هیأت وزیران در جلسه ۶ /۸ /۱۳۹۴ به پیشنهاد مشترک وزارتخانه های امور اقتصادی و دارایی، صنعت، معدن و تجارت و جهاد کشاورزی و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده (۴) قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر و ارتقای نظام مالی کشور – مصوب ۱۳۹۴- ، آیین نامه اجرایی ماده یاد شده را به شرح زیر تصویب کرد:
آیین نامه اجرایی ماده (۴) قانون رفع موانع تولید رقابت‌پذیر و ارتقای نظام مالی کشور
ماده ۱
در این آیین نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:
الف- قانون: قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر و ارتقای نظام مالی کشور – مصوب ۱۳۹۴– .
ب- واحد تولیدی: بنگاه دارای پروانه بهره برداری یا مجوز از دستگاه های اجرایی ذی ربط.
پ- هزینه تحقیقاتی و ارتقای وضعیت زیست محیطی: هزینه های طرح های پژوهشی و مطالعاتی مصوب واحدهای تحقیق و توسعه نزد دستگاه های اجرایی مربوط که سبب کاهش یا رفع آلایندگی و یا منجر به ثبت اختراع یا حق امتیاز شده باشد.
ت- حق امتیاز تولید کالا یا خدمات: امتیاز، مجوز یا گواهینامه ای که واحد تولیدی برای تولید کالا یا خدمات جدید و یا ارتقای فرآیندهای تولید و ارایه خدمات از دستگاه های اجرایی ذی ربط در اثر فعالیت های تحقیق و توسعه دریافت می کند.
ث- ثبت اختراع: گواهینامه ثبت اختراع (پتنت) از مراجع ذی صلاح ملی یا بین المللی زیست محیطی.
ماده ۲
دستگاه های اجرایی ذی ربط مجازند تا پنجاه درصد (۵۰%) هزینه های تحقیقاتی یا ارتقای وضعیت زیست محیطی واحدهای تولیدی را در حدود منابع پیش بینی شده در بودجه های سنواتی، در قالب کمک و در چارچوب موافقتنامه متبادله با سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور پرداخت نمایند.
تبصره – کمک موضوع این ماده به مأخذ پرداخت، هزینه قطعی شده برای دستگاه اجرایی ذی ربط محسوب میگردد.
ماده ۳
دستگاه های اجرایی ذی ربط طرح های تحقیق و توسعه و ارتقای زیست محیطی مشمول را با توجه به منابع اعتباری مصوب، براساس ماهیت، میزان اثر درون بنگاهی و فرابنگاهی طرح، رسوخ فناوری در بخش، ارتقای بهره وری کل عوامل تولید، پیچیدگی و تنوع عوامل مؤثر بر طرح و میزان هزینه بری آنها، اولویت بندی نموده و کمک های مذکور را براساس سرفصلهای مقرر در ماده (۴) این آیین نامه به واحد یا واحدهای تولیدی (طرح های مشترک) ذی ربط اختصاص می دهند. میزان کمک ها به نسبت اعتبار تخصیص یافته به دستگاه های اجرایی موضوع ماده (۲) این آیین نامه خواهد بود.
ماده ۴
هزینه های زیر به عنوان هزینه های تحقیقاتی مرتبط قابل قبول می باشد:
الف- هزینه های آزمایشگاهی، آزمون نمونه اولیه و آزمایش های بالینی، هزینه استانداردهای ایمنی و ارتقای زیست محیطی.
ب- هزینه های ثبت و حفاظت از حق اختراع داخلی و خارجی.
پ- هزینه های مربوط به همکاری های تحقیقاتی با دانشگاه ها، مراکز پژوهشی و شرکت های دانش بنیان.
ت – هزینه های خرید یا اخذ حق استفاده از اختراعات، حق امتیاز و دانش فنی از سایر اشخاص حقیقی و حقوقی که به ثبت حق اختراع داخلی و خارجی مشروح در ادعانامه منجر شده است.
تبصره ۱– کمک های موضوع این آیین نامه در سقف بودجه های سالیانه تنها شامل آن دسته از هزینه های تحقیقاتی یا ارتقای وضعیت زیست محیطی می شود که حق امتیاز کالا یا خدمات یا ثبت اختراع حاصل از آن پس از تصویب قانون صورت گرفته باشد.
تبصره ۲– اعطای کمک های موضوع این آیین نامه به هر واحد تولیدی منوط به عدم استفاده از مزایا یا کمک های مشابه برای هر حق امتیاز یا هر ثبت اختراع فقط یک بار مجاز خواهد بود.
ماده ۵
دستگاه های اجرایی حسب مورد با استفاده از تمامی ظرفیت های ساختاری و نهادی موجود کشور مسئول اجرای این آیین نامه بوده و مکلفند گزارش های مربوط را سالانه به سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و معاونت علمی و فناوری رئیس جمهور و شورای عالی علوم، تحقیقات و فناوری ارایه نمایند.
ماده ۶
دستگاه های اجرایی مجازند از محل منابع داخلی خود و با رعایت قوانین و مقررات مربوط با تأیید بالاترین مقام دستگاه تا پنجاه درصد (۵۰%) هزینه های تحقیقاتی واحدهای تولیدی ذی ربط را که منجر به کسب حق امتیاز تولید کالا یا خدمات یا ثبت اختراع یا ارتقای وضعیت زیست محیطی شده در قالب کمک پرداخت نمایند. این پرداخت به عنوان هزینه قطعی شده برای دستگاه اجرایی ذی ربط محسوب می شود.
ماده ۷
واحدهای تولیدی مشمول این آیین نامه مکلفند درخواست خود را در سامانه جامع وزارت صنعت، معدن و تجارت که به این منظور راه اندازی می شود، ثبت نمایند تا وزارتخانه های مربوط ظرف سه ماه درخواست را بررسی و نتیجه ارزیابی و میزان کمک به هر واحد مشمول را براساس دستورالعمل های مندرج در سامانه اعلام نمایند.
معاون اول رئیس جمهور – اسحاق جهانگیری
