آیین نامه حق الزحمه داوری موضوع ماده ۴۹۸ قانون آئین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب فروردین ماه ۱۳۷۹
ماده ۱
حق الزحمه داوری برابر مقررات و در مهلت تعیین شده تا /۰۰۰ /۰۰۰ /۵۰ ریال خواسته پنج درصد و نسبت به مازاد از پنجاه میلیون ریال تا /۰۰۰ /۰۰۰ /۲۵۰ ریال سه درصد و مازاد بر آن دو درصد خواسته خواهد بود مگر اینکه در قرارداد داوری ترتیب دیگری مقرر شده باشد.
ماده ۲
حق الزحمه داوری در مواردی که خواسته مالی نیست و یا تعیین قیمت ممکن نیست برای هر داور پانصد هزار ریال و چنانچه کمیّت یا کیفیت کار اقتضای حق الزحمه بیشتری داشته باشد. طبق نظردادگاه تعیین می شود.
ماده ۳
چنانچه دعاوی متعدد باشد حق الزحمه هر دعوی جداگانه تعیین و بر مبنای تعرفه فوق محاسبه و تعیین میگردد. تشخیص متعدد بودن دعاوی با دادگاه خواهد بود.
ماده ۴
حق الزحمه داوری طبق تعرفه در زمان انتخاب داوران تعیین میشود.
ماده ۵
چنانچه در اثنای کار داوری، طرفین سازش نمایند، تعیین میزان حق الزحمه داوران با توجه به اقدامات انجام شده با دادگاه خواهد بود.
ماده ۶
حق الزحمه داوران باید در صندوق سپرده دادگستری تودیع و پس از انجام کار داوری طبق مقررات به آنها پرداخت شود.
ماده ۷
چنانچه امر داوری مستلزم عزیمت به خارج از محل اقامت داور باشد هزینه مسافرت بر مبنای هر کیلومتر رفت و برگشت ۵۰۰ ریال و برای هر روز مقطوع دویست هزار ریال تعیین می گردد کسر کیلومتر و روز کامل محاسبه خواهد شد.
ماده ۸
هزینه های امر داوری از قبیل هزینه انجام آزمایشها و تهیه نمونه های لازم و گمانه زنی که طبق نظر داور ضروری باشد به عهده طرفین خواهد بود.
ماده ۹
در صورتی که انجام امر داوری مستلزم عزیمت به خارج از کشور باشد اخذ روادید و هزینه های مربوطه اعم از پرداخت عوارض خروج از کشور و تهیه بلیط هواپیما، هزینه اقامت و همچنین سایر هزینه های سفر و پرداخت فوق العاده روزانه (برابر مصوبه هیأت وزیران همردیف مدیرکل) به عهده متقاضیان داوری می باشد.
ماده ۱۰
چنانچه مستنندات و مدارک مربوط به داوری به زبان خارجی باشد در صورت ترجمه آن توسط داور، هزینه بر اساس آییننامه تعرفه مترجمین رسمی تعیین می گردد.
ماده ۱۱
این آیین نامه در ۱۱ ماده تهیه و در تاریخ ۲۰ /۹ /۱۳۸۰ به تصویب رئیس قوه قضائیه رسیده است.
