قانون موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری فنلاند درباره كمك و همكاری متقابل در امور گمركی مصوب 1398,03,28
ماده واحده – موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری فنلاند درباره كمك و همكاری متقابل در امور گمركی مشتمل بر یك مقدمه و بیست و سه ماده و یك ضمیمه به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود.
تبصره – در اجرای این موافقتنامه، رعایت اصول هفتاد و هفتم (۷۷) و یكصد و بیست و پنجم (۱۲۵) و یكصد و سی و نهم (۱۳۹) قانون اساسی الزامی است.
بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری فنلاند درباره كمك و همكاری متقابل در امور گمركی
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری فنلاند، كه از این پس به عنوان «طرفهای متعاهد» نامیده می شوند،
با توجه به اینكه تخلف از قوانین گمركی به زیان منافع اقتصادی، تجاری، مالی، اجتماعی، فرهنگی، صنعتی و كشاورزی آنها می باشد؛
با اعتقاد به اینكه اقدام علیه تخلفات گمركی می تواند با همكاری نزدیك بین مقامهای گمرك آنها به نحو مؤثرتری صورت بگیرد؛
با در نظر گرفتن اهمیت تعیین دقیق حقوق گمركی و سایر مالیات های جمع آوری شده از واردات یا صادرات و حصول اطمینان از اجرای صحیح اقدامات راجع به ممنوعیت، محدودیت و كنترل كه مورد أخیر شامل اجرای قانون و مقررات درباره كالاهای تقلبی علائم تجاری ثبت شده می شود؛
با توجه به اینكه قاچاق سلاح، مهمات، مواد منفجره، مواد سمی، مواد رادیواكتیو، مواد مخدر و روانگردان نشان دهنده خطری برای سلامت مردم و جامعه است؛
با در نظر گرفتن تهدید جرائم سازمان یافته فراملی و گروههای تروریستی با منابع قابل توجه آنها و نیاز به مبارزه مؤثر با آنها؛
با توجه به كنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با جرائم سازمان یافته فراملی مصوب ۱۵ نوامبر سال ۲۰۰۰ میلادی (۲۵ آبان ماه ۱۳۷۹هجری شمسی) در نیویورك كه چهارچوبی را برای كمك متقابل بین المللی در امور كیفری از نظر پیشگیری و مبارزه با جرائم سازمان یافته فراملی تعیین می كند؛
با در نظر گرفتن مفاد معاهده واحد مواد مخدر ۱۹۶۱ میلادی (۱۳۴۰هجری شمسی)، به گونه اصلاح شده، كنوانسیون مواد روانگردان ۱۹۷۱ میلادی (۱۳۵۰ هجری شمسی)، به گونه اصلاح شده كه تحت نظارت سازمان ملل متحد تدوین شده اند و همچنین كنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با قاچاق مواد مخدر و داروهای روانگردان ۱۹۸۸ میلادی (۱۳۶۷هجری شمسی) و پیوست آن، به گونه اصلاح شده؛
همچنین با در نظر گرفتن اسناد مربوط به شورای همكاری گمركی، به ویژه توصیه نامه درباره كمك متقابل اداری مورخ ۵ دسامبر ۱۹۵۳ میلادی (۱۴ آذرماه ۱۳۳۲هجری شمسی)؛
در موارد زیر توافق نمودند:
ماده ۱ – تعاریف
از نظر این موافقتنامه:
الف – «قوانین گمركی» یعنی هرگونه مقررات قانونی یا نظارتی قابل اعمال توسط مقامهای گمركی طرفهای متعاهد در ارتباط با واردات، صادرات، گذر، انبارداری و توزیع كالا، از جمله روشهای پرداخت اعم از اینكه مربوط به حقوق گمركی، مالیات ها یا دیگر هزینه های وضع شده توسط مقامهای گمركی یا اقدامات بازدارنده، محدودكننده یا كنترلی باشد؛
ب – «مقام گمركی» یعنی گمرك جمهوری اسلامی ایران برای جمهوری اسلامی ایران و گمرك فنلاند برای جمهوری فنلاند كه برای اجرای مقررات موضوع بند (الف) این ماده صلاحیت دارند؛
پ – «نقض قوانین گمركی» یعنی هرگونه نقض یا اقدام به نقض قوانین گمركی؛
ت – «حقوق گمركی و مالیات ها» یعنی حقوق گمركی و كلیه عوارض دیگر، مالیات ها و هزینه هایی كه در ارتباط با واردات یا صادرات كالاها وصول می شوند اما شامل دستمزدها و هزینه هایی نمی شود كه محدود به مبلغ هزینه های تقریبی خدمات ارائه شده هستند، از جمله برای جمهوری فنلاند، عوارض و مالیاتی كه توسط نهادهای صلاحیتدار اتحادیه اروپا وضع شده اند؛
ث – «شخص» یعنی هر شخص حقیقی یا حقوقی، مگر اینكه سیاق عبارت به نحو دیگری اقتضاء نماید؛
ج – «داده های شخصی» یعنی هرگونه داده مربوط به شخص حقیقی شناخته شده یا قابل شناسایی؛
چ – «مواد مخدر» یعنی هر ماده طبیعی یا مصنوعی، در جداول (۱) و (۲) معاهده واحد مواد مخدر ۱۹۶۱ میلادی (۱۳۴۰هجری شمسی)، به گونه اصلاح شده و همچنین هر ماده شبیه به مواد مخدر در قوانین ملی؛
ح – «مواد روانگردان» یعنی هر ماده طبیعی یا مصنوعی یا هر ماده طبیعی مندرج در جداول (۱)، (۲)، (۳) و (۴) كنوانسیون مواد روانگردان ۱۹۷۱میلادی (۱۳۵۱هجری شمسی)، به گونه اصلاح شده و همچنین هر ماده شبیه به مواد روانگردان در قوانین ملی است؛
خ – «پیش سازها» یعنی مواد شیمیایی فهرست شده در پیوست كنوانسیون ۱۹۸۸ میلادی (۱۳۶۷هجری شمسی) سازمان ملل متحد برای مبارزه با قاچاق مواد مخدر و روانگردان، به گونه اصلاح شده؛
د – «تحویل كنترل شده» یعنی روشی كه عبور محموله های غیرقانونی به خارج، از طریق یا به داخل قلمرو طرفهای متعاهد را با آگاهی و تحت نظارت مقامهای صلاحیتدار آنها از نظر تشخیص و شناسایی افراد درگیر در نقض قوانین گمركی تجویز می نماید؛
ذ – «مقام گمركی درخواست كننده» یعنی مقام گمركی طرف متعاهدی كه درخواست كمك در امور گمركی را دارد؛
ر – «مقام گمركی درخواست شونده» یعنی مقام گمركی طرف متعاهدی كه از آن، درخواست كمك در امور گمركی شده است.
ماده ۲ – دامنه شمول موافقتنامه
۱ – طرفهای متعاهد، به وسیله مقامهای گمركی خود و طبق مفاد مندرج در این موافقتنامه، در موارد زیر به یكدیگر كمك ارائه خواهند نمود:
الف – به منظور حصول اطمینان از تبعیت صحیح از قوانین گمركی؛
ب – به منظور جلوگیری، تحقیق و تعقیب موارد نقض قوانین گمركی؛
پ – در موارد مربوط به تحویل یا ابلاغ اسناد مربوط به اعمال قوانین گمركی؛
۲ – كمك در چهارچوب این موافقتنامه طبق قوانین لازم الاجراء در قلمرو كشور طرف متعاهد درخواست شونده و در حدود صلاحیت و منابع در دسترس مقام گمركی درخواست شونده ارائه می گردد. در صورت لزوم، مقام گمركی درخواست شونده می تواند ساز و كار كمك توسط مقام صلاحیتدار دیگر را فراهم نماید.
۳ – این موافقتنامه دریافت حقوق گمركی، مالیات ها و هرگونه هزینه دیگر را پیش بینی نمی كند.
۴ – این موافقتنامه بر اعمال موافقتنامه های بین المللی در زمینه معاضدت حقوقی در امور كیفری یا موافقتنامه های بین المللی درباره همكاری گمركی كه طرفهای متعاهد منعقد كرده اند، تأثیر نخواهد داشت.
ماده ۳ – دامنه شمول كمك
۱ – در زمینه مقررات حقوقی و نظارتی، مقامهای گمركی طرفهای متعاهد هرگونه اطلاعات را بنا به درخواست و در صورت نیاز پس از تحقیق قبلی – تبادل خواهند كرد كه به آنها امكان می دهد از وصول صحیح حقوق گمركی و مالیات ها اطمینان حاصل كنند، به خصوص اطلاعاتی كه موارد زیر را تسهیل نماید:
الف – تعیین ارزش گمركی، طبقه بندی تعرفه و مبدأ كالا؛
ب – اجرای مقررات مربوط به ممنوعیت ها، محدودیت ها و كنترل ها
۲ – مقام گمركی درخواست شونده، حسب درخواست، كلیه اطلاعات درباره قوانین گمركی و تشریفات حاكم در آن طرف متعاهد را كه مرتبط با استعلامات مربوط به نقض قوانین گمركی است ارائه خواهد داد.
۳ – مقامهای گمركی، در صورت درخواست یا به ابتكار خود، اطلاعات و اسنادی كه به اطمینان از اعمال صحیح قوانین گمركی و پیشگیری، تحقیق و مقابله با نقض قوانین گمركی كمك می كند را در اختیار یكدیگر قرار خواهند داد.
۴ – هر مقام گمركی در انجام استعلام ها از طرف مقام گمركی دیگر، همان گونه عمل خواهند كرد كه از جانب خود یا حسب درخواست مقام دیگری در آن طرف متعاهد انجام می دهد.
۵ – چنانچه مقام گمركی درخواست شونده، نهاد صلاحیتدار جهت اجابت درخواست نباشد، فوری آن را به نهاد مربوط منتقل خواهد نمود و پیگیر همكاری آن نهاد خواهد شد.
ماده ۴ – مصادیق كمك
مقامهای گمركی، به ابتكار خود یا بنا به درخواست، اطلاعات زیر را به یكدیگر ارائه خواهند نمود:
الف – آیا كالاهای وارد شده به قلمرو كشور یكی از طرفهای متعاهد به طور قانونی از قلمرو كشور طرف متعاهد دیگر صادر شده است و رویه گمركی، در صورت وجود، كه كالاها ذیل آن قرار داده شده است؛
ب – آیا كالاهای صادراتی از قلمرو كشور یكی از طرفهای متعاهد به طور قانونی به قلمرو كشور طرف متعاهد دیگر وارد شده است و رویه گمركی، در صورت وجود، كه تحت آن كالاها قرار داده شده است؛
پ – آیا كالاهای برخوردار از رفتار مساعد در هنگام صادر شدن از قلمرو كشور یك طرف متعاهد به طور مقتضی به قلمرو كشور طرف متعاهد دیگر وارد شده است، بدیهی است اطلاعات راجع به هر اقدام كنترلی گمركی كه آنها شامل آن اقدامات می شوند نیز ارائه خواهد شد.
ماده ۵ – نظارت ویژه
۱ – مقام گمركی درخواست شونده، در صورت درخواست، اطلاعات زیر را ارائه و نظارت ویژه را بر آنها خواهند داشت:
الف – افرادی كه برای مقام گمركی درخواست كننده معلوم شده است مرتكب نقض قوانین گمركی شده اند یا مظنون به انجام آن هستند، به خصوص كسانی كه به داخل و خارج از قلمرو كشور طرف متعاهد درخواست كننده تردد می نمایند؛
ب – جا به جایی كالاها كه توسط مقام گمركی درخواست كننده به عنوان مظنون به قاچاق به قلمرو كشور طرف متعاهد درخواست كننده اطلاع داده شده است؛
پ – وسایل حمل و نقلی كه مقام گمركی درخواست كننده مظنون به استفاده شدن از آنها در ارتكاب نقض قوانین گمركی لازم الاجراء در قلمرو كشور هر یك از طرفهای متعاهد است.
ت – مكانهای استفاده شده برای انبار كردن كالاها كه مورد سوء ظن مقام گمركی درخواست كننده جهت استفاده در ارتكاب نقض قوانین گمركی لازم الاجراء در قلمرو كشور هر یك از طرفهای متعاهد است.
۲ – مقامهای گمركی طرفهای متعاهد، در حدود صلاحیت خود از موارد زیر جلوگیری خواهند نمود:
الف – صادرات كالاهایی كه معلوم شده یا به دلایل منطقی مورد سوء ظن صادر شدن به قلمرو كشور طرف متعاهد دیگر برای استفاده در مقاصد دیگری غیر از تجارت مشروع میان طرفهای متعاهد شناخته شده اند؛
ب – صادرات كالاهایی كه واردات آنها به قلمرو كشور طرف متعاهد دیگر ممنوع است.
ماده ۶ – اقدام مقابله ای با قاچاق كالاهای دارای اهمیت ویژه
مقامهای گمركی، به ابتكار خود یا بنا به درخواست و بدون تأخیر، كلیه اطلاعات مربوط درباره فعالیت های تكمیل یا برنامه ریزی شده، كه نقض قوانین گمركی لازم الاجراء در قلمرو كشور یكی از طرفهای متعاهد را تشكیل می دهند یا به نظر می رسد كه چنین است به ویژه در زمینه جا به جایی موارد زیر را ارائه خواهند كرد:
الف – اسلحه، مهمات و مواد منفجره
ب – كالاهای حساس و راهبردی مشمول كنترل طبق پیمان های بین المللی و نظامها یا ترتیبات چندجانبه مربوط و یا سازگار با تعهدات عدم اشاعه؛
پ – مواد مخدر، روانگردان ها و پیش سازها؛
ت – اشیاء هنری و عتیقه كه از ارزش تاریخی، فرهنگی یا باستان شناسی قابل توجه برخوردار هستند؛
ث – مواد سمی، مواد رادیواكتیو و همچنین سایر كالاها و مواد خطرناك برای محیط زیست یا سلامت؛
ج – كالاهای مشمول حقوق گمركی یا مالیات بالا، به ویژه مشروبات الكلی و فرآورده های دخانی؛
چ – كالاهای ناقض حقوق مالكیت معنوی.
ماده ۷ – تحویل كنترل شده
۱ – مقامهای گمركی، با موافقت متقابل و هر یك در حیطه صلاحیت خود كه توسط قوانین ملی تعیین می شود، تحویل كنترل شده به منظور شناسایی افراد دخیل در تخلف را به كار خواهند برد. اگر تصمیم گیری در مورد استفاده از تحویل كنترل شده در حیطه صلاحیت مقام گمركی نباشد، همكاری با مقامهای ملی دارای این صلاحیت را آغاز یا پرونده را به آن مقامها منتقل خواهد كرد.
۲ – محموله های غیرقانونی كه تحویل كنترل شده آنها با موافقت مقامهای صلاحیتدار ملی مورد توافق قرار گرفته را می توان متوقف نمود و اجازه ادامه حركت را با كالای دست نخورده یا برداشته شده و ضبط شده یا جایگزین شده به صورت كلی یا جزئی داد.
۳ – تصمیم گیری در مورد استفاده از تحویل كنترل شده بر حسب مورد اتخاذ می شود و می تواند در صورت لزوم با در نظر گرفتن ترتیبات مالی و تفاهم بین مقامهای صلاحیتدار ملی باشد.
۴ – تحویل كنترل شده نباید خطر قابل توجهی را برای زندگی، سلامت یا آزادی هر شخص یا هر خطر قابل توجه متضمن آسیب گسترده برای محیط زیست، اموال یا دارایی ها ایجاد كند.
ماده ۸ – شكل و محتوای درخواست های كمك
۱ – درخواست های به موجب این موافقتنامه به صورت كتبی خواهد بود. این درخواست ها باید به همراه اسناد لازم باشند تا اجابت درخواست ها را میسر نمایند. در صورت لزوم به دلیل اضطراری بودن وضعیت، درخواست های شفاهی می تواند پذیرفته شود، اما باید بلافاصله به صورت كتبی تأیید شود.
2 – درخواست ها به موجب بند (1) این ماده شامل اطلاعات زیر خواهد بود:
الف – مقام گمرك درخواست كننده؛
ب – اقدامات مورد درخواست؛
پ – موضوع و دلیل درخواست؛
ت – قوانین، مقررات و دیگر عناصر قانونی دخیل؛
ث – نشانه های حتی الامكان دقیق و جامع از افرادی كه هدف تحقیقات هستند؛
ج – خلاصه ای از واقعیت های مربوط و استعلام هایی كه قبلاً انجام گرفته به جز در موارد پیش بینی شده در ماده (9).
۳ – درخواست های كمك به زبان انگلیسی ارائه خواهند شد.
۴ – اگر درخواست الزامات رسمی را برآورده نكند، اصلاح یا تكمیل آن می تواند درخواست شود؛ با این حال دستور اقدامات پیشگیرانه می تواند صادر شود.
ماده ۹– ابلاغ اسناد
۱ – به درخواست مقامهای گمركی یكی از طرفهای متعاهد، مقامهای گمركی طرف متعاهد دیگر اسناد مربوط به اقدام ها و تصمیم های اتخاذ شده توسط مقامهای اداری در اعمال قوانین گمركی را به افراد مربوط، مقیم یا مستقر در قلمرو كشور خود، ابلاغ خواهند نمود.
۲ – ابلاغ اسناد طبق قوانین لازم الاجراء در قلمرو كشور طرف متعاهد درخواست شونده انجام خواهد شد. با این حال، ابلاغ اسناد می تواند با رعایت شكل یا روش ویژه مندرج در درخواست انجام شود، مشروط بر اینكه این مراتب برخلاف قوانین طرف متعاهد درخواست شونده تلقی نشود.
۳ – مستندات ابلاغ می تواند به شكل رسید دریافت تاریخدار و امضاء شده توسط شخص مورد نظر یا گواهی مقام صلاحیتدار در طرف متعاهد درخواست كننده باشد كه نشان دهنده روش و تاریخ ابلاغ باشد.
ماده ۱۰ – استعلام ها
۱ – اگر یك مقام گمركی درخواست نماید، مقام گمركی دیگر استعلام هایی را درباره عملیاتی كه مغایر قوانین گمركی لازم الاجراء در قلمرو كشور مقام گمركی درخواست كننده است، یا چنین به نظر می رسد، آغاز خواهد نمود و نتایج این استعلام ها را برای مقام گمركی درخواست كننده ارسال خواهد كرد.
۲ – این استعلام ها به موجب قوانین لازم الاجراء در قلمرو كشور مقام گمركی درخواست شونده انجام خواهد شد. مقام گمركی درخواست شونده به گونه ای عمل خواهد كرد كه گویی از طرف خود اقدام می نماید.
۳ – بنا به درخواست كتبی، مأمورانی كه به صورت ویژه توسط مقام گمركی درخواست كننده تعیین شده اند، می توانند با كسب اجازه از مقام گمركی درخواست شونده و با رعایت شرایطی كه طرف أخیر ممكن است وضع نماید، به منظور بررسی نقض قوانین گمركی:
الف – از دفاتر مقام گمركی درخواست شونده اطلاعاتی را در رابطه با نقض قوانین گمركی به دست آورند؛
ب – در خلال استعلام انجام شده توسط مقام گمركی درخواست شونده در قلمرو كشور طرف متعاهد دیگر و مربوط به مقام گمركی درخواست كننده حضور داشته باشند.
ماده ۱۱ – پرونده ها و اسناد
۱ – مقام گمركی یك طرف متعاهد به ابتكار خود یا بنا به درخواست، گزارش ها، سوابق مستندات یا نسخه های گواهی شده كه دربردارنده كلیه اطلاعات موجود درباره معاملات، تكمیل شده یا برنامه ریزی شده، كه نقض قوانین گمركی لازم الاجراء در قلمرو كشور آن طرف متعاهد را تشكیل می دهند یا به نظر می رسد كه چنین است را به مقام گمركی طرف متعاهد دیگر ارائه خواهند نمود.
۲ – مدرك پیش بینی شده در این موافقتنامه ممكن است با اطلاعات رایانه ای تولید شده به هر شكل برای همان هدف جایگزین شوند. كلیه اسناد مربوط به تفسیر یا استفاده از اطلاعات و اسناد باید در همان زمان ارائه شوند.
۳ – نسخه های اصل پرونده ها و اسناد تنها در مواردی كه تصاویر گواهی شده كافی نباشد درخواست خواهند شد.
۴ – اسناد و پرونده های اصلی دریافت شده به موجب این موافقتنامه در اولین فرصت عودت داده خواهند شد.
ماده ۱۲ – كارشناسان و شهود
۱ – در صورت درخواست یك طرف متعاهد در ارتباط با نقض قوانین گمركی، مقام گمركی درخواست شونده، در صورت امكان می تواند به مأموران خود اجازه دهد در صورت امكان نزد مقامهای صلاحیتدار طرف درخواست كننده به عنوان كارشناس یا شاهد در خصوص حقایقی كه توسط آنها در جریان وظایف رسمی خود احراز كرده اند، شهادت دهند و ادله ارائه نمایند. درخواست برای حضور باید به وضوح نشان دهنده این باشد كه آن مأمور در چه مورد و با چه صلاحیتی قرار است حاضر شود.
۲ – مقام گمركی كه درخواست را می پذیرد، در صورت لزوم، در مجوز صادر شده، حدودی را كه در آن چهارچوب مأموران می توانند شهادت دهند به دقت بیان می كنند.
ماده 13 – ترتیبات مربوط به مأموران بازدید كننده
هنگامی كه در شرایط پیش بینی شده توسط این موافقتنامه، مأموران مقام گمركی یك طرف متعاهد در قلمرو كشور طرف متعاهد دیگر حضور دارند، باید در هر زمانی قادر به ارائه مداركی دال بر صلاحیت رسمی خود باشند. آنها نباید لباس فرم بپوشند یا اسلحه حمل نمایند.
ماده ۱۴ – استفاده از اطلاعات و اسناد
۱ – اطلاعات، اسناد و سایر مكاتبات به دست آمده برای اهداف این موافقتنامه استفاده خواهد شد و تنها با موافقت كتبی قبلی مقام گمركی كه اطلاعات را ارائه داده است برای اهداف دیگر قابل استفاده می باشند و مشمول هرگونه محدودیت تعیین شده توسط آن مقام خواهند بود. این حكم درباره اطلاعات، اسناد و سایر مكاتبات مربوط به تخلفات مرتبط با مواد مخدر و روانگردان قابل اعمال نیست. چنین اطلاعاتی می تواند به دیگر مقامهایی كه به طور مستقیم در مبارزه با قاچاق مواد مخدر و روانگردان دخیل هستند ارائه گردد.
۲ – هرگونه اطلاعات به هر شكلی كه به موجب این موافقتنامه ارائه شده باشد دارای ماهیت محرمانه خواهد بود. این اطلاعات مشمول تعهد رازداری رسمی خواهند بود و از حفاظت تعمیم یافته به همان نوع از اطلاعات و اسناد به موجب قانون لازم الاجراء در قلمرو كشور طرف متعاهدی كه آن را دریافت كرده بهره مند خواهند شد.
۳ – بند (۱) این ماده مانع استفاده از اطلاعات در هر جریان رسیدگی قضائی یا اداری نخواهد بود كه متعاقباً برای عدم رعایت قوانین گمركی اقامه شده است.
ماده ۱۵ – حفاظت و استفاده از داده های شخصی
۱ – طبق قوانین لازم الاجراء در قلمرو كشور طرفهای متعاهد، حفاظت از داده های شخصی مبادله شده به موجب این موافقتنامه حداقل مشمول شرایط زیر خواهد بود:
الف – علی رغم مقررات ماده (۳)، هر زمان كه دلایل منطقی برای این باور وجود داشته باشد كه انتقال یا استفاده از داده های منتقل شده بر خلاف قانون یكی از طرفهای متعاهد و به ویژه قانون حفاظت از داده ها است، داده های شخصی منتقل نخواهند شد. همچنین این الزام نمی تواند در مواردی كه انتقال داده ها می تواند باعث نگرانی شخص مورد نظر تلقی شود نادیده گرفته شود. در صورت درخواست، مقام گمركی دریافت كننده، مقام گمركی ارائه دهنده را از كاربرد داده های ارائه شده و نتایج حاصله آگاه خواهد كرد؛
ب – داده های شخصی فقط می تواند به مقامهای گمركی و دیگر مقامهای مجری قانون و در صورت نیاز برای مقاصد پیگرد قانونی به دادستان عمومی و مقامهای قضائی منتقل شود. چنین داده هایی نباید به افراد دیگری غیر از كسانی كه نیاز به استفاده از آن برای چنین اهدافی را دارند منتقل شوند مگر اینكه مقامهای ارائه دهنده داده ها به صورت موردی موافقت نمایند و قانون حاكم بر مقامهای دریافت كننده اجازه چنین انتقالی را بدهد؛
پ – مقام گمركی درخواست شونده باید از اعتبار و صحت داده های شخصی ارائه شده اطمینان حاصل نمایند. مقام گمركی ارسال كننده داده ها اطمینان حاصل خواهد كرد كه داده ها دقیق و به روز هستند. مقام گمركی درخواست كننده، در صورت درخواست، باید داده های شخصی را اصلاح، نابود یا حذف نمایند.
ت – مقام گمركی درخواست شونده همراه با داده‌های شخصی، اطلاعاتی را درباره مهلت مورد نیاز برای حذف داده ها با توجه به قانون خود ارائه خواهند كرد. داده های شخصی برای مدتی بیش از مدت لازم برای اهدافی كه به لحاظ آن مبادله شده است، نگهداری نخواهد شد.
ث – مقام گمركی شماره ثبت داده های شخصی ارائه شده یا دریافت شده را نگهداری و به طور مؤثر داده های شخصی را در برابر دسترسی های غیرمجاز، تغییر، انتشار، آسیب یا تخریب محافظت خواهد نمود.
۲ – چنانچه داده های شخصی به موجب این موافقتنامه مبادله شود، طرفهای متعاهد از وجود استاندارد حفاظت از داده ها كه حداقل معادل آن چیزی است كه ناشی از اجرای اصول مندرج در پیوست این موافقتنامه است كه بخشی جدایی ناپذیر از آن می باشد اطمینان حاصل كنند.
۳ – طرفهای متعاهد یكدیگر را از مقام صلاحیتدار ملی كه استعلام های مربوط به حفاظت از داده های شخصی می تواند خطاب به آن انجام شود، آگاه خواهند كرد.
ماده ۱۶ – استفاده از اطلاعات و اسناد به عنوان مدرك
۱ – مقامهای گمركی می توانند، با توجه به اهداف و در محدوده این موافقتنامه، در سوابق، گزارش ها و شهادت های خود و در جریان رسیدگی نزد دادگاهها، از اطلاعات اسناد و مدارك به دست آمده طبق این موافقتنامه به عنوان مدرك استفاده كنند.
۲ – استفاده از اطلاعات و اسناد به عنوان مدرك در دادگاهها و اعتباری كه به آن داده می شود طبق قوانین ملی طرفهای متعاهد تعیین خواهد شد.
ماده ۱۷ – استثنائات تعهد به ارائه كمك
۱ – اگر مقامهای گمركی درخواست شونده یك طرف متعاهد ملاحظه نماید كه پذیرش كمك درخواست شده از آن می تواند حاكمیت، امنیت، نظم عمومی یا سایر منافع اساسی آن طرف متعاهد را به مخاطره اندازد یا باعث افشای اسرار صنعتی، تجاری یا حرفه ای گردد یا بر خلاف اصول اساسی نظام حقوق داخلی آن می باشد، می تواند از ارائه كمك امتناع نماید یا بخشی از كمك را ارائه كند یا آن را با رعایت برخی شرایط یا الزامات ارائه نماید.
۲ – چنانچه مقام گمركی درخواست كننده قادر به اجابت درخواست مشابه آنچه كه مقام گمركی درخواست شونده ارائه كرده است، نباشند، باید به این واقعیت در درخواست خود توجه دهد. برآوردن چنین درخواستی به صلاحدید مقام گمركی درخواست شونده خواهد بود.
۳ – كمك می تواند توسط مقام گمركی درخواست شونده به این دلیل كه در تحقیق، پیگرد قانونی یا اقدام جاری خللی ایجاد می كند به تعویق بیافتد. در این صورت مقام گمركی درخواست شونده با مقام گمركی درخواست كننده برای تعیین اینكه آیا می توان ارائه كمك را موكول به قیود یا شرایطی نمود كه مقام گمركی درخواست شونده ممكن است ضروری بداند، مشورت خواهد كرد.
۴ – مقامهای گمركی در مواردی كه از ارائه كمك خودداری شود یا ارائه آن به تعویق بیافتد، دلایل خودداری یا تعویق آن را به یكدیگر اعلام خواهند كرد.
ماده ۱۸ – هزینه ها
۱ – مقامهای گمركی از كلیه دعاوی برای جبران هزینه های صرف شده در اجرای این موافقتنامه صرفنظر خواهد نمود، به جز هزینه ها و كمك هزینه های پرداخت شده به كارشناسان و شهود و همچنین هزینه های مترجمین متون و مترجمین هم زمان كه كارمند دولت نباشند كه توسط مقام گمركی درخواست كننده پرداخت خواهد شد.
۲ – چنانچه برای اجرای درخواست، هزینه های ماهیتاً زیاد و غیرمتعارف مورد نیاز بوده یا باشد، طرفهای متعاهد به منظور تعیین قیود و شرایطی كه به موجب آن درخواست اجراء و همچنین روشی كه به موجب آن هزینه ها تقبل خواهد شد، با یكدیگر مشورت خواهند كرد.
ماده ۱۹ – متمم
بدون لطمه زدن به مواد (۱۴) و (۱۵)، این موافقتنامه هیچ خدشه ای به مقررات اتحادیه اروپا حاكم بر ارتباطات بین سازمان های صلاحیتدار كمیسیون اتحادیه اروپا و مقام گمركی جمهوری فنلاند در خصوص هرگونه اطلاعات به دست آمده در امور گمركی كه مورد نظر اتحادیه اروپا باشد نخواهد زد.
ماده ۲۰ – اجرای موافقتنامه
۱ – كمك به موجب این موافقتنامه به طور مستقیم بین مقامهای گمركی طرفهای متعاهد مبادله شود.
۲ – مقامهای گمركی درباره ترتیبات تفصیلی به منظور تسهیل در اجرای این موافقتنامه تصمیم گیری خواهند نمود.
۳ – مقامهای گمركی می توانند اقداماتی را اتخاذ كنند كه مأموران مسؤول تحقیق یا مقابله با نقض قوانین گمركی آنها ارتباط شخصی و مستقیم با یكدیگر را طبق تشریفات اداری داخلی خود برقرار نمایند.
۴ – كلیه مسائل مورد اختلاف در ارتباط با اجراء و تفسیر این موافقتنامه باید از طریق مذاكرات بین مقامهای گمركی طرفهای متعاهد حل و فصل شود. اختلافاتی كه برای آنها هیچ راه حل دوستانه ای یافت نشود از طریق مجاری دیپلماتیك حل و فصل خواهد شد.
۵ – اطلاعات مندرج در این موافقتنامه به مأمورانی ارائه خواهد شد كه به طور ویژه برای این منظور توسط هر مقام گمركی تعیین شده اند.
ماده ۲۱ – قلمرو اجرائی
این موافقتنامه در قلمرو گمركی جمهوری اسلامی ایران و قلمرو گمركی جمهوری فنلاند اعمال خواهد شد.
ماده ۲۲ – اضافات و اصلاحات
هرگونه اضافات و اصلاحات تدوین شده در تشریفات (پروتكل های) جداگانه، كه بخش جدایی ناپذیر این موافقتنامه خواهند بود، با رضایت متقابل طرفهای متعاهد می تواند در مورد این موافقتنامه اعمال گردد. تشریفات (پروتكل های) مزبور با توجه به رویه توصیف شده در ماده (۲۳) این موافقتنامه لازم الاجراء خواهند شد.
ماده ۲۳ – لازم الاجراء شدن و فسخ
۱ – طرفهای متعاهد هنگامی كه تمام الزامات قانونی ملی ضروری برای لازم الاجراء شدن این موافقتنامه را انجام دادند یكدیگر را از طریق مجاری دیپلماتیك آگاه خواهند كرد. این موافقتنامه شصت روز بعد از دریافت آخرین اطلاعیه لازم الاجراء خواهد شد.
۲ – این موافقتنامه برای مدت زمان نامحدود منعقد شده است. هر یك از طرفهای متعاهد می تواند آن را با یادداشت كتبی از طریق مجاری دیپلماتیك فسخ نماید.
۳ – فسخ، شش ماه پس از تاریخ دریافت یادداشت مزبور توسط طرف متعاهد دیگر نافذ خواهد شد.
۴ – اقدامات جاری در زمان فسخ، تا حد امكان، طبق مفاد این موافقتنامه تكمیل خواهد شد.
برای گواهی مراتب بالا، امضاء كنندگان زیر كه به طور مقتضی مجاز شده اند، این موافقتنامه را امضاء كرده اند.
این موافقتنامه در هلسینكی در تاریخ ۲۹ فروردین ماه ۱۳۹۶ هجری شمسی برابر با ۱۸ آوریل ۲۰۱۷ میلادی در دو نسخه اصل، هر كدام به زبانهای فارسی، فنلاندی و انگلیسی كه تمامی متون از اعتبار یكسان برخوردار می باشد، تنظیم گردید. در صورت بروز هرگونه اختلاف در تفسیر، متن انگلیسی ملاك خواهد بود.
از طرف – دولت جمهوری اسلامی ایران
از طرف – دولت جمهوری فنلاند
پیوست موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری فنلاند درباره كمك و همكاری متقابل در امور گمركی
اصول اساسی حفاظت از داده ها
1 – اطلاعات شخصی كه به صورت خودكار پردازش می شوند باید:
الف – منصفانه و قانونی به دست آمده و پردازش شده باشند؛
ب – برای اهداف مشخص و مشروع ذخیره شده باشند و در جهتی مغایر با آن اهداف به كار برده نشوند؛
پ – با توجه به اهدافی كه برای آنها این داده ها ذخیره می شوند، كافی و مرتبط بوده و اضافی نباشند؛
ت – دقیق باشند و در صورت لزوم به روز نگهداری شوند؛
ث – به شكلی نگهداری شوند كه امكان شناسایی موضوعات داده ها را در مدت مورد لزوم برای مقاصدی كه این داده ها برای آنها ذخیره می شوند، فراهم سازد.
2 – داده های شخصی كه منشأ نژادی، عقاید سیاسی یا مذهبی و یا دیگر اعتقادات و همچنین داده های شخصی كه وضعیت سلامتی یا زندگی جنسی را آشكار می سازد نمی توان به طور خودكار پردازش كرد مگر اینكه قوانین داخلی، تضمین مناسب را ارائه نماید. این حكم درباره داده های شخصی مربوط به محكومیت های كیفری نیز اعمال خواهد شد.
3 – اقدامات امنیتی مناسب باید برای حفاظت از داده های شخصی ذخیره شده در پرونده های داده های خودكار در برابر تخریب غیرمجاز یا ضرر و زیان اتفاقی و همچنین در برابر دسترسی، تغییر یا انتشار غیرمجاز اتخاذ گردد.
4 – هر شخص باید بتواند:
الف – وجود پرونده داده های شخصی خودكار، اهداف اصلی آن و همچنین هویت و اقامت دائمی یا محل اصلی كسب و كار بازرسی كننده پرونده را احراز كند؛
ب – در فواصل زمانی مناسب و بدون تأخیر یا هزینه زیاد تأدیه ذخیره یا عدم ذخیره داده های شخصی مربوط به خود در پرونده داده های خودكار و همچنین از مكاتبه با وی در مورد این گونه داده ها به روش هوشمند را دریافت نماید؛
پ – این داده ها را در صورتی كه مخالف مقررات قوانین داخلی كه به اصول اساسی مندرج در اصول (1) و (2) این پیوست اعتبار می بخشد، پردازش شده باشد حسب مورد اصلاح یا محو كند.
ت – چنانچه درخواست برای مكاتبه، تأیید، اصلاح یا محو داده ها به صورت مندرج در بندهای (ب) و (پ) این اصل رعایت نشده باشد، حسب مورد اقدامات مقتضی را انجام دهد.
5 – 1 – هیچ گونه استثنائی بر مقررات مندرج در اصول (1)، (2) و (4) این پیوست به جز در حدود تعریف شده در این اصل مجاز نخواهد بود.
5 – 2 – لغو بخشی از مقررات مندرج در اصول (1)، (2) و (4) این پیوست، چنانچه این لغو به موجب قانون طرف متعاهد پیش بینی شده باشد و اقدام لازم در جامعه ای مردم سالار در راستای موارد زیر محسوب شود، مجاز خواهد بود:
الف – حفاظت از امنیت كشور، امنیت عمومی، منافع پولی یا ممانعت از تخلفات كیفری؛
ب – حفاظت از موضوع داده ها یا حقوق و آزادی دیگران
5 – 3 – محدودیت های مربوط به اعمال حقوق مشخص شده در بندهای (ب) و (ت) اصل (4) این پیوست می تواند به موجب قانون و با توجه به پرونده های داده های شخصی خودكار مورد استفاده برای آمار یا برای اهداف پژوهش های علمی كه ظاهراً هیچ گونه خطری برای نقض محرمانه بودن داده ها ندارد، ایجاد شود.
6 – هر طرف متعاهد تعهد می كند مجازات ها و چاره جویی های مناسب را برای تخطی از مقررات قوانین داخلی به منظور اجرای اصول اساسی مندرج در این پیوست ایجاد كند.
7 – هیچ یك از مقررات این پیوست نباید به گونه ای تفسیر شود كه موجب محدود كردن یا لطمه زدن به امكان انجام اقدام حفاظتی نسبت به داده ها از سوی یك طرف متعاهد بیشتر از آنچه كه در این پیوست تصریح شده، گردد.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و یك تبصره منضم به متن موافقتنامه، شامل مقدمه و بیست و سه ماده و یك پیوست در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ بیست و هشتم خرداد‌ماه یكهزار و سیصد و نود و هشت مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ ۵ /۴ /۱۳۹۸ به تأیید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی – علی لاریجانی
