قانون موافقتنامه حمل و نقل هوائي بين دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت جمهوري كره مصوب 1379,10,20
ماده واحده – موافقتنامه حمل و نقل هوائي بين دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت جمهوري كره مشتمل بر
يك مقدمه و بيست ماده و يك پيوست به شرح ضميمه تصويب و اجازه مبادله اسناد آن داده مي‌شود.
رعايت اصل يكصد و سي و نهم (139) قانون اساسي در بخش ارجاع به داوري الزامي مي‌باشد.
بسم‌الله الرحمن الرحيم
موافقتنامه حمل و نقل هوائي بين دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت جمهوري كره
دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت جمهوري كره (كه از اين پس طرفهاي متعاهد خوانده مي‌شوند)، عضو كنوانسيون هواپيمائي كشوري بين‌المللي كه در تاريخ 7 دسامبر 1944 ميلادي (16/9/1323هجري شمسي) در شيكاگو جهت امضاء مفتوح گرديد، مي‌باشند؛
با تمايل يكسان به انعقاد موافقتنامه‌اي به منظور تأسيس و بهره‌برداري از سرويسهاي هوائي منظم بين و ماوراي سرزمينهاي خود، نسبت به موارد ذيل موافقت نمودند:
ماده 1 – تعاريف:
بجز در مواردي كه فحواي عبارت معني ديگري را ايجاب نمايد، از لحاظ اين موافقتنامه:
الف – اصطلاح «كنوانسيون» به كنوانسيون هواپيمائي كشوري بين‌المللي كه در تاريخ هفتم دسامبر ميلادي (16/9/1323هجري شمسي) در شيكاگو براي امضاء مفتوح گرديد، اطلاق مي‌شود و شامل هر ضميمه ( ضمائم) يا كنوانسيوني كه به موجب مواد (90) و (94) آن تصويب شده است، تا جائي كه اين موارد براي هر دو طرف متعاهد نافذ باشد خواهد بود.
ب – اصطلاح «مقامهاي هواپيمائي» در مورد جمهوري اسلامي ايران به «سازمان هواپيمائي كشوري» و در مورد دولت جمهوري كره به «وزارت عمران و‌حمل و نقل» يا در هر دو مورد به هر شخص يا مقامي كه مجاز به انجام وظايف فعلي مراجع مزبور باشد، اطلاق مي‌گردد.
پ – اصطلاح «شركت هواپيمائي تعيين شده» به كليه شركتهاي هواپيمائي كه يك طرف متعاهد توسط اعلام كتبي به طرف متعاهد ديگر به منظور بهره‌برداري از سرويسهاي هوائي در مسيرهاي مشخص شده كه در ضميمه اين موافقتنامه تعيين نموده و طرف متعاهد ديگر مجوز بهره‌برداري را‌براساس ماده (3) اين موافقتنامه به آنها داده است، اطلاق مي‌شود.
ت – اصطلاح «ظرفيت» درمورد يك هواپيما به ميزان بارگيري مؤثر آن هواپيما در يك مسير يا قسمتي از مسير و اصطلاح «ظرفيت» درمورد «سرويس‌توافق شده» به ظرفيت هواپيما در چنين سرويسي ضربدر دفعات پرواز هواپيماي مزبور طي زمان معين در تمام يا قسمتي از مسير اطلاق مي‌شود.
ث – «اصطلاح «سرزمين» در مورد يك كشور به مناطق خاكي و آبي تحت حاكميت آن طرف متعاهد اطلاق مي‌شود و شامل فضاي محاذي آنها نيز مي‌باشد».
ج – اصطلاحات «سرزمين هوائي»، «سرويس هوائي بين‌المللي»، «شركت هواپيمائي» و «توقف به منظورهاي غير حمل و نقل» به ترتيب داراي همان معاني است كه در ماده (96) كنوانسيون به آنها داده شده است.
چ – اصطلاح «نرخ» به قيمتي كه بايد براي حمل مسافر و بار غير همراه، پرداخت گردد و شرايطي كه به موجب آن قيمتها اعمال مي‌گردد از جمله قيمتها و شرايط مقرر براي آژانس (نمايندگي) و ساير خدمات جنبي به استثناي دستمزدها و شرايط حمل پست اطلاق مي‌شود.
ح – اصطلاح «ضميمه» به ضميمه اين موافقتنامه يا اصلاحيه آن طبق مفاد ماده (15) اين موافقتنامه اطلاق مي‌شود.
ضميمه جزء لاينفك اين موافقتنامه است و كليه ارجاعات به موافقتنامه ارجاع به ضميمه نيز به شمار مي‌رود و به‌استثناي مواردي كه به طور صريح به‌گونه ديگري عنوان شده است.
ماده 2 – اعطاي حقوق:
1 – هر طرف متعاهد حقوق تصريح شده در اين موافقتنامه را به طرف متعاهد ديگر اعطاء خواهد نمود تا شركتهاي هواپيمائي تعيين شده آن بتوانند سرويسهاي هوائي بين‌المللي منظم در مسيرهاي مشخص در ضميمه را تأسيس و مورد بهره‌برداري قرار دهند.
چنين سرويسها و مسيرهائي از اين به بعد‌به ترتيب «سرويسهاي توافق شده» و «مسيرهاي مشخص شده » خوانده خواهد شد.
2 – طبق مفاد اين موافقتنامه، شركتهاي هواپيمائي تعيين شده هر طرف متعاهد هنگام بهره‌برداري از سرويسهاي مشخص شده از حقوق زير برخوردار خواهند بود:
الف – پرواز بدون فرود از فراز سرزمين طرف متعاهد ديگر،
ب – توقف در سرزمين مذكور به منظورهاي غير حمل و نقل، و
پ – سوار و پياده كردن مسافر، بار و پست در هر نقطه‌اي در مسيرهاي مشخص شده طبق شرايط مندرج در ضميمه.
3 – هيچ يك از مفاد بند (2) اين ماده به نحوي تلقي نخواهد شد كه شركتهاي هواپيمائي يك طرف متعاهد محق مي‌باشند در سرزمين طرف متعاهد ديگر در قبال مزد يا كرايه مسافر، بار و پست به مقصد نقطه ديگري در سرزمين طرف متعاهد ديگر حمل كنند.
ماده 3 – تعيين و اجازه:
1 – هر طرف متعاهد حق دارد با ارسال اعلاميه كتبي به طرف متعاهد ديگر يك يا چند شركت هواپيمائي را براي انجام سرويسهاي مورد توافق در مسيرهاي مشخص شده تعيين و هر شركت هواپيمائي تعيين شده را حذف كند يا تغيير دهد.
2 – پس از دريافت اعلاميه تعيين، مقامهاي ذي‌صلاح طرف متعاهد ديگر با رعايت مفاد بندهاي (3) و (4) ماده حاضر به شركت هواپيمائي تعيين شده بدون تأخير اجازه مربوط را اعطاء خواهند كرد.
3 – مقامهاي هواپيمائي يك طرف متعاهد مي‌توانند از شركتهاي هواپيمائي تعيين شده طرف متعاهد ديگر بخواهند كه مقامهاي مزبور را قانع سازند شرايط مقرر در قوانين و مقرراتي را كه معمولاً طبق مفاد كنوانسيون توسط مقامهاي مزبور در مورد سرويسهاي هوائي بين‌المللي اعمال مي‌گردد دارا‌مي‌باشند.
4 – هر طرف متعاهد حق دارد در هر مورد كه طرف متعاهد مزبور قانع نشده باشد كه مالكيت عمده و كنترل مؤثر شركتهاي هواپيمائي مربوط در دست طرف متعاهدي كه شركتهاي هواپيمائي را تعيين نموده يا اتباع طرف متعاهد مزبور است از اعطاي اجازه بهره‌برداري موضوع بند (2) اين ماده امتناع ورزد و يا هر شرطي را كه براي اعمال حقوق مشخص شده در ماده (2) موافقتنامه حاضر توسط آن شركتهاي هواپيمائي تعيين شده لازم بداند وضع نمايد.
5 – در هر زمان پس از آنكه مفاد بندهاي (1) و (2) اين ماده به مرحله عمل در آمده باشد شركت هواپيمائي كه بدين نحو تعيين شده و اجازه كسب نموده است مي‌تواند بهره‌برداري از سروييسهاي[سرويسهاي] مورد توافق را آغاز كند مشروط بر آنكه ظرفيت براساس ماده (9) ارائه شده و نرخي مطابق مفاد ماده(11) اين موافقتنامه درمورد سرويسهاي مزبور وضع شده و مجري باشد.
ماده 4 – تعليق و لغو:
1 – هر طرف متعاهد حق دارد در موارد مشروحه ذيل اجازه بهره‌برداري صادره را لغو يا استفاده از حقوق مشخص شده در ماده (2) اين موافقتنامه را در مورد شركت هواپيمائي تعيين شده طرف متعاهد ديگر معلق نمايد يا هر شرطي را كه ممكن است براي استفاده از اين حقوق لازم باشد وضع نمايد:
الف – در هر موردي كه قانع نشده باشد مالكيت عمده و كنترل مؤثر آن شركت هواپيمائي در دست طرف متعاهدي كه شركت مذكور را تعيين نموده يا اتباع آن است يا،
ب – در موردي كه شركت هواپيمائي مذكور قوانين و يا مقررات طرف متعاهدي كه اين حقوق را اعطاء نموده است رعايت نكند،
پ – در موردي كه شركت هواپيمائي به هر نحوي از انحاء عمليات بهره‌برداري را مطابق مقررات اين موافقتنامه انجام ندهد.
2 – جز در مواردي كه لغو يا تعليق يا وضع شرايط مذكور در بند (1) اين ماده به صورت فوري براي جلوگيري از نقض بيشتر قوانين و يا مقررات لازم باشد اعمال اين حق فقط پس از مشورت با طرف متعاهد ديگر انجام خواهد گرفت.
ماده 5 – شمول قوانين و مقررات:
1 – قوانين و مقررات هر طرف متعاهد كه ناظر به ورود يا خروج هواپيمائي كه به امر هوانوردي بين‌المللي اشتغال دارد از سرزمين آن يا پروازهاي هواپيماي مزبور بر فراز آن سرزمين است، نسبت به هواپيماهاي شركت هواپيمائي تعيين شده طرف متعاهد ديگر مجري خواهد بود و هواپيماهاي مزبور آنها را در هنگام ورود يا خروج يا در داخل سرزمين طرف متعاهد نخست رعايت خواهند كرد.
2 – قوانين و مقررات هر طرف متعاهد كه ناظر به ورود، اقامت موقت و خروج مسافران و كاركنان و بار يا پست از سرزمين آن است از قبيل تشريفات ورود و خروج و مهاجرت و همچنين مقررات گمركي، بهداشتي، ارزي و قرنطينه در مورد مسافران و كاركنان و بار يا پست حمل شده توسط هواپيمائي شركت هواپيمائي تعيين شده طرف متعاهد ديگر در زماني كه در سرزمين مذكور باشد اعمال خواهد شد.
3 – هر طرف متعاهد نسخه‌هائي از قوانين و مقررات مربوط مندرج در اين ماده را بنا بر تقاضا در اختيار طرف متعاهد ديگر خواهد گذاشت.
ماده 6 – حقوق گمركي و سود بازرگاني و ساير عوارض مشابه:
1 – هواپيماهاي شركت هواپيمائي تعيين شده طرفهاي متعاهد كه سرويسهاي بين‌المللي را مورد بهره‌برداري قرار مي‌دهند و مواد سوختي و روغن موتور، وسايل يدكي، لوازم مورد نياز جاري و خواربار موجود در هواپيماهاي شركت هواپيمائي يك طرف متعاهد از پرداخت كليه حقوق گمركي، سود‌بازرگاني، مالياتها، هزينه‌هاي بازرسي و ساير عوارض هنگام رسيدن به سرزمين طرف متعاهد ديگر طبق مفاد قوانين و مقررات لازم‌الاجراي هر طرف‌متعاهد مشروط بر اينكه تجهيزات و مواد مذكور تا زماني كه مجدداً برگردانده شود در هواپيما باقي بماند معاف خواهند بود.
2 – سوخت و روغن موتور، ساير مواد مصرفي فني، وسائل يدكي و لوازم مورد نياز جاري و خواربار وارد شده به سرزمين يك طرف متعاهد توسط طرف متعاهد ديگر يا اتباع آن كه صرفاً به منظور استفاده در هواپيماهاي طرف متعاهد اخيرالذكر مي‌باشند براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق‌گمركي و سود بازرگاني، مالياتها، هزينه‌هاي بازرسي و ساير عوارض و هزينه‌هاي ملي طبق مفاد قوانين و مقررات لازم‌الاجراي هر طرف متعاهد معاف خواهند بود.
3 – سوخت و روغن موتور، ساير مواد مصرفي فني، وسائل يدكي، لوازم مورد نياز جاري و خواربار كه در سرزمين يك طرف متعاهد وارد هواپيماهاي شركت هواپيمائي طرف متعاهد ديگر مي‌شوند و در سرويسهاي بين‌المللي مورد استفاده قرار مي‌گيرند براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركي و سود بازرگاني، مالياتها، هزينه‌هاي بازرسي و ساير عوارض يا هزينه‌هاي ملي يا محلي طبق مفاد قوانين و مقررات لازم‌الاجراي هر طرف متعاهد معاف خواهند بود.
4 – لوازم جاري هوانوردي و همچنين مواد و لوازم نگاهداري شده در هواپيماهاي شركت هواپيمائي تعيين شده هر طرف متعاهد تنها با موافقت مقامهاي گمركي سرزمين طرف متعاهد ديگر در آن سرزمين قابل تخليه است. در اين صورت مي‌توان اين مواد را تا زماني كه طبق مقررات گمركي مجدداً صادر شود و يا ترتيب ديگري در مورد آن داده شود تحت نظارت مقامهاي نامبرده قرار داد.
5 – مسافران، اثاثيه مسافر و باري كه از سرزمين يك طرف متعاهد در گذر مستقيم مي‌باشند و از حريمي كه در فرودگاه بدين منظور اختصاص يافته خارج نمي‌شوند، فقط مشمول كنترل ساده‌اي خواهند بود. اثاثيه مسافر و باري كه در گذر مستقيم است ازحقوق گمركي و سود بازرگاني و ساير مالياتهاي مشابه معاف خواهد بود.
6 – اسناد رسمي حاوي نشانه رسمي شركت هواپيمائي مانند برچسب چمدان، بليت هواپيما، بارنامه، كارت اجازه ورود به هواپيما و جدول زمانبندي كه به داخل سرزمين هر طرف متعاهد براي استفاده اختصاصي شركت هواپيمائي تعيين شده طرف متعاهد ديگر وارد شده باشد طبق مفاد قوانين و‌مقررات لازم‌الاجراي هر طرف متعاهد از كليه حقوق گمركي و سود بازرگاني و يا مالياتها براساس عمل متقابل معاف خواهد بود.
ماده 7 – تأسيس دفتر نمايندگي شركت هواپيمائي:
شركت هواپيمائي تعيين شده هر طرف متعاهد مجاز خواهد بود نمايندگيهاي خود را در سرزمين طرف متعاهد ديگر داير نمايد. در صورت تعيين يك نمايندگي كل يا نمايندگي فروش كل اين نمايندگي طبق قوانين و مقررات مربوط جاري هر يك از طرفهاي متعاهد منصوب خواهد شد.
ماده 8 – هزينه‌هاي فرودگاهي:
1 – هر يك از طرفهاي متعاهد مي‌تواند براي استفاده از فرودگاهها و ساير تأسيسات تحت كنترل خود هزينه‌هاي عادلانه و مناسبي را وضع نموده يا اجازه وضع آن را بدهد.
2 – مع هذا هر يك از طرفهاي متعاهد موافقت دارد كه اين هزينه‌ها از آنچه در مورد هواپيماهاي شركتهاي هواپيمائي آن طرف و يا هر شركت هواپيمائي دولتهاي متعاهد ديگر كه در سرويسهاي مشابه بين‌المللي تردد مي‌نمايند وضع شده، تجاوز نكند.
ماده 9 – مقررات ظرفيت و تصويب برنامه‌هاي پرواز:
1 – شركتهاي هواپيمائي تعيين شده دو طرف متعاهد از رفتار عادلانه و متساوي برخوردار خواهند بود تا بتوانند براي انجام سرويسهاي مورد توافق در مسيرهاي مشخص شده از فرصتهاي متساوي بهره‌مند باشند.
2 – در انجام سرويسهاي مورد توافق، شركتهاي هواپيمائي تعيين شده هر طرف متعاهد منافع شركت هواپيمائي طرف ديگر را منظور نظر خواهد داشت تا من غير حق در سرويسهاي طرف ديگر در تمامي يا قسمتي از همان مسيرها اثر نامطلوب ايجاد نشود.
3 – هدف اصلي سرويسهاي مورد توافق كه توسط شركتهاي هواپيمائي تعيين شده طرفهاي متعاهد انجام مي‌شود تأمين ظرفيت كافي با ضريب بار‌مناسب براي رفع نيازمنديهاي جاري و پيش‌بيني شده معقول حمل مسافر و بار و پست بين سرزمين طرف متعاهد تعيين كننده شركتهاي هواپيمائي و سرزمين طرف متعاهد ديگر است. حمل و نقل سوار و پياده نمودن در سرزمين طرف متعاهد ديگر به نقاطي در مسيرهاي مشخص شده در سرزمينهاي كشورهائي غير از كشوري كه شركتهاي هواپيمائي را تعيين نموده و بالعكس مي‌بايد به عنوان ويژگي تكميلي در نظر گرفته شود.
4 – شركت هواپيمائي تعيين شده هر طرف متعاهد، حداكثر شصت (60) روز قبل از شروع سرويسها در مسيرهاي مشخص شده، برنامه‌هاي پرواز را به مقامهاي هواپيمائي طرف متعاهد ديگر براي تصويب تسليم خواهد نمود.
اين محدوديت زماني را مي‌توان در موارد خاص با تصويب مقامهاي نامبرده كاهش داد.
ماده 10 – شناسائي گواهينامه‌ها و پروانه‌ها:
گواهينامه‌هاي قابليت پرواز و گواهينامه‌هاي صلاحيت و پروانه‌هائي كه توسط يك طرف متعاهد صادر شده يا اعتبار يافته و هنوز به قوت خود باقي باشد توسط طرف متعاهد ديگر براي بهره‌برداري از مسيرها و سرويسهاي موضوع موافقتنامه حاضر معتبر شناخته خواهد شد، مشروط بر اينكه شرايط صدور يا اعتبار گواهينامه‌ها و پروانه‌هاي مزبور مساوي يا بيش از حداقل استانداردهائي باشد كه به موجب كنوانسيون وضع شده يا خواهد شد. در هر‌حال هر طرف متعاهد اين حق را براي خود محفوظ مي‌دارد كه در مورد پرواز از فراز سرزمين خود از شناسائي گواهينامه‌هاي صلاحيت و پروانه‌هائي كه‌جهت اتباع آن توسط متعاهد ديگر يا هر دولت ديگري صادر شده يا اعتبار يافته خودداري نمايد.
ماده 11 – نرخهاي حمل و نقل هوائي:
1 – نرخها در كليه سرويسهاي توافق شده در سطح معقولي خواهد بود كه با توجه به كليه عوامل مربوط از جمله هزينه بهره‌برداري، سود معقول، خصوصيات سرويس مانند استانداردهاي سرعت و تدارك ملزومات و نرخهاي شركت هواپيمائي ديگر كه براي هر قسمتي از همان مسيرهاي مشخص‌شده تعيين شده‌اند وضع مي‌گردد.
2 – نرخها براساس قواعد ذيل تعيين مي‌گردد:
الف – هرگاه شركتهاي هواپيمائي تعيين شده دو طرف متعاهد عضو يك اتحاديه بين‌المللي شركتهاي هواپيمائي با مكانيسم تعيين نرخ باشند و يك قطعنامه نرخ ناظر بر سرويسهاي مورد توافق از قبل وجود داشته باشد، نرخها براساس اين قطعنامه بين شركتهاي هواپيمائي تعيين شده طرفهاي متعاهد توافق خواهد شد.
ب – هرگاه قطعنامه‌اي درباره نرخ ناظر بر سرويسهاي مورد توافق وجود نداشته باشد يا هر يك از شركتهاي هواپيمائي تعيين شده طرفهاي متعاهد عضو اتحاديه شركتهاي هواپيمائي موضوع بند (الف) فوق نباشد، شركتهاي هواپيمائي تعيين شده طرفهاي متعاهد در مورد نرخهائي كه براي سرويسهاي مورد‌توافق اعمال مي‌گردد بين خود توافق خواهند نمود.
پ – نرخهائي كه بدين ترتيب مورد توافق قرار مي‌گيرد حداقل شصت (60) روز قبل از تاريخ پيشنهادي اجرا براي تصويب به مقامهاي هواپيمائي طرفهاي متعاهد تسليم خواهد گرديد. در موارد خاص اين محدوديت زماني به شرط موافقت مقامهاي مذكور قابل كاهش است.
ت – اين تصويب مي‌بايد صريحاً اعلام گردد. چنانچه هيچ يك از مقامهاي هواپيمائي عدم رضايت خود را طي سي (30) روز از تاريخ ارائه آن اعلام ننمايند، طبق جزء (پ) بند (2) اين ماده، اين‌گونه نرخها به منزله تصويب شده تلقي خواهد شد. چنانچه مدت تسليم نرخ همان گونه كه در جزء (پ) بند (2) پيش‌بيني گرديده كاهش يابد، مقامهاي هواپيمائي مي‌توانند توافق كنند كه مدت اعلام عدم رضايت بايد كمتر از سي (30) روز باشد.
ث – در صورتي كه شركتهاي هواپيمائي تعيين شده طرفهاي متعاهد نتوانند درباره نرخهاي قابل اجرا به توافق برسند يا در صورتي كه يك طرف متعاهد شركت هواپيمائي خود را به منظور انجام سرويسهاي مورد توافق تعيين ننموده باشد و يا چنانچه در فاصله سي (30) روز اول از دوره شصت (60) روزه موضوع جزء (ت) بند (2)، مقامهاي هواپيمائي يك طرف متعاهد عدم رضايت خود را از هر يك از نرخهاي توافق شده بين شركتهاي هواپيمائي طرفهاي متعاهد طبق جزء‌هاي (الف) و (ب) بند (2) اين ماده به مقامهاي هواپيمائي طرف متعاهد ديگر اعلام دارد، مقامهاي هواپيمائي طرفهاي متعاهد اهتمام خواهند نمود در مورد نرخهاي مناسب به توافق برسند ليكن هيچ نرخي قبل از تصويب مقامهاي هواپيمائي هر طرف متعاهد به موقع اجرا در‌نخواهد آمد.
ج – اگر مقامهاي هواپيمائي نتوانند درباره نرخهاي ارائه شده براساس جزء (ت) بند (2) اين ماده، يا تعيين هرگونه نرخي طبق جزء (ث) بند (2) اين ماده، به توافق برسند، اختلاف پيش آمده براساس مفاد ماده (16) اين موافقتنامه حل و فصل خواهد شد.
چ – نرخهاي تعيين شده به موجب مفاد اين ماده تا زماني كه نرخهاي جديد تعيين نشده باشد، به قوت خود باقي خواهد ماند. با اين وجود هيچ نرخي به موجب اين بند براي مدتي بيش از دوازده ماه پس از تاريخي كه در آن اعتبار نرخ مزبور به گونه ديگري منقضي مي‌شود تمديد نخواهد شد.
ماده 12 – انتقال درآمد:
انتقال درآمدهاي حاصله توسط شركتهاي هواپيمائي تعيين شده طرفهاي متعاهد طبق مقررات تسعير ارزهاي خارجي طرف متعاهد ديگر پس از كسر‌هزينه‌ها صورت خواهد گرفت. طرفهاي متعاهد تمامي اقدامات لازم را براي تسهيل انتقال درآمدهاي مزبور كه توسط شركتهاي هواپيمائي از محل خدمات موضوع اين موافقتنامه حاصل شده، معمول خواهند كرد.
ماده 13 – امنيت هوانوردي:
1 – طرفهاي متعاهد در راستاي حقوق و تعهدات خود به موجب حقوق بين‌الملل تأكيد مي‌نمايند كه تعهد آنان در قبال يكديگر براي حفظ امنيت‌هواپيمائي كشوري در برابر اعمال مداخله غيرقانوني جزء لاينفكي از اين موافقتنامه را تشكيل مي‌دهد.
طرفهاي متعاهد بدون تحديد كليت حقوق و تعهدات خود به موجب حقوق بين‌الملل، بويژه مطابق با مفاد كنوانسيون راجع به جرائم و برخي اعمال ارتكابي ديگر در هواپيما امضاء شده در توكيو به تاريخ 14 سپتامبر 1963 (23/6/1342)، كنوانسيون راجع به جلوگيري از تصرف غيرقانوني هواپيما امضاء شده در لاهه به تاريخ 16 دسامبر 1970 (25/9/1349) و كنوانسيون راجع به جلوگيري از اعمال غيرقانوني عليه امنيت هواپيمائي كشوري امضاء شده در مونترال به تاريخ 23 سپتامبر 1971 (1/7/1350) و يا هر كنوانسيون ديگر مربوط به امنيت هوانوردي كه طرفهاي متعاهد به عضويت آن‌در آيند.
2 – طرفهاي متعاهد كليه مساعدتهاي لازم را جهت جلوگيري از تصرف غيرقانوني هواپيماهاي كشوري و ساير اعمال غيرقانوني عليه امنيت اين هواپيماها، مسافران و خدمه آنها، فرودگاهها و تأسيسات هوانوردي و هر نوع تهديد ديگر عليه امنيت هواپيمائي كشوري را بنا بر تقاضا درمورد يكديگر‌به عمل خواهند آورد.
3 – طرفهاي متعاهد بايد در روابط دو جانبه خود طبق مقررات امنيت هوانوردي تعيين شده از سوي سازمان بين‌المللي هواپيمائي كشوري كه به عنوان ضمائم كنوانسيون هواپيمائي كشوري بين‌المللي شناخته شده‌اند تا حدودي كه مقررات امنيتي مزبور در مورد طرفين قابل اجراست عمل نمايند. آنها مي‌بايد از گردانندگان هواپيماهائي كه محل ثبت آن هواپيماها يا محل اصلي كار و يا اقامت دائم آنها در سرزمين طرفين مي‌باشد و نيز گردانندگان فرودگاههاي واقع در سرزمينهاي خود بخواهند كه طبق مقررات امنيت هوانوردي مزبور عمل نمايند.
4 – هر طرف متعاهد موافقت دارد كه مي‌توان از اين گردانندگان هواپيماها درخواست نمود تا مقررات امنيت هوانوردي مورد اشاره در بند (3) فوق را كه طرف متعاهد ديگر از لحاظ ورود به سرزمين خود، خروج از آن يا در مدت توقف در آنجا مقرر كرده است رعايت كنند. هر طرف متعاهد بايد اطمينان حاصل كند كه در سرزمين او اقدامات كافي براي حفاظت از هواپيماها و بازرسي مسافران، خدمه، لوازم همراه مسافر، اثاثيه مسافر، بار و خواربار هواپيما قبل و در زمان سوار شدن مسافران يا بارگيري به نحو مؤثر معمول مي‌شود.
هر طرف متعاهد همچنين بايد با هر درخواست طرف متعاهد ديگر براي انجام اقدامات امنيتي ويژه معقول جهت مقابله با يك تهديد خاص برخورد مثبت داشته باشد.
5 – هنگامي كه حادثه يا خطر بروز حادثه تصرف غيرقانوني هواپيماهاي كشوري يا ديگر اعمال غيرقانوني عليه امنيت اين هواپيماها، مسافر و خدمه آن، فرودگاهها يا تأسيسات هوانوردي رخ دهد، طرفهاي متعاهد بايد با تسهيل ارتباطات و ديگر اقدامات مناسب به منظور پايان سريع و امن حادثه مزبور يا خطر وابسته به آن يكديگر را ياري نمايند.
ماده 14 – تسليم آمار:
مقامهاي هواپيمائي هر طرف متعاهد اطلاعات و آمار مربوط به حمل و نقل انجام شده در سرويسهاي مورد توافق توسط شركت هواپيمائي تعيين شده خود را به سرزمين طرف متعاهد ديگر يا از آن سرزمين را به قسمي كه معمولاً توسط شركتهاي هواپيمائي تعيين شده براي مقامهاي هواپيمائي ملي خود‌تهيه و به آنها ارائه مي‌گردد بنا بر تقاضا در اختيار مقامهاي هواپيمائي طرف متعاهد ديگر قرار خواهد داد. كليه اطلاعات اضافي آماري حمل و نقل درمورد درخواست مقامهاي هواپيمائي يك طرف متعاهد از مقامهاي هواپيمائي طرف متعاهد ديگر در صورت تقاضا مورد شور و توافق دو طرف متعاهد قرار خواهد گرفت.
ماده 15 – مشاوره، اصلاحات و تغيير:
1 – هر طرف متعاهد يا مقامهاي هواپيمائي آن مي‌توانند در هر زمان از طرف متعاهد ديگر يا مقامهاي هواپيمائي آن تقاضاي مشاوره نمايند.
2 – مشاوره مورد تقاضاي يك طرف متعاهد يا مقامهاي هواپيمائي آن در فاصله شصت (60) روز از تاريخ دريافت تقاضا آغاز خواهد شد.
3 – اگر هر يك از طرفهاي متعاهد تقاضاي اصلاحيه هر مفادي از اين موافقتنامه را داشته باشد، مي‌تواند در هر زمان تقاضاي مشاوره با طرف متعاهد ديگر را نمايد. چنين مشورتي مي‌تواند از طريق مذاكره يا مكاتبه باشد و در مدت شصت (60) روز از تاريخ دريافت تقاضا انجام خواهد شد. هر نوع اصلاحيه‌اي كه بدين صورت توافق شده باشد پس از تأييد از طريق تبادل يادداشت سياسي لازم‌الاجراء خواهد شد.
4 – علي‌رغم مفاد بند (3)، اصلاحات جداول مسير ضميمه موافقتنامه حاضر ممكن است مستقيماً بين مقامهاي هواپيمائي طرفهاي متعاهد مورد توافق قرار گيرد. اين اصلاحات پس از تأييد از طريق تبادل يادداشت سياسي لازم‌الاجراء خواهد گرديد.
ماده 16 – حل اختلافات:
1 – هرگاه در مورد تفسير يا اجراي اين موافقتنامه و پيوست (پيوستهاي) آن بين طرفهاي متعاهد اختلافي بروز نمايد، طرفهاي متعاهد در مرحله نخست اهتمام خواهند كرد كه اختلاف را از طريق مذاكره حل و فصل نمايند.
2 – هرگاه طرفهاي متعاهد نتوانند اختلاف را از طريق مذاكره حل و فصل كنند، مي‌توانند با توافق موضوع را جهت كسب نظر مشورتي به هر شخص يا هيأتي ارجاع كنند.
3 – چنانچه طرفهاي متعاهد نتوانند به موجب بندهاي (1) و (2) فوق در مورد حل اختلاف به نتيجه برسند، هر طرف متعاهد مي‌تواند با رعايت قوانين و مقررات مربوط خود، اختلاف را به يك هيأت داوري سه نفره ارجاع دهد كه هر يك از طرفهاي متعاهد يك داور را معين خواهد كرد و دو داور تعيين شده درباره داور سوم توافق خواهند نمود. در صورت ارجاع اختلاف به داوري هر يك از طرفهاي متعاهد ظرف شصت روز پس از وصول تقاضاي‌ارجاع اختلاف به هيأت داوري، به تعيين داور خود مبادرت خواهد نمود و داور سوم نيز ظرف شصت (60) روز بعد از تاريخ آخرين انتخاب، تعيين خواهد شد. چنانچه هر يك از طرفهاي متعاهد ظرف مدت مقرر داور خود را تعيين نكند يا داوران منتخب ظرف مدت مذكور در مورد داور سوم به توافق نرسند، بنا به تقاضاي هر يك از طرفهاي متعاهد، رئيس شوراي سازمان بين‌المللي هواپيمائي كشوري برحسب مورد داور يا داورها را تعيين خواهد نمود، در هر حال داور سوم از اتباع يك كشور ثالث خواهد بود و به عنوان رئيس هيئت داوري عمل خواهد كرد.
4 – در مواردي كه سرداور بايد توسط رئيس شوراي سازمان بين‌المللي هواپيمائي كشوري تعيين شود چنانچه رئيس شوراي سازمان بين‌المللي هواپيمائي كشوري از انجام وظيفه معذور يا تبعه يكي از طرفهاي متعاهد باشد، انتصاب توسط معاون رئيس انجام خواهد شد، و چنانچه معاون رئيس نيز از انجام وظيفه مذكور معذور يا تبعه يكي از طرفهاي متعاهد باشد، اين انتصاب توسط عضو ارشد شورا كه تابعيت هيچ يك از طرفهاي متعاهد را نداشته باشد، انجام خواهد گرديد.
5 – هيأت داوري با توجه به ساير مواردي كه طرفهاي متعاهد توافق نموده‌اند آيين و محل داوري را تعيين خواهد نمود.
6 – تصميمات هيأت داوري براي طرفهاي متعاهد لازم‌الاتباع است.
7 – مخارج داوري، شامل هزينه‌ها و دستمزدهاي داوران به نسبت مساوي توسط طرفهاي متعاهد پرداخت خواهد گرديد.
هرگونه مخارجي كه توسط رئيس شوراي سازمان بين‌المللي هواپيمائي كشوري در رابطه با نصب سرداور يا داور طرف ممتنع به شرح مندرج در بند (3) اين ماده به وجود آيد به عنوان بخشي از هزينه‌هاي داوري محسوب خواهد گرديد.
ماده 17 – فسخ:
1 – هر طرف متعاهد مي‌تواند در هر زمان قصد خود را مبني بر فسخ اين موافقتنامه كتباً به طرف متعاهد ديگر اعلام نمايد. اين اعلام همان زمان به اطلاع سازمان بين‌المللي هواپيمائي كشوري خواهد رسيد.
2 – در اين صورت موافقتنامه دوازده ماه پس از دريافت اعلام فسخ توسط طرف متعاهد ديگر فسخ خواهد شد، مگر آنكه اعلام فسخ قبل از انقضاي اين مدت با تراضي طرفهاي متعاهد پس گرفته شود. درصورت عدم اعلام وصول از سوي طرف متعاهد ديگر، اعلام فسخ چهارده (14) روز پس از وصول آن به سازمان بين‌المللي هواپيمائي كشوري دريافت شده تلقي خواهد شد.
ماده 18 – مطابقت با كنوانسيونها يا موافقتنامه چند جانبه:
چنانچه كنوانسيون يا موافقتنامه چندجانبه حمل و نقل هوائي در مورد هر دو طرف متعاهد لازم‌الاجرا گردد، اين موافقتنامه و ضميمه (ضمائم) آن به‌نحوي اصلاح خواهد شد تا با مقررات كنوانسيون يا موافقتنامه مزبور تطبيق نمايد.
ماده 19 – ثبت :
اين موافقتنامه و ضميمه (ضمائم) آن و كليه اصلاحات آن نزد سازمان بين‌المللي هواپيمائي كشوري به ثبت خواهد رسيد.
ماده 20 – لازم‌الاجراء شدن:
اين موافقتنامه از تاريخ آخرين اطلاعيه هر طرف متعاهد به طرف متعاهد ديگر داير بر رعايت الزامات قانون اساسي خود درباره لازم‌الاجرا شدن اين موافقتنامه به مورد اجرا گذارده خواهد شد.
بنا به مراتب نمايندگان امضاء كننده زير كه از طرف دولتهاي متبوع خود مجاز مي‌باشند، اين موافقتنامه را در تهران امضاء نمودند.
اين موافقتنامه در تاريخ 9/8/1377 هجري شمسي برابر با 31 اكتبر 1998 ميلادي در دو نسخه اصلي به زبانهاي فارسي، انگليسي و كره‌اي كه تمام متنها داراي اعتبار يكسان مي‌باشد، تنظيم گرديد.
در صورت بروز هرگونه اختلاف در تفسير، متن انگليسي ملاك عمل است.
ازطرف ازطرف
دولت جمهوري اسلامي ايران دولت جمهوري كره
الف – مسيرهائي كه مي‌تواند توسط شركت يا شركتهاي هواپيمائي تعيين شده جمهوري اسلامي ايران در دو طرف مورد بهره‌برداري قرار گيرد.
نقاط مبدأ نقاط واسط نقاط مقصد نقاط ماورا
——————————————————————————————————
نقاطي در جمهوري اسلامي ايران نقاط نقاطي در جمهوري كره نقاط
ب – مسيرهائي كه مي‌تواند توسط شركت يا شركتهاي هواپيمائي تعيين شده جمهوري كره در دو طرف مورد بهره‌برداري قرار گيرد.
نقاط مبدأ نقاط واسط نقاط مقصد نقاط ماورا
——————————————————————————————————
نقاطي در جمهوري كره نقاط نقاطي در جمهوري اسلامي ايران نقاط
تذكر
1 – شركتهاي هواپيمائي تعيين شده طرفهاي متعاهد مي‌توانند در كليه يا هر يك از پروازها، از بهره‌برداري هر نقاط واسط و ماوراي فوق‌الذكر صرفنظر‌نمايند مشروط بر اينكه سرويسهاي توافق شده از نقطه (نقاط) مبدأ در كشور مربوط آغاز شود.
2 – تعيين نقاط واسط و ماوراء و حق بهره‌برداري از آزادي پنجم حقوق حمل و نقل به چنين نقاطي و بالعكس منوط به توافق مقامهاي هواپيمائي طرفها خواهد بود.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و بيست ماده و يك پيوست در جلسه علني روز سه شنبه مورخ بيستم دي ماه يكهزار و سيصد و هفتاد و نه مجلس شوراي اسلامي تصويب و در تاريخ 28/10/1379 به تأييد شوراي نگهبان رسيده است.
رئيس مجلس شوراي اسلامي – مهدي كروبي