قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی‌ایران به كنوانسیون بین‌المللی نایروبی درباره انتقال لاشه كشتیها مصوب 1389

قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی‌ایران به كنوانسیون بین‌المللی نایروبی درباره انتقال لاشه كشتیها مصوب 1389,02,28با اصلاحات و الحاقات بعدی

ماده واحده ـ به دولت جمهوری اسلامی ‌ایران اجازه داده می‌شود به كنوانسیون بین‌المللی نایروبی درباره انتقال لاشه كشتیها، مصوب 2007 میلادی (برابر با 1386 هجری شمسی) به شرح پیوست ملحق گردد و با توجه به بند (4) ماده (15) با انتخاب روش داوری موضوع جزء (پ) بند(1) ماده (287) كنوانسیون سازمان ملل متحد در باره حقوق دریاها، مصوب 1982 میلادی (برابر با 1361 هجری شمسی) اسناد الحاق را نزد امین اسناد تودیع نماید.

تبصره 1 ـ وزارت راه و شهرسازی (سازمان بنادر و دریانوردی) مسؤول اجراء كنوانسیون می‌باشد و تغییر مجری برعهده دولت است.

تبصره 2ـ ارجاع به داوری موضوع ماده واحده توسط دولت جمهوری اسلامی‌ایران منوط به رعایت قوانین و مقررات مربوط است.

تبصره 3ـ رعایت اصل هفتاد و هفتم (77) قانون اساسی جمهوری اسلامی‌ایران برای هرگونه بازنگری یا اصلاح كنوانسیون در اجراء ماده(14) آن، الزامی ‌است.

بسم الله الرحمن الرحیم
كنوانسیون بین‌المللی نایروبی درباره انتقال لاشه كشتیها
مصوب 2007میلادی (برابر با 1386 هجری‌شمسی)

مقدمه
دولت های عضو این كنوانسیون؛
با آگاهی از این واقعیت كه لاشه كشتیها، در صورت عدم انتقال ممكن است سبب ایجاد خطری برای دریانوردی یا محیط زیست دریایی شوند؛
با اعتقاد به نیاز به تصویب رویه‌ها و قواعد بین المللی یكسان جهت حصول اطمینان از انتقال فوری و مؤثر لاشه كشتیها و پرداخت غرامت برای هزینه‌های مترتب بر آن؛
با توجه به این كه بسیاری از لاشه كشتی‌ها ممكن است در قلمرو دولتها از جمله دریای سرزمینی واقع شده باشند؛
با تصدیق منافعی كه از یكنواختی نظام‌های حقوقی حاكم بر مسؤولیت و پاسخگویی (مالی) برای انتقال لاشه كشتی‌های موجد خطر حاصل می‌شود؛
با در نظر داشتن اهمیت كنوانسیون سازمان ملل متحد درباره حقوق دریاها، مصوب 10 دسامبر 1982 میلادی(برابر با 19/9/1361هجری شمسی) در خلیج منتگو و حقوق بین المللی عرفی دریاها و نیاز بعدی جهت اجراء این كنوانسیون طبق مفاد مزبور؛ به شرح زیر توافق نموده اند:

ماده 1ـ تعاریف
از نظر این كنوانسیون:

1ـ « منطقه كنوانسیون» یعنی منطقه انحصاری اقتصادی یك دولت عضو، كه طبق حقوق بین‌الملل تعیین شده است یا اگر دولت عضوی چنین منطقه‌ای را تعیین نكرده است یك منطقه فراتر یا مجاور دریای سرزمینی آن دولت كه توسط دولت مزبور طبق حقوق بین الملل تعیین شده و بیش از 200 مایل دریایی از خطوط مبدائی كه از آنها عرض دریای سرزمینی آن اندازه گیری می‌شود، امتداد نمی‌یابد.

2ـ «كشتی» یعنی شناور دریاپیما از هر نوع كه باشد و شامل قایقهای پرنده، هوا ناوها، زیر دریایی‌ها، ناوهای شناور و سكوهای شناور، به استثناء زمانی كه سكوهای مزبور در موقعیتی قرار دارند كه به امر اكتشاف، استخراج یا استحصال منابع معدنی بستر دریا مشغول هستند، می‌شود.

3ـ « سانحه دریایی» یعنی تصادم كشتیها، به گل نشستن یا حادثه دیگر دریانوردی، یا اتفاق دیگری در كشتی، یا خارج از آن، كه منجر به خسارت عمده یا تهدید قریب‌الوقوع بروز خسارت عمده به كشتی یا محموله آن می‌شود.

4ـ « لاشه كشتی» در پی یك سانحه دریایی، یعنی:
الف ) كشتی مغروق یا به گل نشسته؛ یا
ب ) هر بخشی از كشتی مغروق یا به گل نشسته از جمله هر شیئی كه در كشتی مزبور وجود دارد یا وجود داشته است؛ یا
پ) هر شیئی كه در دریا از كشتی جدا شده است و به گل نشسته، غرق شده یا در دریا در حركت است؛ یا
ت ) كشتی كه در آستانه غرق ‌شدن یا به گل نشستن است یا عرفاً انتظار به گل نشستن یا غرق شدن آن می‌رود چنانچه اقدامات مؤثر برای كمك به كشتی یا هر گونه اموال در معرض خطر، قبلاً اتخاذ نشده باشد.

ـ « خطر» یعنی هر وضعیت یا تهدیدی كه:
الف ) خطر یا مانعی برای دریانوردی ایجاد می‌كند؛ یا
ب ) عرفاً انتظار می‌رود كه سبب بروز پیامدهای وسیع زیانبار برای محیط زیست دریایی، یا خسارت به خط ساحلی یا منافع مربوط یك یا چند دولت شود.

ـ «منافع مربوط» یعنی منافع دولت ساحلی ‌كه به طور مستقیم به ‌وسیله لاشه كشتی تحت تأثیر یا مورد تهدید قرار می‌گیرد، مانند:
الف ) فعالیت‌های دریایی در ساحل، بندر و دهانه رود، از جمله فعالیت‌های ماهیگیری كه شیوه اصلی امرار معاش اشخاص مربوط را تشكیل می‌دهد؛
ب ) جاذبه‌های گردشگری و سایر منافع اقتصادی منطقه مربوط؛
پ ) سلامت جمعیت ساحلی و رفاه منطقه مربوط از جمله محافظت از منابع زنده دریایی و حیات وحش، و
ت ) زیر ساخت فرا ساحلی و زیرآبی.

7ـ « انتقال» یعنی هر شكل پیشگیری، كاهش یا حذف خطر ناشی از لاشه كشتی. « انتقال»، « انتقال یافته» و « در حال انتقال» بر این اساس تفسیر می‌شوند.

ـ « مالك ثبت شده» یعنی شخص یا اشخاص ثبت شده به عنوان مالك كشتی، یا در صورت فقدان ثبت، شخص یا اشخاصی كه در زمان سانحه دریایی مالك كشتی می‌باشند. با این حال در مورد كشتی تحت مالكیت دولت و مورد بهره‌برداری توسط شركتی كه در آن دولت به عنوان بهره‌بردار كشتی مزبور ثبت شده، « مالك ثبت شده» به چنین شركتی اطلاق خواهد شد.

9ـ « بهره بردار كشتی» یعنی مالك كشتی یا هر سازمان یاشخص دیگری مانند مدیر، یا مستأجر كشتی لخت، كه مسؤولیت بهره‌برداری از كشتی را از طرف مالك كشتی بر عهده گرفته است و با فرض چنـین مسؤولیتی، موافقت نموده تا همه وظایف و مسؤولیت های مقرر به‌موجب مجموعه مقررات بین‌المللی مدیریت ایمنی آن طور كه اصلاح شده را بر عهده گیرد.

10ـ « دولت تحت تأثیر» یعنی دولتی كه لاشه كشتی درمنطقه كنوانسیون آن دولت واقع شده است.

11ـ « دولت ثبت كشتی» در ارتباط با كشتی ثبت شده، یعنی دولت ثبت كشتی و در رابطه با كشتی ثبت نشده، یعنی دولتی كه كشتی محق به برافراشتن پرچم آن است.

12ـ « سازمان» یعنی سازمان بین المللی دریانوردی.

13ـ « دبیر كل» یعنی دبیر كل سازمان.

ماده 2ـ اهداف و اصول كلی

1ـ یك دولت عضو می‌تواند اقداماتی را طبق این كنوانسیون در رابطه با انتقال لاشه كشتی كه در منطقه كنوانسیون موجب خطر می‌شود، اتخاذ نماید.

2ـ اقـدامات اتخاذ شده توسط دولت تحـت تأثیر طبق بند (1) باید متناسب با خطر باشد.

3ـ چنین اقداماتی نباید فراتر از مواردی باشد كه بهطور متعارف برای انتقال لاشه كشتی كه خطری را ایجاد می‌كند، ضروری است، و باید به محض انتقال لاشه كشتی متوقف شود. اقدامات مزبور نباید به نحو غیر ضروری به حقوق و منافع سایر دولتها از جمله دولت ثبت كشتی و هر شخص مرتبط اعم از حقیقی یا حقوقی خدشه وارد كند.

4ـ اعمال این كنوانسیون در منطقه كنوانسیون، یك دولت عضو را محق به ادعا یا اعمال حاكمیت یا حقوق حاكمیتی بر هر بخش از دریای آزاد نمی‌نماید.

ـ چنانچه تأثیرات سانحه دریایی كه منجر به ایجاد لاشه كشتی می‌شود، دولتی غیر از دولت تحت ‌تأثیر را شامل شود، دولتهای عضو باید برای همكاری تلاش نمایند.

ماده 3ـ دامنه شمول

1ـ این كنوانسیون، جز در صورتی كه به نحو دیگری در این كنوانسیون مقرر شده باشد، در مورد لاشه كشتی ها در منطقه كنوانسیون اعمال خواهد شد.

2ـ یك دولت عضو می‌تواند اعمال این كنوانسیون را به لاشه كشتیهای واقع در قلمرو خود، از جمله دریای سرزمینی، با رعایت بند(4) ماده (4) این كنوانسیون تعمیم دهد. از این رو، در این صورت، دولت عضو باید دبیر كل را در زمان اعلام رضایت خود به التزام به این كنوانسیون، یا هر زمان بعد از آن، آگاه كند. چنانچه دولت عضوی اطلاعیه‌ای را در مـورد اعمال این كنوانسیـون به لاشه كشتیهای واقع در قلمرو خود از جمله دریای سرزمینی صادر كرده باشد، این امر هیچ لطمه ای به حقوق و تعهدات آن دولت برای اتخاذ اقداماتی در رابطه با لاشه كشتیهای واقع در قلمرو آن از جمله دریای سرزمینی به غیر از جانمایی، علامتگذاری و انتقال آنها طبق این كنوانسیون، وارد نمی‌سازد. مفاد مواد (10)، (11) و (12) این كنوانسیون در مورد هر اقدامی‌ كه به این نحو اتخاذ شده باشد، به جز موارد مذكور در مواد (7)، (8) و (9) این كنوانسیون اعمال نخواهد شد.

3ـ چنانچه دولت عضوی، اطلاعیه ای را به موجب بند (2) ماده (3) این كنوانسیون صادر كرده باشد، منطقه كنوانسیون دولت تحت تأثیر شامل قلمرو از جمله دریای سرزمینی آن دولت عضو خواهد بود.

4ـ اطلاعیه صادره به موجب بند(2) ماده (3) این كنوانسیون، اگر قبل از لازم‌الاجراء شدن این كنوانسیون برای آن دولت عضو صادر شده باشد به محض لازم‌الاجراء شدن، برای آن دولت عضو نافذ خواهد شد. اگر اطلاعیه بعد از لازم الاجراء شدن این كنوانسیون برای آن دولـت عضو صادر شـده باشد، شش ماه پـس از دریافت آن توسـط دبیر كل نافذ خواهد شد.

ـ دولت عضوی كه اطلاعیه را به موجب بند (2) ماده (3) این كنوانسیون صادر كرده است می‌تواند از طریق ارسال اطلاعیه انصراف، خطاب به دبیر كل، در هر زمانی از آن صرف نظر نماید. اطلاعیه انصراف مزبور شش‌ ماه پس از دریافت آن توسط دبیر كل نافذ خواهد شد، مگر این كه اطلاعیه تاریخ مؤخری را تعیین كرده باشد.

ماده 4ـ موارد عدم شمول

1ـ این كنوانسیون در مورد اقدامات اتخاذ شده به موجب كنوانسیون بین‌المللی مربوط به مداخله در دریای آزاد در مواقع سوانح آلودگی نفتی، مصوب 1969میلادی (برابر با 1348 هجری شمسی)آن‌طور كه اصلاح شده یا پروتكل مربوط به مداخله در دریای آزاد در مواقع آلودگی توسط مواد غیرنفتی، مصوب 1973 میلادی (برابر با 1352 هجری‌شمسی) آن‌طور كه اصلاح شده، اعمال نخواهد شد.

2ـ این كنوانسیون در مورد هیچ كشتی جنگی یا كشتی دیگر تحت مالكیت یا بهره‌برداری یك دولت كه در زمان استفاده تنها برای مقاصد غیر بازرگانی دولت مورد استفاده قرار می‌ گیرد، اعمال نخواهد شد مگر این كه آن دولت به نحو دیگری تصمیم بگیرد.

3ـ چنانچه دولت عضوی تصمیم به اعمال این كنوانسیون در مورد كشتیهای جنگی خود یا سایر كشتیهای مذكور در بند (2) ماده (3) این كنوانسیون بگیرد، باید دبیركل را از این امر با تصریح شرایط چنین اعمالی آگاه نماید.

4ـ الف ) چنانچه دولت عضوی به موجب بند(2) ماده (3) این كنوانسیون، اطلاعیه‌ای را صادر كرده، باشد، مفاد زیرین این كنوانسیون در قلمرو آن از جمله دریای سرزمینی اعمال نخواهد شد:
(1)
بند (4) ماده (2) این كنوانسیون
(2)
بند های (1)، (5)، (7)، (8)، (9) و (10) ماده (9) این كنوانسیون
(3)
ماده (15) این كنوانسیون
ب ) بند (4) ماده (9) این كنوانسیون، تا حدی كه در مورد قلمرو از جمله دریای سرزمینی یك دولت عضو اعمال می‌شود باید به شرح زیر قرائت شود:
با رعایت قانون ملی دولت تحت تأثیر، مالك ثبت شده می‌تواند از طرف مالك با هر نجات‌دهنده یا شخص دیگری برای انتقال لاشه كشتی كه مشخص شده خطری را ایجاد می‌كند، قرارداد منعقد نماید. قبل از شروع چنین انتقالی، دولت تحت تأثیر می‌تواند فقط تا حد ضروری برای حصول اطمینان از این كه انتقال به روشی انجام می‌شود كه طبق ملاحظات ایمنی و حفاظت از محیط ‌زیست دریایی است، شرایطی را برای چنین انتقالی وضع نماید.

ماده 5 ـ گزارش‌دهی در مورد لاشه كشتیها

1ـ یك دولت عضو باید فرمانده و بهره بردار كشتی را كه پرچم آن را برافراشته است ملزم نماید كه وقتی آن كشتی دچار سانحه دریایی ‌منجر به ایجاد لاشه كشتی می‌شود، بدون تأخیر مراتب را به دولت تحت تأثیر گزارش دهد. تا حدی كه تعهد گزارش‌دهی به موجب این ماده، اعم از این كه توسط فرمانده یا بهره‌بردار كشتی ایفاء شده باشد، سایرین ملزم به گزارش دهی نیستند.

2ـ چنین گزارشهایی باید حاوی نام و محل اصلی كسب و كار مالك ثبت شده و كلیه اطلاعات ضروری مرتبط برای دولت تحت تأثیر، برای تعیین این باشد كه آیا لاشه كشتی خطری را طبق ماده (6) به همراه دارد، از جمله:
الف ) محل استقرار دقیق لاشه كشتی؛
ب ) نوع، اندازه و ساختار لاشه كشتی؛
پ ) ماهیت خسارت وارده به لاشه كشتی و شرایط لاشه كشتی؛
ت ) چیستی و مقدار محموله، به‌ویژه هرگونه مواد خطرناك و سمی؛ و
ث ) مقدار و نوع نفت، از جمله نفت سوخت و روغن روان‌كننده در كشتی.

ماده 6 ـ تعیین خطر
به هنگام تعیین این كه آیا لاشه كشتی خطری ایجاد می‌كند، معیارهای زیر باید توسط دولت تحت تأثیر در نظر گرفته شود :
الف ) نوع، اندازه و ساختار لاشه كشتی؛
ب ) عمق آب در منطقه؛
پ ) میزان جزر و مد و جریانات آب در منطقه؛
ت ) مناطق دریایی فوق العاده حساس شناسایی شده و در صورت اقتضاء تعیین شده طبق دستورالعملهای مصوب سازمان، یا در مواردی كه اقدامات اجباری خاص به موجب بند(6) ماده(211) كنوانسیون سازمان ملل متحد درباره حقوق دریاها، مصوب 1982 میلادی (برابر با1361) هجری شمسی تصویب شده است، منطقه‌ای كه به وضوح منطقه انحصاری اقتصادی تعریف شده است؛
ث ) نزدیك بودن مسیرهای كشتیرانی یا خطوط رفت و آمد ایجاد شده؛
ج ) تراكم و تواتر رفت و آمد كشتیها؛
چ ) نوع رفت و آمد؛
ح ) چیستی و مقدار محموله لاشه كشتی، مقدار و انواع نفت (مانند نفت سوخت و روغن روان‌كننده) موجود در لاشه كشتی و به ویژه خسارت احتمالی در صورت رها شدن محموله یا سوخت در محیط زیست دریایی؛
خ ) در معرض آسیب بودن تسهیلات بندری؛
د ) شرایط هواشناختی و آب نگاشتی غالب؛
ذ ) پستی و بلندی‌های زیرآبی در منطقه؛
ر ) ارتفاع لاشه كشتی در زیر یا بالای سطح آب در پایین‌ترین حد جزر و مد نجومی؛
ز ) نیم رخ‌های صوتی و مغناطیسی لاشه كشتی؛
ژ ) نزدیك ‌بودن تأسیسات فراساحلی، خطوط لوله، كابلهای‌ مخابراتی و سازه‌های مشابه؛ و
س ) هرگونه شرایط دیگری كه ممكن است انتقال لاشه كشتی را ایجاب كند.

ماده 7 ـ تعیین محل لاشه كشتیها
1
ـ دولت تحت تأثیر باید به محض آگاهی از وجود یك لاشه كشتی، تمام روشهای عملی از جمله مساعی جمیله دولتها و سازمانها را به كار گیرد تا به عنوان یك امر اضطراری دریانوردان و دولتهای مرتبط را از ماهیت و محل لاشه كشتی آگاه نماید.
2
ـ اگر دولت تحت تأثیر دلیلی برای اعتقاد به این داشته باشد كه لاشه كشتی دارای خطر است ، باید اطمینان حاصل نماید كه كلیه تمهیدات عملی برای تعیین محل دقیق لاشه كشتی اتخاذ شده است.

ماده 8 ـ علامتگذاری لاشه كشتیها
1
ـ اگر دولت تحت تأثیر تشخیص دهد كه لاشه كشتی خطری را ایجاد می‌كند، آن دولت باید اطمینان حاصل نماید كه كلیه تمهیدات متعارف برای علامتگذاری لاشه كشتی مزبور صورت پذیرفته است.
2
ـ در علامتگذاری لاشه كشتی، باید كلیه تمهیدات عملی اتخاذ شود تا اطمینان حاصل گردد كه علامتگذاریها طبق نظام پذیرفته شده بین‌المللی برای بویه ‌گذاری مورد استفاده در منطقه‌ای كه لاشه كشتی در آن واقع شده، صورت می‌پذیرد.
3
ـ دولت تحت تأثیر باید مختصات علامتگذاری لاشه كشتی را با استفاده از كلیه روش های مقتضی، از جمله انتشارات دریایی مناسب، منتشر نماید.

ماده 9 ـ اقداماتی جهت تسهیل انتقال لاشه كشتیها

1ـ اگر دولت تحت تأثیر تشخیص دهد كه لاشه كشتی خطری را ایجاد می‌كند، آن دولت باید بدون درنگ:

الفبه دولت ثبت كشتی و مالك ثبت شده اطلاع دهد؛ و
ب ) با دولت ثبت كشتی و سایر دولتهای تحت تأثیر از لاشه كشتی درمورد اقداماتی كه باید در رابطه با لاشه كشتی اتخاذ شود، مشورت نماید.

2ـ مالك ثبت شده باید لاشه كشتی را كه مشخص شده ایجاد خطر می‌نماید، انتقال دهد.

3ـ وقتی تشخیص داده شده باشد كه لاشه كشتی‌ ایجاد خطر می‌كند، مالك ثبت شده یا طرف ذی‌نفع دیگر باید دلیل و مدرك بیمه یا تضمین مالی دیگر را به نحو مقرر در ماده (12) این كنوانسیون به مقام صالح دولت تحت‌تأثیر ارایه نماید.

4ـ مالك ثبت شده می‌تواند جهت انتقال لاشه كشتی كه مشخص شده خطری ایجاد می‌نماید از طرف مالك با هر نجات دهنده یا شخص دیگر، قرارداد منعقد نماید. قبل از شروع چنین انتقالی، دولت تحت تأثیر می‌تواند فقط تا حد ضروری برای حصول اطمینان از این كه انتقال به روشی انجام می‌گیرد كه طبق ملاحظات ایمنی و حفاظت از محیط زیست دریایی است، شرایطی را برای چنین انتقالی وضع نماید.

ـ چنانچه انتقال موضوع بندهای (2) و (4) ماده (9) این كنوانسیون آغاز شده باشد، دولت تحت‌ تأثیر می‌‌تواند فقط تا حد ضروری برای حصول اطمینان از این كه انتقال به طور مؤثر به روشی انجام می‌گیرد كه طبق ملاحظات ایمنی و حفاظت از محیط‌ زیست دریایی است، در عملیات انتقال مداخله كند.

ـ دولت تحت تأثیر باید:
الف ) مهلت متعارفی كه طی آن مالك ثبت شده باید لاشه كشتی را با در نظر داشتن ماهیت خطر مشخص شده طبق ماده (6)این كنوانسیون انتقال دهد، وضع نماید؛
ب ) مالك ثبت شده را به طور كتبی از مهلتی كه آن دولت در نظر گرفته است، آگاه كند و مشخص نماید كه اگر مالك ثبت شده لاشه كشتی را در مهلت مزبور، انتقال ندهد، دولت مزبور می‌تواند مبادرت به انتقال لاشه كشتی به هزینه مالك ثبت شده بنماید؛ و
پبه مالك ثبت شده به طور كتبی اطلاع دهد كه قصد دارد در شرایطی كه خطر به طور مشخص تشدید می‌شود، بی‌درنگ مداخله نماید.

7ـ اگر مالك ثبت ‌شده لاشه كشتی را ظرف مهلت مقرر طبق جزء (الف) بند (6) ماده (9) این كنوانسیون انتقال ندهد، یا نتوان با مالك ثبت‌ شده تماس داشت، دولت تحت‌ تأثیر می‌تواند لاشه كشتی را از طریق عملی‌ترین و سریع‌ترین روش های ممكن سازگار با ملاحظات ایمنی و حفاظت از محیط زیست دریایی انتقال دهد.

ـ در شرایطی كه اقدام فوری لازم باشد و بر این اساس دولت تحت‌ تأثیر، دولت ثبت كشتی و مالك ثبت شده را از این موضوع آگاه كرده باشد، دولت تحت تأثیر می‌تواند لاشه كشتی را از طریق عملی‌ترین و سریع‌ترین روش های ممكن سازگار با ملاحظات ایمنی و حفاظت از محیط زیست دریایی انتقال دهد.

9ـ دولتهای عضو باید اقدامات مناسبی را به موجب قانون ملی خود برای حصول اطمینان از رعایت بندهای (2) و (3) ماده (9) این كنوانسیون توسط مالكان ثبت‌شده خود اتخاذ كنند.

10ـ دولتهای عضو، در صورت درخواست، موافقت خود را به دولت تحت تأثیر جهت اقدام به موجب بند های (4) تا (8) ماده (9) این كنوانسیون اعلام خواهند نمود.

11ـ اطلاعات موضوع این ماده باید توسط دولت تحت تأثیر به مالك ثبت‌ شده‌ای كه در گزارشهای موضوع بند (2) ماده (5) این كنوانسیون مشخص‌شده است، ارائه شود.

ماده 10 ـ مسؤولیت مالك

1ـ با رعایت ماده (11) این كنوانسیون، مالك ثبت ‌شده مسؤول هزینه‌های جانمایی، علامتگذاری و انتقال لاشه كشتی به ترتیب به موجب مواد (7)، (8) و (9) این كنوانسیون می‌باشد، مگر این كه مالك ثبت‌شده ثابت كند كه سانحه دریایی‌ كه موجب ایجاد لاشه كشتی شده است:
الف ) ناشی از جنگ، عملیات خصمانه، جنگ داخلی، شورش یا پدیده‌ای طبیعی با ویژگی استثنائی، اجتناب ناپذیر و غیرقابل دفع بوده است؛
ب ) تماماً ناشی از فعل یا ترك فعل شخص ثالث با قصد ایجاد خسارت بوده است؛ یا
پ ) تماماً ناشی از غفلت یا فعل زیانبار دیگر هر دولت یا مرجع دیگر مسؤول نگهداری چراغ ها یا سایر وسایل كمك ناوبری در اجراء آن وظیفه بوده است.

2ـ هیچ چیز در این كنوانسیون بر حق مالك ثبت‌شده برای تحدید مسؤولیت به موجب هر نظام ملی یا بین‌المللی قابل اعمال، مانند كنوانسیون تحدید مسؤولیت دعاوی دریایی، مصوب 1976میلادی (برابر با 1355 هجری شمسی) آن‌طوركه اصلاح شده، تأثیر نمی‌گذارد.

3ـ هیچ دعوایی برای هزینه های موضوع بند(1) ماده (11) این كنوانسیون نمی‌تواند علیه مالك ثبت شده مگر طبق مفاد این كنوانسیون اقامه شود. این امر هیچ خدشه‌ای به حقوق و تعهدات دولت عضوی كه اطلاعیه‌ای را به موجب بند (2) ماده (3) این كنوانسیون در رابطه با لاشه كشتیهای واقع در قلمرو خود از جمله دریای سرزمینی، صادر كرده است به جز در مورد جانمایی، علامتگذاری و انتقال طبق این كنوانسیون، وارد نمی‌سازد.

4ـ هیچ چیز در این ماده، خدشه‌ای به هر حقی جهت رجوع به اشخاص ثالث وارد نمی‌كند.

ماده 11ـ استثنائات مسؤولیت
1
ـ مالك ثبت شده برای هزینه های موضوع بند(1) ماده (10) این كنوانسیون، اگر و تا میزانی كه مسؤولیت چنین هزینه‌هایی معارض با موارد زیر باشد به موجب این كنوانسیون مسؤول نخواهد بود:
الفكنوانسیون بین المللی مسؤولیت مدنی برای خسارت آلودگی نفتی، مصوب 1969 میلادی (برابر با 1348 هجری شمسی) آن طور كه اصلاح شده.
بكنوانسیون بین المللی مسؤولیت و پرداخت غرامت در مورد خسارت ناشی از حمل مواد سمّی ‌و خطرناك از طریق دریا، مصوب 1996 میلادی (برابر با 1375 هجری شمسی) آن طور كه اصلاح شده.
پكنوانسیون مسؤولیت شخص ثالث در زمینه انرژی هسته‌ای، مصوب 1960 میلادی (برابر با 1339 هجری شمسی) آن طور كه اصلاح شده یا كنوانسیون وین درباره مسؤولیت مدنی برای خسارت هسته‌ای، مصوب1963 میلادی (برابر با 1342 هجری‌شمسی) آن طور كه اصلاح شده یا قانون ملی حاكم یا ممنوع‌ كننده تحدید مسؤولیت برای خسارت هسته ای، یا
تكنوانسیون بین المللی درباره مسؤولیت مدنی ناشی از خسارت آلودگی نفت سوخت كشتی، مصوب 2001 میلادی (برابر با 1380 هجری شمسی) آن طور كه اصلاح شده، مشروط بر این كه كنوانسیون مربوط قابل اعمال و لازم‌الاجراء باشد.
2
ـ تا حدی كه اقدامات اتخاذ شده به موجب این كنوانسیون به موجب قانون ملی یا یك كنوانسیون بین المللی قابل اعمال، عملیات نجات تلقی شود، قانون یا كنوانسیون مزبور در مورد درخواستهای پاداش یا غرامت قابل پرداخت به نجات‌دهندگان در موارد خارج از قواعد این كنوانسیون، اعمال می‌شود.

ماده 12ـ بیمه اجباری یا تضمین‌ مالی دیگر

1ـ مالك ثبت شده كشتی با ظرفیت ناخالص سیصد تن و بالاتر كه پرچم یك دولت عضو را برمی‌افرازد ملزم است كه بیمه یا تضمین‌مالی دیگری مانند ضمانتنامه یك بانك یا مؤسسه مشابه را برای پوشش مسؤولیت به موجب این كنوانسیون به میزانی معادل حدود مسؤولیت به موجب نظام ملی یا بین‌المللی حاكم اما در همه موارد نه بیش از میزان محاسبه شده طبق جزء (ب) بند (1) ماده (6) كنوانسیون تحدید مسؤولیت دعاوی دریایی، مصوب 1976 میلادی (برابر با 1355 هجری شمسی) آن طور كه اصلاح شده به همراه داشته باشد.

2ـ پس از این كه مقام صالح دولت ثبت كشتی احراز نماید كه الزامات بند (1) ماده (12) این كنوانسیون رعایت شده است گواهینامه‌ای حاكی از آن كه بیمه یا تضمین ‌مالی دیگر طبق مفاد این كنوانسیون دارای اعتبار است برای هر كشتی با ظرفیت ناخالص سیصدتن و بالاتر صادر خواهد شد. در مورد یك كشتی ثبت شده در دولت عضو گواهینامه مزبور باید توسط مقام صالح دولت ثبت كشتی صادر یا تصدیق شود، در مورد كشتی كه در دولت عضو ثبت نشده، گواهینامه مزبور می‌تواند توسط مقام صالح هر دولت عضوی، صادر یا تصدیق شود. این گواهینامه بیمه اجباری باید به شكل نمونه مندرج در پیوست این كنوانسیون و حاوی موارد زیر باشد:
الف ) نام كشتی، شماره یا حروف مشخص و بندر ثبت؛
ب ) ظرفیت ناخالص كشتی؛
پ ) نام و محل اصلی كسب و كار مالك ثبت شده؛
ت ) شماره شناسایی سازمان بین‌المللی دریانوردی برای كشتی؛
ث ) نوع و مدت تضمین؛
ج ) نام و محل اصلی كسب و كار بیمه گر یا شخص دیگر ارائه كننده تضمین و در صورت اقتضاء محل كسب و كاری كه بیمه یا تضمین در آنجا ایجاد شده است؛ و
چ ) مدت اعتبار گواهینامه، كه نباید طولانی تر از مدت اعتبار بیمه یا تضمین دیگر باشد.

3ـ الف ) دولت عضو می‌تواند به یك مؤسسه یا سازمان به رسمیت شناخته ‌شده توسط خود اجازه دهد تا گواهینامه موضوع بند(2) ماده (12) این كنوانسیون را صادر نماید. مؤسسه یا سازمان مزبور، آن دولت را از صدور هر گواهینامه ‌آگاه خواهد نمود. در تمام موارد، دولت عضو باید كامل بودن و صحت گواهینامه‌ای را كه بدین شكل صادر شده است كاملاً تضمین ‌نماید و متعهد ‌گردد كه از اتخاذ ترتیبات لازم برای تحقق این تعهد، اطمینان حاصل نماید.
ب ) دولت عضو باید موارد زیر را به دبیر كل اعلام نماید:
(1)
مسؤولیتها و شرایط خاص اختیار تفویض شده به مؤسسه یا سازمان به رسمیت شناخته شده توسط آن؛
(2)
رفع اثر از چنین تفویض اختیاری، و
(3)
تاریخی كه از آن اختیار مزبور یا رفع اثر از چنین تفویض اختیاری نافذ می‌گردد.
اختیار تفویض شده تا سه ماه قبل از تاریخی كه در آن، اطلاعیه ای به این منظور به دبیر كل داده شده است، نافذ نخواهد شد.
پ ) مؤسسه یا سازمانی كه طبق این بند مجاز به صدور گواهینامه است باید حداقل مجاز شده باشد كه اگر شرایطی كه به موجب آنها گواهینامه‌ها صادر شده‌است، حفظ نشود، از این گواهینامه‌ها رفع اثر كند. در تمام موارد، مؤسسه یا سازمان باید چنین رفع اثرهایی را به دولتی كه از طرف آن، گواهینامه را صادر كرده است، گزارش نماید.

4ـ گواهـینامه باید به زبان یا زبانهای رسمی ‌دولت صادر كننده باشد. اگر زبان به كار رفته، انگلیسی، فرانسوی یا اسپانیایی نباشد، متن باید شامل ترجمه به یكی از این زبانها باشد و در مواردی كه دولت، چنین تصمیمی ‌بگیرد، زبان (زبانهای) رسمی ‌دولت مزبور می‌تواند حذف شود.

ـ گواهینامه باید در كشتی وجود داشته باشد و یك نسخه به مقامهایی كه سوابق ثبت كشتی را نگهداری می‌كنند، یا اگر كشتی در یك دولت عضو ثبت‌ نشده‌ باشد ، به مقامهای صادر كننده یا تأیید كننده گواهینامه، تسلیم شود.

ـ اگر امكان از بین رفتن بیمه یا تضمین مالی دیگر به عللی غیر از انقضاء مهلت اعتبار بیمه یا تضمین مشخص‌شده در گواهینامه به موجب بند(2) ماده (12) این كنوانسیون، قبل از سپری شدن سه ‌ماه از تاریخی كه در آن، اعلامیه انقضاء آن به مقامهای مذكور در بند(5) ماده (12) این كنوانسیون داده شده وجود داشته باشد، بیمه یا تضمین مالی دیگر، الزامات این ماده را تأمین نخواهد كرد، مگر این كه گواهینامه به این مقامها تسلیم یا گواهینامه جدیدی ظرف مدت مذكور صادر شده باشد. مفاد اخیرالذكر باید به طور مشابه، در مورد هر اصلاحیه‌ای در بیمه یا تضمینی كه الزامات این ماده را پوشش نمی‌دهد، اعمال شود.

7ـ دولت ثبت كشتی با رعایت مفاد این ماده و در نظر گرفتن دستورالعملهای مصوب سازمان در مورد مسؤولیت مالی مالكان ثبت شده، شرایط صدور و اعتبار گواهینامه را تعیین خواهد كرد.

ـ هیچ چیز در این كنوانسیون نباید به عنوان عامل بازدارنده یك دولت عضو از اعتماد به اطلاعات به‌دست آمده از سایر دولتها یا سازمانها یا سایر سازمانهای بین المللی در رابطه با اعتبار مالی موجود ارائه‌ كنندگان بیمه یا تضمین ‌مالی دیگر از نظر این كنوانسیون تفسیر شود. در چنین مواردی، دولت عضوی كه به چنین اطلاعاتی اعتماد كرده از مسؤولیت خود به عنوان دولت صادركننده گواهینامه‌ای كه در ماده (2) این كنوانسیون مقرر شده، مبرا نخواهد شد.

9ـ گواهینامه‌هایی كه به موجب تفویض اختیار دولت عضو صادر و تأیید شده است باید توسط سایر دولتهای عضو برای مقاصد این كنوانسیون پذیرفته شود و باید توسط سایر دولتهای عضو دارای همان اعتباری تلقی شود كه گواهینامه هایی كه خود آنها صادر یا تأیید كرده‌اند از آن برخوردار است ، حتی اگر گواهینامه صادره یا تأیید شده مربوط به كشتی باشد كه توسط یك دولت عضو ثبت نشده باشد. یك دولت عضو اگر اعتقاد داشته باشد كه بیمه ‌گر یا تضمین كننده مذكور در گواهینامه از نظر مالی قادر به تأمین تعهدات مقرر در این كنوانسیون نیست می‌تواند در هر زمانی درخواست مشاوره با دولت صادر‌كننده یا تأیید كننده گواهینامه را بنماید.

10ـ هر دعوایی برای هزینه‌های به وجود آمده به موجب این كنوانسیون می‌تواند به طور مستقیم علیه بیمه ‌گر یا شخص دیگر ارائه ‌كننده تضمین مالی برای مسؤولیت مالك ثبت شده اقامه شود. در چنین موردی خوانده می‌تواند به دفاعیه هایی كه مالك ثبت شده محق بوده است كه به آنها استناد كند (غیر از ورشكستگی یا انحلال مالك ثبت‌ شده) از جمله تحدید مسؤولیت به موجب هر رژیم ملی یا بین المللی قابل اعمال، استناد كندبه ‌علاوه، حتی اگر مالك ثبت ‌شده محق به تحدید مسؤولیت نباشد، خوانده می‌تواند مسؤولیت را به میزانی برابر با میزان بیمه یا تضمین‌ مالی دیگری محدود كند كه طبق بند (1) ماده (12) این كنوانسیون لازم است نگهداری شود. افزون بر آن خوانده می‌تواند به این دفاع استناد كند كه سانحه دریایی ناشی از سوء رفتار عمدی مالك ثبت شده بوده است، اما خوانده نباید به دفاع دیگری استناد كند كه خوانده احیاناً محق بوده در جریان دادرسی كه توسط مالك ثبت شده علیه خوانده اقامه شده، به آن استناد كند. درهرصورت خوانده حق خواهد داشت كه مالك ثبت شده را به جریان دادرسی فراخواند.

11ـ یك دولت عضو نباید به كشتی تحت پرچم خود كه این ماده در مورد آن اعمال می‌شود، اجازه دهد كه در هیچ زمانی مورد بهره‌ برداری قرار گیرد مگر این كه گواهینامه‌ای به موجب بند (2) یا (14) ماده (12) این كنوانسیون صادر شده باشد.

12ـ هر دولت عضو با رعایت مفاد این ماده، باید به موجب قانون ملی خود، اطمینان حاصل نماید كه بیمه یا تضمین دیگر به میزانی كه در بند (1) فوق مقرر شده است، در مورد هر كشتی با ظرفیت ناخالص سیصد تن یا بیشتر ـ هركجا كه ثبت شده باشد ـ در زمان ورود یا ترك بندر واقع در قلمرو آن یا در زمان ورود یا ترك تسهیلات فراساحلی واقع در دریای سرزمینی آن ، وجود دارد.

13ـ صرف نظر از مقررات بند (5) ماده (12) این كنوانسیون، دولت عضو می‌تواند به دبیر كل اعلام نماید كه برای مقاصد بند (12) ماده (12)این كنوانسیون،كشتیها ملزم به همراه داشتن یا ارائه گواهینامه مقرر در بند (2) ماده (12) این كنوانسیون در زمان ورود یا ترك بندری در قلمرو آن یا رسیدن یا ترك تسهیلات فراساحلی واقع در آبهای سرزمینی آن نیستند، مشروط بر این كه دولت عضوی كه گواهینامه مقرر به موجب بند (2) ماده (12) این كنوانسیون را صادر می‌كند به دبیركل اعلام كرده باشد كه سوابق را به شكل الكترونیكی، قابل دسترس برای كلیه دولتهای عضو، مؤید وجود گواهینامه و قادركننده دولتهای عضو به ایفاء وظایفشان به موجب بند (12) ماده (12) این كنوانسیون، نگهداری می‌كند.

14ـ اگر بیمه یا تضمین مالی دیگر در مورد كشتی كه متعلق به یك دولت عضو است، نگهداری نشود مفاد این ماده درخصوص كشتی مزبور قابل اعمال نخواهد بود، اما كشتی مزبور باید گواهینامه صادره توسط مقام صلاحیتدار دولت ثبت كشتی را كه حاكی از تعلق كشتی به آن دولت است و این كه مسؤولیت كشتی به میزان مذكور در بند(1) ماده (12) این كنوانسیون تحت پوشش قرار گرفته است، به همراه داشته باشد. گواهینامه مزبور تا سر حد امكان باید با نمونه مذكور در بند(2) ماده (12) این كنوانسیون هماهنگ باشد.

ماده 13 ـ مرور زمان
حقوق مربوط به وصول هزینه‌ها به موجب این كنوانسیون، جز در صورتی كه دعوایی تحت شرایط مقرر، ظرف سه‌ سال از تاریخ تعیین خطر طبق این كنوانسیون اقامه شود، از بین خواهد رفت. با این حال، در هیچ موردی یك دعوا پس از شش‌سال از تاریخ سانحه دریایی منجر به ایجاد لاشه كشتی، نمی‌تواند اقامه شود. چنانچه سانحه دریایی مركب از تعدادی از وقایع است، دوره شش‌ساله از تاریخ نخستین واقعه شروع می‌شود.

ماده 14 ـ مقررات اصلاح
1
ـ سازمان بنا به درخواست حداقل یك سوم دولتهای عضو، فراهمایی (كنفرانسی) را با هدف بازنگری یا اصلاح این كنوانسیون برگزار خواهد نمود.
2
ـ هر اعلام رضایتی در مورد التزام به این كنوانسیون كه پس از تاریخ لازم‌الاجراء شدن اصلاحیه این كنوانسیون ابراز شود، اعلام رضایت نسبت به این كنوانسیون به شكل اصلاح شده، تلقی خواهد شد.

ماده 15 ـ حل و فصل اختلافات

1ـ چنانچه اختلافی بین دو یا چند دولت عضو در مورد تفسیر یا اعمال این كنوانسیون بروز كند، آنها در وهله اول باید تلاش كنند كه اختلاف خود را از طریق مذاكره، تحقیق، میانجی‌گری، مصالحه، داوری، حل و فصل قضائی، توسل به ترتیبات یا مؤسسات منطقه‌ای یا سایر روش های مسالمت‌آمیز به انتخاب خود حل و فصل كنند .

2ـ اگر ظرف مدت زمان متعارفی كه بیش از دوازده‌ماه پس از تاریخی نخواهد بود كه دولت عضوی به دولت عضو دیگر اعلام نموده كه اختلافی بین آنها وجود دارد، حل و فصل ممكن نباشد، مقررات مربوط به حل و فصل اختلافات مقرر در بخش (15) كنوانسیون سازمان ملل متحد درباره حقوق دریاها، مصوب1982میلادی (برابر با 1361 هجری‌شمسی)، با اعمال تغییرات لازم، اعمال می‌شود، خواه دولتهای طرف‌اختلاف، عضو كنوانسیون سازمان ملل ‌متحد درباره حقوق دریاها، مصوب1982 میلادی (برابر با 1361هجری‌شمسی) نیز باشند یا نباشند.

3ـ هر روشی كه توسط یك دولت عضو این كنوانسیون و كنوانسیون سازمان ملل متحد درباره حقوق دریاها، مصوب 1982 میلادی (برابر با 1361 هجری شمسی) به موجب ماده (287) كنوانسیون اخیر انتخاب شود، در مورد حل و فصل اختلافات به موجب این ماده اعمال خواهد شد، مگر این كه دولت عضو مزبور به هنگام تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق به این كنوانسیون یا هر زمانی پس از آن، روش دیگری را طبق ماده (287) به منظور حل و فصل اختلافات ناشی از این كنوانسیون، انتخاب كند.

4ـ دولت عضو این كنوانسیون كه عضو كنوانسیون سازمان ملل متحد درباره حقوق دریاها، مصوب 1982 میلادی (برابر با 1361هجری‌شمسی) نیست، به هنگام تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق به این كنوانسیون یا هر زمانی پس از آن، مختار خواهد بود كه از طریق اعلامیه كتبی، یك یا چند روش مذكور در بند 1ماده (287) كنوانسیون سازمان ملل متحد درباره حقوق دریاها، مصوب1982 میلادی (برابر با 1361 هجری شمسی) را به منظور حل و فصل اختلافات به موجب این ماده انتخاب كند. ماده (287) در مورد اعلامیه مزبور و نیز هر اختلافی كه چنین دولتی، طرف آن است و تحت پوشش یك اعلامیه لازم‌الاجراء قرار نمی‌گیرد، اعمال خواهد شدبه منظور مصالحه و داوری طبق پیوست های (5) و (7) كنوانسیون سازمان ملل متحد درباره حقوق دریاها، مصوب 1982 میلادی (برابر با 1361 هجری شمسی)، دولت مزبور محق خواهد بود كه سازش‌دهندگان و داوران خود راجهت ذكر در فهرستهای موضوع ماده (2) پیوست (5) و ماده (2) پیوست (7) جهت حل و فصل اختلافات ناشی از این كنوانسیون معرفی نماید.

ـ اعلامیه تدوین شده طبق بندهای (3) و (4) ماده (15) این كنوانسیون باید به دبیر كل تسلیم شود كه او نیز نسخه هایی از آن را به دولتهای عضو ارسال خواهد نمود.

ماده 16ـ ارتباط با سایر كنوانسیون ها و موافقتنامه‌های بین‌المللی
هیچ‌چیز در این كنوانسیون خدشه‌ای به حقوق و تعهدات هیچ دولتی به موجب كنوانسیون سازمان ملل متحد درباره حقوق دریاها، مصوب 1982 میلادی (برابر با 1361 هجری شمسی) و حقوق بین المللی عرفی دریاها وارد نمی‌كند.

ماده 17 ـ امضاء، تنفیذ، پذیرش، تصویب و الحاق
این كنوانسیون در مقر سازمان از تاریخ 19 نوامبر 2007 میلادی تا 18 نوامبر 2008 میلادی (برابر با 28/8/1386 هجری شمسی تا 27/8/1388 هجری شمسی) جهت امضاء مفتوح خواهد بود و پس از آن برای الحاق مفتوح باقی خواهد ماند.
الف ) دولتها می‌توانند رضایت خود را برای التزام به این كنوانسیون به روشهای زیر ابراز دارند:
1-
امضاء بدون شرط تنفیذ، پذیرش یا تصویب؛ یا
2-
امضاء به شرط تنفیذ، پذیرش یا تصویب كه متعاقب آن تنفیذ، پذیرش یا تصویب صورت گیرد، یا
3 – 
الحاق.
ب ) تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق به وسیله سپردن سندی به همین منظور نزد دبیر كل، صورت خواهد گرفت.

ماده 18ـ لازم الاجراء شدن
1
ـ این كنوانسیون دوازده‌ماه پس از تاریخی لازم الاجراء خواهد شد كه در آن ده دولت، آن را بدون شرط تنفیذ، پذیرش یا تصویب، امضاء كرده باشند یا سند تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق را نزد دبیر كل سپرده باشند.
2
ـ برای هر دولتی كه پس از تحقق شرایط مندرج بند (1) ماده (17) این كنوانسیون برای لازم‌الاجراء شدن، این كنوانسیون را مورد تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق قرار دهد، این كنوانسیون سه‌ماه پس از تاریخ سپردن سند مربوط توسط دولت مزبور اما نه قبل از این كه این كنوانسیون طبق بند(1) ماده (17) این كنوانسیون لازم‌الاجراء شده باشد، لازم‌الاجراء خواهد شد.

ماده 19 ـ فسخ
1
ـ هردولت عضوی می‌تواند عضویت خود را در این كنوانسیون در هرزمان پس از انقضاء یك سال از تاریخی كه در آن، این كنوانسیون برای آن دولت لازم الاجراء می‌شود، فسخ نماید.
2
ـ فسخ عضویت با سپردن سندی به آن منظور نزد دبیر كل صورت خواهد گرفت.
3
ـ فسخ عضویت پس از گذشت یك سال، یا مدت طولانی‌تری كه ممكن است در سند فسخ عضویت مشخص شده باشد، از تاریخ دریافت آن توسط دبیر كل نافذ خواهد شد.

ماده 20ـ امین اسناد
1
ـ این كنوانسیون نزد دبیر كل سپرده خواهد شد.
2
ـ دبیر كل باید:
الف ) موارد زیر را به اطلاع تمام دولتهایی كه این كنوانسیون را امضاء نموده‌اند یا به آن ملحق شده اند برساند:
(1)
هر امضاء جدید یا سپردن سند تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق با ذكر تاریخ آن؛
(2)
تاریخ لازم الاجراء شدن این كنوانسیون؛
(3)
سپردن هر سند فسخ عضویت در این كنوانسیون به همراه تاریخ سپردن آن سند و تاریخی كه در آن، فسخ عضویت نافذ می‌شود؛ و
(4)
سایر اعلامیه‌ها و اطلاعیه‌هایی كه بر اساس این كنوانسیون دریافت می‌گردد؛ و
ب ) نسخه های برابر با اصل این كنوانسیون را به كلیه دولتهایی كه این كنوانسیون را امضاء نموده‌اند یا به آن ملحق شده‌اند ارسال نماید.
3
ـ به محض لازم الاجراء شدن این كنوانسیون یك نسخه برابر با اصل آن توسط دبیر كل به دبیر كل سازمان ملل متحد به منظور ثبت و انتشار آن طبق ماده (102) منشور ملل متحد ارسال خواهد شد.

ماده 21 ـ زبانها
این كنوانسیون در یك نسخه اصلی واحد به زبانهای عربی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی تنظیم شده است كه هر یك از متون دارای اعتبار یكسان هستند.
در تأیید مراتب فوق امضاء كنندگان زیر كه از طرف دولتهای متبوع خود بدین منظور دارای اختیار كامل می‌باشند، این كنوانسیون را امضاء كردند.
این كنوانسیون در شهر نایروبی در روز هجدهم ماه می ‌سال دو هزار و هفت میلادی (برابر با بیست و هشتم اردیبهشت یكهزار و سیصد و هشتاد و شش هجری شمسی) تصویب شد.

پیوست
گواهینامه بیمه یا تضمین‌مالی دیگر در مورد مسؤولیت انتقال لاشه كشتیها
صادر شده طبق مفاد ماده (12) كنوانسیون بین المللی نایروبی درباره انتقال لاشه كشتی ها مصوب 2007 میلادی (برابر با 1386 هجری شمسی)

نام كشتی

ظرفیت ناخالص

شماره یا حروف مشخص

شماره شناسایی سازمان بین‌المللی دریا نوردی كشتی

بندر ثبت


نام و نشانی كامل محل اصلی كسب و كارمالك
ثبت شده

بدین وسیله گواهی می‌شود كه برای كشتی فوق یك بیمه نامه یا تضمین‌مالی دیگر معتبر وجود دارد كه الزامات ماده (12) كنوانسیون بین المللی نایروبی درباره انتقال لاشه كشتی ها، مصوب 2007 میلادی (برابر با 1386 هجری شمسی) را تأمین می‌نماید.
نوع تضمین: ………………………………
مدت تضمین: ………………………….
نام و نشانی بیمه گر(ها) و/یا تضمین كننده (ها)
نام: ……………………………………………………………………………………………………………………………………….
نشانی: ………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………………………
این گواهینامه تا تاریخ …………………………………. دارای اعتباراست.
صادر شده یا تصدیق شده توسط دولت…………………………..(عنوان كامل دولت) یا متن زیر باید هنگامی‌مورد استفاده قرار گیرد كه یك دولت عضو، خود را از بند(3) ماده (12) بهره‌مند می‌گرداند:
این گواهینامه با تجویز دولت ……………………… (عنوان كامل دولت) توسط ………………… (نام مؤسسه یا سازمان) در …………… در ……………………………………. صادر گردیده است.
(مكان) (تاریخ)………………………………….. (امضاء و عنوان مقام مسؤول صادركننده یا تصدیق كننده)
نكات توضیحی:
1)
در صورت تمایل، عنوان دولت می‌تواند شامل اشاره به مقام دولتی صالح دولت محل صدور گواهینامه نیز باشد.
2)
چنانچه كل میزان تضمین از بیش از یك منبع تأمین شده باشد، میزان هر یك از منابع باید مشخص شود.
3)
اگر تضمین در شكلهای گوناگون ارائه شود، این شكلها باید برشمرده شود.
4)
قلم اطلاعاتی «مدت تضمین» باید تاریخی كه تضمین مزبور از آن تاریخ نافذ می‌شود را تصریح نماید.
5)
قلم اطلاعاتی « نشانی» بیمه‌گر‌(ها) و یا تضمین‌كننده (ها) باید بیانگر محل اصلی كسب و كار بیمه‌گر (ها) و یا تضمین‌كننده‌ (ها) باشد. در صورت اقتضاء باید محل ایجاد كسب و كار بیمه یا تضمین دیگر، قید گردد.

فوق مشتمل‌ بر ماده واحده منضم به متن كنوانسیون، شامل‌ مقدمه ‌و بیست و یك ماده و یك پیوست درجلسه علنی روز سه شنبه مورخ بیست و هشتم اردیبهشت‌ماه یكهزار و سیصد و هشتاد و نه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 12/3/1389 به تأیید شورای نگهبان رسید.

مجلس شورای اسلامی – علی لاریجانی