قانون موافقتنامه سرويسهاي هوايي بين دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت جمهوري دمكراتيك خلق الجزاير مصوب 1387,08,07
ماده واحده- موافقتنامه سرويسهاي هوايي بين دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت جمهوري دمكراتيك خلق الجزاير مشتمل بر يك مقدمه، بيست و دوماده و يك پيوست به شرح ضميمه تصويب و اجازه مبادله اسناد آن داده مي شود.
تبصره اعمال حكم ماده(18) اين موافقتنامه در ارجاع موارد اختلاف به داوري، مستلزم رعايت اصل يكصد و سي و نهم (139) قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران است.
بسم الله الرحمن الرحيم
موافقتنامه سرويسهاي هوايي بين دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت جمهوري دمكراتيك خلق الجزاير
مقدمه
دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت دمكراتيك خلق الجزاير كه عضو كنوانسيون هواپيمايي كشوري بين المللي مورخ16آذرماه 1323 هجري شمسي برابر با 7 دسامبر1944ميلادي مي باشند و از اين پس «طرفهاي متعاهد» ناميده مي شوند، به منظور تأسيس و بهره برداري از سرويسهاي هوايي منظم في مابين و ماوراء سرزمينهاي خود به شرح زير موافقت كردند:
ماده 1– تعاريف
از نظر اين موافقتنامه :
الف – اصطلاح «كنوانسيون» به كنوانسيون هواپيمايي كشوري بين المللي كه در تاريخ 16 آذرماه 1323 هجري شمسي برابر با 7 دسامبر 1944 ميلادي در شيكاگو براي امضاء مفتوح گرديد اطلاق مي شود و شامل اصلاحات كنوانسيون كه به موجب ماده(94) آن تصويب شده وبراي طرفهاي متعاهد لازم الاجراء گرديده و نيز ضمائم كنوانسيون و اصلاحات آنها كه به موجب ماده(90) آن به تصويب رسيده و براي طرفهاي متعاهد لازم الاجراء شده است، خواهد بود.
ب – اصطلاح « مقامات هواپيمايي» در مورد جمهوري اسلامي ايران به «سازمان هواپيمايي كشوري» و هرشخص يا سازماني كه مجاز به انجام وظايف فعلي آن سازمان باشد اطلاق مي گردد و در مورد دولت جمهوري دمكراتيك خلق الجزاير به وزير مسؤول در هواپيمايي كشوري و يا هر شخص يا سازماني كه مجاز به انجام وظايف فعلي آن وزير باشد، اطلاق مي شود.
پ – اصطلاح« شركت هواپيمايي تعيين شده» به يك يا چندشركت هواپيمايي اطلاق مي شود كه به موجب مفاد ماده(3) اين موافقتنامه تعيين شوند و اجازه فعاليت بيابند.
ت – اصطلاح «ظرفيت» در مورد هواپيما، به ميزان بارگيري مؤثر آن هواپيما در يك مسير يا قسمتي از مسير، اطلاق مي شود.
ث – اصطلاح« ظرفيت» در مورد يك سرويس مورد توافق به حاصلضرب ظرفيت هواپيما در چنين سرويسي در دفعات پرواز هواپيماي مزبور طي زمان معين و در تمام يا قسمتي از مسير، اطلاق مي گردد.
ج – اصطلاح« سرزمين» در مورد يك كشور داراي همان معني و مفهومي است كه در ماده(2) كنوانسيون ذكر شده است.
چ – اصطلاحات «سرويس هوايي» ، «سرويس هوايي بين المللي» ، «شركت هواپيمايي» و «توقف به منظورهاي غيرحمل و نقل» داراي همان معاني است كه در ماده(96) كنوانسيون براي آنها ذكر شده است.
ح – اصطلاح« نرخ» به قيمتي اطلاق مي شود كه براي حمل مسافر، بارهمراه و غيرهمراه پرداخت گردد و شامل شرايطي كه به موجب آن قيمت هاي مزبور اعمال مي شود از جمله قيمت ها و شرايط مقرر براي نمايندگي ها و ساير خدمات جنبي به استثناء دستمزدها و شرايط حمل پست، مي باشد.
خ – اصطلاح «هزينه مصرف كننده» به هزينه اي اطلاق مي شود كه توسط مقامات صلاحيتدار در مورد شركتهاي هواپيمايي وضع شده يا اجازه وضع آن توسط مقامات مزبور براي تدارك اموال يا تأسيسات فرودگاهي از جمله تأسيسات و خدمات مربوط به هواپيما، خدمه آن، مسافرين و بارداده شده است.
د – اصطلاح« پيوست» به پيوست اين موافقتنامه و يا هر اصلاح ديگري كه مطابق با مفاد ماده(17) اين موافقتنامه انجام شود، اطلاق مي گردد. پيوست جزء لاينفك اين موافقتنامه بوده و تمام ارجاعات به موافقتنامه ، ارجاعات به ضميمه را نيز به جز در موردي كه صريحاً به گونه اي ديگر پيش بيني شده، شامل خواهد شد.
ماده 2– اعطاء حقوق
1- هر طرف متعاهد جهت انجام سرويسهاي هوايي بين المللي منظم به وسيله شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر حقوق زير را به طرف متعاهد ديگر اعطاء مي نمايد:
الف – پرواز بدون فرود از فراز سرزمين طرف متعاهد ديگر؛
ب – توقف در سرزمين مذكور به منظورهاي غيرحمل و نقل؛
پ- توقف در سرزمين مذكور به منظور سوار و پياده كردن مسافر، بارگيري و تخليه بار و پست در حمل و نقل بين المللي در نقاط مشخص شده در جدول مسير پيوست اين موافقتنامه.
2- استفاده از حقوق حمل و نقل در نقاط واسط و ماوراء مندرج در جدول مسير پيوست اين موافقتنامه مشروط به مذاكره و موافقت شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفهاي متعاهد و تصويب مقامات هواپيمايي آنها خواهد بود.
3- هيچ يك از مفاد اين موافقتنامه نبايد به نحوي تفسير شود كه به شركت هواپيمايي يك طرف متعاهد اين حق را اعطاء كند كه در داخل سرزمين طرف متعاهد ديگر از نقطه اي به نقطه ديگر مبادرت به حمل مسافر، بار و پست در قبال مزد يا كرايه نمايد.
4- در مناطقي كه در آن مخاصمات مسلحانه جريان دارد و يا در اشغال نظامي است و نيز در مناطقي كه تحت تأثير مخاصمات مسلحانه يا اشغال نظامي قرارگرفته انجام سرويسهاي موضوع اين ماده منوط به تصويب مقامهاي صلاحيتدار مربوط خواهد بود.
ماده 3– تعيين واجازه شركتهاي هواپيمايي
1- هر طرف متعاهد حق دارد با ارسال اعلاميه كتبي به طرف متعاهد ديگر يك يا چند شركت هواپيمايي را براي انجام سرويسهاي مورد توافق در مسيرهاي مشخص شده تعيين و هر شركت هواپيمايي تعيين شده را حذف كند يا تغيير دهد.
2- پس از دريافت اعلاميه مذكور در بند(1) مقامات صلاحيتدار طرف متعاهد ديگر بايد با رعايت مفاد بندهاي(3)و(4) اين ماده اجازه مقتضي را بدون تأخير به شركت هواپيمايي تعيين شده مزبور اعطاء كنند.
3- مقامات هواپيمايي يك طرف متعاهد مي توانند از شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر بخواهند كه آنان را مجاب سازد كه شرايط مقرر در قوانين و مقرراتي را كه معمولاً به موجب مفاد كنوانسيون توسط آن مقامات در مورد سرويسهاي هوايي بين المللي اعمال مي گردد، دارا مي باشد.
4- هر طرف متعاهد حق دارد در هر مورد كه مجاب نشده باشد مالكيت عمده و كنترل مؤثر شركت هواپيمايي تعيين شده متعلق و در اختيار طرف متعاهد ديگر يا اتباع را كه از اعطاء اجازه بهره برداري موضوع بند(2) اين ماده امتناع ورزد و يا هرشرطي را كه براي اعمال حقوق مذكور در ماده(2) اين موافقتنامه توسط آن شركت هواپيمايي تعيين شده لازم بداند، وضع نمايد.
5- شركت هواپيمايي تعيين شده مي تواند در هرزمان پس از دريافت اجازه مندرج در بند(2) فوق بهره برداري از سرويسهاي مورد توافق را آغاز كند مشروط بر آن كه نرخي مطابق ضوابط ماده(10) اين موافقتنامه در مورد سرويسهاي مزبور وضع شده و مجري باشد.
ماده 4– تعليق و لغو
1- هر طرف متعاهد مي تواند در موارد مشروح زير مجوز بهره برداري را لغو يا استفاده از حقوق مندرج در ماده(2) اين موافقتنامه را در مورد شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر معلق، يا هر شرطي را كه براي استفاده از اين حقوق لازم مي داند وضع كند:
الف – چنانچه قانع نشود كه مالكيت عمده و كنترل مؤثر شركت هواپيمايي مذكور متعلق و در اختيار طرف متعاهد ديگر يا اتباع وي مي باشد؛ يا
ب – چنانچه شركت هواپيمايي مذكور قوانين و يا مقررات طرف متعاهدي كه اين حقوق را اعطاء نموده است رعايت نكند؛ يا
پ – چنانچه شركت هواپيمايي مذكور در انجام عمليات بهره برداري از مفاد اين موافقتنامه تخطّي كند.
2- لغو يا تعليق يا وضع شرايط مذكور در بند(1) اين ماده جز در مواردي كه براي جلوگيري از نقض بيشتر قوانين و يا مقررات و يا مفاد اين موافقتنامه فوريت داشته باشد، فقط پس از مشورت با طرف متعاهد ديگر صورت خواهد گرفت.
اين مشورت بين مقامات هواپيمايي پس از دريافت درخواست انجام آن در اسرع وقت شروع خواهد شد.
ماده 5– شمول قوانين و مقررات
1- قوانين و مقررات هر طرف متعاهد در مورد ورود يا خروج هواپيماهايي كه به امر هوانوردي بين المللي اشتغال دارند و نيز قوانين و مقررات مربوط به بهره برداري و هوانوردي اين قبيل هواپيماها مادام كه بر فراز يا داخل سرزمين آن طرف متعاهد مي باشند، در مورد هواپيماهاي شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر اعمال خواهد شد.
2- قوانين و مقررات هر طرف متعاهد كه ناظر به ورود، اقامت موقت و خروج مسافرين، خدمه، بار يا پست از سرزمين آن مي باشد از قبيل تشريفات ورود و خروج، مهاجرت و همچنين مقررات گمركي و بهداشتي در مورد مسافرين، خدمه، بار يا محمولات پستي هواپيمايي شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر مادام كه در سرزمين مذكور باشند اعمال خواهد شد.
3- هر طرف متعاهد بنابه تقاضاي طرف متعاهد ديگر نسخه اي از قوانين و مقررات مذكور در اين ماده را در اختيار آن قرار خواهد داد.
ماده 6– معافيت از حقوق گمركي، سودبازرگاني و ساير عوارض
1- هواپيماهاي شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهدي كه سرويسهاي بين المللي را انجام مي دهد و مواد سوختي ، روغن موتور، ساير مواد مصرفي فني، وسايل يدكي، لوازم مورد نياز جاري و خواروبار موجود در هواپيماهاي شركت هواپيمايي يك طرف متعاهد كه مجاز به استفاده از مسيرها و سرويسهاي موضوع اين موافقتنامه مي باشد به هنگام ورود يا خروج از سرزمين طرف متعاهد ديگر براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركي و سودبازرگاني و هزينه هاي بازرسي و ساير عوارض و هزينه هاي مشابه ملي و محلي معاف خواهد بود حتي اگر مواد مذكور زماني مورد استفاده قرار گيرد يا به مصرف برسد كه هواپيماهاي مزبور برفراز آن سرزمين در پرواز باشند.
2- سوخت، روغن موتور، ساير مواد مصرفي فني ، وسايل يدكي، لوازم موردنياز جاري و خواروبار كه توسط يك طرف متعاهد يا اتباع آن به سرزمين طرف متعاهد ديگر وارد شود و صرفاً به منظور استفاده در هواپيماهاي شركت هواپيمايي تعيين شده آن طرف متعاهد باشد براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركي و سودبازرگاني و هزينه هاي بازرسي و ساير عوارض و هزينه هاي مشابه ملي و محلي معاف خواهد بود.
3- سوخت، روغن موتور، ساير مواد مصرفي فني، وسايل يدكي، لوازم موردنياز جاري و خواروبار كه در سرزمين يك طرف متعاهد بار هواپيماهاي شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر مي شود و در سرويسهاي بين المللي مورد استفاده قرار مي گيرد براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركي و سودبازرگاني، مالياتها و هزينه هاي بازرسي و ساير عوارض و هزينه هاي مشابه ملي و محلي معاف خواهد بود.
4- تجهيزات هوانوردي موردنيازجاري، و همچنين مواد وكالاهاي نگاهداري شده در هواپيماهاي شركت هواپيمايي تعيين شده هر طرف متعاهد تنها با موافقت مقامات گمركي طرف متعاهد ديگر در آن سرزمين قابل تخليه است در اين صورت مي توان آنها را تا زماني كه طبق مقررات گمركي مجدداً صادر مي شوند و يا ترتيب ديگري در مورد آن داده شود تحت نظارت مقامات نامبرده قرار داد.
5- مسافران، اثاثيه مسافران و باري كه از سرزمين يك طرف متعاهد در عبور (ترانزيت) مستقيم قرار دارند و از حريمي كه در فرودگاه بدين منظور اختصاص يافته خارج نمي شوند، فقط مشمول كنترل ساده اي خواهند بود. اثاثيه مسافر و بار تا زماني كه در عبور (ترانزيت) مستقيم است از حقوق گمركي و سودبازرگاني و هرگونه ماليات معاف خواهد بود.
6- اسناد رسمي حاوي آرم رسمي شركت هواپيمايي مانند برچسب چمدان، بليط هواپيما، بارنامه، كارت اجازه ورود به هواپيما و جدول زمانبندي كه به داخل سرزمين هر طرف متعاهد براي استفاده اختصاصي شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر وارد مي شود، از كليه حقوق گمركي و سودبازرگاني و يا مالياتها براساس عمل متقابل معاف خواهد بود.
ماده 7– تسهيلات فرودگاهي و هزينه هاي مصرف كننده
1- هريك از طرفهاي متعاهد در سرزمين خود فرودگاه يا فرودگاههايي را جهت استفاده شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر در مسير مشخص شده تعيين خواهد كرد و تسهيلات ارتباطي ، هوانوردي، هواشناسي و سايرخدماتي را كه براي بهره برداري سرويسهاي مورد توافق لازم است در اختيار شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر قرار خواهد داد.
2- هريك از طرفهاي متعاهد مي تواند در قبال استفاده هواپيماهاي شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر از فرودگاهها و ساير تأسيسات آن هزينه هاي بهره برداري عادلانه و معقولي دريافت دارد، مشروط بر آن كه ميزان اين هزينه ها از آنچه شركتهاي حمل و نقل هوايي آن كه در سرويسهاي مشابه بين المللي تردد مي كنند و براي استفاده از چنين فرودگاه و تأسيساتي مي پردازند، تجاوز نكند.
ماده 8– مقررات تعيين ظرفيت و تصويب برنامه هاي پروازي
1- شركتهاي هواپيمايي تعيين شده هرطرف متعاهد جهت بهره برداري از سرويسهاي مورد توافق در مسيرهاي مشخص شده مابين سرزمينهاي متبوعشان از فرصت عادلانه و برابر بهره مند خواهند بود.
2- در بهره برداري از سرويسهاي مورد توافق، جز در مواردي كه به گونه اي ديگر ميان شركتهاي هواپيمايي تعيين شده توافق مي گردد و با رعايت مفاد اين ماده، ظرفيت به طور مساوي مابين شركتهاي هواپيمايي مذكور دوطرف متعاهد، تقسيم خواهد شد.
3- ظرفيت كلي كه براي هريك از مسيرهاي مشخص شده تخصيص داده مي شود، بايد مطابق با نيازهاي معقول حمل و نقلي پيش بيني شده باشد.
4- شركت هواپيمايي تعيين شده هر طرف متعاهد همچنين مي تواند با رعايت اصول مندرج در بندهاي (1)، (2) و (3) اين ماده، ظرفيتي را براي رفع نيازمنديهاي حمل و نقل بين سرزمينهاي كشورهاي ثالث مندرج در جدول مسير پيوست اين موافقتنامه و سرزمين طرف متعاهد ديگر تأمين نمايد.
5- ظرفيتي كه عرضه مي شود شامل تعداد سرويسها و نوع هواپيماهاي مورد استفاده شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفهاي متعاهد در سرويسهاي مورد توافق مي تواند از سوي شركتهاي هواپيمايي تعيين شده پيشنهاد شود. پيشنهاد فوق پس از مذاكره و تبادل نظر بين شركتهاي هواپيمايي تعيين شده با رعايت اصول مندرج در بندهاي (1)، (2) و (3) اين ماده ارائه خواهد شد. ظرفيت مذكور با تصويب مقامات هواپيمايي طرفهاي متعاهد تعيين و اجراء خواهد شد.
6- درصورت عدم توافق بين شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفهاي متعاهد، مسائل مندرج در بند (5) از طريق توافق بين مقامات هواپيمايي دوطرف متعاهد حل وفصل خواهد گرديد. تا زماني كه اين توافق حاصل نگرديده، ظرفيت عرضه شده توسط شركتهاي هواپيمايي تعيين شده بدون تغيير باقي خواهد ماند.
7- شركت هواپيمايي تعيين شده هر طرف متعاهد بايد حداكثر شصت روز قبل از شروع پروازها در مسيرهاي مشخص شده، برنامه هاي پروازي را براي تصويب به مقامات هواپيمايي طرف متعاهد ديگر تسليم نمايد. درمورد تغييرات بعدي نيز به همين ترتيب عمل خواهد شد. در موارد خاص مي توان اين محدوده زماني را با تصويب مقامات نامبرده تغيير داد.
ماده 9– نمايندگي
شركتهاي هواپيمايي تعيين شده هر دوطرف متعاهد در سرزمين طرف متعاهد ديگر از حقوق زير برخوردار خواهند بود:
الف- تأسيس دفاتر نمايندگي در راستاي ارتقاء حمل و نقل هوايي و فروش بليط هواپيما و همچنين ساير تسهيلات مورد نياز جهت تدارك حمل و نقل هوايي.
ب- انتقال و ابقاء كاركنان بخشهاي مديريتي، فروش، فني، عملياتي و ديگر متخصصين مورد نياز جهت تأمين حمل و نقل هوايي، به سرزمين طرف متعاهد ديگر بر اساس قوانين و مقررات طرف متعاهد ديگر در ارتباط با ورود، اقامت و استخدام.
پ- اشتغال به فروش خدمات حمل و نقل هوايي به طور مستقيم و درصورت صلاحديد شركت هواپيمايي مربوطه از طريق نمايندگي هاي آن.
ماده 10– شناسايي گواهينامه ها و پروانه ها
گواهينامه هاي قابليت پرواز و گواهينامه هاي صلاحيت و پروانه هايي كه توسط يك طرف متعاهد صادر شده يا اعتبار يافته و هنوز به قوت خود باقي باشد، براي بهره برداري از مسيرها و سرويسهاي موضوع اين موافقتنامه، توسط طرف متعاهد ديگر معتبر شناخته خواهد شد، مشروط بر اين كه شرايط صدور يا اعتبار گواهينامه ها و پروانه هاي مزبور مساوي يا بيش از حداقل استانداردهايي باشد كه به موجب كنوانسيون وضع شده يا خواهد شد. در هر حال هر طرف متعاهد اين حق را براي خود محفوظ مي دارد كه درمورد پرواز از فراز سرزمين خود از شناسايي گواهينامه هاي صلاحيت و پروانه هايي كه براي اتباع آن توسط طرف متعاهد ديگر يا هر دولت ديگري صادر شده يا معتبر شناخته شده خودداري نمايد.
ماده 11– نرخهاي حمل و نقل هوايي
1- نرخهاي مورد اجراء توسط شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفهاي متعاهد در سرويسهاي مورد توافق در سطح معقولي خواهد بود كه باتوجه به كليه عوامل مربوط از جمله هزينه بهره برداري و سود معقول و خصوصيات سرويس و نرخهاي شركتهاي هواپيمايي ديگر كه در تمام يا قسمتي از همان مسيرها سرويسهاي منظم انجام مي دهند، وضع مي گردد.
2- نرخهاي موضوع بند (1) اين ماده بر اساس قواعد زير تعيين مي گردد:
الف- درصورتي كه شركتهاي هواپيمايي تعيين شده دوطرف متعاهد عضو يك اتحاديه بين المللي شركتهاي هواپيمايي با مكانيسم تعيين نرخ باشد و يك قطعنامه نرخ، راجع به سرويسهاي مورد توافق از قبل وجود داشته باشد، نرخها بر اساس اين قطعنامه بين شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفهاي متعاهد توافق خواهد شد.
ب- درصورتي كه هيچ كدام از شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفهاي متعاهد يا يكي از آنها عضو اتحاديه شركتهاي هواپيمايي نباشند و يا قطعنامه نرخ مندرج در جزء «الف» فوق وجود نداشته باشد شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفهاي متعاهد درمورد نرخهايي كه براي سرويسهاي مورد توافق اعمال مي گردد بين خود توافق خواهند كرد.
پ- نرخهايي كه بر اساس جزءهاي «الف» و «ب» فوق مورد توافق قرار مي گيرد حداقل بايد شصت روز قبل از تاريخ پيشنهادي اجراء، براي تصويب به مقامات هواپيمايي طرفهاي متعاهد تسليم گردد. اين محدوده زماني با موافقت مقامات مذكور قابل تغيير است.
ت- در صورتي كه شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرفهاي متعاهد نتوانند درباره نرخهاي قابل اجراء به توافق برسند يا درصورتي كه يك طرف متعاهد شركت هواپيمايي خود را به منظور انجام سرويسهاي مورد توافق تعيين ننموده باشد و يا چنانچه در فاصله سي روز اول از دوره شصت روزه موضوع جزء «پ» اين بند، مقامات هواپيمايي يك طرف متعاهد عدم رضايت خود را از هريك از نرخ هاي توافق شده بين شركتهاي هواپيمايي طرفهاي متعاهد طبق جزءهاي «الف» و «ب» اين بند به مقامات هواپيمايي طرف متعاهد ديگر اعلام دارند، مقامات هواپيمايي طرفهاي متعاهد اهتمام خواهند نمود درمورد نرخ هاي مناسب جهت اجراء به توافق برسند. به طور كلي هيچ نرخي قبل از تصويب مقامات هواپيمايي طرفهاي متعاهد به مورد اجراء گذارده نخواهد شد. با وجود اين در صورتي كه ظرف مدت سي روز فوق الذكر، هيچ كدام از مقامات هواپيمايي طرفهاي متعاهد عدم رضايت خود را نسبت به نرخهاي توافق شده بين شركتهاي هواپيمايي تعيين شده اعلام ندارند، نرخهاي مزبور تصويب شده تلقي خواهد شد.
3- نرخهاي تعيين شده به موجب اين ماده تا زماني كه نرخهاي جديد تعيين نشده باشد، به قوت خود باقي خواهد ماند.
ماده 12– انتقال مازاد دريافتي
هر طرف به شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر حق انتقال مازاد دريافتي حاصل از حمل مسافر، بار همراه، پست و بار در سرزمين خود را پس از كسر مخارج و هزينه ها با ارزهاي قابل تسعير به نرخ رسمي اعطاء خواهد كرد مشروط بر آن كه طبق مقررات حاكم به تسعير ارزهاي خارجي در سرزمين هرطرف متعاهد صورت گيرد.
ماده 13– امنيت هوانوردي
1- طرفهاي متعاهد حقوق و تعهداتي را كه به موجب حقوق بين الملل در قبال يكديگر درخصوص حفظ امنيت هواپيمايي كشوري در برابر اعمال مداخله گرايانه غيرقانوني دارند، مورد تأكيد قرار مي دهند.
طرفهاي متعاهد بدون تحديد كليت حقوق و تعهداتي كه به موجب حقوق بين الملل به عهده دارند، به ويژه طبق مفاد كنوانسيون راجع به جرائم و برخي اعمال ارتكابي ديگر در هواپيما امضاء شده در توكيو به تاريخ 23/6/1342 هجري شمسي مطابق با 14 سپتامبر 1963 ميلادي، كنوانسيون راجع به جلوگيري از تصرف غيرقانوني هواپيما امضاء شده در لاهه به تاريخ 25/9/1349 هجري شمسي مطابق با 16 دسامبر 1970 ميلادي و كنوانسيون راجع به جلوگيري از اعمال غيرقانوني عليه امنيت هواپيمايي كشوري امضاء شده در مونترال به تاريخ 1/7/1350 هجري شمسي مطابق با 23 سپتامبر 1971 ميلادي عمل خواهند كرد.
2- طرفهاي متعاهد حسب تقاضا، كليه مساعدتهاي لازم را به يكديگر جهت جلوگيري از تصرف غيرقانوني هواپيماهاي كشوري و ساير اعمال غيرقانوني عليه امنيت اين هواپيماها، مسافرين و خدمه آنها، فرودگاهها و تأسيسات هوانوردي و هرنوع تهديد ديگر عليه امنيت هواپيمايي كشوري ارائه خواهند كرد.
3- طرفهاي متعاهد بايد در روابط دوجانبه خود طبق مقررات امنيت هوانوردي مصوب سازمان بين المللي هواپيمايي كشوري كه به عنوان ضمائم كنوانسيون هواپيمايي كشوري بين المللي شناخته شده اند تا حدودي كه مقررات امنيتي مزبور در مورد طرفهاي متعاهد قابل اجراء است عمل نمايند. هريك از طرفهاي متعاهد بايد از متصديان هواپيماهايي كه محل ثبت آن هواپيماها يا محل اصلي كار و يا اقامت دائمي متصديان آنها در سرزمين وي واقع شده و نيز از متصديان فرودگاههاي واقع در سرزمين خود بخواهد كه مطابق مقررات هوانوردي مزبور عمل كنند.
4- هر طرف متعاهد مي تواند از متصديان هواپيماها بخواهد كه مقررات امنيت هوانوردي مورد اشاره در بند (3) فوق را كه طرف متعاهد ديگر براي ورود به سرزمين خود، خروج از آن يا در مدت توقف در آنجا مقرر كرده است، رعايت كنند. هر طرف متعاهد بايد اطمينان حاصل كند كه در سرزمين آن اقدامات كافي براي حفاظت از هواپيماها و بازرسي مسافران، خدمه، لوازم همراه مسافر، اثاثيه مسافر، بار و خواروبار هواپيما پيش از سوار شدن مسافران يا بارگيري و به هنگام آن به نحو مؤثر انجام مي شود. همچنين هرطرف متعاهد بايد هر درخواستي را كه طرف متعاهد ديگر براي انجام اقدامات امنيتي ويژه معقول جهت مقابله با تهديدي خاص به عمل آورد، با نظر مساعد مورد توجه قرار دهد.
5- هرگاه هواپيماهاي كشوري به طور غيرقانوني تصرف شود و يا اعمال غيرقانوني ديگري عليه امنيت اين هواپيماها، مسافرين و خدمه آنها، فرودگاهها يا تأسيسات هوانوردي صورت پذيرد و يا تهديدي در اين مورد انجام گيرد، طرفهاي متعاهد بايد ازطريق تسهيل ارتباطات و اتخاذ تدابير مناسب ديگر به منظور ختم سريع و بي خطر حادثه و يا خنثي كردن تهديد مزبور به يكديگر ياري رسانند.
ماده 14– ايمني هوانوردي
1- هر طرف متعاهد مي تواند در هر زمان در رابطه با استانداردهاي ايمني در زمينه هاي مربوط به تأسيسات هوانوردي، خدمه پرواز، هواپيما و بهره برداري از هواپيما كه طرف متعاهد ديگر به كار گرفته است، درخواست مشاوره نمايد. چنين مشاوره اي ظرف مدت سي روز از تاريخ درخواست مزبور انجام خواهد شد.
2- درصورتي كه پس از مشاوره مزبور يك طرف متعاهد ملاحظه كند استانداردهاي ايمني در زمينه هاي موضوع بند (1) كه در آن زمان به موجب كنوانسيون وضع شده به طور مؤثر توسط طرف متعاهد ديگر به كار گرفته يا اجراء نمي شود، طرف متعاهد ديگر را از يافته هاي مزبور و اقداماتي كه براي تطبيق با استانداردهاي ايكائو ضروري به نظر مي رسد آگاه خواهد كرد. طرف متعاهد ديگر اقدام اصلاحي مناسب را در فرصت زماني توافق شده اتخاذ خواهد نمود.
3- همچنين به موجب ماده (16) كنوانسيون توافق مي شود هرنوع هواپيمايي كه توسط شركت هواپيمايي تعيين شده يك طرف متعاهد يا از طرف آن درسرويسهايي از مبدأ سرزمين طرف متعاهد ديگر يا بالعكس مورد بهره برداري قرار گيرد، مي تواند مادامي كه در سرزمين طرف متعاهد ديگر است، مشمول بازرسي نمايندگان مجاز طرف متعاهد ديگر قرار گيرد، مشروط بر اين كه اين امر منجر به تأخير بدون دليل در بهره برداري از هواپيما نگردد. علي رغم تعهدات مندرج در ماده (33) كنوانسيون هدف اين بازرسي، تأييد اعتبار اسناد هواپيماي مربوط، گواهينامه خدمه و تطبيق تجهيزات و وضعيت هواپيما با استانداردهاي وضع شده در آن زمان به موجب كنوانسيون مي باشد.
4- هر طرف متعاهد حق تعليق يا تغيير فوري مجوز بهره برداري شركت يا شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر را درصورتي كه اقدام فوري براي حصول اطمينان از ايمني بهره برداري شركت يا شركتهاي هواپيمايي تعيين شده ضروري باشد براي خود محفوظ مي دارد.
5- هر اقدامي از سوي يك طرف متعاهد طبق بند (4) فوق با از بين رفتن زمينه اتخاذ آن اقدام متوقف خواهد شد.
6- با توجه به بند (2) فوق اگر مشخص شود كه با پايان يافتن فرصت زماني توافق شده، يك طرف متعاهد در حالت عدم مطابقت با استانداردهاي ايكائو باقي مانده است، دبيركل ايكائو بايد از اين موضوع و نيز تصميم رضايت بخش بعدي نسبت به موقعيت مطلع گردد.
ماده 15– تسليم آمار
1- مقامات هواپيمايي يك طرف متعاهد بنا بر تقاضا، آمار دوره اي يا اعلاميه هاي ديگر آماري را كه به طور معقول و به منظور بازنگري ظرفيت تعيين شده در سرويسهاي مورد توافق توسط شركتهاي هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد اول درخواست مي شود، در اختيار مقامات هواپيمايي طرف متعاهد ديگر قرار خواهند داد.
2- اعلاميه مزبور كليه اطلاعات مورد درخواست جهت تعيين ميزان حمل و نقل انجام شده توسط شركتهاي هواپيمايي تعيين شده در سرويسهاي مورد توافق و نقاط مبدأ و مقصد اين حمل و نقل را شامل مي گردد. ارائه هرگونه اطلاعات اضافي آماري حمل و نقل مورد درخواست مقامات هواپيمايي يك طرف متعاهد از مقامات هواپيمايي طرف متعاهد ديگر منوط به مذاكره و توافق طرفهاي متعاهد خواهد بود.
ماده 16– مشاوره
1- هر طرف متعاهد مي تواند در هر زمان خواستار مشاوره بين مقامات ذي صلاح طرفهاي متعاهد جهت تفسير، اعمال و يا تغيير اين موافقتنامه و پيوست آن شود.
2- اين مشاوره در طي مدت زمان حداكثر شصت روز از تاريخ دريافت تقاضا آغاز خواهد شد.
3- تغييرات احتمالي كه در اين موافقتنامه ايجاد مي شود، با رعايت مفاد ماده (22) اين موافقتنامه و پس از تأييد از طريق مبادله يادداشت بين نمايندگي هاي سياسي، به موقع اجراء گذارده خواهد شد.
ماده 17– تغيير و اصلاح
1- چنانچه هريك از دوطرف متعاهد تغيير يا اصلاح مفاد اين موافقتنامه را مطلوب بداند، چنين تغيير يا اصلاحي، چنانچه طرفهاي متعاهد درمورد آن توافق كرده باشند و درصورت ضرورت پس از مشورت طبق ماده (16) اين موافقتنامه با رعايت مفاد ماده (22) اين موافقتنامه لازم الاجراء خواهد شد.
2- علي رغم مفاد بند (1)، جدول مسير پيوست اين موافقتنامه مي تواند درصورت ضرورت بر اساس ترتيبات دوجانبه يا جهت مطابقت با هركنوانسيون و يا موافقتنامه چندجانبه اي كه ممكن است براي هر دو طرف متعاهد تعهدآور باشد، توسط مقامات هواپيمايي اصلاح گردد. هريك از طرفهاي متعاهد بايد طرف متعاهد ديگر را طبق مفاد بند (2) ماده (16) اين موافقتنامه از قصد خود مطلع سازد.
ماده 18– حل اختلافات
1- هرگاه درمورد تفسير يا اجراء اين موافقتنامه و پيوست (پيوستهاي) آن بين طرفهاي متعاهد اختلافي بروز نمايد، طرفهاي متعاهد در مرحله نخست اهتمام خواهند كرد كه اختلاف را ازطريق مذاكره حل و فصل نمايند.
2- هرگاه طرفهاي متعاهد نتوانند اختلاف را ازطريق مذاكره حل و فصل كنند، مي توانند با توافق موضوع را جهت كسب نظر مشورتي به هر شخص يا هيأتي ارجاع كنند.
3- چنانچه طرفهاي متعاهد به موجب بندهاي (1) و (2) فوق در مورد حل اختلاف به نتيجه نرسند هريك از طرفهاي متعاهد مي تواند با رعايت قوانين و مقررات مربوط خود، ضمن ارسال اطلاعيه اي براي طرف متعاهد ديگر موضوع را به هيأت داوري سه نفره مركب از دو داور منتخب طرفهاي متعاهد و يك سرداور ارجاع نمايد.
درصورت ارجاع امر به داوري، هريك از طرفهاي متعاهد ظرف مدت شصت روز از تاريخ دريافت اطلاعيه ارجاع اختلاف به داوري، نسبت به معرفي يك داور اقدام مي كند و داوران منتخب طرفهاي متعاهد ظرف مدت شصت روز از تاريخ آخرين انتخاب، سرداور را تعيين خواهند كرد. چنانچه هريك از طرفهاي متعاهد ظرف مدت مقرر داور خود را تعيين نكند و يا داوران منتخب ظرف مدت مذكور، درمورد انتخاب سرداور به توافق نرسند، هريك از طرفهاي متعاهد مي تواند از رئيس شوراي سازمان بين المللي هواپيمايي كشوري بخواهد كه حسب مورد داور طرف ممتنع يا سرداور را تعيين نمايد.
سرداور بايد در هرصورت تابعيت كشوري را دارا باشد كه در زمان انتخاب با طرفهاي متعاهد روابط سياسي دارد.
4- در مواردي كه سرداور بايد توسط رئيس شوراي سازمان بين المللي هواپيمايي كشوري تعيين شود چنانچه رئيس شوراي سازمان بين المللي هواپيمايي كشوري از انجام وظيفه مذكور معذور يا تبعه يكي از طرفهاي متعاهد باشد، انتصاب توسط معاون رئيس انجام خواهد شد و چنانچه معاون رئيس نيز از انجام وظيفه مذكور معذور يا تبعه يكي از طرفهاي متعاهد باشد، اين انتصاب توسط عضو ارشد شورا كه تابعيت هيچ يك از طرفهاي متعاهد را نداشته باشد، انجام خواهد شد.
5- هيأت داوري باتوجه به ساير مواردي كه طرفهاي متعاهد توافق نموده اند آئين و محل داوري را تعيين خواهد نمود.
6- تصميمات هيأت داوري براي طرفهاي متعاهد لازم الاتباع است.
7- مخارج داوري، شامل هزينه ها و دستمزدهاي داوران به نسبت مساوي توسط طرفهاي متعاهد پرداخت خواهد گرديد. هرگونه مخارجي كه توسط شوراي سازمان بين المللي هواپيمايي كشوري در رابطه با نصب سرداور و يا داور طرف ممتنع به شرح مندرج در بند (3) اين ماده به وجود آيد به عنوان بخشي از هزينه هاي داوري محسوب خواهد گرديد.
8- درصورتي و تا مادامي كه هريك از دو طرف متعاهد نتواند تصميم اتخاذ شده به موجب اين ماده را اجراء نمايد، طرف متعاهد ديگر مي تواند هرگونه حقوق يا مزايايي را كه به موجب اين موافقتنامه غياباً در اختيار طرف متعاهد اول و يا شركتهاي هواپيمايي تعيين شده آن قرار داده است محدود، متوقف يا لغو نمايد.
ماده 19– فسخ
هر طرف متعاهد مي تواند در هر زمان قصد خود را مبني بر فسخ اين موافقتنامه طي اطلاعيه كتبي به طرف متعاهد ديگر اعلام نمايد. اين اطلاعيه همزمان به آگاهي سازمان بين المللي هواپيمايي كشوري نيز خواهد رسيد و در اين صورت موافقتنامه دوازده ماه پس از اعلام دريافت اطلاعيه فسخ توسط طرف متعاهد ديگر فسخ شده تلقي خواهد شد، مگر آن كه اطلاعيه فسخ قبل از انقضاء اين مدت با تراضي طرفهاي متعاهد مسترد شود. هرگاه طرف متعاهد ديگر دريافت اطلاعيه فسخ را اعلام نكند، اطلاعيه مزبور چهارده روز پس از وصول آن به سازمان بين المللي هواپيمايي كشوري دريافت شده تلقي خواهد شد.
ماده 20– مطابقت با كنوانسيونها يا موافقتنامه هاي چندجانبه
چنانچه كنوانسيون يا موافقتنامه چندجانبه حمل و نقل هوايي در مورد هردوطرف متعاهد لازم الاجراء گردد، اين موافقتنامه و پيوست (پيوستهاي) آن بايد از طريق مذاكره به شرح مندرج در ماده (17) به نحوي اصلاح شود كه مفاد آن با مقررات كنوانسيون يا موافقتنامه مزبور انطباق يابد.
ماده 21– ثبت
اين موافقتنامه و پيوست (پيوستهاي) آن و هرگونه اصلاحيه آن نزد سازمان بين المللي هواپيمايي كشوري به ثبت خواهد رسيد.
ماده 22– لازم الاجراء شدن
اين موافقتنامه از تاريخ اطلاع دادن طرفهاي متعاهد به يكديگر مبني بر اين كه تشريفات لازم داخلي و قانوني لازم را براي لازم الاجراء شدن موافقتنامه انجام داده اند، به مورد اجراء گذارده خواهد شد.
با تأييد مفاد اين موافقتنامه، نمايندگان امضاء كننده زير كه از طرف دولتهاي متبوع خود مجاز مي باشند اين موافقتنامه را در تاريخ مشخص شده زير امضاء نمودند.
اين موافقتنامه در يك مقدمه و (22) ماده و يك پيوست در الجزيره در تاريخ 16 مردادماه 1386 هجري شمسي برابر با 7 اوت 2007 ميلادي در دو نسخه اصلي به زبانهاي فارسي، عربي و انگليسي كه هرسه متن داراي اعتبار يكسان مي باشد، تنظيم گرديد. درصورت اختلاف در تفسير متون، متن انگليسي ملاك خواهد بود.
از طرف دولت جمهوري اسلامي ايران
منوچهر متكي
وزير امور خارجه
از طرف دولت جمهوري دمكراتيك خلق الجزاير
مراد مدلسي
وزيرامورخارجه
تذكر
1- هر شركت هواپيمايي تعيين شده مي تواند نقاط واسط و نقاط ماوراء مشخص شده در پيوست موافقتنامه حاضر را در شرايطي مورد بهره برداري قرار دهد كه حق بهره برداري از آزادي پنجم حمل و نقل بين اين گونه نقاط و سرزمين طرف متعاهد ديگر اعمال نگردد مگر اين كه در اين مورد بين دوطرف متعاهد بر اساس توصيه هاي شركتهاي هواپيمايي تعيين شده توافقي به عمل آمده باشد.
2- از نقاط واسط و نقاط ماوراء در هريك از مسيرهاي مشخص شده مي توان به اختيار شركتهاي هواپيمايي تعيين شده در هر پرواز يا كليه پروازها صرف نظر نمود.
پيوست
1- مسيرهايي كه ممكن است توسط شركت(هاي) هواپيمايي تعيين شده جمهوري اسلامي ايران مورد بهره برداري قرار گيرد.
نقاط مبدأ |
نقاط واسط |
نقاط مقصد |
نقاط ماوراء |
تهران |
نقاطي كه بعداً مشخص مي شود |
الجزيره |
نقاطي كه بعداً مشخص مي شود |
2- مسيرهايي كه ممكن است توسط شركت(هاي) هواپيمايي تعيين شده دولت جمهوري دموكراتيك خلق الجزاير مورد بهره برداري قرار گيرد.
نقاط مبدأ |
نقاط واسط |
نقاط مقصد |
نقاط ماوراء |
الجزيره |
نقاطي كه بعداً مشخص مي شود |
تهران |
نقاطي كه بعداً مشخص مي شود |
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه، شامل مقدمه و بيست و دوماده و يك پيوست در جلسه علني روز سه شنبه مورخ هفتم آبان ماه يكهزار و سيصدو هشتاد و هفت مجلس شوراي اسلامي تصويب و در تاريخ 22/8/1387 به تأييد شوراي نگهبان رسيد.
رئيس مجلس شوراي اسلامي – علي لاريجاني