قانون موافقتنامه حمل و نقل هوائی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری سوسیالیست ویتنام مصوب 1380,11,24
ماده واحده – موافقتنامه حمل و نقل هوائی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری سوسیالیست ویتنام، مشتمل بر یك مقدمه و‌هجده ماده و یك پیوست با رعایت اصل یكصد و سی و نهم (139) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در بخش ارجاع به داوری به شرح ضمیمه‌تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه حمل و نقل هوائی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری سوسیالیست ویتنام
مقدمه
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری سوسیالیست ویتنام كه عضو كنوانسیون هواپیمائی كشوری بین‌المللی مورخ شانزدهم آذر ماه 1323هجری شمسی برابر با هفتم دسامبر 1944 میلادی می‌باشند و از این پس طرفهای متعاهد نامیده می‌شوند، به منظور تأسیس و بهره‌برداری از‌سرویسهای هوائی منظم فی مابین و ماوراء سرزمینهای خود به شرح زیر موافقت كردند:
ماده 1 – تعاریف
از نطر[نظر] این موافقتنامه:
الف – اصطلاح «كنوانسیون» به كنوانسیون هواپیمائی كشوری بین‌المللی كه در تاریخ شانزدهم آذر ماه 1323 هجری شمسی برابر هفتم دسامبر 1944میلادی در شیكاگو برای امضاء مفتوح گردید، اطلاق می‌شود و شامل اصلاحات كنوانسیون كه به موجب ماده (94) آن تصویب شده و برای طرفهای‌متعاهد لازم‌الاجراء گردیده و نیز ضمائم كنوانسیون و اصلاحات آنها كه به موجب ماده (90) آن به تصویب رسیده و برای طرفهای متعاهد لازم‌الاجراء‌شده است، خواهد بود.
ب – اصطلاح «مقامات هواپیمائی» در مورد جمهوری اسلامی ایران به «رئیس سازمان هواپیمائی كشوری» و هر شخص یا سازمانی كه مجاز به انجام‌وظایف فعلی آن سازمان باشد اطلاق می‌گردد و در مورد دولت جمهوری سوسیالیست ویتنام به اداره هواپیمائی كشوری ویتنام و هر شخص یا سازمانی‌كه مجاز به انجام وظایف آن اداره باشد، اطلاق می‌گردد.
پ – اصطلاح «شركت هواپیمائی تعیین شده» به یك شركت هواپیمائی اطلاق می‌شود كه به موجب مفاد ماده (3) موافقتنامه حاضر تعیین شود و اجازه‌فعالیت بیابد.
ت – اصطلاح «ظرفیت» در مورد یك هواپیما به میزان بارگیری مؤثر آن هواپیما در یك مسیر یا قسمتی از مسیر و اصطلاح «ظرفیت» در مورد «سرویس‌توافق شده» به حاصل‌ضرب ظرفیت هواپیما در چنین سرویسی در دفعات پرواز هواپیمای مزبور طی زمان معین در تمام یا قسمتی از مسیر، اطلاق‌می‌شود.
ث – اصطلاح «سرزمین» در مورد هر یك از طرفهای متعاهد به مناطق زمینی «سرزمین اصلی و جزایر»، آبهای داخلی و آبهای سرزمینی مجاور آن و‌فضای محاذی آن كه تحت حاكمیت آن كشور قرار دارد، اطلاق می‌شود.
ج – اصطلاحات «سرویس هوائی»، «سرویس هوائی بین‌المللی»، «شركت هواپمائی[هواپیمائی]» و «توقف به منظورهای غیرحمل و نقل» دارای همان معانی‌است كه در ماده (96) كنوانسیون برای آنها ذكر شده است.
چ – اصطلاح «نرخ» به قیمتی اطلاق می‌شود كه برای حمل مسافر، بار همراه و غیر همراه پرداخت گردد و شامل شرایطی كه به موجب آن قیمتهای‌مزبور اعمال می‌شود از جمله قیمتها و شرایط مقرر برای نمایندگیها و سایر خدمات جنبی به استثناء دستمزدها و شرایط حمل پست، می‌باشد.
ماده 2 – اعطای حقوق
1 – هر طرف متعاهد در خصوص سرویسهای هوائی بین‌المللی به شركت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر حقوق زیر را اعطاء می‌نماید:
الف – حق پرواز بدون فرود از فراز سرزمین خود،
ب – حق توقف در سرزمین خود به منظورهای غیر حمل و نقل.
2 – هر طرف متعاهد به شركت هواپیمائی طرف متعاهد دیگر حقوق مشخص شده در این موافقتنامه را به منظور انجام سرویسهای هوائی بین‌المللی در‌مسیرهای مشخص شده در قسمتهای مربوط جدول مسیر پیوست این موافقتنامه اعطاء می‌نماید. سرویسها و مسیرهای مذكور از این پس سرویسهایمورد توافق و مسیرهای مشخص شده نامیده می‌شوند. مادامی كه شركت هواپیمائی كه توسط هر طرف متعاهد تعیین شده سرویس مورد توافق در یك‌مسیر مشخص شده را انجام می‌دهد علاوه بر حقوق مشخص شده در بند (1) این ماده از حق توقف در سرزمین طرف متعاهد دیگر در نقاط مشخص‌شده در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه به منظور سوار و پیاده كردن مسافرین، بار و پست برخوردار خواهد بود.
3 – هیچ یك از مقررات این موافقتنامه نباید به نحوی تفسیر شود كه به شركت هواپیمائی یك طرف متعاهد این حق را اعطاء كند كه در داخل سرزمین‌طرف متعاهد دیگر از نقطه‌ای به نقطه دیگر مبادرت به حمل مسافر، بار و پست در قبال مزد یا كرایه نماید.
4 – در مناطقی كه در آن مخاصمات مسلحانه جریان دارد و یا در اشغال نظامی است و نیز در مناطقی كه تحت تأثیر مخاصمات مسلحانه یا اشغال‌نظامی قرار گرفته انجام سرویسهای موضوع این ماده منوط به تصویب مقامهای صلاحیتدار مربوط خواهد بود.
ماده 3 – تعیین و اجازه
1 – هر طرف متعاهد حق دارد با ارسال اعلامیه كتبی به طرف متعاهد دیگر یك یا چند شركت هواپیمائی را برای انجام سرویسهای مورد توافق در‌مسیرهای مشخص شده تعیین، و هر شركت هواپیمائی تعیین شده را حذف كند یا تغییر دهد.
2 – پس از دریافت اعلامیه مذكور در بند (1) مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر باید با رعایت مفاد بندهای (3) و (4) این ماده اجازه مقتضی را‌بدون تأخیر به شركت هواپیمائی تعیین شده مزبور اعطاء كنند.
3 – مقامات هواپیمائی یك طرف متعاهد می‌توانند از شركت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر بخواهند كه آنان را مجاب سازد كه شرایط مقرر‌در قوانین و مقرراتی را كه معمولاً به موجب مفاد كنوانسیون توسط آن مقامات در مورد سرویسهای هوائی بین‌المللی اعمال می‌گردد دارا می‌باشد.
4 – هر طرف متعاهد حق دارد در هر مورد كه مجاب نشده باشد مالكیت عمده و كنترل مؤثر شركت هواپیمائی تعیین شده متعلق و دراختیار طرف‌متعاهد دیگر یا اتباع آن را از اعطای اجازه بهره‌برداری موضوع بند (2) این ماده منع نماید و یا هر شرطی را كه برای اعمال حقوق مذكور در ماده (2) این‌موافقتنامه توسط آن شركت هواپیمائی تعیین شده لازم بداند وضع نماید.
5 – شركت هواپیمائی تعیین شده می‌تواند در هر زمان پس از دریافت اجازه مندرج در بند (2) فوق بهره‌برداری از سرویسهای مورد توافق را آغاز كند‌مشروط بر آن كه شركت هواپیمائی مفاد قابل اجرای این موافقتنامه را رعایت نماید.
ماده 4 – تعلیق و لغو
1 – هر طرف متعاهد می‌تواند در موارد مشروح زیر مجوز بهره‌برداری را لغو یا استفاده از حقوق مندرج در ماده (2) این موافقتنامه را در مورد شركت‌هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر معلق، یا هر شرطی را كه برای استفاده از این حقوق لازم می‌داند وضع كند:
الف – چنانچه قانع نشود كه مالكیت عمده و كنترل مؤثر شركت هواپیمائی مذكور متعلق و دراختیار طرف متعاهد دیگر یا اتباع وی می‌باشد، یا
ب – چنانچه شركت هواپیمائی مذكور قوانین و یا مقررات طرف متعاهدی كه این حقوق را اعطاء نموده است رعایت نكند، یا
پ – چنانچه شركت هواپیمائی مذكور در انجام عملیات بهره‌برداری از مفاد این موافقتنامه تخطی كند.
2 – لغو یا تعلیق یا وضع شرایط مذكور در بند (1) این ماده جز در مواردی كه برای جلوگیری از نقض بیشتر قوانین و یا مقررات و یا مفاد این موافقتنامه‌فوریت داشته باشد، فقط پس از مشورت با طرف متعاهد دیگر صورت خواهد گرفت.
این مشورت بین مقامات هواپیمائی پس از دریافت درخواست انجام آن در اسرع وقت شروع خواهد شد.
ماده 5 – شمول قوانین و مقررات
1– قوانین و مقررات هر طرف متعاهد در مورد ورود یا خروج هواپیماهایی كه به امر هوانوردی بین‌المللی اشتغال دارند و نیز قوانین و مقررات مربوط به بهره‌برداری و هوانوردی این قبیل هواپیماها مادام كه بر فراز یا داخل سرزمین آن طرف متعاهد می‌باشند، در مورد هواپیماهای شركت هواپیمایی‌تعیین شده طرف متعاهد دیگر اعمال خواهد شد.
2– قوانین و مقررات هر طرف متعاهد كه ناظر به ورود، اقامت موقت و خروج مسافرین، خدمه، بار یا پست از سرزمین آن می‌باشد از قبیل تشریفات‌ورود و خروج، مهاجرت و همچنین مقررات گمركی و بهداشتی در مورد مسافرین، خدمه، بار یا محمولات پستی هواپیمای شركت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر مادام كه در سرزمین مذكور باشند اعمال خواهد شد.
3– هر طرف متعاهد بنا به تقاضای طرف متعاهد دیگر نسخه‌ای از قوانین و مقررات مذكور در این ماده را در اختیار آن قرار خواهد داد.
4– شركت هواپیمایی تعیین شده یك طرف متعاهد مجاز خواهد بود نمایندگی خود را در سرزمین طرف متعاهد دیگر دایر نماید. در صورت تعیین یك‌نمایندگی كل یا نمایندگی فروش كل این نمایندگی می‌بایست با توجه به قوانین و مقررات قابل اجرای مربوطه هر یك از طرفهای متعاهد تعیین گردد.
5– شركت هواپیمایی یك طرف متعاهد حق خواهد داشت براساس قوانین و مقررات مربوط نسبت به ورود، اقامت و استخدام طرف متعاهد دیگر‌كارمندان مدیریتی، فنی، عملیاتی و سایر متخصصین خود را جهت برقراری سرویسهای هوایی كه ضروری باشد به سرزمین طرف متعاهد دیگر آورده و‌نگهداری نماید.
6– انتقال درآمدهای حاصله توسط شركتهای هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد طبق مقررات تسعیر ارزهای خارجی طرف متعاهد دیگر و پس از‌كسر هزینه‌ها صورت خواهد گرفت. طرفهای متعاهد بیشترین تلاش خود را برای تسهیل انتقال درآمدهای حاصله توسط شركت هواپیمایی تعیین شده‌از سرویسهای موضوع این موافقتنامه به عمل خواهند آورد
ماده 6 – معافیت از حقوق گمركی و سود بازرگانی و سایر عوارض
1– هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهدی كه سرویسهای بین‌المللی را انجام می‌دهد و مواد سوختی، روغن موتور، سایر مواد‌مصرفی فنی، وسایل یدكی، لوازم مورد نیاز جاری و خوار و بار موجود در هواپیماهای شركت هواپیمایی یك طرف متعاهد كه مجاز به استفاده از‌مسیرها و سرویسهای موضوع موافقتنامه می‌باشند به هنگام ورود یا خروج از سرزمین طرف متعاهد دیگر براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق‌گمركی و سود بازرگانی، مالیاتها و هزینه‌های بازرسی و سایر عوارض و هزینه‌های مشابه ملی و محلی معاف خواهند بود حتی اگر مواد مذكور زمانی‌مورد استفاده قرار گیرد یا به مصرف برسد كه هواپیماهای مزبور بر فراز آن سرزمین در پرواز باشند.
2– سوخت، روغن موتور، سایر مواد مصرفی فنی، وسایل یدكی، لوازم مورد نیاز جاری و خوار و بار كه توسط یك طرف متعاهد یا اتباع آن به سرزمین‌طرف متعاهد دیگر وارد شود و صرفاً به منظور استفاده در هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیین شده آن طرف متعاهد باشد براساس عمل متقابل از‌پرداخت حقوق گمركی و سود بازرگانی و هزینه‌های بازرسی و سایر عوارض و هزینه‌های ملی و محلی معاف خواهد بود.
3– سوخت، روغن موتور، سایر مواد مصرفی فنی، لوازم یدكی، تجهیزات مورد نیاز جاری و خوار و بار كه در سرزمین یك طرف متعاهد بار هواپیماهای‌شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر می‌شود و در سرویسهای بین‌المللی مورد استفاده قرار می‌گیرد براساس عمل متقابل از پرداخت‌حقوق گمركی و سود بازرگانی، مالیاتها و هزینه‌های بازرسی و سایر عوارض و هزینه‌های ملی و محلی معاف خواهد بود.
4– تجهیزات هوانوردی مورد نیاز جاری و همچنین مواد و كالاهای نگاهداری شده در هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد تنها‌با موافقت مقامات گمركی طرف متعاهد دیگر در آن سرزمین قابل تخلیه است. در این صورت می‌توان آنها را تا زمانی كه طبق مقررات گمركی مجدداً‌صادر می‌شوند و یا ترتیب دیگری در مورد آن داده شود تحت نظارت مقامات نامبرده قرار داد.
5– مسافران، اثاثیه مسافران و باری كه از سرزمین یك طرف متعاهد در ترانزیت مستقیم قرار دارند و از حریمی كه در فرودگاه بدین منظور اختصاص‌یافته خارج نمی‌شوند، فقط مشمول كنترل ساده‌ای خواهند بود. اثاثیه مسافر و بار تا زمانی كه در ترانزیت مستقیم است از حقوق گمركی و سود بازرگانی‌و هرگونه مالیات معاف خواهد بود.
6– اسناد رسمی حاوی آرم رسمی شركت هواپیمایی مانند برچسب چمدان، بلیط هواپیما، بارنامه، كارت اجازه ورود به هواپیما و جدول زمانبندی كه به‌داخل سرزمین هر طرف متعاهد برای استفاده اختصاصی شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر وارد می‌شود، از كلیه حقوق گمركی و سود‌بازرگانی و یا مالیاتها براساس عمل متقابل معاف خواهد بود.
ماده 7 – تسهیلات و هزینه‌های فرودگاهی
1- هر یك از طرفهای متعاهد در سرزمین خود فرودگاه یا فرودگاههایی را جهت استفاده شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر در مسیر‌مشخص شده تعیین خواهد كرد، و تسهیلات ارتباطی، هوانوردی، هواشناسی و سایر خدماتی را كه برای بهره‌برداری سرویسهای مورد توافق لازم‌است در اختیار شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر قرار خواهد داد.
2- هر یك از طرفهای متعاهد می‌تواند در قبال استفاده هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر از فرودگاهها و سایر تأسیسات آن‌هزینه‌های عادلانه و معقولی دریافت دارد، مشروط بر آن كه میزان این هزینه‌ها از آنچه شركتهای حمل و نقل هوایی آن كه در سرویسهای مشابه‌بین‌المللی تردد می‌كنند، برای استفاده از چنین فرودگاه و تأسیساتی می‌پردازند، تجاوز نكند.
ماده 8 – مقررات ظرفیت و تصویب برنامه‌های پرواز
1– شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد از رفتار عادلانه و برابر برخوردار خواهند بود تا بتوانند برای انجام سرویسهای مورد توافق در‌مسیرهای مشخص شده از فرصتهای متساوی بهره‌مند باشند.
2– در انجام سرویسهای مورد توافق، شركتهای هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد، منافع شركت هواپیمایی طرف دیگر را مورد نظر قرار خواهد‌داد تا من‌غیرحق در سرویسهای طرف دیگر در تمام یا قسمتی از همان مسیرها اثر نامطلوب ایجاد نشود.
3– هدف اصلی از برقراری سرویسهای مورد توافق توسط شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد، تأمین ظرفیت كافی با ضریب بار مناسب‌جهت رفع نیازمندیهای جاری و پیش‌بینی شده معقول برای حمل مسافر و بار و پست بین سرزمین طرف متعاهد تعیین كننده شركت هواپیمایی و‌سرزمین طرف متعاهد دیگر می‌باشد.
4– ظرفیتی كه عرضه می‌شود شامل تعداد سرویسها و نوع هواپیماهای مورد استفاده شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد در سرویسهایمورد توافق می‌تواند از سوی شركتهای هواپیمایی تعیین شده پیشنهاد شود. پیشنهاد فوق پس از مذاكره و تبادل‌نظر بین شركتهای هواپیمایی تعیین شده‌با رعایت اصول مندرج در بندهای (1)، (2) و (3) این ماده ارائه خواهد شد. ظرفیت مذكور با تصویب مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد تعیین و اجراء‌خواهد شد.
5– در صورت عدم توافق بین شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد، مسائل مندرج در بند (4) از طریق توافق بین مقامات هواپیمایی دو‌طرف متعاهد حل و فصل خواهد گردید. تا زمانی كه این توافق حاصل نگردیده، ظرفیت عرضه شده توسط شركتهای هواپیمایی تعیین شده بدون تغییر‌باقی خواهد ماند.
6– شركت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد، حداكثر سی (30) روز قبل از شروع سرویسها در مسیرهای مشخص شده، برنامه‌های پرواز را برای‌تصویب مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر تسلیم خواهد نمود. در مورد تغییرات بعدی نیز به همین ترتیب عمل خواهد شد. در موارد خاص‌می‌توان این محدوده زمانی را با تصویب مقامات نامبرده تغییر داد.
ماده 9 – شناسایی گواهینامه‌ها و پروانه‌ها
گواهینامه‌های قابلیت پرواز و گواهینامه‌های صلاحیت و پروانه‌هایی كه توسط یك طرف متعاهد صادر شده یا اعتبار یافته و هنوز به قوت خود باقی‌باشد، برای بهره‌برداری از مسیرها و سرویسهای موضوع این موافقتنامه، توسط طرف متعاهد دیگر معتبر شناخته خواهد شد، مشروط بر این كه شرایط صدور یا اعتبار گواهینامه‌ها و پروانه‌های مزبور مساوی یا بیش از حداقل استانداردهایی باشد كه به موجب كنوانسیون وضع شده یا خواهد شد. در هر‌حال هر طرف متعاهد این حق را برای خود محفوظ می‌دارد كه در مورد پرواز از فراز سرزمین خود از شناسایی گواهینامه‌های صلاحیت و پروانه‌هایی كه‌برای اتباع آن توسط طرف متعاهد دیگر صادر شده یا معتبر شناخته شده خودداری نماید.
ماده 10 – نرخهای حمل و نقل هوایی
1- نرخ های مورد اجراء توسط شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد در سرویسهای مورد توافق در سطح معقولی خواهد بود كه با توجه به‌كلیه عوامل مربوط از جمله هزینه بهره‌برداری و سود معقول و خصوصیات سرویس و نرخهای شركتهای هواپیمایی دیگر كه در تمام یا قسمتی از همان‌مسیرها سرویسهای منظم انجام می‌دهند وضع می‌گردد.
2- نرخهای موضوع بند (1) این ماده براساس قواعد زیر تعیین می‌گردد :
الف – در صورتی كه شركتهای هواپیمایی تعیین شده دو طرف متعاهد عضو یك اتحادیه بین‌المللی شركتهای هواپیمایی با مكانیسم تعیین نرخ باشند و‌یك قطعنامه نرخ، راجع به سرویسهای مورد توافق از قبل وجود داشته باشد. نرخها براساس این قطعنامه بین شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای‌متعاهد توافق خواهد شد.
ب – در صورتی كه هیچكدام از شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد یا یكی از آنها عضو اتحادیه شركتهای هواپیمایی نباشند و یا قطعنامه نرخ مندرج در جزء(الف) فوق وجود نداشته باشد شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد در مورد نرخهایی كه برای سرویسهای مورد توافق‌اعمال می‌گردد بین خود توافق خواهند نمود.
پ – نرخهایی كه به ترتیب مندرج در جزء‌های (الف) و (ب) مورد توافق قرار می‌گیرد لااقل سی (30)روز قبل از تاریخ پیشنهادی اجراء برای تصویب به‌مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد تسلیم خواهد گردید. این محدوده زمانی با موافقت مقامات مذكور قابل كاهش است.
ت – در صورتی كه شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد نتوانند در باره نرخهای قابل اجراء به توافق برسند یا در صورتی كه یك طرف‌متعاهد شركت هواپیمایی خود را به منظور انجام سرویسهای مورد توافق تعیین ننموده باشد و یا چنانچه در فاصله پانزده (15) روز اول از دوره سی(30) روزه موضوع جزء (پ) این ماده، مقامات هواپیمایی یك طرف متعاهد عدم رضایت خود را از هر یك از نرخهای توافق شده بین شركتهای‌هواپیمایی طرفهای متعاهد طبق بندهای (الف) و (ب) این ماده به مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر اعلام دارد، مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد‌اهتمام خواهند نمود در مورد نرخهای مناسب به توافق برسند. به طور كلی هیچ نرخی قبل از تصویب مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد به مورد اجراء‌گذارده نخواهد شد. با وجود این در صورتی كه ظرف مدت پانزده (15) روز یاد شده، هیچكدام از مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد عدم رضایت خود‌را نسبت به نرخهای توافق شده بین شركتهای هواپیمایی تعیین شده اعلام ندارند، نرخهای مزبور تصویب شده تلقی خواهد شد.
3- نرخهای تعیین شده به موجب این ماده تا زمانی كه نرخهای جدید تعیین نشده باشد، به قوت خود باقی خواهد ماند.
ماده 11 – امنیت هوانوردی
1- طرفهای متعاهد حقوق و تعهداتی را كه به موجب حقوق بین‌الملل در قبال یكدیگر در خصوص حفظ امنیت هواپیمایی كشوری در برابر اعمال‌مداخله‌گرایانه غیرقانونی دارند، مورد تأكید قرار می‌دهند.
طرفهای متعاهد بدون تحدید كلیت حقوق و تعهداتی كه به موجب حقوق بین‌الملل به‌عهده دارند، به ویژه طبق مفاد كنوانسیون راجع به جرائم و برخی‌اعمال ارتكابی دیگر در هواپیما امضاء شده در توكیو به تاریخ 23/6/1342 هجری شمسی مطابق با 14 سپتامبر 1963 میلادی، كنوانسیون راجع به‌جلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیما امضاء شده در لاهه به تاریخ 25/9/1349 هجری شمسی مطابق با 16 دسامبر1970 میلادی و كنوانسیون راجع‌به جلوگیری از اعمال غیرقانونی علیه امنیت هواپیمایی كشوری امضاء شده در مونترال به تاریخ 1/7/1350 هجری شمسی مطابق با 23 سپتامبر 1971میلادی عمل خواهند كرد.
2- طرفهای متعاهد حسب تقاضا، كلیه مساعدتهای لازم را به یكدیگر جهت جلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیماهای كشوری و سایر اعمال‌غیرقانونی علیه امنیت این هواپیما، مسافرین و خدمه آنها، فرودگاهها و تأسیسات هوانوردی و هرنوع تهدید دیگر علیه امنیت هواپیمایی كشوری ارائه‌خواهند كرد.
3- طرفهای متعاهد باید در روابط دو جانبه خود طبق مقررات امنیت هوانوردی مصوب سازمان بین‌المللی هواپیمایی كشوری كه به عنوان ضمائم كنوانسیون هواپیمایی كشوری بین‌المللی شناخته شده‌اند تا حدودی كه مقررات امنیتی مزبور در مورد طرفهای متعاهد قابل اجراء است عمل نمایند. هر‌یك از طرفهای متعاهد باید از متصدیان هواپیماهایی كه محل اصلی كار و یا اقامت دائمی متصدیان آنها در سرزمین وی واقع شده و نیز از متصدیان‌فرودگاههای واقع در سرزمین خود بخواهد كه مطابق مقررات هوانوردی مزبور عمل كنند.
4- هر طرف متعاهد می‌تواند از متصدیان هواپیماها بخواهد كه مقررات امنیت هوانوردی مورد اشاره در بند (3) فوق را كه طرف متعاهد دیگر برای‌ورود به سرزمین خود، خروج از آن یا در مدت توقف در آنجا مقرر كرده است، رعایت كنند. هر طرف متعاهد باید اطمینان حاصل كند كه در سرزمین آن‌اقدامات كافی برای حفاظت از هواپیماها و بازرسی مسافرین، خدمه، لوازم همراه مسافر، اثاثیه مسافر، بار و خوار و بار هواپیما پیش از سوار شدن‌مسافران یا بارگیری و به هنگام آن به نحو مؤثر انجام می‌شود. همچنین هر طرف متعاهد باید هر درخواستی را كه طرف متعاهد دیگر برای انجام‌اقدامات امنیتی ویژه معقول جهت مقابله با تهدیدی خاص به عمل آورد، با نظر مساعد مورد توجه قرار دهد.
5- هرگاه هواپیماهای كشوری به طور غیرقانونی تصرف شود و یا اعمال غیرقانونی دیگری علیه امنیت این هواپیماها، مسافرین و خدمه آنها، فرودگاهها‌یا تأسیسات هوانوردی صورت پذیرد و یا تهدیدی در این مورد انجام گیرد، طرفهای متعاهد باید از طریق تسهیل ارتباطات و اتخاذ تدابیر مناسب دیگر‌به منظور ختم سریع و بی‌خطر و یا خنثی كردن تهدید مزبور به یكدیگر یاری رسانند.
ماده 12 – تسلیم آمار
مقامات هواپیمایی هر طرف متعاهد اطلاعات و آمار مربوط به حمل و نقل انجام شده در سرویسهای مورد توافق توسط شركت هواپیمایی تعیین شده‌خود به سرزمین طرف متعاهد دیگر یا از آن سرزمین را كه معمولاً توسط شركت هواپیمایی تعیین شده برای مقامات هواپیمایی ملی خود تهیه و به آنها‌ارائه می‌گردد، بنا بر تقاضا در اختیار مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر قرار خواهند داد. ارائه هر گونه اطلاعات اضافی آماری حمل و نقل مورد درخواست مقامات هواپیمایی یك طرف متعاهد از مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر منوط به مذاكره و توافق طرفهای متعاهد خواهد بود.
ماده 13 – مشاوره، تغییر و اصلاح
1– طرفهای متعاهد جهت حسن اجرای این موافقتنامه از طریق مقامات هواپیمایی خود با یكدیگر همكاری لازم معمول خواهند داشت و به این‌منظور مقامات هواپیمایی یك طرف متعاهد می‌توانند در هر زمان از مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر تقاضای مشاوره كنند.
2– مشاوره مورد تقاضای مقامات هواپیمایی هر طرف متعاهد ظرف شصت (60) روز از تاریخ دریافت تقاضا آغاز خواهد شد.
3– هر یك از طرفهای متعاهد می‌تواند در هر زمان كه لازم بداند خواستار تغییر یا اصلاح مفاد این موافقتنامه شود و در این صورت طرفهای متعاهد باید‌ظرف شصت (60) روز از تاریخ دریافت تقاضای مذاكره توسط طرف متعاهد دیگر در این خصوص به مذاكره بپردازند.
4– هر گونه تغییر یا اصلاح این موافقتنامه با رعایت مفاد ماده (18) این موافقتنامه، به مورد اجراء نهاده خواهد شد.
5– علی‌رغم مفاد بند (4) اصلاحات جدول مسیر پیوست این موافقتنامه می‌تواند، به طور مستقیم بین مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد مورد توافق‌قرار گیرد. این اصلاحات با مبادله یادداشت از طریق دیپلماتیك لازم‌الاجراء خواهد گردید.
ماده 14 – حل اختلافات
1– هرگاه در مورد تفسیر یا اجرای این موافقتنامه و پیوست (پیوستهای) آن بین طرفهای متعاهد اختلافی بروز نماید، طرفهای متعاهد در مرحله‌نخست اهتمام خواهند كرد كه اختلاف را از طریق مذاكره حل و فصل نمایند.
2– هرگاه طرفهای متعاهد نتوانند اختلاف را از طریق مذاكره حل و فصل كنند، می‌توانند با توافق موضوع را جهت كسب نظر مشورتی به هر شخص یا‌هیأتی ارجاع كنند.
3– چنانچه طرفهای متعاهد به موجب بندهای (1) و (2) فوق در مورد حل اختلاف به نتیجه نرسند هر یك از طرفهای متعاهد می‌تواند با رعایت قوانین‌و مقررات مربوط خود، ضمن ارسال اطلاعیه‌ای برای طرف متعاهد دیگر موضوع را به یك هیأت داوری سه نفره مركب از دو داور منتخب طرفهای‌متعاهد و یك سرداور ارجاع نماید.
در صورت ارجاع امر به داوری، هر یك از طرفهای متعاهد ظرف مدت شصت(60) روز از تاریخ دریافت اطلاعیه ارجاع اختلاف به داوری، نسبت به‌معرفی یك داور اقدام می‌كند و داوران منتخب طرفهای متعاهد ظرف مدت شصت (60) روز از تاریخ آخرین انتخاب، سرداور را تعیین خواهند كرد.چنانچه هر یك از طرفهای متعاهد ظرف مدت مقرر داور خود را تعیین نكند و یا داوران منتخب ظرف مدت مذكور، در مورد انتخاب سرداور به توافق‌نرسند، هر یك از طرفهای متعاهد می‌تواند از رئیس شورای سازمان بین‌المللی هواپیمایی كشوری بخواهد كه حسب مورد داور طرف ممتنع یا سرداور‌را تعیین نماید.
سرداور باید در هر صورت تابعیت كشوری را دارا باشد كه در زمان انتخاب با طرفهای متعاهد روابط دیپلماتیك دارد.
4– در مواردی كه سرداور باید توسط رئیس شورای سازمان بین‌المللی هواپیمایی كشوری تعیین شود چنانچه رئیس شورای سازمان بین‌المللی‌هواپیمایی كشوری از انجام وظیفه معذور یا تبعه یكی از طرفهای متعاهد باشد، انتصاب توسط معاون رئیس انجام خواهد شد و چنانچه معاون رئیس‌نیز از انجام وظیفه مذكور معذور یا تبعه یكی از طرفهای متعاهد باشد، این انتصاب توسط عضو ارشد شورا كه تابعیت هیچیك از طرفهای متعاهد را‌نداشته باشد، انجام خواهد شد.
5– هیأت داوری باتوجه به سایر مواردی كه طرفهای متعاهد توافق نموده‌اند آیین و محل داوری را تعیین خواهد نمود.
6– تصمیمات هیأت داوری برای طرفهای متعاهد لازم‌الاتباع است.
7– مخارج داوران طرفهای متعاهد توسط طرفهای متعاهد مربوط پرداخت خواهد شد. كلیه مخارج دیگر هیأت داوری، شامل هزینه‌ها و دستمزدها كه‌توسط شورا در رابطه با نصب سرداور به شرح مندرج در بند (3) این ماده بوجود آید به نسبت مساوی پرداخت خواهد شد.
ماده 15 – فسخ
هر طرف متعاهد می‌تواند در هر زمان قصد خود را مبنی بر فسخ این موافقتنامه طی اطلاعیه كتبی به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید. این اطلاعیه‌همزمان به آگاهی سازمان بین‌المللی هواپیمایی كشوری نیز خواهد رسید و در این صورت موافقتنامه دوازده(12) ماه پس از اعلام دریافت اطلاعیه فسخ‌توسط طرف متعاهد دیگر فسخ شده تلقی خواهد شد، مگر آن كه اطلاعیه فسخ قبل از انقضای این مدت با تراضی طرفهای متعاهد مسترد شود. هر گاه‌طرف متعاهد دیگر دریافت اطلاعیه فسخ را اعلام نكند، اطلاعیه مزبور چهارده(14) روز پس از وصول آن به سازمان بین‌المللی هواپیمایی كشوری‌دریافت شده تلقی خواهد شد.
ماده 16 – مطابقت با كنوانسیونها یا موافقتنامه‌های چندجانبه
چنانچه كنوانسیون یا موافقتنامه چند جانبه حمل و نقل هوایی در مورد هر دو طرف متعاهد لازم‌الاجراء گردد، این موافقتنامه و پیوست (پیوستهای)آن باید از طریق مذاكره به شرح مندرج در ماده (13) به نحوی اصلاح شود كه مفاد آن با مقررات كنوانسیون یا موافقتنامه مزبور انطباق یابد.
ماده 17 – ثبت
این موافقتنامه و پیوست (پیوستهای) آن و هرگونه اصلاحیه آن نزد سازمان بین‌المللی هواپیمایی كشوری به ثبت خواهد رسید.
ماده 18 – لازم‌الاجراء‌شدن
این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه هر طرف متعاهد به طرف متعاهد دیگر مبنی‌بر اینكه اقدامات لازم را طبق قوانین و مقررات خود برای‌لازم‌الاجراء شدن این موافقتنامه به عمل آورده، به مورد اجراء گذارده خواهد شد.
با تأیید مفاد این موافقتنامه، نمایندگان تام‌الاختیار امضاء‌كننده زیر كه از طرف دولتهای متبوع خود مجاز می‌باشند این موافقتنامه را در یك مقدمه، (18)ماده و یك پیوست امضاء نمودند.
این موافقتنامه در هانوی در تاریخ 23/7/1380 هجری شمسی برابر با 15 اكتبر 2001 میلادی در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی، ویتنامی و‌انگلیسی كه هر سه متن دارای اعتبار یكسان می‌باشد، تنظیم گردید. در صورت اختلاف در متون، متن انگلیسی ملاك خواهد بود.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران
از طرف دولت جمهوری سوسیالیست ویتنام
پیوست
جدول مسیر
1- مسیرهایی كه می‌تواند توسط شركت (های) هواپیمایی تعیین شده دولت جمهوری اسلامی ایران مورد بهره‌برداری قرار گیرد :
نقاط مبداء نقاط واسط نقاط مقصد نقاط ماوراء
————————————————-
سه نقطه چهار نقطه سه نقطه چهار نقطه
2- مسیرهایی كه می‌تواند توسط شركت (های) هواپیمایی تعیین شده دولت جمهوری سوسیالیست ویتنام مورد بهره‌برداری قرار گیرد :
نقاط مبداء نقاط واسط نقاط مقصد نقاط ماوراء
————————————————-
سه نقطه چهار نقطه سه نقطه چهار نقطه
تذكر :
1- هر شركت هواپیمایی تعیین شده می‌تواند نقاط واسط و نقاط ماوراء مشخص شده در پیوست موافقتنامه حاضر را در شرایطی مورد بهره‌برداری‌قرار دهد كه حق بهره‌برداری از آزادی پنجم حمل و نقل بین این گونه نقاط و سرزمین طرف متعاهد دیگر اعمال نگردد مگر اینكه در این مورد بین‌مقامات هواپیمایی دو طرف متعاهد براساس توصیه‌های شركتهای هواپیمایی تعیین شده توافقی به عمل آمده باشد.
2- از نقاط واسط و نقاط ماوراء در هر یك از مسیرهای مشخص شده می‌توان به اختیار شركتهای هواپیمایی تعیین شده در هر پرواز یا كلیه پروازها‌صرفنظر نمود.
3- تعداد پروازها و انواع هواپیماهای شركتهای هواپیمایی تعیین شده به شرط تأیید مقامات هواپیمایی دو طرف متعاهد بین شركتهای هواپیمایی تعیین‌شده مورد توافق قرار خواهد گرفت.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و هجده ماده و یك پیوست در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیست و چهارم‌بهمن ماه یكهزار و سیصد و هشتاد مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1/12/1380 به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی- مهدی كروبی
