قانون موافقتنامه حمل و نقل هوايي دوجانبه بين دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت جمهوري اندونزي مصوب 1385,01,20
ماده واحده – موافقتنامه حمل و نقل هوايي دوجانبه بين دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت جمهوري اندونزي، مشتمل بر يك مقدمه، بيست و يك ماده و يك پيوست به‌شرح ضميمه تصويب و اجازه مبادله اسناد آن داده مي‌شود.
بسم‌الله الرحمن الرحيم
موافقتنامه حمل و نقل هوايي دوجانبه بين
دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت جمهوري اندونزي
دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت جمهوري اندونزي كه عضو كنوانسيون هواپيمايي كشوري بين‌المللي مورخ شانزدهم آذرماه 1323 هجري شمسي برابر با هفتم دسامبر 1944 ميلادي مي‌باشند و از اين پس طرفهاي متعاهد ناميده مي‌شوند، با تمايل به انعقاد موافقتنامه‌اي به عنوان مكمل كنوانسيون مذكور، به‌منظور تأسيس سرويسهاي هوايي منظم في‌مابين و ماوراء سرزمينهاي خود به شرح زير موافقت كردند:
ماده 1 – تعاريف
از نظر اين موافقتنامه:
الف – اصطلاح «كنوانسيون» به كنوانسيون هواپيمايي كشوري بين‌المللي كه در تاريخ شانزدهم آذر ماه 1323 هجري شمسي برابر با هفتم دسامبر 1944 ميلادي در شيكاگو براي امضاء مفتوح گرديد، اطلاق مي‌شود و شامل اصلاحات كنوانسيون كه به موجب ماده (94) آن تصويب شده و براي طرفهاي متعاهد لازم‌الاجراء گرديده و نيز ضمائم كنوانسيون و اصلاحات آنها كه به موجب ماده (90) آن به‌تصويب رسيده و براي طرفهاي متعاهد لازم‌الاجراء شده است، خواهد بود.
ب – اصطلاح «مقامات هواپيمايي» در مورد جمهوري اسلامي ايران به «رئيس سازمان هواپيمايي كشوري» و هر شخص يا سازماني كه مجاز به انجام وظايف فعلي آن سازمان باشد اطلاق مي‌گردد و در مورد دولت جمهوري اندونزي به وزير ارتباطات و هر شخص يا سازماني كه مجاز به انجام وظايف فعلي يا وظايف مشابه آن وزارتخانه باشد، اطلاق مي‌شود.
ج – اصطلاح «شركت هواپيمايي تعيين شده» به يك يا چند شركت هواپيمايي اطلاق مي‌شود كه به موجب مفاد ماده (3) اين موافقتنامه تعيين شوند و اجازه فعاليت بيابند.
د – اصطلاح «ظرفيت» در مورد هواپيما، به ميزان بارگيري مؤثر آن هواپيما در يك مسير يا قسمتي از مسير و اصطلاح «ظرفيت» در مورد «سرويس مورد توافق» به حاصل ضرب ظرفيت هواپيما در چنين سرويسي در دفعات پرواز هواپيماي مزبور طي زمان معين در تمام يا قسمتي از مسير، اطلاق مي‌شود.
هـ – اصطلاحات «سرويس هوايي»، «سرويس هوايي بين‌المللي»، «شركت هواپيمايي» و «توقف به منظورهاي غير حمل و نقل» داراي همان معاني است كه در ماده (96) كنوانسيون براي آنها ذكر شده است.
و – اصطلاح «نرخ» به قيمتي اطلاق مي‌شود كه براي حمل مسافر، بار همراه و غير همراه پرداخت گردد و شامل شرايطي كه به موجب آن قيمتهاي مزبور اعمال مي‌شود ازجمله قيمتها و شرايط مقرر براي نمايندگيها و ساير خدمات جنبي به استثناء دستمزدها و شرايط حمل پست، مي‌باشد.
ز – اصطلاح «موافقتنامه» به اين موافقتنامه، پيوستهاي آن و اصلاحات مربوط به آن اطلاق مي‌شود.
ح – اصطلاح «سرويسهاي مورد توافق» به سرويسهاي هوايي منظم مندرج در مسيرهاي تعيين شده پيوست اين موافقتنامه به منظور حمل و نقل مسافر، بار و پست، به طور جداگانه يا توأم اطلاق مي‌شود.
ط – اصطلاح «سرزمين» در مورد جمهوري اندونزي به سرزمينهاي تحت حاكميت آن كشور طبق قوانين بين‌المللي اطلاق مي‌شود و در مورد جمهوري اسلامي ايران داراي همان معني است كه در ماده (2) كنوانسيون شيكاگو ذكر شده است.
ماده 2 – اعطاي حقوق
1 – هر طرف متعاهد جهت انجام سرويسهاي هوايي بين‌المللي منظم به‌وسيله شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر حقوق زير را به طرف متعاهد ديگر اعطاء مي‌نمايد:
الف – پرواز بدون فرود از فراز سرزمين طرف متعاهد ديگر؛
ب – توقف در سرزمين مذكور به منظورهاي غير حمل و نقل؛ و
ج – توقف در سرزمين مذكور به منظور سوار و پياده كردن مسافر، بارگيري و تخليه بار و پست در حمل و نقل بين‌المللي در نقاط مشخص شده در جدول مسير پيوست اين موافقتنامه.
2 – استفاده از حقوق حمل و نقل در نقاط واسط و ماوراء مندرج در جدول مسير پيوست اين موافقتنامه مشروط به مذاكره و موافقت شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفهاي متعاهد و تصويب مقامات هواپيمايي آنها خواهد بود.
3 – هيچ يك از مفاد اين موافقتنامه نبايد به نحوي تفسير شود كه به شركت هواپيمايي يك طرف متعاهد اين حق را اعطاء كند كه در داخل سرزمين طرف متعاهد ديگر از نقطه‌اي به نقطه ديگر مبادرت به حمل مسافر، بار و پست در قبال مزد يا كرايه نمايد.
4 – در مناطقي كه در آن مخاصمات مسلحانه جريان دارد و يا در اشغال نظامي است و نيز مناطقي كه تحت تأثير مخاصمات مسلحانه يا اشغال نظامي قرار گرفته انجام سرويسهاي موضوع اين ماده منوط به تصويب مقامهاي صلاحيتدار مربوط خواهد بود.
ماده 3 – تعيين و اجازه
1 – هر طرف متعاهد حق دارد با ارسال اعلاميه كتبي به طرف متعاهد ديگر يك يا چند شركت هواپيمايي را براي انجام سرويسهاي مورد توافق در مسيرهاي مشخص شده تعيين و هر شركت هواپيمايي تعيين شده را حذف كند يا تغيير دهد.
2 – پس از دريافت اعلاميه مذكور در بند (1) مقامات صلاحيتدار طرف متعاهد ديگر بايد با رعايت مفاد بندهاي (3) و (4) اين ماده اجازه مقتضي را بدون تأخير به شركت هواپيمايي تعيين شده مزبور اعطاء كنند.
3 – مقامات هواپيمايي يك طرف متعاهد مي‌توانند از شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر بخواهند كه آنان را مجاب سازد كه شرايط مقرر در قوانين و مقرراتي را كه معمولاً به موجب مفاد كنوانسيون توسط آن مقامات در مورد سرويسهاي هوايي بين‌المللي اعمال مي‌گردد، دارا مي‌باشد.
4 – هر طرف متعاهد حق دارد در هر مورد كه مجاب نشده باشد مالكيت عمده و كنترل مؤثر شركت هواپيمايي تعيين شده متعلق و در اختيار طرف متعاهد ديگر يا اتباع آن را از اعطاي اجازه بهره‌برداري موضوع بند (2) اين ماده منع كند و يا هر شرطي را كه براي اعمال حقوق مذكور در ماده (2) اين موافقتنامه توسط آن شركت هواپيمايي تعيين شده لازم بداند، وضع نمايد.
5 – شركت هواپيمايي تعيين شده مي‌تواند در هر زمان پس از دريافت اجازه مندرج در بند (2) فوق بهره‌برداري از سرويسهاي مورد توافق را آغاز كند مشروط بر آن كه نرخي مطابق ضوابط ماده (12) اين موافقتنامه در مورد سرويسهاي مزبور وضع شده و مجري باشد.
ماده 4 – تعليق و لغو
1 – هر طرف متعاهد مي‌تواند در موارد مشروح زير مجوز بهره‌برداري را لغو يا استفاده از حقوق مندرج در ماده (2) اين موافقتنامه را در مورد شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر معلق، يا هر شرطي را كه براي استفاده از اين حقوق لازم مي‌داند، وضع كند:
الف – چنانچه قانع نشود كه مالكيت عمده و كنترل مؤثر شركت هواپيمايي مذكور متعلق و در اختيار طرف متعاهد ديگر يا اتباع وي مي‌باشد؛ يا
ب – چنانچه شركت هواپيمايي مذكور قوانين و يا مقررات طرف متعاهدي كه اين حقوق را اعطاء نموده است رعايت نكند؛ يا
ج – چنانچه شركت هواپيمايي مذكور در انجام عمليات بهره‌برداري از مفاد اين موافقتنامه تخطي كند.
2 – لغو يا تعليق يا وضع شرايط مذكور در بند (1) اين ماده جز در مواردي كه براي جلوگيري از نقض بيشتر قوانين و يا مقررات و يا مفاد اين موافقتنامه فوريت داشته باشد، فقط پس از مشورت با طرف متعاهد ديگر صورت خواهد گرفت.
اين مشورت بين مقامات هواپيمايي پس از دريافت درخواست انجام آن در اسرع وقت شروع خواهد شد.
ماده 5 – شمول قوانين و مقررات
1 – قوانين و مقررات هر طرف متعاهد در مورد ورود يا خروج هواپيماهايي كه به امر هوانوردي بين‌المللي اشتغال دارند و نيز قوانين و مقررات مربوط به بهره‌برداري و هوانوردي اين قبيل هواپيماها مادام كه بر فراز يا داخل سرزمين آن طرف متعاهد مي‌باشند، در مورد هواپيماهاي شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر اعمال خواهد شد.
2 – قوانين و مقررات هر طرف متعاهد كه ناظر به ورود، اقامت موقت و خروج مسافرين، خدمه، بار يا پست از سرزمين آن مي‌باشد از قبيل تشريفات ورود و خروج، مهاجرت و همچنين مقررات گمركي و بهداشتي در مورد مسافرين، خدمه، بار يا محمولات پستي هواپيماي شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر مادام كه در سرزمين مذكور باشند، ا عمال خواهد شد.
3 – هر طرف متعاهد بنا به تقاضاي طرف متعاهد ديگر نسخه‌اي از قوانين و مقررات مذكور در اين ماده را در اختيار آن قرار خواهد داد.
ماده 6 – فعاليتهاي فني و بازرگاني
شركت هواپيمايي تعيين شده هر طرف متعاهد مي‌بايست طبق قوانين و مقررات طرف متعاهد ديگر از تسهيلات يكسان در موارد زير برخوردار باشد:
1 – افتتاح دفتر نمايندگي خود در سرزمين طرف متعاهد ديگر و به اين منظور ورود، اقامت و استخدام كاركنان متخصص و مديريتي در سرزمين طرف متعاهد ديگر كه براي بهره‌برداري از سرويسهاي هوايي مورد نياز هستند.
2 – صدور انواع اوراق حمل و نقل و تبليغ و توسعه فروش در سرزمين طرف متعاهد ديگر براي انجام امر فروش حمل و نقل هوايي در آن سرزمين به طور مستقيم يا به تشخيص شركت هواپيمايي از طريق نمايندگي فروش خود.
هر شركت هواپيمايي حق دارد حمل و نقل مذكور را به ارز رايج آن سرزمين يا ارز قابل تبديل كشورهاي ديگر طبق مقررات پولي هر دولت به فروش رساند.
ماده 7 – مقررات مالي
1 – هر طرف متعاهد به شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر با رعايت مقررات كنترل تسعير ارز خارجي خود، حق انتقال آزاد مازاد دريافتها را پس از كسر هزينه‌هاي حاصله در سرزمين خود در ارتباط با حمل و نقل مسافر، بار و پست توسط شركت هواپيمايي طرف متعاهد ديگر به صورت ارز قابل تبديل با نرخ حاكم تسعير ارز به صورت فوري اعطاء خواهد كرد. انتقال ارز حداقل ظرف مدت شصت روز پس از تاريخ تقاضا صورت خواهد گرفت.
2 – چنانچه موافقتنامه ويژه پرداخت بين طرفهاي متعاهد وجود داشته باشد، پرداخت‌ها طبق مفاد آن موافقتنامه انجام خواهد شد.
ماده 8 – معافيت از حقوق گمركي، سود بازرگاني و ساير عوارض
1 – هواپيماهاي شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهدي كه سرويسهاي بين‌المللي را انجام مي‌دهند و مواد سوختي، روغن موتور، ساير مواد مصرفي فني، وسايل يدكي، لوازم مورد نياز جاري و خواروبار موجود در هواپيماهاي شركت هواپيمايي يك طرف متعاهد كه مجاز به استفاده از مسيرها و سرويسهاي موضوع اين موافقتنامه مي‌باشند به‌هنگام ورود يا خروج از سرزمين طرف متعاهد ديگر بر اساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركي و سود بازرگاني و هزينه‌هاي بازرسي و ساير عوارض و هزينه‌هاي مشابه ملي و محلي معاف خواهند بود حتي اگر مواد مذكور زماني مورد استفاده قرارگيرد يا به مصرف برسد كه هواپيماهاي مزبور بر فراز آن سرزمين در پرواز باشند.
2 – سوخت، روغن موتور، ساير مواد مصرفي فني، وسايل يدكي، لوازم مورد نياز جاري و خواروبار كه توسط يك طرف متعاهد يا اتباع آن به سرزمين طرف متعاهد ديگر وارد شود و صرفاً به‌منظور استفاده در هواپيماهاي شركت هواپيمايي تعيين شده آن طرف متعاهد باشد بر اساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركي و سود بازرگاني و هزينه‌هاي بازرسي و ساير عوارض و هزينه‌هاي مشابه ملي و محلي معاف خواهد بود.
3 – سوخت، روغن موتور، ساير مواد مصرفي فني، وسايل يدكي، لوازم مورد نياز جاري و خواروبار كه در سرزمين يك طرف متعاهد بار هواپيماهاي شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر مي‌شود و در سرويسهاي بين‌المللي مورد استفاده قرار مي‌گيرد بر اساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركي و سود بازرگاني، مالياتها و هزينه‌هاي بازرسي و ساير عوارض و هزينه‌هاي مشابه ملي و محلي، معاف خواهد بود.
4 – تجهيزات هوانوردي مورد نياز جاري و همچنين مواد و كالاهاي نگاهداري شده در هواپيماهاي شركت هواپيمايي تعيين شده هر طرف متعاهد تنها با موافقت مقامات گمركي طرف متعاهد ديگر در آن سرزمين قابل تخليه است. در اين صورت مي‌توان آنها را تا زماني كه طبق مقررات گمركي مجدداً صادر مي‌شوند و يا ترتيب ديگري در مورد آن داده شود تحت نظارت مقامات نامبرده قرار داد.
5 – مسافران، اثاثيه مسافران و باري كه از سرزمين يك طرف متعاهد در ترانزيت مستقيم قرار دارند و از حريمي كه در فرودگاه بدين منظور اختصاص يافته خارج نمي‌شوند، فقط مشمول كنترل ساده‌اي خواهند بود. اثاثيه مسافر و بار تا زماني كه در ترانزيت مستقيم است از حقوق گمركي و سود بازرگاني و هرگونه ماليات معاف خواهد بود.
6 – اسناد رسمي حاوي آرم رسمي شركت هواپيمايي مانند برچسب چمدان، بليط هواپيما، بارنامه، كارت اجازه ورود به هواپيما و جدول زمانبندي كه به داخل سرزمين هر طرف متعاهد براي استفاده اختصاصي شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر وارد مي‌شود، از كليه حقوق گمركي و سود بازرگاني و يا مالياتها بر اساس عمل متقابل معاف خواهد بود.
ماده 9 – تسهيلات و هزينه‌هاي فرودگاهي
1 – هر يك از طرفهاي متعاهد در سرزمين خود فرودگاه يا فرودگاههايي را جهت استفاده شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر در مسير مشخص شده تعيين خواهد كرد و تسهيلات ارتباطي، هوانوردي، هواشناسي و ساير خدماتي را كه براي بهره‌برداري سرويسهاي مورد توافق لازم است در اختيار شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر قرار خواهد داد.
2 – هر يك از طرفهاي متعاهد مي‌تواند در قبال استفاده هواپيماهاي شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر از فرودگاهها و ساير تأسيسات آن هزينه‌هاي عادلانه و معقولي دريافت دارد، مشروط بر آنكه ميزان اين هزينه‌ها از آنچه شركتهاي حمل و نقل هوايي آن كه در سرويسهاي مشابه بين‌المللي تردد مي‌كنند، براي استفاده از چنين فرودگاه و تأسيساتي مي‌پردازند، تجاور نكند.
ماده 10 – مقررات ظرفيت و تصويب برنامه‌هاي پرواز
1 – شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفهاي متعاهد از رفتار عادلانه و برابر برخوردار خواهند بود تا بتوانند براي انجام سرويسهاي مورد توافق در مسيرهاي مشخص شده از فرصتهاي متساوي بهره‌مند باشند.
2 – در انجام سرويسهاي مورد توافق، شركت هواپيمايي تعيين شده هر طرف متعاهد، منافع شركت هواپيمايي طرف ديگر را مورد نظر قرار خواهد داد تا من غير حق در سرويسهاي طرف ديگر در تمام يا قسمتي از همان مسيرها اثر نامطلوب ايجاد نشود.
3 – هدف اصلي از برقراري سرويسهاي مورد توافق توسط شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفهاي متعاهد، تأمين ظرفيت كافي با ضريب بار مناسب جهت رفع نيازمنديهاي جاري و پيش‌بيني شده معقول براي حمل مسافر و بار و پست بين سرزمين طرف متعاهد تعيين كننده شركت هواپيمايي و سرزمين طرف متعاهد ديگر مي‌باشد.
4 – شركت هواپيمايي تعيين شده هر طرف متعاهد همچنين مي‌تواند با رعايت اصول مندرج در بندهاي (1)، (2) و (3) اين ماده، ظرفيتي را براي رفع نيازمنديهاي حمل و نقل بين سرزمينهاي كشورهاي ثالث مندرج در جدول مسير پيوست اين موافقتنامه و سرزمين طرف متعاهد ديگر تأمين نمايد.
5 – ظرفيتي كه عرضه مي‌شود شامل تعداد سرويس‌ها و نوع هواپيماهاي مورد استفاده شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفهاي متعاهد در سرويسهاي مورد توافق مي‌تواند از سوي شركتهاي هواپيمايي تعيين شده پيشنهاد شود. پيشنهاد فوق پس از مذاكره و تبادل‌نظر بين شركتهاي هواپيمايي تعيين شده با رعايت اصول مندرج در بندهاي (1)، (2) و (3) اين ماده ارائه خواهد شد. ظرفيت مذكور با تصويب مقامات هواپيمايي طرفهاي متعاهد تعيين و اجرا خواهد شد.
6 – در صورت عدم توافق بين شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفهاي متعاهد، مسائل مندرج در بند (5) از طريق توافق بين مقامات هواپيمايي دو طرف متعاهد حل و فصل خواهد گرديد. تا زماني كه اين توافق حاصل نگرديده، ظرفيت عرضه شده توسط شركتهاي هواپيمايي تعيين شده بدون تغيير باقي خواهد ماند.
7 – شركت هواپيمايي تعيين شده هر طرف متعاهد، حداكثر سي روز قبل از شروع سرويس‌ها در مسيرهاي مشخص شده، برنامه‌هاي پرواز را براي تصويب به مقامات هواپيمايي طرف متعاهد ديگر تسليم خواهد نمود. در مورد تغييرات بعدي نيز به‌همين ترتيب عمل خواهد شد. در موارد خاص مي‌توان اين محدوده زماني را با تصويب مقامات نامبرده تغيير داد.
ماده 11 – شناسايي گواهينامه‌ها و پروانه‌ها
گواهينامه‌هاي قابليت پرواز و گواهينامه‌هاي صلاحيت و پروانه‌هايي كه توسط يك طرف متعاهد صادر شده يا اعتبار يافته و هنوز به قوت خود باقي باشد، براي بهره‌برداري از مسيرها و سرويسهاي موضوع اين موافقتنامه، توسط طرف متعاهد ديگر معتبر شناخته خواهد شد، مشروط بر اين كه شرايط صدور يا اعتبار گواهينامه‌ها و پروانه‌هاي مزبور مساوي يا بيش از حداقل استانداردهايي باشد كه به موجب كنوانسيون وضع شده يا خواهد شد. در هر حال طرف متعاهد اين حق را براي خود محفوظ مي‌دارد كه در مورد پرواز از فراز سرزمين خود از شناسايي گواهينامه‌هاي صلاحيت و پروانه‌هايي كه براي اتباع آن توسط طرف متعاهد ديگر يا هر دولت ديگري صادر شده يا معتبر شناخته شده خودداري نمايد.
ماده 12 – نرخهاي حمل و نقل هوايي
1 – نرخهاي مورد اجراء توسط شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفهاي متعاهد در سرويسهاي مورد توافق در سطح معقولي خواهد بود كه با توجه به كليه عوامل مربوط از جمله هزينه بهره‌برداري و سود معقول و خصوصيات سرويس و نرخهاي شركتهاي هواپيمايي ديگر كه در تمام يا قسمتي از همان مسيرها سرويسهاي منظم انجام مي‌دهند، وضع مي‌گردد.
2 – نرخهاي موضوع بند (1) اين ماده بر اساس قواعد زير تعيين مي‌گردد :
الف – در صورتي كه شركتهاي هواپيمايي تعيين شده دو طرف متعاهد عضو يك اتحاديه بين‌المللي شركتهاي هواپيمايي با مكانيسم تعيين نرخ باشند و يك قطعنامه نرخ، راجع به سرويسهاي مورد توافق از قبل وجود داشته باشد، نرخها بر اساس اين قطعنامه بين شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفهاي متعاهد توافق خواهد شد.
ب – در صورتي كه هيچكدام از شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفهاي متعاهد يا يكي از آنها عضو اتحاديه شركتهاي هواپيمايي نباشند و يا قطعنامه نرخ مندرج در جزء(الف) فوق وجود نداشته باشد شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفهاي متعاهد در مورد نرخهايي كه براي سرويسهاي مورد توافق اعمال مي‌گردد بين خود توافق خواهند كرد.
ج – نرخهايي كه به ترتيب مندرج در جزءهاي (الف) و (ب) فوق مورد توافق قرار مي‌گيرد لااقل سي روز قبل از تاريخ پيشنهادي اجراء براي تصويب به مقامات هواپيمايي طرفهاي متعاهد تسليم خواهد گرديد. اين محدوده زماني با موافقت مقامات مذكور قابل كاهش است.
د – در صورتي كه شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفهاي متعاهد نتوانند درباره نرخهاي قابل اجراء به توافق برسند يا در صورتي كه يك طرف متعاهد شركت هواپيمايي خود را به منظور انجام سرويسهاي مورد توافق تعيين ننموده باشد و يا چنانچه در فاصله پانزده روز اول از دوره سي روزه موضوع جزء (ج) اين ماده، مقامات هواپيمايي يك طرف متعاهد عدم رضايت خود را از هر يك از نرخهاي توافق شده بين شركتهاي هواپيمايي طرفهاي متعاهد طبق جزءهاي (الف) و (ب) اين ماده به مقامات هواپيمايي طرف متعاهد ديگر اعلام دارند، مقامات هواپيمايي طرفهاي متعاهد اهتمام خواهند نمود در مورد نرخهاي مناسب به توافق برسند. به طور كلي هيچ نرخي قبل از تصويب مقامات هواپيمايي طرفهاي متعاهد به مورد اجراء گذارده نخواهد شد. با وجود اين در صورتي كه ظرف مدت پانزده روز ياد شده، هيچكدام از مقامات هواپيمايي طرفهاي متعاهد عدم رضايت خود را نسبت به نرخهاي توافق شده بين شركتهاي هواپيمايي تعيين شده اعلام ندارند، نرخهاي مزبور تصويب شده تلقي خواهد شد.
3 – نرخهاي تعيين شده به موجب اين ماده تا زماني كه نرخهاي جديد تعيين نشده باشد، به قوت خود باقي خواهد ماند.
ماده 13 – امنيت هوانوردي
1 – طرفهاي متعاهد حقوق و تعهداتي را كه به موجب حقوق بين‌الملل در قبال يكديگر در خصوص حفظ امنيت هواپيمايي كشوري در برابر اعمال مداخله‌گرايانه غيرقانوني دارند، مورد تأكيد قرار مي‌دهند.
طرفهاي متعاهد بدون تحديد كليت حقوق و تعهداتي كه به موجب حقوق بين‌الملل به‌عهده دارند، به ويژه طبق مفاد كنوانسيون راجع به جرائم و برخي اعمال ارتكابي ديگر در هواپيما امضاء شده در توكيو به تاريخ23/6/1342 هجري شمسي مطابق با 14 سپتامبر 1963 ميلادي، كنوانسيون راجع به جلوگيري از تصرف غيرقانوني هواپيما امضاء شده در لاهه به تاريخ25/9/1349 هجري شمسي مطابق با 16 دسامبر 1970 ميلادي و كنوانسيون راجع به جلوگيري از اعمال غيرقانوني عليه امنيت هواپيمايي كشوري امضاء شده در مونترال به تاريخ 1/7/1350 هجري شمسي مطابق با 23 سپتامبر 1971 ميلادي عمل خواهند كرد.
2 – طرفهاي متعاهد حسب تقاضا، كليه مساعدتهاي لازم را به يكديگر جهت جلوگيري از تصرف غيرقانوني هواپيماهاي كشوري و ساير اعمال غيرقانوني عليه امنيت اين هواپيماها، مسافرين و خدمه آنها، فرودگاهها و تأسيسات هوانوردي و هر نوع تهديد ديگر عليه امنيت هواپيمايي كشوري ارائه خواهند كرد.
3 – طرفهاي متعاهد بايد در روابط دوجانبه خود طبق مقررات امنيت هوانوردي مصوب سازمان بين‌المللي هواپيمايي كشوري كه به عنوان ضمائم كنوانسيون هواپيمايي كشوري بين‌المللي شناخته شده‌اند تا حدودي كه مقررات امنيتي مزبور در مورد طرفهاي متعاهد قابل اجراء است عمل نمايند. هر يك از طرفهاي متعاهد بايد از متصديان هواپيماهايي كه محل ثبت آن هواپيماها يا محل اصلي كار و يا اقامت دائمي متصديان آنها در سرزمين وي واقع شده و نيز از متصديان فرودگاههاي واقع در سرزمين خود بخواهد كه مطابق مقررات هوانوردي مزبور عمل كنند.
4 – هر طرف متعاهد مي‌تواند از متصديان هواپيماها بخواهد كه مقررات امنيت هوانوردي مورد اشاره در بند (3) فوق را كه طرف متعاهد ديگر براي ورود به سرزمين خود، خروج از آن يا در مدت توقف در آنجا مقرر كرده است، رعايت كنند. هر طرف متعاهد بايد اطمينان حاصل كند كه در سرزمين آن اقدامات كافي براي حفاظت از هواپيماها و بازرسي مسافران، خدمه، لوازم همراه مسافر، اثاثيه مسافر، بار و خواربار هواپيما پيش از سوارشدن مسافران يا بارگيري و به هنگام آن به نحو مؤثر انجام مي‌شود. همچنين هر طرف متعاهد بايد هر درخواستي را كه طرف متعاهد ديگر براي انجام اقدامات امنيتي ويژه معقول جهت مقابله با تهديدي خاص به عمل آورد، با نظر مساعد مورد توجه قرار دهد.
5 – هرگاه هواپيماهاي كشوري به طور غيرقانوني تصرف شود و يا اعمال غيرقانوني ديگري عليه امنيت اين هواپيماها، مسافرين و خدمه آنها، فرودگاهها يا تأسيسات هوانوردي صورت پذيرد و يا تهديدي در اين مورد انجام گيرد، طرفهاي متعاهد بايد از طريق تسهيل ارتباطات و اتخاذ تدابير مناسب ديگر به منظور ختم سريع و بي‌خطر حادثه و يا خنثي كردن تهديد مزبور به يكديگر ياري رسانند.
6 – بنابراين هر طرف متعاهد از هرگونه اختلاف بين مقررات و رويه‌هاي ملي خود و مقررات امنيتي هوانوردي فوق‌الذكر، طرف متعاهد ديگر را مطلع خواهد كرد. هر طرف متعاهد مي‌تواند در هر زمان به‌منظور مذاكره در مورد چنين اختلافي تقاضاي مشورت فوري نمايد.
ماده 14 – تسليم آمار
مقامات هواپيمايي هر طرف متعاهد اطلاعات و آمار مربوط به حمل و نقل انجام شده در سرويسهاي مورد توافق توسط شركت هواپيمايي تعيين شده خود به سرزمين طرف متعاهد ديگر يا از آن سرزمين را كه معمولاً توسط شركت هواپيمايي تعيين شده براي مقامات هواپيمايي ملي خود تهيه و به آنها ارائه مي‌گردد، بنابر تقاضا در اختيار مقامات هواپيمايي طرف متعاهد ديگر قرار خواهند داد.
ماده 15 – مشاوره
1 – مقامات هواپيمايي طرفهاي متعاهد جهت حُسن همكاري نزديك و به‌منظور حصول اطمينان از اجراء و رعايت كامل مفاد اين موافقتنامه و پيوستهاي آن در هر زمان با يكديگر مشورت خواهند كرد.
2 – مشاوره مذكور ظرف مدت شصت روز از تاريخ دريافت تقاضا آغاز خواهد شد.
ماده 16 – تغيير و اصلاح
1 – چنانچه هر طرف متعاهد تغيير هر يك از مفاد اين موافقتنامه را مطلوب تشخيص دهد مي‌تواند تقاضاي مذاكره با طرف متعاهد ديگر نمايد. مذاكره مذكور مي‌تواند بين مقامات هواپيمايي از طريق گفت و گو يا مكاتبه صورت پذيرد و ظرف مدت شصت روز از تاريخ تقاضا آغاز خواهد شد.
2 – هرگونه تغيير يا اصلاح اين موافقتنامه با رعايت مفاد ماده (21) اين موافقتنامه به‌مورد اجراء نهاده خواهد شد.
3 – اصلاح جدول مسير پيوست اين موافقتنامه مي‌تواند به طور مستقيم بين مقامات هواپيمايي طرفهاي متعاهد مورد توافق قرارگيرد و با مبادله يادداشت از طريق ديپلماتيك تأييد گردد.
ماده 17 – حل اختلاف
1 – هرگاه در مورد تفسير و يا اجراي اين موافقتنامه و پيوست آن اختلافي بين طرفهاي متعاهد بروز كند، طرفهاي متعاهد نخست تلاش خواهند كرد كه اختلاف را از طريق مذاكره و مشاوره حل و فصل كنند.
2 – در صورت عدم توافق، هر يك از طرفهاي متعاهد مي‌تواند با رعايت قوانين و مقررات مربوط خود، ضمن ارسال اطلاعيه‌اي براي طرف متعاهد ديگر، موضوع را به هيأت داوري سه نفره مركب از دو داور منتخب طرفهاي متعاهد و يك سرداور ارجاع نمايد.
در صورت ارجاع امر به داوري، هر يك از طرفهاي متعاهد ظرف مدت شصت روز از تاريخ دريافت اطلاعيه ارجاع اختلاف به داوري، نسبت به معرفي يك داور اقدام مي‌كند و داوران منتخب طرفهاي متعاهد ظرف مدت شصت روز از تاريخ آخرين انتخاب، سرداور را تعيين خواهند كرد.
چنانچه هر يك از طرفهاي متعاهد ظرف مدت مقرر داور خود را تعيين نكند و يا داوران منتخب ظرف مدت مذكور در مورد انتخاب سرداور به توافق نرسند، هر يك از طرفهاي متعاهد مي‌تواند از رئيس شوراي سازمان بين‌المللي هواپيمايي كشوري بخواهد كه حسب مورد داور طرف ممتنع يا سرداور را تعيين نمايد. سرداور بايد در هر صورت تابعيت كشوري را دارا باشد كه در زمان انتخاب با طرفهاي متعاهد روابط سياسي دارد.
3 – در مواردي كه سرداور بايد توسط رئيس شوراي سازمان بين‌المللي هواپيمايي كشوري تعيين شود چنانچه رئيس شوراي سازمان بين‌المللي هواپيمايي كشوري از انجام وظيفه مذكور معذور يا تبعه يكي از طرفهاي متعاهد باشد، انتصاب توسط معاون رئيس انجام خواهد شد و چنانچه معاون رئيس نيز از انجام وظيفه مذكور معذور يا تبعه يكي از طرفهاي متعاهد باشد، اين انتصاب توسط عضو ارشد شورا كه تابعيت هيچيك از طرفهاي متعاهد را نداشته باشد، انجام خواهد شد.
4 – هيأت داوري با توجه به ساير مواردي كه طرفهاي متعاهد توافق نموده‌اند آيين و محل داوري را تعيين خواهد نمود.
5 – تصميمات هيأت داوري براي طرفهاي متعاهد لازم‌الاتباع است.
6 – مخارج داوري، شامل هزينه‌ها و دستمزدهاي داوران به نسبت مساوي توسط طرفهاي متعاهد پرداخت خواهد گرديد. هر گونه مخارجي كه توسط شوراي سازمان بين‌المللي هواپيمايي كشوري در رابطه با نصب سرداور و يا داور طرف ممتنع به شرح مندرج در بند (2) اين ماده صورت گيرد، به عنوان بخشي از هزينه‌هاي داوري محسوب خواهد شد.
ماده 18 – فسخ
هر طرف متعاهد مي‌تواند در هر زمان قصد خود را مبني بر فسخ اين موافقتنامه طي اطلاعيه كتبي به طرف متعاهد ديگر اعلام نمايد. اين اطلاعيه همزمان به آگاهي سازمان بين‌المللي هواپيمايي كشوري نيز خواهد رسيد و در اين صورت موافقتنامه دوازده ماه پس از اعلام دريافت اطلاعيه فسخ توسط طرف متعاهد ديگر فسخ شده تلقي خواهد شد، مگر آن كه اطلاعيه فسخ قبل از انقضاي اين مدت با تراضي طرفهاي متعاهد مسترد شود. هرگاه طرف متعاهد ديگر دريافت اطلاعيه فسخ را اعلام نكند، اطلاعيه مزبور چهارده روز پس از وصول آن به سازمان بين‌المللي هواپيمايي كشوري دريافت شده تلقي خواهد شد.
ماده 19 – مطابقت با كنوانسيونها يا موافقتنامه‌هاي چندجانبه
چنانچه كنوانسيون يا موافقتنامه چند جانبه حمل و نقل هوايي در مورد هر دو طرف متعاهد لازم‌الاجراء گردد، اين موافقتنامه و پيوست (پيوستهاي) آن بايد از طريق مذاكره به شرح مندرج در مواد (15) و (16) به نحوي اصلاح شود كه مفاد آن با مقررات كنوانسيون يا موافقتنامه مزبور انطباق يابد.
ماده 20 – ثبت
اين موافقتنامه و پيوست (پيوستهاي) آن و هر گونه اصلاحيه آن نزد سازمان بين‌المللي هواپيمايي كشوري به ثبت خواهد رسيد.
ماده 21 – لازم‌الاجراءشدن
اين موافقتنامه از تاريخ آخرين اطلاعيه هر طرف متعاهد به طرف متعاهد ديگر مبني‌بر اينكه اقدامات لازم را طبق قوانين و مقررات خود براي لازم‌الاجراء شدن اين موافقتنامه به عمل آورده، به مورد اجراء گذارده خواهد شد.
با تأييد مفاد اين موافقتنامه، نمايندگان تام‌الاختيار امضاء كننده زير كه از طرف دولتهاي متبوع خود مجاز مي‌باشند، اين موافقتنامه را امضاء نمودند.
اين موافقتنامه در جاكارتا در تاريخ 11 ارديبهشت ماه 1383 هجري شمسي برابر با 30 آوريل 2004 ميلادي در دو نسخه اصلي به زبانهاي فارسي، اندونزيايي و انگليسي كه هر سه متن داراي اعتبار يكسان مي‌باشند، تنظيم گرديد. در صورت اختلاف در تفسير متون، متن انگليسي ملاك خواهد بود.
از طرف دولت جمهوري اسلامي ايران سيداحمد معتمدي وزير ارتباطات و فناوري اطلاعات
از طرف دولت جمهوري اندونزي آگوم گوملار وزير ارتباطات
پيوست
1 – مسيرهايي كه ممكن است توسط شركت(هاي) هواپيمايي تعيين شده دولت جمهوري اسلامي ايران مورد بهره‌برداري قرار گيرد:
| نقاط مبداء | نقاط واسط | نقاط مقصد | نقاط ماوراء |
| هر نقطه اي در ايران | هر نقطه | يك نقطه در اندونزي | هر نقطه |
2 – مسيرهايي كه ممكن است توسط شركت(هاي) هواپيمايي تعيين شده دولت جمهوري اندونزي مورد بهره‌برداري قرار گيرد.
بهره‌برداري قرار گيرد:
| نقاط مبداء | نقاط واسط | نقاط مقصد | نقاط ماوراء |
| هر نقطه اي در اندونزي | هر نقطه | يك نقطه در اندونزي | هر نقطه |
تذكر:
1 – هر شركت هواپيمايي تعيين شده مي‌تواند نقاط واسط و نقاط ماوراء مشخص شده در پيوست اين موافقتنامه را در شرايطي مورد بهره‌برداري قرار دهد كه حق بهره‌برداري از آزادي پنجم حمل و نقل بين اين گونه نقاط و سرزمين طرف متعاهد ديگر اعمال نگردد مگر اين كه در اين مورد بين دو طرف متعاهد بر اساس توصيه‌هاي شركتهاي هواپيمايي تعيين شده توافقي به عمل آمده باشد.
2 – از نقاط واسط و نقاط ماوراء در هر يك از مسيرهاي مشخص شده مي‌توان به اختيار شركتهاي هواپيمايي تعيين شده در هر پرواز يا كليه پروازها صرفنظر نمود.
3 – تعداد پروازها و انواع هواپيماهاي شركتهاي هواپيمايي تعيين شده به شرط تأييد مقامات هواپيمايي دو طرف بين شركتهاي هواپيمايي تعيين شده مورد توافق قرار خواهد گرفت.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و بيست و يك ماده و يك پيوست در جلسه علني روز يكشنبه مورخ بيستم فروردين ماه يكهزار و سيصد و هشتاد و پنج مجلس شوراي اسلامي تصويب و در تاريخ 6/2/1385 به تأييد شوراي نگهبان رسيد.
رئيس مجلس شوراي اسلامي – غلامعلي حداد عادل