قانون موافقتنامه سرویسهای حمل‌ونقل‌هوایی بین دولت جمهوری‌اسلامی‌ایران و دولت مالزی مصوب ۱۳۸۷,۰۲,۱۱
ماده واحده– موافقتنامه سرویسهای حمل و نقل هوایی بین دولت جمهوری‌اسلامی‌ایران و دولت مالزی مشتمل بر یک مقدمه،بیست و یک ماده و یک پیوست به شرح ضمیمه تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
موافقتنامه سرویسهای حمل ونقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران
و دولت مالزی
مقدمه:
دولت‌جمهوری‌اسلامی‌ایران‌و دولت‌مالزی که‌عضو کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین‌المللی مورخ ۱۶ آذرماه ۱۳۲۳ هجری‌شمسی برابر با ۷ دسامبر ۱۹۴۴ میلادی می‌باشند، و از این پس‌طرفهای‌متعاهد نامیده‌می‌شوند، با تمایل به انعقاد موافقتنامه‌ای به منظور تاسیس و بهرهبرداری از سرویسهای هوایی بین سرزمینهای خود و ماوراء این سرزمین‌ها نسبت به موارد ذیل موافقت نمودند:
ماده ۱– تعاریف
به جز درمواردی که فحوای عبارت معنی دیگری را ایجاب نماید، از نظر این موافقتنامه:
الف: اصطلاح«کنوانسیون» به‌کنوانسیون‌هواپیمایی‌کشوری‌بین‌المللی‌که‌در تاریخ ۱۶آذرماه ۱۳۲۳ هجری شمسی برابر با ۷ دسامبر ۱۹۴۴ میلادی‌در شیکاگو برای‌امضاء مفتوح‌گردید، اطلاق‌می‌شود، و شامل‌هرضمیمه‌ای که به موجب ماده(۹۰) آن کنوانسیون تصویب شده ونیز اصلاحات ضمائم یا کنوانسیون که به موجب مواد(۹۰) و (۹۴) آن به تصویب رسیده، تاحدی که برای طرفهای متعاهد معتبر است، خواهدبود.
ب: اصطلاح«مقامات‌هواپیمایی» درمورد جمهوری اسلامی ایران به «سازمان هواپیمایی کشوری» و هرشخص‌یا سازمانی‌که‌مجاز به‌انجام‌وظایف‌فعلی‌آن‌سازمان‌باشد اطلاق‌می‌گردد، و در مورد دولت‌مالزی به وزیر حمل و نقل و هرشخص یا سازمانی که مجاز به انجام وظایف فعلی آن وزیر باشد، اطلاق می‌شود.
پ: اصطلاح«شرکت‌هواپیمایی‌تعیین‌شده» به‌یک‌یا چند شرکت‌هواپیمایی‌اطلاق‌می‌شود که‌یک طرف متعاهد از طریق ارسال اطلاعیه کتبی به طرف متعاهد دیگر به‌موجب‌مفاد ماده(۳) این‌موافقتنامه‌جهت انجام سرویسهای هوایی درمسیرهای مشخص شده دراطلاعیه مذکور تعیین خواهد نمود.
ت: اصطلاح «سرزمین» دارای همان معنی است که درماده(۲) کنوانسیون برای آن
ذکر شده است .
ث: اصطلاحات «سرویسهای هوایی»، «سرویس هوایی بین المللی»، «شرکت هواپیمایی» و «توقف به منظورهای غیر حمل ونقل» دارای همان معانی است که درماده(۹۶) کنوانسیون برای آنها ذکرشده است .
ج: اصطلاح«پیوست این موافقتنامه» به جدول مسیراین موافقتنامه یا اصلاحیه‌ای که طبق مفاد ماده (۱۶) این موافقتنامه صورت می پذیرد، اطلاق می‌گردد. پیوست این موافقتنامه جزء لاینفک این موافقتنامه خواهد بود و کلیه ارجاعات به موافقتنامه شامل ارجاعات به پیوست نیز می باشد، مگر این که به گونه دیگری پیش بینی شود.
چ: اصطلاح«ظرفیت» در مورد یک هواپیما به میزان بارگیری مؤثر آن هواپیما دریک مسیر
یا قسمتی از مسیر و اصطلاح «ظرفیت» درمورد «سرویس مورد توافق» به حاصل ضرب ظرفیت هواپیما درچنین سرویسی در دفعات پرواز هواپیمای مزبور طی زمان معین در تمام یا قسمتی از مسیر، اطلاق می‌شود.
ح: اصطلاح«نرخ» به‌قیمتی‌اطلاق‌می‌شود که‌برای‌حمل‌مسافر، بار همراه‌و غیرهمراه‌پرداخت‌گردد و شامل‌شرایطی‌که‌به‌موجب‌آن‌قیمتهای‌مزبور اعمال‌می‌شود از جمله‌قیمتها و شرایط‌مقرر برای‌نمایندگیها و سایر خدمات‌جنبی‌به‌استثناء دستمزدها و شرایط‌حمل‌پست، می‌باشد.
ماده ۲– امتیازات و حقوق حمل ونقل
۱ـ هریک از طرفهای متعاهد حقوق تعیین شده دراین موافقتنامه را به منظور انجام سرویسهای هوایی در مسیرهای مشخص شده در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه به طرف متعاهد دیگر اعطاء می نماید.
۲– با رعایت مفاد این موافقتنامه شرکت هواپیمایی تعیین شده یک طرف متعاهد از امتیازات زیر برخوردار خواهد بود:
الف: پرواز بدون‌فرود از فراز سرزمین‌طرف‌متعاهد دیگر؛
ب: توقف‌درسرزمین‌مذکور به‌منظورهای‌غیرحمل‌و نقل؛ و
پ: توقف‌در سرزمین‌مذکور در نقطه یا نقاطی که برای آن مسیر درجدول مسیر پیوست این موافقتنامه مشخص گردیده است به منظور سوار و پیاده‌کردن مسافر، بار وپست درحمل ونقل بین‌المللی درحین انجام سرویسهای مورد توافق درمسیرهای مشخص شده.
۳– هیچ‌یک‌از مفاد بند(۲) این‌ماده نباید به‌نحوی‌تفسیر شود که به شرکت هواپیمایی تعیین شده یک‌طرف متعاهد این‌حق را اعطاء کند که در داخل سرزمین طرف متعاهد دیگر از نقطه‌ای به نقطه دیگری در سرزمین آن طرف مبادرت به حمل مسافر،
بار و پست در قبال مزد یا کرایه نماید.
۴ـ در مناطقی‌که‌در آن‌مخاصمات‌مسلحانه‌جریان‌دارد و یا در اشغال‌نظامی‌است‌و نیز در مناطقی‌که‌تحت‌تاثیر مخاصمات‌مسلحانه‌یا اشغال‌نظامی‌قرار گرفته انجام سرویسهای موضوع این‌ماده‌منوط‌به‌تصویب‌مقامهای‌صلاحیتدار مربوط‌خواهد بود.
ماده ۳– مجوز بهرهبرداری
۱– هر طرف‌متعاهد حق‌دارد با ارسال‌اعلامیه‌کتبی‌به‌طرف‌متعاهد دیگر یک‌یا چند شرکت‌هواپیمایی‌را برای‌انجام‌سرویسهای‌مورد توافق‌در مسیرهای‌مشخص‌شده‌تعیین نموده، و هر شرکت(های) هواپیمایی‌تعیین‌شده‌را حذف‌کند یا تغییر دهد.
۲– پس‌از دریافت‌اعلامیه‌مذکور در بند(۱) فوق، طرف متعاهد دیگر باید با رعایت‌مفاد .بندهای(۳) و (۴) این‌ماده‌اجازه‌مقتضی‌را بدون‌تأخیر به‌شرکت‌یا شرکتهای هواپیمایی‌تعیین‌شده‌مزبور اعطاء کند.
۳– مقامات‌هواپیمایی‌یک‌طرف‌متعاهد می‌توانند از شرکت‌هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر بخواهند که‌آنان‌را مجاب‌سازد که‌شرایط‌مقرر در قوانین و مقرراتی‌را که معمولاً و به طور معقول به موجب مفاد کنوانسیون توسط آن مقامات درمورد سرویسهای هوایی تجاری بین‌المللی اعمال می‌گردد دارا می‌باشد.
۴– هر طرف متعاهد در هرمورد که مجاب نشده باشد مالکیت عمده وکنترل موثر شرکت هواپیمایی تعیین شده متعلق ودراختیار طرف متعاهد دیگر یا اتباع طرف متعاهدی است که شرکت هواپیمایی را تعیین کرده است، از پذیرش تعیین شرکت هواپیمایی امتناع ورزد واز اعطای امتیازات موضوع بند (۲) ماده (۲) خودداری کرده یا آنها را معلق کند یا هرشرطی را که برای اعمال امتیازات مذکور توسط آن شرکت هواپیمایی لازم بداند
وضع نماید.
۵– درهرزمان پس ازآنکه مفاد بندهای (۱) و (۲) این ماده رعایت شده باشد، شرکت هواپیمایی که بدین نحو تعیین شده واجازه فعالیت کسب نموده می‌تواند بهرهبرداری از سرویسهای مورد توافق را آغاز کند مشروط برآنکه بهرهبرداری از این سرویسها مادامی که نرخی مطابق ضوابط .ماده(۱۰) این موافقتنامه درمورد سرویسهای مزبور وضع نشده ومجری نباشد، انجام نپذیرد.
ماده ۴– تعلیق‌و لغو
۱– هر طرف متعاهد می‌تواند در موارد مشروح زیر مجوز بهرهبرداری را لغو یا استفاده از حقوق مندرج در ماده(۲) این موافقتنامه را در مورد شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر معلق، یا هر شرطی را که ممکن است برای استفاده از این حقوق لازم بداند وضع نماید:
الف: چنانچه‌قانع نشود که مالکیت عمده وکنترل موثر شرکت هواپیمایی مذکور متعلق و دراختیار طرف متعاهد دیگر یا اتباع وی می باشد؛ یا
ب: چنانچه‌شرکت‌هواپیمایی‌مذکور قوانین و یا مقررات طرف متعاهدی که این حقوق را اعطاء نموده است رعایت نکند ؛ یا
پ: چنانچه شرکت هواپیمایی مذکور درانجام عملیات بهرهبرداری از مفاد این موافقتنامه تخطی کند.
۲– لغو یا تعلیق‌یا وضع‌شرایط‌مذکور در .بند (۱) این‌ماده‌جز در مواردی که‌برای جلوگیری از نقض‌بیشتر قوانین‌و یا مقررات‌و یا مفاد این‌موافقتنامه‌فوریت‌داشته‌باشد، فقط پس از مشورت با طرف‌متعاهد دیگر صورت‌خواهد گرفت. این‌مشورت بین مقامات هواپیمایی طبق ماده(۱۶) این موافقتنامه انجام‌خواهد شد.
ماده ۵– معافیت از حقوق گمرکی و سود بازرگانی و سایر عوارض
۱– هواپیماهای شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهدی که سرویسهای بین‌المللی را انجام می دهد و مواد سوختی، روغن موتور، وسایل یدکی، لوازم مورد نیاز جاری وخوار‌بار موجود درهواپیماهای شرکت هواپیمایی یک طرف متعاهد به هنگام ورود به سرزمین طرف متعاهد دیگر براساس عمل متقابل از پرداخت کلیه حقوق گمرکی وسود بازرگانی، هزینه‌های بازرسی و سایر مالیاتها یا عوارض ودیگر هزینه‌های مشابه ملی ومحلی معاف خواهند بود مشروط براین که مواد و تجهیزات مذکور تازمانی که مجدداً صادر شوند درهواپیما باقی بمانند.
۲– مواد سوختی، روغن موتور، وسایل یدکی، لوازم مورد نیاز جاری و خواربار که توسط یا ازطرف شرکت هواپیمایی تعیین شده یک طرف متعاهد وارد سرزمین طرف متعاهد دیگر شود یا بارهواپیمای شرکت هواپیمایی تعیین شده مزبور شود و صرفاً به منظور استفاده در بهرهبرداری از سرویسهای بین‌المللی باشد براساس عمل متقابل از پرداخت کلیه عوارض وهزینه های ملی از جمله حقوق گمرکی، سود بازرگانی و هزینه های بازرسی که درسرزمین طرف متعاهد نخست وضع شده، معاف خواهد بود حتی اگر این موارد درقسمتی از سفر برفراز سرزمین طرف متعاهدی که درآن، مواد مزبور بار هواپیما شده است مورد استفاده قرارگیرد.
مواد اشاره شده فوق می‌تواند برحسب ضرورت براساس مقررات گمرکی تحت نظارت یا کنترل گمرکی قرار گیرد.
۳– تجهیزات هوانوردی جاری، وسائل یدکی، خواربار موجود در هواپیما و مواد سوختی و روغن موتور نگاهداری شده درهواپیمای هر یک از طرفهای متعاهد، تنها با موافقت مقامات گمرکی طرف متعاهد دیگر درآن سرزمین قابل تخلیه است. مقامات مذکور می توانند مقرر کنند این مواد تازمانی که طبق مقررات گمرکی مجدداً صادر شود ویا ترتیب دیگری درباره آن داده شود تحت نظارت مقامات نامبرده قرارگیرد.
۴– سوخت، روغن موتور، لوازم یدکی، تجهیزات مورد نیاز جاری و خواربار موجود درهواپیمای یک طرف متعاهد که درسرزمین طرف متعاهد دیگر بار هواپیما می شود وتنها در پروازهای بین دو نقطه در سرزمین طرف متعاهد اخیر استفاده می‌شود، درخصوص حقوق گمرکی، سودبازرگانی، هزینه‌های بازرسی و سایر عوارض ملی ومحلی از همان رفتاری برخوردار خواهد بود که از رفتار اعمال شده نسبت به شرکتهای هواپیمایی ملی آن طرف متعاهد نامساعدتر نباشد .
۵– اثاثیه مسافران وباری که از سرزمین یک طرف متعاهد در ترانزیت(عبور) مستقیم قرار دارد و از حریمی که در فرودگاه بدین منظور اختصاص یافته خارج نمی‌شود تازمانی که درترانزیت(عبور) مستقیم است از حقوق گمرکی، سود بازرگانی و هرگونه مالیات معاف خواهد بود.
ماده ۶ – فعالیتهای بازرگانی
۱– شرکت‌هواپیمایی‌تعیین‌شده‌یک طرف‌متعاهد با رعایت مفاد قوانین و مقررات قابل اجرا درسرزمین هرطرف متعاهد طبق ماده(۳) این موافقتنامه مجاز خواهد بود کارکنان فنی، اداری و بازرگانی را که برای انجام سرویسهای هوایی طبق پیوست این موافقتنامه وتأسیس و بهرهبرداری از دفاتر در سرزمین طرف متعاهد دیگر مورد نیاز هستند، نگهداری نماید.
۲– هرطرف متعاهد به شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر حق فروش حمل ونقل هوایی را درسرزمین خود، به طور مستقیم، و با صلاحدید شرکت هواپیمایی از طریق دفاتر نمایندگی، اعطاء خواهد کرد.
هرشرکت هواپیمایی حق فروش حمل و نقل مذکور را خواهد داشت، و هرشخصی مجاز خواهد بود حمل ونقل مذکور را به پول رایج آن سرزمین یا طبق قوانین ومقررات ملی به ارز قابل تبدیل سایر کشورها خریداری نماید.
ماده ۷– انتقال عواید
هر طرف‌متعاهد‌به شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر حق انتقال درآمدهای کسب شده در سرزمین طرف نخست به دفتر مرکزی خود پس از کسر هزینه‌ها را اعطاء خواهد کرد. درهرحال تشریفات انتقال مذکور طبق مقررات تسعیر ارز خارجی طرف متعاهدی خواهد بود که درسرزمین آن، درآمد کسب گردیده است.
ماده ۸– قوانین ومقررات حاکم بر ورود وخروج
۱– قوانین ومقررات یک طرف متعاهد که ناظر به ورود وخروج هواپیماهایی که به امر هوانوردی بین‌المللی اشتغال دارند یا ناظر به پرواز چنین هواپیماهایی برفراز آن سرزمین می‌باشد، درمورد شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر اعمال خواهد شد.
۲– قوانین ومقررات هرطرف متعاهد که ناظر به ورود، اقامت موقت و خروج مسافرین، خدمه، بار یا پست از سرزمین آن می باشد از قبیل تشریفات ورود وخروج، مهاجرت و همچنین مقررات گمرکی وبهداشتی در مورد مسافرین، خدمه، بار یا محمولات پستی هواپیمای شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر مادام که درسرزمین مذکور باشند اعمال خواهد شد.
۳– مسافران، اثاثیه مسافران و باری که از سرزمین یک طرف متعاهد در ترانزیت(عبور) مستقیم قراردارند و از حریمی که در فرودگاه بدین منظور اختصاص یافته خارج نمی‌شوند، فقط مشمول کنترل ساده ای براساس قوانین و مقررات هر طرف متعاهدخواهند بود.
۴– هیچ‌یک از طرفهای متعاهد به شرکت هواپیمایی خود در رابطه با شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر درخصوص اجرای قوانین ومقررات موضوع بندهای (۱) و (۲) این ماده امتیازی نخواهد داد.
ماده ۹– مقررات‌ظرفیت
۱– شرکتهای‌هواپیمایی‌تعیین‌شده‌دو طرف‌متعاهد برای انجام سرویسهای مورد توافق در مسیرهای‌مشخص‌شده‌بین سرزمینهای مربوط خود از فرصت عادلانه ومساوی برخوردار خواهند بود.
۲– در انجام‌سرویسهای‌مورد توافق، شرکتهای‌هواپیمایی‌تعیین‌شده‌هر طرف‌متعاهد، منافع‌شرکت‌هواپیمایی‌تعیین شده طرف‌دیگر را مورد نظر قرار خواهد داد تا من‌غیرحق‌در سرویسهای‌طرف‌دیگردر تمام‌یا قسمتی‌از همان‌مسیرها اثر نامطلوب‌ایجاد نشود.
۳– سرویسهای مورد توافق که توسط شرکتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد ارائه می‌شود باید ارتباط نزدیکی با نیازمندیهای عموم مردم برای حمل ونقل درمسیرهای مشخص شده داشته وهدف اصلی از آنها، تأمین ظرفیت کافی با ضریب بار مناسب جهت رفع نیازمندیهای جاری پیش بینی شده معقول برای حمل مسافر، بار وپست از مبدأ سرزمین طرف متعاهد تعیین‌کننده شرکت هواپیمایی یا به مقصد آن می‌باشد. تأمین حمل ونقل مسافرین، بار وپست که درنقاطی در مسیرهای مشخص شده در سرزمین کشورهایی غیر از کشوری که شرکت هواپیمایی را تعیین نموده است سوار و پیاده یا بارگیری و تخلیه می‌شوند ، طبق اصول کلی انجام خواهد شد که ظرفیت مرتبط با موارد زیر باشد:
الف: نیازمندیهای حمل و نقل به سرزمین طرف متعاهدی که شرکت هواپیمایی را تعیین نموده است وبالعکس؛
ب: نیازمندیهای حمل ونقل منطقه‌ای که شرکت هواپیمایی از آن عبور می‌کند، پس از مدنظر قراردادن سرویسهای حمل ونقل دیگری که توسط شرکتهای هواپیمایی کشورهای تشکیل دهنده آن منطقه، تأسیس شده اند؛ و
ج : نیازمندیهای عملیاتی شرکت هواپیمایی.
۴– مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد هرچند وقت یک‌بار به طور مشترک درخصوص به کارگیری عملی اصول مندرج دربندهای فوق الذکر این ماده برای انجام سرویسهای مورد توافق توسط شرکتهای هواپیمایی تعیین شده تصمیم‌گیری خواهند نمود . تازمانی که ترتیبات ظرفیت جدید مورد موافقت قرار نگیرد توافق حاصل شده درخصوص موضوع لازم الاجراء خواهد ماند.
۵– شرکت‌هواپیمایی‌تعیین‌شده‌هر طرف‌متعاهد، حداکثر سی(۳۰) روز قبل‌از شروع سرویسها در مسیرهای‌مشخص‌شده، برنامه‌های‌پرواز را برای‌تصویب به‌مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر تسلیم‌خواهد نمود. در مورد تغییرات‌بعدی‌نیز به همین‌ترتیب عمل‌خواهد شد. در موارد خاص‌می‌توان‌این‌محدوده‌زمانی‌را با تصویب‌مقامات‌نامبرده‌تغییر داد.
ماده ۱۰– نرخها
۱– نرخهای مورد اجراء توسط شرکت (های) هواپیمایی تعیین شده در ارتباط با هرگونه حمل و نقل به سرزمین طرف متعاهد دیگر یا بالعکس درسطح معقولی خواهد بود که با توجه به کلیه عوامل مربوط از جمله هزینه بهرهبرداری و سود معقول و خصوصیات هر سرویس و نرخهای مورد اجرای شرکتهای هواپیمایی دیگر، وضع می گردد.
۲– نرخهای موضوع بند (۱) این ماده درصورت امکان با توافق دوجانبه شرکتهای هواپیمایی تعیین شده دوطرف متعاهد در صورت لزوم، با توجه به نرخهای مورد اجراء توسط سایر شرکتهای هواپیمایی درتمام یا قسمتی از همان مسیر تعیین می‌گردد. چنین توافقی درصورت امکان، توسط تصمیمات قابل اجراء به موجب رویه کنفرانس نرخ هیأت بین المللی که پیشنهادهایی را دراین زمینه تنظیم می کند، هدایت خواهد شد.
۳– نرخهایی که بدین ترتیب مورد توافق قرار می گیرد، حداقل شصت (۶۰) روز قبل از تاریخ پیشنهادی اجراء، برای تصویب به مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد تسلیم خواهد شد. درموارد خاص، این محدوده زمانی با موافقت مقامات مذکور قابل کاهش است. به محض دریافت نرخهای ارائه شده، مقامات هواپیمایی بدون تأخیر غیرضروری نرخهای مذکور را بررسی خواهند کرد. مقامات هواپیمایی می‌توانند تمدید تاریخ پیشنهادی اجرای نرخها را به مقامات هواپیمایی دیگر اعلام نمایند. درصورتی که مقامات هواپیمایی هرطرف متعاهد در مورد نرخها اظهار نارضایتی بنمایند، هیچ نرخی قابل اجرا نخواهد بود.
۴– در صورتی که شرکتهای هواپیمایی تعیین شده نتوانند به توافق برسند، یا چنانچه نرخها توسط مقامات هواپیمایی یک طرف متعاهد به تصویب نرسد، مقامات هواپیمایی دوطرف متعاهد اهتمام خواهند کرد که نرخها را با توافق دوطرفه تعیین نمایند. جز درصورتی که به گونه دیگری توافق شود، مذاکرات مذکور ظرف مدت سی(۳۰) روز از تاریخی شروع خواهد شد که مشخص شده است که شرکتهای هواپیمایی تعیین شده درخصوص نرخها نمی توانند به توافق برسند یا این که مقامات هواپیمایی یک طرف متعاهد از عدم تصویب نرخها، مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر را آگاه کرده‌اند.
۵– درصورت عدم توافق، اختلاف به تشریفات پیش‌بینی شده درماده (۱۶) این موافقتنامه که ازاین پس می آید، ارجاع داده خواهد شد.
۶– نرخهای تعیین شده طبق مفاد این ماده تازمانی که نرخهای جدید طبق مفاد این ماده تعیین نشده باشد، به قوت خود باقی خواهد ماند.
۷– مقامات هواپیمایی هرطرف متعاهد نهایت توان خود را به کار خواهند گرفت تا اطمینان حاصل کنند که شرکتهای هواپیمایی تعیین شده نرخهای مورد توافق ثبت شده نزد مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد همچنین قوانین یا مقررات در این زمینه را رعایت خواهند کرد.
ماده ۱۱– تسهیلات وهزینه‌های فرودگاهی
هر یک از طرفهای متعاهد‌می‌تواند درقبال استفاده هواپیمای شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر از فرودگاهها وسایر تأسیسات آن، هزینه‌هایی را وضع نماید یا اجازه وضع آن را بدهد، مشروط برآنکه میزان این هزینه‌ها از آنچه شرکت هواپیمایی تعیین شده آن طرف متعاهد که در سرویسهای مشابه بین‌المللی تردد می‌کند و برای استفاده از چنین فرودگاهها و تأسیساتی می‌پردازند، تجاوز نکند.
ماده ۱۲ – ایمنی هوانوردی
۱– هرطرف متعاهد می تواند درهرزمان دررابطه با استانداردهای ایمنی در زمینه‌های مربوط به تأسیسات هوانوردی، خدمه پرواز، هواپیما و بهرهبرداری از هواپیما که طرف متعاهد دیگر به کار گرفته است، درخواست مشاوره نماید. چنین مشاوره‌ای ظرف مدت سی(۳۰) روز از تاریخ درخواست مزبور انجام خواهدشد.
۲– درصورتی که پس ازمشاوره مزبور یک طرف متعاهد ملاحظه کند استانداردهای ایمنی درزمینه های موضوع بند (۱) این ماده که درآن زمان به موجب کنوانسیون وضع شده به طور مؤثر توسط طرف متعاهد دیگر به کار گرفته یا اجراء نمی‌شود، طرف متعاهد دیگر را از یافته‌های مزبور واقداماتی که برای تطبیق با استانداردهای ایکائو ضروری به نظر می‌رسد آگاه خواهد کرد. طرف متعاهد دیگر اقدام اصلاحی مناسب را درفرصت زمانی توافق شده اتخاذ خواهد نمود.
۳– همچنین به موجب ماده (۱۶) کنوانسیون توافق می شود هرنوع هواپیمایی که توسط شرکت هواپیمایی تعیین شده یک طرف متعاهد یا از طرف آن درسرویسهایی از مبدأ سرزمین طرف متعاهد دیگر یا بالعکس مورد بهرهبرداری قرار گیرد، می‌تواند مادامی که درسرزمین طرف متعاهد دیگر است، مشمول بازرسی نمایندگان مجاز طرف متعاهد دیگر قرارگیرد، مشروط براین که این امر منجر به تاخیر بدون دلیل دربهره‌برداری ازهواپیما نگردد. علی‌رغم تعهدات مندرج درماده (۳۳) کنوانسیون هدف این بازرسی، تأیید اعتبار اسناد هواپیمای مربوط، گواهینامه خدمه وتطبیق تجهیزات و وضعیت هواپیما با استانداردهای وضع شده درآن زمان به موجب کنوانسیون می باشد.
۴– هرطرف متعاهد حق تعلیق یا تغییر فوری مجوز بهرهبرداری شرکت و یا شرکتهای هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر را درصورتی که اقدام فوری برای حصول اطمینان ازایمنی بهرهبرداری شرکت هواپیمایی تعیین شده ضروری باشد برای خود محفوظ می‌دارد.
۵– هراقدامی ازسوی یک طرف متعاهد طبق .بند(۴) فوق با ازبین رفتن زمینه اتخاذ آن اقدام متوقف خواهد شد.
۶– باتوجه به بند(۲) فوق اگر مشخص شود که با پایان یافتن فرصت زمانی توافق شده، یک طرف متعاهد درحالت عدم مطابقت با استانداردهای ایکائو باقی مانده است، دبیرکل ایکائو باید ازاین موضوع ونیز تصمیم رضایت بخش بعدی نسبت به موقعیت
مطلع گردد.
ماده ۱۳ – شناسایی گواهینامه‌ها وپروانه‌ها
گواهینامه‌های قابلیت پرواز وگواهینامه‌های صلاحیت و پروانه‌هایی که توسط یک طرف متعاهد صادرشده یا اعتبار یافته وهنوز به قوت خود باقی باشد، برای بهرهبرداری از مسیرها و سرویسهای موضوع این موافقتنامه، توسط طرف متعاهد دیگر معتبر شناخته خواهدشد، مشروط براین که شرایط صدور یا اعتبار گواهینامه‌ها و پروانه‌های مزبور مساوی یا بیش از حداقل استانداردهایی باشد که به موجب کنوانسیون وضع شده یا خواهدشد. درهرحال هر طرف متعاهد این حق را برای خود محفوظ می دارد که در مورد پرواز از فراز سرزمین خود از شناسایی گواهینامه‌های صلاحیت و پروانه‌هایی که برای اتباع آن توسط طرف متعاهد دیگر یا هر دولت دیگری صادر شده یا معتبر شناخته شده خودداری نماید.
ماده ۱۴ – امنیت‌هوانوردی
۱– طرفهای متعاهد تأکید می‌کنند که حقوق و تعهداتی که به موجب حقوق‌بین‌الملل
در قبال یکدیگر در خصوص‌حفظ‌امنیت‌هواپیمایی‌کشوری‌در برابر اعمال مداخله‌گرایانه غیرقانونی دارند، جزء لاینفک این موافقتنامه را تشکیل می‌دهد.
طرفهای‌متعاهد بدون‌تحدید کلیت‌حقوق‌و تعهداتی‌که‌به‌موجب‌حقوق‌بین‌الملل‌به عهده‌دارند، به ویژه‌طبق‌مفاد کنوانسیون‌راجع‌به‌جرائم‌و برخی‌اعمال‌ارتکابی‌دیگر در هواپیما امضاء شده‌در توکیو به‌تاریخ۲۳/۶/۱۳۴۲ هجری‌شمسی‌مطابق‌با ۱۴ سپتامبر ۱۹۶۳ میلادی، کنوانسیون راجع‌به‌جلوگیری‌از تصرف‌غیرقانونی‌هواپیما امضاء شده‌در لاهه‌به‌تاریخ ۲۵/۹/۱۳۴۹ هجری شمسی‌مطابق‌با ۱۶ دسامبر ۱۹۷۰ میلادی‌و کنوانسیون‌راجع‌به‌جلوگیری‌از اعمال غیرقانونی علیه‌امنیت‌هواپیمایی‌کشوری‌امضاء شده‌در مونترال‌به‌تاریخ۱/۷/۱۳۵۰ هجری‌شمسی‌مطابق‌با ۲۳ سپتامبر ۱۹۷۱ میلادی و هر کنوانسیون دیگری مربوط به امنیت هواپیمایی کشوری که طرفهای متعاهد به عضویت آن درآمده باشند‌عمل‌خواهند کرد.
۲– طرفهای‌متعاهد حسب‌تقاضا، کلیه‌مساعدتهای‌لازم‌را به‌یکدیگر جهت‌جلوگیری‌از تصرف غیرقانونی هواپیماهای‌کشوری و سایر اعمال غیرقانونی‌علیه امنیت این هواپیماها، مسافرین و خدمه آنها، فرودگاهها و تأسیسات هوانوردی و هر نوع تهدید دیگر علیه امنیت هواپیمایی کشوری ارائه خواهند کرد.
۳– طرفهای متعاهد باید در روابط دوجانبه خود طبق مقررات امنیت هوانوردی مصوب سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری که به عنوان ضمائم کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین‌المللی شناخته شده‌اند تا حدودی‌که‌مقررات‌امنیتی‌مزبور در مورد طرفهای‌متعاهد قابل اجراء است عمل نمایند. هر یک از طرفهای متعاهد باید از متصدیان هواپیماهایی که محل ثبت آن هواپیماها یا محل‌اصلی‌کار و یا اقامت‌دائمی‌متصدیان آنها در سرزمین وی واقع شده‌و نیز از متصدیان فرودگاههای واقع در سرزمین خود بخواهد که مطابق مقررات امنیت هوانوردی مزبور عمل کنند. بنابر این هرطرف متعاهد، طرف متعاهد دیگر را از هرگونه اختلاف بین رویه‌ها و مقررات ملی خود و مقررات امنیت هوانوردی فوق‌الذکر
آگاه خواهد کرد .
هرطرف متعاهد می‌تواند در هر زمان ازطرف متعاهد دیگر درخصوص هرنوع اختلاف مزبور درخواست مشاوره فوری نماید.
۴– هر طرف‌متعاهد موافقت می‌نماید که‌مقررات‌امنیتی را که طرف متعاهد دیگر برای ورود به سرزمین آن طرف متعاهد دیگر مقرر کرده رعایت‌کند و‌اقدامات‌کافی‌برای‌حفاظت‌از هواپیماها و بازرسی‌مسافرین، خدمه، لوازم‌همراه‌مسافر، اثاثیه‌مسافر و نیز بار و خواربار هواپیما، پیش‌از سوار شدن‌مسافران‌یا بارگیری‌و به‌هنگام‌آن‌انجام‌دهد. همچنین‌هر طرف‌متعاهد باید هر درخواستی‌را که‌طرف‌متعاهد دیگر برای‌انجام‌اقدامات‌امنیتی‌ویژه‌‌جهت‌مقابله‌با تهدیدی‌خاص‌نسبت به هواپیمایی کشوری به عمل‌آورد، با نظر مساعد مورد توجه‌قرار دهد.
۵– هنگامی که حادثه یا خطر بروز حادثه تصرف غیرقانونی‌هواپیمایی کشوری یا دیگر اقدام غیرقانونی علیه‌امنیت‌این‌هواپیماها، مسافرین، و خدمه‌آن فرودگاهها یا تأسیسات‌هوانوردی‌رخ دهد، طرفهای‌متعاهد باید از طریق‌تسهیل‌ارتباطات‌و اتخاذ تدابیر مناسب‌دیگر به منظور پایان سریع‌و با حداقل خطر حادثه‌مزبور یا تهدید مربوط به‌آن به یکدیگر یاری‌رسانند.
ماده ۱۵– ارائه‌آمار
مقامات‌هواپیمایی‌هر یک از طرفهای متعاهد، بنا به درخواست مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر، اطلاعات آماری را که ممکن است به طور معقول به منظور مرور ظرفیت سرویسهای مورد توافق توسط شرکت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد نخست درخواست شود را دراختیار آنها قرار خواهند داد. چنین اطلاعات آماری شامل کلیه اطلاعات مورد درخواست برای تعیین میزان حمل و نقل انجام شده توسط آن شرکت هواپیمایی تعیین شده درسرویسهای مورد توافق خواهدبود.
ماده ۱۶ – مشاوره و اصلاح
۱– هریک از طرفهای متعاهد جهت حسن اجرای این موافقتنامه می توانند در هرزمان درخصوص هرموضوع مرتبط با این موافقتنامه تقاضای مشاوره نمایند. این مشاوره ظرف شصت (۶۰) روز از تاریخ دریافت تقاضا توسط طرف متعاهد دیگر آغاز خواهد شد، مگر این که به گونه دیگری بین طرفهای متعاهد توافق شود.
۲– چنانچه هریک از طرفهای متعاهد اصلاح هریک از مفاد این موافقتنامه را مطلوب تشخیص دهد، می تواند درهرزمان ازطرف متعاهد دیگر تقاضای مشاوره نماید. چنین مشاوره ای ظرف مدت (۶۰) روز از تاریخ دریافت تقاضای مزبور انجام خواهد شد.
۳– هرگونه تغییر دراین موافقتنامه درصورت موافقت طرفهای متعاهد با رعایت مفاد ماده (۲۱) این موافقتنامه به مورد اجراء نهاده خواهد شد.
۴– علی‌رغم‌مفاد بند (۳) فوق اصلاحات‌جدول‌مسیر پیوست‌این‌موافقتنامه‌می‌تواند، به طور مستقیم‌بین‌مقامات‌هواپیمایی‌طرفهای‌متعاهد مورد توافق‌قرار گیرد. این اصلاحات با مبادله یادداشت ازطریق دیپلماتیک لازم الاجراء خواهد گردید .
ماده ۱۷– حل‌اختلاف
۱ـ هر گاه‌در مورد تفسیر یا اجرای‌این‌موافقتنامه‌بین‌طرفهای‌متعاهد اختلافی‌بروز نماید، از طریق مذاکره مستقیم بین مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد حل‌و فصل‌خواهدشد.
۲ـ هرگاه‌طرفهای‌متعاهد نتوانند اختلاف‌مذکور را از طریق‌مذاکره‌به موجب مفاد .بند(۱) این ماده حل‌و فصل‌کنند، اختلاف از طریق مجاری دیپلماتیک حل وفصل
خواهد شد.
ماده ۱۸ – مطابقت با کنوانسیون یا موافقتنامه‌های‌چند‌جانبه
درصورت انعقاد کنوانسیون‌یا موافقتنامه‌عمومی چندجانبه‌ای در مورد حمل و نقل‌هوایی‌که هردو طرف متعاهد به آن متعهد شوند، این موافقتنامه باید به نحوی اصلاح شود که با مقررات کنوانسیون یا موافقتنامه مزبور انطباق یابد.
ماده ۱۹ – فسخ
هر طرف متعاهد می‌تواند در هر زمان قصد خود را مبنی بر فسخ این موافقتنامه طی اطلاعیه کتبی به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید. این اطلاعیه همزمان به آگاهی سازمان بین‌المللی هواپیمایی‌کشوری‌نیز خواهد رسید. درصورت ارائه چنین اطلاعیه‌ای، این موافقتنامه دوازده(۱۲) ماه‌پس‌از اعلام دریافت اطلاعیه فسخ توسط طرف متعاهد دیگر فسخ خواهد شد، مگر آن‌که‌اطلاعیه‌فسخ‌قبل‌از انقضاء‌این‌مدت‌با تراضی‌مسترد شود. هرگاه طرف متعاهد دیگر دریافت اطلاعیه فسخ را اعلام نکند، اطلاعیه مزبور چهارده(۱۴) روز پس از وصول آن به سازمان بین‌المللی‌هواپیمایی کشوری دریافت شده تلقی‌خواهد شد.
ماده ۲۰– ثبت
این موافقتنامه و پیوست(پیوستهای) آن و هرگونه اصلاحیه آن نزد سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری به ثبت خواهد رسید.
ماده ۲۱– لازم‌الاجراء شدن
این‌موافقتنامه‌از تاریخ آخرین اطلاعیه هر طرف‌متعاهد به طرف متعاهد دیگر مبنی‌بر این که‌اقدامات‌لازم‌را طبق‌قوانین‌و مقررات‌خود برای‌لازم‌الاجراء شدن‌این‌موافقتنامه‌به عمل‌آورده، به‌مورد اجراء گذارده‌خواهد شد.
با تأیید مفاد این موافقتنامه، نمایندگان تام‌الاختیار امضاء کننده زیر که از طرف دولتهای متبوع خود مجاز می‌باشند این موافقتنامه را در یک مقدمه و بیست و یک ماده و یک‌پیوست امضاء نمودند.
این‌موافقتنامه‌در تهران در تاریخ بیست و هفتم شهریور ۱۳۸۴ هجری‌شمسی‌برابر با هجدهم سپتامبر ۲۰۰۵ میلادی‌در دو نسخه‌اصلی‌به‌زبانهای‌فارسی،انگلیسی و مالایو که‌هر سه‌متن‌دارای‌اعتبار یکسان‌می‌باشند، تنظیم‌گردید. در صورت‌اختلاف‌در تفسیر متون، متن‌انگلیسی ملاک‌خواهد بود.
از طرف از طرف
دولت جمهوری اسلامی ایران دولت مالزی
نورا… رضایی نیارکی داتو محمدسفرالدین
معاون وزیر راه وترابری و معاون وزیر حمل ونقل
سرپرست سازمان هواپیمایی کشوری
پیوست
جدول مسیر
۱– مسیرهایی که ممکن است توسط شرکت (های) هواپیمایی تعیین شده دولت جمهوری اسلامی ایران مورد بهرهبرداری قرار گیرد.
نقاط مبدأ نقاط واسط نقاط مقصد نقاط ماوراء
نقاطی در هر نقطه نقاطی در هرنقطه
ایران مالزی
۲– مسیرهایی که ممکن است توسط شرکت(های ) هواپیمایی تعیین شده دولت مالزی مورد بهرهبرداری قرار گیرد.
نقاط مبدأ نقاط واسط نقاط مقصد نقاط ماوراء
نقاطی در هر نقطه نقاطی در هرنقطه
مالزی ایران
تذکر:
۱– هر شرکت هواپیمایی تعیین شده می‌تواند نقاط واسط و نقاط ماوراء مشخص شده در پیوست این موافقتنامه را درشرایطی مورد بهرهبرداری قرار دهد که حق بهرهبرداری از آزادی پنجم حمل ونقل بین این گونه نقاط وسرزمین طرف متعاهد دیگر اعمال نگردد مگر این که دراین مورد بین دوطرف متعاهد براساس توصیه‌های شرکتهای هواپیمایی تعیین شده توافقی به عمل آمده باشد .
۲– از نقاط واسط و نقاط ماوراء در هر یک از مسیرهای مشخص شده می‌توان به اختیار شرکتهای هواپیمایی تعیین شده در هر پرواز یا کلیه پروازها صرف‌نظر نمود.
۳– تعداد پروازها و انواع هواپیماهای شرکتهای هواپیمایی تعیین شده به شرط تأیید مقامات هواپیمایی دو طرف متعاهد بین شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده مورد توافق قرار خواهد‌گرفت.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه،
بیست و یک ماده و یک‌پیوست در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ یازدهم اردیبهشت‌ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و هفت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۸/۲/۱۳۸۷ به تأیید شورای نگهبان رسید.
غلامعلی حدادعادل رئیس مجلس شورای اسلامی
