قانون بازنشستگی پیش از موعد كاركنان دولت مصوب 1386,06,05با اصلاحات و الحاقات بعدی
ماده واحده– به دولت اجازه داده میشود از تاریخ تصویب این قانون ظرف مدت سه سال كاركنان رسمی، پیمانی و قراردادی وزارتخانهها و مؤسسات دولتی را كه حداقل بیست و پنج سال سابقه خدمت قابل قبول داشته باشند با حداكثر پنجسال سنوات ارفاقی بدون شرط سنی در صورت تقاضای كاركنان و موافقت دستگاه متبوع خود بازنشسته نماید. پاداش پایان خدمت این قبیل كاركنان براساس سیسال پرداخت خواهدشد. حداقل سنوات قابل قبول برای استفاده بانوان شاغل از این حكم بیست سال بوده و حداكثر سنوات ارفاقی آنان پنج سال خواهدبود. پاداش پایان خدمت این قبیل كاركنان براساس سنوات خدمت قابل قبول آنان محاسبه و پرداخت خواهدشد.
تبصره 1 ـ دستگاههای اجرائی مشمول این قانون مكلفند بار مالی ناشی از اجراء این قانون در سال 1386 را از محل اعتبارات سال جاری خود پرداخت نمایند. اعتبار مورد نیاز برای سالهای آتی در قوانین بودجه سنواتی كل كشور پیشبینی و تأمین خواهد شد.
تبصره 2 ـ سهم صندوقهای بازنشستگی بابت پرداخت حقوق بازنشستگی و نیز كسور بازنشستگی و یا حق بیمه سهم مستخدم و كارفرما نسبت به سنوات ارفاقی از محل اعتبارات تبصره(1) تأمین و به صندوقهای مذكور پرداخت خواهدشد.
تبصره 3 ـ شركتهای دولتی و مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی میتوانند صرفاً با استفاده از منابع مالی خود، كاركنان واجد شرایط خود را به نحو مقرر در این قانون بازنشسته نمایند.
تبصره 4 ـ كاركنانی كه به استناد این قانون بازنشسته میشوند از حقوق و مزایای سایر قوانین و مقررات كه برای كاركنان بازنشسته در نظر گرفته شدهاست بهرهمند خواهندبود.
تبصره 5 ـ آئیننامه اجرائی این قانون حداكثر ظرف مدت سه ماه از تاریخ تصویب بنا به پیشنهاد سازمان مدیریت و برنامهریزی كشور و وزارت تعـاون، كار و رفاه اجتماعی تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهدرسید .
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و پنج تبصره در جلسه علنی روز دوشنبه مورخ پنجم شهریورماه یكهزار و سیصد و هشتاد و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 12/6/1386 به تأیید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی _ غلامعلی حدادعادل