قانون موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای ‌كالا و مسافر بین دولت جمهوری اسلامی ایران و‌دولت انتقالی اسلامی افغانستان مصوب 1382

قانون موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای ‌كالا و مسافر بین دولت جمهوری اسلامی ایران و‌دولت انتقالی اسلامی افغانستان مصوب 1382,10,23با اصلاحات و الحاقات بعدی

ماده واحده موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای كالا و مسافر بین دولت ‌جمهوری اسلامی ایران و دولت انتقالی اسلامی افغانستان مشتمل بر یك مقدمه و پانزده‌ ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.

بسم‌الله الرحمن الرحیم
‌موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای كالا و ‌مسافر بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت‌ انتقالی اسلامی افغانستان

دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت انتقالی اسلامی افغانستان كه از این پس«‌طرفهای متعاهد» نامیده می‌شوند با تمایل به تسهیل حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای كالا و‌مسافر، بین دو كشور و به صورت ترانزیتی (‌عبوری) ازطریق قلمرو یكدیگر، موارد زیر را‌مورد توافق قرار دادند.

مقررات مقدماتی


ماده 1 – تعاریف
‌از نظر این موافقتنامه:
1 –
اصطلاح «‌متصدی حمل و نقل» عبارت است از هر شخص حقیقی یا حقوقی ‌مقیم در قلمرو هر یك از طرفهای متعاهد كه براساس قوانین و مقررات ملی ذی‌ربط مجاز به‌ انجام حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای كالا یا مسافر می‌باشد.
2 –
اصطلاح «‌وسیله نقلیه» عبارت است از هر وسیله نقلیه جاده‌ای واحد یا تركیبی ‌از یك كشنده با نیمه یدك یا یدك (‌تریلر یا نیمه تریلر) كه :
‌الف – برای حمل بیش از چهار نفر شامل راننده (‌وسیله نقلیه مسافربری) یا جهت‌ حمل كالا (‌وسیله نقلیه باربری) ساخته شده باشد.
ب – در قلمرو هر یك از طرفهای متعاهد به ثبت رسیده باشد (‌درخصوص وسیله ‌نقلیه تركیبی، ثبت كشنده مورد نیاز می‌باشد).

ماده 2 دامنه شمول (‌موضوع موافقتنامه)
‌مفاد این موافقتنامه درمورد حمل و نقل جاده‌ای مسافر یا كالا بین قلمرو طرفهای ‌متعاهد، به صورت ترانزیت (‌عبوری) ازطریق قلمرو هر یك از طرفهای متعاهد، یا به‌ كشورهای ثالث یا بالعكس اعمال می‌گردد.

ماده 3 آزادی ترانزیت (‌عبور) كالا
‌كلیه كالاهای طرفهای متعاهد از حق آزادی ترانزیت بدون هیچ‌گونه محدودیتی از‌قلمرو دو كشور برخوردار می‌باشد.
‌این حق شامل ترانزیت اسلحه، مهمات، مواد محترقه و كالاهای ممنوع شرعی نمی‌باشد.

حمل و نقل مسافر

ماده 4 حمل و نقل منظم
1 –
اصطلاح «‌حمل و نقل منظم» عبارت است از حمل و نقل برنامه‌ریزی شده ‌مسافر در مسیرهای معین كه امكان سوار یا پیاده شدن مسافر در ایستگاههای تعیین شده‌ وجود دارد.
2 –
حمل و نقل منظم بین دو كشور یا به صورت ترانزیت (‌عبوری) از قلمرو آنها‌ باید به تأیید مقامات صلاحیتدار طرفهای متعاهد برسد.
3 –
مقامات صلاحیتدار هر طرف متعاهد برای برقراری حمل و نقل منظم مجوز‌ صادر می‌نمایند. مقامات صلاحیتدار به طور مشترك شرایط و ضوابط اخذ مجوز شامل ‌زمان استمرار، تعداد سفر، جداول زمانی و همچنین دیگر جزئیات ضروری برای برقراری ‌حمل و نقل منظم مؤثر و روان را تعیین خواهند نمود.

ماده 5 موارد معاف از اخذ مجوز
‌موارد حمل و نقلی ذیل از اخذ مجوز معاف است:
‌الف – حمل و نقل اتفاقی تحت پوشش راه‌نامه كه در آن وسیله نقلیه معین برای حمل گروه مشخصی مسافر در طول مسافرت مورد استفاده قرار گرفته و آنان را به مبداء ‌حركت بازگرداند.
ب – ترانزیت (‌عبور) از قلمرو طرف متعاهد دیگر توسط وسیله نقلیه بدون مسافر‌در طول سفر به یا از كشور ثالث.
ج – جایگزینی یك وسیله نقلیه (‌مسافری) با وسیله نقلیه از كارافتاده.

حمل و نقل كالا

ماده 6 حمل و نقل مجاز كالا
‌به استثنای بند (2) ماده (10) این موافقتنامه متصدی حمل و نقل مجاز در قلمرو‌یك طرف متعاهد بدون نیاز به اخذ پروانه (‌پرمیت) یا مجوزهای دیگر مطابق با قوانین‌ طرف متعاهد دیگر، مجاز خواهد بود وسیله نقلیه باربری خالی یا بارگیری شده را به‌طور‌موقت به منظور حمل كالا، شامل بار بازگشت، به داخل قلمرو طرف متعاهد دیگر به شرح‌زیر وارد نماید:
‌الف – بین هر نقطه واقع در قلمرو یك طرف متعاهد و هر نقطه واقع در قلمرو طرف‌متعاهد دیگر.
ب – به صورت ترانزیت (‌عبوری) ازطریق قلمرو طرف متعاهد دیگر.
ج – بین هر نقطه واقع در قلمرو طرف متعاهد دیگر و هر نقطه واقع در قلمرو یك‌كشور ثالث.

ماده 7 ممنوعیت حمل و نقل داخلی
‌مفاد این موافقتنامه به متصدیان حمل و نقل هر یك از طرفهای متعاهد اجازه حمل ‌مسافر یا كالا بین دو نقطه واقع در داخل قلمرو طرف متعاهد دیگر را نمی‌دهد.

ماده 8 عوارض و مالیات
1 –
وسایل نقلیه موتوری كه در قلمرو یك طرف متعاهد به ثبت رسیده و به‌ طور‌موقت وارد قلمرو طرف دیگر متعاهد می‌شوند از پرداخت كلیه مالیاتها و عوارض مربوط ‌به مالكیت، ثبت و استفاده از این‌گونه وسایل نقلیه و نیز از پرداخت هرگونه مالیات خاص ‌بر خدمات حمل و نقل معاف خواهند بود.
2 –
معافیت یاد شده در بند (1) این ماده در قلمرو هر یك از طرفین متعاهد اعطاء‌ خواهد شد، مادامی كه شرایط قوانین و مقررات گمركی لازم‌الاجرای طرف متعاهد ‌ذی‌ربط ورود موقت وسیله نقلیه بدون پرداخت مالیات و حقوق و عوارض ورودی را‌اجازه دهد.
3 –
عملیات حمل و نقل تحت شرایط این موافقتنامه در كشور میزبان مشمول‌ پرداخت عوارض یا هزینه‌های خاص (‌مصارفات) استفاده از پلها، تونلها، بنادر، جاده‌ها و ‌قسمتهای خاص جاده‌ها و یا جاده‌های طبقه‌بندی شده ویژه خواهند بود. عوارض و‌هزینه‌های مزبور بدون تبعیض در مورد متصدیان حمل و نقل مقیم و غیرمقیم اعمال ‌می‌گردد.

ماده 9 مقررات گمركی
1 –
ورود موقت وسائط نقلیه به قلمرو طرف متعاهد دیگر از پرداخت مالیات و‌حقوق و عوارض ورودی معاف بوده و مشمول ممنوعیت و محدودیتهای وارداتی برطبق ‌قوانین و مقررات ملی طرف متعاهد ذی‌ربط نمی‌شود.
2 –
مواد سوختی موجود در مخازن سوخت معمول وسیله نقلیه از پرداخت ‌مالیات و حقوق و عوارض ورود معاف می‌باشد.
3 –
قطعات یدكی ورودی به منظور تعمیر وسیله نقلیه مشخص كه قبلاً تحت مفاد ‌بند (1) این ماده وارد شده است، بدون هرگونه ممنوعیت یا محدودیت وارداتی موقتاً از‌پرداخت مالیات و حقوق و عوارض ورودی معاف خواهد بود. قطعات یدكی تعویض‌شده مجدداً صادر یا به مقامات صلاحیتدار گمركی طرف متعاهد دیگر واگذار می‌گردد.

ماده 10 وزن و ابعاد
1 –
هر یك از طرفهای متعاهد، متعهد است شرایط وزن و ابعاد وسایل نقلیه ثبت‌شده در قلمرو طرف متعاهد دیگر را محدودتر از وسایل نقلیه ثبت شده در قلمرو خود قرار‌ندهد.
2 –
هر طرف متعاهد ممكن است مجوز ویژه‌ای را برای وسایل نقلیه‌ای كه به جهت ‌وزن یا ابعاد یا بار مجاز به تردد در جاده‌های آن نیستند، صادر نماید.

ماده 11 اجرای قوانین ملی
‌مواردی كه در این موافقتنامه و یا موافقتنامه‌های بین‌المللی دیگر كه هر دو طرف متعاهد در آن عضویت دارند، پیش‌بینی نشده است، متصدیان حمل و نقل و رانندگان‌ وسائط نقلیه ثبت شده در قلمرو یك طرف متعاهد موظفند قوانین و مقررات طرف دیگر‌ متعاهد را رعایت نمایند.

ماده 12 تخلفات
1 –
درصورت بروز هرگونه تخلف از مفاد این موافقتنامه توسط وسیله نقلیه یا‌ راننده یك طرف متعاهد در قلمرو طرف متعاهد دیگر، مقامات صلاحیتدار طرف ‌متعاهدی كه در قلمرو آن تخلف به وقوع پیوسته است از مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر تقاضا می‌نماید: ‌الف – صدور اخطار كتبی به متصدی حمل و نقل. ب – صدور این‌گونه اخطاریه به همراه تذكر مبنی بر این كه ادامه تخلف، منجر به‌محرومیت موقت یا دائم وسایل نقلیه ملكی یا تحت اجاره آن متصدی حمل و نقل در‌ قلمرو طرف متعاهدی كه در آن تخلف به وقوع پیوسته خواهد شد. ج – اعلان این‌گونه محرومیتها. 2 – مقامات صلاحیتداری كه این‌گونه تقاضاها را دریافت می‌نمایند مفاد مربوطه آن‌ را رعایت نموده و مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر را در اسرع وقت از اقدامات ‌متخذه مطلع خواهند نمود.

ماده 13 (اصلاحی 31ˏ03ˏ1390)مقامات صلاحیتدار
‌مقامات صلاحیتدار تعیین شده جهت اجرای این موافقتنامه عبارتند از:
‌از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران :
‌وزارت راه و شهرسازی – سازمان حمل و نقل و پایانه‌های كشور
‌ازطرف دولت انتقالی اسلامی افغانستان
‌وزارت تجارت – ریاست عمومی ترانزیت بین‌المللی

ماده 14 كمیته مشترك
1 –
به‌ منظور نظارت بر اجرای این موافقتنامه و حل و فصل سریع كلیه مسائل مورد ‌اختلاف، مقامات صلاحیتدار طرفهای متعاهد كمیته مشتركی را مركب از نمایندگان خود ‌تشكیل خواهند داد.
‌شرح وظایف كمیته مشترك به شرح ذیل می‌باشد:
‌الف – بررسی و ارائه راه حلهای مناسب در مورد مشكلات احتمالی كه مستقیماً بین ‌مقامات صلاحیتدار مورد اشاره در ماده (13) این موافقتنامه حل و فصل نگردیده است.
ب – بررسی سایر موارد پیش‌بینی نشده مشمول این موافقتنامه و ارائه پیشنهادات‌ جهت حل آنها.
ج – رسیدگی به سایر امور حمل و نقل جاده‌ای مورد توافق طرفین.
2 –
كمیته مشترك می‌تواند اصلاح هر یك از مواد این موافقتنامه را پیشنهاد و آن را‌جهت تصویب به مقامات ذی‌صلاح ارسال دارد.
3 –
كمیته مشترك بنا به درخواست مقامات صلاحیتدار و به طور متناوب در قلمرو‌هریك از طرفهای متعاهد تشكیل جلسه خواهد داد. دو طرف متعاهد ملزم به اجرای ‌تصمیمات متخذه كمیته مشترك می‌باشند.

ماده 15 لازم‌الاجراء شدن و مدت اعتبار
1 –
طرفهای متعاهد پس از طی مراحل لازم‌الاجراء شدن موافقتنامه براساس‌ قوانین ملی خود، یكدیگر را ازطریق مجاری دیپلماتیك مطلع خواهند نمود. این‌ موافقتنامه سی روز پس از تاریخ یادداشت كتبی طرفین لازم‌الاجراء خواهد شد.
2 –
این موافقتنامه پس از لازم‌الاجراء شدن برای پنج سال معتبر خواهد بود و پس‌از آن خود به خود برای مدت نامحدودی معتبر می‌ماند مگر آن كه هر یك از طرفهای ‌متعاهد با یك پیش‌آگهی كتبی شش ماهه از طریق مجاری دیپلماتیك انقضاء آن را به طرف ‌دیگر اعلام نماید.
‌این موافقتنامه به تاریخ پانزدهم دی ماه (‌جدی) یكهزار و سیصد و هشتاد و یك‌هجری شمسی در شهر تهران در یك مقدمه و پانزده ماده در دو نسخه اصلی به زبان ‌فارسی به امضاء رسید كه هر دو نسخه دارای اعتبار یكسان می‌باشد.
‌از طرف ‌از طرف
‌دولت جمهوری اسلامی ایران ‌ دولت انتقالی اسلامی افغانستان

قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و پانزده ‌ماده در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ بیست و سوم دی‌ماه یكهزار و سیصد و هشتاد و‌ دو مجلس شورای اسلامی تصویب و نظر شورای نگهبان در مهلت مقرر موضوع اصل نود‌ و چهارم (94) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران واصل نگردید.

رئیس مجلس شورای اسلامی – مهدی كروبی