آييه نامه مربوط به حمل بار با دست و بدون استفاده از وسايل مكانيكي براي كارگران زن و نوجوان موضوع مواد 57 و 38 قانون کار
ماده 1
منظور از حمل بار با دست بدون استفادي از وسايل مكانيكي در این آيين نامه عبارت است از:
بلندكردن، پايين نهادن حمل و جابجايي اشياء و بار از نقطه اي ب نقطه ي ديگر توسط يك نفر و به وسيله دست بدونَ به كارگيري هرگونه ابزار و وسايل مكانيكي مي باشد.
ماده 2
منظور از بار متعارف در اين آيين نامه باري است كه با توجه ب شكل، اندازه، ابعاد، و درجه حرارت آن كارگري ك داراي شرايط جسماني مىاسب
باشد بتواند آن را به راحتي حمل نمايد.
ماده 3
حداكثر وزن مجاز براي حمل بار متعارف با دست بدون استفادي از ابزار
مكانيكي براي كارگر زن حدود 20 كيلو گرم مي باشد.
ماده 4
حداكثر زوَن مجاز براي حمل بار متعارف با دست بدون استفادي از ابزار
مكانيكي براي كارگر زن نوجوان حدود 10 كيلو گرم مي باشد.
ماده 5
حداكثر وزن مجاز براي حمل بار متعارف با دست بدون استفاده از ابزار مكانيكي براي كارگر مرد نوجوان حدود 20 كيلو گرم مي باشد.
ماده 6
كارفرما مكلف است نحوه ی صحيح بلندكردن بار، جابجايي و حمل آن را به كارگران آموزش دهد.
ماده 7
حمل بار و جابه جایی آن موضوع مواد 3 و 4 این آیین نامه برای زنان در هنگام بارداری و 10 هفته پس از زایمان ممنوع میباشد.
این آیین نامه به استناد موارد 75 و 83 قانون کار مشتمل بر 7 ماده در جلسه مورخ 25/12/69 از طرف شورای عالی کار پیشنهاد و در تاریخ 11/1/70 به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی رسید.