قانون موافقتنامه حمل و نقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت پادشاهی اسپانیا مصوب 1377,02,27
ماده واحده – موافقتنامه حمل و نقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت پادشاهی اسپانیا مشتمل بر یك مقدمه، (21) ماده و یكضمیمه به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده میشود.
بسمالله الرحمن الرحیم
موافقتنامه حمل و نقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران
و دولت پادشاهی اسپانیا
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت پادشاهی اسپانیا با تمایل به گسترش و توسعه حمل و نقل هوایی بین دو كشور و ادامه همكاری بینالمللی دراین زمینه تا سرحد امكان و با تمایل به كارگیری اصول حمل و نقل هوایی و مقررات كنوانسیون مربوط به هواپیمایی كشوری بینالمللی كه در تاریخ16/9/1323 هجری شمسی مطابق با هفتم دسامبر 1944 در شیكاگو جهت امضا مفتوح گردید، نسبت به موارد زیر موافقت نمودند:
ماده 1– تعاریف
1– به جز در مواردی كه فحوای عبارت معنی دیگری را ایجاب نماید، ازلحاظ تفسیر و اجرای این موافقتنامه:
الف – اصطلاح «كنوانسیون» به كنوانسیون هواپیمایی كشوری بینالمللی كه در تاریخ 16/9/1323 هجری شمسی مطابق هفتم دسامبر 1944 درشیكاگو برای امضا مفتوح گردید، اطلاق میشود و همچنین شامل هر اصلاحیه و الحاقیه ای كه به موجب مواد (90) و (94) آن كنوانسیون توسط طرفین متعاهد تصویب شده است میباشد.
ب – اصطلاح «مقامات هواپیمایی» درمورد جمهوری اسلامی ایران به «سازمان هواپیمایی كشوری» و هر شخص یا مقامی كه مجاز به انجام وظایف فعلی یا وظایف مشابه آن سازمان باشد و درمورد اسپانیا به وزارت كار و حمل و نقل عمومی (اداره كل هواپیمایی كشوری) و هرشخص یا مقامی كهمجاز به انجام وظایف فعلی یا وظایف مشابه آن وزارت باشد، اطلاق میشود.
ج – اصطلاح «شركت هواپیمایی تعیین شده» اطلاق میشود به شركتی كه هركدام ازطرفین متعاهد برای بهره برداری از سرویسهای مورد توافق درمسیرهای مشخص شده در پیوست موافقتنامه حاضر مطابق با مقررات ماده 3 این موافقتنامه، تعیین مینمایند.
د – اصطلاح «ظرفیت» درمورد یك هواپیما اطلاق میشود به میزان بارگیری موثر آن هواپیما در یك مسیر یا قسمتی از مسیر و اصطلاح «ظرفیت»درمورد «سرویس توافق شده» اطلاق میشود به ظرفیت هواپیما درچنین سرویسی ضربدر دفعات پرواز هواپیمای مزبور طی زمان معین و در تمام یاقسمتی از مسیر.
ه- اصطلاح «سرزمین» درمورد یك كشور اطلاق میشود به مناطق خاكی و آبهای سرزمینی مجاور آن كه تحت حاكمیت و سلطه آن كشور است.
و – عبارت «سرو یس هوایی»، «سرویس هوایی بینالمللی»، «شركت هواپیمایی» و «توقف به منظورهای غیرحمل ونقل» به ترتیب دارای همان معانیاست كه در ماده (96) كنوانسیون به آنها داده است.
2– بدیهی است كه عناوین مواد موافقتنامه حاضر هیچیك از مقررات آن را به نحوی از انحا محدود ننموده و یا توسعه نمیدهد.
ماده 2– حقوق حمل و نقل
1– هر یك از طرفین متعاهد حقوق تصریح شده دراین موافقتنامه را جهت انجام سرویسهای هوایی بینالمللی منظم در مسیرهای پیوست منضم به آن به طرف متعاهد دیگر اعطا مینماید.
2– چنین سرویسها و مسیرهایی از این پس به ترتیب «سرویسهای مورد توافق» و«مسیرهای مشخص شده» نامیده میشود. شركت هواپیمایی تعیینشده هر یك از طرفین متعاهد درموقع انجام سرویس مورد توافق در مسیر مشخص شده، از حقوق زیر بهرهمند خواهد بود:
الف – پرواز بدون فرود از فراز سرزمین طرف متعاهد دیگر.
ب – توقف در سرزمین مذكور به منظورهای غیر حمل ونقل.
ج – توقف در سرزمین مذكور در نقاطی كه برای آن مسیر در جدول مسیر پیوست موافقتنامه حاضر مشخص گردیده است به منظور سوار و پیادهكردنمسافر، بار و پست در حمل ونقل بینالمللی بصورت جداگانه یا مشترك مطابق با مقررات پیوست این موافقتنامه از.به سرزمین طرف متعاهد دیگر یابه.از سرزمین دولت دیگر.
د – هیچیك از مفاد این موافقتنامه به نحوی تلقی نخواهد شد كه شركت هواپیمایی یكی از طرفین متعاهد محق باشد در سرزمین طرف متعاهد دیگر ازامتیاز حمل و نقل مسافر، بار یا پست بهمقصد دیگری درسرزمین آنطرف درقبال دریافت یاعدم دریافت اجرت برخوردار باشد.
ماده 3– تعیین و اجازه
1- هر طرف متعاهد حق دارد یك شركت هواپیمایی را برای انجام سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخص شده تعیین و مراتب را كتبا به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید و شركت هواپیمایی دیگری را به جای شركت هواپیمایی قبلی تعیین نماید.
2- پساز دریافت اعلامیه تعیین، طرف متعاهد دیگر با رعایت مفاد بندهای (3) و (4) ماده حاضر به شركت هواپیمایی تعیین شده بدون تاخیر اجازه مربوط را اعطا خواهد كرد.
3- مقامات هواپیمایی یك طرف متعاهد میتوانند از شركت هواپیمایی كه توسط طرف متعاهد دیگر تعیین شده بخواهند كه مقامات مزبور را قانع سازد كه واجد شرایط مقرر در قوانین و مقرراتی است كه معمولا و بطور مناسب برای انجام سرویسهای هوایی بینالمللی طبق مفاد كنوانسیون توسط مقامات مزبور اعمال میگردد.
4- هریك از طرفین متعاهد حق دارد در هرمورد كه قانع نشده باشد كه مالكیت عمده و كنترل موثر شركت هواپیمایی مربوط در دست طرف متعاهدی كه شركت مزبور را تعیین نموده یا اتباع آن است از اعطای اجازه بهره برداری موضوع بند (2) این ماده امتناع ورزد و یا هر شرطی را كه برای اعمال حقوقمشخص شده در ماده (2) موافقتنامه حاضر توسط آن شركت هواپیمایی تعیین شده لازم بداند، وضع نماید.
5- وقتی كه یك شركت هواپیمایی بدین نحو تعیین شده و اجازه كسب نموده باشد میتواند بهرهبرداری از سرویسهای مورد توافق را درهر زمانی آغازكند مشروط براینكه تعرفه تعیین شده بموجب مفاد ماده (13) موافقتنامه حاضر در مورد سرویسهای مزبور مجری باشد.
ماده 4– لغو و تعلیق
1– هر طرف متعاهد حق دارد درموارد مشروح ذیل اجازه بهره برداری صادره را لغو یا استفاده از حقوق مشخص شده در ماده (2) این موافقتنامه رادرمورد شركت هواپیمایی كه توسط طرف متعاهد دیگر تعیین گردیده معلق نماید یا هر شرطی را كه ممكن است برای استفاده از این حقوق لازم باشدوضع نماید:
الف – درموردی كه قانع نشده باشد مالكیت عمده و كنترل موثر آن شركت هواپیمایی در دست طرف متعاهدی كه شركت مذكور را تعیین نموده یا اتباع طرف متعاهد مزبور است .
ب – در موردی كه شركت هواپیمایی مذكور قوانین و یا مقررات طرف متعاهدی را كه این حقوق را اعطا نموده است رعایت نكند.
ج – درموردی كه شركت هواپیمایی مذكور به هرنحوی از انحا عملیات بهره برداری را طبق مقررات موافقتنامه حاضر انجام ندهد.
2– جز درمواردی كه لغو یا تعلیق یا وضع شرایط مذكور در بند (1)این ماده بصورت فوری برای جلوگیری از نقض بیشتر قوانین و یا مقررات لازم باشد،اعمال این حق فقط پس از مشورت با طرف متعاهد دیگر انجام خواهد گرفت.
ماده 5 – شمول قوانین و مقررات
1- قوانین و مقررات یك طرف متعاهد كه ناظر به ورود یا خروج هواپیمایی كه به امر هوانوردی بینالمللی اشتغال دارد از سرزمین آن یا ناظر به عملیات و هوانوردی چنین هواپیمایی حین پرواز بر فراز یا در داخل سرزمین طرف متعاهد مذكور میباشند نسبت به هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر مجری خواهد بود.
2- قوانین و مقررات یك طرف متعاهد كه ناظر به ورود، اقامت موقت و خروج مسافرین و كاركنان و بار یا پست از سرزمین آن است از قبیل تشریفات ورود و خروج و مهاجرت و همچنین مقررات گمركی و بهداشتی درمورد مسافرین و كاركنان و بار یا پست حمل شده توسط هواپیمای شركتهواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر در زمانی كه در سرزمین مذكور باشد اعمال خواهد شد.
3- هر یك از طرفین متعاهد نسخههایی از قوانین و مقررات مربوط مندرج در این ماده را بنابر تقاضا دراختیار طرف متعاهد دیگر خواهد گذاشت.
ماده 6– معافیت از حقوق گمركی، سود بازرگانی و سایر عوارض
1– هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیین شده یك طرف متعاهد كه سرویسهای بینالمللی را مورد بهره برداری قرار میدهند و همچنین مواد سوختی وروغن موتور و لوازم مورد نیاز جاری و خوار و بار موجود (شامل غذا، آشامیدنی و دخانیات) درهواپیماهای مزبور به هنگام ورود به سرزمین طرفمتعاهد دیگر از پرداخت حقوق گمركی و سود بازرگانی و هزینههای بازرسی و سایر عوارض و مالیاتها معاف خواهند بود مشروط بر اینكه مواد و لوازممذكور تا زمان صدور مجدد آنها در هواپیما باقی بمانند.
2– موارد زیر نیز از همان عوارض و مالیاتها معاف خواهند بود بهاستثنای عوارضی كه به خدمات بعمل آمده تعلق میگیرد.
الف – خوار و بار هواپیماها كه در سرزمین هر یك از طرفین متعاهد در محدوده تعیین شده توسط مقامات طرف متعاهد مذكور بار هواپیما گردیده وبرای مصرف در هواپیماهایی است كه در سرویس هوایی بینالمللی طرف متعاهد دیگر فعالیت میكنند.
ب – لوازم یدكی وارد شده به سرزمین یك متعاهد به منظور نگهداری یا تعمیر هواپیماهایی كه در سرویسهای هوایی بینالمللی توسط شركتهواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر مورد استفاده قرار میگیرد.
ج – سوخت و روغن موتوری كه هدف آن تدارك هواپیمایی است كه توسط شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر در سرویسهای بینالمللیمورد استفاده قرار میگیرد حتی اگر قرار باشد این لوازم در قسمتی از مسیر مشخص شده بر فراز سرزمین طرف متعاهدی مورد استفاده قرار گیرند كه درآن بار هواپیما شده است.
د – موجودی بلیط هواپیما، بارنامه و مواد چاپی كه حاوی آرم شركت هستند و مواد تبلیغاتی معمولی كه توسط شركت هواپیمایی تعیین شده بطوررایگان توزیع میگردد.
موارد اشاره شده در جزوهای(الف، ب، ج، و د) این ماده میتواند تحت كنترل و یا نظارت گمرك قرار گیرد.
3– لوازم جاری هوانوردی و نیز مواد و لوازم نگاهداری شده در هواپیمای شركت هواپیمایی تعیین شده هر یك از طرفین متعاهد تنها با موافقت مقامات گمركی طرف متعاهد دیگر در آن سرزمین قابل تخلیه است. در این صورت میتوان این مواد را تا زمانی كه طبق مقررات گمركی مجددا صادر شود و یاترتیب دیگری درمورد آن داده شود تحت نظارت مقامات نامبرده قرار داد.
4– اثاثیه و باری كه در ترانزیت مستقیم است از حقوق گمركی، سود بازرگانی و سایر مالیاتهای مشابه معاف خواهد بود.
5– بجز در مواردی كه امنیت ایجاب نماید مسافرینی كه از سرزمین یك طرف متعاهد در ترانزیت مستقیم میباشند فقط مشمول كنترل ساده ای خواهندبود. اثاثیه و باری كه در ترانزیت مستقیم است از حقوق گمركی، سود بازرگانی و سایر مالیاتهای مشابه وضع شده بر واردات معاف خواهد بود.
ماده 7– انتقال درآمدهای مازاد
1- شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفین متعاهد براساس عمل متقابل بدون تبعیض و باتوجه به سایر شركتهای هواپیمایی كه در خطوط بینالمللی بهعملیات مشغول هستند، مجازند تا خدمات حمل و نقل هوایی خود را در سرزمین طرف متعاهد دیگر بطور مستقیم و یا توسط نمایندگیها به هر پولیمطابق با قوانین مجری در كشور طرف متعاهد دیگر بفروش برسانند.
2- انتقال درآمدهای مازاد مكتسبه شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفین متعاهد مجاز بوده و براساس مقررات جاری تبدیل ارزهای خارجی درسرزمین هر یك از طرفین متعاهد انجام خواهد شد.
بدین منظور طرفین متعاهد نهایت تلاش خویش را به منظور تسهیل انتقال سریع درآمدهای مازاد، بدون لطمه به هرگونه تعهدات مالی جاری در سرزمینهر یك ازطرفین متعاهد، مبذول خواهند داشت.
ماده 8– سیستم مالیاتی
هریك از طرفین متعاهد، شركت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر را براساس عمل متقابل از تمامی مالیاتها و عوارض منافع و درآمدهای بدستآمده از عملیات سرویسهای هوایی بدون لطمه به اجرای تعهدات رسمی قانونی مقرر توسط هر یك از طرفین متعاهد معاف میدارد.
ماده 9– عوارض تاسیساتی و فرودگاهی
هریك از طرفین متعاهد میتواند برای استفاده از فرودگاهها و سایر تاسیسات تحت كنترل خود هزینههای عادلانه و مناسبی را وضع نموده و یا اجازه وضع آن را بدهد. درهر حال هریك از طرفین متعاهد موافقت دارد كه این هزینهها براساس عمل متقابل از آنچه هواپیماهای ملی آن طرف متعاهد كه درسرویسهای مشابه بینالمللی تردد مینماید و برای استفاده از این فرودگاهها و تاسیسات میپردازد تجاوز نكند.
ماده 10– مقررات ظرفیت
1- شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفین متعاهد از رفتار عادلانه و متساوی برخوردار خواهند بود تا بتوانند برای انجام سرویسهای مورد توافق درمسیرهای مشخص شده از فرصتهای متساوی بهره مند باشند.
2- در انجام سرویسهای مورد توافق شركت هواپیمایی تعیین شده هر یك از طرفین متعاهد منافع شركت هواپیمایی طرف دیگر را منظور نظر خواهدداشت تا من غیرحق در سرویسهای طرف دیگر در تمامی یا قسمتی از همان مسیرها اثر نامطلوب ایجاد نشود.
3- هدف اصلی سرویسهای مورد توافق كه توسط شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفین متعاهد انجام میشود تأمین ظرفیت كافی با ضریب بارمناسب برای رفع نیازمندیهای جاری و معقول پیشبینی شده حمل مسافر و بار و پست بصورت جداگانه یا مشترك بین سرزمین طرف متعاهد تعیینكننده شركت هواپیمایی و سرزمین طرف متعاهد دیگر است.
4- با در نظر گرفتن اصول مندرج در بندهای (1 و 2 و 3) این ماده ، شركت هواپیمایی تعیین شده یك طرف متعاهد همچنین میتواند ظرفیتی را براینیازمندیهای حمل و نقل بین سرزمینهای كشورهای ثالث مندرج در پیوست موافقتنامه حاضر و سرزمین طرف متعاهد دیگر تأمین نماید.
5- ظرفیت ارایه شده شامل تعداد پروازهایی كه توسط شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفین متعاهد در سرویسهای مورد توافق انجام خواهد شد توسط مقامات هواپیمایی با درنظر گرفتن توصیههای شركتهای هواپیمایی تعیین شده مورد موافقت قرار خواهد گرفت.
ماده 11– شناسایی گواهینامهها و پروانهها
گواهینامههای قابلیت پرواز و گواهینامههای صلاحیت و پروانههایی كه توسط یك طرف متعاهد صادر شده یا اعتبار یافته و هنوز به قوت خود باقیباشد توسط طرف متعاهد دیگر برای بهره برداری از مسیرها و سرویسهای موضوع موافقتنامه حاضر معتبر شناخته خواهد شد مشروط بر اینكه شرایط صدور یا اعتبار این گواهینامه و پروانهها مساوی یا بیش از حداقل استانداردهای فعلی یا آتی باشد كه بموجب كنوانسیون وضع شده یا خواهد شد. درهرحال هر یك از طرفین متعاهد این حق را برای خود محفوظ میدارد كه درمورد پرواز از فراز سرزمین خود از شناسایی گواهینامههای صلاحیت وپروانههایی كه جهت اتباع آن، توسط طرف متعاهد دیگر یا هر دولت دیگری صادر شده یا اعتبار یافته خودداری نماید.
ماده 12– امنیت هوانوردی
1– طرفین متعاهد در راستای حقوق و تعهدات خود به موجب حقوق بینالملل تاكید مینمایند كه تعهد آنان در قبال یكدیگر برای حفظ امنیتهواپیمایی كشوری در برابر اعمال مداخله غیرقانونی جزو لاینفكی از این موافقتنامه را تشكیل میدهد. طرفین متعاهد بدون تحدید كلیت حقوق وتعهدات خود به موجب حقوق بینالملل، به ویژه مطابق با مفاد كنوانسیون راجع به جرایم و برخی اعمال ارتكابی دیگر در هواپیما امضا شده در توكیو بهتاریخ 23/6/1342 هجری شمسی مطابق با 14 سپتامبر 1963، كنوانسیون راجع به جلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیما امضاشده در لاهه به تاریخ25/9/1349هجری شمسی مطابق با 16 دسامبر 1970 و كنوانسیون راجع به جلوگیری از اعمال غیرقانونی علیه امنیت هواپیمایی كشوری امضا شدهدر مونترال به تاریخ1/7/1350 هجری شمسی مطابق با 23 سپتامبر 1971 عمل خواهند كرد.
2– طرفین متعاهد كلیه مساعدتهای لازم را جهت جلوگیری از اعمال تصرف غیرقانونی هواپیمای كشوری و دیگر اعمال غیرقانونی علیه امنیت هواپیمای مزبور، مسافرین و خدمه آن، فرودگاهها و تاسیسات هوانوردی و هر نوع تهدید دیگر علیه امنیت هواپیمایی كشوری را بنا بر تقاضا درموردیكدیگر بعمل خواهند آورد.
3– طرفین باید در روابط دوجانبه خود طبق مقررات امنیت هوانوردی تعیین شده از سوی سازمان بینالمللی هواپیمای كشوری كه بعنوان ضمایم كنوانسیون هواپیمایی كشوری بینالمللی شناخته شدهاند تا حدودی كه این مقررات امنیتی درمورد طرفین قابل اجراست عمل نمایند. آنها میباید ازگردانندگان هواپیماهای ثبت شده در كشور خود یا گردانندگان هواپیماهایی كه محل اصلی كار و یا اقامت دایم آنها در سرزمینشان میباشد و نیزگردانندگان فرودگاههای واقع در سرزمین خود بخواهند كه طبق مقررات امنیت هوانوردی مزبور عمل نمایند.
4– هریك از طرفین متعاهد موافقت دارد كه میتوان از این گردانندگان هواپیما درخواست نمود تا مقررات امنیت هوانوردی مورد اشاره در بند (3) فوقرا كه طرف متعاهد دیگر از لحاظ ورود به سرزمین خود، خروج از آن یا توقف در آنجا مقرر كرده، رعایت كنند هریك ازطرفین متعاهد باید اطمینانحاصل كند كه در سرزمین او اقدامات كافی برای حفاظت از هواپیماها و وارسی مسافرین، خدمه، لوازم همراه آنها، اثاثیه، بار و خوار وبار هواپیماها قبلو در خلال سوار شدن مسافرین یا بارگیری بهنحو موثر معمول میشود. هر یك از طرفین متعاهد همچنین باید با هر درخواست طرف متعاهد دیگر برایانجام اقدامات امنیتی ویژه درحد معقول جهت مقابله با یك تهدید خاص برخورد مثبت داشته باشد.
5– هنگامی كه حادثه یا خطر بروز حادثه تصرف غیرقانونی هواپیمای كشوری یا دیگر اعمال غیرقانونی علیه امنیت چنین هواپیمایی، مسافرین و خدمهآن، فرودگاهها یا تاسیسات هوانوردی رخ دهد، طرفین متعاهد باید با تسهیل ارتباطات و دیگر اقدامات مناسب بمنظور پایان سریع و امن حادثه مزبور یاخطر بروز آن یكدیگر را یاری نمایند.
ماده 13– تعرفههای حمل و نقل هوایی
1– در بندهای زیر اصطلاح «تعرفه» به مبالغ پرداختی برای حمل مسافر و اثاثیه و باربری و شرایطی كه به موجب آن مبالغ مزبور اعمال میگردد شامل مبالغ و شرایطی برای آژانس و خدمات كمكی دیگر اطلاق میگردد ولی شامل اجرت یا شرایط حمل و نقل پستی نمیشود.
2– تعرفههای مورد اجرا توسط شركت هواپیمایی یك طرف متعاهد برای حمل موارد فوق به و یا از سرزمین طرف متعاهد دیگر در سطح معقولیخواهد بود كه با توجه به كلیه عوامل مربوط از جمله هزینه بهره برداری و سود معقول و تعرفههای شركتهای هواپیمایی دیگر وضع میگردد.
3– تعرفههای مندرج در بند (2) این ماده درصورت امكان توسط شركتهای هواپیمایی مربوط دوطرف پس از مشورت با شركتهای هواپیمایی دیگری كهدر تمام یا قسمتی از همان مسیر فعالیت میكنند مورد موافقت قرار میگیرد درصورت امكان چنین توافقی با استفاده از تشریفات هر اتحادیه بینالمللیشركتهای هواپیمایی با سیستم تعیینكننده نرخ كه شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفین متعاهد عضو آن هستند صورت خواهد گرفت.
4– تعرفههایی كه بدین ترتیب مورد توافق قرار میگیرد حداقل 60 روز قبل از تاریخ پیشنهادی اجرا برای تصویب به مقامات هواپیمایی طرفین متعاهدتسلیم خواهد گردید. درموارد خاص این محدودیت زمانی به شرط موافقت مقامات مذكور قابل كاهش است.
5– چنین تصویبی بطور صریح میتواند بعمل آید. چنانچه هیچكدام از مقامات هواپیمایی عدم تصویب خود را ظرف 30 روز از تاریخ تسلیم اعلامننماید دراین صورت تعرفههای مورد نظر طبق بند(4) این ماده تصویب شده تلقی خواهد شد. اگر تاریخ تسلیم به طوریكه در بند (4) ذكر شده كاهشیابد، مقامات هواپیمایی طرفین متعاهد میتوانند توافق نمایند كه مدت زمانی كه در آن عدم تصویب باید اطلاع داده شود، كمتر از 30 روز باشد.
6– چنانچه تعرفهای مطابق با بند (3) این ماده مورد توافق قرار نگیرد یا در مدت زمان تعیین شده در بند (5) ماده حاضر مقامات هواپیمایی یك طرف متعاهد عدم تصویب خود را درمورد هر یك از تعرفههای توافق شده طبق مفاد بند (3) این ماده اعلام دارد مقامات هواپیمایی طرفین متعاهد سعیخواهند نمود تعرفه را با توافق دوجانبه تعیین نمایند.
7– چنانچه مقامات هواپیمایی طرفین متعاهد نتوانند درمورد تعرفه تسلیمی به آنها كه طبق بند (4) این ماده صورت گرفته به توافق برسند یا نتواننددرمورد تعیین تعرفهای مطابق با بند (6) ماده حاضر به توافق برسند در این صورت اختلاف حاصله، مطابق با مفاد حل اختلاف این موافقتنامه حل وفصل خواهد شد.
8– تعرفهای كه طبق مفاد این ماده وضع شده است تا زمانی كه تعرفه جدیدی وضع نشود به قوت خود باقی خواهد ماند. معهذا هیچ تعرفهای نمیتواند به موجب این بند بیش از 12 ماه پس از تاریخی كه در غیراینصورت منقضی خواهد شد ادامه یابد.
ماده 14– پرسنل فنی و بازرگانی
1- شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفین متعاهد مجازند براساس عمل متقابل، در سرزمین طرف متعاهد دیگر نمایندگان و پرسنل فنی بازرگانی وعملیاتی خود را كه در رابطه با انجام سرویسهای مورد توافق مورد نیاز هستند نگهداری نمایند.
2- نیاز به پرسنل بنا به نظر شركت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد میتواند یا توسط پرسنل خود شركت و یا با استفاده از خدمات هر سازمان ،شركت یا شركت هواپیمایی دیگری كه در سرزمین طرف متعاهد دیگر بكار مشغول بوده و مجاز به انجام چنین خدماتی در سرزمین طرف متعاهد دیگرباشد، رفع شود.
3- نمایندگان و پرسنل مشمول قوانین و مقررات مجری طرف متعاهد دیگر بوده و مطابق با قوانین و مقررات مزبور، هریك از طرفین متعاهد براساسعمل متقابل و با حداقل تاخیر، مجوز استخدام لازم و ویزای توریستی یا دیگر مدارك مشابه را به نمایندگان و پرسنل مورد اشاره در بند (1) این مادهاعطا خواهند نمود.
4- چنانچه شرایط خاصی ورود پرسنل یا حفظ ایشان را براساس ضرورت و بصورت موقت ایجاب نماید، صدور مجوز، ویزا و مدارك لازم طبققوانین و مقررات هر یك از طرفین متعاهد بایستی سریعا صورت گرفته تا تاخیری در ورود چنین پرسنلی به سرزمین دولت مربوط رخ ندهد.
ماده 15– تسلیم آمار
مقامات هواپیمایی هریك از طرفین متعاهد اطلاعات و آمار مربوط به حمل و نقل انجام شده در سرویسهای مورد توافق توسط شركت هواپیمایی تعیینشده خود را به و از سرزمین طرف متعاهد دیگر به قسمی كه معمولا توسط شركت هواپیمایی تعیین شده تهیه و به مقامات هواپیمایی ملی خود تسلیممیكند، بنا بر تقاضا دراختیار مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر قرار خواهند داد.
ماده 16– مشاوره و اصلاحات
1- هر یك از طرفین متعاهد یا مقامات هواپیمایی آن میتوانند در هرزمان از طرف متعاهد دیگر یا مقامات هواپیمایی آن به منظور تفسیر و یا تغییرموافقتنامه حاضر تقاضای مشاوره نمایند.
2- مشاوره مورد تقاضای یك طرف متعاهد یا مقامات هواپیمایی آن در فاصله شصت (60) روز از تاریخ دریافت تقاضا آغاز خواهد شد.
3- هر نوع اصلاح موافقتنامه حاضر، پس از آنكه طرفین متعاهد انجام تشریفات قانون اساسی خود درمورد انعقاد و لازمالاجرا شدن موافقتنامههای بینالمللی را به یكدیگر اطلاع داده باشند لازمالاجرا خواهد شد.
4- اصلاحات پیوست موافقتنامه حاضر میتواند مستقیما بین مقامات هواپیمایی طرفین متعاهد مورد توافق قرار گیرد. این اصلاحات پس از تایید ازطریق تبادل یادداشت دیپلماتیك لازمالاجرا خواهد گردید.
ماده 17– حل اختلافات
1- هرگاه درمورد تفسیر یا اجرای این موافقتنامه بین طرفین متعاهد اختلافی بروز نماید، طرفین متعاهد در مرحله نخست اهتمام خواهند نمود تااختلاف را از طریق مذاكره حل و فصل نمایند.
2- چنانچه طرفین متعاهد به موجب بند (1) فوق نتوانند درمورد حل اختلاف به نتیجه برسند، با رعایت قوانین و مقررات مربوط به آنان، اختلاف بهیك محكمه داوری سه نفره ارجاع خواهد شد كه هر یك از طرفین متعاهد یك داور را معین خواهد كرد و دو داور تعیین شده درباره داور سوم توافقخواهند نمود هریك از طرفین متعاهد ظرف شصت (60) روز پس از وصول تقاضای ارجاع اختلاف به دیوان داوری، از طریق مجرای دیپلماتیك به تعیین داور خود مبادرت خواهد نمود و داور سوم نیز ظرف شصت (60) روز بعد از آن تعیین خواهد شد. چنانچه هریك از طرفین متعاهد ظرف مدتمقرر داور خود را تعیین نكند، بنا به تقاضای هر یك از طرفین متعاهد، رییس شورای سازمان بینالمللی هواپیمایی كشوری برحسب مورد داور یا داورهارا تعیین خواهد نمود مشروط بر اینكه چنانچه رییس شورای سازمان بینالمللی هواپیمایی كشوری از اتباع یكی از طرفین متعاهد باشد، از نایب رییسارشد شورا و درصورتی كه نامبرده نیز از اتباع یكی از طرفین متعاهد باشد، از عضو مقدم شورا كه در چنین وضع تابعیتی نباشد درخواست خواهد شدكه حسب مورد داور یا داورها را تعیین نماید. درهر حال داور سوم از اتباع یك دولت ثالث خواهد بود و بعنوان رییس دیوان داوری عمل خواهد كرد.
3- دیوان داوری آیین كار خود را تعیین و درباره نحوه تقسیم مخارج داوری اتخاذ تصمیم خواهد نمود.
4- طرفین متعاهد تعهد مینمایند تصمیمات متخذه در اجرای ماده حاضر را رعایت كنند.
ماده 18– فسخ
هر یك از طرفین متعاهد میتوانند در هر زمان قصد خود را مبنی بر فسخ این موافقتنامه كتبا به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید. این اعلام همان زمان بهاطلاع سازمان بینالمللی هواپیمایی كشوری خواهد رسید. در این صورت موافقتنامه دوازده ماه پس از دریافت اعلام فسخ توسط طرف متعاهد دیگرفسخ خواهد شد، مگر آنكه اعلام فسخ قبل از انقضای این مدت با تراضی طرفین پس گرفته شود. درصورت عدم اعلام وصول از سوی طرف متعاهددیگر، اعلام فسخ چهارده روز پس از وصول آن به سازمان بینالمللی هواپیمایی كشوری دریافت شده تلقی خواهد شد.
ماده 19– مطابقت با كنوانسیونهای چند جانبه
چنانچه كنوانسیون یا موافقتنامه چند جانبه حمل و نقل هوایی درمورد هر دوطرف متعاهد لازمالاجرا گردد، این موافقتنامه به نحوی اصلاح خواهد شدتا با مقررات چنین كنوانسیون یا موافقتنامهای تطبیق نماید.
ماده 20– ثبت
این موافقتنامه و كلیه اصلاحات آن نزد سازمان بینالمللی هواپیمایی كشوری به ثبت خواهد رسید.
ماده 21– لازمالاجرا شدن
این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه هریك از طرفین متعاهد به طرف متعاهد دیگر دایر بر اینكه اقدامات لازم را طبق الزامات قانون اساسی خوددرباره لازمالاجرا شدن موافقتنامه حاضر بعمل آورده است، بموقع اجرا گذارده خواهد شد.
بنا به مراتب نمایندگان تامالاختیار امضاكننده زیر كه از طرف دولتهای متبوع خود مجاز میباشند موافقتنامه حاضر را امضا نمودند.
این موافقتنامه در تاریخ 4/4/1375 هجری شمسی برابر با 24/6/1996 میلادی در دو نسخه به زبانهای فارسی، اسپانیایی و انگلیسی كه هر دو دارایاعتبار یكسان میباشند، در تهران تنظیم گردید.
ازطرفازطرف
دولت جمهوری اسلامی ایراندولت پادشاهی اسپانیا
پیوست
پیوست موافقتنامه حمل و نقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت پادشاهی اسپانیا
1- مسیرهای مشخص شده
سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخص شده مندرج در موافقتنامه حاضر به شرح ذیل تعیین میگردد:
الف – مسیر اسپانیایی.
نقاطی در اسپانیا – نقاط واسط – تهران – نقاط ماورا و بالعكس.
ب – مسیر ایرانی
نقاطی در ایران – نقاط واسط – مادرید – نقاط ماورا و بالعكس.
2- نقاط واسط و ماورا مسیرهای (الف) و (ب) با توافق بین مقامات هواپیمایی دوطرف متعاهد تعیین خواهد شد.
3- شركت هواپیمایی تعیین شده هر یك از طرفین متعاهد برای بهرهبرداری از مسیرهای مشخص شده (الف) و (ب) از آزادیهای سوم و چهارم حقوقحمل و نقل بهره مند خواهند بود.
4- استفاده از آزادی پنجم حقوق حمل و نقل منوط به موافقت مقامات هواپیمایی طرفین متعاهد براساس موافقتنامه بازرگانی منعقده بین شركتهایهواپیمایی تعیین شده خواهد بود.
5- شركت هواپیمایی تعیین شده هر یك از طرفین متعاهد میتواند نقاط واسط و ماورا را در مسیرهای مربوط خود در كل یا بخشی از سرویس خودحذف نمایند، به شرط اینكه نقطه مبدا در سرزمین طرف متعاهدی باشد كه چنین شركتی را تعیین كرده است.
6- شركتهای هواپیمایی تعیین شده طرفین متعاهد بایستی برای انجام سرویسهای هوایی مورد توافق حداقل سی روز قبل از شروع عملیات مذكور،تعداد پروازها و جدول زمانی را جهت تصویب به مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر تسلیم نمایند.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و بیست و یك ماده و یك ضمیمه در جلسه علنی روز یكشنبه مورخ بیست و هفتم اردیبهشت ماه یكهزارو سیصدو هفتادو هفت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 6/3/1377 به تأیید شورای نگهبان رسیده است .
رئیس مجلس شورای اسلامی – علی اكبر ناطق نوری