آیین نامه اجرایی ماده (۴) قانون رفع موانع تولید رقابت پذیری و ارتقای نظام مالی کشور مصوب ۱۳۹۴

هیأت وزیران در جلسه ۶ /۸ /۱۳۹۴ به پیشنهاد مشترك وزارتخانه های امور اقتصادی و دارایی، صنعت، معدن و تجارت و جهاد كشاورزی و به استناد اصل یكصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده (۴) قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر و ارتقای نظام مالی كشور – مصوب ۱۳۹۴- ، آیین نامه اجرایی ماده یاد شده را به شرح زیر تصویب كرد:

آیین نامه اجرایی ماده (۴) قانون رفع موانع تولید رقابت‌پذیر و ارتقای نظام مالی كشور

ماده 1

در این آیین‌ نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به كار می روند:
الف- قانون: قانون رفع موانع تولید رقابت ‌پذیر و ارتقای نظام مالی كشور – مصوب 1394– .
ب- واحد تولیدی: بنگاه دارای پروانه بهره برداری یا مجوز از دستگاه های اجرایی ذی ربط.
پ- هزینه تحقیقاتی و ارتقای وضعیت زیست محیطی: هزینه های طرح های پژوهشی و مطالعاتی مصوب واحدهای تحقیق و توسعه نزد دستگاه های اجرایی مربوط كه سبب كاهش یا رفع آلایندگی و یا منجر به ثبت اختراع یا حق امتیاز شده باشد.
ت- حق امتیاز تولید كالا یا خدمات: امتیاز، مجوز یا گواهینامه ای كه واحد تولیدی برای تولید كالا یا خدمات جدید و یا ارتقای فرآیندهای تولید و ارایه خدمات از دستگاه های اجرایی ذی ربط در اثر فعالیت های تحقیق و توسعه دریافت می كند.
ث- ثبت اختراع: گواهینامه ثبت اختراع (پتنت) از مراجع ذی صلاح ملی یا بین المللی زیست محیطی.

ماده ۲ 

دستگاه های اجرایی ذی ربط مجازند تا پنجاه درصد (۵۰%) هزینه های تحقیقاتی یا ارتقای وضعیت زیست محیطی واحدهای تولیدی را در حدود منابع پیش بینی شده در بودجه های سنواتی، در قالب كمك و در چارچوب موافقتنامه متبادله با سازمان مدیریت و برنامه ریزی كشور پرداخت نمایند.

تبصره كمك موضوع این ماده به مأخذ پرداخت، هزینه قطعی شده برای دستگاه اجرایی ذی ربط محسوب می­گردد.

ماده ۳

دستگاه های اجرایی ذی ربط طرح های تحقیق و توسعه و ارتقای زیست محیطی مشمول را با توجه به منابع اعتباری مصوب، براساس ماهیت، میزان اثر درون بنگاهی و فرابنگاهی طرح، رسوخ فناوری در بخش، ارتقای بهره وری كل عوامل تولید، پیچیدگی و تنوع عوامل مؤثر بر طرح و میزان هزینه بری آنها، اولویت بندی نموده و كمك های مذكور را براساس سرفصلهای مقرر در ماده (۴) این آیین نامه به واحد یا واحدهای تولیدی (طرح های مشترك) ذی ربط اختصاص می دهند. میزان كمك ها به نسبت اعتبار تخصیص یافته به دستگاه های اجرایی موضوع ماده (۲) این آیین نامه خواهد بود.

ماده ۴

هزینه های زیر به عنوان هزینه های تحقیقاتی مرتبط قابل قبول می باشد:
الف- هزینه های آزمایشگاهی، آزمون نمونه اولیه و آزمایش های بالینی، هزینه استانداردهای ایمنی و ارتقای زیست محیطی.
ب- هزینه های ثبت و حفاظت از حق اختراع داخلی و خارجی.
پ- هزینه های مربوط به همكاری های تحقیقاتی با دانشگاه ها، مراكز پژوهشی و شركت های دانش بنیان.
ت – هزینه های خرید یا اخذ حق استفاده از اختراعات، حق امتیاز و دانش فنی از سایر اشخاص حقیقی و حقوقی كه به ثبت حق اختراع داخلی و خارجی مشروح در ادعانامه منجر شده است.

تبصره ۱كمك های موضوع این آیین نامه در سقف بودجه های سالیانه تنها شامل آن دسته از هزینه های تحقیقاتی یا ارتقای وضعیت زیست محیطی می شود كه حق امتیاز كالا یا خدمات یا ثبت اختراع حاصل از آن پس از تصویب قانون صورت گرفته باشد.

تبصره ۲اعطای كمك های موضوع این آیین نامه به هر واحد تولیدی منوط به عدم استفاده از مزایا یا كمك های مشابه برای هر حق امتیاز یا هر ثبت اختراع فقط یك بار مجاز خواهد بود.

ماده 5

دستگاه های اجرایی حسب مورد با استفاده از تمامی ظرفیت های ساختاری و نهادی موجود كشور مسئول اجرای این آیین نامه بوده و مكلفند گزارش های مربوط را سالانه به سازمان مدیریت و برنامه ریزی كشور و معاونت علمی و فناوری رئیس جمهور و شورای عالی علوم، تحقیقات و فناوری ارایه نمایند.

ماده ۶

دستگاه های اجرایی مجازند از محل منابع داخلی خود و با رعایت قوانین و مقررات مربوط با تأیید بالاترین مقام دستگاه تا پنجاه درصد (۵۰%) هزینه های تحقیقاتی واحدهای تولیدی ذی ربط را كه منجر به كسب حق امتیاز تولید كالا یا خدمات یا ثبت اختراع یا ارتقای وضعیت زیست محیطی شده در قالب كمك پرداخت نمایند. این پرداخت به عنوان هزینه قطعی شده برای دستگاه اجرایی ذی ربط محسوب می شود.

ماده 7

واحدهای تولیدی مشمول این آیین‌ نامه مكلفند درخواست خود را در سامانه جامع وزارت صنعت، معدن و تجارت كه به این منظور راه اندازی می شود، ثبت نمایند تا وزارتخانه های مربوط ظرف سه ماه درخواست را بررسی و نتیجه ارزیابی و میزان كمك به هر واحد مشمول را براساس دستورالعمل های مندرج در سامانه اعلام نمایند.

معاون اول رئیس جمهور – اسحاق جهانگیری