آیین نامه مربوط به حمل بار با دست و بدون استفاده از وسایل مکانیکی برای کارگران زن و نوجوانان مصوب 1370

آییه نامه مربوط به حمل بار با دست و بدون استفاده از وسایل مكانیكی برای كارگران زن و نوجوان موضوع مواد 57 و 38 قانون کار

ماده 1

منظور از حمل بار با دست بدون استفادی از وسایل مكانیكی در این آیین نامه عبارت است از:

بلندكردن، پایین نهادن حمل و جابجایی اشیاء و بار از نقطه ای ب نقطه ی دیگر توسط یك نفر و به وسیله دست بدونَ به كارگیری هرگونه ابزار و وسایل مكانیكی می باشد.

ماده 2

منظور از بار متعارف در این آیین نامه باری است كه با توجه ب شكل، اندازه، ابعاد، و درجه حرارت آن كارگری ك دارای شرایط جسمانی مىاسب

باشد بتواند آن را به راحتی حمل نماید.

ماده 3

حداكثر وزن مجاز برای حمل بار متعارف با دست بدون استفادی از ابزار

مكانیكی برای كارگر زن حدود 20 كیلو گرم می باشد.

ماده 4

حداكثر زوَن مجاز برای حمل بار متعارف با دست بدون استفادی از ابزار

مكانیكی برای كارگر زن نوجوان حدود 10 كیلو گرم می باشد.

ماده 5

حداكثر وزن مجاز برای حمل بار متعارف با دست بدون استفاده از ابزار مكانیكی برای كارگر مرد نوجوان حدود 20 كیلو گرم می باشد.

ماده 6

كارفرما مكلف است نحوه ی  صحیح بلندكردن بار، جابجایی و حمل آن را به كارگران آموزش دهد.

ماده 7

 حمل بار و جابه جایی آن موضوع مواد 3 و 4 این آیین نامه برای زنان در هنگام بارداری و 10 هفته پس از زایمان ممنوع میباشد.

این آیین نامه به استناد موارد 75 و 83 قانون کار مشتمل بر 7 ماده در جلسه مورخ 25/12/69 از طرف شورای عالی کار پیشنهاد و در تاریخ 11/1/70 به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی رسید.