قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون تاسیس سازمان جهانی مالکیت معنوی مصوب ۱۳۸۰

قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به كنوانسیون تأسیس سازمان جهانی مالكیت معنوی

ماده واحده

 به دولت جمهوری اسلامی ایران اجازه داده می‌شود به كنوانسیون تأسیس سازمان جهانی مالكیت معنوی امضاء شده در استكهلم به ‌تاریخ چهاردهم جولای 1967 میلادی برابر با بیست و چهارم تیر ماه سال 1346 هجری شمسی و اصلاحی بیست و هشتم اكتبر 1979 میلادی برابر با‌هفتم آبان ماه سال 1358 هجری شمسی مشتمل بر یك مقدمه و بیست و یك ماده به شرح پیوست ملحق شده اسناد مربوط را تسلیم نماید.

‌بسم‌الله الرحمن الرحیم

‌كنوانسیون تأسیس سازمان جهانی مالكیت معنوی امضاء ‌شده در استكهلم به تاریخ چهاردهم جولای 1967 میلادی برابر با بیست و چهارم تیر ماه سال1346 هجری شمسی و اصلاحی بیست و هشتم اكتبر 1979 میلادی برابر با هفتم آبانماه سال 1358 هجری شمسی

‌طرفهای متعاهد،

‌با تمایل به مشاركت در تفاهم و همكاری بهتر بین دولتها در جهت منافع مشترك براساس احترام حاكمیت و برابری آنها؛

‌با تمایل به ارتقای حمایت از مالكیت معنوی در سراسر دنیا، به منظور تشویق فعالیت خلاق؛

‌با تمایل به روز كردن و كارایی بیشتر مدیریت اتحادیه‌هایی كه در زمینه‌های حمایت مالكیت صنعتی، به حمایت از آثار ادبی و هنری تأسیس شده‌اند با‌ رعایت احترام كامل نسبت به استقلال هر یك از اتحادیه‌ها؛

‌به شرح زیر توافق نمودند :

ماده 1 – تأسیس سازمان
‌بدین وسیله سازمان جهانی مالكیت معنوی ایجاد می‌شود.

‌ماده 2 – تعاریف

‌از نظر این كنوانسیون :

1- «‌سازمان» به معنی سازمان جهانی مالكیت معنوی می‌باشد (WIPO)

2- منظور از «‌دفتر بین‌المللی» دفتر بین‌المللی مالكیت معنوی می‌باشد.

3- منظور از «‌كنوانسیون پاریس» كنوانسیون امضاء ‌شده در بیستم مارس 1883 برابر با اول فروردین سال 1262 هجری شمسی با اصلاحات به‌ عمل ‌آمده برای حمایت از مالكیت صنعتی است.

4- منظور از «‌كنوانسیون برن» كنوانسیون امضاء شده در نهم سپتامبر 1886 برابر با نوزدهم شهریور ماه سال 1265 هجری شمسی با اصلاحات به‌ عمل ‌آمده برای حمایت از آثار هنری و ادبی می‌باشد.

5- «‌اتحادیه پاریس» اتحادیه بین‌المللی است كه توسط كنوانسیون پاریس تأسیس شده است.

6 – «‌اتحادیه برن» اتحادیه بین‌المللی است كه توسط كنوانسیون برن تأسیس شده است.

7 – منظور از «‌اتحادیه‌ها» اتحادیه پاریس، اتحادیه‌های ویژه و موافقتنامه‌های تنظیم‌ شده در خصوص آن و نیز اتحادیه برن و هر گونه موافقتنامه ‌بین‌المللی دیگری است كه به منظور پیشبرد حمایت از مالكیت معنوی تنظیم شده و اجرای آن از سوی سازمان براساس بند (3) ماده (4) تقبل شده ‌است.

8 – «‌مالكیت معنوی» شامل حقوق مرتبط با موارد زیر خواهد بود :

– آثار ادبی، هنری و علمی؛

– نمایش‌های هنرمندان بازیگر، صدای ضبط شده، برنامه‌های رادیوئی؛

– اختراعات در كلیه زمینه‌های فعالیت انسان ؛

– كشفیات علمی؛

– طراحی‌های صنعتی؛

– علائم تجاری، علائم خدماتی، نامهای تجارتی و عناوین؛

– حمایت در برابر رقابت نامطلوب؛

– و سایر حقوقی كه ناشی از فعالیت معنوی در قلمرو صنعتی، علمی، ادبی و هنری می‌باشد.

ماده 3 – اهداف سازمان
‌اهداف سازمان عبارتند از :
1 –
پیشبرد حمایت مالكیت معنوی در سراسر جهان از طریق همكاری در میان كشورها در صورت اقتضاء با همكاری هر سازمان بین‌المللی دیگر.
2 –
تأمین همكاری‌های اداری میان اتحادیه‌ها.

ماده 4 – وظایف
سازمان به منظور دستیابی به اهداف مندرج در ماده (3) از طریق نهادهای مربوط و با حفظ صلاحیت هر یك از اتحادیه‌ها به شرح زیر عمل می‌نماید :
1 –
ارتقاء توسعه تدابیر پیش‌بینی شده برای تسهیل حمایت مؤثر از مالكیت معنوی در سراسر جهان و هماهنگی قوانین ملی در این زمینه،
2 –
انجام وظایف اداری اتحادیه پاریس، اتحادیه‌های ویژه‌ای كه در رابطه با این اتحادیه تأسیس شده‌اند و اتحادیه برن ،
3 –
قبول یا شركت در اجرای هرگونه موافقتنامه بین‌المللی كه به منظور بالا بردن حمایت از مالكیت معنوی تنظیم شده باشد،
4 –
تشویق انعقاد قراردادهای بین‌المللی مربوط به ارتقاء حمایت از مالكیت معنوی،
5 –
پیشنهاد همكاری به كشورهائی كه خواهان كمك‌های حقوقی – فنی در زمینه مالكیت معنوی می‌باشند ،
6 –
جمع‌آوری و انتشار اطلاعات مربوط به حمایت مالكیت معنوی و همچنین انجام و توسعه مطالعات در این زمینه و مبادرت به چاپ نتایج به دست‌ آمده،
7 –
حمایت از خدماتی كه حمایت بین‌المللی مالكیت معنوی را تسهیل می‌كند و در صورت اقتضاء اقدام به ثبت در این زمینه و انتشار اطلاعات مربوط‌ به آن،
8 –
انجام هرگونه اقدام مقتضی دیگر.

ماده 5 – عضویت
1 –
هر كشوری كه عضو یكی از اتحادیه‌های مندرج در بند (7) ماده (2) باشد می‌تواند به عضویت سازمان درآید.
2 –
هر كشوری كه عضو یكی از اتحادیه‌ها نباشد، می‌تواند به عضویت سازمان درآید مشروط بر آنكه :
‌یك – عضو سازمان ملل متحد یا هر مؤسسه وابسته به سازمان یادشده، یا آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و یا عضو اساسنامه دیوان بین‌المللی دادگستری‌ باشد، یا
‌دو – از طرف مجمع عمومی به منظور عضویت در این كنوانسیون دعوت شده باشد.

ماده 6 – مجمع عمومی
1 –
‌الف – مجمع عمومی شامل كشورهای عضو این كنوانسیون كه عضو هر یك از این اتحادیه‌ها هستند ، می‌باشد.
ب – دولت هر كشور از طریق یك نماینده كه می‌تواند توسط نمایندگان جایگزین، مشاوران یا كارشناسانی یاری شود، نمایندگی خواهد داشت.
پ – هزینه‌های هر هیأت نمایندگی بر عهده دولتی است كه آن را منصوب می‌كند.
2 –
مجمع عمومی باید:
‌یك – مدیر كل را براساس معرفی كار گروه هماهنگی منصوب نماید.
‌دو – گزارش‌های مدیر كل را در مورد سازمان بررسی و تأیید كرده و تمامی دستورهای لازم را به او بدهد.
‌سه – گزارش‌ها و فعالیت‌های كار گروه هماهنگی را بررسی و تأیید نموده و رهنمود مربوط را بدهد.
‌چهار – بودجه دو ساله هزینه‌های مشترك اتحادیه‌ها را تصویب نماید.
‌پنج – تدابیر پیشنهادی مدیر كل را در مورد اجرای موافقتنامه‌های بین‌المللی پیش‌بینی شده در بند (3) ماده (4) تصویب نماید.
‌شش – مقررات مالی سازمان را وضع نماید.
‌هفت – زبان‌های مربوط به امر كاری دبیرخانه را با در نظر گرفتن عرف سازمان ملل متحد تعیین كند.
‌هشت – از كشورهای موضوع قسمت دوم بند (2) ماده (5) به منظور عضو شدن در كنوانسیون دعوت نماید.
‌نه – تعیین نماید كه كدام كشورهای غیر عضو سازمان و كدام سازمان‌های بین‌الدولی و بین‌المللی غیر دولتی، مجاز خواهند بود تا در جلسات به عنوان ‌ناظران شركت كنند.
‌ده – هرگونه وظایف دیگری را كه به موجب این كنوانسیون مقتضی است انجام دهد.
3 –
‌الف – هر كشوری كه عضو یك یا چند اتحادیه باشد، در مجمع عمومی دارای یك رأی می‌باشد.
ب – حد نصاب مجمع عمومی با یك دوم كشورهای عضو حاصل می‌گردد.
پ – با وجود مقررات قسمت (ب) بالا ، مجمع عمومی در صورتی كه در هر جلسه تعداد نمایندگان كمتر از یك دوم اما مساوی یا بیشتر از یك سوم كشورهای عضو‌مجمع یاد شده حضور داشته باشند، می‌تواند اتخاذ تصمیم نماید. با این حال تصمیمات مجمع عمومی به جز امور راجع به چگونگی عملكرد مربوط، ‌تنها با حصول این شرایط قابل اجرا می‌باشد كه دفتر بین‌المللی تصمیمات یاد شده را به كشورهای عضو مجمع كه در جلسه حضور نداشته‌اند ابلاغ ‌نموده و از آنان دعوت كند كه در ظرف سه ماه از تاریخ ابلاغ یاد شده رأی یا امتناع خود را به طور كتبی اعلام نمایند. هرگاه در انقضای مهلت یاد شده ‌تعداد كشورهائی كه رأی یا امتناع خود را بدین ترتیب اعلام نمودند، حداقل مساوی كشورهائی باشد كه برای حصول حد نصاب جلسه حضور نداشتند ،‌ تصمیمات یاد شده به این شرط قابل اجرا خواهد بود كه اكثریت دو سوم آراء به دست آید.
ت – با رعایت مفاد قسمتهای (ث) و (ج) ، مجمع عمومی باید با اكثریت دو سوم آراء ، اتخاذ تصمیم نماید.
ث – تصویب اقدامات مربوط به اجرای موافقتنامه‌های بین‌المللی پیش‌بینی شده در بند (3) ماده (4) مستلزم حصول اكثریت سه چهارم آراء می‌باشد.
ج – تصویب موافقتنامه با سازمان ملل متحد برابر مقررات مواد (57) و (63) منشور سازمان ملل متحد مستلزم اكثریت نه دهم آراء می‌باشد.
چ – انتخاب مدیر كل (‌جزء یك بند 2) ، تصویب اقدامات پیشنهادی مدیر كل راجع به اجرای موافقتنامه‌های بین‌المللی (‌جزء پنج بند 2) و تغییر مقر(‌ماده 10) مستلزم حصول اكثریت نه تنها در مجمع عمومی بلكه در مجمع اتحادیه پاریس و برن هم می‌باشد.
ح – رأی ممتنع، رأی محسوب نمی‌شود.
خ – یك نماینده می‌تواند تنها نماینده یك كشور بوده و فقط به نام آن رأی دهد.
4-
‌الف – مجمع عمومی هر دو سال تقویمی یك بار به دعوت مدیر كل جلسه عادی تشكیل خواهد داد.
ب – مجمع عمومی جلسه فوق‌العاده خود را به دعوت مدیر كل یا به درخواست كار گروه هماهنگی و یا به تقاضای یك چهارم كشورهای عضو مجمع تشكیل ‌خواهد داد.
پ – جلسات مجمع در مقر سازمان تشكیل می‌شود.
5 –
دولتهای عضو این كنوانسیون كه عضو هیچ یك از اتحادیه‌ها نیستند، مجاز خواهند بود در جلسات مجمع عمومی به عنوان ناظران شركت ‌نمایند.
6-
مجمع عمومی آئین‌نامه داخلی خود را تصویب خواهد نمود.

ماده 7 – اجلاس
1-
‌الف – اجلاسی مشتمل بر كشورهای عضو این كنوانسیون، اعم از اینكه اعضای یكی از اتحادیه‌ها بوده یا نباشند، تشكیل می‌گردد.
ب – دولت هر كشوری از طریق یك نماینده كه می‌تواند توسط نمایندگان جایگزین، مشاوران یا كارشناسانی یاری شود، نمایندگی خواهد داشت.
پ – هزینه‌های هر هیأت نمایندگی به‌ عهده دولتی است كه آن را منصوب می‌كند.
2-
اجلاس :
‌یك – موضوعهای كلی در زمینه مالكیت معنوی را بحث خواهد نمود و می‌تواند توصیه‌های مربوط به این موضوعها را با رعایت صلاحیت و استقلال‌عمل اتحادیه‌ها، تصویب نماید؛
‌دو – بودجه دو ساله اجلاس را تصویب خواهد كرد؛
‌سه – در حدود بودجه اجلاس، برنامه دو ساله كمك فنی – حقوقی را تدوین خواهد نمود؛
‌چهار – اصلاحات مربوط به این كنوانسیون – موضوع ماده (17) – را تصویب خواهد نمود؛
‌پنج – تعیین نماید كه كدام كشورهای غیر عضو سازمان و كدام سازمانهای بین‌الدولی و بین‌المللی غیر دولتی مجاز خواهند بود تا در جلسات به عنوان ‌ناظر شركت كنند؛
‌شش – هرگونه وظایف دیگری كه به موجب این كنوانسیون مقتضی است، انجام دهد.
3-
‌الف – هر كشور عضو دارای یك حق رأی در اجلاس است.
ب – حد نصاب اجلاس با یك سوم كشورهای عضو، حاصل می‌گردد.
پ – با رعایت مفاد ماده (17)، اجلاس با اكثریت دو سوم آراء اتخاذ تصمیم نماید.
ت – مبلغ سهمیه پرداختی كشورهایی كه عضو این كنوانسیون بوده ولی عضو یكی از اتحادیه‌ها نمی‌باشند، فقط با رأی نمایندگان آن كشورها تعیین‌ می‌شود.
ث – رأی ممتنع رأی محسوب نمی‌شود.
ج – یك نماینده می‌تواند تنها نماینده یك كشور بوده و فقط به نام آن رأی دهد.
4-
‌الف – اجلاس جلسه عادی خود را به دعوت مدیر كل در محل مجمع و در همان زمان برگزاری مجمع عمومی برگزار می‌نماید.
ب – اجلاس جلسه فوق‌العاده خود را به دعوت مدیر كل بنا به درخواست اكثریت كشورهای عضو تشكیل می‌دهد.
5-
اجلاس آیین‌نامه داخلی خود را تصویب خواهد نمود.

ماده 8 – كار گروه هماهنگی
1-
‌الف – كار گروه هماهنگ كننده‌ای مشتمل بر كشورهای عضو این كنوانسیون كه اعضاء كار گروه اجرائی اتحادیه پاریس (1 ) یا كار گروه اجرائی اتحادیه ‌برن یا هر دو می‌باشند، تشكیل می‌گردد. با این حال، در صورتی كه هر یك از این كار گروههای اجرائی بیش از یك چهارم تعداد كشورهای عضو مجمع كه آن را ‌انتخاب كرده تشكیل گردد، كار گروه اجرائی از میان اعضایش، كشورهایی را كه عضو كار گروه هماهنگی خواهند بود تعیین خواهد نمود، به‌ گونه‌ای كه‌ تعدادشان از یك چهارم یاد شده در بالا تجاوز نكند. بدیهی است كشوری كه مقر سازمان در سرزمین آن قرار دارد جزو یك چهارم یاد شده محسوب نخواهد شد.
ب – دولت هر كشور عضو كار گروه هماهنگی از طریق یك نماینده كه می‌تواند توسط نمایندگان جایگزین، مشاوران یا كارشناسانی یاری شود، ‌نمایندگی خواهد داشت.
پ – هنگامی كه كار گروه هماهنگی مسایلی را كه به طور مستقیم مربوط به برنامه یا بودجه اجلاس و دستور جلسات خود بوده یا پیشنهادهایی را برای‌اصلاح این كنوانسیون كه مؤثر بر حقوق یا تعهدات كشورهایی كه عضو این كنوانسیون بوده، ولی عضو هیچ یك از اتحادیه‌ها نمی‌باشند مورد بررسی ‌قرار می‌دهد، در این صورت یك چهارم از چنین كشورهایی با همان حقوقی كه كشورهای عضو آن كار گروه دارا می‌باشند در جلسات كار گروه هماهنگی شركت ‌خواهند نمود. اجلاس در هر جلسه عادی خود، این كشورها را تعیین می‌كند.
ت – هزینه‌های هر هیأت نمایندگی به‌عهده دولتی است كه آن را منصوب می‌كند.
2-
چنانچه اتحادیه‌های دیگری كه توسط این سازمان اداره می‌شوند بخواهند در كار گروه هماهنگی یادشده نمایندگی داشته باشند، نمایندگانشان باید از‌میان كشورهای عضو كار گروه هماهنگی تعیین گردند.
3-
كار گروه هماهنگی باید :
‌یك – به تشكیلات اتحادیه‌ها، مجمع عمومی، اجلاس، مدیر كل در مورد تمامی مسایل اداری و مالی و سایر مسایل متضمن نفع مشترك برای دو یا‌چند اتحادیه، یا یك یا چند اتحادیه و سازمان می‌باشند و به ویژه در زمینه بودجه هزینه‌های مشترك اتحادیه‌ها رهنمود ارائه دهد؛
‌دو – پیش نویس دستور جلسه مجمع عمومی را فراهم كند؛
‌سه – پیش‌ نویس دستور جلسه و برنامه و بودجه اجلاس را تنظیم نماید؛
‌چهار – (‌حذف شده است)؛
‌پنج – كمی قبل از پایان مهلت مدیریت مدیر كل یا در صورت خالی بودن پست یادشده، نامزدی را به منظور تصدی این پست به مجمع عمومی پیشنهاد ‌نماید. چنانچه مجمع عمومی نامزد معرفی شده را انتخاب ننماید، كار گروه هماهنگی باید نامزد دیگری را تعیین كند. این روند باید تا انتخاب آخرین‌ نامزد توسط مجمع عمومی تكرار گردد؛
‌شش – هرگاه در فاصله دو جلسه مجمع عمومی، پست مدیر كل خالی باشد، مدیر كل موقتی را تا روز تصدی مدیر كل جدید به شغل خود تعیین ‌می‌نماید؛
‌هفت – وظایف دیگری را كه به موجب كنوانسیون به آن محول شده انجام دهد.
4-
‌الف – كار گروه هماهنگی جلسه عادی خود را هر دو سال یك بار بنا به دعوت مدیر كل تشكیل می‌دهد. این جلسه اصولاً در مقر سازمان تشكیل ‌می‌گردد.
ب – كار گروه هماهنگی جلسه فوق‌العاده خود را بنا به دعوت مدیر كل یا به ابتكار شخص وی یا به درخواست رئیس یا یك چهارم اعضایش تشكیل می‌دهد.
5-
‌الف – هر كشوری، خواه عضو یك یا هر دو كار گروه اجرائی یاد شده در قسمت (‌الف) بند (1) باشد، دارای یك رأی در كار گروه هماهنگی خواهد ‌بود.
ب – حد نصاب كار گروه هماهنگی با یك سوم كشورهای عضو حاصل می‌گردد.
پ – یك نماینده می‌تواند تنها نماینده یك كشور بوده و فقط به نام آن رای دهد.
6-
‌الف – كار گروه هماهنگی با اكثریت نسبی نظرات خود را بیان و تصمیمات خود را اتخاذ خواهد نمود. رأی ممتنع رأی محسوب نمی‌شود.
ب – حتی اگر اكثریت نسبی بدست آمده باشد، هر عضو كار گروه هماهنگی می‌تواند فوری بعد از رأی ‌گیری، باز شماری ویژه آراء را به طریق زیر‌درخواست نماید:
‌دو فهرست جداگانه كه یكی شامل اسامی كشورهای عضو كار گروه(1 ) اجرائی اتحادیه پاریس و دیگری اسامی كشورهای عضو كار گروه اجرائی‌ اتحادیه برن است، تنظیم گردد. رأی هر كشور باید در مقابل نام خود در هر فهرست به‌ طور مشخص نوشته شود. در صورتی كه این باز شماری ویژه ‌نشانگر این باشد كه اكثریت نسبی آراء در هیچ یك از فهرستها به دست نیامده است، پیشنهاد مطروح، تصویب نشده محسوب می‌گردد.
7-
هر كشور عضو سازمان كه عضو كار گروه هماهنگی نباشد، می‌تواند از سوی ناظرانی كه حق شركت در مباحث را بدون حق رأی دارند، نمایندگی ‌داشته باشد.
8-
كار گروه هماهنگی آیین‌نامه داخلی خود را تدوین می‌نماید.

ماده 9 – دفتر بین‌المللی
1-
دفتر بین‌المللی، دبیرخانه سازمان می‌باشد.
2-
دفتر بین‌المللی توسط مدیر كل اداره شده و دو یا چند معاون، وی را یاری می‌نمایند.
3-
مدیر كل برای یك دوره معین كه نباید كمتر از شش سال باشد، انتخاب می‌گردد. انتخاب مجدد وی برای دوره‌های معین امكان پذیر می‌باشد. مدتهای‌ مربوط به انتخاب اولیه و انتخاب احتمالی بعدی و همچنین سایر شرایط انتخاب توسط مجمع عمومی تعیین می‌گردد.
4-
‌الف – مدیر كل بالاترین مقام اداری سازمان است.
ب – مدیر كل نماینده سازمان می‌باشد.
پ – مدیر كل گزارش خود را در مورد امور داخلی و خارجی سازمان به مجمع تقدیم نموده، به دستورهای مجمع در آن امور عمل خواهد نمود.
5-
مدیر كل پیش‌ نویس برنامه و بودجه و همچنین گزارشهای دوره‌ای مربوط به فعالیتها را تهیه و تنظیم كرده، آنها را به دولتهای كشورهای ذی‌ نفع و‌همچنین تشكیلات اتحادیه‌ها و سازمان ارسال می‌نماید.
6-
مدیر كل و یكی از كاركنان منتخب وی، بدون داشتن حق‌ رأی، در تمام جلسات مجمع عمومی، اجلاس، كار گروه هماهنگی و هر كار گروه دیگر یا‌ گروه ‌كاری، شركت خواهد نمود. مدیر كل یا یكی از كاركنان منتخب وی سمت دبیر تشكیلات یاد شده را به‌ عهده خواهد داشت.
7-
مدیر كل برای اجرای كارآمد وظایف دفتر بین‌المللی، كارمندان لازم را منصوب می‌نماید. نامبرده معاونان مدیر كل را پس از تأیید كار گروه هماهنگی ‌منصوب می‌دارد. شرایط استخدام به‌موجب مقررات كاركنان كه بنا به پیشنهاد مدیر كل به تأیید كار گروه هماهنگی می‌رسد، تعیین می‌گردد. در استخدام‌ كاركنان و تعیین شرایط خدمت، ضرورت تأمین بالاترین معیارهای كارایی، صلاحیت و صداقت آنان باید مورد توجه كامل قرار گیرد. در این مورد باید به‌اهمیت و استخدام كاركنان بر مبنای توزیع جغرافیایی، تا اندازه امكان، توجه شایانی نمود.
8-
ماهیت وظایف مدیر كل و كاركنان صرفاً بین‌المللی می‌باشد. اشخاص یاد شده در انجام وظایف خود نباید از هیچ دولت یا مقام خارج از سازمان ،‌ اقدام به اخذ دستور كنند و یا دستوری را دریافت نمایند. ایشان باید از هر عملی كه به موقعیت آنها به‌ عنوان مقامهای بین‌المللی لطمه وارد می‌نماید ،‌ خودداری ورزند. هر كشور عضوی متعهد است كه به ویژگی انحصاری بین‌المللی وظایف مدیر كل و كاركنان احترام گذاشته و تلاش ننماید كه آنان را در‌انجام وظایف خود تحت تأثیر قرار دهد.

ماده 10 – مقر

‌الف – مقر سازمان در ژنو می‌باشد.

ب – انتقال مقر یاد شده می‌تواند تحت شرایط پیش‌بینی شده در قسمتهای (ت) و (چ) بند (3) ماده (6) صورت بگیرد.

ماده 11 – امور مالی
1-
سازمان، دو بودجه جداگانه دارد : بودجه مربوط به هزینه‌های مشترك برای اتحادیه‌ها و بودجه مربوط به اجلاس.
2-
الف – بودجه هزینه‌های مشترك اتحادیه‌ها، شامل پیش‌بینی هزینه‌هایی است كه متضمن نفع برای چندین اتحادیه است.
ب – این بودجه از منابع مالی زیر تأمین می‌شود :
‌یك – حق عضویت اتحادیه‌ها مشروط بر اینكه میزان حق عضویت هر اتحادیه با در نظر گرفتن منافع اتحادیه یاد شده در هزینه‌های مشترك توسط ‌مجمع تعیین شود.
‌دو – هزینه‌های مربوط به خدمات انجام شده توسط دفتر بین‌المللی كه ارتباط مستقیمی با اتحادیه‌ها ندارد یا برای خدماتی كه دفتر بین‌المللی در زمینه‌ كمكهای فنی – حقوقی انجام داده دریافت نشده است.
‌سه – فروش انتشارات دفتر بین‌المللی كه به ‌طور مستقیم مربوط به هیچ یك از اتحادیه‌ها نمی‌باشد یا حق‌الامتیازهای مربوط به آن‌ها.
‌چهار – هدایا، اموال مورد وصیت و كمكهای مالی كه عاید سازمان می‌شود، بجز مواردی كه در جزء چهار قسمت (ب) بند (3) پیش‌بینی شده است.
‌پنج – اجاره‌بها، بهره‌ها و دیگر درآمدهای متفرقه سازمان.
3-
‌الف – بودجه اجلاس شامل پیش‌بینی هزینه‌های تشكیل جلسات اجلاس و هزینه برنامه‌های كمك فنی – حقوقی می‌باشد.
ب – بودجه یاد شده از منابع مالی زیر تأمین می‌گردد :
‌یك – حق عضویتهای كشورهای عضو این كنوانسیون كه عضو هیچ یك از اتحادیه‌ها نمی‌باشند.
‌دو – مبالغی كه توسط اتحادیه‌ها به حساب بودجه یاد شده واریز گردیده مشروط به اینكه مجمع هر اتحادیه میزان سهمیه مربوط به آن را تعیین نماید و‌همچنین هر اتحادیه از نظر مشاركت در بودجه آزادی عمل داشته باشد.
‌سه – مبالغی كه از بابت خدمات انجام شده توسط دفتر بین‌المللی در زمینه كمكهای فنی – حقوقی دریافت می‌شود.
‌چهار – هدایا، هبه و كمكهایی كه برای اهداف مندرج در قسمت (‌الف) عاید سازمان می‌شود.
4-
‌الف – هر كشور عضو این كنوانسیون كه عضو یكی از اتحادیه‌ها نباشد به منظور تعیین سهم خود در بودجه اجلاس باید متعلق به یك طبقه بوده و سهم ‌سالانه‌اش را براساس شماره واحدهایی كه در زیر آمده است پرداخت نماید :
10
طبقه الف
3
‌طبقه ب
1
‌طبقه پ
ب – هر یك از كشورها همزمان با اقدام پیش‌بینی شده در بند (1) ماده (14) طبقه‌ای كه تمایل به قرارگرفتن در آن را دارد معرفی خواهد نمود.‌هر كشوری می‌تواند طبقه را تغییر دهد. در صورتی كه طبقه پائین‌تری انتخاب شود، كشور ذی‌نفع باید مراتب را در یكی از جلسات عادی اجلاس مطرح‌ نماید. چنین تغییری از آغاز سال تقویمی بعد از جلسه قابل اجراء خواهد بود.
پ – میزان حق عضویت سالانه هر كدام از كشورهای یادشده مبلغی خواهد بود كه نسبت به آن با میزان كل حق مشاركت این كشورها در بودجه ‌اجلاس، همان نسبت موجود بین تعداد واحدهای آن كشور با تعداد كل واحدهای تمام كشورهای یاد شده می‌باشد.
ت – میزان مبلغ مشاركت باید در اول ژانویه هر سال پرداخت شود.
ث – در صورتی كه بودجه قبل از آغاز دوره مالی جدید تصویب نشود، بودجه برابر مقررات مالی در همان سطح بودجه سال گذشته خواهد بود.
5-
هر كشور عضو این كنوانسیون كه عضو هیچ یك از اتحادیه‌ها نبوده و با توجه به مقررات این ماده، در پرداخت مبلغ سهم خود تأخیر داشته باشد، همچنین كشور عضو این كنوانسیون كه عضو یكی از اتحادیه‌ها بوده و در پرداخت مبلغ سهمیه خود به اتحادیه‌های یاد شده تعلل نماید، اگر مبلغ معوقه ‌برابر یا بیشتر از جمع مبلغ حق عضویتهای دو سال كامل گذشته باشد، در هیچ یك از اركان سازمان كه عضو آن است، حق رأی نخواهد داشت. با این‌ حال، اگر تا زمانی كه به نظر هر كدام از این اركان علت تأخیر از اوضاع و احوال استثنایی و غیر قابل اجتناب ناشی گردد، در این صورت كشور یاد شده‌ می‌تواند حق رأی خود را در ارگانهای یادشده اعمال نماید.
6-
حق‌الزحمه‌ها و هزینه‌های مربوط به خدمات فنی – حقوقی انجام شده از طریق دفتر بین‌المللی توسط مدیر كل تعیین و به ‌كار گروه هماهنگی گزارش‌ می‌شود.
7-
سازمان می‌تواند با تصویب كار گروه هماهنگی، هدایا، هبه و كمكهایی را كه به طور مستقیم از طرف دولتها، مؤسسه‌های عمومی یا خصوصی ،‌ انجمنها، یا اشخاص عادی پیشنهاد می‌شود قبول نماید.
8-
‌الفسازمان تنخواه‌ گردانی خواهد داشت كه با پرداخت در یك نوبت توسط اتحادیه‌ها و هر كشور عضو این كنوانسیون كه عضو یكی از اتحادیه‌ها ‌نیست، تشكیل می‌گردد. در صورت عدم تكافو منبع یادشده افزایش خواهد یافت.
ب – میزان مبلغ پرداخت در یك نوبت هر اتحادیه و شركت احتمالی آن در افزایش سرمایه به وسیله مجمع عمومی مورد تصویب قرار خواهد ‌گرفت.
پ – میزان مبلغ پرداخت در یك نوبت هر كشور عضو این كنوانسیون كه عضو هیچ اتحادیه‌ای نیست و سهم آن در هرگونه افزایشی، به نسبت مشاركت ‌آن برای سال تصمیم ‌گیری در مورد تشكیل یا افزایش سرمایه به نسبت مشاركت او، تعیین می‌گردد. میزان و نحوه مبلغ پرداختی بنا به پیشنهاد مدیر كل و‌بعد از كسب نظر كار گروه هماهنگی به وسیله اجلاس تصویب می‌گردد.
9-
‌الف – در موافقتنامه‌ای كه در باره مقر سازمان با كشوری كه مقر سازمان در قلمرو آن قرار دارد منعقد می‌شود، پیش ‌بینی می‌گردد كه در صورت‌عدم تكافوی منبع مالی در گردش، كشور یاد شده كمكهای مالی (‌مساعده‌هایی) را اعطاء نماید. میزان مبلغ این كمكها و شرایط اعطاء آن، در هر مورد ‌منوط به موافقتنامه جداگانه‌ای بین كشور یاد شده و سازمان خواهد بود و در طول مدت اعطاء كمكها، كشور مورد بحث دارای یك كرسی سمت‌دار در ‌كار گروه خواهد بود.
ب – كشور مورد بحث در قسمت (‌الف) و سازمان، هر كدام حق دارند از تعهد اعطاء كمك با اخطار كتبی انصراف حاصل نمایند. این انصراف سه سال ‌بعد از پایان سالی كه در جریان آن اخطار صورت پذیرفته نافذ خواهد بود.
10-
رسیدگی به حسابها توسط یك یا چند كشور و یا به وسیله حسابرسان خارج از اعضاء كه با توافق آنها، به وسیله مجمع عمومی تعیین می‌گردد، ‌براساس روش پیش ‌بینی شده در مقررات مالی صورت می‌پذیرد.

ماده 12 – اهلیت قانونی، امتیازها و مصونیتها
1-
سازمان در سرزمین هر كشور عضو، به موجب قوانین آن كشور از اهلیت قانونی لازم برای رسیدن به اهداف و اجرای وظایف خود برخوردار‌می‌باشد.
2-
سازمان در مورد استقرار مقر خود با كنفدراسیون سوئیس و با هر كشور دیگری كه ممكن است در آینده مقر یاد شده در آنجا مستقر گردد، موافقتنامه ‌تنظیم می‌نماید.
3-
سازمان می‌تواند به منظور استفاده سازمان، مقامهای خود و نمایندگان تمام كشورهای عضو از امتیازها و مصونیتهای لازم برای رسیدن به اهداف و‌اجرای وظایف خود، موافقتنامه دو جانبه یا چند جانبه با دیگر كشورهای عضو تنظیم نماید.
4-
مدیر كل می‌تواند در خصوص موافقتنامه‌های پیش‌ بینی شده در بندهای (2) و (3) مذاكره و پس از تصویب كار گروه هماهنگی، آنها را به نام سازمان‌منعقد و امضاء نماید.

ماده 13 – ارتباط با سازمانهای دیگر
1-
سازمان در صورت اقتضاء روابط كاری را با سازمانهای دیگر بین‌الدولی برقرار نموده، با آنان همكاری می‌نماید. هرگونه موافقتنامه كلی حاوی این ‌مضمون كه با سازمانهای یادشده منعقد شده است، پس از تصویب كار گروه هماهنگی توسط مدیر كل صورت می‌گیرد.
2-
سازمان می‌تواند در مورد موضوعهای در صلاحیت خود، به منظور مشاوره و همكاری با سازمانهای بین‌المللی غیر دولتی، با رضایت دولتهای ‌ذی‌ربط، و همچنین با سازمانهای ملی اعم از دولتی و غیر دولتی، ترتیبات مناسبی را تنظیم نماید. چنین ترتیباتی پس از تصویب كار گروه هماهنگی ‌توسط مدیر كل اتخاذ می‌گردد.

ماده 14 – عضویت در كنوانسیون
1-
كشورهای یاد شده در ماده (5) می‌توانند از طرق زیر طرف این كنوانسیون شده و عضو سازمان گردند :
‌یك – امضاء بدون قید شرط تصویب، یا
‌دو – امضاء به شرط تصویب كه به دنبال آن تودیع سند تصویب صورت گیرد، یا
‌سه – تودیع سند الحاق.
2-
با وجود دیگر مقررات این كنوانسیون ، كشورهای عضو كنوانسیون پاریس، كنوانسیون برن و یا هر دو كنوانسیون، فقط زمانی می‌توانند به عضویت‌این كنوانسیون درآیند كه همزمان كنوانسیونهای یاد شده در زیر را تصویب یا به آنها بپیوندند و یا بعد از تصویب یا پیوستن به آنها عضو این كنوانسیون‌شوند:
‌یا سند استكهلم مربوط به كنوانسیون پاریس به طور كامل یا با قید پیش‌ بینی شده در جزء (‌یك) قسمت (ب) بند (1) ماده (20) سند یاد شده، یا سند استكهلم مربوط به كنوانسیون برن به طور كامل یا با قید پیش ‌بینی شده در جزء (‌یك) قسمت (ب) ماده (28) سند یاد شده.
3-
اسناد تصویب یا الحاق نزد مدیر كل سپرده خواهد شد.

ماده 15 – لازم‌الاجراء ‌شدن كنوانسیون
1-
این كنوانسیون سه ماه پس از اینكه ده كشور عضو اتحادیه پاریس و هفت كشور عضو اتحادیه برن، برابر بند (1) ماده (14) اقدام كرده باشند، ‌لازم‌الاجراء می‌گردد، بدیهی است كه اگر كشوری عضو دو اتحادیه باشد در هر دو گروه مورد محاسبه قرار می‌گیرد. همچنین در تاریخ یاد شده، این ‌كنوانسیون نسبت به كشورهایی كه عضو هیچ یك از دو اتحادیه نبوده و در ظرف سه ماه یا بیشتر قبل از تاریخ یاد شده برابر بند (1) ماده (14) اقدام كرده‌باشند، لازم‌الاجراء خواهد شد.
2-
این كنوانسیون در مورد هر كشور دیگر، در ظرف سه ماه پس از تاریخ اقدام برابر بند (1) ماده (14) لازم‌الاجراء خواهد بود.

ماده 16 – حق شرط
‌هیچ نوع حق شرطی در این كنوانسیون پذیرفته نمی‌شود.

ماده 17 – اصلاحات
1-
پیشنهادهای اصلاحی در مورد این كنوانسیون ممكن است توسط هر كشور عضو، كار گروه هماهنگی یا مدیر كل ارائه گردد. پیشنهادهای یاد شده ‌حداقل شش ماه پیش از بررسی در اجلاس، توسط مدیر كل به كشورهای عضو ارسال می‌گردد.
2-
اصلاحات باید به تصویب اجلاس برسد. اگر اصلاحات بر حقوق و تعهدات كشورهای عضو این كنوانسیون كه عضو هیچ اتحادیه‌ای نیستند تأثیر ‌بگذارند، این كشورها نیز در رأی‌ گیری شركت خواهند كرد. در مورد پیشنهادهای اصلاحی دیگر تنها كشورهای عضو این كنوانسیون كه عضو یكی از‌اتحادیه‌ها باشند حق رأی دارند. اصلاحات با اكثریت نسبی آراء پذیرفته می‌شود، به شرط آنكه اجلاس تنها به پیشنهادهای اصلاحی رأی دهد كه پیش از‌آن توسط مجمع اتحادیه پاریس و مجمع اتحادیه برن برابر مقررات قابل اجرای هر یك از آنها در مورد تصویب اصلاحات مقررات اداری كنوانسیونهای ‌مربوط آنها باشد، پذیرفته شده باشند.
3-
هر اصلاحی یك ماه پس از اینكه اعلامیه كتبی حاكی از پذیرش – پس از طی مراحل مقرر در قوانین اساسی مربوط – از سوی سه چهارم كشورهای عضو‌سازمان كه می‌توانند راجع به پیشنهاد اصلاحی براساس بند (2)، در زمان تصمیم ‌گیری اجلاس در مورد اصلاحیه رأی دهند، توسط مدیر كل دریافت ‌شود لازم‌الاجراء خواهد شد. كشورهایی كه به هنگام اصلاح، عضو سازمان بوده و یا در آینده به عضویت آن درآیند، ملزم به چنین اصلاحیه‌ای‌ می‌باشند، مشروط به اینكه اصلاحیه‌ای كه تعهد مالی كشورهای عضو را افزایش دهد، تنها آن كشورهایی را ملتزم نماید كه پذیرش خود را نسبت به‌ اصلاحیه یاد شده اعلام داشته‌اند.

ماده 18 – انصراف
1-
هر كشور عضو می‌تواند توسط اعلامیه‌ای خطاب به مدیر كل انصراف خود را از عضویت در این كنوانسیون اعلام دارد.
2-
انصراف شش ماه بعد از وصول اعلامیه توسط مدیر كل نافذ خواهد شد.

ماده 19 – اعلامیه‌ها
‌مدیر كل، موارد زیر را به دولتهای كشورهای عضو، اعلام می‌دارد :
1-
تاریخ لازم‌الاجراء شدن كنوانسیون؛
2-
امضاء و تودیع اسناد تصویب یا الحاق؛
3-
پذیرش اصلاحیه این كنوانسیون و تاریخ لازم‌الاجراء شدن آن؛
4-
اعلام انصراف از كنوانسیون.

ماده 20 – مقررات نهایی
1-
‌الف – این كنوانسیون در یك نسخه واحد به زبانهای انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیولی كه تمامی متون از اعتبار یكسان برخوردار هستند تنظیم ‌شده، نزد دولت سوئد سپرده خواهد شد.
ب – این كنوانسیون تا (13) ژانویه سال 1968 برابر (23) دیماه سال 1346 هجری شمسی در استكهلم، برای امضاء مفتوح خواهد ماند.
2-
متون رسمی باید توسط مدیر كل، بعد از مشاوره با دولتهای ذی‌نفع به زبانهای آلمانی، ایتالیایی و پرتغالی و سایر زبانهایی كه اجلاس تعیین می‌نماید ،‌ ترجمه گردد.
3-
مدیر كل باید دو نسخه از رونوشت مصدق این كنوانسیون و هرگونه اصلاحیه‌ای را كه توسط اجلاس تصویب شده باشد به دولتهای كشورهای عضو ‌اتحادیه‌های پاریس یا برن ، دولت هر كشور دیگری كه به این كنوانسیون ملحق گردد و به دولت هر كشوری كه آن را درخواست نماید، ارسال كند. ‌رونوشت متن امضاء شده كنوانسیون كه به دولتها فرستاده می‌شود، باید به وسیله دولت سوئد برابر با اصل گردد.
4-
مدیر كل باید این كنوانسیون را در دبیرخانه سازمان ملل متحد به ‌ثبت برساند.

ماده 21 – مقررات موقتی
1-
تا زمان قبول سمت توسط اولین مدیر كل، در مواردی كه در این كنوانسیون به دفتر بین‌المللی یا به مدیر عامل اشاره شده باشد، منظور از آن، به ‌ترتیب، دفتر بین‌المللی متحد برای حمایت از مالكیت صنعتی، ادبی و هنری (‌كه دفتر بین‌المللی متحد برای حمایت از مالكیت معنوی (BIRPI) نیز‌نامیده می‌شود) یا مدیر كل آن می‌باشد.
2-
‌الف – كشورهایی كه عضو یكی از اتحادیه‌ها می‌باشند، ولی هنوز به عضویت این كنوانسیون در نیامده‌اند، در صورت تمایل در مهلت پنج سال از تاریخ ‌لازم‌الاجراء شدن این كنوانسیون می‌توانند همان حقوقی را كه در صورت عضویت اعمال می‌كردند، اعمال نمایند. هر كشوری كه تمایل به اعمال حقوق ‌یاد شده داشته باشد باید به این منظور اعلامیه كتبی به مدیر كل ارسال نماید كه این اعلامیه از تاریخ وصول آن دارای اعتبار می‌باشد. كشورهای یاد شده تا ‌انقضای مهلت یاد شده عضو مجمع عمومی و اجلاس محسوب می‌شوند.
ب – به محض انقضای این مهلت پنج ساله، این كشورها حق رأی در مجمع عمومی، اجلاس و كار گروه هماهنگی را نخواهند داشت.
پ – به محض اینكه كشورهای یادشده عضو این كنوانسیون گردیدند، دوباره حق رأی خود را به دست خواهند آورد.
3-
‌الف – تا زمانی كه كشورهایی هستند كه عضو اتحادیه پاریس و برن بوده اما عضو این كنوانسیون نشده‌اند، دفتر بین‌المللی و مدیر كل به ترتیب به عنوان‌ دفتر بین‌المللی برای حمایت از مالكیت صنعتی، ادبی و هنری و مدیر كل آن نیز انجام وظیفه خواهند كرد.
ب – كاركنان شاغل در دفتر یادشده در تاریخ لازم‌الاجراء شدن این كنوانسیون در طی دوره موقت قید شده در قسمت (‌الف) همانند كاركنان شاغل در ‌دفتر بین‌المللی محسوب می‌شوند.
4-
‌الف – هنگامی كه تمامی كشورهای عضو اتحادیه پاریس به عضویت سازمان درآیند، حقوق، تعهدات و دارایی دفتر اتحادیه یاد شده به دفتر‌بین‌المللی سازمان منتقل می‌شود.
ب – هنگامی كه تمامی كشورهای عضو اتحادیه برن به عضویت سازمان درآیند، حقوق، تعهدات و دارائی دفتر اتحادیه یاد شده به دفتر بین‌المللیسازمان منتقل می‌شود.

قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن كنوانسیون شامل مقدمه و بیست و یك ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ چهارم مهر ماه یكهزار‌و سیصد و هشتاد مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 25/7/1380 به تأیید شورای نگهبان رسیده است.

رئیس مجلس شورای اسلامی- مهدی كروبی