قانون موافقتنامه حمل و نقل هوايي بين دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت جمهوري تونس مصوب 1386,05,16
ماده واحده موافقتنامه حمل و نقل هوايي بين دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت جمهوري تونس، مشتمل بر يك مقدمه، بيست و دو ماده و يك پيوست به شرح ضميمه تصويب و اجازه مبادله اسناد آن داده مي شود.
بسم الله الرحمن الرحيم
موافقتنامه حمل و نقل هوايي بين دولت جمهوري اسلامي ايران
و دولت جمهوري تونس
دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت جمهوري تونس (كه از اين پس «طرفهاي متعاهد» ناميده مي شوند) و عضو كنوانسيون هواپيمايي كشوري بين المللي هستند كه از هفتمين روز دسامبر 1944 ميلادي برابر با 16 آذر ماه 1323 هجري شمسي براي امضاء مفتوح مي باشد؛ با تصديق اهميت حمل و نقل هوايي به عنوان وسيله ايجاد و ارتقاي دوستي، تفاهم و همكاري ميان مردم دو كشور؛ با تمايل به كمك به پيشرفت هواپيمايي كشوري بين المللي؛ با تمايل به انعقاد موافقتنامه اي به منظور ايجاد و بهره برداري از حمل و نقل هوايي بين و ماوراي سرزمينهاي خود به شرح زير توافق كرده اند:
ماده 1– تعاريف
از نظر اين موافقتنامه، مگر اين كه سياق عبارت به گونه ديگري مقرر دارد:
1 – اصطلاح «مقام هواپيمايي» در مورد جمهوري اسلامي ايران به رئيس سازمان هواپيمايي كشوري و در مورد جمهوري تونس به مدير كل هواپيمايي كشوري وزارت فن آوري هاي ارتباطي و حمل و نقل و در هر يك از دو مورد هر شخص يا نهادي كه مجاز به انجام وظايف فعلي آن كه مرتبط با اين موافقتنامه باشد، اطلاق مي گردد.
2 – اصطلاح «خدمات مورد توافق» به خدمات هوايي بين المللي منظم در مسير هاي مشخص شده در پيوست اين موافقتنامه براي حمل و نقل مسافرين، بار همراه و غيرهمراه و پست طبق حقوق ظرفيت مورد توافق و «مسير مشخص شده» به مسير مشخص شده در پيوست اين موافقتنامه اطلاق مي گردد.
3 – اصطلاح «موافقتنامه» به اين موافقتنامه، پيوست تنظيم شده در اجراي آن و هر اصلاح موافقتنامه يا پيوست اطلاق مي گردد.
4 – اصطلاح «خدمت هوايي»، «خدمت هوايي بين المللي» و «شركت هواپيمايي» و «توقف به منظورهاي غيرحمل و نقل» به ترتيب داراي همان معاني است كه براي آنها در ماده (96) كنوانسيون ذكر شده است.
5 – اصطلاح « لوازم مورد نياز جاري » به اقلامي غير از خوار بار و وسايل يدكي با ماهيت قابل جابه جايي به منظور استفاده در داخل هواپيما به هنگام پرواز، از جمله تجهيزات كمك هاي اوليه و نجات اطلاق مي شود.
6 – اصطلاح «كنوانسيون» به كنوانسيون هواپيمايي كشوري بين المللي اطلاق مي شود كه براي امضاء در شيكاگو در هفتمين روز دسامبر 1944 ميلادي (برابر با 16 آذر ماه 1323هجري شمسي) مفتوح گرديد و شامل موارد زير مي باشد:
– هر ضميمه يا اصلاحيه آن كه مطابق ماده(90) كنوانسيون به تصويب رسيده، تا حدي كه چنين ضميمه يا اصلاحيه اي براي هر دو طرف متعاهد نافذ شده است؛ و
– هر اصلاحيه اي كه مطابق بند(الف) ماده(94) كنوانسيون لازم الاجرا شده است و به وسيله هر دو طرف متعاهد به تصويب رسيده باشد.
7 – اصطلاح «شركت هواپيمايي تعيين شده» به يك يا چند شركت هواپيمايي اطلاق مي شود كه به موجب 2ماده(3) (تعيين و اجازه) اين موافقتنامه براي بهره برداري از خدمات مورد توافق تعيين شوند و اجازه فعاليت بيابند؛
8 – اصطلاح «وسايل يدكي» به اقلامي با ماهيت تعميراتي يا جايگزيني براي گنجاندن در هواپيما، از جمله موتورها اطلاق مي شود.
9 – اصطلاح «نرخ» به قيمتي اطلاق مي شود كه براي حمل مسافرين، بار همراه و غيرهمراه پرداخت گردد و شامل شرايطي كه به موجب آن قيمتهاي مزبور اعمال مي شود از جمله قيمتها و شرايط مقرر براي نمايندگي ها و ساير خدمات جنبي به استثناي دستمزدها و شرايط حمل پست مي باشد.
10 – اصطلاح «سرزمين» در رابطه با يك كشور داراي همان معني است كه براي آن در ماده(2) كنوانسيون ذكر شده است .
11 – اصطلاح «ظرفيت» در مورد هواپيما به ميزان بارگيري موثر آن هواپيما در يك مسير يا قسمتي از مسير و اصطلاح «ظرفيت» در مورد «خدمت مورد توافق» به حاصل ضرب ظرفيت هواپيما در چنين خدمتي در دفعات پرواز هواپيماي مزبور طي زمان معين در تمام يا قسمتي از مسير، اطلاق مي شود.
ماده 2 – اعطاء حقوق
1 – هر طرف متعاهد، حقوق مشخص شده در اين موافقتنامه را به طرف متعاهد ديگر اعطاء مي كند تا شركتهاي هواپيمايي تعيين شده آن قادر به برقراري و بهره برداري از خدمات هوايي بين المللي مشخص شده در پيوست اين موافقتنامه باشند .
2 – شركتهاي هواپيمايي تعيين شده هر طرف متعاهد با رعايت مفاد اين موافقتنامه از حقوق زير بهره مند خواهند شد:
الف – پرواز بدون فرود از فراز سرزمين طرف متعاهد ديگر؛
ب – توقف در آن سرزمين به منظور هاي غير حمل و نقل؛ و
پ ـ فرود درسرزمين طرف متعاهد ديگر به منظور سوار و پياده كردن مسافر ، بارگيري وتخليه بار و پست در حمل و نقل بين المللي هنگام بهره برداري از خدمت مورد توافق.
3 – شركتهاي هواپيمايي هر طرف متعاهد، غير از آنهايي كه به موجب ماده (3) (تعيين و اجازه) تعيين شده اند، نيز از حقوق مشخص شده در جزء هاي (الف) و (ب) .بند (2) بهره مند خواهند شد.
4 – مفاد بند (2) نبايد به نحوي تفسير شود كه به شركت هواپيمايي يك طرف متعاهد اين حق را اعطاء كند كه در داخل سرزمين طرف متعاهد ديگر از نقطه اي به نقطه ديگر مبادرت به حمل مسافر و بار و پست در مقابل مزد يا كرايه نمايد.
5 – استفاده از حقوق حمل و نقل در نقاط واسط و ماوراء مندرج در جدول مسير پيوست اين موافقتنامه مشروط به توافق قبلي ميان مقامات هواپيمايي دو طرف متعاهد مي باشد.
6 – اگر به دليل مخاصمات مسلحانه، بلاياي طبيعي، آشوب هاي سياسي يا تحولات مخرب، شركتهاي هواپيمايي تعيين شده يك طرف متعاهد نتوانند از خدمتي در مسير عادي خود بهره برداري نمايند، بهره برداري از خدمت مزبور منوط به تصويب دو طرف متعاهد مي باشد.
ماده 3 – تعيين و اجازه
1– هر طرف متعاهد حق دارد با ارسال اعلاميه كتبي به طرف متعاهد ديگر از طريق مجاري ديپلماتيك يك يا چند شركت هواپيمايي را براي انجام خدمات مورد توافق در مسيرهاي مشخص شده تعيين، و هر شركت هواپيمايي تعيين شده به صورت كتبي را حذف كند يا تغيير دهد.
2– خدمات مورد توافق در هر زمان، به طور كامل يا بخشي مي تواند شروع شود، مشروط بر اين كه :
الف- طرف متعاهدي كه حقوق به آن اعطاء شده به موجب بند (1) اين ماده، شركت هواپيمايي را براي مسير مشخص شده، تعيين كرده باشد؛
ب- طرف متعاهدي كه حقوق را اعطاء مي كند، با رعايت مفاد بند(4) (تعليق و لغو) اجازه بهره برداري مقتضي را بدون تأخير به شركت هواپيمايي مربوط اعطاء كرده باشد؛
پ- نرخي مطابق ماده(10) (نرخها) وضع شده و مجري باشد؛
ت- برنامه پروازي طبق ماده (11) (برنامه پروازي) ارائه شده و به تصويب رسيده باشد.
3– به منظور اعطاي اجازه بهره برداري مقتضي مندرج در بند (2) ، مقام هواپيمايي يك طرف متعاهد مي تواند از شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر بخواهد كه او را مجاب سازد كه شرايط مقرر در قوانين و مقرراتي را كه معمولاً به موجب مفاد كنوانسيون توسط آن مقامات در مورد بهره برداري از خدمات هوايي بين المللي اعمال مي گردد، دارا مي باشد.
4– هر طرف متعاهد حق دارد در هر مورد كه مجاب نشده باشد مالكيت عمده و كنترل مؤثر شركتهاي هواپيمايي تعيين شده متعلق و در اختيار طرف متعاهد ديگر يا اتباع آن است، از پذيرش تعيين شركتهاي هواپيمايي و اعطاي اجازه بهره برداري موضوع .بند (2) اين ماده امتناع ورزد يا هر شرطي را كه براي اعمال حقــوق مذكور در ماده .(2) اين موافقتنامه توسط شركتهاي هواپيمايي تعيين شده لازم بداند، وضع نمايد.
ماده 4 – تعليق و لغو
1 – مقام هواپيمايي هر طرف متعاهد حق دارد در موارد زير در مورد شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر از اعطاي اجازه مورد اشاره در ماده(3) (تعيين و اجازه) خودداري نموده، يا چنين اجازه اي را لغو يا معلق كند يا در هر زمان به طور موقت يا دائمي شرايطي را وضع كند:
الف) چنانچه شركت هواپيمايي مذكور داراي شرايط مقرر در قوانين و مقرراتي كه به طور معمول توسط مقام هواپيمايي آن طرف متعاهد مطابق با كنوانسيون اعمال مي شود، نباشد يا آنها را رعايت نكنند؛
ب) چنانچه مقام هواپيمايي آن طرف متعاهد قانع نشود كه مالكيت عمده و كنترل مؤثر شركت هواپيمايي مذكور متعلق به طرف متعاهد تعيين كننده شركت هواپيمايي يا اتباع وي مي باشد؛ يا
پ) چنانچه شركت هواپيمايي مذكور در انجام عمليات بهره برداري از شرايط مقرر به موجب اين موافقتنامه تخطي كند.
2 – حقوق مذكور در بند (1) اين ماده جز در مواردي كه براي جلوگيري از نقض بيشتر قوانين و مقررات فوق الذكر فوريت داشته باشد، فقط بعد از مشورت با مقام هواپيمايي طرف متعاهد ديگر طبق ماده(17) (مشاوره) صورت خواهد گرفت.
ماده 5 – شمول قوانين و مقررات
1 – قوانين و مقررات يك طرف متعاهد در مورد ورود، توقف يا خروج هواپيمايي كه به ارائه خدمات هوايي بين المللي اشتغال دارد يا قوانين و مقررات مربوط به بهره برداري و هوانوردي هواپيماي مزبور در مورد هواپيماي شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر به هنگام ورود، توقف يا خروج و در زماني كه در سرزمين طرف متعاهد نخست است، اعمال خواهد شد.
2 – قوانين و مقررات هر طرف متعاهد كه ناظر به ورود، اقامت موقت و خروج مسافرين، خدمه پروازي، بار همراه و غيرهمراه يا پست از سرزمين آن مي باشد (از جمله قوانين و مقررات مربوط به ورود، ترخيص، امنيت هوانوردي، مهاجرت، گذرنامه، گمرك، قرنطينه و اقدامات بهداشتي يا در مورد پست، مقررات پستي) توسط يا از طرف مسافرين، خدمه پروازي ، بار همراه و غيرهمراه يا محمولات پستي شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر هنگام ورود، توقف و خروج و مادام كه در سرزمين طرف متعاهد نخست باشد، رعايت خواهد شد.
3 – مسافرين، بار همراه و غيرهمراه و پست كه از سرزمين هر يك از طرفهاي متعاهد در گذر (ترانزيت) مستقيم هستند و از حريمي كه در فرودگاه براي اين منظور اختصاص يافته خارج نمي شوند، جز در مورد اقدامات امنيتي، كنترل مواد مخدر يا در شرايط ويژه، مشمول كنترل ساده اي خواهند بود.
4 – هيچ يك از طرفهاي متعاهد نمي تواند در اجراي قوانين و مقررات پيش بيني شده در اين ماده، هيچ ترجيحي را به شركت هواپيمايي خود يا ساير شركتهاي هواپيمايي نسبت به شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر اعطاء نمايد.
5 – هر طرف متعاهد بنا به تقاضاي طرف متعاهد ديگر نسخه اي از قوانين و مقررات مربوط مذكور در اين ماده را در اختيار آن قرار خواهد داد.
ماده 6– شناسايي گواهينامه ها و پروانه ها
1 –
الف- گواهينامه هاي قابليت پرواز و گواهينامه هاي صلاحيت و پروانه هايي كه توسط يك طرف متعاهد صادر شده يا اعتبار يافته و هنوز به قوت خود باقي باشد براي بهره برداري از خدمات مورد توافق، توسط طرف متعاهد ديگر معتبر شناخته خواهد شد مشروط بر اين كه شرايط صدور يا اعتبار گواهينامه ها يا پروانه هاي مذكور به موجب يا مطابق با حداقل استاندارد هايي باشد كه به موجب كنوانسيون وضع شده است.
ب- در هر حال هر طرف متعاهد اين حق را براي خود محفوظ مي دارد كه در مورد پرواز هاي متعهد شده مطابق حقوق اعطائي به موجب بند (2) ماده(2) (اعطاي حقوق) از شناسايي گواهينامه هاي صلاحيت و پروانه هايي كه براي اتباع آن توسط طرف متعاهد ديگر صادر شده، خودداري نمايد.
2 – چنانچه امتيازها يا شرايط پروانه ها يا گواهينامه هاي صادره يا معتبر شناخته شده به وسيله يك طرف متعاهد تفاوت نسبت به استانداردهاي مقرر در كنوانسيون را، اعم از آن كه تفاوت مزبور به سازمان بين المللي هواپيمايي كشوري اعلام شده يا نشده باشد، تجويز كرده باشد مقام هواپيمايي طرف متعاهد ديگر مي تواند بدون لطمه وارد آوردن به حقوق طرف متعاهد نخست طبق ماده(17)(مشاوره) درخواست مشورت با مقام هواپيمايي طرف متعاهد نخست را به منظور قانع شدن خودشان در مورد اين كه رويه مورد نظر براي آنها قابل قبول است، بنمايد.
ماده 7 – معافيت از حقوق گمركي، سود بازرگاني و ساير عوارض
1 – هواپيماي شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهدي كه خدمات مورد توافق را انجام مي دهد و لوازم مورد نياز جاري،مواد سوختي ، روغن موتور (از جمله سيالات هيدروليك)، مواد مصرفي فني، وسايل يدكي (از جمله موتورها)، خواربار موجود در هواپيماها (ازجمله غذا، آشاميدني، نوشابه، دخانيات و ساير توليدات براي فروش يا استفاده مسافرين در طول پرواز به ميزان محدود) و ساير اقلامي كه صرفاً در رابطه با بهره برداري هواپيمايي يا ارائه خدمت در هواپيما، مورد نظر بوده يا استفاده مي شود به هنگام ورود به قلمرو طرف متعاهد ديگر براساس عمل متقابل از پرداخت تمامي حقوق گمركي و سود بازرگاني معاف خواهد بود مشروط بر اين كه اين لوازم، مواد و خوار بار تا زماني كه صدور مجدد گردد يا زماني به مصرف برسد كه هواپيماهاي مذكور برفراز آن سرزمين در خدمت مورد توافق در پرواز باشد.
2 – موارد زير نيز از پرداخت حق الزحمه ها، عوارض و هزينه هاي محلي يا ملي به استثناي پرداخت هزينه خدمات ارائه شده معاف خواهد بود:
الف- خوارباري كه در سرزمين يك طرف متعاهد براي استفاده در هواپيماي مورد بهره برداري در خدمت بين المللي توسط شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر بار هواپيما شده است، در حدودي كه ممكن است توسط مقامات مجاز طرف متعاهد نخست تعيين شود.
ب- وسايل يدكي هواپيما (از جمله موتورها) و لوازم مورد نياز جاري كه براي نگهداري يا تعمير هواپيمايي كه خدمات مورد توافق را مورد بهره برداري قرار مي دهد به سرزمين يك طرف متعاهد وارد مي شود.
پ- مواد سوختي، روغن موتور (از جمله سيالات هيدروليك) در نظر گرفته شده براي شركتهاي هواپيمايي تعيين شده يك طرف متعاهد به منظور تدارك هواپيمايي كه خدمات مورد توافق را مورد بهره برداري قرار مي دهد حتي اگر مواد مذكور در قسمتي از سفر انجام شده بر فراز سرزمين طرف متعاهد ديگر كه در آن مواد مزبور، بار هواپيما شده است مورد استفاده قرار گيرد؛ و
ت- مسافرين، بار همراه و غيرهمراه و پست كه از سرزمين يك طرف متعاهد در گذر (ترانزيت) مستقيم قرار دارند و از حريمي كه در فرودگاه براي اين منظور اختصاص يافته خارج نمي شوند فقط مشمول كنترل ساده اي خواهند بود. بار همراه و غيرهمراه و محمولات پستي زماني كه در گذر (ترانزيت) مستقيم است از حقوق گمركي، سود بازرگاني و هرگونه ماليات معاف خواهد بود.
3 – موارد موضوع بندهاي (الف)، (ب)، (پ) و (ت) فوق در صورت نياز مي تواند تحت كنترل يا نظارت گمركي قرار گيرد.
4 – لوازم مورد نياز جاري و همچنين وسايل يدكي (از جمله موتورها)، خواربار موجود در هواپيما، مواد سوختي، روغن موتور (از جمله سيالات هيدروليك) و ساير موارد مذكور در بند(1) اين ماده كه معمولاً در هواپيماي مورد بهره برداري شركت هواپيمايي تعيين شده يك طرف متعاهد نگهداري مي شود فقط با موافقت مقامات گمركي طرف متعاهد ديگر در آن سرزمين قابل تخليه است. در اين صورت مي توان آنها را تا زماني كه طبق تشريفات و قوانين گمركي آن طرف متعاهد مجدداً صادر شود يا ترتيب ديگري در مورد آن داده شود تحت نظارت مقامات نامبرده قرار داد.
5 – اسناد رسمي حاوي آرم رسمي شركت هواپيمايي مانند برچسب چمدان، بليط هواپيما، بارنامه، كارت اجازه ورود به هواپيما و جدول زمان بندي كه به داخل سرزمين هر طرف متعاهد براي استفاده اختصاصي شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر وارد مي شود، از حقوق گمركي و سود بازرگاني و يا ماليات ها براساس عمل متقابل معاف خواهد بود.
ماده 8 – مقررات ظرفيت و بهره برداري از خدمات مورد توافق
1 – شركتهاي هواپيمايي تعيين شده هر طرف متعاهد از رفتار عادلانه و برابر برخوردار خواهند بود تا بتوانند براي انجام هر خدمت مورد توافق از فرصتهاي مساوي بهره مند باشند و هر طرف متعاهد تمامي اقدامات مقتضي در چهارچوب صلاحيت خود را جهت حذف تمامي اشكال رويه هاي عطف به ماسبق شونده يا رقابتي غير منصفانه و تبعيض آميز كه وضعيت رقابت شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر را در اعمال حقوق مقرر خود در اين موافقتنامه به طور نامطلوبي تحت تأثير قرار مي دهد، انجام خواهد داد.
2 – در انجام خدمات مورد توافق، شركتهاي هواپيمايي تعيين شده هر طرف متعاهد منافع شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر را مورد نظر قرار خواهد داد تا من غير حق در خدمات طرف متعاهد ديگر در تمام يا قسمتي از همان مسيرها اثر نامطلوب ايجاد نشود.
3 – ظرفيت ارائه شده به وسيله شركتهاي هواپيمايي تعيين شده هر طرف متعاهد به طور برابر بر روي هر مسير مورد توافق تسهيم خواهد شد و رابطه نزديك با نيازمندي هاي عمومي براي حمل و نقل در هر مسير مورد توافق را در نظر خواهد داشت و هدف اصلي از برقراري آن، تأمين ظرفيت كافي با ضريب بار مناسب جهت رفع نيازمندي هاي جاري و پيش بيني شده معقول براي حمل مسافر و بار همراه و غيرهمراه و پست از سرزمين طرف متعاهد تعيين كننده شركت هواپيمايي يا به مقصد آن سرزمين مي باشد.
4 – ظرفيتي كه مي تواند مطابق با اين ماده به وسيله شركتهاي هواپيمايي تعيين شده هر طرف متعاهد در مسير مورد توافق عرضه شود مورد موافقت شركتهاي هواپيمايي تعيين شده دو طرف متعاهد قرار خواهد گرفت و قبل از آن كه شركتهاي هواپيمايي تعيين شده مربوط خدمات مورد توافق را آغاز كنند و پس از آن طبق نيازمنديهاي حمل و نقل پيش بيني شده به تصويب مقامات هواپيمايي دو طرف متعاهد خواهد رسيد.
5 – شركتهاي هواپيمايي تعيين شده هر طرف متعاهد همچنين مي توانند با رعايت اصول مندرج در اين ماده ظرفيتي را براي رفع نيازمنديهاي حمل و نقل بين سرزمينهاي كشورهاي ثالث مندرج در جدول مسير پيوست اين موافقتنامه و سرزمين طرف متعاهد ديگر تأمين نمايند.
ماده 9 – فعاليت هاي تجاري
1– شركت هواپيمايي تعيين شده يك طرف متعاهد اجازه خواهد داشت تا براساس عمل متقابل در سرزمين طرف متعاهد ديگر براي ارتقاي سطح و فروش خدمات حمل و نقل هوايي طبق قوانين و مقررات داخلي آن كشور نسبت به تأسيس دفاتر اقدام نمايد.
2 – شركت هواپيمايي تعيين شده يك طرف متعاهد اجازه خواهد داشت تا كاركنان مديريتي، تجاري، عملياتي و فني مورد نياز خود را در ارتباط با انجام حمل و نقل هوايي به سرزمين طرف متعاهد ديگر آورده و مستقر نمايد . نياز به استفاده از خدمات كاركنان به اختيار شركت هواپيمايي تعيين شده مي تواند از طريق كاركنان خود آن شركت يا استفاده از خدمات هر سازمان، شركت يا شركت هواپيــمايي ديگر فعال در سـرزمين طرف متعاهد ديگر كه جهت اجراي خدمات مزبور در سرزمين آن طرف متعاهد مطابق با قوانين و مقررات داخلي مجاز مي باشد، رفع گردد.
3 – هر طرف متعاهد به شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر اين حق را اعطاء مي نمايد تابه فروش خدمات حمل و نقل هوايي در آن سرزمين به طور مستقيم و به صلاحديد آن شركت هواپيمايي، از طريق دفاتر نمايندگي خود اقدام نمايد. هر شركت هواپيمايي تعيين شده حق خواهد داشت خدمات حمل و نقل مزبور را بفروشد و هر شخصي آزاد خواهد بود تا خدمات مزبور را طبق مقررات تسعير ارز خارجي جاري خريداري نمايد.
4 – شركتهاي هواپيمايي تعيين شده يك طرف متعاهد حق خواهند داشت تا هزينه هاي محلي در سرزمين طرف متعاهد ديگر را با پول محلي يا مطابق با مقررات تسعير ارز خارجي لازم الاجراء با پولهاي قابل تسعير پرداخت نمايند.
5 – فعاليت هاي موضوع بندهاي (1) تا (4) اين ماده مطابق با قوانين و مقررات طرف متعاهد ديگر انجام خواهد شد.
ماده 10 – نرخها
1 – نرخها براي خدمت مورد توافق در سطح معقولي خواهد بود كه با توجه به تمامي عوامل مربوط از جمله هزينه بهره برداري و سود معقول و خصوصيات خدمت و نرخهاي ساير شركتهاي هواپيمايي براي هر قسمتي از مسيرهاي مشخص شده وضع مي گردد.
2 – نرخها مطابق با مقررات زير تعيين خواهد شد:
الف – نرخهاي موضوع بند(1) اين ماده همراه با ميزان كارمزد نمايندگي مورد استفاده در رابطه با آنها در صورت امكان ميان شركتهاي هواپيمايي تعيين شده مربوط در مورد هر يك از مسيرهاي مشخص شده و قسمتهاي آن توافق خواهد شد و اين توافق در صورت امكان از طريق مقررات تعيين نرخهاي انجمن بين المللي حمل و نقل هوايي (ياتا) حاصل خواهد شد.
ب – نرخهايي كه به اين ترتيب مورد توافق قرار مي گيرد حداقل (45) روز قبل از تاريخ پيشنهادي اجراء، براي تصويب به مقامات هواپيمايي دو طرف متعاهد تسليم خواهد گرديد. در موارد ويژه، اين محدوده زماني مي تواند با موافقت مقامات مذكور كاهش يابد.
پ – اين تصويب مي تواند به طور صريح اعلام شود، چنانچه هيچ يك از مقامات هواپيمايي به طور صريح در مدت (30) روز از زمان تسليم مطابق بند (ب) اين ماده عدم موافقت را اعلام نكند، نرخهاي مزبور تصويب شده تلقي مي گردد. در موردي كه دوره زماني براي تسليم به گونه اي كه در بند (ب) اين ماده پيش بيني شده كاهش يابد مقامات هواپيمايي مي توانند موافقت كنند كه دوره زماني براي اعلام عدم موافقت، كمتر از (30) روز باشد.
ت – چنانچه مطابق بند(الف) اين ماده يا در طول مدت زمان قابل اجراء طبق بند(پ) اين ماده، يك مقام هواپيمايي به مقام هواپيمايي ديگر يادداشت عدم موافقت خود با نرخ مورد توافق مطابق مفاد بند(پ) اين ماده را بدهد، مقامات هواپيمايي دو طرف متعاهد سعي خواهند كرد تا نرخ را از طريق موافقت دو جانبه تعيين نمايند.
ث – چنانچه مقامات هواپيمايي در مورد نرخ تسليم شده به آنها به موجب .بند(ب) اين ماده يا تعيين هر نرخي به موجب بند(ت) اين ماده نتواننــد توافق كنند، اختلاف طبــق مفاد ماده (19) (حل اختلافات) اين موافقتنامه حل و فصل خواهد شد.
ج – نرخهاي تعيين شده به موجب مفاد اين ماده تا زماني كه نرخ جديدي تعيين نشده باشد، به قوت خود باقي خواهد ماند.
ماده 11 – برنامه پروازي
1 – شركتهاي هواپيمايي تعيين شده هر طرف متعاهد (30) روز قبل از شروع پرواز ها، برنامه پروازي خدمات مورد نظر خود را با تصريح تعداد پرواز، نوع هواپيما، تركيب و تعداد صندلي هايي كه براي عموم موجود است، به مقام هواپيمايي طرف متعاهد ديگر تسليم خواهد نمود.
2 – تغييرات بعدي برنامه پروازي مصوب شركت هواپيمايي تعيين شده بايد براي تصويب به مقام هواپيمايي طرف متعاهد ديگر تسليم شود.
3 – چنانچه شركت هواپيمايي تعيين شده تمايل داشته باشد كه پرواز هاي اضافي را نسبت به موارد تحت پوشش برنامه پروازي مصوب انجام دهد، اجازه قبلي مقام هواپيمايي طرف متعاهد مربوط را خواهد گرفت.
ماده 12 – تسليم آمار
مقام هواپيمايي هر طرف متعاهد در صورت تقاضا آمارهاي دوره اي يا بيانيه هاي آماري ديگري را كه ممكن است به طور معقول به منظور تجديد نظر در بهره برداري از خدمت مورد توافق از جمله (و نه منحصراً) بيانيه هاي آماري مربوط به حمل و نقل انجام شده به وسيله شركت هواپيمايي تعيين شده خود ميان نقاطي در سرزمين طرف متعاهد ديگر و ساير نقاط در مسيرهاي مشخص شده نياز باشد، به مقام هواپيمايي طرف متعاهد ديگر ارائه خواهد داد يا موجب خواهد شد تا شركت هواپيمايي تعيين شده آن، موارد مزبور را ارائه دهد.
ماده 13 – انتقال دريافتي ها
هر طرف متعاهد به شركتهاي هواپيمايي طرف متعاهد ديگر حق انتقال اضافه دريافت هاي حاصله در مورد حمل مسافرين، بار و پست توسط شركتهاي هواپيمايي در سرزمين طرف متعاهد نخست پس از كسر هزينه، به صورت پولهاي رايج قابل تسعير مطابق با مقررات تسعير ارز خارجي لازم الاجراء را اعطاء خواهد كرد.
ماده 14 – هزينه هاي فرودگاهي و هزينه هاي مشابه
1 – هر طرف متعاهد حداكثر تلاش خود را به كار خواهد گرفت تا اطمينان يابد هزينه هاي استفاده از فرودگاه عمومي و ديگر تأسيسات ناوبري هوايي كه به وسيله مقامات صلاحيتدار خود براي شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر وضع شده يا اجازه وضع آن داده شده، عادلانه و معقول است.
2 – هيچ يك از طرفهاي متعاهد هزينه هايي را كه بيشتراز هزينه هاي وضع شده براي شركتهاي هواپيمايي تعيين شده خود كه خدمات هوايي بين المللي مشابه را با استفاده از هواپيماي مشابه و تأسيسات و خدمات مربوط مورد بهره برداري قرار مي دهند، مي باشد در مورد شركتهاي هواپيمايي تعيين طرف متعاهد ديگر وضع نخواهد كرد يا اجازه وضع آنها را نخواهد داد.
3 – هر يك از طرفهاي متعاهد در سرزمين خود فرودگاه يا فرودگاههايي را جهت استفاده شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر در مسير هاي مشخص شده تعيين خواهد كرد و تسهيلات ارتبــاطي، هوانوردي، هواشناســي و ساير خــدماتي را كه بـراي بهره برداري از خدمات مورد توافق لازم است در اختيار شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر قرار خواهد داد.
ماده 15 – امنيت هوانوردي
1 – طرفهاي متعاهد در راستاي حقوق و تعهدات خود به موجب حقوق بين الملل، تأكيد مي نمايند كه حقوق و تعهدات آنها در روابط متقابل خود در خصوص حفظ امنيت هواپيمايي كشوري در برابر اعمال مداخله گرايانه غير قانوني جزءلاينفك اين موافقتنامه را تشكيل مي دهد. طرفهاي متعاهد بدون تحديد كليت حقوق و تعهداتي كه به موجب حقوق بين الملل به عهده دارند ، به ويژه طبق مفاد كنوانسيون راجع به جرائم و برخي اعمال ارتكابي ديگر در هواپيما امضاء شده در توكيو به تاريخ 23/6/1342 هجري شمسي مطابق با 14 سپتامبر 1963 ميلادي ، كنوانسيون راجع به جلوگيري از تصرف غير قانوني هواپيما امضاء شده در لاهه به تاريخ 25/9/1349 هجري شمسي مطابق با 16 دسامبر 1970 ميلادي و كنوانسيون راجع به جلوگيري از اعمال غير قانوني عليه امنيت هواپيمايي كشوري امضاء شده در مونترال به تاريخ 1/7/1350 هجري شمسي مطابق با 23 سپتامبر 1971 ميلادي و پروتكل تكميلي آن راجع به جلوگيري از اعمال خشونت آميز غير قانوني در فرودگاههايي كه در خدمت هواپيمايي كشوري بين المللي هستند امضاء شده در مونترال به تاريخ 4/12/1367 هجري شمسي مطابق با 24 فوريه 1988 ميلادي عمل خواهند كرد.
2 – طرفهاي متعاهد حسب تقاضا تمامي مساعدتهاي لازم را به يكديگر جهت جلوگيري از اعمال تصرف غير قانوني هواپيماهاي كشوري و ساير اعمال غير قانوني عليه ايمني اين هواپيماها، مسافرين و خدمه آنها، فرودگاه ها و تأسيسات هوانوردي و هر نوع تهديد ديگر عليه امنيت هواپيمايي كشوري ارائه خواهند كرد.
3 – طرفين متعاهد بايد در روابط دو جانبه خود طبق مقررات امنيت هوانوردي مصوب سازمان بين المللي هواپيمايي كشوري كه به عنوان ضمايم كنوانسيون هواپيمايي كشوري بين المللي شناخته شده اند تا حدودي كه مقررات امنيتي مزبور در مورد طرفهاي متعاهد قابل اجراء است، عمل نمايند. آنها بايد از متصديان هواپيماهايي كه محل ثبت آن هواپيماها يا محل اصلي كار و يا اقامت دائمي متصديان آنها در سرزمين وي واقع شده و نيز از متصديان فرودگاههاي واقع در سرزمين خود بخواهند كه مطابق مقررات امنيت هوانوردي مذكور عمل كنند.
4 – هر طرف متعاهد مي تواند از متصديان هواپيماها بخواهد كه مقررات امنيت هوانوردي مورد اشاره در بند (3) اين ماده را كه طرف متعاهد ديگر براي ورود به سرزمين خود، خروج از آن يا در مدت توقف در آنجا مقرر كرده است، رعايت كنند. هر طرف متعاهد بايد اطمينان حاصل كند كه در سرزمين آن اقدامات كافي براي حفاظت از هواپيماها و بازرسي مسافران، خدمه پروازي، لوازم همراه مسافر، بار همراه و غيرهمراه و خوار بار هواپيما پيش از سوار شدن مسافران يا بارگيري و به هنگام آن به نحو مؤثر انجام مي شود. همچنين هر طرف متعاهد بايد هر درخواستي را كه طرف متعاهد ديگر براي انجام اقدامات امنيتي ويژه معقول جهت مقابله با تهديدي خاص به عمل مي آورد، با نظر مساعد مورد توجه قرار دهد.
5 – هرگاه هواپيما هاي كشوري به طور غير قانوني تصرف شود و يا اعمال غير قانوني ديگري عليه امنيت اين هواپيماها، مسافرين و خدمه پروازي آنها، فرودگاه ها يا تأسيسات هوانوردي صورت پذيرد، طرفهاي متعاهد بايد از طريق تسهيل ارتباطات و تدابير مناسب ديگر به منظور ختم سريع و بي خطر حادثه و يا خنثي كردن تهديد مزبور به يكديگر ياري رسانند.
ماده 16 – ايمني هوانوردي
1 – هر طرف متعاهد مي تواند در هر زمان در رابطه با استانداردهاي ايمني در هر زمينه مرتبط با خدمه پروازي، هواپيما بهره برداري از آن كه طرف متعاهد ديگر به كار گرفته است، تقاضاي مشاوره نمايد. چنين مشاوره اي ظرف مدت (30) روز از تاريخ درخواست مزبور انجام خواهد شد.
2 – چنانچه يك طرف متعاهد بعد از اين مشاوره ملاحظه كند كه طرف متعاهد ديگر استانداردهاي ايمني را در هر زمينه اي كه حداقل معادل با كمترين استانداردهاي وضع شده در آن زمان طبق كنوانسيون هستند به طور مؤثر حفظ و اجراء نمي نمايد، طرف متعاهد نخست، طرف متعاهد ديگر را از يافته هاي مزبور و اقداماتي كه براي تطبيق با آن حداقل استانداردها ضروري به نظر مي رسد آگاه خواهد كرد و طرف متعاهد ديگر در مدت (30) روز يا مدت بيشتري كه ممكن است مورد توافق قرار گيرد، اقدام مقتضي را به عمل مي آورد، در غير اين صورت ماده (4) اين موافقتنامه (تعليق و لغو) را اعمال خواهد كرد.
3 – علي رغم تعهدات مندرج در ماده (33) كنوانسيون، موافقت مي شود كه هر هواپيمايي كه توسط شركت هواپيمايي يك طرف متعاهد در خدماتي از مبدأ سرزمين طرف متعاهد ديگر يا بالعكس مورد بهره برداري قرار مي گيرد، مي تواند مادامي كه در سرزمين طرف متعاهد ديگر است مشمول بازرسي نماينـــدگان مجاز طرف متعاهد ديگر در داخل و اطراف هواپيما (كه در اين ماده «بازرسي پلكاني» ناميده مي شود) قرار گيرد تا طبق كنوانسيون اعتبار اسناد هواپيما و خدمه پروازي آن و شرايط ظاهري هواپيما و لوازم آن بررسي شود مشروط براين كه اين امر منجر به تأخير بدون دليل نگردد.
4 – هرگاه بازرسي پلكاني يا مجموعه اي از بازرسي هاي پلكاني منجر به موارد زير شود:
الف- نگراني هاي جدي مبني بر اين كه هواپيما يا بهره برداري از هواپيما سازگار با حداقل استانداردهاي برقرار شده به موجب كنوانسيون در آن زمان نمي باشد، يا
ب- نگراني هاي جدي مبني بر عدم به كارگيري و اجراي موثر استانداردهاي ايمني برقرار شده به موجب كنوانسيون در آن زمان؛
طرف متعاهد انجام دهنده بازرسي از نظر ماده (33) كنوانسيون مختار خواهد بود تا نتيجه بگيرد كه الزاماتي كه به موجب آنها گواهينامه يا پروانه هاي مربوط به هواپيما يا خدمه پروازي آن هواپيما صادر يا معتبر شناخته شده يا الزاماتي كه به موجب آنها هواپيماي مزبور مورد بهره برداري قرار مي گيرد مساوي يا بالاتر از حداقل استانداردهاي برقرار شده به موجب كنوانسيون نيست.
5 – در صورتي كه نماينده شركت هواپيمايي يك طرف متعاهد از دسترسي به هواپيماي مورد بهره برداري توسط آن شركت جهت انجام بازرسي پلكاني طبق بند (3) فوق جلوگيري به عمل آورد، طرف متعاهد ديگر مختار خواهد بود تا استنباط نمايد كه نگراني هاي جدي موضوع بند (4) فوق ايجاد شده و به نتايج اشاره شده در آن بند برسد.
6 – در صورتي كه هر طرف متعاهد در نتيجه بازرسي پلكاني ، مجموعه اي از بازرسي هاي پلكاني، جلوگيري از دسترسي به هواپيما براي بازرسي پلكاني، مشاوره يا هر ترتيب ديگر به اين نتيجه برسد كه اقدام فوري براي ايمني عمليات شركت هواپيمايي ضروري است، طرف متعاهد مزبور اين حق را محفوظ مي دارد كه اجازه بهره برداري شركت هواپيمايي طرف متعاهد ديگر را به فوريت معلق نمايد يا تغيير دهد.
7 – هر اقدامي توسط يك طرف متعاهد مطابق با بند (2) يا (6) فوق با از بين رفتن زمينه اتخاذ آن اقدام، متوقف خواهد شد.
ماده 17 – مشاوره
1 – طرفهاي متعاهد جهت حسن اجراي اين موافقتنامه از طريق مقامات هواپيمايي خود با يكديگر همكاري لازم را معمول خواهند داشت . هر طرف متعاهد مي تواند در هر زمان در مورد اجراء تفسير، اعمال يا اصلاح يا رعايت اين موافقتنامه تقاضاي مشاوره با طرف متعاهد ديگر را بنمايد.
2 – اين مشاوره كه مي تواند از طريق مذاكره يا مكاتبه باشد، در مدت شصت روز از تاريخي كه يك طرف متعاهد تقاضا را دريافت مي نمايد، انجام خواهد شد مگر اين كه طرفهاي متعاهد طور ديگري موافقت كرده باشند.
ماده 18 – اصلاح موافقتنامه
1- چنانچه هر طرف متعاهد اصلاح و يا تغيير مفاد اين موافقتنامه را مطلوب بداند، اين اصلاح مطابق با مفاد ماده(17)(مشاوره) مورد توافق قرار خواهد گرفت و مطابق با مفاد ماده(22) (لازم الاجراء شدن) اين موافقتنامه لازم الاجراء خواهد شد.
2 – علي رغم مفاد بند(1)، اصلاحات پيوست اين موافقتنامه مي تواند به طور مستقيم ميان مقامات هواپيمايي طرفهاي متعاهد مورد موافقت قرار گيرد. اين اصلاحات از تاريخي كه مورد موافقت قرار گرفته است اعمال و وقتي كه از طريق ديپلماتيك تاييد گردد لازم الاجراء خواهد شد.
3 – چنانچه موافقتنامه دو جانبه يا چند جانبه حمل و نقل هوايي در مورد هر دو طرف متعاهد لازم الاجراء گردد، اين موافقتنامه و پيوست آن بايد از طريق مذاكره موضوع ماده(17)(مشاوره) به نحوي اصلاح شود كه مفاد آن با مقررات موافقتنامه يا كنوانسيون مزبور انطباق يابد.
ماده 19 – حل اختلافات
1 – هرگاه در مورد تفسير يا اجراي اين موافقتنامه بين طرفهاي متعاهد اختلافي بروز نمايد، طرفهاي متعاهد در مرحله نخست اهتمام خواهند كرد كه اختلاف را از طريق مذاكره حل و فصل نمايند.
2 – هرگاه مقامات هواپيمايي نتوانند اختلاف را حل و فصل نمايند، اختلاف را مي توان از طريق مذاكرات ديپلماتيك حل و فصل نمود. در زمان اين مذاكرات، وضعيت موجود حفظ خواهد گرديد.
3 –
الف- چنانچه اختلاف طبق بندهاي (1) و (2) حل و فصل نگردد، به تقاضاي هر يك از طرفهاي متعاهد با رعايت قوانين و مقررات داخلي جهت تصميم گيري به هيأت داوري سه نفره ارجاع خواهد شد.
ب- هر طرف متعاهد نسبت به معرفي يك داور اقدام مي كند و داوران منتخب به صورت مشترك داور سوم را انتخاب خواهند كرد كه به عنوان سرداور هيأت داوري فعاليت خواهد داشت.
پ- هر طرف متعاهد داور خود را در مدت (60) روز از تاريخ دريافت يادداشت از طريق ديپلماتيك از طرف متعاهد ديگر كه متقاضي داوري اختلاف از طريق هيأت داوري است، انتخاب خواهد كرد و داور سوم فردي با تابعيت كشور ثالث خواهد بود كه در زمان انتخاب با طرفهاي متعاهد روابط ديپلماتيك دارد و بايد در مدت (30) روز بعد انتخاب گردد.
ت- چنانچه هر طرف متعاهد در مدت مقرر داور خود را تعيين نكند يا هر گاه داور سوم در مدت مذكور انتخاب نشود، هر يك از طرفهاي متعاهد مي تواند از رئيس شوراي سازمان بين المللي هواپيمايي كشوري بخواهد كه حسب مورد داور را تعيين نمايد. در صورتي كه رئيس، تبعه يكي از طرفهاي متعاهد باشد، مي توان از معاون شوراي سازمان بين المللي هواپيماي كشوري درخواست نمود. در اين صورت داور يا داوران منتخب رئيس يا معاون يادشده، حسب مورد نبايد تابعيت يا اقامت دائمي كشورهاي طرفهاي متعاهد اين موافقتنامه را داشته باشند.
4 – هيأت داوري در مورد حدود صلاحيت خود مطابق با اين موافقتنامه تصميم گيري خواهد كرد و آئين كار خود را تدوين خواهد نمود.
5 – طرفهاي متعاهد با رعايت تصميم نهايي هيأت داوري، هزينه هاي موقتي داوري را به نسبت مساوي پرداخت خواهند كرد.
6 – مخارج داوري از جمله هزينه ها و دستمزدهاي داوران به نسبت مساوي توسط طرفهاي متعاهد پرداخت خواهد گرديد.
7 – هرگاه و مادامي كه هر طرف متعاهد تصميم مورد نظر در بند(6) اين ماده را رعايت ننمايد، طرف متعاهد ديگر مي تواند حقوق يا امتيازاتي را كه براساس اين موافقتنامه به طرف متعاهد قاصر اعطاء كرده است، محدود، معلق يا لغو نمايد.
ماده 20 – ثبت موافقتنامه و اصلاحيه
اين موافقتنامه و اصلاحيه هاي بعدي آن از جانب طرفهاي متعاهد به منظور ثبت به سازمان بين المللي هواپيمايي كشوري تسليم خواهد شد.
ماده 21 – فسخ موافقتنامه
1- هر طرف متعاهد مي تواند در هر زمان از تاريخ لازم الاجراء شدن اين موافقتنامه قصد خود را مبني بر فسخ اين موافقتنامه طي يادداشت كتبي از طريق ديپلماتيك به طرف متعاهد ديگر اعلام نمايد. اين يادداشت كتبي همزمان به آگاهي سازمان بين المللي هواپيمايي كشوري (ايكائو) خواهد رسيد. موافقتنامه يك سال پس از تاريخ دريافت يادداشت توسط طرف متعاهد ديگر فسخ شده تلقي خواهد شد مگر آن كه يادداشت فسخ قبل از انقضاي اين مدت با موافقت دو جانبه مسترد شود.
2 – هر گاه طرف متعاهد ديگر دريافت يادداشت فسخ را اعلام نكند، يادداشت مذكور چهارده (14) روز پس از وصول آن به سازمان بين المللي هواپيمايي كشوري دريافت شده تلقي خواهد شد.
ماده 22 – لازم الاجراء شدن
اين موافقتنامه از تاريخ آخرين اطلاعيه يكي از دو طرف متعاهد به طرف متعاهد ديگر مبني بر اين كه اقدامات لازم را طبق قوانين و مقررات خود براي لازم الاجراء شدن اين موافقتنامه به عمل آورده، به مورد اجراء گذارده خواهد شد.
با تأييد مفاد اين موافقتنامه، نمايندگان تام الاختيار امضاءكننده زير كه از طرف دولتهاي متبوع خود مجاز مي باشند اين موافقتنامه را امضاء نمودند.
اين موافقتنامه در تونس در تاريخ هجدهم بهمن ماه يكهزار و سيصد و هشتاد و يك هجري شمسي برابر با هفتم فوريه 2003 ميلادي در دو نسخه به زبانهاي فارسي و عربي و انگليسي كه تمامي متون داراي اعتبار يكسان مي باشد، تنظيم گرديد. در صورت اختلاف در تفسير و يا اجراي موافقتنامه، متن انگليسي ملاك خواهد بود.
از طرف
دولت جمهوري اسلامي ايران
احمد خرم
وزير راه و ترابري
از طرف
دولت جمهوري تونس
الصادق رابح
وزير فن آوريهاي ارتباطي و حمل و نقل
پيوست
جدول مسير
براي شركتهاي هواپيمايي تعيين شده جمهوري اسلامي ايران
| نقاط خروج | نقاط واسط | نقاطي در جمهوري تونس | نقاط ماوراء |
| نقاطي در جمهوري اسلامي ايران | نقاط، بعداً مشخص خواهد گرديد | نقاطي در جمهوري تونس | نقاط، بعداً مشخص خواهد گرديد |
براي شركتهاي هواپيمايي تعيين شده جمهوري تونس
| نقاط خروج | نقاط واسط | نقاطي در جمهوري اسلامي ايران | نقاط ماوراء |
| نقاطي در جمهوري تونس | نقاط، بعداً مشخص خواهد گرديد | نقاطي در جمهوري اسلامي ايران | نقاط، بعداً مشخص خواهد گرديد |
نكاتي در مورد مسيرهاي مورد بهره برداري شركتهاي هواپيمايي تعيين شده:
1- هر نقطه اي در مسيرهاي بالا را مي توان بنابه انتخاب شركت هواپيمايي مربوط در هر يا تمامي پرواز ها حذف كرد مشروط بر اين كه هر خدمت در سرزمين كشور تعيين كننده شركت هواپيمايي شروع يا خاتمه يابد.
2- نقاط واسط و ماوراء با موافقت دو جانبه بين مقامات هواپيمايي دو طرف متعاهد مشخص خواهد گرديد.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده،منضم به متن موافقتنامه، شامل مقدمه و بيست و دو ماده و يك پيوست در جلسه علني روز سه شنبه مورخ شانزدهم مرداد ماه يكهزار و سيصد و هشتاد و شش مجلس شوراي اسلامي تصويب و در تاريخ 31/5/1386 به تأييد شوراي نگهبان رسيد.
رئيس مجلس شوراي اسلامي _ غلامعلي حدادعادل