هیات وزیران در جلسه مورخ ۵/۳/۱۳۷۸ بنا به پیشنهاد شماره ۵۳۰۶۲ مورخ ۹/۳/۱۳۷۷ وزارت کار و امور اجتماعی و به استناد ماده ( ۴ ) قانون اعطای امتیازات ایثارگری و اشتغال در مناطق جنگی و جنگزده به کارگران مشمول قانون کار مصوب ۱۳۷۶ آیین نامه اجرایی ماده یادشده را به شرح زیر تصویب نمود:
آئین نامه اجرایی ماده ( ۴ ) قانون اعطای امتیازات ایثارگری و اشتغال در مناطق جنگی و جنگزده به کارگران مشمول قانون کار مصوب ۱۳۷۸,۰۳,۰۵با اصلاحات و الحاقات بعدی
ماده ۱
منظور از کارگران ایثارگر، جانبازان و رزمندگان با حداقل شش ماه خدمت متوالی یا نه ماه خدمت متناوب در جبهه و نیز اسرا، آزادگان و مفقودان جنگ تحمیلی از تاریخ ۳۱/۶/۱۳۵۹ تا تاریخ ۲۹/۵/۱۳۶۷ می باشند.
تبصره – شمول مزایای مقرر در این آیین نامه به کارگران ایثارگرحسب مورد با تایید ایثارگری کارگران از سوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ، وزارت جهاد سازندگی ، بنیاد مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامی ، ستاد رسیدگی به امور آزادگان و بنیاد شهید انقلاب اسلامی می باشد.
ماده ۲
کلیه ایثارگران موضوع ماده ( ۱ ) این آیین نامه از مزایای زیر، حسب مورد برخوردارمی شوند:
الف – احتساب یک مقطع تحصیلی بالاتر از نظر استخدامی ( فقط برای آزادگان و جانبازان ) .
ب – برخورداری از مزد شغل یک گروه بالاتر برای آزادگان و مفقودان با حداکثر ( ۳ ) سال سابقه اسارت یا مفقودیت و جانبازان با حداکثر چهل درصد (۴۰% ) از کارافتادگی و رزمندگان با حداقل ( ۶ ) ماه خدمت متوالی یا ( ۹ ) ماه خدمت متناوب در جبهه .
پ – برخورداری از مزد شغل دوگروه بالاتر برای آزادگان و مفقودان با بیش از ( ۳ ) سال اسارت یا مفقودیت و یا جانبازان با بیش از چهل درصد (۴۰ %) از کارافتادگی با بیش از سه سال خدمت اعم از متناوب یا متوالی در جبهه .
تبصره ۱ – درصورتی که کارگاه فاقد طرح طبقه بندی مشاغل مصوب وزارت کار و اموراجتماعی باشد یا باتوجه به طرح طبقه بندی مشاغل امکان ارتقای کارگر ایثارگر به شغل در یک مقطع تحصیلی بالاتر وجود نداشته باشد، معادل ( ۶/۳ ) درصد مزد مبنا یا مزد ثابت حسب مورد به مزد این قبیل کارگران اضافه خواهد شد. درصورت ارتقای شغل ناشی از اجرای این بند، افزایش مزد در هر حال نباید کمتر از سه و شش دهم درصد ( ۶/۳ ) مزد مبنای قبلی کارگر باشد.
تبصره ۲ – درمورد آزادگان و جانبازان که مشمول بند «الف» این ماده بوده و واجد شرایط مندرج در یکی از بندهای «ب» و «پ» نیز باشند، افزایشهای مقرر در بندهای اخیرالذکر پس از اعمال بند «الف» صورت می گیرد.
تبصره ۳ – درصورتی که کارگاه فاقد طرح طبقه بندی مشاغل مصوب وزارت کار واموراجتماعی باشد، افزایش مزد ناشی از اجرای بندهای «ب»و «پ» به ترتیب معادل پنج درصد (۵% ) و ده درصد (۱۰% ) مزد ثابت بنا به تعریف ماده ( ۲۶ ) قانون کار صورت می گیرد .
ماده ۳
– مزد ثابت یا مزد مبنای کارگرانی که در مقاطع زمانی تعیین شده درجدول پیوست درمناطق جنگی یاجنگزده شاغل بوده اند، به ازای هر سال اشتغال در مناطق جنگی سه درصد (۳% ) ودر مناطق جنگزده یک ونیم ( ۵/۱% ) اضافه خواهد شد.
تبصره ۱ – درصورتی که از نظر احتساب مدت اشتغال در مناطق مذکور، بین کارفرما و کارگراختلاف نظر باشد، احراز زمان اشتغال با اداره کار و اموراجتماعی محل و درصورت عدم پذیرش نظر اداره یادشده ، رای مراجع حل اختلاف مقرر در قانون کار ملاک عمل خواهد بود.
تبصره ۲ – مدت زمان حضور در جبهه یا اسارت و مفقودیت کارگر جزو مدت مقرر در این ماده منظور نمی گردد.
ماده ۴
کارفرمایان موظفند درصورت پذیرفته شدن کارگران ایثارگر در دانشگاهها یامراکز آموزش عالی یا مدارس و دبیرستانهای وزارت آموزش و پرورش ، برابر برنامه تحصیلی اعلام شده از سوی مراکز یادشده و با رعایت فواصل زمانی رفت و برگشت آنان از محل تحصیل تا کارگاه و بالعکس با ماموریت آموزشی کارگران ایثارگر با پرداخت مزد و مزایای متعلقه موظف موافقت کنند. کارفرمایان می توانند در صورت تشخیص ، با ماموریت آموزشی کارگران جانباز پنجاه درصد (۵۰ %) به بالا و رزمندگان و آزادگان با اسارت بیش از سه سال ، به صورت تمام وقت موافقت کنند. در صورتی که محل تحصیل پذیرفته شدگان دانشگاهها یا مراکز آموزش عالی در شهری غیر از شهر محل استقرار کارگاه باشد، سال تحصیلی ملاک محاسبه است .
تبصره ۱ – کارفرمایان مشمول این ماده می توانند در صورت لزوم نسبت به اخذ تعهد تضمین های لازم از کارگزینی مبنی بر اشتغال در کارگاه حداکثر معادل دو برابر مدت ماموریت ، پس از فراغت از تحصیل اقدام نمایند و کارگران ذی ربط مکلف به رعایت نظر کارفرما می باشند.
تبصره ۲ – پس از فراغت از تحصیل ، کارفرما مکلف است کارگر را به کار بگمارد و حتی الامکان شغلی متناسب با مدرک تحصیلی به وی ارجاع نماید.
تبصره ۳ – حداکثر مدت استفاده از تسهیلا ت آموزشی موضوع این ماده چهار سال است و تمدید آن تنها با تقاضای کارگر و موافقت کارفرما و به صورت مرخصی بدون حقوق موضوع ماده ( ۷۲ ) قانون کار میسر است
ماده ۵
افزایش های ناشی از اجرای این آیین نامه در هر حال جزو مزد مبنا یا مزد ثابت کارگران محسوب می شود.
ماده ۶
کلیه کارگران مشمول قانون کار واجد شرایط مندرج در این آیین نامه اعم از آنکه قبل از تاریخ ۳۱/۶/۱۳۵۹ در کارگاه شاغل بوده یا پس از آن به استخدام کارگاه درآمده باشند، مشمول مقررات این آیین نامه می باشد.
ماده ۷
در صورتی که مشمولان این آیین نامه به موجب مقررات دیگری از امتیازات مشابه استفاده کرده باشند، نمی توانند از امتیازات این آیین نامه بهره مند شوند، مگر اینکه این آیین نامه موجب افزایش امتیازات آنان شود که در این صورت از امتیازات اخیراستفاده می کنند.
ماده ۸
درصورتی که هر یک از ایثارگران ، مشمول برخورداری بیش از یکی از امتیازات مقرر در این آیین نامه شوند، با رعایت مواد ( ۵ ) و ( ۷ ) این آیین نامه از امتیازات مربوط بهره مند می شوند.
ماده ۹ (اصلاحی ۰۴/۰۶/۱۳۸۰)
افزایشهای ناشی از اجرای این آیین‌نامه از تاریخ ۱/۱۱/۱۳۷۶ محاسبه و پرداخت می‌گردد.
حسن حبیبی-معاون اول رییس جمهور
