قانون الزام سازمان تأمین اجتماعی به اجرای بند های الف و ب ماده ۳ قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۶۸,۰۸,۲۱
ماده واحده – از تاریخ تصویب این قانون انجام تعهدات بند های الف و ب ماده ۳ قانون تأمین اجتماعی مصوب تیر ماه ۱۳۵۴ بعهده سازمان تأمین اجتماعی خواهد بود.
سازمان مذکور موظف است کلیه تعهدات درمانی مزبور را از بخشهای دولتی و در صورت نیاز از بخش خصوصی با رعایت تعرفه های رسمی تأمین نماید.
تبصره ۱ – نحوه استفاده از واحدهای درمانی و بیمارستانی تحت مالکیت سازمان (اعم از واحدهای ملکی و استیجاری موجود) و واحدهایی که بدین منظور ایجاد خواهد شد و چگونگی پرداخت هزینه های درمان و نگهداری حسابها و نحوه خرید خدمت طبق آئیننامه اجرائی این قانون خواهد بود که توسط سازمان تأمین اجتماعی حداکثر ظرف مدت سه ماه از تاریخ تصویب این قانون با رعایت مفاد بند های ذیل تهیه و به تصویب وزرای بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، کار و امور اجتماعی و امور اقتصادی و دارائی خواهد رسید.
الف – کل هزینه واحد های درمانی و بیمارستانی تحت مالکیت سازمان بعهده سازمان تأمین اجتماعی بوده و سازمان مزبور مکلف است بودجه هر سال آن را از محل سهم درمان (۹% از مأخذ محاسبه و حق بیمه مذکور در ماده قانون تأمین اجتماعی) پیش بینی و در بودجه خود منظور نماید سازمان تأمین اجتماعی بمنظور انجام هزینه ها امین خود را تحت عنوان صاحب جمع اموال و مسوول امور مالی در واحدهای مذکور مستقر می نماید که بر امور مالی مطابق ضوابط نظارت مستقیم خواهد داشت سرپرست سازمان مسوول امور مالی را پیشنهاد و پس از تایید وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی منصوب خواهد نمود.
ب – کلیه واحد های آموزشی موجود سازمان و بیمارستانهائیکه در آینده دارای توان آموزشی می شوند بر اساس برنامه ریزی آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به خدمات آموزشی خود ادامه خواهند داد.
ج – کلیه بیمارستانهای تحت مالکیت سازمان مکلفند تا ۲۰% از ظرفیت تختهای خود را به پذیرش بیماران غیر بیمه ای بی بضاعت و همچنین بیمارانی که از خانواده های محترم شهداء، اسراء مفقودین و جانبازان هستند بطور رایگان اختصاص دهند و در شهرهایی که منحصر بفرد هستند به تمام متقاضیان ارائه خدمت کنند.
د – کلیه واحد های درمانی وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلفند نسبت به پذیرش بیماران بیمه شده تأمین اجتماعی اقدام و هزینه های انجام شده را بر اساس تعرفه های مصوب از سازمان تأمین اجتماعی دریافت دارند.
هـ – سازمان تأمین اجتماعی می تواند در صورت لزوم با عقد قرارداد از خدمات پزشکی بخش خصوصی جهت درمان بیمه شدگان تأمین اجتماعی استفاده نموده و هزینه های مربوطه را طبق تعرفه های مصوب مورد عمل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی راساً از محل سهم درمان پرداخت نماید.
و – درآمد های حاصله از ارائه خدمات درمانی به غیر بیمه شده در واحد های تحت مالکیت سازمان مستقیماً به حساب جداگانه ای جهت کمک به‌ساخت و تعمیر و نگهداری بیمارستان های تحت مالکیت اختصاص می یابد.
تبصره ۲ – از تاریخ تصویب این قانون به اعضای تشکیل دهنده شورای فنی موضوع ماده ۴ قانون تأمین خدمات درمانی دو نفر بشرح زیر اضافه می گردند:
۱ – مدیر عامل سازمان تأمین اجتماعی یا نماینده او.
۲ – رئیس سازمان برنامه و بودجه یا نماینده او.
تبصره ۳ – اجراء این قانون باید هماهنگ با سیاستهای کلی بهداشتی درمانی کشور در قالب طرح گسترش شبکه های بهداشتی درمانی باشد.
تبصره ۴ – از تاریخ تصویب این قانون آندسته از مواد قانون تأمین اجتماعی و سایر قوانینی که با این قانون مغایر است لغو می گردد.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و چهار تبصره در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیست و یکم آبانماه یکهزار و سیصد و شصت و هشت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۲۴ /۸ /۱۳۶۸ به تایید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – مهدی کروبی
