قانون موافقتنامه حمل و نقل هوايي بين دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت پادشاهي اسپانيا مصوب 1377,02,27
ماده واحده – موافقتنامه حمل و نقل هوايي بين دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت پادشاهي اسپانيا مشتمل بر يك مقدمه، (21) ماده و يك‌ضميمه به شرح پيوست تصويب و اجازه مبادله اسناد آن داده مي‌شود.
بسم‌الله الرحمن الرحيم
موافقتنامه حمل و نقل هوايي بين دولت جمهوري اسلامي ايران
و دولت پادشاهي اسپانيا
دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت پادشاهي اسپانيا با تمايل به گسترش و توسعه حمل و نقل هوايي بين دو كشور و ادامه همكاري بين‌المللي دراين زمينه تا سرحد امكان و با تمايل به كارگيري اصول حمل و نقل هوايي و مقررات كنوانسيون مربوط به هواپيمايي كشوري بين‌المللي كه در تاريخ16/9/1323 هجري شمسي مطابق با هفتم دسامبر 1944 در شيكاگو جهت امضا مفتوح گرديد، نسبت به موارد زير موافقت نمودند:
ماده 1– تعاريف
1– به جز در مواردي كه فحواي عبارت معني ديگري را ايجاب نمايد، ازلحاظ تفسير و اجراي اين موافقتنامه:
الف – اصطلاح «كنوانسيون» به كنوانسيون هواپيمايي كشوري بين‌المللي كه در تاريخ 16/9/1323 هجري شمسي مطابق هفتم دسامبر 1944 در‌شيكاگو براي امضا مفتوح گرديد، اطلاق مي‌شود و همچنين شامل هر اصلاحيه و الحاقيه اي كه به موجب مواد (90) و (94) آن كنوانسيون توسط طرفين متعاهد تصويب شده است مي‌باشد.
ب – اصطلاح «مقامات هواپيمايي» درمورد جمهوري اسلامي ايران به «سازمان هواپيمايي كشوري» و هر شخص يا مقامي كه مجاز به انجام وظايف فعلي يا وظايف مشابه آن سازمان باشد و درمورد اسپانيا به وزارت كار و حمل و نقل عمومي (اداره كل هواپيمايي كشوري) و هرشخص يا مقامي كه‌مجاز به انجام وظايف فعلي يا وظايف مشابه آن وزارت باشد، اطلاق مي‌شود.
ج – اصطلاح «شركت هواپيمايي تعيين شده» اطلاق مي‌شود به شركتي كه هركدام ازطرفين متعاهد براي بهره برداري از سرويسهاي مورد توافق در‌مسيرهاي مشخص شده در پيوست موافقتنامه حاضر مطابق با مقررات ماده 3 اين موافقتنامه، تعيين مي‌نمايند.
د – اصطلاح «ظرفيت» درمورد يك هواپيما اطلاق مي‌شود به ميزان بارگيري موثر آن هواپيما در يك مسير يا قسمتي از مسير و اصطلاح «ظرفيت»درمورد «سرويس توافق شده» اطلاق مي‌شود به ظرفيت هواپيما درچنين سرويسي ضربدر دفعات پرواز هواپيماي مزبور طي زمان معين و در تمام يا‌قسمتي از مسير.
ه- اصطلاح «سرزمين» درمورد يك كشور اطلاق مي‌شود به مناطق خاكي و آبهاي سرزميني مجاور آن كه تحت حاكميت و سلطه آن كشور است.
و – عبارت «سرو يس هوايي»، «سرويس هوايي بين‌المللي»، «شركت هواپيمايي» و «توقف به منظورهاي غيرحمل ونقل» به ترتيب داراي همان معاني‌است كه در ماده (96) كنوانسيون به آنها داده است.
2– بديهي است كه عناوين مواد موافقتنامه حاضر هيچيك از مقررات آن را به نحوي از انحا محدود ننموده و يا توسعه نمي‌دهد.
ماده 2– حقوق حمل و نقل
1– هر يك از طرفين متعاهد حقوق تصريح شده دراين موافقتنامه را جهت انجام سرويسهاي هوايي بين‌المللي منظم در مسيرهاي پيوست منضم به آن به طرف متعاهد ديگر اعطا مي‌نمايد.
2– چنين سرويسها و مسيرهايي از اين پس به ترتيب «سرويسهاي مورد توافق» و«مسيرهاي مشخص شده» ناميده مي‌شود. شركت هواپيمايي تعيين‌شده هر يك از طرفين متعاهد درموقع انجام سرويس مورد توافق در مسير مشخص شده، از حقوق زير بهره‌مند خواهد بود:
الف – پرواز بدون فرود از فراز سرزمين طرف متعاهد ديگر.
ب – توقف در سرزمين مذكور به منظورهاي غير حمل ونقل.
ج – توقف در سرزمين مذكور در نقاطي كه براي آن مسير در جدول مسير پيوست موافقتنامه حاضر مشخص گرديده است به منظور سوار و پياده‌كردن‌مسافر، بار و پست در حمل ونقل بين‌المللي بصورت جداگانه يا مشترك مطابق با مقررات پيوست اين موافقتنامه از.به سرزمين طرف متعاهد ديگر يا‌به.از سرزمين دولت ديگر.
د – هيچيك از مفاد اين موافقتنامه به نحوي تلقي نخواهد شد كه شركت هواپيمايي يكي از طرفين متعاهد محق باشد در سرزمين طرف متعاهد ديگر از‌امتياز حمل و نقل مسافر، بار يا پست به‌مقصد ديگري درسرزمين آن‌طرف درقبال دريافت ياعدم دريافت اجرت برخوردار باشد.
ماده 3– تعيين و اجازه
1- هر طرف متعاهد حق دارد يك شركت هواپيمايي را براي انجام سرويسهاي مورد توافق در مسيرهاي مشخص شده تعيين و مراتب را كتبا به طرف متعاهد ديگر اعلام نمايد و شركت هواپيمايي ديگري را به جاي شركت هواپيمايي قبلي تعيين نمايد.
2- پس‌از دريافت اعلاميه تعيين، طرف متعاهد ديگر با رعايت مفاد بندهاي (3) و (4) ماده حاضر به شركت هواپيمايي تعيين شده بدون تاخير اجازه مربوط را اعطا خواهد كرد.
3- مقامات هواپيمايي يك طرف متعاهد مي‌توانند از شركت هواپيمايي كه توسط طرف متعاهد ديگر تعيين شده بخواهند كه مقامات مزبور را قانع سازد كه واجد شرايط مقرر در قوانين و مقرراتي است كه معمولا و بطور مناسب براي انجام سرويسهاي هوايي بين‌المللي طبق مفاد كنوانسيون توسط مقامات مزبور اعمال مي‌گردد.
4- هريك از طرفين متعاهد حق دارد در هرمورد كه قانع نشده باشد كه مالكيت عمده و كنترل موثر شركت هواپيمايي مربوط در دست طرف متعاهدي كه شركت مزبور را تعيين نموده يا اتباع آن است از اعطاي اجازه بهره برداري موضوع بند (2) اين ماده امتناع ورزد و يا هر شرطي را كه براي اعمال حقوق‌مشخص شده در ماده (2) موافقتنامه حاضر توسط آن شركت هواپيمايي تعيين شده لازم بداند، وضع نمايد.
5- وقتي كه يك شركت هواپيمايي بدين نحو تعيين شده و اجازه كسب نموده باشد مي‌تواند بهره‌برداري از سرويسهاي مورد توافق را درهر زماني آغاز‌كند مشروط براينكه تعرفه تعيين شده بموجب مفاد ماده (13) موافقتنامه حاضر در مورد سرويسهاي مزبور مجري باشد.
ماده 4– لغو و تعليق
1– هر طرف متعاهد حق دارد درموارد مشروح ذيل اجازه بهره برداري صادره را لغو يا استفاده از حقوق مشخص شده در ماده (2) اين موافقتنامه را‌درمورد شركت هواپيمايي كه توسط طرف متعاهد ديگر تعيين گرديده معلق نمايد يا هر شرطي را كه ممكن است براي استفاده از اين حقوق لازم باشد‌وضع نمايد:
الف – درموردي كه قانع نشده باشد مالكيت عمده و كنترل موثر آن شركت هواپيمايي در دست طرف متعاهدي كه شركت مذكور را تعيين نموده يا اتباع طرف متعاهد مزبور است .
ب – در موردي كه شركت هواپيمايي مذكور قوانين و يا مقررات طرف متعاهدي را كه اين حقوق را اعطا نموده است رعايت نكند.
ج – درموردي كه شركت هواپيمايي مذكور به هرنحوي از انحا عمليات بهره برداري را طبق مقررات موافقتنامه حاضر انجام ندهد.
2– جز درمواردي كه لغو يا تعليق يا وضع شرايط مذكور در بند (1)اين ماده بصورت فوري براي جلوگيري از نقض بيشتر قوانين و يا مقررات لازم باشد،اعمال اين حق فقط پس از مشورت با طرف متعاهد ديگر انجام خواهد گرفت.
ماده 5 – شمول قوانين و مقررات
1- قوانين و مقررات يك طرف متعاهد كه ناظر به ورود يا خروج هواپيمايي كه به امر هوانوردي بين‌المللي اشتغال دارد از سرزمين آن يا ناظر به عمليات و هوانوردي چنين هواپيمايي حين پرواز بر فراز يا در داخل سرزمين طرف متعاهد مذكور مي‌باشند نسبت به هواپيماهاي شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر مجري خواهد بود.
2- قوانين و مقررات يك طرف متعاهد كه ناظر به ورود، اقامت موقت و خروج مسافرين و كاركنان و بار يا پست از سرزمين آن است از قبيل تشريفات ورود و خروج و مهاجرت و همچنين مقررات گمركي و بهداشتي درمورد مسافرين و كاركنان و بار يا پست حمل شده توسط هواپيماي شركت‌هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر در زماني كه در سرزمين مذكور باشد اعمال خواهد شد.
3- هر يك از طرفين متعاهد نسخه‌هايي از قوانين و مقررات مربوط مندرج در اين ماده را بنابر تقاضا دراختيار طرف متعاهد ديگر خواهد گذاشت.
ماده 6– معافيت از حقوق گمركي، سود بازرگاني و ساير عوارض
1– هواپيماهاي شركت هواپيمايي تعيين شده يك طرف متعاهد كه سرويسهاي بين‌المللي را مورد بهره برداري قرار مي‌دهند و همچنين مواد سوختي و‌روغن موتور و لوازم مورد نياز جاري و خوار و بار موجود (شامل غذا، آشاميدني و دخانيات) درهواپيماهاي مزبور به هنگام ورود به سرزمين طرف‌متعاهد ديگر از پرداخت حقوق گمركي و سود بازرگاني و هزينه‌هاي بازرسي و ساير عوارض و مالياتها معاف خواهند بود مشروط بر اينكه مواد و لوازم‌مذكور تا زمان صدور مجدد آنها در هواپيما باقي بمانند.
2– موارد زير نيز از همان عوارض و مالياتها معاف خواهند بود به‌استثناي عوارضي كه به خدمات بعمل آمده تعلق مي‌گيرد.
الف – خوار و بار هواپيماها كه در سرزمين هر يك از طرفين متعاهد در محدوده تعيين شده توسط مقامات طرف متعاهد مذكور بار هواپيما گرديده و‌براي مصرف در هواپيماهايي است كه در سرويس هوايي بين‌المللي طرف متعاهد ديگر فعاليت مي‌كنند.
ب – لوازم يدكي وارد شده به سرزمين يك متعاهد به منظور نگهداري يا تعمير هواپيماهايي كه در سرويسهاي هوايي بين‌المللي توسط شركت‌هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
ج – سوخت و روغن موتوري كه هدف آن تدارك هواپيمايي است كه توسط شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر در سرويسهاي بين‌المللي‌مورد استفاده قرار مي‌گيرد حتي اگر قرار باشد اين لوازم در قسمتي از مسير مشخص شده بر فراز سرزمين طرف متعاهدي مورد استفاده قرار گيرند كه در‌آن بار هواپيما شده است.
د – موجودي بليط هواپيما، بارنامه و مواد چاپي كه حاوي آرم شركت هستند و مواد تبليغاتي معمولي كه توسط شركت هواپيمايي تعيين شده بطور‌رايگان توزيع مي‌گردد.
موارد اشاره شده در جزوهاي(الف، ب، ج، و د) اين ماده مي‌تواند تحت كنترل و يا نظارت گمرك قرار گيرد.
3– لوازم جاري هوانوردي و نيز مواد و لوازم نگاهداري شده در هواپيماي شركت هواپيمايي تعيين شده هر يك از طرفين متعاهد تنها با موافقت مقامات گمركي طرف متعاهد ديگر در آن سرزمين قابل تخليه است. در اين صورت مي‌توان اين مواد را تا زماني كه طبق مقررات گمركي مجددا صادر شود و يا‌ترتيب ديگري درمورد آن داده شود تحت نظارت مقامات نامبرده قرار داد.
4– اثاثيه و باري كه در ترانزيت مستقيم است از حقوق گمركي، سود بازرگاني و ساير مالياتهاي مشابه معاف خواهد بود.
5– بجز در مواردي كه امنيت ايجاب نمايد مسافريني كه از سرزمين يك طرف متعاهد در ترانزيت مستقيم مي‌باشند فقط مشمول كنترل ساده اي خواهند‌بود. اثاثيه و باري كه در ترانزيت مستقيم است از حقوق گمركي، سود بازرگاني و ساير مالياتهاي مشابه وضع شده بر واردات معاف خواهد بود.
ماده 7– انتقال درآمدهاي مازاد
1- شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفين متعاهد براساس عمل متقابل بدون تبعيض و باتوجه به ساير شركتهاي هواپيمايي كه در خطوط بين‌المللي به‌عمليات مشغول هستند، مجازند تا خدمات حمل و نقل هوايي خود را در سرزمين طرف متعاهد ديگر بطور مستقيم و يا توسط نمايندگيها به هر پولي‌مطابق با قوانين مجري در كشور طرف متعاهد ديگر بفروش برسانند.
2- انتقال درآمدهاي مازاد مكتسبه شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفين متعاهد مجاز بوده و براساس مقررات جاري تبديل ارزهاي خارجي درسرزمين هر يك از طرفين متعاهد انجام خواهد شد.
بدين منظور طرفين متعاهد نهايت تلاش خويش را به منظور تسهيل انتقال سريع درآمدهاي مازاد، بدون لطمه به هرگونه تعهدات مالي جاري در سرزمين‌هر يك ازطرفين متعاهد، مبذول خواهند داشت.
ماده 8– سيستم مالياتي
هريك از طرفين متعاهد، شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر را براساس عمل متقابل از تمامي مالياتها و عوارض منافع و درآمدهاي بدست‌آمده از عمليات سرويسهاي هوايي بدون لطمه به اجراي تعهدات رسمي قانوني مقرر توسط هر يك از طرفين متعاهد معاف مي‌دارد.
ماده 9– عوارض تاسيساتي و فرودگاهي
هريك از طرفين متعاهد مي‌تواند براي استفاده از فرودگاهها و ساير تاسيسات تحت كنترل خود هزينه‌هاي عادلانه و مناسبي را وضع نموده و يا اجازه وضع آن را بدهد. درهر حال هريك از طرفين متعاهد موافقت دارد كه اين هزينه‌ها براساس عمل متقابل از آنچه هواپيماهاي ملي آن طرف متعاهد كه در‌سرويسهاي مشابه بين‌المللي تردد مي‌نمايد و براي استفاده از اين فرودگاهها و تاسيسات مي‌پردازد تجاوز نكند.
ماده 10– مقررات ظرفيت
1- شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفين متعاهد از رفتار عادلانه و متساوي برخوردار خواهند بود تا بتوانند براي انجام سرويسهاي مورد توافق در‌مسيرهاي مشخص شده از فرصتهاي متساوي بهره مند باشند.
2- در انجام سرويسهاي مورد توافق شركت هواپيمايي تعيين شده هر يك از طرفين متعاهد منافع شركت هواپيمايي طرف ديگر را منظور نظر خواهد‌داشت تا من غيرحق در سرويسهاي طرف ديگر در تمامي يا قسمتي از همان مسيرها اثر نامطلوب ايجاد نشود.
3- هدف اصلي سرويسهاي مورد توافق كه توسط شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفين متعاهد انجام مي‌شود تأمين ظرفيت كافي با ضريب بار‌مناسب براي رفع نيازمنديهاي جاري و معقول پيش‌بيني شده حمل مسافر و بار و پست بصورت جداگانه يا مشترك بين سرزمين طرف متعاهد تعيين‌كننده شركت هواپيمايي و سرزمين طرف متعاهد ديگر است.
4- با در نظر گرفتن اصول مندرج در بندهاي (1 و 2 و 3) اين ماده ، شركت هواپيمايي تعيين شده يك طرف متعاهد همچنين مي‌تواند ظرفيتي را براي‌نيازمنديهاي حمل و نقل بين سرزمينهاي كشورهاي ثالث مندرج در پيوست موافقتنامه حاضر و سرزمين طرف متعاهد ديگر تأمين نمايد.
5- ظرفيت ارايه شده شامل تعداد پروازهايي كه توسط شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفين متعاهد در سرويسهاي مورد توافق انجام خواهد شد توسط مقامات هواپيمايي با درنظر گرفتن توصيه‌هاي شركتهاي هواپيمايي تعيين شده مورد موافقت قرار خواهد گرفت.
ماده 11– شناسايي گواهينامه‌ها و پروانه‌ها
گواهينامه‌هاي قابليت پرواز و گواهينامه‌هاي صلاحيت و پروانه‌هايي كه توسط يك طرف متعاهد صادر شده يا اعتبار يافته و هنوز به قوت خود باقي‌باشد توسط طرف متعاهد ديگر براي بهره برداري از مسيرها و سرويسهاي موضوع موافقتنامه حاضر معتبر شناخته خواهد شد مشروط بر اينكه شرايط صدور يا اعتبار اين گواهينامه و پروانه‌ها مساوي يا بيش از حداقل استانداردهاي فعلي يا آتي باشد كه بموجب كنوانسيون وضع شده يا خواهد شد. در‌هرحال هر يك از طرفين متعاهد اين حق را براي خود محفوظ مي‌دارد كه درمورد پرواز از فراز سرزمين خود از شناسايي گواهينامه‌هاي صلاحيت و‌پروانه‌هايي كه جهت اتباع آن، توسط طرف متعاهد ديگر يا هر دولت ديگري صادر شده يا اعتبار يافته خودداري نمايد.
ماده 12– امنيت هوانوردي
1– طرفين متعاهد در راستاي حقوق و تعهدات خود به موجب حقوق بين‌الملل تاكيد مي‌نمايند كه تعهد آنان در قبال يكديگر براي حفظ امنيت‌هواپيمايي كشوري در برابر اعمال مداخله غيرقانوني جزو لاينفكي از اين موافقتنامه را تشكيل مي‌دهد. طرفين متعاهد بدون تحديد كليت حقوق و‌تعهدات خود به موجب حقوق بين‌الملل، به ويژه مطابق با مفاد كنوانسيون راجع به جرايم و برخي اعمال ارتكابي ديگر در هواپيما امضا شده در توكيو به‌تاريخ 23/6/1342 هجري شمسي مطابق با 14 سپتامبر 1963، كنوانسيون راجع به جلوگيري از تصرف غيرقانوني هواپيما امضاشده در لاهه به تاريخ25/9/1349هجري شمسي مطابق با 16 دسامبر 1970 و كنوانسيون راجع به جلوگيري از اعمال غيرقانوني عليه امنيت هواپيمايي كشوري امضا شده‌در مونترال به تاريخ1/7/1350 هجري شمسي مطابق با 23 سپتامبر 1971 عمل خواهند كرد.
2– طرفين متعاهد كليه مساعدتهاي لازم را جهت جلوگيري از اعمال تصرف غيرقانوني هواپيماي كشوري و ديگر اعمال غيرقانوني عليه امنيت هواپيماي مزبور، مسافرين و خدمه آن، فرودگاهها و تاسيسات هوانوردي و هر نوع تهديد ديگر عليه امنيت هواپيمايي كشوري را بنا بر تقاضا درمورد‌يكديگر بعمل خواهند آورد.
3– طرفين بايد در روابط دوجانبه خود طبق مقررات امنيت هوانوردي تعيين شده از سوي سازمان بين‌المللي هواپيماي كشوري كه بعنوان ضمايم كنوانسيون هواپيمايي كشوري بين‌المللي شناخته شده‌اند تا حدودي كه اين مقررات امنيتي درمورد طرفين قابل اجراست عمل نمايند. آنها مي‌بايد از‌گردانندگان هواپيماهاي ثبت شده در كشور خود يا گردانندگان هواپيماهايي كه محل اصلي كار و يا اقامت دايم آنها در سرزمينشان مي‌باشد و نيز‌گردانندگان فرودگاههاي واقع در سرزمين خود بخواهند كه طبق مقررات امنيت هوانوردي مزبور عمل نمايند.
4– هريك از طرفين متعاهد موافقت دارد كه مي‌توان از اين گردانندگان هواپيما درخواست نمود تا مقررات امنيت هوانوردي مورد اشاره در بند (3) فوق‌را كه طرف متعاهد ديگر از لحاظ ورود به سرزمين خود، خروج از آن يا توقف در آنجا مقرر كرده، رعايت كنند هريك ازطرفين متعاهد بايد اطمينان‌حاصل كند كه در سرزمين او اقدامات كافي براي حفاظت از هواپيماها و وارسي مسافرين، خدمه، لوازم همراه آنها، اثاثيه، بار و خوار وبار هواپيماها قبل‌و در خلال سوار شدن مسافرين يا بارگيري به‌نحو موثر معمول مي‌شود. هر يك از طرفين متعاهد همچنين بايد با هر درخواست طرف متعاهد ديگر براي‌انجام اقدامات امنيتي ويژه درحد معقول جهت مقابله با يك تهديد خاص برخورد مثبت داشته باشد.
5– هنگامي كه حادثه يا خطر بروز حادثه تصرف غيرقانوني هواپيماي كشوري يا ديگر اعمال غيرقانوني عليه امنيت چنين هواپيمايي، مسافرين و خدمه‌آن، فرودگاهها يا تاسيسات هوانوردي رخ دهد، طرفين متعاهد بايد با تسهيل ارتباطات و ديگر اقدامات مناسب بمنظور پايان سريع و امن حادثه مزبور يا‌خطر بروز آن يكديگر را ياري نمايند.
ماده 13– تعرفه‌هاي حمل و نقل هوايي
1– در بندهاي زير اصطلاح «تعرفه» به مبالغ پرداختي براي حمل مسافر و اثاثيه و باربري و شرايطي كه به موجب آن مبالغ مزبور اعمال مي‌گردد شامل مبالغ و شرايطي براي آژانس و خدمات كمكي ديگر اطلاق مي‌گردد ولي شامل اجرت يا شرايط حمل و نقل پستي نمي‌شود.
2– تعرفه‌هاي مورد اجرا توسط شركت هواپيمايي يك طرف متعاهد براي حمل موارد فوق به و يا از سرزمين طرف متعاهد ديگر در سطح معقولي‌خواهد بود كه با توجه به كليه عوامل مربوط از جمله هزينه بهره برداري و سود معقول و تعرفه‌هاي شركتهاي هواپيمايي ديگر وضع مي‌گردد.
3– تعرفه‌هاي مندرج در بند (2) اين ماده درصورت امكان توسط شركتهاي هواپيمايي مربوط دوطرف پس از مشورت با شركتهاي هواپيمايي ديگري كه‌در تمام يا قسمتي از همان مسير فعاليت مي‌كنند مورد موافقت قرار مي‌گيرد درصورت امكان چنين توافقي با استفاده از تشريفات هر اتحاديه بين‌المللي‌شركتهاي هواپيمايي با سيستم تعيين‌كننده نرخ كه شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفين متعاهد عضو آن هستند صورت خواهد گرفت.
4– تعرفه‌هايي كه بدين ترتيب مورد توافق قرار مي‌گيرد حداقل 60 روز قبل از تاريخ پيشنهادي اجرا براي تصويب به مقامات هواپيمايي طرفين متعاهد‌تسليم خواهد گرديد. درموارد خاص اين محدوديت زماني به شرط موافقت مقامات مذكور قابل كاهش است.
5– چنين تصويبي بطور صريح مي‌تواند بعمل آيد. چنانچه هيچكدام از مقامات هواپيمايي عدم تصويب خود را ظرف 30 روز از تاريخ تسليم اعلام‌ننمايد دراين صورت تعرفه‌هاي مورد نظر طبق بند(4) اين ماده تصويب شده تلقي خواهد شد. اگر تاريخ تسليم به طوريكه در بند (4) ذكر شده كاهش‌يابد، مقامات هواپيمايي طرفين متعاهد مي‌توانند توافق نمايند كه مدت زماني كه در آن عدم تصويب بايد اطلاع داده شود، كمتر از 30 روز باشد.
6– چنانچه تعرفه‌اي مطابق با بند (3) اين ماده مورد توافق قرار نگيرد يا در مدت زمان تعيين شده در بند (5) ماده حاضر مقامات هواپيمايي يك طرف متعاهد عدم تصويب خود را درمورد هر يك از تعرفه‌هاي توافق شده طبق مفاد بند (3) اين ماده اعلام دارد مقامات هواپيمايي طرفين متعاهد سعي‌خواهند نمود تعرفه را با توافق دوجانبه تعيين نمايند.
7– چنانچه مقامات هواپيمايي طرفين متعاهد نتوانند درمورد تعرفه تسليمي به آنها كه طبق بند (4) اين ماده صورت گرفته به توافق برسند يا نتوانند‌درمورد تعيين تعرفه‌اي مطابق با بند (6) ماده حاضر به توافق برسند در اين صورت اختلاف حاصله، مطابق با مفاد حل اختلاف اين موافقتنامه حل و‌فصل خواهد شد.
8– تعرفه‌اي كه طبق مفاد اين ماده وضع شده است تا زماني كه تعرفه جديدي وضع نشود به قوت خود باقي خواهد ماند. معهذا هيچ تعرفه‌اي نمي‌تواند به موجب اين بند بيش از 12 ماه پس از تاريخي كه در غيراينصورت منقضي خواهد شد ادامه يابد.
ماده 14– پرسنل فني و بازرگاني
1- شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفين متعاهد مجازند براساس عمل متقابل، در سرزمين طرف متعاهد ديگر نمايندگان و پرسنل فني بازرگاني و‌عملياتي خود را كه در رابطه با انجام سرويسهاي مورد توافق مورد نياز هستند نگهداري نمايند.
2- نياز به پرسنل بنا به نظر شركت هواپيمايي تعيين شده هر طرف متعاهد مي‌تواند يا توسط پرسنل خود شركت و يا با استفاده از خدمات هر سازمان ،شركت يا شركت هواپيمايي ديگري كه در سرزمين طرف متعاهد ديگر بكار مشغول بوده و مجاز به انجام چنين خدماتي در سرزمين طرف متعاهد ديگر‌باشد، رفع شود.
3- نمايندگان و پرسنل مشمول قوانين و مقررات مجري طرف متعاهد ديگر بوده و مطابق با قوانين و مقررات مزبور، هريك از طرفين متعاهد براساس‌عمل متقابل و با حداقل تاخير، مجوز استخدام لازم و ويزاي توريستي يا ديگر مدارك مشابه را به نمايندگان و پرسنل مورد اشاره در بند (1) اين ماده‌اعطا خواهند نمود.
4- چنانچه شرايط خاصي ورود پرسنل يا حفظ ايشان را براساس ضرورت و بصورت موقت ايجاب نمايد، صدور مجوز، ويزا و مدارك لازم طبق‌قوانين و مقررات هر يك از طرفين متعاهد بايستي سريعا صورت گرفته تا تاخيري در ورود چنين پرسنلي به سرزمين دولت مربوط رخ ندهد.
ماده 15– تسليم آمار
مقامات هواپيمايي هريك از طرفين متعاهد اطلاعات و آمار مربوط به حمل و نقل انجام شده در سرويسهاي مورد توافق توسط شركت هواپيمايي تعيين‌شده خود را به و از سرزمين طرف متعاهد ديگر به قسمي كه معمولا توسط شركت هواپيمايي تعيين شده تهيه و به مقامات هواپيمايي ملي خود تسليم‌مي‌كند، بنا بر تقاضا دراختيار مقامات هواپيمايي طرف متعاهد ديگر قرار خواهند داد.
ماده 16– مشاوره و اصلاحات
1- هر يك از طرفين متعاهد يا مقامات هواپيمايي آن مي‌توانند در هرزمان از طرف متعاهد ديگر يا مقامات هواپيمايي آن به منظور تفسير و يا تغيير‌موافقتنامه حاضر تقاضاي مشاوره نمايند.
2- مشاوره مورد تقاضاي يك طرف متعاهد يا مقامات هواپيمايي آن در فاصله شصت (60) روز از تاريخ دريافت تقاضا آغاز خواهد شد.
3- هر نوع اصلاح موافقتنامه حاضر، پس از آنكه طرفين متعاهد انجام تشريفات قانون اساسي خود درمورد انعقاد و لازم‌الاجرا شدن موافقتنامه‌هاي بين‌المللي را به يكديگر اطلاع داده باشند لازم‌الاجرا خواهد شد.
4- اصلاحات پيوست موافقتنامه حاضر مي‌تواند مستقيما بين مقامات هواپيمايي طرفين متعاهد مورد توافق قرار گيرد. اين اصلاحات پس از تاييد از‌طريق تبادل يادداشت ديپلماتيك لازم‌الاجرا خواهد گرديد.
ماده 17– حل اختلافات
1- هرگاه درمورد تفسير يا اجراي اين موافقتنامه بين طرفين متعاهد اختلافي بروز نمايد، طرفين متعاهد در مرحله نخست اهتمام خواهند نمود تا‌اختلاف را از طريق مذاكره حل و فصل نمايند.
2- چنانچه طرفين متعاهد به موجب بند (1) فوق نتوانند درمورد حل اختلاف به نتيجه برسند، با رعايت قوانين و مقررات مربوط به آنان، اختلاف به‌يك محكمه داوري سه نفره ارجاع خواهد شد كه هر يك از طرفين متعاهد يك داور را معين خواهد كرد و دو داور تعيين شده درباره داور سوم توافق‌خواهند نمود هريك از طرفين متعاهد ظرف شصت (60) روز پس از وصول تقاضاي ارجاع اختلاف به ديوان داوري، از طريق مجراي ديپلماتيك به تعيين داور خود مبادرت خواهد نمود و داور سوم نيز ظرف شصت (60) روز بعد از آن تعيين خواهد شد. چنانچه هريك از طرفين متعاهد ظرف مدت‌مقرر داور خود را تعيين نكند، بنا به تقاضاي هر يك از طرفين متعاهد، رييس شوراي سازمان بين‌المللي هواپيمايي كشوري برحسب مورد داور يا داورها‌را تعيين خواهد نمود مشروط بر اينكه چنانچه رييس شوراي سازمان بين‌المللي هواپيمايي كشوري از اتباع يكي از طرفين متعاهد باشد، از نايب رييس‌ارشد شورا و درصورتي كه نامبرده نيز از اتباع يكي از طرفين متعاهد باشد، از عضو مقدم شورا كه در چنين وضع تابعيتي نباشد درخواست خواهد شد‌كه حسب مورد داور يا داورها را تعيين نمايد. درهر حال داور سوم از اتباع يك دولت ثالث خواهد بود و بعنوان رييس ديوان داوري عمل خواهد كرد.
3- ديوان داوري آيين كار خود را تعيين و درباره نحوه تقسيم مخارج داوري اتخاذ تصميم خواهد نمود.
4- طرفين متعاهد تعهد مي‌نمايند تصميمات متخذه در اجراي ماده حاضر را رعايت كنند.
ماده 18– فسخ
هر يك از طرفين متعاهد مي‌توانند در هر زمان قصد خود را مبني بر فسخ اين موافقتنامه كتبا به طرف متعاهد ديگر اعلام نمايد. اين اعلام همان زمان به‌اطلاع سازمان بين‌المللي هواپيمايي كشوري خواهد رسيد. در اين صورت موافقتنامه دوازده ماه پس از دريافت اعلام فسخ توسط طرف متعاهد ديگر‌فسخ خواهد شد، مگر آنكه اعلام فسخ قبل از انقضاي اين مدت با تراضي طرفين پس گرفته شود. درصورت عدم اعلام وصول از سوي طرف متعاهد‌ديگر، اعلام فسخ چهارده روز پس از وصول آن به سازمان بين‌المللي هواپيمايي كشوري دريافت شده تلقي خواهد شد.
ماده 19– مطابقت با كنوانسيونهاي چند جانبه
چنانچه كنوانسيون يا موافقتنامه چند جانبه حمل و نقل هوايي درمورد هر دوطرف متعاهد لازم‌الاجرا گردد، اين موافقتنامه به نحوي اصلاح خواهد شد‌تا با مقررات چنين كنوانسيون يا موافقتنامه‌اي تطبيق نمايد.
ماده 20– ثبت
اين موافقتنامه و كليه اصلاحات آن نزد سازمان بين‌المللي هواپيمايي كشوري به ثبت خواهد رسيد.
ماده 21– لازم‌الاجرا شدن
اين موافقتنامه از تاريخ آخرين اطلاعيه هريك از طرفين متعاهد به طرف متعاهد ديگر داير بر اينكه اقدامات لازم را طبق الزامات قانون اساسي خود‌درباره لازم‌الاجرا شدن موافقتنامه حاضر بعمل آورده است، بموقع اجرا گذارده خواهد شد.
بنا به مراتب نمايندگان تام‌الاختيار امضاكننده زير كه از طرف دولتهاي متبوع خود مجاز مي‌باشند موافقتنامه حاضر را امضا نمودند.
اين موافقتنامه در تاريخ 4/4/1375 هجري شمسي برابر با 24/6/1996 ميلادي در دو نسخه به زبانهاي فارسي، اسپانيايي و انگليسي كه هر دو داراي‌اعتبار يكسان مي‌باشند، در تهران تنظيم گرديد.
ازطرف‌ازطرف
دولت جمهوري اسلامي ايران‌دولت پادشاهي اسپانيا
پيوست
پيوست موافقتنامه حمل و نقل هوايي بين دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت پادشاهي اسپانيا
1- مسيرهاي مشخص شده
سرويسهاي مورد توافق در مسيرهاي مشخص شده مندرج در موافقتنامه حاضر به شرح ذيل تعيين مي‌گردد:
الف – مسير اسپانيايي.
نقاطي در اسپانيا – نقاط واسط – تهران – نقاط ماورا و بالعكس.
ب – مسير ايراني
نقاطي در ايران – نقاط واسط – مادريد – نقاط ماورا و بالعكس.
2- نقاط واسط و ماورا مسيرهاي (الف) و (ب) با توافق بين مقامات هواپيمايي دوطرف متعاهد تعيين خواهد شد.
3- شركت هواپيمايي تعيين شده هر يك از طرفين متعاهد براي بهره‌برداري از مسيرهاي مشخص شده (الف) و (ب) از آزادي‌هاي سوم و چهارم حقوق‌حمل و نقل بهره مند خواهند بود.
4- استفاده از آزادي پنجم حقوق حمل و نقل منوط به موافقت مقامات هواپيمايي طرفين متعاهد براساس موافقتنامه بازرگاني منعقده بين شركتهاي‌هواپيمايي تعيين شده خواهد بود.
5- شركت هواپيمايي تعيين شده هر يك از طرفين متعاهد مي‌تواند نقاط واسط و ماورا را در مسيرهاي مربوط خود در كل يا بخشي از سرويس خود‌حذف نمايند، به شرط اينكه نقطه مبدا در سرزمين طرف متعاهدي باشد كه چنين شركتي را تعيين كرده است.
6- شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفين متعاهد بايستي براي انجام سرويسهاي هوايي مورد توافق حداقل سي روز قبل از شروع عمليات مذكور،تعداد پروازها و جدول زماني را جهت تصويب به مقامات هواپيمايي طرف متعاهد ديگر تسليم نمايند.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و بيست و يك ماده و يك ضميمه در جلسه علني روز يكشنبه مورخ بيست و هفتم ارديبهشت ماه يكهزارو سيصدو هفتادو هفت مجلس شوراي اسلامي تصويب و در تاريخ 6/3/1377 به تأييد شوراي نگهبان رسيده است .
رئيس مجلس شوراي اسلامي – علي اكبر ناطق نوري