آيين نامه وسايل حفاظت فردي
هدف و دامنه شمول
به منظور تاميـن و ارتقاء سطح ايمني و حفاظت نـيروي كار و همچنين صيانت نيروي انساني و منابع مادي كشور و در راستاي پيشرفت تكنولوژي و ايمن‌سازي محيط كارگاهها و به منظور پيشگيري از حوادث منجر به صدمات جاني و خسارات مالي، مقررات اين آيين‌نامه به استناد ماده 85 قانون کار جمهوري اسلامي ايران تدوين گرديده است.
فصل اول ـ تعاريف
وسيله حفاظت فردي: وسيله‌اي است كه براي حذف تماس مستقيم با عوامل زيان‌آور محيط كار و تقليل اثرات مخاطره آميز در محل كار توسط فرد استفاده مي‌شود.
گوشي حفاظتي: نوعي وسيله حفاظت شنوايي است كه با قرارگيري در روي گوش و پوشاندن لاله آن از رسيدن امواج صوتي بالاتر از حد مجاز به گوش جلوگيري مي‌كند.
پلاگ گوش: نوعي وسيله حفاظت شنوايي است كه در داخل مجراي شنوايي قرار گرفته و با مسدود كردن آن از رسيدن امواج صوتي بالاتر از حدمجاز به پرده صماخ و انتقال آن به گوش داخلي جلوگيري مي‌كند.
وسايل و تجهيزات حفاظت فردي كار در ارتفاع: وسايلي هستند كه به منظور پيشگيري از سقوط و يا كاهش عوارض و صدمات ناشي از سقوط كارگر از ارتفاع به كار مي‌رود. مانند كمربند ايمني مهار كل بدن(هارنس)، لنيارد، قلاب قفل‌شونده (كارابين)، انواع طناب تكيه‌گاهي، عملياتي، ديناميكي، استاتيكي و پشتيبان
محافظ چشم: وسـيله حفاظت فردي است كه چشـم را در برابر خـطرات زير محافظت مي‌نمايد:
1ـ برخورد اجسام سخت
2ـ تابش‌هاي نوري (با طول موج 1 / 0 الي 100ميكرومتر)
3ـ فلزات مذاب و اجسام داغ
4ـ قطرات و پاشش مايعات
5 ـ ذرات گرد و غبار
6 ـ گازها
7ـ و هر نوع تركيبي از اين مخاطرات
عينك با تراز حفاظتي: محافظ چشمي است با عدسي‌هاي نصب شده درقاب، با محافظ جانبي يا بدون محافظ جانبي. عدسي و محافظ جانبي عينك معمولي بايد به گونه‌اي باشد كه با ساچمه فولادي با قطر 6 ميلي متر و جرم 86 / 0 گرم با سرعت 45 متر بر ثانيه مقاومت مناسب را از خود نشان دهد.
عينك با تراز ايمني: محافظ چشمي است كه بر روي صورت قرار گرفته و ناحية چشم‌ها را كاملاً محصور مي‌كند. عدسي و محافظ جانبي عينك‌هاي ايمني بايد به گونه‌اي باشد كه با ساچمه فولادي با قطر 6 ميلي متر و جرم 86 / 0 گرم با سرعت 120 متر بر ثانيه مقاومت مناسب را از خود نشان دهد.
سپرهاي محافظ صورت: محافظي است كه تمام صورت را پوشانده و از درجه ايمني بالايي برخوردار باشد. اين نوع سپر بايد به گونه‌اي باشد كه با ساچمه فولادي با قطر 6 ميليمتر و جرم 86 / 0 گرم با سرعت 190 متر بر ثانيه مقاومت مناسب از خود نشان مي‌دهد.
فيلتر نوري: نوعي عدسي چشمي است كه براي كاهش تابش نورهاي فرودي در محدودة طول موجهاي مشخص به كار مي‌رود.
شمارة درجه‌بندي: ويژگي‌هاي نور عبوري از فيلترهاي نوري توسط شمارة درجه‌بندي آنها مشخص مي‌شود. شمارة درجه‌بندي تركيبي از كد عددي و شمارة تيرگي مي‌باشد كه با يك خط تيره از يكديگر جدا شده‌اند. كد عددي نشان‌دهندة نوع فيلتر مي‌باشد. (جدول شماره 1 ضميمه)
فيلتر جوشكاري: فيلتر مخصوصي است كه براي حفاظت چشم در برابر درخشندگي (اشعه) خطرناك حاصل از جوشكاري و تابش كاهش‌يافته‌اي از اشعه ماوراء بنفش (UV) و مادون قرمز (IR) به كار مي رود.
ماسك: ماسك وسيله محافظ دستگاه تنفس است كه براي ايجاد فضايي محفوظ، با حداقل درز به روي صورت استفاده‌كننده به كار مي رود.
ماسك كامل: پوششي است بر روي تمام صورت كه چشم، بيني، دهان و چانه را مي‌پوشاند.
نيم ماسك: پوششي است مقابل صورت، كه دهان، بيني و چانه را مي‌پوشاند.
ربع ماسك: پوششي است مقابل صورت كه فقط دهان و بيني را مي‌پوشاند.
نيم فيلتر ماسك: ماسكي است كه كل يا قسمت اعظم آن را فيلتر تشكيل مي‌دهد و دهان و بيني و در حد امكان چانه را نيز مي‌پوشاند.
فيلتر ويژه: فيلتر مخصوصي است كه در محيط‌هاي داراي اكسيدهاي نيتروژن و جيوه استفاده مي‌گردد.
فيلتر: قسمتي از دستگاه محافظ تنفسي است كه قابل تعويض بوده و از آن براي فيلتراسيون (پالايش) هواي محيط استفاده مي‌شود.
فيلترهاي ذره‌اي: فيلترهايي هستند كه از آنها در محيط‌هاي گرد و غباردار و ذرات جامد و مايع معلق در هوا استفاده مي‌شود.
فيلترهاي گازي: فيلترهايي هستند كه در محيط‌هاي گازي استفاده مي‌شوند و جذب‌كننده گازها و بخارها هستند.
سرپنجة ايمني: سرپنجهاي كه پا را در برابر ضربه‌هايي با انرژي برخوردي حداقل 200 ژول محافظت مي‌كند.
سرپنجه حفاظتي: سرپنجهاي كه پا را در برابر ضربه‌هايي با انرژي برخوردي 100 تا 200 ژول محافظت مي‌كند.
كلاه ايمني: كلاهي است كه از قسمت‌هاي بالاي سر در مقابل صدمه محافظت مي‌كند.
دستكـش ايمني و بازوبند: وسايل حفاظت فردي هستند كه بر حسب انواع آن، مي‌تـواند انگشـتان دسـت تا بالاي بازو را در مقابل عـوامل زيـان‌آور محيـط كار محافظت نمايد.
گتر: نوعي وسيلـه حفاظت فردي است كه حدفاصل فضاي خالي بين لبه شلوار تا روي كفش را مي‌پوشـاند و بستـه به نوع فعاليـت از جـنس و انـدازه‌هاي مخـتلف تهيه مي‌شود.
فصل دوم ـ مقررات عمومي
ماده 1
به منظور انتخاب وسايل حفاظت فردي متناسب با نوع كار، كارفرما مكلف به شناسايي و ارزيابي شرايط محيط كار براي تشخيص و كنترل خطرات مي‌باشد.
ماده 2
كارفرما مكلف است وسايل حفاظت فردي متناسب با نوع و محيط كار و مخـاطرات احتمالي را به تعداد كافي تهيـه و به صورت رايگـان در اخـتيار كارگران قرار دهد.
ماده 3
كارفرما مكلف است كاربرد صحيح و مراقبت از وسايل حفاظت فردي را به كارگران آموزش دهد.
ماده 4
كارفـرما مكلف اسـت وسايل حـفاظت فـردي را در شـرايط مطـلوب نگهداري نموده، و در جايي قرار دهد كه دسترسي سريع به آنها امكان‌پذير باشد.
ماده 5
كارفرما مكلف به جمع‌آوري و معدوم نمودن وسايل حفاظت فردي معيوب، مستهلك و يا تاريخ مصرف گذشته مي‌باشد.
ماده 6
كارفرما بايد بر استفاده صحيح كارگران از وسايل حفاظت فردي نظارت كامل داشته باشد.
ماده 7
كارفرما مكلف است كليه اطلاعات مربوط به وسايل حفاظت فردي را اعم از نوع وسايل، زمان تحويل، مكان مورد استفاده و عيوب احتمالي ناشي از مصرف را ثبت و نگهداري نمايد.
ماده 8
كارگر موظف است با توجه به آموزش‌هاي ارائه شده از وسايل حفاظت فردي خود مراقبت، نظافت و استفاده صحيح نمايد. عدم رعايت موارد مذكور قصور در انجام وظيفه محسوب مي‌شود.
ماده 9 كارگر موظف است در صورت مشاهده هرگونه نقص و يا ايراد در وسيله حفاظت فردي مراتب را به سرپرست مربوطه گزارش دهد.
ماده 10
در اجراي ماده 90 قانون كار جمهوري اسلامي ايران، وسايل حفاظت فردي مورد استفاده در كارگاهها بايد مطابق با استاندارد ملي يا ساير استانداردهاي مورد قبول كه به تائيد وزارت كار و امور اجتماعي و بر حسب مورد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي رسيده است، باشد.
ماده 11
وسايل حفاظت فردي بايد عاري از هرگونه لبه تيز، زائده، شكستگي و يا ديگر عيوب باشد.
ماده 12
جنس كليه وسايل حفاظت فردي بايد به گونه‌اي باشد كه شرايط محيطي تغييري در خصوصيات و كارايي آنها ايجاد نكند.
ماده 13
جنس آن دسته از وسايل حفاظت فردي كه در تماس مستقيم با پوست بدن هستند بايد به گونه‌اي باشد كه موجب تحريك و حساسيت پوست نگردد.
ماده 14
وسايل حفاظت فردي كه در اختيار كارگران قرار مي‌گيرد بايد متناسب با نوع كار بوده و سالم، بهداشتي، تميز، كامل و آ ماده استفاده باشد.
ماده 15
اطلاعات مشروحه ذيل مي‌بايست بر روي تمامي وسايل حفاظت فردي به گونه‌اي پايدار، نشانه‌گذاري گردد و به وضوح قابل رويت باشد:
الف ـ نام يا علامت مشخصة كارخانة سازنده
ب ـ نام كشور سازنده
ج ـ سال و ماه ساخت و در صورت نياز تاريخ انقضاء
دـ نوع كاربرد
هـ ـ استانداردي كه بر اساس آن ساخته شده است
وـ شماره و تاريخ تاييديه وزارت كار و امور اجتماعي يا حسب مورد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي
ماده 16
روش استفاده و يا هر نوع اطلاعات مورد نياز مصرف‌كننده وسايل حفاظت فردي مي بايست به همراه محصول ارائه گردد.
ماده 17
وسايل حفاظت فردي بايد براحتي قابل استفاده بوده و ضمن تامين ايمني كامل نبايد مانع انجام كار گردد.
ماده 18
در محيط‌هايي كه به لحاظ تجمع بارهاي الكتريسيته ساكن احتمال اشتعال و يا انفجار وجود دارد، استفاده از وسايل حفاظت فردي ضدالكتريسيته ساكن الزامي است.
ماده 19
براي رعايت اصول بهداشتي، استفاده از وسايل حفاظت فردي به صورت مشترك ممنوع است.
فصل سوم ـ مقررات اختصاصي
عينك:
ماده 20
استفاده از عينك‌هاي با تراز حفاظتي براي كارگراني كه احتمال خطر برخورد اجسام به چشم آنها زياد است، ممنوع بوده و بايد از عينك‌هايي با تراز ايمني استفاده شود.
ماده 21
شماره‌هاي درجه‌بندي و تيرگي فيلترهاي محافظ چشم مربوط به انواع جوشكاري، برشكاري، ريخته‌گري و شيشه و بلورسازي بايد بر اساس جداول استاندارد مربوط به اشعه‌ها انتخاب شود. (جداول شماره 1 الي 6 ضميمه)
ماده 22
انتـخاب شـماره تيرگي فيلـترها بايد بر اساس نور محـيط باشـد تا نيازي به نزديك شدن بيش از حد كارگر به منطقه كار و در نتيجه استنشاق گازهاي مضر نباشد.
ماده 23
عدسي چشمي بايد از هر گونه نقص، حباب‌هاي هوا، خراشيدگي، فرورفتگي، علامت‌هاي قالب‌ريزي‌شده، تحدب و تقعر، حركت موجي يا ناخالصي‌هاي واردشده در عدسي كه احتمال ضعف بينايي را در استفاده از آن به وجود مي آورد، عاري باشد.
ماده 24
عيـنك حــفاظتي بايد سبك و محكم بوده، كاملاً روي صورت قرار گيـرد و در صورت لزوم به حفاظ هاي جانبي مجهز شود.
ماده 25
قاب عينك‌هاي حفاظتي براي كارگراني كه در معرض باد و يا گرد و غبار هستند، بايد مقاوم، قابل انعطاف و ضدحساسيت بوده و كاملاً با صورت كارگر مطابقت داشته باشد.
ماده 26
عينك‌هاي حفاظتي براي كارگراني كه با فلزات مذاب كار مي‌كنند، بايد در برابر حرارت مقاوم باشد.
ماده 27
جنس قاب عينك‌هاي حــفاظتي براي كارگراني كه با مايـعات خورنده و گازهاي خطرناك كار مي‌كنند، بايد نرم، قابل انعطاف و مقاوم در برابر مايعات و گازهاي مذكور باشد. به نحوي كه از نفوذ آنها به داخل چشم جلوگيري نمايد.
ماده 28
براي كارگراني كه داراي نقص بينايي بوده و از عينك‌هاي طبي استفاده مي‌كنند بايد از عينك‌هايي استفاده نمايند كه ضمن تامين بينايي كامل كارگر، شرايط ايمني لازم را نيز براي آنان فراهم نمايد.
كلاه ايمني:
ماده 29
كلاه ايمني بايد از مواد مقاوم در برابر احتراق ساخته شده و در برابر ضربه و نفوذ اجسام تيز و برنده از مقاومت كافي برخوردار باشد و نيز براي افراد برقكار بايد عايق در برابر الكتريسيته باشد.
ماده 30
وسايل جانبي كه بر روي كلاه ايمني نصب مي‌شود، بايد ايمن بوده و از نظر وزن و جايگيري اصول و موازين ايمني رعايت گردند.
ماده 31
استفاده از قطعات فلزي در داخل پوسته كلاه ايمني ممنوع مي‌باشد.
ماده 32
بايد به محض مشاهده علائم فرسودگي در تجهيزات داخلي كلاه ايمني، آنها تعويض گردند.
ماده 33
لبه جلويي كلاه ايمنـي نبايد مانع ديد اطراف و يا استفاده از عينك شود.
ماده 34
وزن كلاه ايمني به انضمام كلاف آن بايد حداكثر 400 گرم بوده و در صورت اضافه شدن وسايل جانبي (لامپ، سپر محافظ صورت، بند چرمي چانه و غيره) نبايد از 430 گرم بيشترشود.
ماسك:
ماده 35
وسايل محافظ دستگاه تنفسي بايد به گونه‌اي روي صورت قرار گيرند كه هيچ گونه منفذي براي نفوذ گازها و ذرات گرد و غبار وجود نداشته باشد.
ماده 36
شستشو و ضدعفوني نمودن ماسك‌ها فقط با رعايت دستور العمل‌ها و توصيه شركت سازنده و همچنين رعايت اصول ايمني مجاز است.
ماده 37
مواد تشكيل‌دهنده نيم فيلتر ماسك‌ها بايد از جنسي باشد كه در هنگام تنفس ذرات آن جدا نگردد.
ماده 38
عدسي چشمي بايد به گونه‌اي بر روي ماسك كامل نصب شود كه از نفوذ گاز ممانعت بعمل آورد.
ماده 39
عدسي چشمي ماسك كامل بايد ميدان ديد مناسب و كافي را تامين نموده و باعث ايجاد اختلال در ديد نشود.
ماده 40
روي بدنه ماسك بايد حداقل يك دريچه بازدم براي خروج گازهاي تنفسي وجود داشته باشد.
ماده 41
استفاده از فيلترهايي كه به دريچه دم مجهز مي‌باشند بر روي ماسك‌هاي داراي دريچه دم ممنوع است.
ماده 42
اتصال بين فيلتر و بدنه ماسك بايد محكم و بدون منفذ بوده و فيلتر آن به سادگي قابل تعويض باشد.
ماده 43
حداكثر وزن فيلتر همراه با نيم‌ماسك نبايد از 300 گرم بيشتر و حداكثر وزن فيلتر همراه با ماسك نبايد از 500 گرم بيشتر شود.
ماده 44
فيلتر بايد در برابر دما، رطوبت و مواد فاسدكننده مقاوم و مستحكم باشد و لايه‌هاي مياني آن در برابر مواد خورنده مقاوم بوده و همچنين ذرات آن براي استفاده‌كننده مضر نباشد.
ماده 45
نوع فيلتر بكار رفته در انواع ماسك‌ها بايد متناسب با نوع كار و شرايط محيطي و آلاينده‌هاي محيط كار باشد.(جدول شماره 7 ضميمه)
ماده 46
درج تاريخ توليد و انقضاء برروي ماسك و فيلترهاي آن الزامي بوده و براي فيلترهاي ويژه (اكسيدهاي نيتروژن ـ جيوه) بايد مدت زمان استفاده و نوع كاربرد نيز درج گردد.
ماده 47
در محيط‌هايي كه ميزان اكسيژن موجود در هوا كمتر از حد مجاز باشد كارگران بايد از ماسك‌ها و تجهيزات هوارسان متناسب با نوع فعاليت و با توجه به دسـتورالعمل‌ها و توصيـه‌هاي شركت سازنـده و همـچنين رعايت اصـول ايمني استفاده نمايند.
كفش ايمني:
ماده 48
كارگراني كه احتمال سقوط اجسام سنگين روي انگشتان پاي آنها وجود دارد، بايد از كفش يا چكمه با سرپنجه ايمني استفاده نمايند.
ماده 49
كارگراني كه با مواد خورنده سروكار دارند، بايد ازكفش‌هاي لاستيكي يا جنس مقاوم در برابر اين مواد استفاده كنند.
ماده 50
كفش‌هاي كارگراني كه با فلزات مذاب، مواد داغ و خورنده كار مي‌كنند، بايد مقاوم بوده و لبه كفش براي جلوگيري از نفوذ مواد مذكور به داخل آن كاملاً به پا و قوزك پا چسبيده و فاقد سوراخ بند كفش باشد.
ماده 51
كفش‌هاي مورد استفاده در عمليات برق بايد نارسانا و فاقد هر گونه قطعه فلزي بوده، همچنين داراي زبانه متصل به دو طرف كفش و ساق بلند باشد.
ماده 52
در محيط‌هايي كه احتمال بروز جرقه الكتريكي وجود دارد، كفش‌هاي كارگران بايد فاقد هر نوع قطعه فلزي باشد.
ماده 53 در محيط‌هايي كه احتمال نفوذ اجسام تيز و برنده به كف پا وجود دارد كارگران مي‌بايست از كفش‌هاي مخصوص كه در زيره آن ورقه فلزي مقاوم به كار رفته استفاده نمايند.
محافظ گوش:
ماده 54
پلاگ بايد به گونه‌اي باشد كه به سهولت و بدون آسيب در مجراي گوش خارجي قرار گرفته، آن را بپوشاند و به راحتي از گوش خارج نشود.
ماده 55
رعايت مسائل بهداشتي پلاگ‌ها الزامي بوده و در زمان عدم استفاده بايد در محفظه مخصوصي نگهداري شوند.
ماده 56
گوشي حفاظتي بايد كاملا لاله گوش را پوشانده، از مواد جاذب صدا ساخته شده و در تماس مستقيم با پوست ايجاد عرق و حساسيت نكند.
ماده 57
طول باند اتصالي گوشي حفاظتي بايد متغير و قابل‌انطباق با وضعيت سر باشد.
ماده 58
قابليت ارتجاعي گوشي حفاظتي بايد به حدي باشد كه از ايجاد هر نوع فشار يا ناراحتي براي سر جلوگيري نمايد.
ماده 59
بخش‌هاي فلزي گوشي حفاظتي بايد در برابر اكسيدشدن مقاوم بوده و قابل ضدعفوني كردن باشد.
دستكش حفاظتي
ماده 60
دستكش‌هاي حفاظتي بايد متناسب با خطرات احتمالي ناشي از كار انتخاب شوند.
ماده 61
استفاده از دستكش حفاظتي براي كارهايي كه احتمال درگيري آن با قطعات متحرك ماشين‌آلات وجود دارد، ممنوع است.
ماده 62
كارگراني كه با برق سر و كار دارند، بايد از دستكش‌هاي عايق الكتريسيته متناسب با جريان و ولتاژ الكتريكي مصرفي استفاده نمايند.
ماده 63
بازوبند بايد به گونه‌اي باشد كه ضمن قرارگيري و تثبيت در محل خود، حفاظت يكپارچه را براي دست فراهم نمايد.
ماده 64
بازوبند و ساق دستكش بايد حداقل به اندازه 8 ميليمتر همپوشاني داشته باشند.
ماده 65
نشانه‌گذاري دستكش‌ها بايد علاوه بر مشخصات مشترك همه وسايل حفاظت فردي شامل موارد زير باشد:
الف ـ اندازه (Size)
ب ـ حداكثر دما در مواردي كه دماي مجاز براي تميز كردن دستكش زير °C 82 است.
ماده 66
اندازه، جنس و شكل دستكش بايد به گونه‌اي باشد كه ضمن تامين راحتي انگشتان، حركت آنها به سادگي امكان‌پذير باشد.
لباس كار:
ماده 67
لباس كار كارگراني كه احتمال درگيري آنها با قطعات متحرك ماشين‌آلات وجود دارد، بايد كاملا بسته، فاقد شكاف، چين خوردگي، پليسه، لبه برگردان، درز و يا موارد مشابه باشد.
ماده 68
آويزان كردن زنجير، ساعت، كليد و نظاير آنها و نيز استفاده از شال گردن و موارد مشابه روي لباس كار اكيداً ممنوع است.
ماده 69
قسـمت انتهايي و آزاد پوشـش سر كـارگران زن كـه با ماشيـن‌آلات دوار و يا در مجاورت آنها مشغـول به كار مي باشـند بايستي بطور كامـل داخل لباس كار قرار گيرد.
ماده 70
لبـاس كار بايد ضمن تامين حفاظت كافي، راحت، سبك و متناسب با بدن باشد.
ماده 71
قسمت‌هايي از لباس كار كه در تماس با بدن كارگر مي‌باشد، بايد فاقد زبري، لبه‌هاي تيز و برجسته باشد تا از تحريك پوست و يا هرگونه عوارض ديگر جلوگيري بعمل آورد.
ماده 72
جهت نشانه‌گذاري لباس كار براي مشخص شدن نوع حفاظت ايجادشده، بايد از علايم تصويري مربوط به آن استفاده گردد.(جدول شماره 8 ضميمه)
ماده 73
لباس كار جوشكاري بايد در برابر پرتاب ذرات داغ فلزي حاصل از جوشكاري يا برشكاري مقاوم باشد.
ماده 74
لباس كار جوشكاران و برق‌كاران بايد از جنس نارسانا بوده و فاقد قطعات فلزي از قبيل دكمه، زيپ و موارد مشابه باشد.
ماده 75
لباس كار بايد حتي‌الامكان فاقد جيب بوده و در صورت نياز داراي در جيب باشد.
پيش بند:
ماده 76
استفاده از پيش‌بند در مجاورت قطعات دوار و متحرك ماشين‌ها ممنوع است و در صورتيكه نوع كار اقتضاء نمايد كه حتما از پيش‌بند استفاده شود بايد فاقد جيب، درز، بند جلو و قسمت‌هاي آويزان بوده و به بدن بچسبد.
ماده 77
پيش‌بندهاي محافظ در برابر شعله، جرقه و فلزات مذاب، بايد تمام سينه را پوشانده و از جنس مقاوم در برابر شعله تهيه شود.
ماده 78
پيش‌بند مورد استفاده براي كار با اسيدها، مواد قليايي و ساير مواد خورنده، بايد تمام سينه را پوشانده و از جنس مقاوم در برابر آن مواد تهيه شود.
وسايل و تجهيزات حفاظت فردي كار در ارتفاع:
ماده 79
براي انجام هر گونه عمليات در ارتفاع، علاوه بر تامين جايگاه كار ايمن، استفاده از وسايل و تجهيزات حفاظت فردي كار در ارتفاع الزامي است.
ماده 80
وسايل و تجهيزات حفاظت فردي كار در ارتفاع بايد با در نظر گرفتن نوع كار، شرايط محيطي، وزن شخص، ارتفاع و ديگر عوامل انتخاب شود.
ماده 81
استفاده از شوك‌گير در وسايل و تجهيزات حفاظت فردي كار در ارتفاع كه در اثر سقوط آزاد شخص، امكان وارد آمدن فشار زيادي به بدن وي وجود دارد، الزامي است.
ماده 82
استفاده از ميخ پرچ براي اتصال اجزاي انواع كمربند ايمني و هارنس ممنوع است.
ماده 83
قبل از استفاده از وسايل و تجهيزات حفاظت فردي كار در ارتفاع بايستي از سـالم بودن اجزاي آن اطمـينان حاصل نموده و در صـورت نياز، اجزاي آسيـب‌ديده تعويض گردد.
ماده 84
هنگام استفاده از طناب ايمني، حداكثر جابجايي عمودي در زمان سقوط فرد نبايد بيش از يك متر باشد.
ماده 85
طناب‌هاي ايمني بايد با آب و مواد شوينده ضعيف شسته شده و توسط جريان هوا خشك شوند.
فصل چهارم ـ ساير مقررات
ماده 86
سپر محافظ صورت بايد كاملا شفاف بوده و به گونه‌اي باشد كه ميدان ديد لازم را تامين نمايد.
ماده 87
در موقع كار بر فراز يا در نزديكي آب و موقعي كه خطر غرق شدن وجود دارد بايد از جليقه‌هاي نجات استفاده شود.
ماده 88
كارگراني كه در مواجه با خطر پرتوهاي يون‌ساز مي‌باشند بايد از وسايل حفاظت فردي مناسب، مطابق آيين‌نامه و مقررات حفاظت در مقابل خطر پرتوهاي يون‌ساز استفاده نمايند.
ماده 89
كارگراني كه داراي موهاي بلند بوده و با ماشين‌آلات كار مي‌كنند و يا در جوار آن مشغول كار هستند بايد به وسيله سربند و يا وسيله حفاظتي ديگري موهاي سر خود را كاملا بپوشانند.
ماده 90
به منظور محافظت قسمت‌هاي پاييني ساق پاي كارگراني كه در معرض پاشش فلزات مذاب يا جرقه‌هاي جوشكاري قرار دارند بايد از گتر حفاظتي مناسب استفاده گردد.
ماده 91
كليه واردكنـندگان، توليدكننـدگان، فروشنـدگان، عرضه‌كـنندگان وسايل حفاظت فردي و همچنين كارفرمايان مكلف به رعايت موارد حفاظت فني و ايمني مي‌باشند.
ماده 92
باستناد مواد 91 و 95 مسئوليت رعايت مقررات اين آيين‌نامه بر عهده كارفرماي كارگاه بوده و در صورت وقوع هرگونه حادثه به دليل عدم توجه كارفرما به الزامات قانوني، مكلف به جبران خسارت وارده به زيان‌ديدگان مي‌باشد.
اين آيين‌نامه مشتمل بر 4 فصل و 92 ماده به اسـتناد مواد 85 و 91 قانون كار جمهوري اسلامي ايران در جلسه مورخ 13 / 10 / 1389 شوراي عالي حفاظت فني تدوين و در تاريخ 21 / 3 / 1390 به تصويب وزير كار و امور اجتماعي رسيده است.
آيين‌نامه مذكور جايگزين آيين نامه وسايل حفاظت انفرادي مصوب 21 / 12 / 1340 شوراي عالي حفاطت فني مي‌باشد.
وزير تعاون، كار و رفاه اجتماعي ـ عبدالرضا شيخ‌الاسلامي