قانون موافقتنامه حمل و نقل هوایی دو جانبه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بلا روس مصوب 1380,05,14
ماده واحده – موافقتنامه حمل و نقل هوایی دو جانبه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بلا روس مشتمل بر یك مقدمه و هجده ماده و یك پیوست به شرح ضمیمه تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده میشود.
بسمالله الرحمن الرحیم
موافقتنامه حمل و نقل هوایی دو جانبه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بلا روس
مقدمه
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بلا روس
كه عضو كنوانسیون هواپیمائی كشوری بینالمللی مورخ 16 آذر ماه 1323 هجری شمسی برابر با 7 دسامبر 1944 میلادی میباشند و از این پس طرفهای متعاهد نامیده میشوند، به منظور تأسیس و بهره برداری از سرویسهای هوایی منظم فیمابین و ماوراء سرزمینهای كشورهای طرفهای متعاهد به شرح زیر موافقت كردند :
ماده 1 – تعاریف :
از نظر این موافقتنامه :
الف – اصطلاح «كنوانسیون» به كنوانسیون هواپیمایی كشوری بینالمللی كه در تاریخ 16 آذر ماه 1323 هجری شمسی برابر 7 دسامبر 1944 میلادی در شیكاگو برای امضاء مفتوح گردید، اطلاق میشود و شامل اصلاحات كنوانسیون كه به موجب ماده)94) آن تصویب شده و برای طرفهای متعاهد لازمالاجراء گردیده و نیز ضمائم كنوانسیون و اصلاحات آنها كه به موجب ماده (90) آن به تصویب رسیده و برای طرفهای متعاهد لازمالاجراء شدهاست، خواهد بود.
ب – اصطلاح «مقامات هواپیمائی» در مورد جمهوری اسلامی ایران به «رئیس سازمان هواپیمائی كشوری» و هر شخص یا سازمانی كه مجاز به انجام وظایف فعلی آن سازمان باشد اطلاق میگردد و در مورد دولت جمهوری بلاروس به كمیته هواپیمایی كشوری و هر شخص یا سازمانی كه مجاز بهانجام وظایف فعلی آن كمیته باشد، اطلاق میگردد.
پ – اصطلاح «شركت هواپیمائی تعیین شده» به یك یا چند شركت هواپیمائی اطلاق میشود كه به موجب مفاد ماده (3) موافقتنامه حاضر تعیین شوندو اجازه فعالیت بیابند.
ت – اصطلاح «ظرفیت» در مورد یك هواپیما به میزان بارگیری مؤثر آن هواپیما در یك مسیر یا قسمتی از مسیر و اصطلاح «ظرفیت» در مورد «سرویس توافق شده» به حاصل ضرب ظرفیت هواپیما در چنین سرویسی در دفعات پرواز هواپیمای مزبور طی زمان معین در تمام یا قسمتی از مسیر، اطلاق میشود.
ث – اصطلاح «سرزمین» در مورد هر یك از طرفهای متعاهد به مناطق خشكی و آبی كه تحت حاكمیت آن كشور قرار دارد، اطلاق و شامل فضای محاذی آنها نیز میشود.
ج – اصطلاحات «سرویس هوائی»، «سرویس هوائی بینالمللی» ، «شركت هواپیمائی» و «توقف منظورهای غیر حمل و نقل» دارای همان معانی است كه در ماده (96) كنوانسیون برای آنها ذكر شده است.
چ – اصطلاح «نرخ» به قیمتی اطلاق میشود كه برای حمل مسافر، بار همراه و غیر همراه پرداخت گردد و شامل شرایطی كه به موجب آن قیمتهای مزبور اعمال میشود از جمله قیمتها و شرایط مقرر برای نمایندگیها و سایر خدمات جنبی به استثناء دستمزدها و شرایط حمل پست، میباشد.
ماده 2 – اعطای حقوق :
1– هر طرف متعاهد جهت انجام سرویسهای هوائی بینالمللی منظم به وسیله شركت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر حقوق زیر را به طرف متعاهد دیگر اعطاء مینماید :
الف – پرواز بدون فرود از فراز سرزمین كشور طرف متعاهد دیگر،
ب – توقف در سرزمین مذكور به منظورهای غیر حمل و نقل، و
پ – توقف در سرزمین مذكور به منظور سوار و پیاده كردن مسافر، بارگیری و تخلیه بار و پست در حمل و نقل بینالمللی در نقاط مشخص شده درجدول مسیر پیوست این موافقتنامه.
2– استفاده از حقوق حمل و نقل در نقاط واسط و ماوراء مندرج در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه مشروط به مذاكره و موافقت شركتهایهواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد و تصویب مقامات هواپیمائی آنها خواهد بود.
3– هیچ یك از مقررات این موافقتنامه نباید به نحوی تفسیر شود كه به شركت هواپیمائی یك طرف متعاهد این حق را اعطاء كند كه در داخل سرزمین كشور طرف متعاهد دیگر از نقطهای به نقطه دیگر در سرزمین كشور طرف متعاهد دیگر مبادرت به حمل مسافر، بار یا پست در قبال مزد یا كرایه نماید .
4– در مناطقی كه در آن مخاصمات مسلحانه جریان دارد و یا در اشغال نظامی است و نیز در مناطقی كه تحت تأثیر مخاصمات مسلحانه یا اشغالنظامی قرار گرفته انجام سرویسهای موضوع این ماده منوط به تصویب مقامهای صلاحیتدار مربوط خواهد بود.
ماده 3 – تعیین و اجازه :
1– هر طرف متعاهد حق دارد با ارسال اعلامیه كتبی به طرف متعاهد دیگر یك یا چند شركت هواپیمائی را برای انجام سرویسهای مورد توافق درمسیرهای مشخص شده تعیین، و هر شركت هواپیمائی تعیین شده را حذف كند یا تغییر دهد.
2– پس از دریافت اعلامیه مذكور در بند (1) مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر باید با رعایت مفاد بندهای (3) و (4) این ماده اجازه مقتضی رابدون تأخیر به شركت هواپیمائی تعیین شده مزبور اعطاء كنند.
3– مقامات هواپیمائی یك طرف متعاهد میتوانند از شركت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر بخواهند كه آنان را مجاب سازد كه شرایط مقرردر قوانین و مقرراتی را كه معمولاً به موجب مفاد كنوانسیون توسط آن مقامات در مورد سرویسهای هوائی بینالمللی اعمال میگردد دارا باشد.
4– هر طرف متعاهد حق دارد در هر مورد كه مجاب نشده باشد مالكیت عمده و كنترل مؤثر شركت هواپیمائی تعیین شده متعلق و در اختیار طرف متعاهد دیگر یا اتباع آن كشور است از اعطای اجازه بهره برداری موضوع بند (2) این ماده امتناع ورزد و یا هر شرطی را كه برای اعمال حقوق مذكور در ماده (2) این موافقتنامه توسط آن شركت هواپیمائی تعیین شده لازم بداند وضع نماید.
5– شركت هواپیمائی تعیین شده میتواند در هر زمان پس از دریافت اجازه مندرج در بند (2) فوق، بهره برداری از سرویسهای مورد توافق را آغاز كند مشروط بر آن كه نرخی مطابق ضوابط ماده (10 (این موافقتنامه در مورد سرویسهای مزبور وضع شده و مجری باشد.
ماده 4 – تعلیق و لغو :
1– هر طرف متعاهد میتواند در موارد مشروح زیر مجوز بهره برداری را لغو یا استفاده از حقوق مندرج در ماده (2) این موافقتنامه را در مورد شركت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر معلق، یا هر شرطی را كه برای استفاده از این حقوق لازم میداند وضع كند:
الف – چنانچه قانع نشود كه مالكیت عمده و كنترل مؤثر شركت هواپیمائی مذكور متعلق و در اختیار طرف متعاهد دیگر یا اتباع كشور وی میباشد، یا
ب – چنانچه شركت هواپیمائی مذكور قوانین و یا مقررات كشور طرف متعاهدی كه این حقوق را اعطاء نموده است رعایت نكند، یا
پ – چنانچه شركت هواپیمائی مذكور در انجام عملیات بهره برداری از مفاد این موافقتنامه تخطی كند.
2– لغو یا تعلیق یا وضع شرایط مذكور در بند (1) این ماده جز در مواردی كه برای جلوگیری از نقض بیشتر قوانین و یا مقررات و یا مفاد این موافقتنامه فوریت داشته باشد، فقط پس از مشورت با طرف متعاهد دیگر صورت خواهد گرفت.
این مشورت بین مقامات هواپیمائی پس از دریافت درخواست انجام آن در اسرع وقت شروع خواهد شد.
ماده 5 – شمول قوانین و مقررات :
1– قوانین و مقررات كشور هر طرف متعاهد در مورد ورود یا خروج هواپیماهائی كه به امر هوانوردی بینالمللی اشتغال دارند و نیز قوانین و مقررات مربوط به بهره برداری و هوانوردی این قبیل هواپیماها مادام كه بر فراز یا داخل سرزمین آن طرف متعاهد میباشند، در مورد هواپیماهای شركت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر اعمال خواهد شد.
2– قوانین و مقررات كشور هر طرف متعاهد كه ناظر به ورود، اقامت موقت و خروج مسافرین، خدمه، بار یا پست از سرزمین آن میباشد از قبیل تشریفات ورود و خروج، مهاجرت و همچنین مقررات گمركی و بهداشتی در مورد مسافرین، خدمه، بار یا محصولات پستی هواپیمای شركت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر مادام كه در سرزمین مذكور باشند اعمال خواهد شد.
3– هر طرف متعاهد بنا به تقاضای طرف متعاهد دیگر نسخهای از قوانین و مقررات مذكور در این ماده را در اختیار آن قرار خواهد داد.
4– شركت هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد حق دارد دفتر نمایندگی خود را در سرزمین كشور طرف متعاهد دیگر دایر نماید و یا اینكه برای خود یك عامل كل یا عامل فروش كل تعیین كند. نصب عامل كل یا عامل فروش كل براساس قوانین و مقررات كشور طرف متعاهد دیگر صورت خواهد گرفت.
5– انتقال درآمدهای حاصله توسط شركتهای هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد طبق مقررات تسعیر ارزهای خارجی طرف متعاهد دیگر و پساز كسر هزینهها صورت خواهد گرفت. چنین انتقالی باید براساس مفاد موافقتنامه مربوط به مسائل مالی طرفهای متعاهد صورت پذیرد. در صورتعدم وجود چنین موافقتنامهای و یا مفاد مربوط در آن، انتقال باید براساس قوانین و مقررات كشوری باشد كه درآمدها در آن دریافت میگردد.
ماده 6 – معافیت از حقوق گمركی و سود بازرگانی و سایر عوارض مشابه :
1– هواپیماهای شركتهای هواپیمائی تعیین شده كه سرویسهای هوائی بینالمللی را انجام میدهند همین طور تجهیزات هوانوردی مورد نیاز جاری آنها، وسائل یدكی از جمله موتورها، مواد مصرفی فنی، ذخائر سوختی و روغن موتور، خواربار موجود در چنین هواپیمایی از مالیاتها، سود بازرگانی، حقوق گمركی و عوارض در هنگام ورود به سرزمین كشور طرف متعاهد دیگر معاف خواهند بود حتی اگر لوازم، مواد و ملزومات مذكور زمانی مورد استفاده قرار گیرد یا به مصرف برسد كه هواپیمای مزبور بر فراز آن سرزمین در پرواز باشد.
2– سوخت، روغن موتور، سایر مواد مصرفی فنی، وسایل یدكی، لوازم مورد نیاز جاری و خواربار كه توسط یك طرف متعاهد یا اتباع آن به سرزمین كشور طرف متعاهد دیگر وارد شود و صرفاً به منظور استفاده در هواپیماهای شركت هواپیمائی تعیین شده آن طرف متعاهد باشد براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركی و سود بازرگانی و هزینههای بازرسی و سایر عوارض و هزینههای ملی و محلی معاف خواهد بود.
3– سوخت، روغن موتور، سایر مواد مصرفی فنی، لوازم یدكی، تجهیزات مورد نیاز جاری و خواربار كه در سرزمین كشور یك طرف متعاهد بارهواپیماهای شركت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر میشود و در سرویسهای بینالمللی مورد استفاده قرار میگیرد براساس عمل متقابل ازپرداخت حقوق گمركی و سود بازرگانی، مالیاتها و هزینههای بازرسی و سایر عوارض و هزینههای ملی و محلی معاف خواهد بود.
4– تجهیزات هوانوردی مورد نیاز جاری، و همچنین مواد و كالاهای نگاهداری شده در هواپیماهای شركت هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد تنها با موافقت مقامات گمركی كشور طرف متعاهد دیگر در آن سرزمین قابل تخلیه است. در این صورت میتوان آنها را تا زمانی كه طبق قوانین و مقررات گمركی مجدداً صادر میشوند و یا ترتیب دیگری در مورد آن داده شود تحت نظارت مقامات نامبرده قرار داد.
5– مسافران، اثاثیه مسافران و باری كه از سرزمین كشور یك طرف متعاهد در ترانزیت مستقیم قرار دارند و از حریمی كه در فرودگاه بدین منظوراختصاص یافته خارج نمیشوند، فقط مشمول كنترل سادهای خواهند بود. اثاثیه مسافر و باری كه در ترانزیت مستقیم از سرزمین كشور هر یك از طرفهای متعاهد است از مالیاتها، سود بازرگانی، حقوق گمركی و عوارض معاف خواهد بود.
6– اسناد رسمی حاوی آرم رسمی شركت هواپیمائی مانند بر چسب چمدان، بلیط هواپیما، بارنامه، كارت اجازه ورود به هواپیما و جدول زمان بندی كه به داخل سرزمین كشور هر طرف متعاهد برای استفاده اختصاصی شركت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر وارد میشود، از كلیه حقوق گمركی و سود بازرگانی و یا مالیاتها براساس عمل متقابل معاف خواهد بود.
ماده 7 – تسهیلات و هزینههای فرودگاهی :
1– هر یك از طرفهای متعاهد در سرزمین كشور خود فرودگاه یا فرودگاههائی را جهت استفاده شركت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر درمسیر مشخص شده تعیین خواهد كرد و تسهیلات ارتباطی، هوانوردی، هواشناسی و سایر خدماتی را كه برای بهره برداری سرویسهای مورد توافق لازم است در اختیار شركت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر قرار خواهد داد.
2– هریك از طرفهای متعاهد میتواند در قبال استفاده هواپیماهای شركت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر از فرودگاهها و سایر تأسیسات آن هزینههای عادلانه و معقولی دریافت دارد، مشروط بر آنكه میزان این هزینهها از آنچه شركتهای حمل و نقل هوائی آن كه در سرویسهای مشابه بینالمللی تردد میكنند، برای استفاده از چنین فرودگاه و تأسیساتی میپردازند، تجاوز نكند.
ماده 8 – مقررات ظرفیت و تصویب برنامههای پرواز :
1– شركتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد از رفتار عادلانه و برابر برخوردار خواهند بود تا بتوانند برای انجام سرویسهای مورد توافق درمسیرهای مشخص شده از فرصتهای متساوی بهره مند باشند.
2– در انجام سرویسهای مورد توافق، شركتهای هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد، منافع شركت هواپیمائی طرف دیگر را مورد نظر قرار خواهد داد تا من غیر حق در سرویسهای طرف دیگر در تمام یا قسمتی از همان مسیرها اثر نامطلوب ایجاد نشود.
3– هدف اصلی از برقراری سرویسهای مورد توافق توسط شركتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد، تأمین ظرفیت كافی با ضریب بار مناسب جهت رفع نیازمندیهای جاری و پیش بینی شده معقول برای حمل مسافر و بار و پست بین سرزمین كشور طرف متعاهد تعیین كننده شركت هواپیمائی و سرزمین كشور طرف متعاهد دیگر میباشد.
4– شركت هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد همچنین میتواند با رعایت اصول مندرج در بندهای (1)، (2) و (3) این ماده، ظرفیتی را برای رفع نیازمندیهای حمل و نقل بین سرزمینهای كشورهای ثالث مندرج در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه و سرزمین كشور طرف متعاهد دیگر تأمین نماید.
5– ظرفیتی كه عرضه میشود شامل تعداد سرویسها و نوع هواپیماهای مورد استفاده شركتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد درسرویسهای مورد توافق میتواند از سوی شركتهای هواپیمائی تعیین شده پیشنهاد شود. پیشنهاد فوق پس از مذاكره و تبادل نظر بین شركتهای هواپیمائی تعیین شده با رعایت اصول مندرج در بندهای (1)، (2) و (3) این ماده ارائه خواهد شد. ظرفیت مذكور با تصویب مقامات هواپیمائی طرفهای متعاهد تعیین و اجراء خواهد شد.
6– در صورت عدم توافق بین شركتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد، مسائل مندرج در بند (5) از طریق توافق بین مقامات هواپیمائی دوطرف متعاهد حل و فصل خواهد گردید، تا زمانی كه این توافق حاصل نگردیده، ظرفیت عرضه شده توسط شركتهای هواپیمائی تعیین شده بدونتغییر باقی خواهد ماند.
7– شركت هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد، حداكثر سی (30) روز قبل از شروع سرویسها در مسیرهای مشخص شده، برنامههای پرواز را برای تصویب مقامات هواپیمائی طرف متعاهد دیگر تسلیم خواهد نمود. در مورد تغییرات بعدی نیز به همین ترتیب عمل خواهد شد. در موارد خاص میتوان این محدوده زمانی را با تصویب مقامات نامبرده تغییر داد.
ماده 9 – شناسائی گواهینامهها و پروانهها:
گواهینامههای قابلیت پرواز و گواهینامههای صلاحیت و پروانههایی كه توسط یك طرف متعاهد صادر شده یا اعتبار یافته و هنوز به قوت خود باقی باشد، برای بهره برداری از مسیرها و سرویسهای موضوع این موافقتنامه، توسط طرف متعاهد دیگر معتبر شناخته خواهد شد، مشروط بر این كه شرایط صدور یا اعتبار گواهینامهها و پروانههای مزبور مساوی یا بیش از حداقل استانداردهائی باشد كه به موجب كنوانسیون وضع شده یا خواهد شد. در هر حال هر طرف متعاهد این حق را برای خود محفوظ میدارد كه در مورد پرواز از فراز سرزمین كشور خود از شناسائی گواهینامههای صلاحیت وپروانههایی كه برای اتباع آن كشور توسط طرف متعاهد دیگر یا هر دولت دیگری صادر شده یا معتبر شناخته شده خودداری نماید.
ماده 10 – نرخهای حمل و نقل هوائی :
1– نرخهای مورد اجراء توسط شركتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد در سرویسهای مورد توافق در سطح معقولی خواهد بود كه با توجه به كلیه عوامل مربوط از جمله هزینههای بهره برداری و سود معقول و خصوصیات سرویس و نرخهای شركتهای هواپیمائی دیگر كه در تمام یا قسمتی از همان مسیرها سرویسهای منظم انجام میدهند وضع میگردد.
2– نرخهای موضوع بند (1) این ماده براساس قواعد زیر تعیین میگردد :
الف – در صورتی كه شركتهای هواپیمائی تعیین شده دو طرف متعاهد عضو یك اتحادیه بینالمللی شركتهای هواپیمائی با مكانیسم تعیین نرخ باشند و یك قطعنامه نرخ، راجع به سرویسهای مورد توافق از قبل وجود داشته باشد. نرخ ها بر اساس این قطعنامه بین شركتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد توافق خواهد شد.
ب – در صورتی كه هیچ كدام از شركتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد یا یكی از آنها عضو اتحادیه شركتهای هواپیمائی نباشند و یا قطعنامه نرخ مندرج در جزء(الف) فوق وجود نداشته باشد شركتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد در مورد نرخهایی كه برای سرویسهای مورد توافق اعمال میگردد بین خود توافق خواهند نمود.
پ – نرخهایی كه به ترتیب مندرج در جزء (الف) و (ب) مورد توافق قرار میگیرد لااقل سی (30) روز قبل از تاریخ پیشنهادی اجراء برای تصویب به مقامات هواپیمائی طرفهای متعاهد تسلیم خواهد گردید. این محدوده زمانی به موافقت مقامات مذكور قابل تغییر است.
ت – در صورتی كه شركتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد نتوانند درباره نرخهای قابل اجراء به توافق برسند یا در صورتی كه یك طرف متعاهد شركت هواپیمائی خود را به منظور انجام سرویسهای مورد توافق تعیین ننموده باشد و یا چنانچه در فاصله پانزده (15) روز اول از دوره سی (30) روزه موضوع جزء (پ) این ماده، مقامات هواپیمائی یك طرف متعاهد عدم رضایت خود را از هر یك از نرخهای توافق شده بین شركتهایهواپیمائی طرفهای متعاهد طبق بندهای (الف) و (ب) این ماده به مقامات هواپیمائی طرف متعاهد دیگر اعلام دارند، مقامات هواپیمائی طرفهای متعاهد اهتمام خواهند نمود در مورد نرخهای مناسب به توافق برسند. به طور كلی هیچ نرخی قبل از تصویب مقامات هواپیمائی طرفهای متعاهد به مورد اجراء گذارده نخواهد شد. با وجود این در صورتی كه ظرف مدت پانزده (15) روز یاد شده، هیچ كدام از مقامات هواپیمائی طرفهای متعاهد عدم رضایت خود را نسبت به نرخهای توافق شده بین شركتهای هواپیمائی تعیین شده اعلام ندارند، نرخهای مزبور تصویب شده تلقی خواهد شد.
3– نرخهای تعیین شده به موجب این ماده تا زمانی كه نرخهای جدید تعیین نشده باشد، به قوت خود باقی خواهد ماند.
ماده 11 – امنیت هوانوردی :
1– طرفهای متعاهد حقوق و تعهداتی را كه به موجب حقوق بینالملل در قبال یكدیگر در خصوص حفظ امنیت هواپیمائی كشوری در برابر اعمال مداخله گرایانه غیرقانونی دارند، مورد تأكید قرار میدهند. طرفهای متعاهد بدون تحدید كلیت حقوق و تعهداتی كه به موجب حقوق بینالملل به عهده دارند، به ویژه طبق مفاد كنوانسیون راجع به جرائم و برخی اعمال ارتكابی دیگر در هواپیما امضاء شده در توكیو به تاریخ 23/6/1342 هجری شمسی مطابق با 13 سپتامبر 1963 میلادی، كنوانسیون راجع به جلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیما امضاء شده در لاهه به تاریخ 25/9/1349 هجری شمسی مطابق با 16 دسامبر 1970 میلادی و كنوانسیون راجع به جلوگیری از اعمال غیر قانونی علیه امنیت هواپیمائی كشوری امضاء شده در مونترال به تاریخ 1/7/1350 هجری شمسی مطابق با 23 سپتامبر1971 میلادی عمل خواهند كرد.
2ـ طرفهای متعاهد حسب تقاضا، كلیه مساعدتهای لازم را به یكدیگر جهت جلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیماهای كشوری و سایر اعمال غیرقانونی علیه امنیت این هواپیماها، مسافرین و خدمه آنها، فرودگاهها و تأسیسات هوانوردی و هر نوع تهدید دیگر علیه امنیت هواپیمائی كشوریارائه خواهند كرد.
3ـ طرفهای متعاهد باید در روابط دو جانبه خود طبق مقررات امنیت هوانوردی مصوب سازمان بینالمللی هواپیمائی كشوری كه به عنوان ضمائم كنوانسیون هواپیمائی كشوری بینالمللی شناخته شدهاند تا حدودی كه مقررات امنیتی مزبور در مورد طرفهای متعاهد قابل اجراء است عمل نمایند.هر یك از طرفهای متعاهد باید از متصدیان هواپیمائی كه محل اصلی كار و یا اقامت دائمی متصدیان آنها در سرزمین كشور وی واقع شده و نیز از متصدیان فرودگاههای واقع در سرزمین خود بخواهد كه مطابق مقررات هوانوردی مزبور عمل كنند.
4ـ هر طرف متعاهد میتواند از متصدیان هواپیماها بخواهد كه مقررات امنیت هوانوردی مورد اشاره در بند (3) فوق را كه طرف متعاهد دیگر برای ورود به سرزمین كشور خود، خروج از آن یا در مدت توقف در آنجا مقرر كرده است، رعایت كنند. هر طرف متعاهد باید اطمینان حاصل كند كه درسرزمین كشور آن اقدامات كافی برای حفاظت از هواپیماها و بازرسی مسافرین، خدمه، لوازم همراه مسافر، اثاثیه مسافر، بار و خواربار هواپیما پیش از سوار شدن مسافران یا بارگیری و به هنگام آن به نحو مؤثر انجام میشود. همچنین هر طرف متعاهد باید هر درخواستی را كه طرف متعاهد دیگر برای انجام اقدامات امنیتی ویژه معقول جهت مقابله یا تهدید خاص به عمل میآورد، با نظر مساعد مورد توجه قرار دهد.
5ـ هرگاه هواپیماهای كشور به طور غیرقانونی تصرف شود و یا اعمال غیرقانونی دیگری علیه امنیت این هواپیماها، مسافرین و خدمه آنها، فرودگاهها یا تأسیسات هوانوردی صورت پذیرد، و یا تهدیدی در این مورد انجام گیرد، طرفهای متعاهد باید از طریق تسهیل ارتباطات و اتخاذ تدابیر مناسب دیگر به منظور ختم سریع و بی خطر و یا خنثی كردن تهدید مزبور به یكدیگر یاری رسانند.
ماده 12 – تسلیم آمار :
مقامات هواپیمایی هر طرف متعاهد اطلاعات و آمار مربوط به حمل و نقل انجام شده در سرویسهای مورد توافق توسط شركت هواپیمائی تعیین شده خود به سرزمین كشور طرف متعاهد دیگر یا از آن سرزمین را كه معمولاً توسط شركت هواپیمائی تعیین شده برای مقامات هواپیمائی ملی خود تهیه و به آنها ارائه میگردد، بنابر تقاضا در اختیار مقامات هواپیمائی طرف متعاهد دیگر قرار خواهند داد. ارائه هر گونه اطلاعات اضافی آماری حمل و نقل مورد درخواست مقامات هواپیمائی یك طرف متعاهد از مقامات هواپیمائی طرف متعاهد دیگر منوط به مذاكره و توافق طرفهای متعاهد خواهد بود.
ماده 13 – مشاوره، تغییر و اصلاح :
1– طرفهای متعاهد جهت حسن اجرای این موافقتنامه از طریق مقامات هواپیمائی خود با یكدیگر همكاری لازم معمول خواهند داشت، و به این منظور مقامات هواپیمائی یك طرف متعاهد میتوانند در هر زمان از مقامات هواپیمائی طرف متعاهد دیگر تقاضای مشاوره كنند.
2– مشاوره مورد تقاضای مقامات هواپیمائی هر طرف متعاهد ظرف شصت (60) روز از تاریخ دریافت تقاضا آغاز خواهد شد.
3– هر یك از طرفهای متعاهد میتواند در هر زمان كه لازم بداند خواستار تغییر یا اصلاح مفاد این موافقتنامه شود و در این صورت طرفهای متعاهد باید ظرف شصت (60) روز از تاریخ دریافت تقاضای مذاكره توسط طرف متعاهد دیگر در این خصوص به مذاكره بپردازند.
4– هر گونه تغییر یا اصلاح این موافقتنامه با رعایت مفاد ماده (18) این موافقتنامه، به مورد اجراء نهاده خواهد شد.
5– علی رغم مفاد بند (3) اصلاحات جدول مسیر پیوست این موافقتنامه میتواند، به طور مستقیم بین مقامات هواپیمائی طرفهای متعاهد مورد توافق قرار گیرد. این اصلاحات با مبادله یاد داشت از طریق دیپلماتیك لازمالاجرا خواهد گردید.
ماده 14 – حل اختلافات :
1– هرگاه در مورد تفسیر یا اجرای این موافقتنامه و پیوست (پیوستهای) آن بین طرفهای متعاهد اختلافی بروز نماید، طرفهای متعاهد در مرحله نخست اهتمام خواهند كرد كه اختلاف را از طریق مذاكره حل و فصل نمایند.
2– هرگاه طرفهای متعاهد نتوانند اختلاف را از طریق مذاكره حل و فصل كنند، میتوانند با توافق موضوع را جهت كسب نظر مشورتی به هر شخص یا هیأتی ارجاع كنند.
3– چنانچه طرفهای متعاهد به موجب بندهای (1) و (2) فوق در مورد حل اختلاف به نتیجه نرسند هر یك از طرفهای متعاهد میتواند با رعایت قوانین و مقررات مربوط خود، ضمن ارسال اطلاعیهای برای طرف متعاهد دیگر موضوع را به یك هیأت داوری سه نفره مركب از دو داور منتخب طرفهای متعاهد و یك سر داور ارجاع نماید.
در صورت ارجاع امر به داوری، هر یك از طرفهای متعاهد ظرف مدت شصت (60) روز از تاریخ دریافت اطلاعیه ارجاع اختلاف به داوری، نسبت به معرفی یك داور اقدام میكند و داوران منتخب طرفهای متعاهد ظرف مدت شصت (60) روز از تاریخ آخرین انتخاب، سر داور را تعیین خواهند كرد. چنانچه هر یك از طرفهای متعاهد ظرف مدت مقرر داور خود را تعیین نكند و یا داوران منتخب ظرف مدت مذكور، در مورد انتخاب سر داور به توافق نرسند، هر یك از طرفهای متعاهد میتواند از رئیس شورای سازمان بینالمللی هواپیمائی كشوری بخواهد كه حسب مورد داور طرف ممتنع یا سر داور را تعیین نماید.
سر داور باید در هر صورت تابعیت كشوری را دارا باشد كه در زمان انتخاب با طرفهای متعاهد روابط دیپلماتیك دارد.
4– در مواردی كه سر داور باید توسط رئیس شورای سازمان بینالمللی هواپیمائی كشوری تعیین شود چنانچه رئیس شورای سازمان بینالمللی هواپیمائی كشوری از انجام وظیفه معذور یا تبعه یكی از طرفهای متعاهد باشد، انتصاب توسط معاون رئیس انجام خواهد شد و چنانچه معاون رئیس نیز از انجام وظیفه مذكور معذور یا تبعه یكی از طرفهای متعاهد باشد، این انتصاب توسط عضو ارشد شورا كه تابعیت هیچ یك از طرفهای متعاهد رانداشته باشد، انجام خواهد شد.
5– هیأت داوری با توجه به سایر مواردی كه طرفهای متعاهد توافق نمودهاند آئین و محل داوری را تعیین خواهد نمود.
6– تصمیمات هیأت داوری برای طرفهای متعاهد لازمالاتباع است.
7– مخارج داوری، شامل هزینهها و دستمزدهای داوران به نسبت مساوی توسط طرفهای متعاهد پرداخت خواهد گردید. هر گونه مخارجی كه توسط شورای سازمان بینالمللی هواپیمائی كشوری در رابطه با نصب سر داور و یا داور طرف ممتنع به شرح مندرج در بند (3) این ماده به وجود آید به عنوان بخشی از هزینههای داوری محسوب خواهد گردید.
ماده 15 – فسخ :
هر طرف متعاهد میتواند در هر زمان قصد خود را مبنی بر فسخ این موافقتنامه طی اطلاعیه كتبی به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید. این اطلاعیه همزمان به آگاهی سازمان بینالمللی هواپیمائی كشوری نیز خواهد رسید و در این صورت موافقتنامه دوازده (12) ماه پس از اعلام دریافت اطلاعیه فسختوسط طرف متعاهد دیگر فسخ شده تلقی خواهد شد، مگر آن كه اطلاعیه فسخ قبل از انقضای این مدت با تراضی طرفهای متعاهد مسترد شود. هرگاه طرف متعاهد دیگر دریافت اطلاعیه فسخ را اعلام نكند، اطلاعیه مزبور چهارده (14) روز پس از وصول آن به سازمان بینالمللی هواپیمائی كشوریدریافت شده تلقی خواهد شد.
ماده 16 – مطابقت با كنوانسیونها یا موافقتنامههای چند جانبه :
چنانچه كنوانسیون یا موافقتنامه چند جانبه حمل و نقل هوائی در مورد هر دو طرف متعاهد لازمالاجراء گردد، این موافقتنامه و پیوست (پیوستهای) آن باید از طریق مذاكره به شرح مندرج در ماده (13) به نحوی اصلاح شود كه مفاد آن با مقررات كنوانسیون یا موافقتنامه مزبور انطباق یابد.
ماده 17 – ثبت :
این موافقتنامه و پیوست (پیوستهای) آن و هرگونه اصلاحیه آن نزد سازمان بینالمللی هواپیمائی كشوری به ثبت خواهد رسید.
ماده 18 – لازم الاجراء شدن :
این موافقتنامه در خلال سی (30) روز از تاریخ آخرین اطلاعیه هر طرف متعاهد به طرف متعاهد دیگر از طریق دیپلماتیك مبنی بر این كه اقدامات لازم را طبق قوانین و مقررات خود برای لازمالاجراء شدن این موافقتنامه به عمل آورده، به مورد اجراء گذارده خواهد شد.
با تأیید مفاد این موافقتنامه، نمایندگان تامالاختیار امضاء كننده زیر كه از طرف دولتهای متبوع خود مجاز میباشند این موافقتنامه را در یك مقدمه، هجده ماده و یك پیوست امضاء نمودند.
این موافقتنامه در تاریخ 16/6/1379 برابر 6/9/2000 میلادی در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی، بلا روسی و انگلیسی كه هر سه متن دارای اعتبار یكسان میباشد، تنظیم گردید. در صورت اختلاف در متون، متن انگلیسی ملاك خواهد بود.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران
از طرف دولت جمهوری بلا روس
پیوست
1- مسیرهایی كه ممكن است توسط شركت (های) هواپیمائی تعیین شده جمهوری اسلامی ایران مورد بهره برداری قرار گیرد :
نقاط مبدأ |
نقاط واسط |
نقاط مقصد |
نقاط ماوراء |
نقاطی در ایران |
بعداً تعیین میگردد |
مینسك |
بعداً تعیین میگردد |
برست |
|||
گومل |
2- مسیرهایی كه ممكن است توسط شركت (های) هواپیمائی تعیین شده جمهوری بلا روس مورد بهره برداری قرار گیرد :
نقاط مبدأ |
نقاط واسط |
نقاط مقصد |
نقاط ماوراء |
نقاطی در بلا روس |
بعداً تعیین میگردد |
تهران |
بعداً تعیین میگردد |
شیراز |
|||
اصفهان |
تذكر
1- هر شركت هواپیمائی تعیین شده میتواند نقاط واسط و نقاط ماوراء مشخص شده در پیوست موافقتنامه حاضر را در شرایطی مورد بهره برداری قرار دهد كه حق بهره برداری از آزادی پنجم حمل و نقل بین این گونه نقاط و سرزمین كشور طرف متعاهد دیگر اعمال نگردد مگر این كه در این مورد بین دو طرف متعاهد براساس توصیههای شركتهای هواپیمائی تعیین شده توافقی به عمل آمده باشد.
2- از نقاط واسط و نقاط ماوراء در هر یك از مسیرهای مشخص شده میتوان به اختیار شركتهای هواپیمائی تعیین شده در هر پرواز یا كلیه پروازها صرفنظر نمود.
3ـ تعداد پروازها و انواع هواپیماهای شركتهای هواپیمائی تعیین شده به شرط تأیید مقامات هواپیمائی دو طرف متعاهد بین شركتهای هواپیمائی تعیین شده مورد توافق قرار خواهد گرفت.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و هجده ماده و یك پیوست در جلسه علنی روز یكشنبه مورخ چهاردهم مرداد ماه یكهزار و سیصد و هشتاد مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 31/5/1380 به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ مهدی كروبی
