قانون اعطای امتیازات ایثارگری و اشتغال در مناطق جنگی و جنگزده به كارگران مشمول قانون كار
ماده 1
از تاریخ لازم الاجرا شدن این قانون كلیه ایثارگران مشمول قانون كار حسب مورد از امتیازات زیر بهرهمند میشوند:
الف – حق سنوات و ارتقای گروه تشویقی.
ب – تسهیلات ماموریت آموزشی.
پ – اعطای امتیازات یك مقطع تحصیلی بالاتر (فقط برای آزادگان و جانبازان).
تبصره – شاغلان مناطق جنگی و جنگزده – موضوع تبصره (3) بند (8) بخشنامه شماره .2727/د مورخ 20/5/01371 سازمان امور اداری واستخدامی كشور – كه از تاریخ 31/6/1359 تا 29/5/1367 در این مناطق به كار اشتغال داشتهاند صرفا از حق سنوات تشویقی بهرهمند میشوند.
ماده 2
منظور از كارگران ایثارگر، جانبازان، رزمندگان با حداقل شش ماه خدمت متوالی یا نه ماه متناوب در جبهه – حسب مورد با تایید سپاهپاسداران انقلاب اسلامی یا جهاد سازندگی – و اسرا، آزادگان و مفقودان جنگ تحمیلی از تاریخ 31/6/1359 تا 29/5/1367 است.
ماده 3
مجموع مزایای پرداختی ماهانه ناشی از اجرای این قانون به هر كارگر، از پنجاه درصد (50%) حداقل دستمزد مصوب شورای عالی كار درهمان سال تجاوز نمیكند.
تبصره – درصورتی كه مشمولان این قانون قبلا به موجب مقررات دیگری از امتیازهای یادشده استفاده كرده باشند، نمیتوانند از امتیازهای اینقانون بهرهمند شوند، مگر اینكه این قانون موجب افزایش امتیازات آنان شود كه در این صورت تنها از امتیازات این قانون استفاده میكنند.
ماده 4
میزان، چگونگی و شرایط اعطای امتیازها به مشمولان این قانون، مطابق آئیننامهای است كه ظرف سه ماه از تاریخ تصویب این قانونتوسط وزارت كار و امور اجتماعی با همكاری سازمان امور اداری و استخدامی كشور و وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح تهیه و به تصویب هیأتوزیران میرسد.
قانون فوق مشتمل بر چهار ماده و دو تبصره در جلسه علنی روز یكشنبه مورخ سیام آذر ماه یكهزار و سیصد و هفتاد و شش مجلس شورای اسلامیتصویب و در تاریخ 30/10/1376 به تایید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی- علی اكبر ناطق نوری