آيين نامه زناشويي بانوان ايراني با اتباع بيگانه غيرايراني مصوب 6 مهر 1345
ماده 1
به وزارت کشور اجازه داده ميشود پروانه اجازه زناشويي بانوان ايراني را با اتباع بيگانه با رعايت مقررات اين آيين نامه صادر نمايد.
ماده 2
با راي صدور پروانه فوق متقاضيان بايد مدارک زير را تهيه و تسليم دارند:
1 ـ درخواست نامه مرد و زن مبني بر تقاضاي صدور پروانه اجازه زناشويي طبق نمونه وزارت کشور.
2 ـ گواهينامه از مرجع رسمي کشور متبوع مرد مبني بر بلامانع بودن ازدواج با زن ايراني و به رسميت شناختن ازدواج در کشور متبوع مرد. در صورتي که تهيه گواهينامه مذکور براي متقاضي امکان پذير نباشد وزارت کشور ميتواند بدون دريافت مدرک فوق در صورت رضايت زن پروانه زناشويي را صادرنمايد.
3 ـ در صورتي که مرد غيرمسلمان و زن مسلمان باشد، گواهي يا استشهاد تشرف مرد به دين مبين اسلام.
ماده 3
وزارت کشور در صورت تقاضاي زن علاوه بر مدارک مذکور در ماده 2 مدارک زير را نيز از مرد بيگانه مطالبه خواهد نمود
1 ـ گواهينامه مبني بر اينکه مرد مجرد است يا متاهل ، از مرجع رسمي محلي يا مأموران سياسي و کنسولي کشور متبوع مرد.
2 ـ گواهي نداشتن پيشينه بد و محکوميت کيفري مرد از مراجع رسمي محلي يا مأموران سياسي و کنسولي کشور متبوع مرد و همچنين گواهي عدم سو پيشينه کيفري از مراجع کشور در صورتي که مرد بيگانه در ايران اقامت داشته باشد.
3 ـ گواهي از مراجع محلي يا مأموران سياسي و کنسولي کشور متبوع مرد مبني بر وجود استطاعت و مکنت زوج و همچنين تعهدنامه ثبتي از طرف مرد بيگانه مبني بر اينکه متعهد شود هزينه و نفقه زن و اولاد و هرگونه حق ديگري که زن نسبت به او پيدا کند در صورت بدرفتاري يا ترک و طلاق پرداختنمايد.
تبصره ـ در مواردي که وزارت کشور مصلحت بداند، براي حسن انجام وظايفي که طبق مقررات و قوانين ايران زوج در قبال زوجه دارد از قبيل حسن رفتار و انفاق در تمام مدت زناشويي و اداي واجبات مالي زوجه و اولاد تحت حضانت وي و امثال آن و همچنين در مواردي که تفريق پيش آيد براي پرداخت هزينه مراجعت همسر مطلقه تا محل سکونت زن در ايران ميتواند تضمين متناسب از شوهر مطالبه نمايد.
فرم تعهدنامه و تضميني که در اين قبيل موارد بايد اخذ شود و چگونگي استفاده از ضمانتنامه را، وزارت کشور تهيه خواهد نمود.
ماده 4
وزارت کشور ميتواند به استانداري ها و فرمانداري هاي کل و همچنين با موافقت وزارت امور خارجه به بعضي از نمايندگان سياسي و کنسولي ايران در خارجه اختيار دهد که طبق مقررات اين آيين نامه پروانه زناشويي را مستقيما در محل صادر نموده و مراتب را به ثبت احوال اعلام دارند.
همچنين طبق ماده 4 اصلاحيه مصوب 16/11/1338 هيأت وزيران بر آئيننامه زناشويي بانوان ايراني با تبعه بيگانه مورخ 13/9/1319 چنين آمده است.6(که با تصويب آييننامه 1345 اين آئين نامه عملا بلا استفاده شده است.
ماده 4«وزارت کشور ميتواند در موارد زير بدون در خواست گواهينامه مذکور در بند ماده بنا به نظر اداره حقوقي قوه قضائيه اين کودکان ايراني محسوب ميشوند چون يکي از ابوين(مادر) در ايران متولد شده است.
3 اجازه زناشوئي به بانوان ايراني بدهد:
1-اگر گرفتن گواهينامه مذکور در بند ب ماده 2 براي مرد مقدور نباشد.
2-اگر داوطلب زناشوئي مهاجر و يا پناهنده باشد که بدون گذرنامه منظم و يا بدون رواديد مأمورين سياسي ايران و يا مأمورين رسمي کشور متبوع خود به ايران آمده باشد.
تبصره:در دو مورد بالا در صورتي اجازه داده ميشود که اداره کل شهرباني از رفتار درخواست کننده رضايت داشته و صلاحيت اخلاقي او را گواهي نمايد.”
مدارك مورد نياز براي صدور پروانه زناشوئي بانوان ايراني با مردان خارجي موضوع مواد 2 و 3 آيين نامه زناشويي شماره 50990-6/12/1345 هيئت وزيران:
1- درخواست ازدواج طبق نمونه وزارت كشور.
2- گواهي سفارت دولت متبوع مرد مبني بر بلامانعبودن و به رسميت شناختن ازدواج.
3- گواهي سفارت دولت متبوع مرد مبني بر مجردبودن وي.
4- چنانچه مرد قبلاً ازدواج كرده باشد، طلاقنامه وي كه به تصديق سفارت دولت متبوع وي رسيده باشد.
5- طلاقنامه زن در صورتيكه قبلاً ازدواج كرده باشد.
6- گواهي تشرف به دين مبين اسلام از طرف مرد درصورتيكه زن مسلمان باشد.
7- تعهدنامه ثبتي از طرف مرد مبني بر قبول كليه مخارج و نفقه زن درصورت ترك انفاق و يا جدائي.
8- اجازه ولي دختر كه امضاء وي توسط يكي از دفاتر اسناد رسمي تصديق شده باشد.
(درصورت فوت پدر گواهي رسمي فوت همراه با اجازه مادر كه به امضاي وي به تصديق يكي از دفاتر اسناد رسمي رسيده باشد دريافت ميگردد).
9- فتوكپي شناسنامه زوجه از هر كليه صفحات 2 نسخه
10- فتوكپي پروانه كار از كليه صفحات 1 نسخه
11- فتوكپي گذرنامه زوج از كليه صفحات 1 نسخه
12- عكس 4×3 از هر كدام از طرفين 6 قطعه