
3 – در تبصره (9) عبارت «‌اداره امور مالیاتی» جایگزین عبارت «‌اداره امور اقتصادی و دارائی» می‌شود.
4 – در تبصره (10) ماده (53) واژه «‌دولتی» به عبارت «‌سازنده مسكن» اصلاح می‌شود و همچنین عبارت «‌مشروط براینكه مالیات نقل و انتقال قطعی‌ موضوع ماده (59) این قانون به مأخذ تاریخ تصرف پرداخت شده باشد» به آخر تبصره اضافه می‌شود.
تبصره 11 – مالكان مجتمع‌های مسكونی دارای بیش از سه واحد استیجاری كه با رعایت الگوی مصرف مسكن بنا به اعلام وزارت مسكن و شهرسازی ساخته شده یا می‌شوند در طول مدت اجاره از صد درصد (100٪) مالیات بر درآمد املاك اجاری معاف می‌باشد در غیر این صورت درآمد هر شخص‌ ناشی از اجاره واحد یا واحدهای مسكونی در تهران تا مجموع یكصد و پنجاه مترمربع زیربنای مفید و در سایر نقاط تا مجموع دویست مترمربع زیربنای‌ مفید از مالیات بر در آمد ناشی از اجاره املاك معاف می‌باشد.

ماده 19

تبصره ذیل ماده (54) به عنوان تبصره (1) به شرح زیر اصلاح و تبصره (2) به شرح زیر به آن الحاق می ‌گردد:
تبصره 1 – ارزش اجاری مستغلات در مواردی كه باید بر اساس اجاره بهای املاك مشابه تقویم گردد به وسیله اداره امور مالیاتی كه ملك در محدوده آن ‌واقع است تعیین خواهد شد.
تبصره 2 – از ابتدای سال 1382، مأخذ محاسبه درآمد مشمول مالیات اجاره املاك، ارزش اجاری خواهد بود كه توسط كمیسیون تقویم املاك موضوع ‌ماده (64) این قانون برای محدوده شهرها و روستاها و بر اساس هر مترمربع تعیین خواهد شد.

ماده 20

ماده (56) حذف می‌ شود.

ماده 21

ماده (57) به شرح زیر اصلاح و تبصره (3) ذیل آن حذف می ‌شود:
1 – عبارت «‌یكصد و بیست و پنج هزار (125000) ریال از درآمد مشمول مالیات ماهانه» حذف و عبارت «‌میزان معافیت مالیاتی درآمد حقوق موضوع‌ ماده (84) این قانون از درآمد مشمول مالیات سالانه» جانشین آن می ‌شود.
2 – عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می ‌شود.

ماده 22

ماده (58) حذف می ‌شود.

ماده 23

ماده (59) و تبصره‌ های ذیل آن حذف و متن زیر و تبصره‌ های آن جایگزین می‌ شود:
ماده 59 – نقل و انتقال قطعی املاك به مأخذ ارزش معاملاتی و به نرخ پنج در صد (5 ٪) و همچنین انتقال حق واگذاری محل به مأخذ وجوه دریافتی ‌مالك یا صاحب حق و به نرخ دو درصد (2 ٪) در تاریخ انتقال از طرف مالكان عین یا صاحبان حق مشمول مالیات می ‌باشد.
تبصره 1 – چنانچه برای مورد معامله ارزش معاملاتی تعیین نشده باشد، ارزش معاملاتی نزدیكترین محل مشابه مبنای محاسبه مالیات خواهد‌ بود.
تبصره 2 – حق واگذاری محل از نظر این قانون عبارت است از حق كسب یا پیشه یا حق تصرف محل یا حقوق ناشی از موقعیت تجاری محل.

ماده 24

ماده (64) و تبصره (1) ذیل آن در موارد زیر اصلاح می ‌شود:
1 – عبارت «‌شش عضو» به عبارت «‌هفت عضو» اصلاح می ‌شود.
2 – عبارت «‌وزارتخانه ‌های امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌سازمان امور مالیاتی كشور و وزارتخانه ‌های» اصلاح می‌ شود.
3 – واژه «‌كشاورزی» به عبارت «‌جهاد كشاورزی» اصلاح می ‌شود.
4 – عبارت «‌ادارات امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌ادارات امور مالیاتی» اصلاح می ‌شود.
5 – عبارت «‌دو نفر» به عبارت «‌سه نفر» اصلاح می‌ شود.
6 – عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌سازمان امور مالیاتی كشور» و عبارت «‌امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌اداره امور‌مالیاتی» و عبارت «‌وزارت مزبور» به عبارت «‌سازمان مزبور» اصلاح می ‌شود.
7 – عبارت «‌جلسات كمیسیون با حضور كلیه اعضاء رسمیت می ‌یابد و تصمیمات متخذه با دو سوم آرا معتبر است» به عبارت «‌جلسات كمیسیون با‌ حضور حداقل پنج نفر كه سه نفر آنها عضو دولت باشند رسمیت می ‌یابد و تصمیمات متخذه با رأی موافق چهار نفر معتبر است» اصلاح می ‌شود.
8 – در تبصره (1) ذیل ماده عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌سازمان امور مالیاتی كشور» و عبارت «‌وزارت مزبور» به عبارت «‌سازمان مزبور» اصلاح می ‌شود.

ماده 25

ماده (66) به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
1 – عبارت «‌یا حقوق ناشی از آن» حذف می ‌شود.
2 – عبارت «‌یا ارزش معاملاتی حق واگذاری محل تا آخر» حذف و عبارت «‌باشد در محاسبه مالیات موضوع ماده (59) این قانون بهای مذكور در سند‌ بجای ارزش معاملاتی هنگام انتقال حسب مورد ملاك عمل قرار خواهد گرفت» جایگزین می ‌گردد.

ماده 26

در ماده (67) عبارت «‌تا دو ماه» به عبارت «‌تا شش ماه» اصلاح می ‌شود.

ماده 27

در ماده (71) عبارت «‌كه تاریخ خاتمه آن قبل از تصویب این قانون بوده باشد» حذف می ‌شود.

ماده 28

ماده (77) به شرح زیر اصلاح و تبصره ذیل آن حذف می ‌گردد:
ماده 77 – اولین نقل و انتقال قطعی ساختمان ‌های نوساز اعم از مسكونی و غیره كه بیش از دو سال از تاریخ صدور گواهی پایان كار آنها نگذشته‌ باشد، علاوه بر مالیات نقل و انتقال قطعی موضوع ماده (59) این قانون مشمول مالیات مقطوع به نرخ ده ‌درصد (10 ٪) به مأخذ ارزش معاملاتی اعیانی ‌مورد انتقال خواهند بود. اشخاص حقیقی یا حقوقی، مشمول مالیات دیگری از بابت درآمد حاصل از ساخت و فروش موضوع این ماده نخواهند بود.

ماده 29

در ماده (81) عبارت «‌به موقع تهیه» به عبارت «‌حداكثر تا آخر برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ‌ایران» اصلاح می ‌شود.

ماده 30

ماده (84) به شرح زیر اصلاح و تبصره ‌های (1) و (2) ذیل آن حذف می‌ شود:
در ماده (84) عبارت «‌شصت برابر» به عبارت «‌یكصد و پنجاه برابر» اصلاح می ‌شود.

ماده 31

ماده (85) به شرح زیر اصلاح می‌ شود:
ماده 85 – نرخ مالیات بر درآمد حقوق در مورد كاركنان مشمول قانون نظام هماهنگ پرداخت كاركنان دولت مصوب 13 /6 /1370 پس از كسر ‌معافیت‌ های مقرر در این قانون به نرخ مقطوع ده درصد (10 ٪) و در مورد سایر حقوق ‌بگیران نیز پس از كسر معافیت ‌های مقرر در این قانون تا مبلغ چهل‌ و دو میلیون (42000000) ریال به نرخ ده ‌درصد (10 ٪) و نسبت به مازاد آن به نرخ ‌های مقرر در ماده (131) این قانون خواهد بود.

ماده 32

ماده (86) به شرح زیر اصلاح و یك تبصره به آن الحاق می ‌گردد:
ماده 86 – پرداخت كنندگان حقوق هنگام هر پرداخت یا تخصیص آن مكلفند مالیات متعلق را طبق مقررات ماده (85) این قانون محاسبه و كسر و‌ ظرف سی روز ضمن تسلیم فهرستی متضمن نام و نشانی دریافت ‌كنندگان حقوق و میزان آن به اداره امور مالیاتی محل پرداخت و در ماه‌ های بعد فقط ‌تغییرات را صورت دهند.
تبصره – پرداخت ‌هایی كه از طرف غیر از پرداخت ‌كنندگان مقرری مزد و حقوق اصلی به عمل می ‌آید پرداخت كنندگان این قبیل وجوه مكلفند هنگام هر ‌پرداخت مالیات متعلق را بدون رعایت معافیت موضوع ماده (84) این قانون به نرخ‌ های مقرر در ماده (85) این قانون محاسبه و كسر و ظرف سی روز با ‌صورتی حاوی نام و نشانی دریافت ‌كنندگان و میزان آن به اداره امور مالیاتی محل پرداخت كنند.

ماده 33

در ماده (89) بعد از عبارت «‌مفاصاحساب مالیاتی» عبارت «‌یا تعهد كتبی كارفرمای اشخاص حقوقی ایرانی طرف قرارداد با كارفرمای‌ اتباع خارجی یا اشخاص حقوقی ثالث ایرانی» اضافه می ‌شود.

ماده 34

متن زیر جانشین متن ماده (90) می ‌گردد:
ماده 90 – در مواردی كه پرداخت كنندگان حقوق، مالیات متعلق را در موعد مقرر نپردازند یا كمتر از میزان واقعی پرداخت نمایند، اداره امور مالیاتی‌ محل اشتغال حقوق‌ بگیر، یا در مورد مشمولان تبصره ماده (82) این قانون، اداره امور مالیاتی محل پرداخت ‌كننده حقوق مكلف است مالیات متعلق را‌به انضمام جرایم موضوع این قانون محاسبه و از پرداخت كنندگان حقوق كه در حكم مؤدی می ‌باشند به موجب برگ تشخیص با رعایت مهلت مقرر در ‌ماده (157) این قانون مطالبه كند. حكم این ماده نسبت به مشمولان ماده (88) این قانون نیز جاری خواهد بود.

ماده 35

ماده (91) در موارد زیر اصلاح می ‌شود:
الف – به انتهای بند (5) عبارت «و حق سنوات و حقوق ایام مرخصی استفاده نشده كه در موقع بازنشستگی یا از كارافتادگی به حقوق بگیر پرداخت‌ می ‌شود» اضافه می‌ شود.
ب – در بند (6) عبارت «‌و فوق العاده‌ های بدی …» تا آخر این بند حذف می ‌شود.
ج – بند (7) حذف می ‌شود.
د – در بند (8) عبارت «‌و همچنین ….» تا آخر حذف می ‌شود.
هـ – متن زیر جایگزین بند (10) می ‌شود:
عیدی سالانه یا پاداش آخر سال جمعاً معادل یك دوازدهم میزان معافیت مالیاتی موضوع ماده (84) این قانون.
و – در بند (11) عبارت «‌و همچنین ….» تا آخر حذف می ‌شود.
ز – متن زیر جایگزین بند (13) می‌ شود:
مزایای غیرنقدی پرداختی به كاركنان حداكثر معادل دو دوازدهم معافیت موضوع ماده (84) این قانون.
ح – عبارت «‌مشمولان قانون استخدامی وزارت اطلاعات و جانبازان انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی و آزادگان» به آخر بند (14) اضافه می ‌شود.
ط – بندهای (15) و (16) حذف می ‌شود.

‌ماده 36

ماده (92) به شرح زیر اصلاح می‌ شود:
‌پنجاه‌ درصد (50٪) مالیات حقوق كاركنان شاغل در مناطق كمتر توسعه یافته طبق فهرست سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی كشور بخشوده می ‌شود.

ماده 37

در تبصره ماده (93) عبارت «‌یا صاحب سرمایه» به بعد از واژه «(‌مضارب)» اضافه می ‌شود.

ماده 38

در ماده (94) عبارت «‌كه دارای دفاتر قانونی هستند» حذف می ‌شود.

ماده 39

ماده (95) و تبصره‌ های آن حذف و متن زیر به عنوان ماده (95) و تبصره ‌های (1) و (2) ذیل آن جایگزین می ‌گردد:
ماده 95 – صاحبان مشاغل موضوع این فصل مكلفند اسناد و مدارك مثبته كافی برای تشخیص درآمد مشمول مالیات خود نگاهداری كنند. صاحبان‌ مشاغل از لحاظ تشخیص درآمد مشمول مالیات به گروه‌ های زیر تقسیم می ‌شوند:
الف – صاحبان مشاغلی كه به موجب این قانون مكلف به ثبت فعالیت ‌های شغلی خود در دفاتر روزنامه و كل موضوع قانون تجارت هستند و باید دفاتر ‌و اسناد و مدارك مربوط را با رعایت اصول و موازین و استانداردهای پذیرفته شده حسابداری نگاهداری كنند.
ب – صاحبان مشاغلی كه برحسب این قانون مكلف به ثبت فعالیت‌ های شغلی خود در دفاتر درآمد و هزینه می ‌باشند. نمونه ‌های دفاتر مذكور توسط‌ سازمان امور مالیاتی كشور تهیه می‌ گردد و در دسترس قرار می ‌گیرد.
ج – صاحبان مشاغلی كه مشمول مقررات بندهای (‌الف) و (ب) فوق نیستند مكلفند صورت خلاصه وضعیت درآمد و هزینه خود را طبق ضوابط و ‌نمونه‌ های تعیین شده از طرف سازمان امور مالیاتی كشور نگاهداری كنند.
تبصره 1 – سازمان امور مالیاتی كشور در صورت تشخیص ضرورت تا پایان دی ماه هر سال فهرست مشاغل افزوده شده به بندهای (‌الف) و (ب) ماده (96) و مشمول از آغاز سال بعد را تهیه و از طریق تشكل ‌های صنفی و درج آگهی در روزنامه رسمی و یكی از روزنامه ‌های كثیرالانتشار به مؤدیان اعلام ‌می ‌دارد.
تبصره 2 – آیین ‌نامه مربوط به روش ‌های نگهداری دفاتر و اسناد و مدارك و نحوه ثبت وقایع مالی و چگونگی تنظیم صورت‌ های مالی نهایی بر اساس‌ نوع فعالیت و همچنین رعایت اصول و موازین و استانداردهای پذیرفته شده حسابداری توسط سازمان امور مالیاتی كشور با كسب نظر از جامعه‌ حسابداران رسمی تهیه و به تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی خواهد رسید.

ماده 40

ماده (96) و تبصره‌های (1) و (3) آن به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
ماده 96 –
الف – صاحبان مشاغل موضوع بند (‌الف) ماده (95) این قانون عبارتند از:
1 – دارندگان كارت بازرگانی و كلیه واردكنندگان و صادركنندگان.
2 – صاحبان كارخانه‌ ها و واحدهای تولیدی كه برای آنها جواز تأسیس و پروانه بهره ‌برداری از وزارتخانه ذی ‌ربط صادر شده یا می ‌شود.
3 – بهره‌ برداران معادن.
4 – صاحبان مؤسسات حسابرسی، حسابداری و دفترداری، خدمات مالی و ارائه ‌دهندگان خدمات مدیریتی، مشاوره ‌ای، انفورماتیك، رایانه ‌ای اعم از‌سخت ‌افزاری و نرم‌ افزاری و طراحی سیستم.
5 – صاحبان مراكز آموزشی و پرورشی، آموزشگاه های آزاد، مدارس غیرانتفاعی، دانشگاه‌ ها و مراكز آموزش عالی.
6 – صاحبان بیمارستان ‌ها، زایشگاه‌ ها، آسایشگاه‌ ها، درمانگاه‌ ها و خانه‌ های سالمندان.
7 – صاحبان متل‌ ها و هتل ‌های سه ستاره و بالاتر.
8 – بنكداران، عمده فروش ‌ها، فروشگاه‌ های بزرگ، واسطه‌ های مالی، نمایندگان توزیع كالاهای داخلی و وارداتی و صاحبان انبارها.
9 – نمایندگان مؤسسه ‌های تجاری و صنعتی، اعم از داخلی و خارجی.
10 – صاحبان مؤسسات حمل و نقل موتوری، زمینی، دریایی و هوایی اعم از مسافری یا باربری.
11 – صاحبان مؤسسات مهندسی و مهندسی مشاور.
12 – صاحبان مؤسسات تبلیغاتی و بازاریابی.
ب – صاحبان مشاغل موضوع بند (ب) ماده (95) این قانون عبارتند از:
1 – صاحبان كارگاه ‌های صنعتی.
2 – صاحبان مشاغل ساختمانی، تأسیسات فنی و صنعتی، نقشه‌ كشی، نقشه ‌برداری، محاسبات فنی و نظارت.
3 – چاپخانه‌ داران، لیتوگراف‌ ها، صحاف‌ ها، ارائه دهندگان خدمات چاپ و گرافیست ‌ها.
4 – صاحبان مراكز ارتباطات رایانه‌ ای.
5 – وكلا، كارشناسان، مترجمان رسمی دادگستری، مشاوران حقوقی، حسابداران رسمی و اعضای سازمان‌ های نظام مهندسی.
6 – محققان، پژوهشگران و كارشناسان آزاد كه به تهیه و ارائه طرح‌ های تحقیقاتی اشتغال دارند.
7 – دلالان، حق ‌العمل كاران و كارگزاران.
8 – صاحبان مراكز فرهنگی – هنری، فرهنگ سراها، كانون‌ های حرفه‌ ای و انجمن ‌های صنفی و تخصصی.
9 – صاحبان سینماها، تماشاخانه‌ ها و مكان‌ های تفریحی و ورزشی.
10 – صاحبان مشاغل فیلم‌ برداری، دوبلاژ، مونتاژ و سایر خدمات سینمایی.
11 – پزشكان و دندانپزشكان كه دارای مطب هستند و دامپزشكان كه به حرفه دامپزشكی اشتغال دارند.
12 – صاحبان آزمایشگاه‌ ها، رادیولوژی ‌ها، فیزیوتراپی‌ ها، سونوگرافی‌ ها، الكتروانسفالوگرافی‌ ها، سی تی اسكن‌ ها، سالن ‌های زیبایی و دیگر ارائه ‌دهندگان خدمات بهداشتی طبی و غیرطبی.
13 – صاحبان میهمان سراها، میهمان پذیرها و مسافرخانه‌ ها.
14 – صاحبان تالارهای پذیرایی، رستوران‌ ها، تهیه كنندگان غذاهای آماده، ارایه دهندگان خدمات پذیرایی و كرایه دهندگان ظروف.
15 – صاحبان دفاتر اسناد رسمی.
16 – صاحبان تعمیرگاه‌ های مجاز و اتوسرویس‌ ها.
17 – صاحبان نمایشگاه‌ ها و فروشگاه‌ های اتومبیل و بنگاه ‌های معاملات املاك و آژانس‌ های كرایه اتومبیل.
18 – سازندگان و فروشندگان طلا و جواهر.
19 – عاملان فروش و فروشندگان آهن ‌آلات.
تبصره 1 – سازمان امور مالیاتی كشور در صورت تشخیص ضرورت می ‌تواند هر یك از مشمولان بند (ب) این ماده را به رعایت مقررات موضوع بند (‌الف) این ماده ملزم نماید مشروط بر آنكه مراتب كتباً تا پایان دی ماه هر سال به مؤدیان فوق ابلاغ گردد. مؤدیان اخیرالذكر از اول سال بعد مكلف به ‌اجرای آن می ‌باشند.
تبصره 3 – مشمولان این ماده كه در محل شغل خود دارای فعالیت‌ های شغلی دیگر موضوع این فصل می‌ باشند مكلفند برای كلیه فعالیت‌ های شغلی‌ خود طبق مقررات این قانون عمل كنند.

ماده 41

ماده (97) و تبصره آن در موارد زیر اصلاح می‌ شود:
1 – در بند (2) عبارت ‌های «‌مأمور تشخیص» و «حوزه مالیاتی» هر یك به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می ‌شود.
2 – در بند (3) عبارت «‌ممیز و تأیید سرممیز مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» و عبارت «‌وزیر امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌رئیس كل‌ سازمان امور مالیاتی كشور» و عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می ‌شود.
3 – تبصره ماده (97) به تبصره (1) تبدیل و متن زیر به عنوان تبصره (2) به آن الحاق می ‌گردد:
تبصره 2 – هرگاه طبق اسناد و مدارك ابرازی یا به دست آمده امكان تعیین درآمد واقعی مؤدی وجود داشته باشد، اداره امور مالیاتی مكلف است‌ درآمد مشمول مالیات را بر اساس رسیدگی به اسناد و مدارك مزبور یا دفاتر، حسب مورد، تعیین كند، در صورت داشتن درآمد ناشی از فعالیت‌ های ‌مكتوم كه مستند به دلایل و قراین كافی باشد، درآمد مشمول مالیات آن فعالیت‌ ها همواره از طریق علی ‌الرأس تشخیص داده و به درآمد مشمول مالیات ‌مشخص شده قبلی افزوده و مأخذ مطالبه مالیات واقع خواهد شد.

ماده 42

ماده (98) به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
در متن ماده عبارت «‌مأمور تشخیص» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح و تبصره ذیل آن حذف می ‌گردد.

ماده 43

ماده (100) و تبصره‌ های آن به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
1 – در متن ماده عبارت «‌موضوع ماده (96)» به عبارت «‌موضوع این فصل» و عبارت «‌و همچنین آن دسته از صاحبان مشاغل كه بدون الزام به نگهداری ‌دفاتر قانونی، اقدام به نگهداری دفاتر قانونی می ‌كنند» حذف و عبارت «‌و برای هر محل» به عبارت «‌یا برای هر محل»، عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و ‌دارایی» به عبارت «‌سازمان امور مالیاتی كشور» و عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می ‌شود.
2 – در تبصره (1) ذیل ماده عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می ‌شود.
3 – در تبصره (3) عبارت «‌خواهد بود» به عبارت «‌نخواهد بود» اصلاح و عبارت «‌این امر مانع از تسلیم اظهارنامه مشترك نمی‌ باشد» به انتهای تبصره‌ مزبور اضافه می ‌شود.
4 – متن زیر جایگزین تبصره (4) می ‌شود:
تبصره 4 – اظهارنامه مالیاتی مؤدیان موضوع این فصل شامل ترازنامه و حساب سود و زیان یا حساب درآمد و هزینه یا خلاصه وضعیت درآمد و هزینه،‌حسب مورد طبق نمونه‌ هایی كه توسط سازمان امور مالیاتی كشور تعیین می ‌شود خواهد بود.
5 – تبصره‌ های (5) و (7) ماده (100) حذف می ‌شود.
6 – تبصره (6) به عنوان تبصره (5) و به شرح زیر اصلاح می‌ شود:
در تبصره (5) عبارت «‌سازمان امور مالیاتی كشور» جایگزین عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و دارایی» و عبارت «‌مشمول بند ج ماده 95 این قانون»‌ جایگزین عبارت «‌یك صنف» می ‌شود.

ماده 44

ماده (101) به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
ماده 101 – درآمد سالانه مشمول مالیات مؤدیان موضوع این فصل كه اظهارنامه مالیاتی خود را طبق مقررات این فصل در موعد مقرر تسلیم كرده‌ اند تا‌ میزان معافیت موضوع ماده (84) این قانون از پرداخت مالیات معاف و مازاد آن به نرخ ‌های مذكور در ماده (131) این قانون مشمول مالیات خواهد بود.‌ شرط تسلیم اظهارنامه برای استفاده از معافیت فوق نسبت به عملكرد سال 1382 به بعد جاری است.

ماده 45

در بند (‌د) ماده (103) ارقام «‌یك میلیون (000000 1) ریال» به «‌ده میلیون (000000 10) ریال» و «‌سه میلیون (000000 3) ریال» به «‌سی میلیون (30000000) ریال» و در تبصره‌ های (2) و (4) ذیل ماده عبارت «‌حوزه‌ مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می ‌شود.

ماده 46

ماده (104) و تبصره‌ های آن به شرح زیر اصلاح می‌ شود:
1 – در متن ماده عبارت «‌اشخاص حقیقی كه طبق مقررات این قانون مكلف به نگهداری دفاتر قانونی روزنامه و كل می ‌باشند» به عبارت «‌اشخاص ‌موضوع بند (‌الف) ماده (95) این قانون» و عبارت «‌كارمزد غیربانكی» به عبارت «‌هرگونه حق ‌الزحمه یا كارمزد ارائه خدمات به استثنای كارمزد پرداختی‌ به بانكها، صندوق تعاون و مؤسسات اعتباری غیربانكی مجاز» و عبارت «‌قراردادهای حمل و نقل» به عبارت «‌حمل و نقل» و عبارت «‌خدمات ‌كامپیوتری» به عبارت «‌خدمات و ارتباطات رایانه ‌ای» اصلاح می ‌شود و بعد از عبارت «‌اجاره هر نوع» عبارت «‌وسایل نقلیه موتوری زمینی، هوایی و‌دریایی» و واژه، «‌انبارداری» به بعد از عبارت «‌كارخانه‌ ها و سردخانه‌ ها» اضافه می‌ شود. همچنین، عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌سازمان امور مالیاتی كشور» و عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی ذی ‌ربط» اصلاح می‌ شود.
2 – در تبصره (1) عبارت «‌دفتر ممیزی حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می‌ شود.
3 – در تبصره (2) عبارت «‌امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می‌ شود.
4 – متن زیر به عنوان تبصره (5) به ماده (104) الحاق می‌ گردد:
تبصره 5 – سازمان امور مالیاتی كشور تا پایان دی ماه هر سال فهرست سایر مواردی را كه باید از آغاز سال بعد به امور مصرح در این ماده اضافه شود، از‌طریق درج آگهی در روزنامه رسمی و یكی از روزنامه ‌های كثیرالانتشار كشور اعلام خواهد كرد.
5 – متن زیر به عنوان تبصره (6) به ماده (104) الحاق می‌گردد:
تبصره 6 – سازمان امور مالیاتی كشور می ‌تواند در صورت خودداری پرداخت كنندگان وجوه موضوع این ماده از انجام تكالیف مقرر، به آنها مراجعه و ‌پس از رسیدگی ‌های لازم، مالیات متعلق را مطالبه كند. در صورت استنكاف آنها از پرداخت، از طریق عملیات اجرایی موضوع فصل نهم از باب چهارم‌ این قانون، مالیات را وصول و در مورد كلیه دستگاههای اجرایی دولت، نهادهای عمومی غیردولتی و سایر سازمانها و مؤسساتی كه به نحوی از ‌اعتبارات دولتی استفاده می‌ كنند و همچنین سایر دستگاههایی كه شمول قانون بر آنها مستلزم ذكر نام یا تصریح نام است، از حساب بانكی آنها برداشت‌ كند.

ماده 47

ماده (105) و تبصره‌ های آن به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
ماده 105- جمع درآمد شركت ‌ها و درآمد ناشی از فعالیت‌ های انتفاعی سایر اشخاص حقوقی كه از منابع مختلف در ایران یا خارج از ایران تحصیل‌ می‌ شود، پس از وضع زیان‌ های حاصل از منابع غیرمعاف و كسر معافیت‌ های مقرر به استثنای مواردی كه طبق مقررات این قانون دارای نرخ جداگانه ‌ای‌ می ‌باشد، مشمول مالیات به نرخ بیست و پنج درصد (25 ٪) خواهند بود.
تبصره 1 – در مورد اشخاص حقوقی ایرانی غیرتجاری كه به منظور تقسیم سود تأسیس نشده‌ اند، در صورتی كه دارای فعالیت انتفاعی باشند، از مأخذ ‌كل درآمد مشمول مالیات فعالیت انتفاعی آنها مالیات به نرخ مقرر در این ماده وصول می‌شود.
تبصره 2- اشخاص حقوقی خارجی و مؤسسات مقیم خارج از ایران به استثنای مشمولان تبصره (5) ماده (109) و ماده (113) این قانون از مأخذ كل ‌درآمد مشمول مالیاتی كه از بهره ‌برداری سرمایه در ایران یا از فعالیت‌ هایی كه مستقیماً یا به وسیله نمایندگی از قبیل شعبه، نماینده، كارگزار و امثال آن در‌ایران انجام می ‌دهند یا از واگذاری امتیازات و سایر حقوق خود، انتقال دانش فنی، دادن تعلیمات، كمك‌ های فنی یا واگذاری فیلم‌ های سینمایی از ایران‌ تحصیل می ‌كنند به نرخ مذكور در این ماده مشمول مالیات خواهند بود. نمایندگان اشخاص و مؤسسات مذكور در ایران نسبت به درآمدهایی كه به هر‌ عنوان به حساب خود تحصیل می ‌كنند طبق مقررات مربوط به این قانون مشمول مالیات می‌ باشند.
تبصره 3 – در موقع احتساب مالیات بر درآمد اشخاص حقوقی اعم از ایرانی یا خارجی، مالیات‌ هایی كه قبلاً پرداخت شده است با رعایت مقررات ‌مربوط از مالیات متعلق كسر خواهد شد و اضافه پرداختی از این بابت قابل استرداد است.
تبصره 4 – اشخاص اعم از حقیقی یا حقوقی نسبت به سود سهام یا سهام الشركه دریافتی از شركت‌ های سرمایه‌ پذیر مشمول مالیات دیگری نخواهند ‌بود.
تبصره 5 – در مواردی كه به موجب قوانین مصوب وجوهی تحت عناوین دیگری غیر از مالیات بر درآمد از مأخذ درآمد مشمول مالیات اشخاص قابل ‌وصول باشد، مالیات اشخاص پس از كسر وجوه مزبور به نرخ مقرر مربوط محاسبه خواهد شد.

‌ماده 48

در ماده (106) عبارت «‌طبق مقررات مواد (94) و (95)» به عبارت «‌طبق مقررات ماده (94) و بند (‌الف) ماده (95)» اصلاح می‌گردد

ماده 49

ماده (107) به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
ماده 107 – درآمد مشمول مالیات اشخاص حقوقی خارجی و مؤسسات مقیم خارج از ایران به شرح زیر تشخیص می ‌گردد:
الف – در مورد پیمانكاری در ایران نسبت به عملیات هر نوع كار ساختمانی، تأسیسات فنی و تأسیساتی شامل تهیه و نصب موارد مذكور، و نیز حمل‌ و نقل و عملیات تهیه طرح ساختمانها و تأسیسات، نقشه برداری، نقشه كشی، نظارت و محاسبات فنی، دادن تعلیمات و كمكهای فنی، انتقال دانش فنی ‌و سایر خدمات در تمام موارد به مأخذ دوازده درصد (12 ٪) كل دریافتی سالانه.
ب – بابت واگذاری امتیازات و سایر حقوق خود از ایران و واگذاری فیلمهای سینمایی، كه به عنوان بها یا حق نمایش یا هر عنوان دیگر عاید آنها‌ می‌ شود، به مأخذ بیست درصد (20 ٪) تا چهل درصد (40 ٪) مجموع وجوهی كه ظرف یك سال مالیاتی عاید آنها می ‌گردد، می ‌باشد. ضریب تعیین ‌درآمد مشمول مالیات هر یك از موارد مذكور در این بند بنا به پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی و تصویب هیأت وزیران تعیین می ‌شود.
پرداخت‌ كنندگان وجوه مزبور و همچنین پرداخت كنندگان وجوه مذكور در بند (‌الف) این ماده مكلفند در هر پرداخت مالیات متعلق را با توجه به مبالغی ‌كه از اول سال تا آن تاریخ پرداخت كرده‌ اند كسر و ظرف مدت ده روز به اداره امور مالیاتی محل اقامت خود پرداخت كنند. در غیر این صورت دریافت‌ كنندگان متضامناً مشمول پرداخت اصل مالیات و متعلقات آن خواهند بود.
ج – در مورد بهره برداری از سرمایه و سایر فعالیت‌ هایی كه اشخاص حقوقی و مؤسسات مزبور به وسیله نمایندگی از قبیل شعبه، نماینده، كارگزار و ‌امثال آنها در ایران انجام می ‌دهند طبق مقررات ماده (106) این قانون.
تبصره 1 – در مواردی كه تمام یا قسمتی از عملیات پیمانكاری موضوع بندهای (‌الف) و (ب) این ماده به اشخاص حقوقی پیمانكار ایرانی واگذار‌ می ‌گردد، پرداخت كننده وجه باید از هر پرداخت به پیمانكاران ایرانی دو و نیم درصد (5 /2 %) به عنوان مالیات علی ‌الحساب آنها كسر و ظرف سی روز‌ از تاریخ پرداخت به حساب تعیین شده از طرف سازمان امور مالیاتی كشور واریز كند.
تبصره 2 – در مورد عملیات پیمانكاری موضوع بند (‌الف) این ماده در صورتی كه كارفرما، وزارتخانه ‌ها، مؤسسات و شركتهای دولتی یا شهرداریها‌ باشند، آن قسمت از مبلغ قرارداد كه از طریق خرید داخلی یا خارجی به مصرف خرید لوازم و تجهیزات می ‌رسد مشروط بر آنكه در قرارداد یا اصلاحات ‌و الحاقات بعدی آن مبالغ لوازم و تجهیزات به طور جدا از سایر اقلام قرارداد درج شده باشد از پرداخت مالیات معاف خواهد بود.
تبصره 3 – شعب و نمایندگی‌ های شركتها و بانكهای خارجی در ایران كه بدون داشتن حق انجام دادن معامله به امر بازاریابی و جمع‌ آوری اطلاعات ‌اقتصادی در ایران برای شركت مادر اشتغال دارند و برای جبران مخارج خود از شركت مادر وجوهی دریافت می ‌كنند نسبت به آن مشمول مالیات بر ‌درآمد نخواهند بود.
تبصره 4 – در مواردی كه پیمانكاران خارجی تمام یا قسمتی از پیمانكاری موضوع بند (‌الف) این ماده را به پیمانكاران دست دوم اشخاص حقوقی ایرانی ‌واگذار كنند معادل آن مبلغ از لوازم و تجهیزات مذكور در قرارداد دست اول كه توسط پیمانكار دست دوم خریداری می‌ گردد از دریافتی پیمانكار دست ‌اول از پرداخت مالیات بر درآمد معاف خواهد بود.
تبصره 5 – درآمد مشمول مالیات فعالیت‌ های موضوع بند (‌الف) ماده (107) این قانون كه قرارداد پیمانكاری آنها از ابتدای سال 1382 و به بعد منعقد ‌می ‌گردد طبق مقررات ماده (106) این قانون تشخیص می ‌گردد. حكم این تبصره نسبت به ادامه فعالیتهای موضوع قراردادهای پیمانكاری كه تاریخ‌ انعقاد آنها قبل از سال 1382 بوده است، جاری نخواهد بود.

ماده 50

ماده (108) به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
ماده 108 – اندوخته‌ هایی كه مالیات آن تا تاریخ لازم الاجراء شدن این اصلاحیه پرداخت نشده در صورت انتقال به حساب سرمایه مشمول مالیات‌ نخواهد بود، لیكن در صورت تقسیم یا انتقال به حساب سود و زیان یا كاهش سرمایه معادل اندوخته اضافه شده به حساب سرمایه، به درآمد مشمول ‌مالیات سال تقسیم یا انتقال یا كاهش سرمایه اضافه می ‌شود. این حكم شامل اندوخته ‌های سود ناشی از فعالیت ‌های معاف مؤسسه در دوران معافیت و ‌اندوخته موضوع ماده (138) قانون مالیاتهای مستقیم مصوب 3 /12 /1366 و اصلاحیه ‌های بعدی آن تا تاریخ تصویب این اصلاحیه پس از احراز ‌شرایط مربوط تا آن تاریخ نخواهد بود.
اندوخته ‌هایی كه مالیات آن تا تاریخ لازم الاجرا شدن این اصلاحیه وصول گردیده در صورت تقسیم یا انتقال به حساب سود و زیان یا سرمایه یا انحلال‌ مشمول مالیات دیگری نخواهد بود.

ماده 51

ماده (110) و تبصره‌ های ذیل آن به شرح زیر اصلاح می‌ شود:
1 – در متن ماده عبارت «‌دفاتر قانونی» به عبارت «‌دفاتر و اسناد و مدارك» اصلاح می‌ گردد:
2 – عبارت «‌حوزه ‌ای كه اقامتگاه» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی كه محل فعالیت اصلی» اصلاح می ‌گردد.
3 – پاراگراف «‌در صورتی كه …» الی آخر حذف می ‌شود.
4 – تبصره (1) ذیل ماده حذف و تبصره (2) به تبصره تبدیل می ‌شود.

ماده 52

ماده (111) و تبصره ذیل آن حذف و متن زیر جایگزین می‌گردد:
ماده 111 – شركت‌هایی كه با تأسیس شركت جدید یا با حفظ شخصیت حقوقی یك شركت، در هم ادغام یا تركیب می‌شوند از لحاظ مالیاتی مشمول‌ مقررات زیر می‌باشند:
الف – تأسیس شركت جدید یا افزایش سرمایه شركت موجود تا سقف مجموع سرمایه‌های ثبت شده شركت‌های ادغام یا تركیب شده از پرداخت دو در‌هزار حق تمبر موضوع ماده (48) این قانون معاف است.
ب – انتقال دارایی‌های شركت‌های ادغام یا تركیب شده به شركت جدید یا شركت موجود حسب مورد به ارزش دفتری مشمول مالیات مقرر در این‌ قانون نخواهد بود.
ج – عملیات شركت‌های ادغام یا تركیب شده در شركت جدید یا شركت موجود مشمول مالیات دوره انحلال موضوع بخش مالیات بر درآمد این قانون ‌نخواهد بود.
د – استهلاك دارایی‌های منتقل شده به شركت جدید یا شركت موجود باید براساس روال قبل از ادغام یا تركیب ادامه یابد.
هـ – هرگاه در نتیجه ادغام یا تركیب، درآمدی به هر یك از سهامداران در شركت‌های ادغام یا تركیب شده تعلق گیرد طبق مقررات مربوط مشمول مالیات ‌خواهد بود.
و – كلیه تعهدات و تكالیف مالیاتی شركت‌های ادغام یا تركیب شده به عهده شركت جدید یا موجود حسب مورد می‌باشد.
ز – آیین نامه اجرایی این ماده حداكثر ظرف شش ماه از تاریخ تصویب این اصلاحیه به پیشنهاد مشترك وزارتخانه‌های امور اقتصادی و دارایی و صنعت، معـدن و تجارت به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.

ماده 53

متن ماده (115) به شرح ذیل اصلاح و تبصره ذیل آن به تبصره (1) تبدیل و تبصره‌ های (2) و (3) به شرح زیر به آن الحاق می ‌گردد:
1- در متن ماده (115) و در قسمت اخیر آن واژه «‌ذخیره‌ هایی» حذف و عبارت «‌اندوخته‌ ها و مانده سودهایی» جانشین می‌ گردد.
تبصره 2 – چنانچه در بین دارایی ‌های شخص حقوقی كه منحل می ‌شود، دارایی یا دارایی ‌های موضوع فصل اول باب سوم این قانون و سهام یا سهم ‌الشركه یا حق تقدم سهام شركت‌ ها وجود داشته باشد و این دارایی یا دارایی ‌ها حسب مورد در هنگام نقل و انتقال قطعی مشمول مقررات ماده (59) و‌تبصره‌ های ماده (143) این قانون باشند، در تعیین مأخذ محاسبه مالیات آخرین دوره عملیات اشخاص حقوقی منحله ارزش دفتری دارایی یا دارایی‌ های‌ مذكور جزو اقلام دارایی ‌های شخص حقوقی منحل شده منظور نمی ‌گردد و معادل همان ارزش دفتری از جمع سرمایه و بدهی‌ها كسر می ‌گردد. مالیات‌ متعلق به دارایی یا دارایی‌ های مزبور حسب مورد بر اساس مقررات ماده (59) و تبصره ‌های ماده (143) این قانون تعیین و مورد مطالبه قرار می‌ گیرد.
تبصره 3 – آن قسمت از اموال اشخاص حقوقی منحل شده كه بر اساس مقررات فوق در تاریخ انحلال مشمول مالیات مقطوع موضوع ماده (59) و‌ تبصره‌ های ماده (143) این قانون باشند در اولین نقل و انتقال بعد از تاریخ انحلال مشمول مالیات نخواهند بود.

ماده 54

ماده (116) به شرح زیر اصلاح و یك تبصره به آن الحاق می ‌گردد:
1 – در متن ماده عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح و عبارت «‌طبق نرخ مربوط بر حسب نوع شخص حقوقی قبل از انحلال» ‌حذف می ‌گردد.
2 – متن زیر به عنوان تبصره به ماده (116) الحاق می ‌گردد:
تبصره – مالیات آخرین دوره عملیات اشخاص حقوقی كه منحل می ‌شوند با رعایت تبصره (2) ماده (115) این قانون به نرخ مذكور در ماده (105) این‌قانون محاسبه می ‌گردد.

ماده 55

در ماده (128) از عبارت «‌در مورد شركت‌ هایی …» تا آخر ماده حذف می‌ گردد.

ماده 56

ماده (129) و تبصره‌ های ذیل آن حذف می ‌گردد.

ماده 57

ماده (130) حذف و متن زیر و تبصره آن جایگزین می ‌گردد:
ماده 130 – بدهی‌ های گذشته موضوع مواد (3) تا (16) و تبصره (3) ماده (59)، ماده (129) قانون مالیات ‌های مستقیم مصوب 3 /12 /1366 و ‌اصلاحیه ‌های بعدی آن قابل مطالبه و وصول نخواهد بود.
تبصره – وزارت امور اقتصادی و دارایی می ‌تواند بدهی مالیات ‌هایی كه سال تحصیل درآمد مربوط یا تعلق آنها حسب مورد قبل از سال 1368 باشد را تا‌ سقف یك میلیون (1000000) ریال برای هر مؤدی در نقاطی كه مقتضی بداند كلاً یا جزئاً مورد بخشودگی قرار دهد.

ماده 58

ماده (131) به شرح زیر اصلاح می‌ شود:
ماده 131 – نرخ مالیات بر درآمد اشخاص حقیقی به استثنای مواردی كه طبق مقررات این قانون دارای نرخ جداگانه‌ ای می ‌باشد به شرح زیر است:
تا میزان سی میلیون (30000000) ریال درآمد مشمول مالیات سالانه به نرخ پانزده درصد (15 ٪)
تا میزان یكصد میلیون (100000000) ریال درآمد مشمول مالیات سالانه نسبت به مازاد سی میلیون (30000000) ریال به نرخ بیست درصد (20 ٪)
تا میزان دویست و پنجاه میلیون (250000000) ریال درآمد مشمول مالیات سالانه نسبت به مازاد یكصد میلیون (100000000) ریال به نرخ بیست ‌و پنج درصد (25 ٪)
تا میزان یك میلیارد (1000000000) ریال درآمد مشمول مالیات سالانه نسبت به مازاد دویست و پنجاه میلیون (250000000) ریال به نرخ سی‌ درصد (30 ٪)
نسبت به مازاد یك میلیارد (1000000000) ریال درآمد مشمول مالیات سالانه به نرخ سی و پنج درصد (35 ٪)

ماده 59

ماده (132) و تبصره‌های آن حذف و متن زیر و تبصره‌های آن جایگزین می‌شود:
ماده 132 – درآمد مشمول مالیات ابرازی ناشی از فعالیت‌های تولیدی و معدنی در واحدهای تولیدی یا معدنی در بخش‌های تعاونی و خصوصی كه از‌ اول سال 1381 به بعد از طرف وزارتخانه‌های ذی‌ربط برای آنها پروانه بهره‌برداری صادر یا قرارداد استخراج و فروش منعقد می‌شود، از تاریخ شروع‌ بهره‌برداری یا استخراج به میزان هشتاد درصد (80٪) و به مدت چهار سال و در مناطق كمتر توسعه یافته به میزان صددرصد (100٪) و به مدت ده سال‌از مالیات موضوع ماده (105) این قانون معاف هستند.
تبصره 1 – فهرست مناطق كمتر توسعه یافته برای بقیه مدت برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و همچنین در‌آغاز هر دوره برنامه توسط سازمان مدیریت و برنامه‌ ریزی كشور و وزارتخانه‌های امور اقتصادی و دارائی و صنعت، معـدن و تجارت تهیه و به تصویب هیأت‌ وزیران می‌رسد.
تبصره 2 – معافیت‌های موضوع این ماده شامل درآمد واحدهای تولیدی و معدنی مستقر در شعاع یكصد و بیست كیلومتری مركز تهران و پنجاه‌ كیلومتری مركز اصفهان و سی كیلومتری مراكز استانها و شهرهای دارای بیش از سیصد هزار نفر جمعیت براساس آخرین سرشماری به ‌استثنای ‌شهرك‌های صنعتی استقرار یافته در شعاع سی كیلومتری مراكز استانها و شهرهای مذكور نخواهد بود.
تبصره 3 – كلیه تأسیسات ایرانگردی و جهانگردی دارای پروانه بهره‌برداری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هر سال از پرداخت پنجاه‌ درصد (50٪)‌ مالیات متعلق معاف هستند.
تبصره 4 – ضوابط مربوط به تعیین تاریخ شروع بهره‌برداری واحدهای معاف موضوع این ماده و همچنین تعیین محدوده موضوع تبصره (2) این ماده ‌توسط وزارتخانه‌های امور اقتصادی و دارائی و صنعت، معـدن و تجارت تعیین و اعلام می‌گردد.

ماده 60

ماده (134) به شرح زیر اصلاح گردید:
ماده 134 – درآمد حاصل از تعلیم و تربیت مدارس غیرانتفاعی اعم از ابتدائی، راهنمائی، متوسطه، فنی و حرفه ‌ای، دانشگاهها و مراكز آموزش عالی‌غیرانتفاعی و درآمد مؤسسات نگهداری معلولین ذهنی و حركتی بابت نگهداری اشخاص مذكور كه حسب مورد دارای پروانه فعالیت از مراجع ذی ‌ربط‌ هستند همچنین درآمد باشگاهها و مؤسسات ورزشی دارای مجوز از سازمان تربیت بدنی حاصل از فعالیتهای منحصراً ورزشی از پرداخت مالیات معاف‌ است.
آیین ‌نامه اجرائی این ماده به پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارائی به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.

ماده 61

ماده (135) حذف می ‌گردد.

ماده 62

در ماده (137) بعد از عبارت «‌بابت بیمه عمر» عبارت «‌و بیمه ‌های درمانی» اضافه و همچنین متن زیر به آخر متن ماده اضافه می ‌شود:
«‌در مورد معلولان و بیماران خاص و صعب العلاج علاوه بر هزینه‌ های مذكور هزینه مراقبت و توانبخشی آنان نیز قابل كسر از درآمد مشمول مالیات‌ معلول یا بیمار یا شخصی كه تكفل او را عهده ‌دار است می ‌باشد.»

ماده 63

ماده (138) و تبصره (1) آن به شرح ذیل اصلاح و تبصره (2) ذیل آن حذف و تبصره‌ های (3)، (4) و (5) آن به ترتیب به تبصره‌ های (2)، (3) و (4) تغییر می‌ یابند:
ماده 138 – آن قسمت از سود ابرازی شركت‌ های تعاونی و خصوصی كه برای توسعه و بازسازی و نوسازی یا تكمیل واحدهای موجود صنعتی و ‌معدنی خود یا ایجاد واحدهای جدید صنعتی یا معدنی در آن سال مصرف گردد از پنجاه درصد (50 ٪) مالیات متعلق موضوع ماده (105) این قانون‌ معاف خواهد بود مشروط بر اینكه قبلاً اجازه توسعه یا تكمیل یا ایجاد واحد صنعتی یا معدنی جدید در قالب طرح سرمایه ‌گذاری معین از وزارتخانه ‌ذی ‌ربط تحصیل شده باشد. در صورتی كه هزینه اجرای طرح یا طرح‌ های یاد شده در هر سال مازاد بر سود ابرازی همان سال باشد و یا از هزینه طرح‌ سرمایه‌ گذاری كمتر باشد شركت می ‌تواند از معافیت مذكور در محاسبه مالیات سود ابرازی سالهای بعد حداكثر به مدت سه سال و به میزان مازاد مذكور‌و یا باقیمانده هزینه اجرای كامل طرح بهره ‌مند شود.
تبصره 1 – در صورتی كه شركت، قبل از تكمیل، اجرای طرح را متوقف نماید یا ظرف یك سال پس از مهلت تعیین شده در طرح سرمایه‌ گذاری، آنرا به‌ بهره‌ برداری نرساند، یا ظرف پنج سال پس از شروع بهره ‌برداری آنرا تعطیل، منحل یا منتقل نماید معادل معافیت‌ های مالیاتی منظور شده در این ماده برای‌ اجرای طرح و جرائم متعلقه موضوع ماده (190) این قانون از شركت وصول خواهد شد.

ماده 64 

متن زیر جایگزین ماده (139) می ‌گردد:
ماده 139 –
الف – موقوفات، نذورات، پذیره، كمك ‌ها و هدایای دریافتی نقدی و غیرنقدی آستان قدس رضوی، آستان حضرت عبدالعظیم الحسنی (ع)، آستانه‌ حضرت معصومه (س)، آستان حضرت احمد ابن موسی (ع) «‌شاه چراغ»، آستان مقدس حضرت امام خمینی (‌ره)، مساجد، حسینیه‌ ها، تكایا و سایر ‌بقاع متبركه از پرداخت مالیات معاف است. تشخیص سایر بقاع متبركه به عهده سازمان اوقاف و امور خیریه می ‌باشد.
ب – كمك ‌ها و هدایای دریافتی نقدی و غیرنقدی سازمان هلال احمر جمهوری اسلامی ایران از پرداخت مالیات معاف است.
ج – كمك‌ ها و هدایای دریافتی نقدی و غیرنقدی صندوق‌ های پس انداز بازنشستگی و سازمان بیمهٔ خدمات درمانی و سازمان تأمین اجتماعی و‌ همچنین حق بیمه و حق بازنشستگی سهم كاركنان و كارفرما و جریمه‌ های دریافتی مربوط توسط آنها از پرداخت مالیات معاف است.
د – كمك‌ ها و هدایای دریافتی نقدی و غیرنقدی مدارس علوم اسلامی از پرداخت مالیات معاف است. تشخیص مدارس علوم اسلامی با شورای ‌مدیریت حوزه علمیه قم می ‌باشد.
هـ- كمك ‌ها و هدایای دریافتی نقدی و غیرنقدی نهادهای انقلاب اسلامی از پرداخت مالیات معاف است. تشخیص نهادهای انقلاب اسلامی با هیأت ‌وزیران می‌ باشد.
و – آن قسمت از درآمد صندوق عمران موقوفات كشور كه به مصرف عمران موقوفات برسد از پرداخت مالیات معاف است.
ز – درآمد اشخاص از محل وجوه بریّه ولی فقیه، خمس و زكات از پرداخت مالیات معاف است.
ح – آن قسمت از درآمد موقوفات عام كه طبق موازین شرعی به مصرف اموری از قبیل تبلیغات اسلامی، تحقیقات فرهنگی، علمی، دینی، فنی، ‌اختراعات، اكتشافات، تعلیم و تربیت، بهداشت و درمان، بنا و تعمیر و نگهداری مساجد و مصلاها و حوزه‌ های علمیه و مدارس علوم اسلامی و‌ مدارس و دانشگاه‌ های دولتی، مراسم تعزیه و اطعام، تعمیر آثار باستانی، امور عمرانی و آبادانی، هزینه یا وام تحصیلی دانش ‌آموزان و دانشجویان،‌ كمك به مستضعفان و آسیب دیدگان حوادث ناشی از سیل، زلزله، آتش سوزی، جنگ و حوادث غیرمترقبه دیگر برسد، مشروط بر این كه درآمد و‌ هزینه‌ های مزبور به تأیید سازمان اوقاف و امور خیریه رسیده باشد، از پرداخت مالیات معاف است.
ط – كمك‌ ها و هدایای دریافتی نقدی و غیرنقدی مؤسسات خیریه و عام المنفعه كه به ثبت رسیده‌ اند، مشروط بر آن كه به موجب اساسنامه آنها صرف‌ امور مذكور در بند (ح) این ماده شود و سازمان امور مالیاتی كشور بر درآمد و هزینه آنها نظارت كند، از پرداخت مالیات معاف است.
ی – كمك‌ ها و هدایای دریافتی نقدی و غیرنقدی و همچنین حق عضویت اعضاء مجامع حرفه ‌ای، احزاب و انجمن‌ ها و تشكل ‌های غیردولتی كه دارای‌ مجوز از مراجع ذی ‌ربط باشند و وجوهی كه به موجب قانون و مقررات مربوط از درآمد یا حق ‌الزحمه اعضاء آنها كسر و به حساب مجامع مزبور واریز‌می ‌شود، از پرداخت مالیات معاف است.
ك – موقوفات و كمك ‌ها و هدایای دریافتی نقدی و غیرنقدی انجمن‌ ها و هیأت ‌های مذهبی مربوط به اقلیت ‌های دینی مذكور در قانون اساسی ‌جمهوری اسلامی ایران، مشروط بر این كه رسمیت آنها به تصویب وزارت كشور برسد، از پرداخت مالیات معاف است.
ل – فعالیت ‌های انتشاراتی و مطبوعاتی، فرهنگی و هنری كه به موجب مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام می‌ شوند، از پرداخت مالیات معاف ‌است.
تبصره 1 – وجوهی كه از فعالیت ‌های غیرانتفاعی و به منظور پیشبرد اهداف و وظایف اشخاص موضوع این ماده از راه برگزاری دوره‌ های آموزشی،‌ سمینارها، نشر كتاب و نشریه‌ های دوره‌ ای و … در چارچوب اساسنامه آنها تحصیل می ‌شود و سازمان امور مالیاتی كشور بر درآمد و هزینه آنها نظارت‌ می ‌كند، از پرداخت مالیات معاف است.
تبصره 2 – حكم تبصره (2) ماده (2) این قانون در مورد درآمد مشمول مالیات اشخاص موضوع این ماده جاری می ‌باشد.
تبصره 3 – آیین نامه اجرایی موضوع این ماده به وسیله سازمان امور مالیاتی كشور تهیه و با پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی به تصویب هیأت ‌وزیران خواهد رسید.
تبصره 4 – مفاد این ماده در مواردی كه از طرف حضرت امام خمینی (‌ره) یا مقام معظم رهبری دارای مجوز می ‌باشند بر اساس نظر مقام معظم رهبری ‌انجام می ‌گیرد.

ماده 65

ماده (140) حذف می‌ گردد.

ماده 66

ماده (143) و تبصره‌ های (1) و (2) موضوع اصلاحیه مصوب 26 /11 /1376 به شرح زیر اصلاح و تبصره (3) به آن الحاق می ‌شود:
1- در ماده (143) عبارت «‌از پرداخت ده درصد (10 ٪) مالیات …» تا آخر ماده حذف و عبارت «‌معادل ده ‌درصد (10 ٪) مالیات آنها بخشوده می‌ شود» ‌جایگزین می ‌گردد.
2 – در تبصره (1) واژه «‌سهام» به عبارت «‌سهام و حق تقدم سهام» و عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و دارائی» به عبارت «‌سازمان امور مالیاتی كشور» و‌ عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح و بعد از عبارت «‌سهام شركتها در بورس» عبارت «‌و همچنین سایر اوراق بهاداری كه در ‌بورس معامله می ‌شوند» اضافه می‌ شود.
3 – تبصره (2) به شرح زیر اصلاح می‌ شود:
تبصره 2 – از هر نقل و انتقال سهام و سهم ‌الشركه و حق تقدم سهام و سهم ‌الشركه شركا در سایر شركت‌ ها مالیات مقطوعی به میزان چهار درصد (4 ٪)‌ ارزش اسمی آنها وصول می ‌شود. از این بابت وجه دیگری به‌عنوان مالیات بر درآمد نقل و انتقال فوق مطالبه نخواهد شد. انتقال دهندگان سهام و ‌سهم‌ الشركه و حق تقدم سهام مكلفند قبل از انتقال، مالیات متعلق را به حساب سازمان امور مالیاتی كشور واریز كنند.
ادارات ثبت یا دفاتر اسناد رسمی مكلفند در موقع ثبت تغییرات یا تنظیم سند انتقال حسب مورد گواهی پرداخت مالیات متعلق را اخذ و ضمیمه پرونده‌ مربوط به ثبت یا انتقال كنند.
تبصره 3 – در شركت‌ های سهامی پذیرفته شده در بورس اندوخته صرف سهام مشمول مالیات مقطوع به نرخ نیم درصد (5 /0 %) خواهد بود و به این‌ درآمد مالیات دیگری تعلق نمی ‌گیرد. شركت ‌ها مكلفند ظرف سی روز از تاریخ ثبت افزایش سرمایه آن را به حساب سازمان امور مالیاتی كشور واریز ‌كنند.

ماده 67

ماده (143) مكرر حذف می ‌شود.

ماده 68

ماده (145) به شرح زیر اصلاح و یك تبصره ذیل آن الحاق می‌ گردد:
1 – در بند (2) عبارت «‌یا مؤسسات اعتباری غیربانكی مجاز» به آخر عبارت «‌بانك‌ های ایرانی» و همچنین بعد از واژه «‌بانك ‌ها» اضافه می ‌گردد.
2 – عبارت زیر به عنوان بند (5) به این ماده الحاق می ‌گردد:
5 – سود و جوایز متعلق به اوراق مشاركت.
تبصره – در مواردی كه در قانون مالیات ‌های مستقیم به بانك‌ ها اشاره می ‌شود، امتیازات، تسهیلات، ترجیحات و تكالیف ذكر شده شامل مؤسسات ‌اعتباری غیربانكی كه به موجب قانون یا با مجوز بانك مركزی جمهوری اسلامی ایران تأسیس شده ‌اند یا می ‌شوند، نیز خواهد شد.

ماده 69

ماده (146) نسبت به مفاد این اصلاحیه ابقاء و عبارت «‌حكم این ماده …» تا آخر حذف می‌ شود.

ماده 70

تبصره ماده (147) به شرح زیر اصلاح می‌ شود:
تبصره – از لحاظ مقررات این فصل مؤسسه عبارت است از كلیه اشخاص حقوقی و همچنین صاحبان مشاغل موضوع بندهای (‌الف) و (ب) ماده (95)‌ این قانون.

ماده 71

ماده (148) و تبصره‌ های ذیل آن به شرح زیر اصلاح می‌ شود:
1 – در جزء (ب) بند (2) عبارت «‌مزایای غیرمستمر از قبیل» به عبارت «‌مزایای غیرمستمر اعم از نقدی و غیرنقدی از قبیل خواروبار، بهره‌ وری،» ‌اصلاح می ‌گردد و عبارت «‌وزارتخانه‌ های امور اقتصادی و دارایی، صنایع، صنایع سنگین، معادن و فلزات و بازرگانی» به عبارت «‌وزارت امور اقتصادی‌ و دارایی و سازمان مدیریت و برنامه ریزی كشور» اصلاح می ‌گردد.
2 – عبارت «‌مازاد بر مانده حساب ذخیره مربوط» به آخر جزء (‌د) بند (2) اضافه می‌ شود.
3 – متن زیر به آخر جزء (‌هـ) بند (2) اضافه می ‌شود:
«‌و همچنین تا میزان سه‌ درصد (3 ٪) حقوق پرداختی سالانه بابت پس انداز كاركنان بر اساس آیین نامه ‌ای كه به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی كشور به‌ تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی می‌ رسد».
4 – جزء (‌و) بند (2) به شرح زیر جایگزین می ‌گردد:
معادل یك ماه آخرین حقوق و دستمزد و همچنین مابه ‌التفاوت تعدیل حقوق سنوات قبل كه به منظور تأمین حقوق بازنشستگی و وظیفه و مزایای پایان ‌خدمت، خسارت اخراج و بازخرید كاركنان مؤسسه ذخیره می‌ شود.
این حكم نسبت به ذخایری كه تاكنون در حساب بانك‌ ها نگهداری شده است نیز جاری خواهد بود.
5 – بند (8) به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
هزینه‌ های تحقیقاتی، آزمایشی و آموزشی، خرید كتاب، نشریات و لوح‌ های فشرده، هزینه ‌های بازاریابی، تبلیغات و نمایشگاهی مربوط به فعالیت ‌مؤسسه، بر اساس آیین ‌نامه ‌ای كه به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی كشور به تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی می ‌رسد.
6 – متن زیر به انتهای بند (9) اضافه می ‌شود:
«‌آیین ‌نامه احراز شروط سه گانه مذكور در این بند به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی كشور به تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی می‌رسد.»
7 – متن زیر به انتهای بند (11) اضافه می ‌شود:
«‌آیین نامه مربوط به این بند به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی كشور به تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی می ‌رسد.»
8 – بند (12) به شرح زیر اصلاح می‌ شود:
«‌زیان اشخاص حقیقی یا حقوقی كه از طریق رسیدگی به دفاتر آنها و با توجه به مقررات احراز گردد، از درآمد سال یا سالهای بعد استهلاك‌ پذیر است.»
9 – بند (16) به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
«‌هزینه‌ های ایاب و ذهاب، پذیرایی و انبارداری.»
10 – متن زیر به آخر بند (17) اضافه می ‌شود:
«‌و بازرسی، هزینهٔ نرم‌ افزاری، طراحی و استقرار سیستم ‌های مورد نیاز مؤسسه، سایر هزینه‌ های كارشناسی در ارتباط با فعالیت مؤسسه و ‌حق ‌الزحمهٔ بازرس قانونی.»
11 – متن زیر جایگزین بند (18) می ‌شود:
«‌سود و كارمزدی كه برای انجام دادن عملیات مؤسسه به بانك ‌ها، صندوق تعاون و همچنین مؤسسات اعتباری غیربانكی مجاز پرداخت شده یا‌ تخصیص یافته باشد.»
12- عبارت «‌مازاد بر مانده حساب ذخیره مطالبات مشكوك الوصول» به آخر بند (23) اضافه می ‌شود.
13- بند (26) به شرح زیر اصلاح می‌ شود:
«‌ذخیره مربوط به هزینه‌ های پرداختنی قابل قبول كه به سال مورد رسیدگی ارتباط دارد.»
14 – بند (28) به شرح زیر الحاق می ‌گردد:
هزینه خرید كتاب و سایر كالاهای فرهنگی – هنری برای كاركنان و افراد تحت تكفل آنها تا میزان حداكثر پنج درصد (5 ٪) معافیت مالیاتی موضوع ماده (84) این قانون به ازای هر نفر.
15 – در تبصره (1) عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و دارایی و تصویب هیأت وزیران» به عبارت «‌سازمان امور مالیاتی كشور و تصویب وزیر امور‌اقتصادی و دارایی» اصلاح می ‌شود.
16 – تبصره (3) ماده (148) به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
«‌در محاسبه مالیات شركت‌ ها و اتحادیه‌ های تعاونی، ذخایر موضوع بندهای (1) و (2) ماده (15) قانون شركت ‌های تعاونی مصوب 16 /3 /1350 و ‌اصلاحیه‌ های بعدی آن و در مورد شركت‌ ها و اتحادیه ‌هایی كه وضعیت خود را با قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران مصوب13 /6 /1370 تطبیق داده‌ اند یا بدهند، ذخیره موضوع بند (1) و حق تعاون و آموزش موضوع بند (3) ماده (25) قانون اخیرالذكر جزو هزینه محسوب ‌می ‌شود.

ماده 72

تبصره ماده (150) به تبصره (1) تبدیل و سه تبصره به شرح زیر به این ماده الحاق می ‌شود:
تبصره 2 – مؤسسات می ‌توانند هزینه‌ های نرم ‌افزاری خود را حداكثر تا پنج سال مستهلك كنند.
تبصره 3 – مؤسسات می ‌توانند آن مقدار از دارایی‌ های ثابت استهلاك‌ پذیر را كه برای بازسازی، جایگزینی خطوط تولید یا توسعه و تكمیل خریداری ‌گردیده است، با دو برابر نرخ یا نصف مدت استهلاك پیش بینی شده در جدول استهلاكات موضوع ماده (151) این قانون حسب مورد مستهلك كنند.
تبصره 4 – در اجاره ‌های سرمایه ‌ای دارایی‌ های ثابت استهلاك ‌پذیر، نحوهٔ انعكاس هزینه استهلاك در دفاتر طرفین معامله بر اساس استانداردهای‌ حسابداری خواهد بود.

ماده 73

ماده (151) به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
جدول استهلاكات بر اساس ضوابط مصوب، از طرف سازمان امور مالیاتی كشور تهیه و پس از تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی به موقع اجرا گذارده‌ می‌ شود.

ماده 74

در ماده (152)، بندهای (5) و (6) به ترتیب به بندهای (6) و (7) تغییر می‌ یابد و متن زیر به‌عنوان بند (5) افزوده می ‌شود:
5 – ارزش حق واگذاری محل كسب.

ماده 75

در ماده (157) عبارت «‌سه سال» به عبارت «‌پنج سال» اصلاح و در تبصره ذیل آن عبارت «‌ممیز مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی»‌اصلاح می ‌شود.

ماده 76

در ماده (167) پیش از واژه «‌می ‌تواند» عبارت «‌یا سازمان امور مالیاتی كشور» اضافه می ‌شود.

ماده 77

متن زیر به عنوان ماده (169) مكرر به قانون الحاق می ‌گردد:
ماده 169 مكرر – به سازمان امور مالیاتی كشور اجازه داده م ی‌شود برای اشخاص حقیقی و حقوقی كارت اقتصادی شامل شماره اقتصادی صادر كند. ‌اشخاص حقیقی و حقوقی كه حسب اعلام سازمان امور مالیاتی كشور موظف به اخذ كارت اقتصادی می ‌شوند مكلفند بر اساس دستورالعملی كه توسط‌ سازمان مزبور تهیه و اعلام می‌ شود برای انجام دادن معاملات خود صورتحساب صادر و شماره اقتصادی مربوط را در صورتحساب‌ ها و فرم ‌ها و اوراق‌ مربوط درج نموده و فهرست معاملات خود را به سازمان امور مالیاتی كشور تسلیم كنند. عدم صدور صورتحساب یا عدم درج شماره اقتصادی خود و ‌طرف معامله حسب مورد یا استفاده از شماره اقتصادی خود برای معاملات دیگران یا استفاده از شماره اقتصادی دیگران برای معاملات خود مشمول ‌جریمه‌ ای معادل ده ‌درصد (10 ٪) مبلغ مورد معامله ‌ای كه بدون رعایت ضوابط فوق انجام شده است خواهد بود.
عدم ارائه فهرست معاملات انجام شده به سازمان امور مالیاتی كشور طبق دستورالعمل صادره مشمول جریمه ‌ای معادل یك‌ درصد (1 ٪) معاملاتی كه‌ فهرست آنها ارائه نشده است خواهد بود. جرایم مذكور توسط اداره امور مالیاتی مربوط با رعایت مهلت مقرر در ماده (157) این قانون مطالبه خواهد ‌شد و مؤدی مكلف است ظرف سی روز از تاریخ ابلاغ برگ مطالبه نسبت به پرداخت آن اقدام كند. در غیر این صورت معترض شناخته شده و موضوع ‌جهت رسیدگی و صدور رأی به هیأت حل اختلاف مالیاتی ارجاع خواهد شد.
رأی هیأت مزبور قطعی و لازم ‌الاجرا است. جریمه مذكور غیرقابل بخشش است و از طریق مقررات اجرایی موضوع این قانون قابل وصول خواهد بود.
تبصره 1 – استفاده كنندگان از شماره اقتصادی دیگران نسبت به مالیات بر درآمد و همچنین جرایم موضوع این ماده با اشخاصی كه شماره اقتصادی آنان ‌مورد استفاده قرار گرفته است مسؤولیت تضامنی خواهند داشت.
تبصره 2 – در صورتی كه طرفین معامله در معاملات خود از انجام دادن هر یك از تكالیف مقرر در این ماده خودداری نمایند، متضامناً مسؤول خواهند ‌بود و در مواردی كه خریدار از ارائه شماره اقتصادی خودداری كند، چنانچه فروشنده مشخصات خریدار و موضوع معامله را ظرف مهلت یك ماه به ‌سازمان امور مالیاتی كشور اعلام نماید مشمول جریمه تخلف فوق از این بابت نخواهد بود.
تبصره 3 – اشخاص حقوقی و صاحبان مشاغل موضوع بندهای (‌الف) و (ب) ماده (95) این قانون مكلف به نگهداری صورتحساب‌ های مربوط به‌ خریدهای خود در سال عملكرد و سال بعد از آن می ‌باشند و در صورت درخواست مأموران مالیاتی باید به آنان ارائه دهند. در غیر این صورت مشمول ‌جریمه ‌ای معادل ده درصد (10 ٪) صورتحسابهای ارائه نشده خواهند بود.

ماده 78

متن ذیل جایگزین ماده (171) گردد:
ماده 171 – كارمندان وزارت امور اقتصادی و دارایی و سازمان امور مالیاتی كشور در دوره خدمت یا آمادگی به خدمت نمی ‌توانند به عنوان وكیل یا‌ نماینده مؤدیان مراجعه نمایند.

ماده 79

ماده (175) و تبصره ذیل آن حذف و متن زیر جایگزین می‌ شود:
ماده 175 – كلیه نصاب‌ های مندرج در این قانون، هماهنگ با نرخ تورم هر دو سال یك بار به پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی و تصویب هیأت ‌وزیران قابل تعدیل است.

ماده 80

ماده (177) و تبصره ‌های ذیل آن به شرح زیر اصلاح می ‌گردد:
1 – در متن ماده عبارت ‌های «‌دفتر ممیزی مالیاتی حوزه» و «‌ممیز مالیاتی» و «‌حوزه مالیاتی» و «‌ممیز مالیاتی حوزه» و «‌دفتر ممیزی مالیاتی» و «‌دفتر ‌ممیزی حوزه» حذف و به جای هر یك از آنها عبارت «‌اداره امور مالیاتی» جایگزین می ‌شود.
2 – در تبصره (1) بعد از عبارت «‌برای تسلیم اظهارنامه» عبارت «‌یا سایر اوراقی كه مؤدی مالیاتی به موجب مقررات مكلف به تسلیم آن می ‌باشد» و بعد‌از عبارت «‌جهت تسلیم اظهارنامه» عبارت «‌یا اوراق مذكور» اضافه می ‌شود.
3 – متن زیر به عنوان تبصره (3) به ماده (177) الحاق می ‌گردد:
تبصره 3 – صاحبان مشاغل مكلفند ظرف چهار ماه از تاریخ شروع فعالیت مراتب را كتباً به اداره امور مالیاتی محل اعلام نمایند.
عدم انجام دادن تكلیف فوق در مهلت مقرر مشمول جریمه‌ ای معادل ده‌ درصد (10 ٪) مالیات قطعی و نیز موجب محرومیت از كلیه تسهیلات و‌معافیت ‌های مالیاتی از تاریخ شناسایی توسط اداره امور مالیاتی خواهد بود. این حكم در مورد صاحبان مشاغلی كه برای آنها از طرف مراجع ذی ربط‌ پروانه یا مجوز فعالیت صادر گردیده است، نخواهد بود.

ماده 81

در ماده (178) بعد از عبارت «‌اظهارنامه مالیاتی» عبارت «‌یا سایر اوراقی كه مؤدی مالیاتی به موجب مقررات مكلف به تسلیم آن ‌می ‌باشد» اضافه می ‌شود.

ماده 82

ماده (181) و تبصره ذیل آن در موارد زیر اصلاح می ‌شود:
1 – عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و دارایی» در متن ماده و تبصره ذیل آن به عبارت «‌سازمان امور مالیاتی كشور» اصلاح می ‌شود.
2 – عبارت «‌برای این منظور از طرف وزارت مذكور تهیه خواهد شد» به عبارت «‌به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی كشور و تصویب وزیر امور اقتصادی و ‌دارایی خواهد بود» اصلاح می ‌شود.
3 – در تبصره ذیل ماده عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می ‌شود.

ماده 83 

تبصره ماده (186) به تبصره (1) تبدیل متن زیر به عنوان تبصره (2) به آن الحاق می ‌گردد:
تبصره 2 – به سازمان امور مالیاتی كشور اجازه داده می ‌شود مبلغی معادل یك در هزار درآمد مشمول مالیات قطعی شده صاحبان درآمد مشاغل را‌ وصول و در حساب مخصوص در خزانه منظور نموده تا در حدود اعتبارات مصوب بودجه سالانه به تشكل‌ های صنفی و مجامع حرفه‌ ای كه در امر ‌تشخیص و وصول مالیات همكاری می ‌نمایند پرداخت نماید. وجوه پرداختی به استناد این ماده از شمول مالیات و كلیه مقررات مغایر مستثنی است.

ماده 84

ماده (187) و تبصره‌ های ذیل آن به شرح زیر اصلاح می ‌گردد:
1 – در متن ماده عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح و عبارت‌ های «‌مالیات خانه‌ های خالی، مالیات اراضی بایر» و «‌بر اساس ‌گزارش ممیز مالیاتی و تأیید سرممیز مالیاتی» حذف می ‌شود.
2 – در تبصره (1) ذیل ماده بعد از عبارت «‌تضمین معتبر» عبارت «‌از قبیل سفته، بیمه نامه، اوراق بهادار، وثیقه ملكی و …» اضافه می ‌شود.
3 – در تبصره (2) ذیل ماده عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» و عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌سازمان امور‌ مالیاتی كشور» اصلاح می‌ گردد.

ماده 85

در ماده (189) عبارت «‌مؤدیانی كه… هستند» به عبارت «‌اشخاص حقوقی و همچنین اشخاص حقیقی موضوع بندهای (‌الف) و (ب) ‌ماده (95) این قانون» اصلاح می ‌شود.

ماده 86

ماده (190) و تبصره‌ های ذیل آن به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
1 – در ابتدای متن ماده عبارت «‌معادل چهار درصد … كسر خواهد شد» حذف و متن زیر جایگزین می ‌شود:
«‌علی الحساب پرداختی بابت مالیات عملكرد هر سال مالی قبل از سررسید مقرر در این قانون برای پرداخت مالیات عملكرد موجب تعلق جایزه‌ ای‌ معادل یك درصد (1 ٪) مبلغ پرداختی به ازای هر ماه تا سررسید مقرر خواهد بود كه از مالیات متعلق همان عملكرد كسر خواهد شد.»
2 – تبصره‌ های (1) و (2) ذیل ماده به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
تبصره 1 – مؤدیانی كه به تكالیف قانونی خود راجع به تسلیم به موقع اظهارنامه یا ترازنامه و حساب سود و زیان و پرداخت یا ترتیب دادن پرداخت ‌مالیات طبق اظهارنامه یا ترازنامه و حساب سود و زیان و حسب مورد ارائه به موقع دفاتر و اسناد و مدارك خود اقدام نموده ‌اند در موارد مذكور در ماده (239) این قانون، هرگاه برگ تشخیص مالیاتی صادره را قبول یا با اداره امور مالیاتی توافق نمایند و نسبت به پرداخت مالیات متعلقه یا ترتیب دادن‌ پرداخت آن اقدام كنند از هشتاد درصد (80 ٪) جرایم مقرر در این قانون معاف خواهند بود.
همچنین، در صورتی كه این گونه مؤدیان ظرف یك ماه از‌تاریخ ابلاغ برگ قطعی مالیات نسبت به پرداخت یا ترتیب دادن پرداخت آن اقدام نمایند از چهل درصد (40 ٪) جرایم متعلقه مقرر در این قانون معاف‌ خواهند بود.
تبصره 2 – چنانچه فاصله تاریخ وصول اعتراض مؤدی نسبت به برگ تشخیص مالیات تا تاریخ قطعی شدن مالیات از یك سال تجاوز نماید، جریمه دو ‌و نیم درصد (5 /2 ٪) در ماه موضوع این ماده نسبت به مدت زمان بیش از یك سال مذكور تا تاریخ ابلاغ برگ قطعی مالیات قابل مطالبه از مؤدی نخواهد‌ بود. سازمان امور مالیاتی كشور مكلف است ترتیباتی اتخاذ نماید كه رسیدگی و قطعیت یافتن مالیات مؤدیان حداكثر تا یك سال پس از تاریخ تسلیم‌ اعتراض آنان صورت پذیرد.

ماده 87

در ماده (192) عبارت «‌پنج درصد» به عبارت «‌ده درصد (10٪)» اصلاح و تبصره ذیل آن به شرح زیر اصلاح می‌گردد:
تبصره – عدم تسلیم اظهارنامه توسط اشخاص حقوقی و مشمولان بندهای (‌الف) و (ب) ماده (95) این قانون موجب تعلق جریمه‌ای معادل چهل‌ درصد(40٪) مالیات متعلق می‌گردد و مشمول بخشودگی نمی‌شود.
در مورد مؤدیانی كه اظهارنامه خود را تسلیم می‌نمایند حكم این تبصره نسبت به مالیات متعلق به درآمدهای كتمان شده یا هزینه‌های غیرواقعی كه‌ غیرقابل قبول نیز باشد جاری خواهد بود.

ماده 88

در ماده (198) عبارت «‌در شركت ‌های منحله» به ابتدای ماده افزوده می‌ شود.

ماده 89

در تبصره (2) ماده (199) «‌وزارت امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌سازمان امور مالیاتی كشور» اصلاح و در تبصره (4) ذیل ماده‌ عبارت «‌وزیر امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌رئیس كل سازمان امور مالیاتی كشور» اصلاح می ‌شود.

ماده 90

متن زیر جایگزین ماده (201) می ‌شود و یك تبصره به آن الحاق می‌ گردد:
ماده 201 – هرگاه مؤدی به قصد فرار از مالیات از روی علم و عمد به ترازنامه و حساب سود و زیان یا به دفاتر و اسناد و مداركی كه برای تشخیص ‌مالیات ملاك عمل می‌ باشد و برخلاف حقیقت تهیه و تنظیم شده است استناد نماید یا برای سه سال متوالی از تسلیم اظهارنامه مالیاتی و ترازنامه و‌ حساب سود و زیان خودداری كند علاوه بر جریمه‌ ها و مجازات‌ های مقرر در این قانون از كلیه معافیت ‌ها و بخشودگی ‌های قانونی در مدت مذكور‌ محروم خواهد شد.
تبصره – تعقیب و اقامه دعوی علیه مرتكبین نزد مراجع قضائی از طرف رئیس سازمان مالیاتی كشور به عمل خواهد آمد.

ماده 91

ماده (202) در موارد زیر اصلاح می‌ شود:
1 – در متن ماده بعد از عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و دارایی» عبارت «‌یا سازمان امور مالیاتی كشور» اضافه می ‌شود و عبارت «‌یكصد هزار تومان (‌یك‌ میلیون (000000 1) ریال)» به عبارت « ‌ده میلیون (000000 10) ریال» اصلاح می ‌شود. همچنین، عبارت «‌وزارت مزبور» به عبارت «‌وزارت یا سازمان ‌مزبور» اصلاح می‌ گردد.
2 – در همین ماده واژه «‌بدهی» به عبارت «‌بدهی قطعی» اصلاح می‌ شود.
3 – تبصره (1) ماده (202) حذف می ‌شود.
4 – تبصره (2) ذیل ماده (202) تبدیل به تبصره می‌ شود و عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌سازمان امور مالیاتی كشور» اصلاح‌ می ‌شود.

ماده 92

متن زیر جایگزین ماده (219) می ‌شود و تبصره ‌ای به آن الحاق می ‌گردد:
ماده 219 – شناسایی و تشخیص درآمد مشمول مالیات، مطالبه و وصول مالیات موضوع این قانون به سازمان امور مالیاتی كشور محول می‌ شود كه به ‌موجب بند (‌الف) ماده (59) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران ایجاد گردیده است. نحوه انجام دادن‌ تكالیف و استفاده از اختیارات و برخورداری از صلاحیت‌ های هر یك از مأموران مالیاتی و اداره امور مالیاتی و همچنین ترتیبات اجرای احكام مقرر در ‌این قانون به موجب آیین نامه‌ ای خواهد بود كه حداكثر ظرف مدت شش ماه پس از تصویب این قانون به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی كشور، به تصویب‌ وزیر امور اقتصادی و دارایی خواهد رسید.
تبصره – سازمان امور مالیاتی كشور می ‌تواند تا تصویب آیین نامه موضوع این ماده، از روشها، ترتیبات اجرایی و عناوین شغلی قبلی به عنوان مقررات ‌مجری استفاده نماید.

ماده 93

متن زیر جایگزین ماده (220) می ‌شود:
ماده 220 – اصلاحات عبارتی زیر در این قانون انجام می ‌شود:
1 – در مواد ذیل عبارت «‌سازمان امور مالیاتی كشور» جایگزین عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و دارایی» می ‌گردد.
مواد (26)، (29)، (39)، (40)، (41)، (57)، (80)، (114) و (154) و تبصره (2) ذیل آن، مواد (158)، (159) و تبصره ذیل آن، مواد (160)، (163)،(164)، (166)، (169)، (176)، (186) و (191)، تبصره (2) ذیل ماده (203)، ماده (215) و تبصره ‌های (1) و (2) ذیل آن و تبصره ماده (230).
2 – در موارد زیر عبارت «‌اداره امور مالیاتی» جایگزین واژه‌ ها و عبارت ‌های «‌مأمور تشخیص»، «‌مأموران تشخیص»، «‌ممیز مالیاتی»، «‌سرممیز مالیاتی»، «‌حوزه»، «‌حوزه مالیاتی»، «‌دفتر ممیزی حوزه مالیاتی»، «‌دفتر ممیزی» و «‌اداره امور اقتصادی و دارایی» می‌ شود:
مواد (26)، (27)، (29)، (31)، (34)، (35) و تبصره ‌های (2) و (3) ماده (38)، ماده (39) و تبصره ذیل آن مواد (72) و (80)، تبصره‌ های (1) و (2) ماده (87)، مواد (88) و (102)، تبصره (5) ماده (109)، مواد (113)، (114)، (117)، (126) و (154) و تبصره (2) آن، مواد (156)، (161)، (162)، (164)، (170)، (179)، (183)، (184)، (185) و (186) و تبصره ذیل آن، مواد (188)، (208)، (210)، (211)، (213)، (214)، (227)، (229) و (230) و تبصره ذیل آن، مواد (232)، (233) و (249).

ماده 94

ماده (221) موضوع اصلاحیه مصوب 18 /9 /1377 و مواد (222)، (223)، (224) و (225) حذف می ‌گردد.

ماده 95

متن ماده (226) و تبصره (2) ذیل آن حذف و تبصره (1) به عنوان متن ماده (226) جایگزین می ‌گردد و تبصره (3) به عنوان تبصره ذیل ‌ماده حفظ می ‌شود.

ماده 96

در ماده (231) عبارت «‌مأمورین تشخیص» به عبارت «‌ادارات امور مالیاتی» اصلاح و متن زیر جایگزین تبصره ذیل ماده (231) می ‌شود:
تبصره – در مورد بانك‌ ها و مؤسسه‌ های اعتباری غیربانكی، سازمان امور مالیاتی كشور اسناد و اطلاعات مربوط به درآمد مؤدی را از طریق وزیر امور‌اقتصادی و دارایی مطالبه خواهد كرد و بانك‌ ها و مؤسسه‌ های اعتباری غیربانكی موظفند حسب نظر وزیر امور اقتصادی و دارایی اقدام نمایند.

ماده 97

ماده (234) حذف می ‌شود.

ماده 98

متن زیر جایگزین ماده (235) می ‌شود و تبصره ذیل آن حذف می ‌گردد:
ماده 235 – اداره امور مالیاتی مكلف است نسبت به مؤدیانی كه بدهی مالیاتی قطعی خود را پرداخت نموده‌ اند حداكثر ظرف پنج روز از تاریخ وصول‌ تقاضای مؤدی مفاصاحساب مالیاتی تهیه و به مؤدی تسلیم كند.

ماده 99

ماده (236) حذف می ‌گردد.

ماده 100

تبصره ذیل ماده (237) حذف می ‌شود.

ماده 101

در ماده (238) اصلاحات زیر انجام می ‌شود و تبصره‌ های (1) و (2) ذیل آن حذف می ‌گردد:
1 – عبارت «‌برای رفع اختلاف خود با ممیز یا سرممیز» حذف می‌ شود.
2 – عبارت «‌به ممیز كل» به عبارت «‌به اداره امور مالیاتی» تغییر می ‌كند.
3 – عبارت «‌ممیز كل» به عبارت «‌مسؤول مربوط» تغییر می ‌كند.
4 – عبارت «‌دفتر ممیز كلی» به عبارت «‌دفتر مربوط» تغییر می‌ كند.
5 – واژه «‌ممیز كل» به عبارت «‌مسؤول مربوط» تغییر می ‌كند.

ماده 102

در ماده (239) اصلاحات زیر انجام می ‌شود:
1 – عبارت «‌ممیز یا سرممیز» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می‌ شود.
2 – عبارت «‌با ممیز كل» حذف می ‌شود.
3 – عبارت «‌به ممیز كل» به عبارت «‌به اداره امور مالیاتی مربوط» اصلاح می‌ شود.

ماده 103

ماده (240) به شرح زیر اصلاح و تبصره ذیل آن حذف می ‌گردد:
عبارت «‌ممیز یا سرممیزی كه برگ تشخیص را امضاء نموده است» حذف و عبارت «‌نماینده اداره امور مالیاتی» جایگزین می ‌گردد. عبارت «‌و نظریات‌ خود» حذف می‌ گردد.

ماده 104

ماده (241) حذف می ‌شود.

ماده 105

متن زیر و تبصره ذیل آن جایگزین ماده (242) می‌ شود:
ماده 242 – اداره امور مالیاتی موظف است در هر مورد كه به علت اشتباه در محاسبه، مالیات اضافی دریافت شده است و همچنین در مواردی كه‌ مالیاتی طبق مقررات این قانون قابل استرداد می ‌باشد، وجه قابل استرداد را از محل وصولی جاری ظرف یك ماه به مؤدی پرداخت كند.
تبصره – مبالغ اضافه دریافتی از مؤدیان بابت مالیات موضوع این قانون به هر عنوان مشمول خسارتی به نرخ یك و نیم درصد (5 /1 ٪) در ماه از تاریخ‌ دریافت تا زمان استرداد می ‌باشد و از محل وصولی ‌های جاری به مؤدی پرداخت خواهد شد. حكم این تبصره نسبت به مالیات‌ های تكلیفی و علی ‌الحساب ‌های پرداختی در صورتی كه اضافه بر مالیات متعلق باشد در صورتی كه ظرف سه ماه از تاریخ درخواست مؤدی مسترد نشود از تاریخ انقضاء‌ مدت مزبور جاری خواهد بود.

ماده 106

اصلاحات زیر در ماده (243) به عمل می ‌آید:
1 – عبارت «‌مأموران تشخیص یا قسمت وصول و ابلاغ خدمات مالیاتی آن را وارد ندانند» حذف و عبارت «‌اداره امور مالیاتی آن را وارد نداند»‌ جایگزین می ‌شود.
2 – واژه «‌مأموران» به واژه «‌اداره» اصلاح می ‌شود.
3- عبارت «‌ممیز كل» به عبارت «‌اداره مربوط» اصلاح می ‌شود.

ماده 107

ماده (244) و تبصره‌ های ذیل آن حذف و متن زیر و تبصره‌ های آن جایگزین می ‌شود:
ماده 244 – مرجع رسیدگی به كلیه اختلاف‌ های مالیاتی جز در مواردی كه ضمن مقررات این قانون مرجع دیگری پیش ‌بینی شده، هیأت حل اختلاف‌ مالیاتی است. هر هیأت حل اختلاف مالیاتی از سه نفر به شرح زیر تشكیل خواهد شد:
1 – یك نفر نماینده سازمان امور مالیاتی كشور.
2 – یك نفر قاضی اعم از شاغل یا بازنشسته. در صورتی كه قاضی بازنشسته واجد شرایطی در شهرستانها یا مراكز استانها وجود نداشته باشد بنا به‌ درخواست سازمان امور مالیاتی كشور، رئیس قوه قضائیه یك نفر قاضی شاغل را برای عضویت هیأت معرفی خواهد نمود.
3 – یك نفر نماینده از اتاق بازرگانی و صنایع و معادن یا اتاق تعاون یا جامعه حسابداران رسمی یا مجامع حرفه ‌ای یا تشكل‌ های صنفی یا شورای‌اسلامی شهر به انتخاب مؤدی در صورتی كه برگ تشخیص مالیات ابلاغ قانونی شده باشد و یا همزمان با تسلیم اعتراض به برگ تشخیص در مهلت ‌قانونی مؤدی انتخاب خود را اعلام ننماید سازمان امور مالیاتی با توجه به نوع فعالیت مؤدی یا موضوع مالیات مورد رسیدگی از بین نمایندگان مزبور یك ‌نفر را انتخاب خواهد كرد.
تبصره 1 – جلسات هیأت ‌های حل اختلاف مالیاتی با حضور سه نفر رسمی است و رأی هیأت‌ های مزبور با اكثریت آراء قطعی و لازم ‌الاجرا است، ولی ‌نظر اقلیت باید در متن رأی قید گردد.
تبصره 2 – اداره امور هیأت‌ های حل اختلاف مالیاتی و مسؤولیت تشكیل جلسات هیأت‌ ها به عهده سازمان امور مالیاتی كشور می ‌باشد و حق‌ الزحمه ‌اعضاء هیأت‌ های حل اختلاف بر اساس آیین‌ نامه ‌ای كه بنا به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی كشور به تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی خواهد رسید از ‌محل اعتباری كه به همین منظور در بودجه سازمان مذكور پیش‌ بینی می ‌شود قابل پرداخت خواهد بود.

ماده 108

متن زیر جایگزین ماده (245) می ‌گردد و تبصره ذیل آن حذف می‌ شود:
ماده 245 – نمایندگان سازمان امور مالیاتی كشور عضو هیأت از بین كارمندان سازمان مذكور كه دارای حداقل ده سال سابقه خدمت بوده و لااقل شش‌ سال آن را در امور مالیاتی اشتغال داشته و در امر مالیاتی بصیر و مطلع باشند انتخاب خواهند شد.

ماده 109

ماده (246) و تبصره ذیل آن به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
ماده 246 – وقت رسیدگی هیأت حل اختلاف مالیاتی در مورد هر پرونده، جهت حضور مؤدی یا نماینده مؤدی و نیز اعزام نماینده اداره امور مالیاتی‌ باید به آنها ابلاغ گردد. فاصله تاریخ ابلاغ و روز تشكیل جلسه هیأت نباید كمتر از ده روز باشد مگر به درخواست مؤدی و موافقت واحد مربوط.
تبصره – عدم حضور مؤدی یا نماینده مؤدی و نیز نماینده اداره امور مالیاتی مربوط مانع از رسیدگی هیأت و صدور رأی نخواهد بود.

ماده 110

ماده (247) و تبصره‌ های ذیل آن حذف می‌ شود.

ماده 111

در ماده (250) عبارت «‌ممیز و یا سرممیز مالیاتی» حذف و عبارت «‌اداره امور مالیاتی» جایگزین می‌ شود.

ماده 112

ماده (251) به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
ماده 251 – مؤدی یا اداره امور مالیاتی می ‌توانند ظرف یك ماه از تاریخ ابلاغ رأی قطعی هیأت حل اختلاف مالیاتی، به استناد عدم رعایت قوانین و‌ مقررات موضوعه یا نقص رسیدگی، با اعلام دلایل كافی به شورای عالی مالیاتی شكایت و نقض رأی و تجدید رسیدگی را درخواست كنند.

ماده 113

ماده (251) مكرر به شرح زیر اصلاح می ‌گردد:
1 – بعد از عبارت «‌موضوع این قانون» عبارت «‌و مالیات ‌های غیرمستقیم» اضافه می‌ شود.
2 – عبارت «‌اتفاق آرا» به عبارت «‌اكثریت آرا» تغییر می ‌یابد.
3 – تبصره ماده (251) مكرر حذف می ‌گردد.

ماده 114

ماده (252) و تبصره ذیل آن به شرح زیر اصلاح می ‌شود:
ماده 252 – شورای عالی مالیاتی مركب است از بیست و پنج نفر عضو كه از بین اشخاص صاحب نظر، مطلع و مجرب در امور حقوقی، اقتصادی، ‌مالی، حسابداری و حسابرسی كه دارای حداقل مدرك تحصیلی كارشناسی یا معادل در رشته‌ های مذكور می ‌باشند به پیشنهاد رئیس كل سازمان امور‌ مالیاتی كشور و حكم وزیر امور اقتصادی و دارایی منصوب می ‌شوند.
تبصره 1 – حداقل پانزده نفر از اعضاء شورای عالی مالیاتی باید از كاركنان وزارت امور اقتصادی و دارایی و یا سازمانها و واحدهای تابعه آن كه دارای‌ حداقل شش سال سابقه كار در مشاغل مالیاتی باشند انتخاب شوند.
تبصره 2 – جلسات شورای عالی مالیاتی با حضور حداقل دوسوم اعضاء رسمی است و تصمیمات آن با رأی حداقل نصف به علاوه یك حاضرین معتبر ‌خواهد بود.

ماده 115

در ماده (253) عبارت «‌از طرف وزیر امور اقتصادی و دارایی منصوب نماید» به عبارت «‌به پیشنهاد رئیس كل سازمان امور مالیاتی ‌كشور و حكم وزیر امور اقتصادی و دارایی منصوب می ‌شود» اصلاح می ‌گردد.

ماده 116

بند (1) ماده (255) به شرح زیر اصلاح و در بندهای (2) و (3) بعد از عبارت «‌وزیر امور اقتصادی و دارایی» عبارت «‌یا رئیس كل‌ سازمان امور مالیاتی كشور» اضافه شود و در بند (4) عبارت «‌ممیز كل» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می ‌شود.
1 – تهیه آئین نامه‌ ها و بخشنامه‌ های مربوط به اجرای این قانون در مواردی كه از طرف وزیر امور اقتصادی و دارایی یا رئیس كل سازمان امور مالیاتی ‌كشور ارجاع می ‌گردد و یا در مواردی كه شورای عالی مالیاتی تهیه آن را ضروری می‌ داند پس از تهیه به رئیس كل سازمان امور مالیاتی كشور پیشنهاد كند.

ماده 117

در ماده (256) عبارت «‌ممیز كل» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می ‌شود.

ماده 118

در ماده (257) عبارت «‌اعم از بدوی یا تجدیدنظر» حذف می‌ گردد.

ماده 119

ماده (258) به شرح ذیل اصلاح می ‌گردد:
«‌هرگاه در شعب شورای عالی مالیاتی نسبت به موارد مشابه رویه‌ های مختلف اتخاذ شده باشد حسب ارجاع وزیر امور اقتصادی و دارایی یا رئیس كل ‌سازمان امور مالیاتی كشور یا رئیس شورای عالی مالیاتی هیأت عمومی شورای عالی مالیاتی با حضور رئیس شورا و رؤسای شعب و در غیاب رئیس‌ شعبه یك نفر از اعضای آن شورا به انتخاب رئیس شورا تشكیل خواهد شد و موضوع مورد اختلاف را بررسی كرده و نسبت به آن اتخاذ نظر و اقدام به‌ صدور رأی می ‌نماید در این صورت رأی هیأت عمومی كه با دوسوم آرای تمام اعضا قطعی است برای شعب شورای عالی مالیاتی و هیأتهای حل ‌اختلاف مالیاتی در موارد مشابه لازم ‌الاتباع است.

ماده 120 

در ماده (259) عبارت «‌ممیز كل مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می ‌شود.

ماده 121

ماده (260) حذف می ‌گردد.

ماده 122

در ماده (261) عبارت «‌از طرف وزیر امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌به پیشنهاد رئیس كل سازمان امور مالیاتی كشور و حكم وزیر ‌امور اقتصادی و دارایی» اصلاح می‌ شود.

ماده 123

در ماده (262) عبارت «‌مأموران تشخیص مالیاتی، كارشناسان مالیاتی و حسابرسان مالیاتی و همچنین نمایندگان وزارت امور اقتصادی ‌و دارایی» به عبارت «‌مأموران مالیاتی و نمایندگان سازمان امور مالیاتی كشور» اصلاح می ‌شود.

ماده 124

در ماده (263) عبارت «‌از طرف وزیر امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌به پیشنهاد رئیس كل سازمان امور مالیاتی كشور و حكم وزیر امور اقتصادی و دارایی» اصلاح می ‌شود.

ماده 125

در ماده (264) عبارت «‌مأموران تشخیص مالیات و نمایندگان وزارت امور اقتصادی و دارایی در هیأت حل اختلاف مالیاتی و ‌كارشناسان مالیاتی و حسابرسان مالیاتی» به عبارت «‌مأموران مالیاتی و نمایندگان سازمان امور مالیاتی كشور در هیأت‌ های حل اختلاف مالیاتی» اصلاح ‌می ‌گردد. همچنین در بند (پ) ماده مذكور عبارت «‌مأموران تشخیص و نمایندگان وزارت امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌مأموران مالیاتی و ‌نمایندگان سازمان امور مالیاتی كشور» اصلاح می ‌گردد.

ماده 126

در بند (پ) ماده (265) بعد از عبارت «‌وزیر امور اقتصادی و دارایی» عبارت «‌یا رئیس كل سازمان امور مالیاتی كشور» اضافه می ‌شود.

ماده 127

در تبصره (2) ذیل ماده (266) عبارت «‌حداقل یكی از آنان سمت معاون وی را خواهد داشت» به عبارت «‌یكی از آنان رئیس كل ‌سازمان امور مالیاتی كشور خواهد بود» تغییر می ‌یابد.

ماده 128

در ماده (267) عبارت «‌یكی از معاونین وزارت امور اقتصادی و دارایی به انتخاب وزیر امور اقتصادی و دارایی» حذف و عبارت «‌رئیس كل سازمان امور مالیاتی كشور» جایگزین می ‌شود.

ماده 129

در ماده (268) عبارت «‌یكی از مأموران تشخیص» به عبارت «‌نماینده اداره امور مالیاتی» اصلاح می‌ شود.

ماده 130

در ماده (270) عبارت «‌مأمورین تشخیص و نمایندگان وزارت امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌مأموران مالیاتی و نمایندگان سازمان ‌امور مالیاتی كشور» و عبارت «‌مأموران تشخیص» به عبارت «‌مأموران مالیاتی» اصلاح می ‌گردد.

ماده 131

در ماده (271) عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» و عبارت «‌مأموران تشخیص» به عبارت «‌مأموران مالیاتی» اصلاح ‌می ‌شود.

ماده 132

متن زیر به عنوان ماده (272) به قانون اضافه می ‌شود:
ماده 272 – سازمان حسابرسی جمهوری اسلامی ایران و حسابداران رسمی و مؤسسات حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی كه عهده ‌دار انجام‌ دادن وظایف حسابرسی و بازرسی قانونی یا حسابرسی اشخاص هستند در صورت درخواست اشخاص مذكور مكلفند گزارش حسابرسی مالیاتی طبق‌ نمونه ‌ای كه از طرف سازمان امور مالیاتی تهیه می‌ شود، تنظیم كنند و جهت تسلیم به اداره امور مالیاتی مربوط در اختیار مؤدی قرار دهند.
گزارش ‌اخیرالذكر باید شامل موارد زیر باشد:
الف – اظهارنظر نسبت به كفایت اسناد و مدارك حسابداری برای امر حسابرسی طبق مفاد این قانون و مقررات مربوط با رعایت اصول و ضوابط و‌استانداردهای حسابداری.
ب – تعیین درآمد مشمول مالیات بر اساس مفاد این قانون و مقررات مربوط.
ج – اظهارنظر نسبت به مالیات‌ های تكلیفی كه مؤدی به موجب قانون مكلف به كسر و پرداخت آن به سازمان امور مالیاتی بوده است.
د – سایر مواردی كه در نمونه گزارش حسابرسی مالیاتی مورد نظر سازمان امور مالیاتی كشور تعیین خواهد شد.
تبصره 1 – اداره امور مالیاتی گزارش حسابرسی مالیاتی را بدون رسیدگی قبول و مطابق مقررات برگ تشخیص مالیات صادر می‌ كند، قبول گزارش‌ حسابرسی مالیاتی موكول به آن است كه مؤدی گزارش حسابرسی مالی نسبت به صورت ‌های مالی كه طبق استانداردهای حسابرسی توسط همان‌ حسابدار رسمی یا مؤسسه حسابرسی تنظیم شده باشد را ضمیمه گزارش حسابرسی مالیاتی همراه با اظهارنامه مالیاتی یا حداكثر ظرف سه ماه از تاریخ ‌انقضای مهلت تسلیم اظهارنامه، تسلیم اداره امور مالیاتی مربوط نموده باشد.
تبصره 2 – سازمان امور مالیاتی كشور می ‌تواند حسابرسی صورت‌ های مالی و تنظیم گزارش مالیاتی اشخاص حقیقی و حقوقی را به حسابداران رسمی‌ یا مؤسسات حسابرسی واگذار نماید. در این‌ صورت، پرداخت حق ‌الزحمه، طبق مقررات مربوط به‌عهده سازمان امور مالیاتی كشور می ‌باشد.

ماده 133

متن زیر به عنوان ماده (273) به قانون اضافه می‌ شود:
ماده 273 – تاریخ اجرای این قانون از اول سال 1381 خواهد بود و كلیه اشخاص حقوقی كه شروع سال مالی آنها از اول فروردین ماه 1380 به بعد باشد‌ نیز از لحاظ ترتیب رسیدگی و نرخ مالیاتی مشمول این قانون خواهند شد. از تاریخ اجرای این قانون كلیه قوانین و مقررات مغایر به استثنای احكام ‌مالیاتی مقرر در قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در دوران برنامه مزبور و نیز ماده (13) قانون چگونگی ‌اداره مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران مصوب 7 /6 /1372 و استفساریه مصوب 21 /1 /1374 قانون اخیرالذكر لغو می ‌گردد. این ‌حكم شامل قوانین و مقررات مغایری كه شمول قوانین و مقررات عمومی به آنها مستلزم ذكر نام یا تصریح نام است نیز می ‌باشد.

قانون فوق مشتمل بر یكصد و سی و سه ماده در جلسه علنی روز شنبه مورخ بیست و هفتم بهمن ماه یكهزار و سیصد و هشتاد مجلس شورای اسلامی ‌تصویب و در تاریخ 27 /11 /1380 به تأیید شورای نگهبان رسیده است.

رئیس مجلس شورای اسلامی – ‌مهدی كروبی