آیین نامه چگونگی مدت کار، تعطیلات و مرخصی ها، مزد و حقوق کارگرانی که طرز کارشان به نحوی است که تمام یا قسمتی از مزد و درآمد آن ها به وسیله مشتریان یا مراجعین تامین می‌شود مصوب 1372

هیات وزیران در جلسه مورخ 13/4/1372 بنا به پیشنهاد شماره 54817 مورخ 21/4/1371 وزارت كار و امور اجتماعی و به استناد ماده ( 190 ) قانون كار جمهوری اسلامی ایران ، آیین نامه چگونگی مدت كار، تعطیلات و مرخصیها، مزد و حقوق كارگرانی كه طرز كارشان ، به نحوی است كه تمام یا قسمتی از مزد و و درآمد آنها به وسیله مشتریان یا مراجعین تامین می شود را به شرح زیر تصویب نمود:

آیین نامه چگونگی مدت كار، تعطیلات و مرخصیها، مزد و حقوق كارگرانی كه طرز كارشان به نحوی است كه تمام یا قسمتی از مزد و درآمد آنها بوسیله مشتریان یا مراجعین تامین می شود

ماده 1

 مدت كار، تعطیلات ، مرخصی ها و مزد و حقوق كارگرانی كه طرز كارشان بنحوی است كه تمام یا قسمتی از مزد و درآمد آنها به وسیله مراجعین یا مشتریان تامین می شود، به موجب این آیین نامه خواهد بود.

ماده 2 

 در مواردی كه مزد كارگر از وجوه دریافتی از مراجعین و مشتریان تامین می شود باید سهم مزد كارگر از وجوه دریافتی در قرارداد كار مشخص شود و هر گاه علاوه بر وجوه مذكور پرداخت مزد ثابتی توسط كارفرما تعهد شده باشد باید میزان آن در قرار داد معین گردد.

تبصره – وجوهی كه عرفا تحت عنوان انعام از سوی مشتریان یا مراجعین به كارگران پرداخت می شود و در قرارداد كار ذكری از آنها به عنوان بخشی از مزد نشده جزو مزد محسوب نمی شود.

ماده 3 

 در كارگاههای مشمول این آیین نامه چنانچه با توجه به ماهیت كار، وجوه دریافتی از مشتریان یا مراجعین به وسیله كارفرما یا طرق دیگر جمع آوری شوند، چگونگی و نحوه پرداخت سهم مزد كارگر با تراضی طرفین ( كارگر و كارفرما ) تعیین می شود.

ماده 4 

 مجموع مزد و درآمد دریافتی از مشتریان یا مراجعین موضوع ماده ( 2 ) این آیین نامه كه به كارگر تعلق می گیرد در هر حال نباید از حداقل مزد قانونی كمتر باشد.

ماده 5 

 كارگران مشمول این آیین نامه از نظر استفاده از تعطیلات و مرخصی ها تابع مقررات مبحث سوم از فصل سوم قانون كار می باشند و مزد ایام مذكور توسط كارفرما پرداخت می شود در صورتی كه ماخذ پرداخت مزد برای تعطیلات و مرخصی ها در قرارداد كار مشخص نشده باشد، ماخذ محاسبه ، میانگین مزد دریافتی در روزهای كاركرد آخرین ماه كارگر است .

ماده 6 

 مزدی كه مبنای محاسبه فوق العاده اضافه كاری قرار می گیرد و نیز مزد روزهای جمعه و تعطیل رسمی و مرخصی ها نباید كمتر از حداقل مزد قانونی باشد.

ماده 7 

 ماخذ محاسبه مزد یا حقوق ، حق سنوات و مزایای پایان كار موضوع مواد ( 18 ) ، ( 20 ) ، ( 27 ) ، ( 31 ) ، ( 32 ) قانون كار عبارت از متوسط مزد دریافتی كارگر در آخرین نود ( 90 ) روز كار او خواهد بود.

ماده 8 

 در صورت وجود عرف و رویه دیگری در كارگاه كه مزد و مزایایی بیش از آنچه كه در این آیین نامه مقرر شده برای كارگران در نظر گرفته باشد همان عرف و رویه حاكم خواهد بود.

حسن حبیبی
معاون اول رئیس جمهور