قانون الزام سازمان تأمین اجتماعی به اجرای بند های الف و ب ماده 3 قانون تأمین اجتماعی مصوب 1368

قانون الزام سازمان تأمین اجتماعی به اجرای بند های الف و ب ماده 3 قانون تأمین اجتماعی مصوب 1368,08,21

ماده واحده از تاریخ تصویب این قانون انجام تعهدات بند های الف و ب ماده 3 قانون تأمین اجتماعی مصوب تیر ماه 1354 بعهده سازمان تأمین اجتماعی خواهد بود.
سازمان مذكور موظف است كلیه تعهدات درمانی مزبور را از بخشهای دولتی و در صورت نیاز از بخش خصوصی با رعایت تعرفه ‌های رسمی تأمین ‌نماید.

تبصره 1 نحوه استفاده از واحدهای درمانی و بیمارستانی تحت مالكیت سازمان (اعم از واحدهای ملكی و استیجاری موجود) و واحدهایی كه‌ بدین منظور ایجاد خواهد شد و چگونگی پرداخت هزینه‌ های درمان و نگهداری حسابها و نحوه خرید خدمت طبق آئیننامه اجرائی این قانون خواهد‌ بود كه توسط سازمان تأمین اجتماعی حداكثر ظرف مدت سه ماه از تاریخ تصویب این قانون با رعایت مفاد بند های ذیل تهیه و به تصویب وزرای ‌بهداشت، درمان و آموزش پزشكی، كار و امور اجتماعی و امور اقتصادی و دارائی خواهد رسید.
الف – كل هزینه واحد های درمانی و بیمارستانی تحت مالكیت سازمان بعهده سازمان تأمین اجتماعی بوده و سازمان مزبور مكلف است بودجه‌ هر سال آن را از محل سهم درمان (9% از مأخذ محاسبه و حق بیمه مذكور در ماده قانون تأمین اجتماعی) پیش ‌بینی و در بودجه خود منظور نماید‌ سازمان تأمین اجتماعی بمنظور انجام هزینه‌ ها امین خود را تحت عنوان صاحب جمع اموال و مسوول امور مالی در واحدهای مذكور مستقر می ‌نماید‌ كه بر امور مالی مطابق ضوابط نظارت مستقیم خواهد داشت سرپرست سازمان مسوول امور مالی را پیشنهاد و پس از تایید وزارت بهداشت، درمان و ‌آموزش پزشكی منصوب خواهد نمود.
ب – كلیه واحد های آموزشی موجود سازمان و بیمارستانهائیكه در آینده دارای توان آموزشی می ‌شوند بر اساس برنامه ‌ریزی آموزشی وزارت ‌بهداشت، درمان و آموزش پزشكی به خدمات آموزشی خود ادامه خواهند داد.
ج – كلیه بیمارستانهای تحت مالكیت سازمان مكلفند تا 20% از ظرفیت تختهای خود را به پذیرش بیماران غیر بیمه‌ ای بی ‌بضاعت و همچنین‌ بیمارانی كه از خانواده ‌های محترم شهداء، اسراء مفقودین و جانبازان هستند بطور رایگان اختصاص دهند و در شهرهایی كه منحصر بفرد هستند به ‌تمام متقاضیان ارائه خدمت كنند.
د – كلیه واحد های درمانی وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی مكلفند نسبت به پذیرش بیماران بیمه شدة تأمین اجتماعی اقدام و‌ هزینه‌ های انجام شده را بر اساس تعرفه ‌های مصوب از سازمان تأمین اجتماعی دریافت دارند.
هـ – سازمان تأمین اجتماعی می ‌تواند در صورت لزوم با عقد قرارداد از خدمات پزشكی بخش خصوصی جهت درمان بیمه‌ شدگان تأمین اجتماعیاستفاده نموده و هزینه ‌های مربوطه را طبق تعرفه‌ های مصوب مورد عمل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی راساً از محل سهم درمان پرداخت‌ نماید.
و – درآمد های حاصله از ارائه خدمات درمانی به غیر بیمه شده در واحد های تحت مالكیت سازمان مستقیماً به حساب جداگانه ‌ای جهت كمك به‌ساخت و تعمیر و نگهداری بیمارستان های تحت مالكیت اختصاص می‌ یابد.

تبصره 2 از تاریخ تصویب این قانون به اعضای تشكیل دهنده شورای فنی موضوع ماده 4 قانون تأمین خدمات درمانی دو نفر بشرح زیر اضافه ‌می ‌گردند:
1 –
مدیر عامل سازمان تأمین اجتماعی یا نماینده او.
2 –
رئیس سازمان برنامه و بودجه یا نماینده او.

تبصره 3 اجراء این قانون باید هماهنگ با سیاستهای كلی بهداشتی درمانی كشور در قالب طرح گسترش شبكه‌ های بهداشتی درمانی باشد.

تبصره 4 از تاریخ تصویب این قانون آندسته از مواد قانون تأمین اجتماعی و سایر قوانینی كه با این قانون مغایر است لغو می‌ گردد.

قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و چهار تبصره در جلسه علنی روز یكشنبه مورخ بیست و یكم آبانماه یكهزار و سیصد و شصت و هشت مجلس‌ شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 24 /8 /1368 به تایید شورای نگهبان رسیده است.

رئیس مجلس شورای اسلامی – مهدی كروبی