قانون راجع به تأسیس شرکتهای سهامی حمل و نقل مصوب ۱۳۶۱,۱۲,۰۹با اصلاحات و الحاقات بعدی
ماده واحده – به وزارت راه و شهرسازی اجازه داده می‌شود که نسبت به تأسیس شرکتهای حمل و نقل مشروحه زیر اقدام نماید:
الف – شرکتهای سهامی حمل و نقل جمهوری اسلامی ایران، به منظور اعمال نظارت و رفع تنگناهای مربوط به حمل و نقل کالاهای اساسی و مواد‌فاسد شدنی و انجام عملیات حمل و نقل کانتینری و ترکیبی.
ب – شرکت سهامی حمل و نقل بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران – به منظور اعمال نظارت و انجام امور مربوط به حمل و نقل قسمتی از‌کالاهای صادراتی و وارداتی کشور.
تبصره ۱ – شرکت بند الف حداکثر تا ظرفیت ۸۰۰ دستگاه کامیون و شرکت بند ب حداکثر تا ظرفیت ۵۰۰ دستگاه کامیون قابل توسعه می‌باشند.
تبصره ۲ – اساسنامه‌های شرکتهای فوق‌الذکر و اصلاحات بعدی آنها در حدود این قانون و مصوبات شوری عالی اداری به پیشنهاد وزارت راه و شهرسازی به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
تبصره ۳ – مجمع عمومی شرکتهای فوق‌الذکر، هیأت عامل سازمان حمل و نقل و پایانه‌های کشور بوده و ریاست مجمع با ریاست سازمان مذکور‌است.
تبصره ۴ – شرکتهای فوق‌الذکر مکلفند مابه‌التفاوت حاصل از فروش دارائیهای مازاد و ارزش دفتری آنها را بعنوان تعهدات دولت و جزء سرمایه‌شرکت منظور نمایند.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و سه تبصره در جلسه روز دوشنبه نهم اسفند ماه یکهزار و سیصد و شصت و یک با حضور شورای محترم نگهبان به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی