قانون اجازه حمل و استعمال اسلحه به نگهبانان بانک ها مصوب ۱۳۵۰,۰۴,۰۲
ماده واحده – نگهبانان بانکهای دولتی در صورتیکه واجد شرایط ورود به آموزشگاه پاسبانی شهربانی کل کشور بوده و دوره آموزشگاه مذکور را گذرانده و تعلیمات حفاظتی مخصوص بانک را فرا گرفته باشند فقط در مدت نگهبانی با رعایت مقررات مربوط حق حمل سلاح و در موارد زیر حق استعمال آنرا دارند مشروط بر آنکه جز از راه استعمال سلاح نتوان بطریق دیگری حمله یا خطر را بلااثر یا متوقف ساخت.
۱ – در صورتیکه جواهرات و وجوه و اوراق بهادار و فلزات قیمتی و اسناد متعلق ببانک یا تحت حفاظت بانک جزئاً یا کلاً در داخل بانک یا‌اماکنی که محافظت اشیاء مذکور در آنجا بعهده نگهبانان بانک محول شده و یا در حین حمل و نقل مورد خطر قرار گیرد.
۲ – در صورتیکه کسی بر خلاف مقررات در ساعات نگهبانی بمنظور خلع سلاح اقدام بگرفتن اسلحه نگهبان بانک کند یا جان وی را بنحوی‌از انحاء در معرض خطر قرار دهد.
۳ – در صورتیکه جان یا مال مشتری یا جان هر یک از کارکنان بانک در محوطه بانک مورد خطر قرار گیرد.
تبصره ۱ – تعیین نوع سلاح و ترتیب استفاده از آن توسط نگهبانان بانک طبق آئیننامه‌ای خواهد بود که بتصویب وزارت جنگ، وزارت‌دادگستری و وزارت کشور میرسد.
تبصره ۲ – نگهبانان مؤسسات اعتباری دولتی و بانکهای غیر دولتی در صورت دارا بودن شرایط مندرج در این قانون با تصویب هیئت وزیران‌میتوانند از مقررات مذکور در فوق استفاده نمایند.
تبصره ۳ – بانکها و مؤسساتیکه از مقررات این قانون استفاده مینمایند موظفند نگهبانان حامل سلاح خود را در برابر حوادث ناشی از انجام وظیفه همچنین مسئولیت مدنی، آنها را در قبال اشخاص ثالث که ناشی از انجام وظیفه مذکور باشد نزد شرکت سهامی بیمه ایران بیمه نمایند.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و سه تبصره پس از تصویب مجلس شورایملی در جلسه روز سه شنبه ۲۴ر۱ر۱۳۵۰ در جلسه روز چهارشنبه دوم تیر‌ماه یکهزار و سیصد و پنجاه شمسی بتصویب مجلس سنا رسید.
رئیس مجلس سنا – جعفر شریف امامی
