قانون موافقتنامه دو جانبه سرویسهای هوایی بین دولت‌جمهوری اسلامی ایران و دولت پادشاهی هلند مصوب ۱۳۸۳,۰۷,۲۶
ماده واحده – موافقتنامه دو جانبه سرویسهای هوایی بین دولت جمهوری اسلامی‌ایران و دولت پادشاهی هلند، مشتمل بر یک مقدمه و بیست و دو ماده و یک پیوست به شرح ضمیمه تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه دو جانبه سرویسهای هوایی بین دولت‌جمهوری اسلامی ایران
و دولت پادشاهی هلند
موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت پادشاهی هلند برای سرویسهای هوایی منظم فی ما بین و ماوراء سرزمینهای مربوطه:
مقدمه
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت پادشاهی هلند که عضو کنوانسیون هواپیمائی کشوری بین‌المللی مورخ شانزدهم آذرماه ۱۳۲۳ هجری شمسی برابر با هفتم دسامبر ۱۹۴۴میلادی می‌باشند و از این پس طرفهای متعاهد نامیده می‌شوند، با تمایل به کمک به توسعه هواپیمائی کشوری بین المللی، و با تمایل به جایگزینی موافقتنامه مورخ سی و یکم اکتبر ۱۹۴۹ (۱۳۲۸/۸/۹) که در‌تاریخهای ۱۳۴۶/۱۱/۲۳ و ۱۳۴۶/۱۲/۲۳ هجری شمسی برابر با دوازدهم فوریه و سیزدهم مارس ۱۹۶۸ میلادی با تبادل یاد داشت اصلاح گردید، به منظور بهبود سرویسهای هوایی تأسیس شده بین و ماوراء سرزمینهای مربوط خود، به شرح زیر موافقت نمودند:
ماده ۱ – تعاریف
از لحاظ این موافقتنامه:
الف – اصطلاح «کنوانسیون» به کنوانسیون هواپیمائی کشوری بین المللی که در تاریخ شانزدهم آذر ماه ۱۳۲۳ هجری شمسی برابر با هفتم دسامبر ۱۹۴۴ میلادی در شیکاگو برای امضاء مفتوح گردید، اطلاق می‌شود و شامل هر پیوست که به موجب ماده (۹۰) کنوانسیون تصویب شده و نیز اصلاحات کنوانسیون یا پیوستها به موجب مواد (۹۰) و (۹۴) آن تا حدی که پیوستها و اصلاحات مزبور برای طرفهای متعاهد لازم الاجراء شده یا به وسیله آنها تنفیذ گردیده است، خواهد بود.
ب – اصطلاح «مقامات هواپیمائی» در مورد جمهوری اسلامی ایران به «سازمان هواپیمائی کشوری» و در مورد دولت پادشاهی هلند به «وزیر حمل و نقل، اشتغال عمومی و‌مدیریت آب» یا در هر دو مورد به هر شخص یا سازمانی که مجاز به انجام وظایف فعلی آن‌مقامات باشد، اطلاق می‌شود.
ج – اصطلاح « شرکت هواپیمایی تعیین شده» به شرکت هواپیمایی اطلاق می‌شود که‌به موجب مفاد ماده (۳) این موافقتنامه تعیین شده و اجازه فعالیت بیابد.
د – اصطلاح «سرزمین» در هر یک از طرفهای متعاهد به مناطق تحت حاکمیت آنها‌اطلاق می‌گردد.
هـ – اصطلاحات «سرویس هوایی»، «سرویس هوایی بین‌المللی»، «شرکت‌هواپیمایی» و «توقف به منظورهای غیر حمل و نقل» به ترتیب دارای همان معانی است که در‌ماده (۹۶) کنوانسیون برای آنها ذکر شده است.
و – اصطلاح «سرویس مورد توافق» و «مسیر مشخص شده» به ترتیب به سرویس‌هوایی بین‌المللی براساس ماده (۲) این موافقتنامه و مسیری که در پیوست این موافقتنامه‌مشخص گردیده، اطلاق می‌گردد.
ز – اصطلاح «خوار و بار» به موادی که به سادگی مصرف می‌شوند و برای استفاده یا‌فروش در هواپیما در طول پرواز می‌باشند، اطلاق می‌گردد.
ح – اصطلاح «موافقتنامه» به این موافقتنامه، پیوست آن که در اجرای آن تنظیم شده و‌هرگونه اصلاحات این موافقتنامه یا پیوست آن اطلاق می‌گردد.
ط – اصطلاح «نرخ» به مبالغی اطلاق می‌گردد که مستقیماً توسط شرکت هواپیمائی یا از طریق نمایندگیهای آنها در مورد هر شخص یا مؤسسه‌ای برای حمل مسافرین (و اثاثیه‌آنها) و بار (به استثنای پست) در حمل و نقل هوایی وضع می‌گردد و شامل موارد زیر‌می‌باشد:
۱ – شرایط حاکم بر قابلیت حصول و اعمال نرخ، و
۲ – هزینه‌ها و شرایط خدمات جانبی برای حمل و نقل مذکور که توسط شرکت‌هواپیمایی ارائه می‌گردد.
ی – اصطلاح «تعویض هواپیما» به بهره برداری از یکی از سرویسهای مورد توافق توسط شرکت هواپیمایی تعیین شده اطلاق می‌گردد به گونه‌ای که یک یا چند بخش از مسیر‌با هواپیمایی با ظرفیت متفاوت نسبت به آنچه در بخش دیگر مورد استفاده قرار گرفته، انجام پذیرد.
ک – اصطلاح «ظرفیت» به ترکیب تعداد پرواز در هفته و شکل نوع هواپیما که در تمام یا قسمتی از مسیر که توسط شرکت هواپیمایی تعیین شده به عموم ارائه می‌گردد، اطلاق‌می‌شود.
ماده ۲ – اعطای حقوق
۱ – هر طرف متعاهد جهت انجام حمل و نقل هوایی بین‌المللی منظم توسط شرکت‌هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر حقوق زیر را به استثنای مواردی که در پیوست به گونه دیگری مشخص گردیده است به طرف متعاهد دیگر اعطاء می‌نماید:
الف – حق پرواز بدون فرود از فراز سرزمین خود،
ب – حق توقف در سرزمین خود به منظورهای غیر حمل و نقل، و
ج – حق توقف در سرزمین خود در حین بهره‌برداری از سرویس مورد توافق در‌مسیر مشخص شده به منظور سوار و پیاده کردن مسافر، بارگیری و تخلیه بار و پست در‌حمل و نقل بین‌المللی به طور جداگانه یا توأم.
۲ – هیچ یک از موارد بند (۱) این ماده نباید به نحوی تفسیر شود که به شرکت‌هواپیمایی یک طرف متعاهد این حق را اعطاء نماید که در حمل و نقل هوایی بین نقاطی در‌سرزمین طرف متعاهد دیگر مشارکت نماید.
۳ – هر طرف متعاهد می‌تواند به شرط تصویب مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر و با در نظر گرفتن ماده (۸) این موافقتنامه حقوقی را برای رفع نیاز حمل و نقل بین سرزمینهای کشورهای ثالث در بهره‌برداری از جدول مسیر پیوست این موافقتنامه و‌سرزمین طرف متعاهد دیگر پیش‌بینی نماید.
۴ – در موارد بروز جنگ، عملیات جنگی یا شورش و در معرض خطر قرار گرفتن اجرای بی‌خطر عملیات هواپیمایی کشوری، مقامات صلاحیتدار هر یک از طرفهای متعاهد می‌توانند تقاضای مجوز اضافی برای بهره برداری از مسیر مصوب قبلی در سرزمین خود یا‌بر فراز آن نمایند.
ماده ۳ – تعیین و اجازه
۱ – هر طرف متعاهد حق دارد با ارسال اعلامیه کتبی از طریق دیپلماتیک به طرف متعاهد دیگر یک شرکت هواپیمایی را برای انجام سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخص شده در پیوست تعیین و شرکت هواپیمایی دیگری را به عنوان جایگزین شرکت هواپیمایی تعیین شده قبلی معرفی نماید.
۲ – پس از دریافت اعلامیه مذکور، هر طرف متعاهد باید با رعایت مفاد این ماده مجوزهای بهره برداری مقتضی را بدون تأخیر به شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر اعطاء کند.
۳ – پس از مجوز بهره‌برداری طبق بند (۲) این ماده، شرکت هواپیمایی تعیین شده می‌تواند در هر زمان بهره‌برداری از تمام یا قسمتی از سرویسهای مورد توافق را آغاز نماید ،مشروط بر این که مقررات این موافقتنامه را رعایت نماید و نرخهایی برای سرویسهای‌مذکور طبق مفاد ماده (۵) این موافقتنامه وضع شده و عملاً مجری باشد.
۴ – هر طرف متعاهد حق دارد در هر مورد که مجاب نشده باشد مالکیت عمده و‌کنترل مؤثر شرکت هواپیمایی تعیین شده متعلق و در اختیار طرف متعاهد تعیین کننده‌شرکت هواپیمایی یا اتباع آن یا هر دو است از اعطای مجوز بهره‌برداری موضوع بند (۲) این ماده امتناع ورزد، یا این مجوز را تحت شرایطی که برای اعمال حقوق مذکور در ماده (۲) این‌موافقتنامه توسط شرکت هواپیمایی تعیین شده لازم بداند، اعطاء نماید.
ماده ۴ – تعلیق و لغو مجوز
۱ – هر طرف متعاهد حق دارد در موارد مشروح زیر از اعطای مجوز بهره‌برداری‌مندرج در ماده (۳) این موافقتنامه در مورد شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر‌خود داری کرده یا مجوزهای مزبور را لغو یا معلق نماید یا شرایطی را وضع نماید:
الف – چنانچه شرکت هواپیمایی مذکور نتواند مقامات هواپیمایی آن طرف متعاهد را مجاب نماید که شرایط مقرر در قوانین و مقرراتی که به طور معمول و به صورت معقول به منظور بهره‌برداری از سرویسهای هوایی بین‌المللی توسط مقامات مذکور مطابق کنوانسیون اعمال می‌گردد، دارا می‌باشد.
ب – چنانچه شرکت هواپیمایی مذکور، قوانین و یا مقررات آن طرف متعاهد را رعایت ننماید.
ج – چنانچه قانع نشود که مالکیت عمده و کنترل مؤثر شرکت هواپیمایی مذکور‌متعلق و در اختیار طرف متعاهد تعیین کننده شرکت هواپیمایی یا اتباع وی یا هر دو باشد.
د – چنانچه شرکت هواپیمایی مذکور، در انجام عملیات بهره‌برداری از شرایط این موافقتنامه تخطی نماید.
۲ – حقوق مشخص شده در بند (۱) این ماده، جز در مواردی که برای جلوگیری از‌نقض بیشتر قوانین و مقررات فوق‌الذکر، اقدام فوری ضرورت داشته باشد، فقط پس از‌مشورت با مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر صورت خواهد گرفت.
چنین مشورتی‌ظرف مدت شصت روز پس از دریافت درخواست آغاز خواهد شد، مگر این که طرفهای متعاهد به گونه دیگری توافق کنند.
ماده ۵ – نرخها
۱ – هر طرف متعاهد نرخهایی را که قرار است برای حمل و نقل هوایی براساس ملاحظات بازرگانی در بازار توسط هر شرکت هواپیمایی تعیین شده وضع شود، معتبر‌خواهد دانست.
مداخله طرفهای متعاهد به موارد زیر محدود خواهد شد:
الف – ممانعت از رویه‌ها یا نرخهای غیرمنطقی تبعیض‌آمیز.
ب – حمایت از مصرف کنندگان در قبال نرخهایی که به طور غیرمنطقی زیاد بوده و یا‌به دلیل سوء استفاده از موقعیت غالب، محدود کننده هستند.
۲ – هر طرف می‌تواند مقرر کند نرخهایی که قرار است توسط شرکتهای هواپیمایی‌طرف متعاهد دیگر از سرزمین آن یا بالعکس به مورد اجرا گذاشته شود نزد مقامات هواپیمایی آن به ثبت برسد یا اطلاعیه‌ای برای آنها ارسال شود ممکن است مقرر شود ارسال‌اطلاعیه یا ثبت توسط شرکتهای هواپیمایی طرفهای متعاهد حداکثر سی روز قبل از تاریخ‌پیشنهادی اجرا انجام پذیرد، در موارد خاص، ارسال اطلاعیه یا ثبت می‌تواند در مدت زمان‌کوتاهتر از حد معمول صورت پذیرد. هیچ یک از طرفهای متعاهد نباید از شرکتهای هواپیمایی طرف متعاهد دیگر خواستار ارسال اطلاعیه یا ثبت نرخهای مورد اجرا برای پروازهای دربستی شود که در اختیار عموم قرار می‌گیرد مگر این که این امر به‌صورت غیر‌تبعیض آمیز برای اهداف اطلاعاتی ضرورت داشته باشد.
۳ – هیچ یک از طرفهای متعاهد نباید به صورت یک طرفه اقدامی جهت ممانعت از‌شروع یا ادامه نرخهای پیشنهادی که توسط :
الف – شرکت هواپیمایی هر طرف متعاهد برای حمل و نقل هوایی بین‌المللی بین سرزمینهای طرف متعاهد یا، ب – شرکت هواپیمایی یک طرف متعاهد برای حمل و نقل هوایی بین‌المللی بین سرزمین طرف متعاهد دیگر و سایر کشورها به مورد اجرا گذاشته شده یا خواهد شد ازجمله در هر دو مورد حمل و نقل در داخل شبکه پروازی یک شرکت یا چند شرکت به‌عمل آورد.چنانچه هر طرف متعاهد بر این نظر باشد که چنین نرخی با ملاحظات مندرج در بند (۱) این‌ماده تناقض دارد، می‌تواند درخواست مشاوره نماید و طرف متعاهد دیگر را از دلایل عدم رضایت خود در اسرع وقت مطلع نماید.
این مشاوره‌ها حداکثر سی روز پس از دریافت درخواست انجام خواهد شد و طرفهای متعاهد در ارائه اطلاعات لازم برای دستیابی به راه حل منطقی موضوع، همکاری خواهند نمود
درصورتی که طرفها در رابطه با نرخی که برای‌آن اطلاعیه عدم رضایت ارائه شده است به توافق برسند، هر طرف متعاهد باید نهایت سعی خود را جهت اجرای آن توافق به کار گیرد. بدون وجود چنین توافق دوجانبه‌ای، نرخ به‌مورد اجراء در خواهد آمد یا اجرای آن ادامه خواهد یافت.
ماده ۶ – فعالیتهای بازرگانی
۱ – شرکت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد مجاز خواهد بود:
الف – به منظور گسترش حمل و نقل هوایی و فروش بلیطهای هوایی (ازجمله حق‌فروش و صدور هر نوع بلیط و یا بارنامه هوایی، از طریق فروش بلیطها و بارنامه‌های خود و‌سایر شرکتهای حمل و نقل) همچنین سایر تسهیلات ضروری برای اجرای حمل و نقل هوایی دفاتری را در سرزمین طرف متعاهد دیگر تأسیس نماید.
ب – در سرزمین طرف متعاهد دیگر مستقیماً و به صلاحدید آن شرکت هواپیمایی از طریق نمایندگی خود اقدام به فروش بلیط حمل و نقل هوایی نماید
۲ – شرکت هواپیمایی تعیین شده یک طرف متعاهد مجاز خواهد بود کارکنان مدیریتی، بازرگانی، عملیاتی و فنی خود را که ممکن است در ارتباط با انجام حمل و نقل‌هوایی لازم داشته باشد، به سرزمین طرف متعاهد دیگر وارد نموده و نگهداری نماید.
۳ – نیاز به این گروه از کارکنان با اختیار شرکت هواپیمایی تعیین شده از طریق کارکنان خود یا با استفاده از خدمات هر سازمان، شرکت یا شرکت هواپیمایی مرتفع شود که در‌سرزمین طرف متعاهد دیگر عملیات پروازی انجام می‌دهد و مجاز به انجام خدمات مزبور‌در سرزمین آن طرف متعاهد باشد.
۴ – فعالیتهای فوق می‌بایست طبق قوانین و مقررات طرف متعاهد دیگر انجام پذیرد.
ماده ۷ – تعویض هواپیما ۱ – هر شرکت هواپیمایی تعیین شده می‌تواند در کلیه یا در هر یک از پروازها در‌سرویسهای مورد توافق و با اختیار خود، هواپیما را در سرزمین طرف متعاهد دیگر یا در هر‌نقطه‌ای در مسیرهای مشخص شده تعویض نماید، مشروط به این‌که:
الف – هواپیمایی که در نقطه ماوراء تعویض هواپیما مورد استفاده قرار می‌گیرد ،حسب مورد با برنامه هواپیمایی که وارد یا خارج می‌شود هماهنگ باشد؛
ب – درصورت تعویض هواپیما در سرزمین طرف متعاهد دیگر، زمانی که بیش از‌یک هواپیما در ماوراء نقطه تعویض مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد، حداکثر یک هواپیما می‌تواند با همان ظرفیت باشد و هیچ یک از هواپیماها نباید بزرگتر از هواپیمایی باشد که در‌قسمتهای آزادی سوم و چهارم مورد استفاده قرار می‌گیرند.
۲ – به منظور عملیات پروازی تعویض هواپیما، شرکت هواپیمایی تعیین شده می‌تواند از تجهیزات خود و با رعایت مقررات داخلی از تجهیزات اجاره‌ای استفاده نماید و‌همچنین می‌تواند براساس ترتیبات بازرگانی با شرکت هواپیمایی دیگری اقدام نماید.
۳ – شرکت هواپیمایی تعیین شده می‌تواند از شماره‌های پروازی متفاوت یا یکسان برای بخشهای عملیات پروازی تعویض هواپیمای خود استفاده نماید.
ماده ۸ – رقابت عادلانه، ظرفیت و برنامه‌های پرواز
۱ – شرکتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد برای مشارکت در حمل و نقل هوایی بین‌المللی موضوع این موافقتنامه از فرصت عادلانه و مساوی برخوردار خواهند‌بود.
۲ – در انجام سرویسهای مورد توافق، شرکت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد، منافع شرکت هواپیمایی طرف متعاهد دیگر را مورد نظر قرار خواهد داد تا من غیر حق در سرویسهای طرف متعاهد دیگر در تمام یا قسمتی از همان مسیرها اثر‌نامطلوب ایجاد نشود.
۳ – با درنظرگرفتن بند (۲) فوق، هدف اصلی منافع شرکت هواپیمایی هر طرف متعاهد ارائه ظرفیت مناسب برای رفع نیازمندیهای حمل و نقل مسافر، بار و پست در‌مسیرهای مورد توافق خواهد بود، به گونه‌ای که ازلحاظ اقتصادی عملی باشد.
۴ – هر یک از طرفهای متعاهد کلیه اقدامات مناسب را در حیطه صلاحیت خود برای رفع کلیه اشکال روشهای رقابتی غیر عادلانه یا تبعیض‌آمیز که بر وضعیت رقابتی شرکت‌هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر تأثیر نامطلوب می‌گذارد، اتخاذ خواهد نمود.
۵ – ظرفیتی که توسط شرکت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد عرضه می‌شود منوط به توافق بین مقامات هواپیمایی دو طرف متعاهد خواهد بود. تا زمانی که این توافق‌بین مقامات هواپیمایی دو طرف متعاهد حاصل نگردیده، ظرفیت مصوب قبلی قابل اجراء‌خواهد بود.
۶ – شرکت هواپیمایی تعیین شده یک طرف متعاهد سی روز قبل، جدول زمانبندی سرویسهای مورد نظر خود را با مشخص کردن مسیر، تعداد دفعات، زمان بهره‌برداری، نوع‌هواپیما، وضعیت و تعداد صندلیهایی که قرار است در اختیار عموم قرار گیرد به مقامات‌هواپیمایی طرف متعاهد دیگر اعلام خواهد نمود. در موارد خاص، این محدوده زمانی‌سی‌روزه را می‌توان با تصویب مقامات هواپیمایی هر طرف متعاهد کاهش داد.
۷ – شرکت هواپیمایی تعیین شده می‌تواند درخواستهای مجوز انجام پروازهای اضافی یا تغییر در جدول زمانبندی مصوب را به طور مستقیم جهت تصویب به مقامات‌هواپیمایی طرف متعاهد دیگر ارائه نماید.
ماده ۹ – مالیات، حقوق گمرکی، سود بازرگانی و هزینه‌ها
۱ – هواپیمای شرکت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد که سرویس هوایی بین المللی را انجام می‌دهد همچنین لوازم مورد نیاز جاری، وسایل یدکی، مواد سوختی ،روغن موتور، خواروبار موجود در هواپیما ( شامل مواد مصرفی) و نیز آگهی‌ها و مواد تبلیغاتی که در هواپیمای مزبور نگهداری می‌شود براساس عمل متقابل از پرداخت کلیه حقوق گمرکی، سود بازرگانی، هزینه‌های بازرسی و عوارض و هزینه‌های مشابه ملی و‌محلی به هنگام ورود به سرزمین طرف متعاهد دیگر معاف خواهند بود، مشروط بر این که تجهیزات و مواد مزبور تا زمانی که مجدداً صادر شوند در هواپیما باقی بمانند.
۲ – در ارتباط با لوازم مورد نیاز جاری، وسایل یدکی، مواد سوختی و روغن موتور و‌خواروبار موجود در هواپیما که توسط یا از طرف شرکت هواپیمایی تعیین شده یک طرف متعاهد وارد سرزمین طرف متعاهد دیگر می‌شود یا بار هواپیمایی می‌شود که توسط شرکت‌هواپیمایی تعیین شده مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد و صرفاً به منظور استفاده در‌هواپیمایی می‌باشد که سرویسهای هوایی بین‌المللی را انجام می‌دهد، هیچ‌گونه عوارض و‌هزینه‌ای از جمله حقوق گمرکی، سود بازرگانی و هزینه‌های بازرسی وضع شده در سرزمین‌طرف متعاهد نخست اعمال نخواهد شد، حتی اگر قرار باشد لوازم مزبور در فواصل‌مسافرت هوایی انجام شده بر فراز سرزمین طرف متعاهدی که در آن لوازم یاد شده بار‌هواپیما شده مورد استفاده قرار گیرد.
مواد فوق‌الذکر را می‌توان تحت کنترل و نظارت مقامات گمرکی قرار داد. مفاد این بند نمی‌تواند به‌گونه‌ای تفسیر شود که یک طرف متعاهد را‌مشمول تعهد بازپرداخت حقوق گمرکی و سود بازرگانی نماید که تاکنون در مورد اقلام‌فوق‌الذکر وضع شده است.
۳ – تجهیزات جاری مورد نیاز هواپیما، وسایل یدکی، مواد سوختی، روغن موتور و‌خواروبار نگهداری شده در هواپیمای هر طرف متعاهد تنها با موافقت مقامات گمرکی آن طرف متعاهد در سرزمین طرف متعاهد دیگر قابل تخلیه است و مقامات یاد شده می‌توانند مقرر کنند که این‌گونه کالاها تا زمانی که طبق مقررات گمرکی مجدداً صادر شوند یا ترتیب دیگری در مورد آن داده شود تحت نظارت آنها قرار گیرد.
۴ – اثاثیه و باری که در ترانزیت مستقیم قرار دارد از حقوق گمرکی، سود بازرگانی و‌سایر مالیاتهای مشابه معاف خواهد بود.
۵ – هر طرف متعاهد باید هزینه‌های معقولی را که به منظور استفاده از فرودگاه، تأسیسات فرودگاهی و سایر تأسیسات مربوط به حمل و نقل هوایی هواپیمایی کشوری‌بین‌المللی که توسط شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر وضع شده است،رسیدگی نماید، مشروط بر آن که میزان این هزینه‌ها از آنچه سایر شرکتهای هواپیمایی که در‌سرویسهای هوایی بین‌المللی مشابه تردد می‌کنند و برای استفاده از فرودگاهها، تأسیسات فرودگاهی و سایر تأسیسات مشابه مربوط به حمل و نقل هوایی هواپیمایی کشوری در همان‌موقعیت می‌پردازند، تجاوز نکند.
۶ – دستمزدها و هزینه‌های اعمال شده در سرزمین هر طرف متعاهد نسبت به بهره‌برداری شرکت هواپیمایی طرف متعاهد دیگر برای استفاده از فرودگاهها و سایر‌تأسیسات هوانوردی در سرزمین طرف متعاهد نخست نباید از آنچه که در مورد بهره برداری هر شرکت هواپیمایی دیگری در بهره برداریهای مشابه اعمال می‌شود بیشتر باشد.
ماده ۱۰ – ارائه آمار
مقامات هواپیمایی هر طرف متعاهد اطلاعات و یا آمار مربوط به حمل و نقل در‌سرویسهای مورد توافق توسط شرکت هواپیمایی تعیین شده خود بین سرزمینهای طرفهای متعاهد را بنابر تقاضا و قابلیت حصول آن در نظامهای اجرایی آن طرف متعاهد به مقامات‌هواپیمایی طرف متعاهد دیگر ارائه خواهند داد.
ماده ۱۱ – انتقال درآمد
۱ – شرکت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد مجاز خواهد بود که خدمات حمل و نقل هوایی را در سرزمینهای دو طرف متعاهد به طور مستقیم یا از طریق نمایندگی به پول رایج مقرر در قوانین و مقررات طرف متعاهد مربوط به فروش رساند.
۲ – شرکت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد مجاز خواهد بود با در نظر گرفتن قوانین و مقررات هر طرف متعاهد دریافتهای مازاد بر مخارج در سرزمینی که در آن فروش‌انجام گرفته را از آن سرزمین به سرزمین خود انتقال دهد.
انتقال خالص شامل عواید حاصل از فروش خدمات حمل و نقل هوایی و خدمات جنبی یا تکمیلی خواهد بود که به طور مستقیم یا از طریق عاملان انجام شده و سود بازرگانی معمول حاصله به عواید مزبور که به صورت سپرده، در انتظار انتقال است، تعلق می‌گیرد.
۳ – شرکت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد باید حداکثر ظرف مدت شصت روز از تاریخ درخواست، برای انتقال مذکور به ارز قابل تبدیل و به نرخ رسمی تسعیر برای تبدیل به پول رایج محلی در زمان فروش، تأییدیه دریافت نماید.
شرکت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد مجاز خواهد بود به محض دریافت تأییدیه انتقال حقیقی را انجام‌دهد.
ماده ۱۲ – شمول قوانین، مقررات و دستورالعملها
۱ – قوانین، مقررات و دستورالعملهای هر طرف متعاهد در مورد ورود یا خروج هواپیماهایی که به انجام سرویسهای هوایی بین المللی اشتغال دارند یا قوانین، مقررات و‌دستورالعملهای مربوط به بهره‌برداری و هوانوردی این قبیل هواپیماها توسط شرکت‌هواپیمایی طرف متعاهد دیگر به هنگام ورود و تا زمان خروج از سرزمین مذکور رعایت‌خواهد شد.
۲ – قوانین، مقررات و دستورالعملهای هر طرف متعاهد که مربوط به مهاجرت، گذرنامه یا سایر مدارک مجاز سفر، ورود، ترخیص، گمرک و قرنطینه است توسط یا از طرف خدمه پرواز، مسافرین، بار و پستی که توسط هواپیمای شرکت هواپیمایی طرف متعاهد دیگر حمل می‌شود به هنگام ورود و تا زمان خروج از سرزمین طرف متعاهد مذکور رعایت خواهد شد.
۳ – مسافرین، اثاثیه مسافر و باری که از سرزمین هر یک از طرفهای متعاهد در‌ترانزیت مستقیم می‌باشند و از حریمی که در فرودگاه بدین منظور اختصاص یافته خارج نمی‌شوند بجز در رابطه با اقدامات امنیتی در مقابله با خشونت و هواپیما ربایی، مشمول کنترل ساده‌ای خواهند بود.
۴ – هر طرف متعاهد تسهیلات ارتباطی، هوانوردی و هواشناسی و سایر خدماتی را که جهت بهره برداری بی خطر از سرویسهای مورد توافق لازم باشد برای شرکت هواپیمایی‌طرف متعاهد دیگر فراهم خواهد نمود.
۵ – هیچ یک از طرفهای متعاهد در اعمال مقررات گمرکی، مهاجرت، قرنطینه و‌مقررات مشابه یا استفاده از فرودگاهها، راههای هوایی و خدمات حمل و نقل هوایی و‌تأسیسات مربوط تحت کنترل خود نباید ترجیحی بیشتر از آنچه که به شرکت هواپیمایی‌تعیین شده طرف متعاهد دیگر ارائه می‌کند به سایر شرکتهای هواپیمایی اعطاء نماید.
۶ – هر طرف متعاهد بنا به تقاضای طرف متعاهد دیگر نسخه‌ای از قوانین، مقررات و‌دستورالعملهای موضوع این موافقتنامه را در اختیار آن قرار خواهد داد
ماده ۱۳ – شناسایی گواهینامه‌ها و پروانه‌ها
گواهینامه‌های قابلیت پرواز و گواهینامه‌های صلاحیت و پروانه‌هایی که توسط یک طرف متعاهد صادر شده یا براساس عمل متقابل ارائه شده و هنوز اعتبار دارد، برای بهره‌برداری از سرویسهای مورد توافق در جدول مسیر، توسط طرف متعاهد دیگر معتبر‌شناخته خواهد شد، مشروط بر این که شرایط صدور گواهینامه‌ها و پروانه‌های مزبور یا ارائه آنها براساس عمل متقابل، مساوی یا بیش از حداقل شرایطی باشد که به موجب کنوانسیون وضع شده یا خواهد شد.
در هر حال هر طرف متعاهد این حق را برای خود محفوظ می‌دارد که در مورد پرواز‌از فراز سرزمین خود از شناسایی گواهینامه‌های صلاحیت و پروانه‌هایی که برای اتباع آن‌توسط طرف متعاهد دیگر صادر شده، خودداری نماید.
ماده ۱۴ – ایمنی
هر طرف متعاهد می‌تواند در رابطه با استانداردهای ایمنی اداره و اجرا شده توسط طرف متعاهد دیگر در مورد تسهیلات هوانوردی، خدمه، هواپیما، نظارت فنی و‌بهره‌برداری شرکت هواپیمایی که سرویسهای حمل و نقل هوایی مورد توافق بین مقامات‌هواپیمایی دو طرف متعاهد را انجام می‌دهد تقاضای مشاوره فنی نماید
در صورتی که پس‌از چنین مشاوره فنی، یک طرف متعاهد تشخیص دهد که طرف متعاهد دیگر الزامات و‌استانداردهای ایمنی در این زمینه‌ها را که دست کم مساوی حداقل استانداردهایی است که‌ممکن است طبق کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین‌المللی (چاپ دوم – ۱۹۸۸ میلادی برابر‌با ۱۳۷۶ هجری شمسی) وضع شود به طور مؤثر اداره یا اجرا نمی‌کند، یافته‌های مزبور و‌اقداماتی را که برای تطابق با حداقل استانداردهای مزبور ضروری تشخیص می‌دهد به آگاهی طرف متعاهد دیگر خواهد رساند و طرف متعاهد دیگر اقدام اصلاحی مناسب را‌اتخاذ خواهد کرد.
ماده ۱۵ – امنیت هوانوردی
۱ – طرفهای متعاهد موافقت نمودند مساعدتهای لازم را جهت جلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیماها و سایر اعمال غیرقانونی علیه امنیت هواپیماها، مسافرین و خدمه آن ،فرودگاهها و تأسیسات هوانوردی و هر نوع تهدید دیگر علیه امنیت هواپیمایی کشوری به‌یکدیگر ارائه دهند.
۲ – هر طرف متعاهد موافقت می‌کند که مقررات کلی و بدون تبعیض امنیتی قابل اجرا را که طرف متعاهد دیگر برای ورود به سرزمین خود مقرر کرده رعایت و اقدامات مناسبی را‌جهت بازرسی مسافرین و لوازم همراه آنها اتخاذ نماید.
همچنین هر طرف متعاهد باید هر‌درخواستی را که طرف متعاهد دیگر برای انجام اقدامات امنیتی ویژه جهت مقابله با تهدید خاص برای هواپیمای خود یا مسافرین آن به عمل می‌آورد با نظر مساعد مورد توجه قرار‌دهد.
۳ – طرفهای متعاهد باید طبق مقررات امنیت هوانوردی قابل اجرای مصوب سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری عمل نمایند.
چنانچه یک طرف متعاهد از چنین مقرراتی تخطی کند طرف متعاهد دیگر می‌تواند تقاضای مشاوره با آن طرف متعاهد نماید.
مشاوره‌مذکور ظرف مدت شصت روز از تاریخ دریافت درخواست شروع خواهد شد مگر این که طرفهای متعاهد به گونه دیگری توافق نمایند.
عدم دستیابی به توافق رضایتبخش می‌تواند زمینه را برای اعمال ماده (۱۷) این موافقتنامه ایجاد نماید.
۴ – طرفهای متعاهد طبق مفاد کنوانسیون راجع به جرائم و برخی اعمال ارتکابی دیگر در هواپیما امضاء شده در توکیو به تاریخ ۱۳۴۲/۶/۲۳ هجری شمسی مطابق با‌چهاردهم سپتامبر ۱۹۶۳ میلادی، کنوانسیون راجع به جلوگیری از تصرف غیرقانونی‌هواپیما امضاء شده در لاهه به تاریخ ۱۳۴۹/۹/۲۹ هجری شمسی مطابق با شانزدهم دسامبر۱۹۷۰ میلادی و کنوانسیون راجع به جلوگیری از اعمال غیرقانونی علیه امنیت هواپیمایی کشوری امضاء شده در مونترال به تاریخ ۱۳۵۰/۷/۱ هجری شمسی مطابق با بیست و سوم سپتامبر ۱۹۷۱ میلادی تا حدودی که طرفهای متعاهد هر دو عضو این کنوانسیونها باشند، عمل خواهند کرد.
۵ – هرگاه حادثه یا خطر بروز حادثه تصرف غیرقانونی هواپیماها یا دیگر اعمال‌غیرقانونی علیه امنیت هواپیماها، مسافرین و خدمه، فرودگاهها یا تأسیسات هوانوردی رخ دهد، طرفهای متعاهد باید ازطریق تسهیل ارتباطات به منظور ختم سریع و بی خطر حادثه‌مزبور یا تهدید وابسته به آن یکدیگر را یاری رسانند.
ماده ۱۶ – مشاوره و تغییر
۱ – در قالب روح همکاری نزدیک، مقامات هواپیمایی دو طرف متعاهد هر از چند گاهی به منظور حصول اطمینان از اجرا و رعایت رضایتمندانه مفاد این موافقتنامه با یکدیگر مشورت خواهند نمود.
۲ – هر یک از طرفهای متعاهد می‌تواند به منظور اصلاح این موافقتنامه یا پیوست آن درخواست مشاوره نماید. مشاوره مذکور ظرف مدت شصت روز از تاریخ دریافت تقاضا توسط طرف متعاهد دیگر آغاز خواهد شد، مگر این که به‌گونه دیگری توافق شود، مشاوره‌مذکور می‌تواند ازطریق مذاکره یا مکاتبه انجام پذیرد.
۳ – هرگونه تغییر در این موافقتنامه که مورد توافق طرفهای متعاهد قرار گرفته است از‌تاریخی که طرفهای متعاهد به صورت کتبی از طریق یاد داشتهای دیپلماتیک تکمیل الزامات قانون اساسی مربوط خود را به اطلاع یکدیگر رسانده باشند به مورد اجراء نهاده خواهد شد.
۴ – علی‌رغم مفاد بند (۳) فوق، هرگونه تغییر در پیوست این موافقتنامه می‌بایست کتباً بین مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد مورد توافق قرار گیرد و در تاریخی که توسط مقامات مزبور مشخص خواهد شد، لازم الاجراء خواهد گردید.
ماده ۱۷ – حل اختلافات
۱ – هرگاه در مورد تفسیر یا اجرای این موافقتنامه بین طرفهای متعاهد اختلافی بروز‌نماید، طرفهای متعاهد در مرحله نخست اهتمام خواهند کرد که اختلاف را از طریق مذاکره حل و فصل نمایند.
۲ – هرگاه طرفهای متعاهد نتوانند اختلاف را از طریق مذاکره حل و فصل کنند، می‌توانند به منظور تسهیل حل و فصل احتمالی با توافق، موضوع را جهت کسب نظر‌مشورتی به طرف ثالثی ارجاع کنند
۳ – چنانچه طرفهای متعاهد به موجب بندهای (۱) و (۲) فوق در مورد حل اختلاف به نتیجه نرسند هر یک از طرفهای متعاهد می‌تواند با رعایت قوانین و مقررات مربوط خود، ضمن ارسال اطلاعیه‌ای برای طرف متعاهد دیگر موضوع را به یک هیأت داوری سه نفره‌مرکب از دو داور منتخب طرفهای متعاهد و داور سوم که سرداور خواهد بود و با توافق دو‌داور انتخاب شده است و دارای تابعیت هیچ‌یک از طرفهای متعاهد نباشد و تابعیت کشوری را دارا باشد که در زمان انتخاب با طرفهای متعاهد روابط دیپلماتیک دارد، ارجاع نماید.
هر یک از طرفهای متعاهد ظرف مدت شصت روز از تاریخ دریافت اطلاعیه داوری از طریق پست سفارشی، داور خود را معرفی خواهد کرد و سرداور ظرف مدت شصت روز از تاریخ انتخاب داور توسط هر طرف متعاهد تعیین خواهد شد.
چنانچه هر یک از طرفهای متعاهد ظرف مدت مقرر داور خود را تعیین نکند، یا داوران منتخب ظرف مدت مذکور در مورد انتخاب سرداور به توافق نرسند، هر یک از طرفهای متعاهد می‌تواند از رئیس شورای سازمان بین‌المللی هوانوردی کشوری (ایکائو) بخواهد که حسب مورد داور طرف ممتنع یا سرداور را تعیین نماید.
۴ – معاون رئیس یا عضو ارشد شورای ایکائو که تابعیت هیچ یک از طرفهای متعاهد را نداشته باشد، حسب مورد در غیاب یا عدم صلاحیت رئیس ایکائو جانشین وی در انجام وظیفه داوری او، موضوع بند (۳) این ماده، خواهد شد.
۵ – هیأت داوری با توجه به مواردی که طرفهای متعاهد توافق نموده‌اند آئین‌نامه‌ها و‌محل داوری خود را تعیین خواهد نمود.
۶ – تصمیمات هیأت داوری برای طرفهای متعاهد لازم الاتباع است.
۷ – مخارج داوری، شامل هزینه‌ها و دستمزدهای داوران به نسبت مساوی توسط طرفهای متعاهد پرداخت خواهد گردید.
هرگونه مخارجی که توسط ایکائو در رابطه با نصب سرداور و یا داور طرف ممتنع به شرح مندرج در بند (۳) این ماده به وجود آید به عنوان بخشی از هزینه‌های داوری محسوب خواهد گردید.
ماده ۱۸ – فسخ
هر طرف متعاهد می‌تواند در هر زمان تصمیم خود را مبنی بر فسخ این موافقتنامه طی اطلاعیه کتبی از طریق دیپلماتیک به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید.
این اطلاعیه همزمان به آگاهی سازمان بین المللی هواپیمائی کشوری نیز خواهد رسید. در این صورت موافقتنامه دوازده ماه پس از اعلام دریافت اطلاعیه فسخ توسط طرف متعاهد دیگر فسخ خواهد شد،مگر آن که اطلاعیه فسخ قبل از انقضای این مدت با تراضی طرفهای متعاهد مسترد شود.هر گاه طرف متعاهد دیگر دریافت اطلاعیه فسخ را اعلام نکند، اطلاعیه مزبور چهارده روز‌پس از وصول آن توسط سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری دریافت شده تلقی خواهد‌شد.
ماده ۱۹ – ثبت نزد ایکائو
این موافقتنامه نزد سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری به ثبت خواهد رسید.
ماده ۲۰ – قابلیت اعمال کنوانسیونها و موافقتنامه‌های چند جانبه
۱ – مفاد کنوانسیون در مورد این موافقتنامه اعمال خواهد شد.
۲ – چنانچه کنوانسیون یا موافقتنامه چند جانبه‌ای در رابطه با هر موضوع این موافقتنامه توسط هر دو طرف متعاهد پذیرفته شود و به مورد اجراء درآید، مفاد مربوط آن موافقتنامه جایگزین مفاد مربوط این موافقتنامه خواهد شد.
۳ – طرفهای متعاهد می‌توانند به منظور تعیین نمودن نتایج لغو موافقتنامه و توافق در مورد اصلاحات ضروری موافقتنامه با یکدیگر مشاوره نمایند.
ماده ۲۱ – قابلیت اعمال موافقتنامه
این موافقتنامه در مورد پادشاهی هلند (که شامل سرزمین در اروپا، آنتیلز هلند و اروپا‌می‌باشد) فقط در سرزمین اروپا اعمال خواهد شد.
ماده ۲۲ – لازم الاجراء شدن
این موافقتنامه به طور موقت از روز سی ام پس از تاریخ امضاء آن اعمال خواهد شد و‌در اولین روز از ماه دوم پس از تاریخی که طرفهای متعاهد کتباً یکدیگر را مطلع کنند که تشریفات اساسی مورد نیاز در کشورهای متبوع خود را رعایت کرده‌اند، به مورد اجراء گذاشته خواهد شد.
با تأیید مفاد این موافقتنامه، امضاء‌کنندگان زیر که از طرف دولتهای متبوع خود مجاز‌می‌باشند این موافقتنامه را که شامل بیست و دو ماده و یک پیوست می‌باشد، امضاء نمودند.
این موافقتنامه در تهران در تاریخ ۱۳۸۲/۶/۱۲ هجری شمسی برابر با ۲۰۰۳/۹/۳ میلادی در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی، هلندی و انگلیسی که هر سه متن دارای اعتبار‌یکسان می‌باشد، تنظیم گردید. درصورت بروز هرگونه تناقض، متن انگلیسی ملاک خواهد‌بود.
از طرف از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران دولت پادشاهی هلند
پیوست جدول مسیر
جدول ۱
مسیرهائی که قرار است توسط شرکت هواپیمایی تعیین شده دولت جمهوری‌اسلامی ایران مورد بهره‌برداری قرار گیرد:
نقاط مبدا نقاط واسط نقاط مقصد نقاط ماوراء ـ
نقاطی در ایران تمام نقاط آمستردام تمام نقاط
جدول ۲
مسیرهائی که قرار است توسط شرکت هواپیمایی تعیین شده دولت پادشاهی هلند مورد بهره‌برداری قرار گیرد
نقاط مبداء نقاط واسط نقاط مقصد نقاط ماوراء ـ
نقاطی در هلند تمام نقاط تهران تمام نقاط
تذکر
۱ – هر شرکت هواپیمائی تعیین شده می‌تواند جدول مسیر را به صورت بالعکس نیز‌مورد بهره‌برداری قرار دهد.
۲ – بنا به انتخاب شرکت هواپیمایی تعیین شده می‌توان نقاط مربوط را در هر‌مرحله‌ای اضافه، حذف یا به کار گرفت.
۳ – هر شرکت هواپیمایی تعیین شده می‌تواند هر نوع هواپیمایی را با هر شکلی در‌هنگام بهره‌برداری از سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخص شده مورد استفاده قرار‌دهد.
۴ – هر نقطه در جدول مسیر مورد توافق می‌تواند بدون آزادی پنجم حقوق حمل و نقل به کار گرفته شود. در هر حال آزادی پنجم حقوق حمل و نقل تنها به شرط موافقت مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد می‌تواند اعمال شود.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و بیست و دو‌ماده و یک پیوست در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیست و ششم مهر ماه یکهزار و سیصد‌و هشتاد و سه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۸۳/۸/۶ به تأیید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی – غلامعلی حداد عادل
