قانون موافقتنامه حمل و نقل هوائی بين دولت جمهوری اسلامی ايران و دولت پادشاهي تايلند مصوب 1382,02,23
ماده واحده – موافقتنامه حمل و نقل هوايي بين دولت جمهوري اسلامي ايران و‌دولت پادشاهي تايلند، مشتمل بر يك مقدمه و هجده ماده و يك پيوست به شرح ضميمه تصويب و اجازه مبادله اسناد آن داده مي‌شود.
بسم‌الله الرحمن الرحيم
موافقتنامه حمل و نقل هوائي بين دولت جمهوري‌اسلامي ايران و دولت پادشاهي تايلند
مقدمه
دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت پادشاهي تايلند، كه عضو كنوانسيون‌هواپيمائي كشوري بين‌المللي مورخ شانزدهم آذر ماه 1323 هجري شمسي برابر با هفتم دسامبر 1944 ميلادي مي‌باشند و از اين پس طرفهاي متعاهد ناميده مي‌شوند، به منظور‌تأسيس و بهره‌برداري از سرويسهاي هوايي منظم في‌مابين و ماوراء سرزمينهاي خود به‌شرح زير موافقت كردند:
ماده 1 – تعاريف
1 – از نظر اين موافقتنامه :
الف – اصطلاح «كنوانسيون» به كنوانسيون هواپيمائي كشوري بين‌المللي كه در‌تاريخ شانزدهم آذر ماه 1323 هجري شمسي برابر با هفتم دسامبر 1944 ميلادي در‌شيكاگو براي امضاء مفتوح گرديد، اطلاق مي‌شود و شامل اصلاحات كنوانسيون كه به موجب ماده (94) آن تصويب شده و براي طرفهاي متعاهد لازم‌الاجراء گرديده و نيز‌ضمائم كنوانسيون و اصلاحات آنها به موجب ماده (90) آن به تصويب رسيده و براي‌طرفهاي متعاهد لازم‌الاجراء شده است، خواهد بود.
ب – اصطلاح «مقامات هواپيمائي» درمورد دولت جمهوري اسلامي ايران به «سازمان هواپيمائي كشوري» و هر شخص يا سازماني كه مجاز به انجام وظايف فعلي آن‌باشد اطلاق مي‌گردد و درمورد دولت پادشاهي تايلند به وزير حمل و نقل و ارتباطات و هر‌شخص يا سازماني كه مجاز به انجام وظايف آن مقامات باشد، اطلاق مي‌گردد.
پ – اصطلاح «شركت هواپيمائي تعيين شده» به يك يا چند شركت هواپيمائي‌اطلاق مي‌شود كه به موجب مفاد ماده (3) اين موافقتنامه تعيين شوند و اجازه فعاليت بيابند.
ت – اصطلاح «ظرفيت» درمورد يك هواپيما به ميزان بارگيري مؤثر آن هواپيما در‌يك مسير يا قسمتي از مسير و اصطلاح «ظرفيت» درمورد «سرويس مورد توافق» به حاصل‌ضرب ظرفيت هواپيما در چنين سرويسي در دفعات پرواز هواپيماي مزبور طي زمان معين‌در تمام يا قسمتي از مسير، اطلاق مي‌شود.
ث – اصطلاحات «سرويس هوائي»، «سرويس هوائي بين‌المللي»، «شركت‌هواپيمائي» و «توقف به منظورهاي غيرحمل و نقل» داراي همان معاني است كه در ماده (96) كنوانسيون براي آنها ذكر شده است.
ج – اصطلاح «نرخ» به قيمتي اطلاق مي‌شود كه براي حمل مسافر، بار همراه و‌غيرهمراه پرداخت گردد و شامل شرايطي كه به موجب آن قيمتهاي مزبور اعمال مي‌شود‌از جمله قيمتها و شرايط مقرر براي نمايندگيها و ساير خدمات جنبي به استثناء دستمزدها و شرايط حمل پست، مي‌باشد.
2 – پيوست، جزء لاينفك اين موافقتنامه مي‌باشد و تمام ارجاعات به موافقتنامه شامل پيوست نيز مي‌باشد مگر اين كه به طور صريح به گونه ديگري توافق شده باشد.
ماده 2 – اعطاي حقوق
1 – هر طرف متعاهد جهت انجام سرويسهاي هوائي بين‌المللي منظم به وسيله شركت هواپيمائي تعيين شده طرف متعاهد ديگر حقوق زير را به طرف متعاهد ديگر‌اعطاء مي‌نمايد:
الف – پرواز بدون فرود از فراز سرزمين طرف متعاهد ديگر،
ب – توقف در سرزمين مذكور به منظورهاي غيرحمل و نقل، و
پ – توقف در سرزمين مذكور به منظور سوار و پياده كردن مسافر، بارگيري، تخليه بار و پست در حمل و نقل بين‌المللي در نقاط مشخص شده در جدول مسير پيوست اين موافقتنامه.
2 – استفاده از حقوق حمل و نقل در نقاط واسط و ماوراء مندرج در جدول مسير‌پيوست اين موافقتنامه مشروط به مذاكره و موافقت شركتهاي هواپيمائي تعيين شده طرفهاي متعاهد و تصويب مقامات صلاحيتدار مربوطه خواهد بود.
3 – هيچ يك از مقررات اين موافقتنامه نبايد به نحوي تفسير شود كه به شركت‌هواپيمائي يك طرف متعاهد اين حق را اعطاء كند كه در داخل سرزمين طرف متعاهد ديگر از نقطه‌اي به نقطه ديگر مبادرت به حمل مسافر، بار و پست در قبال مزد يا كرايه نمايد.
4 – در مناطقي كه در آن مخاصمات مسلحانه جريان دارد و يا در اشغال نظامي‌است و نيز در مناطقي كه تحت تأثير مخاصمات مسلحانه يا اشغال نظامي قرار گرفته انجام سرويسهاي موضوع اين ماده منوط به تصويب مقامهاي صلاحيتدار مربوط خواهد بود.
ماده 3 – تعيين و اجازه
1 – هر طرف متعاهد حق دارد با ارسال اعلاميه كتبي به طرف متعاهد ديگر يك يا‌چند شركت هواپيمائي را براي انجام سرويسهاي مورد توافق در مسيرهاي مشخص شده‌تعيين و هر شركت هواپيمائي تعيين شده را حذف كند يا تغيير دهد.
2 – پس از دريافت اعلاميه مذكور در بند (1) مقامات صلاحيتدار طرف متعاهد‌ديگر بايد با رعايت مفاد بندهاي (3) و (4) اين ماده اجازه مقتضي را بدون تأخير به شركت‌هواپيمائي تعيين شده مزبور اعطاء كنند.
3 – مقامات هواپيمائي يك طرف متعاهد مي‌توانند از شركت هواپيمائي تعيين‌شده طرف متعاهد ديگر بخواهند كه آنان را مجاب سازد كه شرايط مقرر در قوانين و‌مقرراتي را كه معمولاً به موجب مفاد كنوانسيون توسط آن مقامات درمورد سرويسهاي‌هوائي بين‌المللي اعمال مي‌گردد، دارا باشد.
4 – هر طرف متعاهد حق دارد در هر مورد كه مجاب نشده باشد مالكيت عمده و‌كنترل مؤثر شركت هواپيمائي تعيين شده متعلق و دراختيار طرف متعاهد ديگر يا اتباع آن‌را كه از اعطاي اجازه بهره‌برداري موضوع بند (2) اين ماده امتناع مي‌ورزد و يا هر شرطي را‌كه براي اعمال حقوق مذكور در ماده (2) اين موافقتنامه توسط آن شركت هواپيمائي تعيين‌شده لازم بداند، وضع نمايد.
5 – شركت هواپيمائي تعيين شده مي‌تواند در هر زمان پس از دريافت اجازه مندرج‌در بند (2) فوق بهره‌برداري از سرويسهاي مورد توافق را آغاز كند مشروط بر آن كه نرخي‌مطابق ضوابط ماده (10) اين موافقتنامه در مورد سرويسهاي مزبور وضع شده و مجري‌باشد.
ماده 4 – تعليق و لغو
1 – هر طرف متعاهد مي‌تواند درموارد مشروح زير مجوز بهره‌برداري را لغو يا‌استفاده از حقوق مندرج در ماده (2) اين موافقتنامه را درمورد شركت هواپيمائي تعيين‌شده طرف متعاهد ديگر معلق، يا هر شرطي را كه براي استفاده از اين حقوق لازم بداند، وضع كند:
الف – چنانچه قانع نشود كه مالكيت عمده و كنترل مؤثر شركت هواپيمائي مذكور‌متعلق و دراختيار طرف متعاهد ديگر يا اتباع وي مي‌باشد، يا
ب – چنانچه شركت هواپيمائي مذكور قوانين و يا مقررات طرف متعاهدي كه اين‌حقوق را اعطاء نموده است رعايت نكند، يا
پ – چنانچه شركت هواپيمائي مذكور در انجام عمليات بهره‌برداري از مفاد اين‌موافقتنامه تخطي كند.
2 – لغو يا تعليق يا وضع شرايط مذكور در بند (1) اين ماده جز درمواردي كه براي‌جلوگيري از نقض بيشتر قوانين و يا مقررات و يا مفاد اين موافقتنامه فوريت داشته باشد،فقط پس از مشورت با طرف متعاهد ديگر صورت خواهد گرفت. اين مشورت بين مقامات‌هواپيمائي پس از دريافت درخواست انجام آن در اسرع وقت شروع خواهد شد.
ماده 5 – شمول قوانين و مقررات
1 – قوانين و مقررات هر طرف متعاهد درمورد ورود يا خروج هواپيماهائي كه به امر‌هوانوردي بين‌المللي اشتغال دارند و نيز قوانين و مقررات مربوط به بهره‌برداري و‌هوانوردي اين قبيل هواپيماها مادام كه بر فراز يا داخل سرزمين آن طرف متعاهد‌مي‌باشند، درمورد هواپيماهاي شركت هواپيمائي تعيين شده طرف متعاهد ديگر اعمال خواهد شد.
2 – قوانين و مقررات هر طرف متعاهد كه ناظر به ورود، اقامت موقت و خروج‌مسافرين، خدمه، بار همراه مسافر، بار يا پست از سرزمين آن مي‌باشد از قبيل تشريفات‌ورود و خروج، مهاجرت و همچنين مقررات گمركي و بهداشتي درمورد مسافرين، خدمه،بار يا محمولات پستي هواپيماي شركت هواپيمائي تعيين شده طرف متعاهد ديگر مادام‌كه در سرزمين مذكور باشند اعمال خواهد شد.
3 – هر طرف متعاهد بنا به تقاضاي طرف متعاهد ديگر نسخه‌اي از قوانين و‌مقررات مذكور در اين ماده را دراختيار آن قرار خواهد داد.
4 – شركت هواپيمائي تعيين شده هر طرف متعاهد حق دارد دفتر نمايندگي خود را‌در سرزمين طرف متعاهد ديگر داير نمايد و يا اين كه براي خود يك عامل فروش كل تعيين‌كند. نصب عامل فروش كل براساس قوانين و مقررات طرف متعاهد ديگر صورت خواهد‌گرفت.
5 – انتقال درآمدهاي حاصله توسط شركتهاي هواپيمائي تعيين شده هر طرف‌متعاهد طبق مقررات تسعير ارزهاي خارجي طرف متعاهد ديگر و پس از كسر هزينه‌ها‌صورت خواهد گرفت. طرفهاي متعاهد بيشترين تلاش خود را براي تسهيل انتقال درآمدهاي حاصله توسط شركت هواپيمائي تعيين شده از سرويسهاي موضوع اين‌موافقتنامه به عمل خواهند آورد.
6 – هيچ يك از طرفهاي متعاهد نمي‌تواند اولويتي به شركت هواپيمائي خود نسبت‌به شركت هواپيمائي تعيين شده طرفهاي متعاهد ديگر در شمول قوانين و مقررات موضوع‌اين ماده اعطاء نمايد.
ماده 6 – معافيت از حقوق گمركي و سود بازرگاني و ساير عوارض
1 – هواپيماهاي شركت هواپيمائي تعيين شده طرف متعاهدي كه سرويسهاي‌بين‌المللي را انجام مي‌دهد و مواد سوختي، روغن موتور، ساير مواد مصرفي فني، وسايل‌يدكي، لوازم مورد نياز جاري و خوار و بار موجود در هواپيماهاي شركت هواپيمائي يك‌طرف متعاهد كه مجاز به استفاده از مسيرها و سرويسهاي موضوع موافقتنامه مي‌باشند به‌هنگام ورود يا خروج از سرزمين طرف متعاهد ديگر براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركي و سود بازرگاني و مالياتها و هزينه‌هاي بازرسي و ساير عوارض و هزينه‌هاي‌مشابه ملي و محلي معاف خواهند بود حتي اگر مواد مذكور زماني مورد استفاده قرار گيرد يا به مصرف برسد كه هواپيماهاي مزبور بر فراز آن سرزمين در پرواز باشند.
2 – سوخت، روغن موتور، ساير مواد مصرفي فني، وسايل يدكي، لوازم مورد نياز‌جاري و خواروبار كه توسط يك طرف متعاهد يا اتباع آن به سرزمين طرف متعاهد ديگر‌وارد شود و صرفاً به منظور استفاده در هواپيماهاي شركت هواپيمائي تعيين شده آن طرف‌متعاهد باشد براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركي، سود بازرگاني، هزينه‌هاي‌بازرسي و ساير عوارض و هزينه‌هاي ملي و محلي معاف خواهد بود.
3 – سوخت، روغن موتور، ساير مواد مصرفي فني، لوازم يدكي، تجهيزات مورد‌نياز جاري و خواروبار كه در سرزمين يك طرف متعاهد بار هواپيماهاي شركت هواپيمائي‌تعيين شده طرف متعاهد ديگر مي‌شود و در سرويسهاي بين‌المللي مورد استفاده قرار‌مي‌گيرد براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركي، سود بازرگاني، مالياتها،هزينه‌هاي بازرسي و هزينه‌هاي ديگر و ساير عوارض و هزينه‌هاي ملي و محلي معاف خواهد بود.
4 – تجهيزات هوانوردي مورد نياز جاري و همچنين مواد و كالاهاي نگاهداري شده در هواپيماهاي شركت هواپيمائي تعيين شده هر طرف متعاهد تنها با موافقت مقامات‌گمركي طرف متعاهد ديگر در آن سرزمين قابل تخليه است. در اين صورت مي‌توان آنها را‌تا زماني كه طبق مقررات گمركي مجدداً صادر مي‌شوند و يا ترتيب ديگري درمورد آن داده‌شود تحت نظارت مقامات نامبرده قرار داد.
5 – مسافران، اثاثيه مسافران و باري كه از سرزمين يك طرف متعاهد در ترانزيت مستقيم قرار دارند و از حريمي كه در فرودگاه بدين منظور اختصاص يافته خارج‌نمي‌شوند، فقط مشمول كنترل ساده‌اي خواهند بود. اثاثيه مسافر و بار تا زماني كه در‌ترانزيت مستقيم است از حقوق گمركي و سود بازرگاني و هرگونه ماليات معاف خواهد‌بود.
6 – اسناد رسمي حاوي آرم رسمي شركت هواپيمائي مانند برچسب چمدان، بليط هواپيما، بارنامه، كارت اجازه ورود به هواپيما و جدول زمانبندي كه به داخل سرزمين هر‌طرف متعاهد براي استفاده اختصاصي شركت هواپيمائي تعيين شده طرف متعاهد ديگر‌وارد مي‌شود، از كليه حقوق گمركي و سود بازرگاني و يا مالياتها براساس عمل متقابل معاف خواهد بود.
ماده 7 – تسهيلات و هزينه‌هاي فرودگاهي
1 – هر يك از طرفهاي متعاهد نهايت تلاش خود را به كار خواهد گرفت تا اطمينان‌حاصل كند كه هزينه‌هاي مصرفي وضع شده يا هزينه‌هائي كه اجازه وضع آن توسط‌مقامات صلاحيتدار درمورد شركت هواپيمائي تعيين شده طرف متعاهد ديگر داده‌مي‌شود معقول باشد. اين هزينه‌ها مي‌بايست براساس اصول اقتصادي سالم باشد.
2 – هزينه‌ها درقبال استفاده فرودگاه و تأسيسات هوانوردي و سرويسهاي ارائه شده توسط يك طرف متعاهد به شركت (هاي) هواپيمائي طرف متعاهد ديگر نبايد بيشتر از‌آنچه هواپيماهاي ملي كه در سرويسهاي بين‌المللي منظم تردد مي‌كنند، تجاوز كند.
ماده 8 – مقررات ظرفيت و تصويب برنامه‌هاي پرواز
1 – شركتهاي هواپيمائي تعيين شده طرفهاي متعاهد از رفتار عادلانه و برابر‌برخوردار خواهند بود تا بتوانند براي انجام سرويسهاي مورد توافق در مسيرهاي مشخص‌شده از فرصتهاي متساوي بهره‌مند باشند.
2 – در انجام سرويسهاي مورد توافق، شركتهاي هواپيمائي تعيين شده هر طرف‌متعاهد، منافع شركت هواپيمائي طرف متعاهد ديگر را مورد نظر قرار خواهد داد تا‌من‌غيرحق در سرويسهاي طرف ديگر در تمام يا قسمتي از همان مسيرها اثر نامطلوب ايجاد نشود.
3 – هدف اصلي از برقراري سرويسهاي مورد توافق توسط شركتهاي هواپيمائي تعيين شده طرفهاي متعاهد، تأمين ظرفيت كافي با ضريب بار مناسب جهت رفع‌نيازمنديهاي جاري و پيش‌بيني شده معقول براي حمل مسافر و بار و پست بين سرزمين‌طرف متعاهد تعيين كننده شركت هواپيمائي و سرزمين طرف متعاهد ديگر مي‌باشد.
4 – شركت هواپيمائي تعيين شده هر طرف متعاهد همچنين مي‌تواند با رعايت اصول مندرج در بندهاي (1)، (2) و (3) اين ماده، ظرفيتي را براي رفع نيازمنديهاي حمل‌و نقل بين سرزمينهاي كشورهاي ثالث مندرج در جدول مسير پيوست اين موافقتنامه و‌سرزمين طرف متعاهد ديگر تأمين نمايد.
5 – ظرفيتي كه در ابتداء عرضه مي‌شود قبل از اين كه سرويسهاي توافق شده داير‌گردد بين طرفهاي متعاهد مورد توافق قرار خواهد گرفت. از آن پس، ظرفيت عرضه شده‌هر از چند گاهي بين مقامات هواپيمائي طرفهاي متعاهد مورد بحث قرار خواهد گرفت و‌هرگونه تغييري در ظرفيت توافق شده توسط تبادل يادداشت مورد تأييد قرار خواهد‌گرفت.
6 – شركت هواپيمائي تعيين شده هر طرف متعاهد، حداكثر سي روز قبل از شروع سرويسها در مسيرهاي مشخص شده، برنامه‌هاي پرواز را براي تصويب به مقامات هواپيمائي طرف متعاهد ديگر تسليم خواهد نمود. درمورد تغييرات بعدي نيز به همين‌ترتيب عمل خواهد شد. در موارد خاص مي‌توان اين محدوده زماني را با تصويب مقامات نامبرده تغيير داد.
ماده 9 – شناسائي گواهينامه‌ها و پروانه‌ها
گواهينامه‌هاي قابليت پرواز و گواهينامه‌هاي صلاحيت پروانه‌هائي كه توسط يك‌طرف متعاهد صادر شده يا اعتبار يافته و هنوز به قوت خود باقي باشد، براي بهره‌برداري از مسيرها و سرويسهاي موضوع اين موافقتنامه، توسط طرف متعاهد ديگر معتبر شناخته‌خواهد شد، مشروط بر اين كه شرايط صدور يا اعتبار گواهينامه‌ها و پروانه‌هاي مزبور‌مساوي يا بيش از حداقل استانداردهائي باشد كه به موجب كنوانسيون وضع شده يا‌خواهد شد در هر حال هر طرف متعاهد اين حق را براي خود محفوظ مي‌دارد كه درمورد پرواز از فراز سرزمين خود از شناسائي گواهينامه‌هاي صلاحيت و پروانه‌هائي كه براي اتباع آن توسط طرف متعاهد ديگر يا هر دولت ديگري صادر شده يا معتبر شناخته شده، خودداري نمايد.
ماده 10 – نرخهاي حمل و نقل هوائي
1 – نرخهاي مورد اجراء توسط هر يك از شركت(هاي) هواپيمائي تعيين شده درارتباط با هرگونه حمل و نقل به هنگام ورود و خروج از سرزمين طرف متعاهد ديگر در‌سطح معقولي خواهد بود كه با توجه به كليه عوامل مربوط از جمله هزينه بهره‌برداري و‌سود معقول و خصوصيات هر سرويس و نرخهائي كه توسط شركتهاي هواپيمائي ديگر‌وضع مي‌گردد.
2 – نرخهاي موضوع بند (1) اين ماده درصورت امكان با توافق دوجانبه شركتهاي‌هواپيمائي تعيين شده دو طرف متعاهد درصورت ضرورت با توجه به نرخهاي مورد اجراء توسط ساير شركتهاي هواپيمائي در تمام يا قسمتي از همان مسير تعيين مي‌گردد. چنين‌توافقي درصورت امكان توسط تصميمات قابل اجراء به موجب رويه كنفرانس نرخ هيأت‌بين‌المللي كه پيشنهاداتي را در اين زمينه تنظيم مي‌كند، هدايت خواهد شد.
3 – نرخهاي توافق شده حداقل شصت روز قبل از تاريخ پيشنهادي جهت تصويب به مقامات هواپيمائي طرفهاي متعاهد ارسال خواهد شد در موارد خاص، با توجه به‌موافقت مقامات مذكور اين محدوديت زماني قابل كاهش مي‌باشد. به محض دريافت‌نرخهاي ارائه شده، مقامات هواپيمائي بدون تأخير غيرضروري نرخهاي مذكور را بررسي‌خواهند كرد. مقامات هواپيمائي مي‌توانند تمديد تاريخ پيشنهادي اجراي نرخها را به‌مقامات هواپيمائي ديگر اعلام نمايند، درصورتي كه مقامات هواپيمائي هر طرف متعاهد درمورد نرخها اظهار نارضايتي بنمايند هيچ نرخي قابل اجرا نخواهد بود.
4 – درصورتي كه شركتهاي هواپيمائي تعيين شده به توافق نرسند يا چنانچه نرخها‌توسط مقامات هواپيمايي كل طرف متعاهد به تصويب نرسد، مقامات هواپيمائي دو‌طرف متعاهد اهتمام خواهند كرد كه نرخها را با توافق دو طرفه تعيين نمايند. جز درصورتي كه به گونه ديگري توافق شود، كه مذاكرات مذكور ظرف مدت سي روز از تاريخي‌كه مشخص شده است كه شركتهاي هواپيمائي تعيين شده درخصوص نرخها نمي‌توانند به‌توافق برسند و يا اين كه مقامات هواپيمائي يك طرف متعاهد از عدم تصويب نرخها مقامات هواپيمائي طرف متعاهد ديگر را آگاه كرده باشد، شروع خواهد شد.
5 – درصورت عدم توافق، اختلاف به تشريفات پيش‌بيني شده در ماده (14) كه از‌اين پس مي‌آيد، ارجاع داده خواهد شد.
6 – نرخهاي تعيين شده به موجب مفاد اين ماده تا زماني كه نرخهاي جديد به‌موجب مفاد اين ماده تعيين نشده باشد، به قوت خود باقي خواهد ماند.
7 – مقامات هواپيمائي هر طرف متعاهد نهايت توان خود را به كار خواهند گرفت تا اطمينان حاصل كنند كه شركتهاي هواپيمائي تعيين شده نرخهاي مورد توافق ثبت شده نزد مقامات هواپيمائي طرفهاي متعاهد همچنين قوانين يا مقررات در اين زمينه را رعايت‌خواهند كرد.
ماده 11 – امنيت هوانوردي
1 – طرفهاي متعاهد در راستاي حقوق و تعهدات خود به موجب حقوق بين‌الملل تأكيد مي‌كنند كه تعهدات آنها درقبال يكديگر درخصوص حفظ امنيت هواپيمائي كشوري‌در برابر اعمال مداخله‌گرايانه غيرقانوني جزء لاينفك اين موافقتنامه را تشكيل مي‌دهد.
طرفهاي متعاهد بدون تحديد كليت حقوق و تعهداتي كه به موجب حقوق بين‌الملل بعهده دارند، به ويژه طبق مفاد كنوانسيون راجع به جرائم و برخي اعمال ارتكابي ديگر در‌هواپيما امضاء شده در توكيو به تاريخ 1342/6/23 هجري شمسي مطابق با 14 سپتامبر1963 ميلادي، كنوانسيون راجع به جلوگيري از تصرف غيرقانوني هواپيما امضاء شده در‌لاهه به تاريخ 1349/9/25 هجري شمسي مطابق با 16 دسامبر 1970 ميلادي و‌كنوانسيون راجع به جلوگيري از اعمال غيرقانوني عليه امنيت هواپيمائي كشوري امضاء‌شده در مونترال به تاريخ 1350/7/1 هجري شمسي مطابق با 23 سپتامبر 1971 ميلادي و پروتكل راجع به جلوگيري از اعمال غيرقانوني خشونت‌آميز در فرودگاههائي كه در‌خدمت هواپيمائي كشوري بين‌المللي هستند امضاء شده در مونترال به تاريخ 1366/12/5 هجري شمسي مطابق به 24 فوريه 1998 ميلادي عمل خواهند كرد.
2 – طرفهاي متعاهد حسب تقاضا، كليه مساعدتهاي لازم را به يكديگر جهت‌جلوگيري از تصرف غيرقانوني هواپيماهاي كشوري و ساير اعمال غيرقانوني عليه امنيت‌اين هواپيماها، مسافرين و خدمه آنها، فرودگاهها و تأسيسات هوانوردي و هرنوع تهديد‌ديگر عليه امنيت هواپيمائي كشوري ارائه خواهند كرد.
3 – طرفهاي متعاهد بايد در روابط دوجانبه خود طبق مقررات امنيت هوانوردي‌مصوب سازمان بين‌المللي هواپيمائي كشوري كه به عنوان ضمائم كنوانسيون هواپيمائي‌كشوري بين‌المللي شناخته شده‌اند تا حدودي كه مقررات امنيتي مزبور درمورد متعاهد‌قابل اجراء است عمل نمايند. هر يك از طرفهاي متعاهد بايد از متصديان هواپيماهائي كه‌ثبت آن هواپيماها يا از متصديان هواپيماهائي كه محل ثبت آن هواپيماها يا محل اصلي كار‌و يا اقامت دائمي متصديان آنها در سرزمين وي واقع شده و نيز از متصديان فرودگاههاي‌واقع در سرزمين خود بخواهد كه مطابق مقررات هوانوردي مزبور عمل كنند.
4 – هر طرف متعاهد مي‌تواند از متصديان هواپيماهاي مذكور بخواهد كه مقررات امنيت هوانوردي مورد اشاره در بند (3) فوق را كه طرف متعاهد ديگر براي ورود به‌سرزمين آن، خروج از آن يا در مدت توقف در سرزمين طرف متعاهد ديگر مقرر كرده‌است، رعايت كنند. هر طرف متعاهد بايد اطمينان حاصل كند كه در سرزمين آن اقدامات‌كافي براي حفاظت از هواپيماها و بازرسي مسافرين، خدمه، لوازم همراه مسافر، اثاثيه‌مسافر، بار و خواروبار هواپيما پيش از سوار شدن مسافران يا بارگيري و به هنگام آن به نحو‌مؤثر ا نجام مي‌شود. همچنين هر طرف متعاهد بايد هر درخواستي را كه طرف متعاهد‌ديگر براي انجام اقدامات امنيتي ويژه معقول جهت مقابله با تهديدي خاص به عمل‌مي‌آورد، با نظر مساعد مورد توجه قرار دهد.
5 – هنگامي كه حادثه يا تهديد بروز حادثه تصرف غيرقانوني هواپيمائي كشوري يا ديگر اعمال غيرقانوني عليه امنيت هواپيماهاي مزبور، مسافرين و خدمه آنها، فرودگاهها يا تأسيسات هوانوردي رخ دهد، طرفهاي متعاهد بايد ازطريق تسهيل ارتباطات و اتخاذ‌تدابير مناسب ديگر به منظور ختم سريع و بي‌خطر حادثه يا تهديد مزبور به يكديگر ياري رسانند.
ماده 12 – تسليم آمار
مقامات هواپيمائي دو طرف متعاهد آمار ادواري يا اطلاعات مشابه ديگر مربوط به‌حمل و نقل انجام شده در سرويسهاي مورد توافق را بنا بر تقاضا دراختيار طرف متعاهد‌ديگر قرار خواهند داد.
ماده 13 – مشاوره، تغيير و اصلاح
1 – طرفهاي متعاهد جهت حسن اجراي اين موافقتنامه ازطريق مقامات هواپيمائي‌خود با يكديگر همكاري لازم معمول خواهند داشت و به اين منظور مقامات هواپيمائي يك طرف متعاهد مي‌توانند در هر زمان از مقامات هواپيمائي طرف متعاهد ديگر تقاضاي مشاوره كنند.
2 – مشاوره مورد تقاضاي مقامات هواپيمائي هر طرف متعاهد ظرف شصت روز از‌تاريخ دريافت تقاضا آغاز خواهد شد.
3 – هر يك از طرفهاي متعاهد مي‌تواند در هر زمان كه لازم بداند خواستار تغيير يا‌اصلاح مفاد اين موافقتنامه شود و در اين صورت طرفهاي متعاهد بايد ظرف شصت روز از‌تاريخ دريافت تقاضاي مذاكره توسط طرف متعاهد ديگر دراين‌خصوص به مذاكره بپردازند.
4 – هرگونه تغيير يا اصلاح اين موافقتنامه درصورت تأييد، از طريق مبادله يادداشتهاي ديپلماتيك به مورد اجراء نهاده خواهد شد.
5 – علي‌رغم مفاد بند (4) اصلاحات جدول مسير پيوست اين موافقتنامه مي‌تواند، به طور مستقيم بين مقامات هواپيمائي طرفهاي متعاهد مورد توافق قرار گيرد. اين‌اصلاحات با مبادله يادداشت ازطريق ديپلماتيك لازم‌الاجراء خواهد گرديد.
ماده 14 – حل اختلافات
1 – هرگاه درمورد تفسير يا اجراي اين موافقتنامه و پيوست (پيوستهاي) آن بين طرفهاي متعاهد اختلافي بروز نمايد، طرفهاي متعاهد در مرحله نخست اهتمام خواهند‌كرد كه اختلاف را ازطريق مذاكره بين خود حل و فصل نمايند.
2 – هرگاه طرفهاي متعاهد نتوانند اختلاف را ازطريق مذاكره حل و فصل كنند، مي‌توانند با توافق موضوع را جهت تصميم‌گيري به هر شخص يا هيأتي ارجاع كنند، يا اختلاف بنا به تقاضاي هر يك از طرفهاي متعاهد مي‌تواند با رعايت قوانين و مقررات‌مربوط آن جهت تصميم‌گيري به يك هيأت داوري سه نفره مركب از دو داور منتخب‌طرفهاي متعاهد و داور سوم كه توسط داوران منتخب تعيين خواهد شد ارجاع شود. هر‌يك از طرفهاي متعاهد ظرف مدت شصت روز از تاريخ دريافت اطلاعيه ارجاع اختلاف به‌داوري ازطريق ديپلماتيك، نسبت به معرفي يك داور اقدام مي‌كند و داور سوم ظرف مدت سي روز ديگر تعيين خواهد شد. چنانچه هر يك از طرفهاي متعاهد ظرف مدت‌مقرر داور خود را تعيين نكند، يا چنانچه داور سوم ظرف مدت مذكور تعيين نشود هر يك‌از طرفهاي متعاهد مي‌تواند از رئيس شوراي سازمان بين‌المللي هواپيمائي كشوري‌بخواهد كه حسب مورد داور يا داوران را تعيين نمايد. چنانچه رئيس شوراي سازمان‌بين‌المللي هواپيمائي كشوري تابعيت يكي از دو طرف متعاهد را دارا باشد يا به گونه ديگري از انجام وظيفه معذور باشد، انتصابات لازم توسط معاون رئيس انجام خواهد شد،داور سوم مي‌بايست تابعيت كشور ثالث را دارا با
شد و به عنوان رئيس هيأت داوري عمل‌خواهد كرد.
3 – طرفهاي متعاهد متعهد مي‌شوند كه هرگونه تصميم اتخاذ شده به موجب بند (2) اين ماده را رعايت نمايند.
4 – تصميمات هيأت داوري براي طرفهاي متعاهد لازم‌الاتباع است.
5 – مخارج داوري، شامل هزينه‌ها و دستمزدهاي داوران به نسبت مساوي توسط طرفهاي متعاهد پرداخت خواهد گرديد. هرگونه مخارجي كه توسط شوراي سازمان‌بين‌المللي هواپيمائي كشوري در رابطه با نصب داور (داوران) به شرح مندرج در بند (2) اين ماده به وجود آيد به عنوان بخشي از هزينه‌هاي داوري محسوب خواهد گرديد.
6 – چنانچه و مادامي كه هر طرف متعاهد يا شركتهاي هواپيمائي هر طرف متعاهد تصميم اتخاذ شده به موجب بند (2) اين ماده را رعايت نكند، طرف متعاهد ديگر‌مي‌تواند هرگونه حقوق يا امتيازاتي را كه به موجب اين موافقتنامه به طرف متعاهد خاطي‌يا به شركت(هاي) هواپيمائي تعيين شده خاطي حسب مورد اعطاء كرده است محدود يا‌لغو يا از اعطاي آن خودداري كند.
ماده 15 – فسخ
هر طرف متعاهد مي‌تواند در هر زمان قصد خود را مبني بر فسخ اين موافقتنامه طي‌اطلاعيه كتبي به طرف متعاهد ديگر اعلام نمايد. اين اطلاعيه همزمان به آگاهي سازمان‌بين‌المللي هواپيمائي كشوري نيز خواهد رسيد و در اين صورت موافقتنامه دوازده ماه پس‌از اعلام دريافت اطلاعيه فسخ توسط طرف متعاهد ديگر فسخ شده تلقي خواهد شد، مگر‌آن كه اطلاعيه فسخ قبل از انقضاي اين مدت با تراضي طرفهاي متعاهد مسترد شود. هرگاه طرف متعاهد ديگر دريافت اطلاعيه فسخ را اعلام نكند، اطلاعيه مزبور چهارده روز پس از‌وصول آن به سازمان بين‌المللي هواپيمائي كشوري دريافت شده تلقي خواهد شد.
ماده 16 – مطابقت با كنوانسيونها يا موافقتنامه‌هاي چند جانبه
چنانچه كنوانسيون يا موافقتنامه چند جانبه حمل و نقل هوائي درمورد هر دو طرف متعاهد لازم‌الاجراء گردد، اين موافقتنامه و پيوست (پيوستهاي) آن بايد ازطريق مذاكره به‌شرح مندرج در ماده (13) به نحوي اصلاح شود كه مفاد آن با مقررات كنوانسيون يا‌موافقتنامه مزبور انطباق يابد.
ماده 17 – ثبت
اين موافقتنامه و پيوست (پيوستهاي) آن و هرگونه اصلاحيه آن نزد سازمان‌بين‌المللي هواپيمائي كشوري به ثبت خواهد رسيد.
ماده 18 – لازم‌الاجراء شدن
اين موافقتنامه از تاريخ آخرين اطلاعيه هر طرف متعاهد به طرف متعاهد ديگر مبني‌بر اين كه اقدامات لازم را طبق قوانين و مقررات خود براي لازم‌الاجراء شدن اين موافقتنامه‌به عمل آورده، به مورد اجراء گذارده خواهد شد.
با تأييد مفاد اين موافقتنامه، نمايندگان تام‌الاختيار امضاء كننده زير كه از طرف‌دولتهاي متبوع خود مجاز مي‌باشند اين موافقتنامه را در يك مقدمه، هجده ماده و يك‌پيوست امضاء نمودند.
اين موافقتنامه در بانكوك در تاريخ پانزدهم ارديبهشت ماه 1381 برابر با بيست و‌پنجم آوريل 2002 ميلادي در دو نسخه اصلي به زبانهاي فارسي، تايلندي و انگليسي كه‌هر سه متن داراي اعتبار يكسان مي‌باشد، تنظيم گرديد. درصورت اختلاف در متون، متن‌انگليسي ملاك خواهد بود.
از طرف ازطرف
دولت جمهوري اسلامي ايران دولت پادشاهي تايلند
پيوست
1 – مسيرهائي كه ممكن است توسط شركت(هاي) هواپيمائي تعيين شده دولت‌جمهوري اسلامي ايران مورد بهره‌برداري قرار گيرد.
نقاط مبدأ نقاط واسط نقاط مقصد نقاط ماوراء
هرنقطه‌اي دبي بانكوك هنگ كنگ
درايران مسقط مانيل
سئول
2 – مسيرهائي كه ممكن است توسط شركت(هاي) هواپيمائي تعيين شده دولت‌پادشاهي تايلند مورد بهره‌برداري قرارگيرد.
نقاط مبدأ نقاط واسط نقاط مقصد نقاط ماوراء
هرنقطه‌اي دبي تهران سه نقطه توسط
درتايلند يك نقطه بعداً تايلند بعداً تعيين
توافق خواهد شد خواهد شد
تذكر
1 – هر شركت هواپيمائي تعيين شده مي‌تواند نقاط واسط و نقاط ماوراء مشخص‌شده در پيوست اين موافقتنامه را در شرايطي مورد بهره‌برداري قرار دهد كه حق‌بهره‌برداري از آزادي پنجم حمل و نقل بين اين‌گونه نقاط و سرزمين طرف متعاهد ديگر‌اعمال نگردد مگر اين كه به گونه ديگري بين دو طرف متعاهد توافق شود.
2 – از نقاط واسط و نقاط ماوراء در هر يك از مسيرهاي مشخص شده مي‌توان به‌اختيار شركتهاي هواپيمائي تعيين شده در هر پرواز يا كليه پروازها صرفنظر نمود.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و هجده‌ماده و يك پيوست در جلسه علني روز سه‌شنبه مورخ بيست و سوم ارديبهشت ماه يكهزار‌و سيصد و هشتاد و دو مجلس شوراي اسلامي تصويب و در تاريخ 1382/2/31 به تأييد شوراي نگهبان رسيده است.
رئيس مجلس شوراي اسلامي – مهدي كروبي
